De VS hadden Rusland nodig om Oekraïne binnen te vallen

In een moment van openhartigheid in maart 2022 onthulde Joe Biden waarom de VS nodig de Russische invasie om een ​​drieledige, vooraf geplande oorlog tegen Rusland te beginnen, schrijft Joe Lauria.

By Jo Lauria
Speciaal voor consortiumnieuws
Eerste publicatie op 22 maart 2022.

TDe VS kreeg oorlog in Oekraïne.

Zonder deze macht zou Washington niet kunnen proberen de Russische economie te vernietigen, wereldwijde veroordeling te orkestreren en een proxy-oorlog te voeren om Rusland uit te putten, en dat allemaal als onderdeel van een poging om de Russische regering ten val te brengen.

Joe Biden heeft er nu geen twijfel meer over laten bestaan ​​dat dit waar is.   

De president van de Verenigde Staten bevestigde wat Consortium Nieuws en anderen melden sinds het begin van Russsiagate in 2016 dat het uiteindelijke doel van de VS het omverwerpen van de regering van Vladimir Poetin is.

“Om godswil, deze man kan niet aan de macht blijven”, zei Biden zaterdag [26 maart 2022] in het Koninklijk Kasteel in Warschau. Het Witte Huis en het ministerie van Buitenlandse Zaken hebben hun best gedaan om de opmerking van Biden weg te redeneren. 

Maar het is te laat.

“Het punt van de president was dat Poetin niet mag macht uitoefenen over zijn buren of de regio”, zei een functionaris van het Witte Huis. “Hij had het niet over de macht van Poetin in Rusland, of over regimeverandering.”

Zondag zei de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken zei“Zoals u weet, en zoals u ons herhaaldelijk hebt horen zeggen, hebben we geen strategie voor regimeverandering in Rusland, of waar dan ook”, zijn de laatste woorden ingevoegd ter komische opluchting. 

Biden gaf het spel voor het eerst weg op zijn persconferentie in het Witte Huis op 24 februari [2022] — de eerste dag van de invasie. Hem werd gevraagd waarom hij dacht dat nieuwe sancties zouden werken, terwijl de eerdere sancties Rusland niet hadden tegengehouden. Biden zei dat de sancties nooit waren ontworpen om de Russische interventie te voorkomen, maar om het daarna te bestraffen.

De VS hadden daarom een ​​Russische invasie nodig om het land te straffen, in de hoop de economie van het land en het bewind van Poetin te ondermijnen. 

‘Niemand had verwacht dat de sancties zouden voorkomen dat er iets zou gebeuren’, zei Biden zei. 'Dat moet... dit gaat tijd kosten. En we moeten vastberadenheid tonen zodat hij weet wat er gaat komen en dus weten de mensen van Rusland wat hij hen heeft aangedaan. Dat is waar het allemaal om draait.” 

Het gaat er allemaal om dat het Russische volk zich tegen Poetin keert om hem omver te werpen, wat het harde optreden van Rusland tegen anti-oorlogsdemonstranten en de media zou verklaren.

Het was geen slip-of-the-tongue. Biden herhaalde zichzelf donderdag in Brussel:

“Laten we iets duidelijk maken… Ik heb niet gezegd dat de sancties hem daadwerkelijk zouden afschrikken. Sancties schrikken nooit af. Daar blijf je over praten. Sancties schrikken nooit af. Het handhaven van sancties – het handhaven van sancties, het vergroten van de pijn … we zullen volhouden wat we doen, niet alleen volgende maand, de volgende maand, maar voor de rest van dit hele jaar. Dat zal hem tegenhouden.”

Het was de tweede keer dat Biden bevestigde dat het doel van de draconische Amerikaanse sancties tegen Rusland nooit was om de invasie van Oekraïne te voorkomen, die de VS eigenlijk hard nodig had om hun plannen te activeren, maar om Rusland te straffen en haar bevolking ertoe aan te zetten in opstand te komen tegen Poetin en uiteindelijk een Jeltsin-achtige marionet in Moskou te herstellen - het echte doel van de VS.

