Het verlies van fundamentele democratische normen begon lang voor Trump, die de weg plaveide naar een Amerikaans totalitarisme. Hij is het symptoom, niet de ziekte.
Het kapitalisme zou een Guardian moeten uitvinden, als die er nog niet was, schrijft Jonathan Cook. En op zijn beurt zou The Guardian een George Monbiot moeten uitvinden, als die niet al een van de columnisten was.
Dagen na elkaar werden grote aantallen Palestijnen en Oekraïners gedood bij raketaanvallen, schrijft Jonathan Cook. De uiteenlopende berichtgeving over deze vergelijkbare gebeurtenissen is de sleutel tot de ware functie van de media.
Terwijl de dood van Alexey Navalny 24 uur per dag in het nieuws verscheen, werd de dood van Gonzalo Lira in Oekraïne vrijwel genegeerd. Alan MacLeod over waarom één sterfgeval blijkbaar zoveel belangrijker was voor de Amerikaanse bedrijfsmedia.
Sommige landen die zich hebben verenigd om het VN-Handvest te verdedigen – met name Rusland en China – hebben Venezuela voorzien van alternatieven voor het door de VS gedomineerde financiële en handelssysteem, schrijft Vijay Prashad.
Israëliërs maken grapjes over de noodzaak om elke generatie Palestijnse militanten te decimeren als ‘het gras maaien’, een lelijke metafoor die is doorgedrongen tot denktanks in het officiële Washington, zo berichtte Elizabeth Murray voor het eerst in 2012.
Het fascisme is altijd het bastaardkind van het failliete liberalisme geweest. Dit was het geval in Weimar, Duitsland. In Italië was dat zo. En dat geldt ook voor de Verenigde Staten, schrijft Chris Hedges.
Als primaten wier voortbestaan afhankelijk was van sociale cohesie, zou afgewezen worden door de stam een vrijwel zekere dood betekenen, dus was het noodzakelijk om zich te conformeren. Maar we leven niet meer in de prehistorie.
De reguliere media herhaalden de bewering dat de Russische invasie van Oekraïne “niet uitgelokt” was, in strijd met de feiten en journalistieke normen, maar er toch in is geslaagd het collectieve bewustzijn van het Westen te doordringen.
Het zijn niet alleen de obsceen rijke eigenaren van de massamedia die hun klassenbelangen beschermen – het zijn ook de verslaggevers, redacteuren en experts.