Israël laat 2 miljoen Palestijnen in de Gazastrook verhongeren – een opzettelijke oorlogsmisdaad – terwijl de Internationale gemeenschap faalt in actie, writes Ramzy Baroud.
Ontheemde Palestijnen in Deir el-Balah, in de Gazastrook, staan in de rij om voedsel te ontvangen van liefdadigheidsorganisaties, 24 augustus 2025. (UNRWA/Wikimedia Commons/CC DOOR 4.0)
TDe huidige situatie in Gaza onderstreept het Israëlische exceptionalisme. Israël gebruikt de uithongering van 2 miljoen Palestijnen in de geblokkeerde en verwoeste Gazastrook als tactiek om politieke concessies af te dwingen van Palestijnse groeperingen die daar actief zijn.
Op 23 april heeft het Bureau voor de Coördinatie van Humanitaire Zaken van de Verenigde Naties (OCHA) beschreven de huidige humanitaire situatie in Gaza bestempeld als "de ergste ooit gezien tijdens de oorlog". Ondanks de ernst van deze uitspraken lijken ze vaak als routinenieuws te worden behandeld, en roepen ze weinig concrete actie of inhoudelijke discussie op.
De Israëlische schendingen van het internationaal en humanitair recht met betrekking tot de bezetting van Palestina zijn een vaststaand feit. Er ontstaat een nieuwe dimensie van exceptionalisme, weerspiegeld in Israëls vermogen om opzettelijk een hele bevolking voor langere tijd te laten verhongeren. Sommigen verdedigen deze aanpak zelfs.
De bevolking van Gaza lijdt nog steeds enorm veel lijden, ervaren het verlies van ongeveer 10 procent van hun totale aantal door doden, verdwijningen en gewonden. Ze zijn opgesloten in een klein, grotendeels verwoest gebied van ongeveer 365 vierkante kilometer, waar ze worden geconfronteerd met sterfgevallen door behandelbare ziekten en geen toegang hebben tot essentiële diensten, en zelfs schoon water.
Ondanks deze omstandigheden blijft Israël ongestraft doorgaan met wat een bruut en langdurig experiment lijkt, terwijl een groot deel van de wereld met wisselende mate van woede, hulpeloosheid of totale minachting toekijkt.
De vraag naar de rol van de internationale gemeenschap blijft centraal staan. Hoewel het handhaven van het internationaal recht één aspect is, is het uitoefenen van de nodige druk om een bevolking naar hongersnood, toegang tot basisbehoeften zoals voedsel en water, is een andere. Voor de inwoners van Gaza lijken zelfs deze basisbehoeften nu onbereikbaar na decennia van verminderde verwachtingen.
Tijdens de openbare hoorzittingen in Den Haag dat begon op Op 28 april deden vertegenwoordigers van vele landen een beroep op het Internationaal Gerechtshof om zijn autoriteit als hoogste gerechtshof te gebruiken en Israël te verplichten een einde te maken aan de uithongering van Palestijnen.
Israël “mag het beschermde Palestijnse volk niet collectief straffen” bepaald de Zuid-Afrikaanse vertegenwoordiger, Jaymion Hendricks. De Saoedische gezant, Mohammed Saud Alnasser,toegevoegd dat Israël de Gazastrook heeft veranderd in een “onbewoonbare puinhoop, terwijl duizenden onschuldige en kwetsbare mensen zijn gedood.”
[Zien: Bij het ICJ steunen alleen de VS en Hongarije Israëls hongersnood in Gaza]
Vertegenwoordigers van China, Egypte, Algerije, Zuid-Afrika en andere landen gaven uiting aan deze gevoelens, en sloten zich aan bij de beoordeling van Philippe Lazzarini, hoofd van UNRWA, die bepaaldIn maart vorig jaar meldde Israël dat het een strategie hanteert van ‘het inzetten van humanitaire hulp als wapen’.
