KIJK: Voor eens heeft Trump het bij het rechte eind met censuur

Robert Scheer bespreekt Trumps uitvoerend bevel om overheidscensuur en een reeks zaken met betrekking tot de vrije pers te verbieden, Consortiumnieuws' hoofdredacteur Joe Lauria.

By Robert Scheer

Dit is het politieke seizoen om dankbaar te zijn voor kleine gunsten van optimisme, en in deze editie van Scheer Intelligence, presentator Robert Scheer en gast Jo Lauria, hoofdredacteur van de Consortium Nieuws website, zijn verheugd een geschenk te hebben gevonden dat van grote betekenis is voor wat er nog rest van de praktijk van serieuze journalistiek op het internet.  Het is Donald Trumpde belofte die hij in zijn inauguratierede deed, namelijk dat  “Na jaren en jaren van illegale en ongrondwettelijke federale pogingen om de vrijheid van meningsuiting te beperken, zal ik ook een uitvoerend bevel ondertekenen om onmiddellijk alle censuur te stoppen en de vrijheid van meningsuiting in Amerika terug te brengen.”

Waar Trump naar verwijst, wordt samengevat in zijn uitvoerend bevel, “Het herstellen van de vrijheid van meningsuiting en het beëindigen van federale censuur”, waarin hij stelt:

“De afgelopen vier jaar heeft de vorige regering het recht op vrije meningsuiting met voeten getreden door de uitlatingen van Amerikanen op onlineplatforms te censureren, vaak door aanzienlijke dwang uit te oefenen op derden, zoals socialemediabedrijven, om uitlatingen te modereren, te deplatformeren of op een andere manier te onderdrukken die De federale overheid was het hier niet mee eens.

Onder het mom van de bestrijding van 'misinformatie', 'desinformatie' en 'malinformatie' heeft de federale overheid inbreuk gemaakt op de grondwettelijk beschermde vrijheid van meningsuiting van Amerikaanse burgers in de Verenigde Staten.” 

Ondanks de aanwezigheid van dit besluit in de afschuwelijke stapel van Donald Trumps anderszins zeer angstaanjagende uitvoerende bevelen die elke logica en fatsoen aantasten, beweren zowel Scheer als Lauria, die internetpublicaties redigeren die op deze manier het doelwit zijn geworden, dat dit specifieke uitvoerende bevel een pareltje van scherpzinnigheid is dat niet genegeerd mag worden vanwege het smakeloze gezelschap waarin het verkeert.

credits

host: Robert Scheer

Producer: Joshua Scheer

Videoproducent: Max Jones

Inleiding: Robert Scheer

Afschrift

Dit transcript is geproduceerd door een geautomatiseerde transcriptieservice. Raadpleeg het audio-interview om de nauwkeurigheid te garanderen.

Robert Scheer: Hoi, dit is Robert Scheer met een andere editie van Scheer Intelligence, waar de intelligentie naar mijn gasten komt. En in dit geval is het Joe Lauria. Hij is de hoofdredacteur van Consortium Nieuws. Ik heb enorm veel respect voor zijn journalistiek. Ik repost er veel van. En dat had hij, en het is interessant, want veel van ons op internet zijn daar nu omdat de mainstream media niet meer zo vriendelijk zijn voor eerlijke berichtgeving en dat al een tijdje niet meer zijn.

Maar over het algemeen komen een aantal van ons, velen van ons, uit de traditionele journalistiek. Ik heb 29 jaar bij de LA Times en werkte voor een aantal andere nieuwsorganisaties. Joe Lauria is een voormalig VN-correspondent voor Het Wall Street Journal, de Boston Globe.  Hij heeft geschreven voor kranten als De Montreal Gazette, the Johannesburg-ster.

Hij was onderzoeksjournalist voor The Sunday Times van Londen, een financieel verslaggever voor Bloomberg News en begon zijn professionele werk als 19-jarige correspondent voor The New York Times. Hij is toch ook een gast uit de Bronx? Is dat eerlijk? 

Jo Lauria: Dat klopt. Dat klopt. Jij, ik en Ray McGovern, Ja. 

Scheer: Ja, maar er zijn er nog veel meer. Ik blokkeer de naam van die gast. We hebben deze week nog een stuk van een gast geplaatst. Maar we komen uit een groep mensen die zijn opgegroeid - ik ben veel ouder dan jij, toch? Ik denk het. En ik moet de oprichter van je publicatie noemen.

Lauria: Ja. 

Scheer: Hij had ook een sterke journalistieke achtergrond. Waarom vertel je ons niet over Consortium? 

Lauria: Ja, dat was het Robert Parry die stierf op, bijna zijn zevende sterfdag. Het is moeilijk te geloven; 27 januari 2018. Ik werd redacteur in april 2018. Bob Parry was een onderzoeksjournalist, een echte, weet je wel, die maandenlang aan een verhaal werkte toen nieuwsorganisaties dat soort geld en geduld hadden om een ​​verslaggever echt in een verhaal te laten duiken. En hij werkte voor de Associated Press.

