De Israëlische bombardementen op Beiroet zijn een afspiegeling van de brute aanvallen op Gaza en symboliseren de minachting voor mensenlevens die kenmerkend is voor zowel de Israëlische als de Amerikaanse oorlogsvoering.
Het is onlogisch om de Israëlische acties in Gaza van de afgelopen tien maanden als defensief te bestempelen, schrijft de heer Reza Behnam.
Genocide, de internationaal erkende misdaad der misdaden, is geen beleidskwestie. Het kan niet worden gelijkgesteld met handelsovereenkomsten, infrastructuurwetten, handvestscholen of immigratie. Het is een morele kwestie.
De imperiale spinmachine werkt door het omkeren van slachtoffer en dader, agressor en verdediger – en beweert uit zelfverdediging te handelen terwijl hij zich in een voortdurende staat van aanval bevindt, schrijft Caitlin Johnstone.
De peiling van de Chicago Council on Global Affairs komt terwijl Israël zich schrap zet voor vergeldingsaanvallen van Iran en zijn bondgenoten na een moordcampagne vorige week.
Terwijl de verschrikkingen in Gaza verergerden, juichte het Amerikaanse Congres Netanyahu toe omdat hij meer wapens eiste. Peking was daarentegen gastheer van Palestijnse facties, die aandrongen op eenheid en vrede.
De VS beloven de staat Israël te zullen verdedigen tegen alle veiligheidsdreigingen ‘van Iran en zijn bondgenoten’. Maar wat het in werkelijkheid doet, is zich ertoe verbinden Israël te helpen andere landen aan te vallen.
Hoe volhardend Israël ook oorlog zoekt met Iran, dat is precies de mate waarin het zal proberen de VS erbij te betrekken. Dat is wat de waanzinnig onmatige recente ontvangst van Netanyahu door het Congres zo gevaarlijk maakte.
De VS moeten duidelijk maken dat “militaire hulp aan Israël zal worden ingezet om een einde aan het conflict veilig te stellen”, zei de voorzitter van de Nationale Iraans-Amerikaanse Raad.