Zonder reden hadden die sancties nooit opgelegd kunnen worden. De reden was de Russische invasie. De VS had meerdere mogelijkheden om de invasie te voorkomen en deed dat expres niet. 

Regimeverandering in Moskou

Ooit verborgen in onderzoeken zoals deze RAND uit 2019 studiesis de wens om de regering in Moskou omver te werpen nu aan het licht gekomen.

Een van de eerste bedreigingen kwam van Carl Gersham, jarenlang directeur van de National Endowment for Democracy (NED). Duitsman, schreef in 2013, vóór de staatsgreep in Kiev: “Oekraïne is de grootste prijs.”

Als het uit Rusland naar het Westen zou kunnen worden getrokken, zei hij, dan “zou Poetin zich aan de verliezende kant kunnen bevinden, niet alleen in het nabije buitenland, maar ook binnen Rusland zelf.”

David Ignatius schreef in The Washington Post in 1999 dat de NED nu in het openbaar een regimeverandering kon bewerkstelligen, in plaats van heimelijk zoals de CIA had gedaan. 

De RAND Corporation publiceerde op 18 maart [2022] een dit artikel met de titel: ‘Als regimeverandering naar Moskou zou moeten komen’, zouden de VS er klaar voor moeten zijn. Michael McFaul, de havikachtige voormalige Amerikaanse ambassadeur in Rusland, roept al een tijdje op tot regimeverandering in Rusland. Hij probeerde de woorden van Biden te verfijnen door te tweeten:

Over Poetin verwoordde Biden wat miljarden over de hele wereld en miljoenen in Rusland ook geloven. Hij zei niet dat de VS hem uit de macht moesten halen. Er is een verschil.

- Michael McFaul (@McFaul) 27 maart 2022

Op 1 maart zei de woordvoerder van Boris Johnson dat de sancties tegen Rusland “die wij invoeren, die grote delen van de wereld invoeren, bedoeld zijn om het regime van Poetin ten val te brengen.” Nr. 10 probeerde dat terug te lopen, maar twee dagen eerder zei James Heappey, minister van de strijdkrachten, schreef in The Daily Telegraph:

“Zijn mislukking moet compleet zijn; De Oekraïense soevereiniteit moet worden hersteld en het Russische volk moet de macht krijgen om te zien hoe weinig hij om hen geeft. Door hen dat te laten zien, zullen Poetins dagen als president zeker geteld zijn, en dat geldt ook voor die van de kleptocratische elite die hem omringt. Hij zal de macht verliezen en hij zal zijn opvolger niet kunnen kiezen.”

Verlangen naar de jaren van Jeltsin 

Na de val van de Sovjet-Unie en gedurende de jaren negentig domineerden Wall Street en de Amerikaanse regering het Rusland van Boris Jeltsin, waarbij voormalige staatsbedrijven hun activa ontmantelden om zichzelf en een nieuwe klasse oligarchen te verrijken, terwijl het Russische volk verarmde. 

Poetin kwam op oudejaarsavond 1999 aan de macht en begon de Russische soevereiniteit te herstellen. Zijn toespraak op de Veiligheidsconferentie van München in 2007, waarin hij het agressieve unilateralisme van Washington aan de kaak stelde, verontrustte de VS, die nu duidelijk willen dat een Jeltsin-achtige figuur terugkeert. 

De door de VS gesteunde staatsgreep in Kiev in 2014 was een eerste stap. Russiagate was een andere. 

Terug in 2017, Consortium Nieuws zag Russiagate als een opmaat naar een regimeverandering in Moskou. Dat jaar heb ik schreef:

“Het Russia-gate-verhaal past keurig in een geopolitieke strategie die lang vóór de verkiezingen van 2016 dateert. Sinds Wall Street en de Amerikaanse regering de dominante positie in Rusland zijn kwijtgeraakt die bestond onder de plooibare president Boris Jeltsin, is de strategie geweest om druk uit te oefenen op het wegwerken van Poetin, om zo weer een bevriende Amerikaanse leider in Moskou te krijgen. Er bestaat inhoud van de zorgen van Rusland over Amerikaanse ontwerpen voor 'regime change' in het Kremlin.

