Het terrorisme-opvangcentrum van El Salvador, De organisatie die bekendstaat als CECOT en waar Amerikaanse gedeporteerden naartoe worden gestuurd, is een voorbode van meer.
US Export – door de heer Fish.
TDe Amerikaanse concentratiekampen bevinden zich momenteel in El Salvador en Guantánamo Bay op Cuba.
Maar verwacht niet dat ze daar blijven.
Zodra ze genormaliseerd zijn, niet alleen voor uit de VS gedeporteerde immigranten en bewoners, Maar Amerikaanse burgers, zullen ze naar het thuisland migreren.
Het is een hele kleine stap vanuit de Amerikaanse gevangenissen, waar al veel van misbruik en mishandeling, te concentratie kampenwaar de gevangenen worden afgesloten van de buitenwereld – ‘verdwenen’ – geen juridische bijstand krijgen en worden opgesloten in stinkende, overbevolkte cellen.
Gevangenen in de kampen in El Salvador worden gedwongen in het donker op de grond te slapen of in eenzame opsluiting. Velen lijden aan tuberculose, schimmelinfecties, schurft, ernstige ondervoeding en chronische spijsverteringsziekten.
De gevangenen, waaronder Meer dan 3,000 kinderen krijgen ranzig voedsel te eten. Ze worden mishandeld. gemarteld, onder andere door waterboarding of door naakt in vaten met ijskoud water te worden gedwongen, aldus Human Rights Watch.
In 2023 heeft het ministerie van Buitenlandse Zaken beschreven gevangenschap als “levensbedreigend” beschouwd, en dat was vóór de Salvadoraanse regering gedeclareerd een "uitzonderingstoestand" in maart 2022. De situatie is aanzienlijk "verergerd", merkt het ministerie van Buitenlandse Zaken op, door de "toevoeging van 72,000 gedetineerden onder de uitzonderingstoestand."
Sinds de uitzonderingstoestand zijn er zo'n 375 mensen in de kampen gestorven. gevestigd, onderdeel van de ‘oorlog tegen bendes’ van de El Salvadoraanse president Nayib Bukele volgens de lokale mensenrechtengroep Socorro Jurídico Humanitario.
Deze kampen – het “Centro de Confinamiento del Terrorismo” (Centrum voor opsluiting van terrorisme) bekend als CECOT, waarheen Amerikaanse gedeporteerden worden gestuurd, herbergt zo'n 40,000 mensen. Zij zijn het model, de voorbode van wat ons te wachten staat.
Metaalbewerker en vakbondslid Kilmar Ábrego García, die was ontvoerd vooraan van zijn 5-jarige zoon op 12 maart, werd ervan beschuldigd lid te zijn van een bende en naar El Salvador gestuurd.
Het Hooggerechtshof afgesproken met districtsrechter Paula Xinis die gevonden dat García's deportatie een 'illegale daad' was. Trump-functionarissen schuld hun deportatie van García wegens een "administratieve fout". Xinis gaf de regering-Trump opdracht zijn terugkeer te "faciliteren". Maar dat niet betekent dat hij terugkomt.
"Ik hoop dat je niet suggereert dat ik een terrorist de Verenigde Staten binnensmokkel," zei Bukele. vertelde de pers tijdens een ontmoeting met Trump in het Witte Huis. "Hoe kan ik hem smokkelen – hoe kan ik hem terugbrengen naar de Verenigde Staten? Ik smokkel hem de Verenigde Staten in? Nou, natuurlijk ga ik dat niet doen... de vraag is absurd."
De Amerikaanse president Donald Trump met de president van El Salvador, Nayib Bukele, buiten het Witte Huis op maandag. (Witte Huis/Flickr)
Dit is de toekomst.
Zodra een deel van de bevolking wordt gedemoniseerd – inclusief Amerikaanse burgers – zal Trump labels ‘binnenlandse criminelen’ — zodra ze van hun menselijkheid zijn beroofd, zodra ze het kwaad belichamen en als een existentiële bedreiging worden gezien, is het eindresultaat dat deze menselijke ‘verontreinigingen’ uit de samenleving worden verwijderd.
Schuld of onschuld, althans volgens de wet, is irrelevant. Burgerschap biedt geen bescherming.
