De campagne van het Verenigd Koninkrijk om het Assad-regime omver te werpen, biedt belangrijke achtergrondinformatie voor het begrijpen van Whitehalls benadering van Hayat Tahrir al-Sham, schrijft Mark Curtis.
Een uitgebreide en historisch ongekende reeks internationale instellingen biedt instrumenten van onschatbare waarde voor het nastreven van wat Immanuel Kant een ‘federatie van vrije staten’ noemde, schrijft Jeffrey Sachs.
Britse diplomaten adviseerden de CIA over de gevolgen van de moord op de Cubaanse leider, net op het moment dat de VS een grootschalige geheime actiecampagne tegen hem aan het voorbereiden waren, zo meldt John McEvoy.
Britse soldaten helpen strijdkrachten die worden beschuldigd van marteling, het executeren van kinderen en het in brand steken van gebouwen, meldt Phil Miller.
Troepen op de grond zijn niet de enige maatstaf voor gruwelijke oorlogsvoering, schrijft Norman Solomon.
Onderzoekers hebben lang vergeten ministeriële verklaringen opgegraven om te laten zien hoe Whitehalls cultuur van geheimhouding zich eind jaren tachtig verdiepte, zo melden Murray Jones en Phil Miller.
Het benadrukken van de lange geschiedenis van de VS op het gebied van inmenging in de verkiezingen van andere landen is geen 'whataboutism', maar eerder een zeer relevant punt voor het begrijpen van de context voor de beschuldigingen van Russische inmenging in de verkiezingen van 2016, merkt Caitlin Johnstone op.
Toen de CIA in 1947 werd opgericht, was het de bedoeling dat zij objectieve inlichtingen zou coördineren en zo een toekomstige aanval op Pearl Harbor zou kunnen afwenden, maar haar secundaire rol bij geheime operaties zou haar onafhankelijkheid aantasten, een probleem dat nu moet worden aangepakt.