Moskou ziet een agressief Amerika de NAVO uitbreiden en 30,000 NAVO-troepen aan zijn grenzen plaatsen; proberen een seculiere bondgenoot in Syrië omver te werpen met terroristen die Rusland zelf bedreigen; het steunen van een staatsgreep in Oekraïne als mogelijke opmaat voor stappen tegen Rusland; en het gebruik van Amerikaanse NGO’s om onrust binnen Rusland aan te wakkeren voordat ze gedwongen werden zich als buitenlandse agenten te registreren.”

NU: "Ik denk dat de Oekraïners lang op zo'n verklaring hebben gewacht. Ik denk dat deze stelling volkomen juist is."

–De voormalige Oekraïense president Viktor Joesjtsjenko over de controversiële verklaring van president Biden over de afzetting van Poetin.pic.twitter.com/6ucqdJS0oM

— John Berman (@JohnBerman) 28 maart 2022

De invasie was noodzakelijk

De Verenigde Staten hadden de militaire actie van Rusland gemakkelijk kunnen voorkomen.

Het chad de Russische interventie in de burgeroorlog in Oekraïne kunnen voorkomen door vier dingen te doen: 

• het afdwingen van de uitvoering van de 8 jaar oude vredesakkoorden van Minsk;
• ontbinding van extreemrechtse Oekraïense milities;
• een einde maken aan de gesprekken over de toetreding van Oekraïne tot de NAVO en
• Rusland betrekken bij serieuze onderhandelingen over verdragen over een nieuwe veiligheidsarchitectuur in Europa.

Maar dat was niet zo.

De VS kunnen deze oorlog nog steeds beëindigen via serieuze diplomatie met Rusland. Maar dat zal niet gebeuren. Blinken heeft geweigerd met de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov te spreken.

In plaats daarvan kondigde Biden op 16 maart nog eens 800 miljoen dollar aan militaire hulp voor Oekraïne op dezelfde dag onthuld Rusland en Oekraïne hebben gewerkt aan een vredesplan van 15 punten. Het is nog nooit zo duidelijk geweest dat de VS deze oorlog wilde en wil dat deze doorgaat. [Dat vredesplan zou later worden geparafeerd, maar de VS en Groot-Brittannië, met toenmalig premier Boris Johnson die naar Kiev vloog, stopten de deal.]

NAVO-troepen en raketten in Oost-Europa waren klaarblijkelijk zo belangrijk voor de Amerikaanse plannen dat er niet werd gesproken over de verwijdering ervan om de Russische troepen ervan te weerhouden Oekraïne binnen te dringen. Rusland had gedreigd met een “technisch/militaire” reactie als de NAVO en de VS de Russische veiligheidsbelangen niet serieus zouden nemen, die in december werden gepresenteerd in de vorm van twee verdragsvoorstellen.

De VS wisten wat er zou gebeuren als ze de voorstellen zouden verwerpen die Oekraïne opriepen om zich niet bij de NAVO aan te sluiten, om raketten in Polen en Roemenië te verwijderen en om de NAVO-troepen in Oost-Europa terug te trekken. Daarom begonnen ze in december te schreeuwen over een invasie.

Maar de VS weigerde de raketten te verplaatsen en stuurde provocerend nog meer NAVO-troepen naar Oost-Europa in plaats van de troepen die er al waren terug te trekken. De VS verwierp de verdragsvoorstellen omdat ze een invasie die ze nodig hadden niet wilden voorkomen.

