De zoektocht naar beslissende Amerikaanse militaire superioriteit over Peking en het vermogen om een oorlog tegen een kernmacht te winnen moet als een dwaasheid worden beschouwd, schrijft William D. Hartung. Maar dat is het niet.
Terwijl Washington in Oost-Azië de neoconservatieve Wolfowitz-doctrine volgt, zegt John V. Walsh dat de Amerikaanse provocatie moet stoppen. Biden zou in plaats daarvan het Chinese aanbod van vreedzaam samenleven moeten aanvaarden.
Om de hedendaagse geopolitieke betekenis van de Republiek China te begrijpen, zegt Vijay Prashad, is het noodzakelijk om de geschiedenis van de Koude Oorlog te onderzoeken.
Jeffrey D. Sachs zegt dat het afwijzen van de diplomatie door de Amerikaanse president zijn eigen partij ondermijnt, de vernietiging van Oekraïne verlengt en een nucleaire oorlog bedreigt.
Deze escalatie van de vijandigheid in de VS komt slechts enkele dagen nadat de regering-Biden een Nuclear Posture Review heeft uitgebracht, waarvan voorstanders van non-proliferatie zeggen dat het eerder een catastrofe dan minder waarschijnlijk maakt.
De VS opereert nu als een bolwerk tegen tijd en geschiedenis - een hopeloos maar destructief project.
Voor de VS is het ondenkbaar dat de halfgeleidergigant TSMC ooit in het door Peking gecontroleerde gebied zou kunnen komen, schrijft Maria Ryan.
Het bezoek van de Huisspreker leidde ook tot protesten van de straten van Taipei naar haar geboorteplaats San Francisco.
Bidens onwil om zo'n bezoek duidelijk af te wenden, weerspiegelt de verraderlijke stijl van zijn eigen confronterende benadering van China, schrijft Norman Solomon.
De president volgde zijn opmerkingen maandag door een Indo-Pacific handelspact te onthullen, bedoeld om de Amerikaanse bedrijfsbelangen te bevorderen en de Chinese invloed in de regio tegen te gaan.