De 'verdwijnende' oorlogschat

Als de oorlogsplannen op een beveiligd overheidskanaal waren besproken, zouden er verslagen zijn bijgehouden, maar Signal bood een manier om de verslagen te laten verdwijnen, tenzij iemand van buitenaf screenshots zou maken, schrijft Joe Lauria.

By Jo Lauria
Speciaal voor consortiumnieuws

IIn zijn artikel over zijn uitnodiging door de Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur Mike Waltz voor een Signal-chat met de Amerikaanse ministers van Buitenlandse Zaken, Defensie en Financiën, de Amerikaanse vice-president en de directeuren van de nationale inlichtingendienst en de CIA, Atlantische Oceaan Jeffrey Goldberg, redacteur van het tijdschrift, schrijft dat Waltz ervoor heeft gezorgd dat minstens een aantal tekstberichten in de chat verdwenen.  

Goldberg schreef:

“Waltz heeft een aantal berichten in de Signal-groep na één week laten verdwijnen, en sommige na vier. Dat roept vragen op over de vraag of de ambtenaren mogelijk de federale wetgeving inzake documenten hebben overtreden: tekstberichten over officiële handelingen worden beschouwd als documenten die bewaard moeten worden.” 

Als de bespreking van de oorlogsplannen in Jemen door de belangrijkste nationale veiligheidsfunctionarissen van Trump had plaatsgevonden via een beveiligd overheidskanaal, zoals de National Security Agency die onderdeel is van het Pentagon, dan zou er vermoedelijk een verslag zijn bijgehouden in overeenstemming met de wet.

Maar Signal bood een manier om dat record te laten verdwijnen, tenzij iemand in de chat er screenshots van maakte. Goldberg maakte screenshots van de chat tussen 8:05 uur op vrijdag 14 maart en 5.18:XNUMX uur op zaterdag, ongeveer 33 uur later.

Goldberg suggereert dat er geheime informatie werd besproken, die hij niet openbaar heeft gemaakt. "De Hegseth-post bevatte operationele details van aanstaande aanvallen op Jemen, inclusief informatie over doelen, wapens die de VS zou inzetten en aanvalsvolgorde", schrijft hij.

Dit is in strijd met de getuigenis van de directeur van de nationale inlichtingendienst Tulsi Gabbard en de directeur van de CIA John Ratcliffe, die dinsdag aan de Senaatscommissie voor inlichtingen vertelden dat er geen sprake was van geheime informatie. [Woensdag, De Atlantische gepubliceerde de volledige transcripties van de Signal-chat, inclusief militaire details over de aanval.]

Waarom zou Waltz een platform als Signal willen gebruiken dat deze high-level chat laat verdwijnen? Een mogelijk antwoord is om te vragen wie er niet aanwezig was in de chat: President Donald Trump. Als de NSA het gesprek had geleid, zou Trump toegang hebben gehad tot het chattranscript.

(Ook ontbrak het hoofd van de NSA op de Signal-bijeenkomst, die waarschijnlijk bezwaar zou hebben gemaakt tegen het feit dat de NSA de bijeenkomst niet zou faciliteren. Met uitzondering van de individuele chatdeelnemers, die ook screenshots hadden kunnen maken, beschikt de overheid niet over het transcript.)

Toen hem dinsdag werd gevraagd naar de Signal-chat, gaf Trump aannemelijk aan er niets van te weten.

Nu Trump afwezig was en er geen verslag van het gesprek werd bijgehouden, konden zijn hoogste veiligheidsfunctionarissen vrijer spreken, zoals vicepresident JD Vance, die zich openlijk verzette tegen Trumps wens om de Houthi's in Jemen, het onderwerp van de chat, te bombarderen. Volgens Goldbergs berichtgeving schreef Vance op Signal:

“Ik denk dat we een fout maken. … 3 procent van de Amerikaanse handel verloopt via het Suezkanaal. 40 procent van de Europese handel verloopt via het Suezkanaal. Er is een reëel risico dat het publiek dit niet begrijpt of waarom het nodig is. De sterkste reden om dit te doen is, zoals POTUS zei, om een ​​boodschap te sturen.”