Zelfs de pro-Biden mainstream media weten dat de VS deze oorlog hadden kunnen voorkomen. MSNBC heeft een dit artikel op 4 maart, getiteld, “De Russische invasie in Oekraïne had voorkomen kunnen worden: De VS weigerden de NAVO-status van Oekraïne te heroverwegen, omdat Poetin met oorlog dreigde. Experts zeggen dat dit een grote fout was.” Het artikel zei:

“De overvloed aan bewijs dat de NAVO een aanhoudende bron van ongerustheid voor Moskou was, roept de vraag op of de strategische houding van de Verenigde Staten niet alleen onvoorzichtig maar ook nalatig was.”

Senator Joe Biden wist al in 1997 dat de uitbreiding van de NAVO, die hij steunde, uiteindelijk tot een vijandige Russische reactie zou kunnen leiden.

Biden zei in 1997 dat het enige dat een ‘krachtige en vijandige’ Russische reactie zou kunnen uitlokken zou zijn als de NAVO zich zou uitbreiden tot aan de Baltische staten. pic.twitter.com/i0yfEgIGZA

— Alex Turrall (@ImReadinHere) 7 maart 2022

De weggesneden achtergrond van de invasie 

Het is van vitaal belang om de gebeurtenissen van 2014 in Oekraïne in herinnering te brengen en wat er tot nu toe is gebeurd, aangezien dit routinematig wordt weggepoetst uit de berichtgeving in de westerse media. Zonder die context is het onmogelijk te begrijpen wat er in Oekraïne gebeurt.

Zowel Donetsk als Loegansk hadden in 2014 voor onafhankelijkheid van Oekraïne gestemd nadat een door de VS gesteunde staatsgreep de democratisch gekozen president Viktor Janoekovitsj omver wierp. De De nieuwe, door de VS geïnstalleerde Oekraïense regering lanceerde vervolgens een oorlog tegen de provincies om hun verzet tegen de staatsgreep en hun streven naar onafhankelijkheid, een oorlog die nog steeds voortduurt, de kop in te drukken Dat zal acht jaar later plaatsvinden, ten koste van duizenden levens, met steun van de VS. Het is deze oorlog waar Rusland aan is begonnen. 

“NAVO-troepen en raketten in Oost-Europa waren kennelijk zo essentieel voor de Amerikaanse plannen dat het niet wilde overwegen om ze terug te trekken om te voorkomen dat Russische troepen Oekraïne binnen zouden komen.”

Neo-nazi-groepen, zoals Right Sector en het Azov-bataljon, die vereer de Oekraïense fascistische leider Stepan Bandera uit de Tweede Wereldoorlog deel te nemen aan de staatsgreep en aan het aanhoudende geweld tegen Loegansk Donetsk. 

Niettegenstaande rapportage in de BBC NYT, the Daily Telegraph en CNN Over de toenmalige neonazi’s wordt hun rol in het verhaal nu weggelaten door de westerse media, waardoor Poetin wordt gereduceerd tot een gek die zonder reden op verovering uit is. Alsof hij op een ochtend wakker werd en op een kaart keek om te beslissen welk land hij vervolgens zou binnenvallen. 

Het publiek is ertoe aangezet het westerse verhaal te omarmen, terwijl het in het ongewisse blijft over de bijbedoelingen van Washington.   

#Rusland bestond samen met #Oekraïne tot de door de VS gesteunde staatsgreep van 2014 en de oorlog in Kiev tegen etnische Russen die zich daartegen verzetten. Alles gaat terug tot 2014, een burgeroorlog die nu acht jaar duurt. Dat uit het verhaal halen, zoals de westerse media doen, komt neer op opzettelijke misleiding.

— Joe Lauria (@unjoe) 1 maart 2022

De vallen voor Rusland

Zes weken geleden, op 4 februari, schreef ik een dit artikel, ‘Hoe een Amerikaanse valstrik voor Rusland in Oekraïne eruit zou kunnen zien’, waarin ik een scenario schetste waarin Oekraïne een offensief zou beginnen tegen etnisch Russische burgers in de Donbass, waardoor Rusland zou worden gedwongen te beslissen of het hen in de steek zou laten of zou ingrijpen om hen te redden .

