Wanneer de geschiedenis over deze periode wordt geschreven, zal de nucleaire overeenkomst die Teheran in 2015 sloot met de Amerikaanse regering, onder leiding van een wankelmoedige president, worden afgeschilderd als een valstrik.
Teheran zal uiteindelijk Tel Aviv moeten aanpakken, misschien zelfs nog meer na de pagerterroristische aanval in Libanon. Maar Iran zal dat op zijn eigen voorwaarden doen, niet op de tijdlijn die zijn vijanden dicteren.
Gareth Porter analyseert opmerkingen van de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken die kunnen wijzen op een andere houding ten aanzien van de handel in kernwapens na de presidentsverkiezingen van het land medio juni.