Dezelfde regering die haar eigen ministerie van Defensie niet kan controleren en haar eigen begroting niet in evenwicht kan brengen, gaat ons beschermen tegen de Chinezen – zelfs als de vrijheid van meningsuiting daarbij in het geding komt, schrijft Andrew P. Napolitano.
Gerry Condon herinnert zich de jaren van vastberaden verzet en organisatie die ertoe leidden dat de overleden president gratie verleende aan dienstweigeraars.
Kondig een wapenstilstand af in Gaza en Libanon en maak Veteranendag opnieuw tot Wapenstilstandsdag in de VS, zegt Gerry Condon.
Volgens redactieleden van de LA Times had Chicago in 1960 en 1964 goede demonstranten die ‘binnen het partijapparaat werkten’. De demonstranten uit 1968, zeggen ze, waren slecht en ‘verzetten de zaak’, schrijft Riva Enteen.
Het grootste probleem, schrijft Les Leopold, is hoe je de regering kunt terugnemen van de rijken die haar domineren.
De beweging om de moorddadige onderdrukking van de Palestijnen door Israël te stoppen, neemt het op tegen het hele militair-industrieel-congrescomplex, schrijft Norman Solomon.
In de nasleep van de zelfverbranding van Aaron Bushnell herinnert Ann Wright zich andere zelfmoorden gepleegd uit protest tegen het Amerikaanse beleid, onder meer door vijf Amerikanen die tegen de Amerikaanse oorlog in Vietnam waren.
Oekraïne wordt vernietigd door de arrogantie van de VS, wat opnieuw het adagium van Henry Kissinger bewijst dat het gevaarlijk is om de vijand van Amerika te zijn, terwijl het zijn van een vriend fataal is.
Gezien het officiële Amerikaanse optimisme over het tegenoffensief van Oekraïne concludeert Barbara Koeppel dat Washington geen enkele les heeft geleerd van de mislukte oorlogen in Vietnam, en later in Irak en Afghanistan.
Als we de algemene reactie van de VS op 9 september in ogenschouw nemen, moeten we ons afvragen: kunnen de VS het zonder hun exceptionistische bewustzijn doen? Of is dit bewustzijn onmisbaar voor Amerika?