De bewering dat het bewapenen van voedsel een bewuste Israëlische tactiek is, behoeft geen extern bewijs; Israël heeft het zelf verklaard. De toenmalige Israëlische minister van Defensie, Yoav Gallant, zei publiekelijk: aangekondigd een ‘complete belegering’ van Gaza op 9 oktober 2023, slechts twee dagen na het begin van de genocidale oorlog.
Gallants verklaring – "We leggen een complete blokkade op voor (Gaza). Geen elektriciteit, geen voedsel, geen water, geen brandstof – alles is gesloten. We vechten tegen mens en dier en we handelen daarnaar" – was geen impulsieve uitbarsting, maar een beleid geworteld in mensonterende retoriek en uitgevoerd met extreem geweld.
Dit "handelen in overeenstemming" ging verder dan het sluiten van grensovergangen en het belemmeren van hulpgoederen. Zelfs toen hulp nog werd toegestaan, richtten Israëlische troepen zich op wanhopige burgers, waaronder kinderen, die zich verzamelden om voorraden in ontvangst te nemen, en bombardeerden hen samen met de hulpvrachtwagens. Een bijzonder verwoestend incident. opgetreden op 29 februari 2024 in Gaza-Stad, waar volgens berichten Israëlisch vuur 112 Palestijnen het leven kostte en er nog eens 750 gewond raakten.
Deze gebeurtenis was de eerste van wat bekend werd als de "Meelmassamoorden". Later vonden soortgelijke incidenten plaats, en tussen deze gebeurtenissen door bleef Israël bakkerijen, hulpgoederenopslagplaatsen en vrijwilligers voor de distributie van hulpgoederen bombarderen. De bedoeling was om Palestijnen zodanig uit te hongeren dat er gedwongen kon worden onderhandeld en dat dit mogelijk zou leiden tot etnische zuivering van de bevolking.
Op 1 april 2024 vond er een incident plaats waarbij een Israëlische militaire drone geslagen een konvooi van de World Central Kitchen, resulterend in de dood van zes internationale hulpverleners en hun Palestijnse chauffeur. Deze gebeurtenis leidde tot een aanzienlijke vertrek van de resterende internationale hulpverleners uit Gaza.
World Central Kitchen-auto na de IDF-aanval, 3 april 2024. (Tasnim Nieuwsagentschap/ Wikimedia Commons/CC BY 4.0)
Een paar maanden later, vanaf oktober 2024, werd Noord-Gaza geplaatst onder een strenge belegering, met als doel de bevolking naar het zuiden te dwingen, mogelijk richting de Sinaïwoestijn. Ondanks deze inspanningen en de daaruit voortvloeiende hongersnood, brak de wil van de Gazaanse bevolking niet. In plaats daarvan keerden honderdduizenden mensen naar verluidt terug naar hun verwoeste huizen en steden in het noorden.
Toen Israël op 18 maart teruggekomen Na een staakt-het-vuren dat volgde op uitgebreide onderhandelingen, greep Israël opnieuw naar uithongering als wapen. Westerse regeringen hadden weinig gevolgen of veroordeelden Israëls terugkeer naar de oorlog en het uithongeringsbeleid.
“Het uithongeren van burgers als oorlogsmethode gebruiken” is geklasseerd als een oorlogsmisdaad volgens het internationaal recht, expliciet vermeld in het Statuut van Rome. De relevantie van dergelijke juridische kaders wordt echter in twijfel getrokken wanneer degenen die pleiten voor en zichzelf beschouwen als hoeders van deze wetten, deze niet handhaven of handhaven.
De nalatigheid van de internationale gemeenschap tijdens deze periode van immens menselijk lijden heeft de relevantie van het internationaal recht aanzienlijk ondermijnd. De potentiële gevolgen van dit nalaten zijn ernstig en reiken verder dan het Palestijnse volk. impact de mensheid als geheel.