“De eerste essentiële stap op weg naar totale overheersing is het doden van de juridische persoon in de mens”, schrijft Hannah Arendt in The origins of totalitarianism.
“Enerzijds werd dit gedaan door bepaalde categorieën mensen buiten de bescherming van de wet te plaatsen en tegelijkertijd, via het instrument van denationalisatie, de niet-totalitaire wereld te dwingen de wetteloosheid te erkennen; anderzijds werd dit gedaan door het concentratiekamp buiten het normale strafsysteem te plaatsen en door gevangenen te selecteren buiten de normale gerechtelijke procedure waarin een concrete misdaad een voorspelbare straf met zich meebrengt.”
Degenen die concentratiekampen bouwen, bouwen samenlevingen van angst. Ze waarschuwen onophoudelijk voor levensgevaar, of het nu immigranten, moslims, verraders, criminelen of terroristen zijn.
Angst verspreidt zich langzaam, als een zwavelgas, totdat het alle sociale interacties infecteert en verlamming veroorzaakt. Het kost tijd. In de eerste jaren van het Derde Rijk beheerden de nazi's tien kampen met ongeveer 10 gevangenen.
Maar toen ze er eenmaal in slaagden alle concurrerende machtscentra te verpletteren — vakbonden, politieke partijen, een onafhankelijke pers, universiteiten en de katholieke en protestantse kerken — explodeerde het concentratiekampsysteem.
Tegen 1939, toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, hadden de nazi's meer dan 100 concentratiekampen met zo'n een miljoen gevangenen. Daarna volgden de vernietigingskampen.
De minister van Justitie van Salvador, Gustavo Villatoro, geeft op 26 maart een rondleiding door het Terrorist Confinement Center (CECOT) in Tecoluca, El Salvador. (DHS/Tia Dufour)
Degenen die deze kampen opzetten, geven er veel publiciteit aan. Ze zijn ontworpen om te intimideren. Hun wreedheid is hun verkoopargument. Dachau, het eerste naziconcentratiekamp, was dat niet, zoals Richard Evans schrijft in De komst van het Derde Rijk
"Een geïmproviseerde oplossing voor een onverwacht probleem van overbevolking in de doelen, maar een lang geplande maatregel die de nazi's vrijwel vanaf het begin al hadden voorzien. De maatregel werd breed uitgemeten en gerapporteerd in de lokale, regionale en nationale pers, en diende als een scherpe waarschuwing voor iedereen die overwoog zich te verzetten tegen het naziregime."
Agenten van de Immigration and Customs Enforcement (ICE) die in burgerkleding rondrijden in onopvallende auto's, ontvoeren legale inwoners zoals Mahmoud Khalil. Deze ontvoeringen lijken op die welke ik zag in de straten van Santiago, Chili, onder de dictatuur van Augusto Pinochet, of in San Salvador, de hoofdstad van El Salvador, tijdens de militaire dictatuur.
ICE ontwikkelt zich snel tot onze eigen versie van de Gestapo of het Volkscommissariaat voor Binnenlandse Zaken (NKVD). overziet 200 detentiecentra. Het is een formidabele binnenlandse surveillancedienst die gegevens over de meeste Amerikanen heeft verzameld, aldus een rapport. gecompileerd door Het Centrum voor Privacy & Technologie van Georgetown. Het rapport luidt:
Door in de digitale archieven van staats- en lokale overheden te duiken en databases met miljarden datapunten van particuliere bedrijven te kopen, heeft ICE een bewakingsinfrastructuur gecreëerd waarmee het gedetailleerde dossiers van vrijwel iedereen kan opvragen, schijnbaar op elk gewenst moment.
Bij haar pogingen om mensen te arresteren en te deporteren heeft ICE — zonder enig juridisch, wetgevend of publiek toezicht — datasets doorzocht met persoonlijke informatie over de overgrote meerderheid van de mensen die in de VS wonen. Hun gegevens kunnen in handen van immigratiediensten terechtkomen, simpelweg omdat ze een rijbewijs aanvragen, op de weg rijden of zich aanmelden bij hun lokale nutsbedrijven om toegang te krijgen tot verwarming, water en elektriciteit.