Als Rusland zou ingrijpen met reguliere legereenheden, zo betoogde ik, zou dit de ‘invasie!’ zijn. de VS moesten de Russische economie aanvallen, de wereld tegen Moskou keren en een einde maken aan de heerschappij van Poetin. 

Volgens de OVSE namen de beschietingen van de Oekraïense regering op de Donbass in de derde week van februari dramatisch toe met wat een nieuw offensief leek te zijn. Rusland werd gedwongen zijn beslissing te nemen.

Het land erkende eerst de Donbass-republieken Donetsk en Loegansk, een stap die het acht jaar lang uitstelde. En toen kondigde president Vladimir Poetin op 24 februari een militaire operatie in Oekraïne aan om het land te ‘demilitariseren’ en ‘denazificeren’. 

Rusland is in een val getrapt, die met de dag gevaarlijker wordt naarmate de militaire interventie van Rusland voortduurt en er een tweede val in zicht is. Vanuit Moskou's perspectief was de inzet te hoog om niet in te grijpen. En als het Kiev ertoe kan brengen een schikking te aanvaarden, zou dat ook kunnen ontsnappen aan de klauwen van de Verenigde Staten.

Een geplande opstand 

De voorbeelden van eerdere Amerikaanse valstrikken die ik in het stuk van 4 februari gaf, waren de VS die in 1990 tegen Saddam Hoessein zeiden dat ze zich niet zouden mengen in hun dispuut met Koeweit, waardoor de val werd geopend voor de invasie van Irak, waardoor de VS het leger van Bagdad konden vernietigen. Het tweede voorbeeld is het meest relevant.

In een 1998 interview with Le Nouvel-observator, Jimmy Carters voormalige nationale veiligheidsadviseur, Zbigniew Brzezinski, gaf toe dat de CIA vier decennia geleden een valstrik voor Moskou had uitgezet door de Mujahiddin te bewapenen om de door de Sovjet-Unie gesteunde regering in Afghanistan te bevechten en de Sovjet-regering ten val te brengen, net zoals de VS vandaag Poetin ten val willen brengen. Hij zei:

“Volgens de officiële versie van de geschiedenis begon de CIA-hulp aan de moedjahedien in 1980, dat wil zeggen nadat het Sovjetleger Afghanistan was binnengevallen op 24 december 1979. Maar de realiteit, die tot nu toe nauwlettend werd bewaakt, is volkomen anders: inderdaad, op 3 juli 1979 ondertekende president Carter de eerste richtlijn voor geheime hulp aan de tegenstanders van het pro-Sovjetregime in Kabul. En diezelfde dag schreef ik een briefje aan de president waarin ik hem dat uitlegde naar mijn mening zou deze hulp een militaire interventie van de Sovjet-Unie teweegbrengen. 

Vervolgens legde hij uit dat de reden voor de val was om de Sovjet-Unie ten val te brengen. Brzezinski zei:

‘Die geheime operatie was een uitstekend idee. Het had tot gevolg dat de Russen naar de VS werden getrokken Afghaanse val en je wilt dat ik er spijt van krijg? De dag dat de Sovjets officieel de grens overstaken, schreef ik aan president Carter in wezen: 'We hebben nu de kans om de Sovjet-Unie haar oorlog in Vietnam te geven.' Bijna tien jaar lang moest Moskou een oorlog voeren die onhoudbaar was voor het regime, een conflict dat leidde tot de demoralisatie en uiteindelijk tot het uiteenvallen van het Sovjet-imperium.”

Brzezinski zei dat hij er geen spijt van had dat de financiering van de moedjahedien terroristische groeperingen als Al-Qaeda heeft voortgebracht. “Wat is belangrijker in de wereldgeschiedenis? De Taliban of de ineenstorting van het Sovjet-imperium? Sommige geagiteerde moslims of de bevrijding van Midden-Europa en het einde van de Koude Oorlog?”, vroeg hij. De VS gokken vandaag eveneens met de wereldeconomie en verdere instabiliteit in Europa met hun tolerantie voor het neonazisme in Oekraïne. 

