Terwijl Israël zijn genocidecampagne in Gaza en de bezette Westelijke Jordaanoever voortzet, toont het land ook in Libanon zijn vermogen om oorlogsmisdaden te plegen, schrijft Marjorie Cohn.
Oorlogen van Gog en Magog: tussen de VS en Israël wordt onze wereld gedefinieerd door degenen die haar in radicaal simplistische binaire getallen bekijken.
We lijken in een vreemde tijd te leven waarin de politiek meer dan ooit afhankelijk is van de techniek van de grote leugens, ook al maken sociale media het blootleggen van dergelijke leugens onvermijdelijk.
Het Witte Huis zet zich in voor het voortbestaan en de levensduur van een van de meest totalitaire regimes in de regio en de wereld.
Een overlijdensbericht van Moorhead Kennedy Jr., een van de Amerikaanse gijzelaars in Iran, helpt om onder de aandacht te brengen wat ontbreekt in de minister van Buitenlandse Zaken en de nationale veiligheidsadviseur van het Biden-regime.
Het bestrijden van Rusland tot de laatste Oekraïener is altijd een verfoeilijke strategie geweest, schrijft Chas W. Freeman in dit uitgebreide overzicht.
In de VS is de sterkste collectieve herinnering aan de Amerikaanse keuzeoorlogen de wenselijkheid – en het gemak – om ze te vergeten. Zo zal het ook zijn als we in de achteruitkijkspiegel naar het verwoeste Oekraïne kijken, schrijft Michael Brenner.
De kwestie Oekraïne hing boven de recente G20-top, ook al hebben de leden herhaaldelijk te kennen gegeven dat ze de nieuwe koude oorlog willen vermijden die Biden en zijn mensen op het gebied van het buitenlands beleid aan het opbouwen zijn.
Als we de algemene reactie van de VS op 9 september in ogenschouw nemen, moeten we ons afvragen: kunnen de VS het zonder hun exceptionistische bewustzijn doen? Of is dit bewustzijn onmisbaar voor Amerika?