De ontvoerden, waaronder de Turkse staatsburger en promovendus aan de Tufts Universiteit, Rümeysa Öztürk, zijn verdachte van amorf gedrag zoals ‘deelname aan activiteiten ter ondersteuning van Hamas’.
Maar dit is een list, beschuldigingen die niet reëler zijn dan de verzonnen misdaden onder het Stalinisme, waarbij mensen werden beschuldigd van het behoren tot de oude orde – koelakken of leden van de kleinburgerij – of werden veroordeeld voor het beramen van een complot om het regime omver te werpen als trotskisten, titoïsten, agenten van het kapitalisme of saboteurs, bekend als “vernielers”.
Als een bepaalde categorie mensen eenmaal als doelwit is aangewezen, zijn de misdaden waarvan ze worden beschuldigd (als ze überhaupt worden aangeklaagd) bijna altijd verzinsels.
Gevangenen in concentratiekampen worden van de buitenwereld afgesloten. Ze verdwijnen. Ze worden uitgewist. Ze worden behandeld alsof ze nooit hebben bestaan. Bijna alle pogingen om informatie over hen te verkrijgen worden met stilzwijgen beantwoord. Zelfs hun dood, mochten ze in hechtenis sterven, wordt anoniem, alsof ze nooit geboren zijn.
Degenen die concentratiekampen runnen, zoals Hannah Arendt schrijft, zijn mensen zonder de nieuwsgierigheid of het mentale vermogen om een mening te vormen. Ze weten, merkt ze op, "niet eens meer wat het betekent om overtuigd te worden". Ze gehoorzamen simpelweg, geconditioneerd om zich te gedragen als "perverse dieren". Ze zijn bedwelmd door de goddelijke kracht die ze hebben om mensen te veranderen in trillende kuddes schapen.
Het doel van elk concentratiekampsysteem is om alle individuele eigenschappen te vernietigen en mensen te vormen tot angstige, volgzame, gehoorzame massa's. De eerste kampen dienen als oefenterrein voor gevangenisbewakers en ICE-agenten. Ze beheersen de brute technieken die bedoeld zijn om gevangenen te infantiliseren, een infantilisering die al snel de samenleving als geheel vervormt.
De 250 vermeende Venezolaanse bendeleden die naar El Salvador zijn verscheept in verzet van een federale rechtbank werd een eerlijk proces ontzegd. Ze werden zonder pardon in vliegtuigen gepropt, die het bevel van de rechter om terug te keren negeerden, en bij aankomst werden ze uitgekleed, geslagen en kaalgeschoren.
Geschoren hoofden zijn een kenmerk van alle concentratiekampen. Het excuus is luizen. Maar het gaat natuurlijk over depersonalisatie en waarom ze uniformen dragen en met nummers worden geïdentificeerd.
De autocraat geniet openlijk van de wreedheid. "Ik kijk ernaar uit om te zien hoe de zieke terroristen twintig jaar gevangenisstraf krijgen voor wat ze Elon Musk en Tesla aandoen", aldus de Amerikaanse president Donald Trump. schreef op Truth Social. "Misschien zouden ze die wel kunnen opdienen in de gevangenissen van El Salvador, die onlangs beroemd zijn geworden om hun heerlijke omstandigheden!"
Degenen die concentratiekampen bouwen zijn er trots op. Ze pronken ermee aan de pers, of in ieder geval aan de lakeien die zich voordoen als pers. Minister van Binnenlandse Veiligheid Kristi Noem, die geplaatst In een video waarin ze de Salvadoraanse gevangenis bezoekt, gebruikt ze de gedetineerden zonder shirt en met geschoren hoofd als rekwisiet voor haar bedreigingen aan het adres van immigranten.
Als fascisme één ding goed kan, dan is het wel spektakel.
Eerst komen ze voor de immigranten. Dan komen ze voor de activisten op buitenlandse studentenvisa op universiteitscampussen. Dan komen ze voor kunt krijgen houders.
Vervolgens zijn de Amerikaanse burgers die tegen Israël vechten genocide Of het sluipende fascisme. Dan komen ze achter je aan. Niet omdat je de wet hebt overtreden. Maar omdat de monsterlijke terreurmachine een constante stroom slachtoffers nodig heeft om zichzelf in stand te houden.