“Het publiek is ertoe aangezet het westerse verhaal te omarmen, terwijl het in het ongewisse wordt gelaten over de verborgen motieven van Washington.”

In zijn 1997 boek, The Grand Chessboard: Amerikaans primaat en zijn geostrategische imperatieven, Brzezinsky schreef:

“Oekraïne, een nieuwe en belangrijke plek op het Euraziatische schaakbord, is een geopolitieke spil omdat het bestaan ​​ervan als onafhankelijk land Rusland helpt transformeren. Zonder Oekraïne is Rusland niet langer een Euraziatisch imperium. Rusland kan zonder Oekraïne nog steeds streven naar een imperiale status, maar het zou dan een overwegend Aziatische imperiale staat worden.”

Het Amerikaanse ‘primaat’, of de werelddominantie, die Washington nog steeds drijft, is dus niet mogelijk zonder controle over Eurazië. Brzezinski betoogde, en dat is niet mogelijk zonder controle over Oekraïne door Rusland eruit te duwen (de Amerikaanse overname van Oekraïne tijdens de staatsgreep van 2014) en de regeringen in Moskou en Peking te controleren. Wat Brzezinski en de Amerikaanse leiders beschouwen de “imperiale ambities” van Rusland nog steeds als dwingende defensieve maatregelen tegen een agressief Westen.

Zonder de Russische invasie zou de tweede val die de VS aan het plannen is, niet mogelijk zijn: een proxy-oorlog die Rusland moet vastzetten en het zijn ‘Vietnam’ moet geven.

Europa en de VS sturen meer wapens naar Oekraïne en Kiev heeft opgeroepen tot vrijwillige strijders. Zoals jihadisten naar Afghanistan trokken, zo zijn blanke supremacisten uit heel Europa reizend naar Oekraïne om opstandelingen te worden. 

Net zoals de Afghaanse opstand heeft bijgedragen aan de val van de Sovjet-Unie, is de opstand bedoeld om het Rusland van Poetin omver te werpen.

An dit artikel in Buitenlandse Zaken getiteld “De komende Oekraïense opstand” werd op 25 februari gepubliceerd, slechts één dag na de Russische interventie, wat duidt op een geavanceerde planning die afhankelijk was van een invasie. Het artikel moest worden geschreven en geredigeerd voordat Rusland Oekraïne binnenkwam en werd zodra het gebeurde gepubliceerd. Het zei:

“Als Rusland beperkt zijn offensief ten oosten en ten zuiden van Oekraïne zal een soevereine Oekraïense regering niet ophouden met vechten. Het zal betrouwbare militaire en economische steun uit het buitenland genieten, en de steun van een verenigde bevolking. Maar als Rusland doorgaat met het bezetten van een groot deel van het land en het installeren van een door het Kremlin aangesteld marionettenregime in Kiev, zal een langdurigere en neteligere brand uitbreken. Poetin zal te maken krijgen met een langdurige, bloedige opstand die zich over meerdere grenzen zou kunnen verspreiden en misschien zelfs tot in Wit-Rusland zou kunnen reiken om de Wit-Russische president Alexander Loekasjenko, de trouwe bondgenoot van Poetin, uit te dagen. De toenemende onrust zou andere landen in de Russische invloedssfeer kunnen destabiliseren, zoals Kazachstan, en zelfs naar Rusland zelf kunnen overslaan. Wanneer conflicten beginnen, kunnen onvoorspelbare en onvoorstelbare uitkomsten maar al te reëel worden. Poetin is wellicht niet voorbereid op de opstand – of opstanden – die komen gaat.

