De politieke partij en militante groepering die opkomt voor de bevrijding van Palestina, heeft bij haar reactie op de genocide van Israël rekening gehouden met binnenlandse en regionale omstandigheden.
De publieke acceptatie van de Amerikaanse buitenlandse excessen — het zoeken naar monsters om te vernietigen — leidt tot acceptatie van oorlog, en tot acceptatie van oorlog met andere middelen, schrijft Andrew P. Napolitano.
Donald Trump is tot het centrale personage in de Amerikaanse politiek gemaakt, waar alles om draait. Maar of hij nu wint of verliest, de imperiale status quo zal onveranderd blijven, zegt Caitlin Johnstone.
Op de dag dat de VS zijn oorlogsslachtoffers herdenken, is een blik op hoe het compenseren van burgerdoden veroorzaakt door het Amerikaanse leger – in grond-, lucht- en nucleaire bloedbaden – nooit een prioriteit is geweest, schrijft Nick Turse.
Richard Norton-Taylor kijkt naar de laatste militaire interventie van Groot-Brittannië in de meest onstabiele regio ter wereld.
De status van de Emiraten in Washington is een verhaal van uitgebreid lobbyen, genereuze financiering en toenadering tot Israël, ongeacht diens oorlogsmisdaden in de regio.
Duizenden Palestijnen – en andere Arabieren – zullen gewelddadige wraakacties tegen Gaza plannen. Hoe ver zullen de Arabische regeringen gaan in het beschermen van de belangen van de VS en Israël tegen hun boze bevolking?
De redacteuren van The New York Times weten precies wat ze doen als ze verslag doen van Israëls doelbewuste uithongering van Palestijnse burgers alsof het een weerbericht is, schrijft Caitlin Johnstone.
Columns van Steven Stalinsky in The Wall Street Journal en Thomas Friedman in The New York Times bieden casestudies van onethische journalistiek, schrijven Mischa Geracoulis en Heidi Boghosian.