Desondanks blijft de hoop bestaan dat fundamenteel menselijk medeleven, los van wettelijke kaders, de levering van essentiële goederen zoals meel, suiker en water aan Gaza zal afdwingen. Het onvermogen om deze basishulp te garanderen, zal onze gedeelde menselijkheid de komende jaren ernstig ter discussie stellen.
Dr. Ramzy Baroud is journalist, auteur en redacteur van De Palestijnse Kroniek. Hij is de auteur van zes boeken. Zijn nieuwste boek, samen met Ilan Pappé uitgegeven, is Onze visie op bevrijding: Betrokken Palestijnse leiders en intellectuelen spreken zich uit. Zijn andere boeken omvatten: Mijn vader was een vrijheidsstrijder en De laatste aardeBaroud is een niet-residente senior onderzoeker bij het Center for Islam and Global Affairs (CIGA). Hier is zijn website.
Dit artikel is van Z-netwerkwordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van haar lezers.
Meningen die in dit artikel worden geuit en die al dan niet overeenkomen met die van Consortium Nieuws.
Wij leven op het kruispunt van bizarroworld en 1984.
Trump gaat naar het Arabische Saoedi-Arabië en krijgt miljarden toezeggingen in handelsdeals... terwijl hij ondertussen positief praat over de Israëliërs... die zijn partner zijn in de massamoord op Arabieren. Hetzelfde geldt voor Qatar. Je vraagt je af of zij wel enig gevoel voor nationale identiteit en zelfbehoud hebben?
Ik denk dat we niet verbaasd moeten zijn over de Saoedi's. Ze hebben immers samengewerkt met het regime in Washington om de olie- en gashandel in de wereld te financieren. Bovendien is de connectie tussen de CIA en Saoedi-Arabië met de "kapers" van 9/11 (lol) goed gedocumenteerd. Misschien is het tijd voor een kleurenrevolutie in Saoedi-Arabië?
Net zoals de wereld grotendeels stil bleef terwijl de Joden in Duitsland werden uitgeroeid... zo staat ook de westerse "beschaafde" wereld nu oorverdovend stil en DOET ER NIETS. Ik schaam me diep voor mijn Joodse achtergrond. Verdomme Israël!!!
Ik had nooit gedacht dat ik in een tijdperk zou leven waarin genocide en misdaden tegen de menselijkheid zo duidelijk naast elkaar lagen. Erger nog, er is geen enkele betekenisvolle internationale tegenreactie.
Washington en Israël moeten worden stilgelegd. De leiders moeten terechtstaan voor hun leven. Al het andere is gewoon zinloze pose.
Israëls verachtelijke, brute en gewetenloze gedrag getuigt van het falen van de westerse 'beschaving' als geheel. Het ondermijnt het idee dat we beschaafd zijn en bevestigt het feit dat we in sommige gevallen nog steeds barbaren zijn.
Dat dit afschuwelijke gedrag nog steeds voorkomt, dat we het proberen te negeren, dat we er zwakke rechtvaardigingen en excuses voor verzinnen, dat we er opzettelijk onze ogen voor sluiten - ondanks de enorme hoeveelheid duidelijk en ondubbelzinnig bewijs dat er dagelijks genocide en andere wreedheden worden gepleegd, in veel gevallen openlijk door een land dat lijkt te geloven dat het 'gerechtvaardigd' is en recht heeft op het land - en erger nog, dat het 'Gods wil' is dat ze een heel volk vernietigen!
De daders schelden de Palestijnen uit en behandelen hen alsof ze de afschuwelijke wezens zijn die ze zelf zijn geworden – een ware weerspiegeling van de zionistische ziekte.
Waar is onze collectieve moraal gebleven? Hebben we die ooit gehad, of hebben we ons alleen maar goed voor de gek gehouden? Waarschijnlijk het laatste.
Ik geef de schuld aan de hersenspoeling van religie. En aan onze ineffectieve regeringen.