Totalitaire regimes overleven door eeuwig te vechten tegen dodelijke, existentiële bedreigingen. Zodra de ene bedreiging is uitgeroeid, verzinnen ze een andere. Ze bespotten de rechtsstaat. Rechters mogen, tot ze gezuiverd zijn, deze wetteloosheid aan de kaak stellen, maar ze hebben geen mechanisme om hun uitspraken af te dwingen.
Het ministerie van Justitie, overgedragen aan Trumps kruiper Pam Bondi, is, zoals alle autocratieën, ontworpen om handhaving te blokkeren, niet te faciliteren. Er zijn geen juridische belemmeringen meer om ons te beschermen. We weten waar dit naartoe gaat. We hebben het eerder gezien. En het is niet goed.
Chris Hedges is een Pulitzer Prize-winnende journalist die 15 jaar lang buitenlandcorrespondent was The New York Times, waar hij diende als hoofd van het Midden-Oosten en bureauchef van de Balkan voor de krant. Hij werkte eerder in het buitenland voor Het Dallas Morning News, de Christian Science Monitor en NPR. Hij is de presentator van de show Het Chris Hedges-rapport.
OPMERKING VOOR DE LEZERS: Er is nu geen mogelijkheid meer om zonder uw hulp een wekelijkse column voor ScheerPost te schrijven en mijn wekelijkse televisieprogramma te produceren. De muren komen met een schrikbarende snelheid dichterbij de onafhankelijke journalistiek, waarbij de elites, inclusief de elites van de Democratische Partij, schreeuwen om steeds meer censuur. Als je kunt, meld je dan aan via chishedges.substack.com zodat ik mijn column op maandag op ScheerPost kan blijven plaatsen en mijn wekelijkse televisieprogramma 'The Chris Hedges Report' kan produceren.
Dit artikel is van Scheerpost, waarvoor Chris Hedges schrijft een gewone column. Klik hier om je aan te melden voor e-mailwaarschuwingen.
De standpunten die in dit interview naar voren worden gebracht, kunnen al dan niet een weerspiegeling zijn van die van Consortium Nieuws.
Autocratie werd terecht aan het IT-regime toegewezen.
Fascisme bestond niet.
Waarom kan Trump geen vonnis wegens minachting van de rechtbank krijgen? Zou hij niet verplicht zijn om voor die rechter te verschijnen of direct naar de gevangenis te gaan? Er zijn nog steeds wetten. Handhaaf ze in godsnaam!
De term 'goelag' is beter, net als Stalins goelags, maar dan zonder de schijnprocessen. Waarom zitten ze dan gevangen in El Salvador? Zijn ze in beide landen veroordeeld voor een misdrijf? Nee, maar ze zitten wel levenslang zonder proces uit.
De mensheid, of wat daarvoor doorgaat, is compleet door het dolle heen.
Het lijkt erop dat er voor de foto hierboven, voordat die werd genomen, voor gezorgd is dat alleen zwaar getatoeëerde bendeleden prominent in beeld kwamen. We hebben foto's nodig van de vrouwen en kinderen die in deze kampen zijn ondergebracht en die de ware gruwel van deze illegale verhuizing laten zien. Als advocaat ben ik de cruciale rol van een eerlijk proces voor rechtvaardigheid gaan inzien en hoe het verwaarlozen daarvan door Trump en zijn lakeien, zonder overdrijving, de kern van het kwaad is. (Het cruciale doel van het federale en elk staatsstrafrechtssysteem is om te achterhalen of iemand een misdrijf heeft gepleegd en wat de gepaste straf zou zijn.)
Een uitstekend essay; het antwoord is er echter nog niet en de toekomst is nog niet geschreven. Er is nog een kans dat de bevolking, inclusief de oligarchie, het gevaar beseft en een stap terug doet, zoals ze uiteindelijk deden tijdens de Republikeinse paniek in de jaren 50. We zullen zien of het Amerikaanse volk er klaar voor is.
Hoeveel Chinese Amerikanen denkt u dat er in de kampen terecht zullen komen?
We hebben concentratiekampen gebouwd in Vietnam, Irak, Afghanistan, en nog veel meer. Het is geen verrassing dat we ze mee naar huis hebben genomen.
We hadden ze al eerder, tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen Japanse Amerikanen naar kampen in de woestijn werden gestuurd.