Elizabeth Vos doet verslag van een groot trainingscentrum voor wetshandhaving in Atlanta dat de defund-politiebeweging trotseert en de weg vrijmaakt voor gemilitariseerde politie in de VS, gekoppeld aan Israël
Foto's van de massamoord door Amerikaanse mariniers zijn tientallen jaren verborgen gehouden, waardoor de gruweldaad relatief onbekend is. Nu heeft The New Yorker er 10 vrijgegeven.
Studentendemonstranten zijn met hun helderheid van woorden en daden vastgeklonken aan de realiteit, terwijl de mediaklasse ervoor terugdeinst.
In 2019 probeerde Jane Mayer, een aanhanger van The New Yorker, de Republikeinen de schuld te geven van ‘samenzweringstheorieën’ die nu substantieel bewijs vormen in het afzettingsonderzoek van Joe Biden, schreef Joe Lauria.
Na vijftien maanden conflict toont de reportage van The New Yorker door Luke Mogelson en fotograaf Maxim Dondyuk ons de oorlog in Oekraïne die de propagandamachine heeft verborgen.
Nauwkeurigheid doet er niet meer toe. Getuige zijn doet er niet meer toe. Conformiteit is belangrijk, schrijft Patrick Lawrence.
Het Amerikaanse overheidsbeleid heeft burgers als vervangbaar behandeld, schrijft Norman Solomon. Ondertussen worden waarheidsvertellers als Julian Assange, Chelsea Manning en Nathan Hale gestraft voor wat ze aan het licht brengen.
Michael Sussmann wordt aangeklaagd omdat hij niet heeft bekendgemaakt dat hij handelde namens het team van Clinton, meldt Aaron Maté. Maar de aanklacht maakt duidelijk dat de speciale aanklager een breder bedrog aan het licht heeft gebracht.
Bidens populaire en langverwachte terugtrekking uit Afghanistan heeft de feitelijke fusie van de grote media met het leger blootgelegd, schrijft Gareth Porter.