HET BEWEGING VAN DE WINNAAR

Veel grote mogendheden hebben oorlog gevoerd tegen een zwakkere macht, maar zijn vervolgens vastgelopen doordat zij er niet in zijn geslaagd een weloverwogen eindspel te hebben. Dit gebrek aan vooruitziendheid is vooral voelbaar in onrustige beroepen. Het was één ding dat de Verenigde Staten Vietnam in 1965, Afghanistan in 2001 en Irak in 2003 binnenvielen; hetzelfde gold voor de Sovjet-Unie om in 1979 Afghanistan binnen te vallen. Het was een veel moeilijkere taak om in die landen vol te houden ondanks hardnekkige opstanden. … Zoals de Verenigde Staten in Vietnam en Afghanistan hebben geleerd, kan een opstand die over betrouwbare aanvoerlijnen, ruime reserves aan strijders en een toevluchtsoord over de grens beschikt, zichzelf voor onbepaalde tijd in stand houden, de wil van een bezettingsleger om te vechten ondermijnen en de politieke steun voor de bezetting uitputten. thuis.'"

Al op 14 januari Yahoo! News gerapporteerd:

“De CIA houdt toezicht op een geheim intensief trainingsprogramma in de VS voor elite Oekraïense speciale operatietroepen en ander inlichtingenpersoneel, aldus vijf voormalige inlichtingen- en nationale veiligheidsfunctionarissen die bekend zijn met het initiatief. Het programma, dat in 2015 van start ging, is volgens sommige van die functionarissen gebaseerd op een geheime faciliteit in het zuiden van de VS.

De door de CIA getrainde troepen zouden binnenkort een cruciale rol kunnen spelen aan de oostgrens van Oekraïne, waar Russische troepen zich hebben verzameld in wat volgens velen de voorbereiding is op een invasie. …

Het programma omvatte 'zeer specifieke training in vaardigheden die het vermogen van de Oekraïners om terug te dringen tegen de Russen zouden vergroten', zei de voormalige hoge inlichtingenfunctionaris.

De training, die onder meer 'tactische zaken' omvatte, zal 'behoorlijk aanstootgevend gaan lijken als de Russen Oekraïne binnenvallen', zei de voormalige functionaris.

Eén persoon die bekend was met het programma, verwoordde het botter. ‘De Verenigde Staten trainen een opstandeling’, zei een voormalige CIA-functionaris, eraan toevoegend dat het programma de Oekraïners heeft geleerd ‘hoe ze Russen moeten doden’.

In zijn Warschau toespraakBiden wees met zijn hand over een komende opstand. Hij zei niets over vredesbesprekingen. In plaats daarvan zei hij: “In deze strijd moeten we helder zijn. Ook deze strijd zal niet binnen dagen of maanden worden gewonnen. We moeten ons wapenen tegen een lange strijd die voor ons ligt.”

Hillary Clinton legde het allemaal uit op 28 februari [2022], slechts vier dagen na de Russische operatie. Ze haalde de Russische invasie van Afghanistan in 1980 aan en zei dat "het niet goed afliep voor Rusland" en dat in Oekraïne "dit het model is waar mensen naar kijken ... dat Rusland kan dwarsbomen." 

‘Vergeet niet dat de Russen in 1980 Afghanistan binnenvielen’, zegt Hillary Clinton. "Het liep niet goed af voor de Russen... maar feit is dat een zeer gemotiveerde en vervolgens gefinancierde en gewapende opstand de Russen feitelijk uit Afghanistan heeft verdreven." pic.twitter.com/iirtXI4vz4

- MSNBC (@MSNBC) 1 maart 2022

Wat noch Maddow noch Clinton vermeldden bij het bespreken van vrijwilligers die voor Oekraïne gaan vechten, is wat The New York Times gerapporteerd op 25 februari, een dag na de invasie, en vóór hun interview: “Extreemrechtse milities in Europa zijn van plan de confrontatie aan te gaan met de Russische strijdkrachten.”

De economische oorlog

Samen met het moeras is er de reeks diepgaande economische sancties tegen Rusland, bedoeld om de economie in te laten storten en Poetin van de macht te verdrijven. 