Goldberg schrijft vervolgens:

“Het Vance-account gaat vervolgens verder met een opmerkelijke verklaring, aangezien de vicepresident in vrijwel geen enkel opzicht publiekelijk is afgeweken van Trumps standpunt. 'Ik weet niet zeker of de president zich ervan bewust is hoe inconsistent dit is met zijn boodschap over Europa op dit moment. Er is een verder risico dat we een matige tot ernstige stijging van de olieprijzen zien. Ik ben bereid de consensus van het team te ondersteunen en deze zorgen voor mezelf te houden. Maar er is een sterk argument om dit een maand uit te stellen, de boodschap te verspreiden over waarom dit belangrijk is, te kijken waar de economie staat, etc.'”

Er zijn op dit moment veel meer vragen dan antwoorden over dit incident, en we krijgen misschien nooit veel antwoorden. Dat laat vooral speculatie over.

Als er geen verslag werd bijgehouden van wat duidelijk strikt vertrouwelijk was (indien niet geclassificeerd) gesprek, waarom zou Waltz Goldberg hebben uitgenodigd om deel te nemen? Welke rol zou hij Goldberg willen laten spelen? Of was het gewoon een enorme blunder van Waltz om hem uit te nodigen? 

Goldberg schreef:

“Ik had er grote twijfels over of deze tekstgroep echt was, omdat ik niet kon geloven dat de nationale veiligheidsleiding van de Verenigde Staten via Signal zou communiceren over dreigende oorlogsplannen. Ik kon ook niet geloven dat de nationale veiligheidsadviseur van de president zo roekeloos zou zijn om de hoofdredacteur van De Atlantische in dergelijke gesprekken met hoge Amerikaanse functionarissen, tot en met de vice-president.”

Volgens DC-journalist Max Blumenthal was Waltz een bron voor Goldberg, die hij beschreven als een van de "Beltway media's top access journalists." Tijdens de aanloop naar de Golfoorlog van 2003 werd Goldberg door Dick Cheney gebruikt "om een ​​link te leggen tussen al-Qaeda en Saddam Hussein," zei Blumenthal. Het was een link die niet bestond. Maar nadat hij het verhaal had geplant, citeerde Cheney Goldbergs rapport in The New Yorker als bewijs. 

In zijn Atlantische Oceaan artikel van dinsdag, Goldberg, die anti-Trump is, schrijft over Waltz:

“Ik heb hem in het verleden ontmoet, en hoewel ik het niet zo vreemd vond dat hij contact met mij zocht, vond ik het wel enigszins ongebruikelijk, gezien de omstreden relatie van de regering-Trump met journalisten – en Trumps periodieke fixatie op mij in het bijzonder.”

Sterk pro-Israël

IIn zijn jeugd was Goldberg een bewonderaar van de Joodse extremist Meir Kahane, van wie sommigen aanhangers zijn van de huidige Israëlische regering. Goldberg woonde in Israël en sloot zich aan bij de Israëlische Defensiemacht, waar hij gevangenisbewaker werd die toezicht hield op Palestijnse gevangenen.   De Joodse kroniek zegt:

“Geboren in Brooklyn en opgegroeid op Long Island, studeerde hij aan de University of Pennsylvania, waar hij werkte in de Hillel-keuken op de campus voordat hij naar Israël verhuisde. Hij diende in de Israel Defence Forces tijdens de Eerste Intifada als gevangenisbewaker in de Ktzi'ot-gevangenis – een ervaring die hij later documenteerde in zijn boek uit 2006 Gevangenen: een moslim en een jood langs de kloof in het Midden-Oosten. " 

Jemen bombarderen voor Israël

De Amerikaanse aanvallen op de Houthi's, die op 15 maart begonnen, zijn duidelijk in het voordeel van Israël, maar Vance wees erop dat de VS vrijwel geen belangen heeft in Jemen en weinig scheepvaart in de Rode Zee. De Houthi's hebben alleen schepen op weg naar Israël aangevallen om Israëls moorddadige aanvallen op Gaza te verhinderen.   

