“The Hard Way” — De door speciaal gezant Keith Kellogg voorgestelde manipulaties van de olieprijs, gericht op Rusland, zouden de Amerikaanse olieproductie en de Amerikaanse economie in feite verwoesten.
De behoefte aan een dergelijk team weerspiegelt het onvermogen om de omstandigheden – waaronder Amerikaanse sancties – die mensen ontheemden überhaupt ongedaan te maken, ongedaan te maken, schrijft Phyllis Bennis.
Westerse media leken net zo gretig als de Amerikaanse regering om de verkiezingen in Venezuela te ondermijnen en politieke strijd aan te wakkeren, schrijft Alan MacLeod.
Sommige landen die zich hebben verenigd om het VN-Handvest te verdedigen – met name Rusland en China – hebben Venezuela voorzien van alternatieven voor het door de VS gedomineerde financiële en handelssysteem, schrijft Vijay Prashad.
Zwarte gezichten worden door het falende imperium gebruikt om mislukt racistisch, neokoloniaal militarisme te verkopen, schrijft Wilmer J. Leon.
De afname van de Amerikaanse diplomatieke invloed in het Midden-Oosten weerspiegelt niet alleen Chinese initiatieven, schrijft Juan Cole, maar ook de incompetentie, arrogantie en dubbelhandel van Washington gedurende drie decennia in de regio.
Twee woorden – democratie en autocratie – hebben in het Westen een nieuwe geboorte gekregen nu de VS het idee van een vervolg op de Koude Oorlog omarmt, zegt Michael Brenner. De gevolgen zijn diepgaand.
De Verenigde Staten zijn geïnteresseerd in het veiligstellen van de winsten van het monopoliekapitaal, dat politici in Washington als kleingeld in zijn zakken ronddraagt, schrijft Roger McKenzie.
De VS misbruikten hun voorzienige zalving als uitzonderlijke natie, schrijft Robert Freeman. Dat misbruik is erkend, aangekaart en er wordt nu tegen opgetreden door de meeste andere landen van de wereld.
Niet alleen heeft Rusland de economische aanval doorstaan, maar de sancties hebben ook een enorme vlucht genomen – waardoor juist de landen worden getroffen die ze hebben opgelegd, schrijven Medea Benjamin en Nicolas JS Davies.