Dit zijn de zwaarste sancties die de VS en Europa ooit aan welk land dan ook hebben opgelegd. De sancties tegen de sancties van de Russische Centrale Bank zijn het ernstigst, omdat ze bedoeld waren om de waarde van de roebel te vernietigen. Eén Amerikaanse dollar was op 85 februari, de dag van de invasie, 24 roebel waard en steeg op 154 maart tot 7 per dollar. Vrijdag werd de Russische munt echter sterker tot 101. 

Poetin en andere Russische leiders werden persoonlijk gesanctioneerd, evenals de grootste banken van Rusland. De meeste Russische transacties mogen niet langer worden afgewikkeld via het internationale betalingssysteem SWIFT. De Duits-Russische Nord Stream 2-gaspijpleiding werd gesloten en failliet verklaard.

De VS blokkeerden de import van Russische olie, die ongeveer 5 procent van het Amerikaanse aanbod uitmaakte. BP en Shell hebben zich teruggetrokken uit de Russische samenwerking. Het Europese en Amerikaanse luchtruim voor Russische commerciële lijnschepen werd gesloten. Europa, dat afhankelijk is van Russisch gas, importeert het nog steeds en wijst tot nu toe de Amerikaanse druk af om te stoppen met het kopen van Russische olie. 

Een reeks vrijwillige sancties volgde: PayPal, Facebook, Twitter, Netflix en McDonalds zijn in Rusland gesloten. Coca-Cola stopt met de verkoop aan het land. Amerikaanse nieuwsorganisaties zijn vertrokken, Russische artiesten in het Westen zijn ontslagen en zelfs Russische katten zijn verboden.

Het gaf Amerikaanse kabelaanbieders ook de kans om RT America te laten sluiten. Andere Russische media zijn van het platform verwijderd en websites van de Russische overheid zijn gehackt. Een professor aan de Yale Universiteit heeft dat gedaan opgetekend een lijst om Amerikaanse bedrijven te schande te maken die nog steeds in Rusland actief zijn. 

De Russische export van tarwe en kunstmest is verboden, waardoor de voedselprijs in het Westen omhoog gaat. Biden gaf dit donderdag toe:

“Wat betreft het voedseltekort… het zal reëel zijn. De prijs voor deze sancties wordt niet alleen aan Rusland opgelegd, maar ook aan heel veel landen, waaronder ook de Europese landen en ons land. En – omdat zowel Rusland als Oekraïne de graanschuur van Europa zijn geweest op het gebied van bijvoorbeeld tarwe – om maar een voorbeeld te geven.” 

Het doel is duidelijk: “het verstikken van de Russische economie”, zoals de Franse minister van Buitenlandse Zaken Jean-Yves Le Drian het uitdrukte, ook al schaadt dit het Westen.

“We gaan een totale economische en financiële oorlog tegen Rusland voeren”, verklaarde Bruno Le Maire, de Franse minister van Economie en Financiën vandaag.

‘Wij zullen daarom de ineenstorting van de Russische economie veroorzaken’ totdat ‘Poetin terugkeert naar betere bedoelingen in Oekraïne’ https://t.co/IWuGeZRSWX

— Aki Heikkinen (@akihheikkinen) 1 maart 2022

De vraag is of Rusland zich kan losmaken van de Amerikaanse strategie van informatie-, economische en proxy-oorlog. [Het antwoord drie jaar later is ja.]

Joe Lauria is hoofdredacteur van Consortium Nieuws en voormalig VN-correspondent voor Thij Wall Street Journal, Boston Globe, en tal van andere kranten, waaronder De Montreal Gazette en De Ster van Johannesburg. Hij was onderzoeksjournalist voor de Sunday Times uit Londen, een financieel verslaggever voor Bloomberg News en begon zijn professionele werk als 19-jarige stringer voor The New York Times.  Hij is te bereiken op [e-mail beveiligd] en gevolgd op Twitter @unjoe