Trump heeft Iran gewaarschuwd dat zij de volgende kunnen zijn als ze de Houthi's blijven steunen bij tegenaanvallen op de VS in het gebied. De VS ertoe bewegen oorlog te voeren tegen Iran is een langlopend, zelfs obsessief doel van Netanyahu. 

De Israëlische inlichtingendienst zou duidelijk een intense interesse hebben gehad in deze gecodeerde chat op Signal, die ze misschien wel hebben kunnen binnendringen. Of misschien ook niet. 

"Het is mogelijk dat Waltz, door een actie te coördineren die verband houdt met de nationale veiligheid via Signal, verschillende bepalingen van de Espionage Act heeft overtreden, die de verwerking van 'nationale defensie'-informatie regelt," schreef Goldberg. Dit is de gedachtegang van een persoon die verbonden is met de staat. Het is niet normaal hoe een verslaggever die toegang heeft tot gevoelig materiaal denkt. 

Uiteindelijk is er maar één persoon die kan uitleggen waarom Goldberg is uitgenodigd voor de chat en dat is Waltz. Op woensdag, De Atlantische meldde: “Waltz, die Goldberg uitnodigde voor de Signal-chat, zei gisteren dat hij aan het onderzoeken was ‘hoe hij in hemelsnaam in deze kamer terecht is gekomen’. 

Waltz zei op Fox News Wednesday: "Ik kan je 100% vertellen dat ik deze man [Goldberg] niet ken. Ik ken hem van zijn vreselijke reputatie en hij is echt een onderste uitschot van journalisten en ik ken hem in de zin dat hij de president haat, en ik sms hem niet, hij zat niet op mijn telefoon en we gaan uitzoeken hoe dit is gebeurd."

BREAKING: Mike Waltz kondigt aan dat hij heeft gesproken met @Elon Musk en zei dat technologie-experts gaan uitzoeken hoe Jeff Goldberg van The Atlantic in de Signal-chat terecht is gekomen.

“Ik kan je 100% vertellen... Ik stuur hem geen sms, hij zat niet op mijn telefoon.”foto.twitter.com/ZyAEqawDss

— Eric Daugherty (@EricLDaugh) 26 maart 2025

Goldberg schreef hem om te vragen waarom hij was uitgenodigd. Dit is het antwoord dat hij kreeg: 

“Brian Hughes, de woordvoerder van de Nationale Veiligheidsraad, reageerde twee uur later en bevestigde de waarheidsgetrouwheid van de Signal-groep. 'Dit lijkt een authentieke berichtenketen te zijn, en we onderzoeken hoe een onbedoeld nummer aan de keten is toegevoegd,' schreef Hughes. 'De draad is een demonstratie van de diepe en doordachte beleidscoördinatie tussen hoge functionarissen. Het voortdurende succes van de Houthi-operatie toont aan dat er geen bedreigingen waren voor troepen of nationale veiligheid.'” 

Eigenlijk is deze hele episode misschien wel helemaal uit zijn verband gerukt. De Amerikaanse troepen hebben geen schade geleden. Maar 53 Jemenitische burgers zijn wel gewond geraakt, gedood door Amerikaanse bommen die de enigen moesten stoppen die de Israëlische genocide in Gaza probeerden te stoppen.

Dat is het deel van het verhaal dat werkelijk verdwenen is. 

Cathy Vogan heeft bijgedragen aan dit artikel.

Joe Lauria is hoofdredacteur van Consortium Nieuws en voormalig VN-correspondent voor Thij Wall Street Journal, Boston Globe, en andere kranten, waaronder De Montreal Gazette, de Londense Daily Mail en De Ster van Johannesburg. Hij was onderzoeksjournalist voor de Sunday Times uit Londen, een financieel verslaggever voor Bloomberg News en begon zijn professionele werk als 19-jarige stringer voor The New York Times. Hij is de auteur van twee boeken, Een politieke Odyssee, met senator Mike Gravel, voorwoord door Daniel Ellsberg; En Hoe ik verloor van Hillary Clinton, voorwoord door Julian Assange.