En hij is verantwoordelijk voor het onthullen van de meeste echt grote verhalen over het Iran-Contra-schandaal in de jaren 1980. Hij onthulde de naam van Oliver Noord. Zo weten we over hem. Maar AP begon echt te proberen zijn verhalen te verpesten. Ze werden ongemakkelijk over wat hij ontdekte, met name dat verhaal over Oliver North. Ze wilden het verhaal niet publiceren. Ze bleven zeggen: "Waarom laat je Oliver North niet bekennen?" 

Hoewel ze zo'n 20 bronnen hadden die zeiden dat hij deze operatie vanuit de kelder van het Witte Huis uitvoerde — waarbij hij de wet overtrad omdat het Congres de financiering van de Contra's, de Contra-rebellen in Nicaragua, had stopgezet en zij dat hadden teruggedraaid. Ze omzeilden dat gewoon en creëerden een manier om geld op te halen door wapens aan Iran te verkopen en het geld vervolgens aan de Contra's te geven.

Dus Bob onthulde dat allemaal en AP zette het eigenlijk per ongeluk op de Spaanse draad. Dus Bob Parry begon Consortium van nieuws in 1995 omdat hij het zat was. Hij werkte voor NewsweekToen deden ze hetzelfde met hem; ze verrijkten zijn verhalen.

Hij begon in 1995, 30 jaar geleden. We gaan dit jaar ons jubileum vieren. Een consortium van journalisten wiens werk is onderdrukt door hun bedrijfsredacteuren, een plek waar ze kunnen publiceren. Dat is wat Consortium Nieuws hij precies is. 

Scheer: Consortium? Hoe spreek je dat uit?

Lauria: Volgens het woordenboek zijn beide uitspraken acceptabel. 

Scheer: Ik wil dit punt maken omdat de traditionele media altijd al enorme tegenstrijdigheden kenden en in dienst stonden van de grote macht, en dat in elke samenleving, en zeker niet hier in de Verenigde Staten. En Bob Parry's voorbeeld is dat je nog steeds tegen de stroom in moest. We hadden nog steeds alternatieve media nodig. Maar wat er met het internet gebeurde, was dat dit plotseling een Wild West was in de beste zin van het woord, misschien, of misschien soms de slechtste zin. Maar er was zeker een vrijheid op het internet in de beginjaren. 

En ik weet dat ik… deed Truthdig, weet je, ik denk dat ik in 2007 begon, een van de eersten, maar er was een levendige journalistieke kracht daar. En wat we zagen, en hier ga ik echt de schuld geven aan de Democraten, er ontstond een stemming dat als nieuwsverhalen gênant waren voor de overheid, ze op de een of andere manier nu nepnieuws waren. 

Een deel van onverantwoordelijk – het was bijna per definitie; als een verhaal ongemakkelijk is voor mensen met macht, moet het nep zijn, want mensen met macht, mensen in onze regering doen geen slechte dingen, toch? En zeker niet als ze kritiek leveren op je partij, zoals gebeurde met de Democraten, met name toen er een felle campagne kwam, en toen gebeurde het natuurlijk ook onder Republikeinen… 

Maar deze felle campagne om de monopolieposities van Facebook en Google op het internet te krijgen. En ze hadden alleen de vrijheid om vrij te zijn van smaad en alles, omdat ze werden gezien als nieuwsaggregators. En daarom werden ze niet als monopolies beschouwd, toch? Dit was de hele illusie daar. 

Maar toch, het idee was dat ze verantwoordelijk zouden moeten zijn en niemand wil het woord censuur gebruiken, maar dat is echt wat er werd gezegd. En in sommige gevallen werd dit gedaan zonder dat er overheidsgeld in ging, maar soms ging overheidsgeld naar zogenaamde waakhondgroepen. Maar het belangrijkste is dat het overheidsdruk was. 

De overheid wilde niet in verlegenheid worden gebracht en klokkenluiders traden naar voren en anderen deden verhalen. En een van de beroemdste uitgevers van dat soort, Julian Assange, natuurlijk, zat lang gevangen. En nu, weet je, werd uiteindelijk heel laat vrijgelaten.

En dus wil ik echt ingaan op iets geweldigs dat gebeurde tijdens de inauguratie. En er zijn veel redenen om Donald Trump te bekritiseren. We zouden veel podcasts kunnen maken waarin we Donald Trump bekritiseren. Mijn favoriete kandidaat zou zijn schandalige onmenselijke immigratiebeleid zijn. Maar we zouden een lange lijst kunnen maken. 

Ik denk echter dat het de – ja, het was de zanger Leonard Cohen die zei: "Er zit een barst in alles en zo komt de waarheid binnen." Met andere woorden, er zijn tegenstrijdigheden van macht. En Donald Trump belichaamt zeker een aantal enorme tegenstrijdigheden omdat hij opkomt als een populist, een rechtse populist, maar desondanks heeft hij vanaf het begin beloofd het moeras van Washington droog te leggen enzovoort. 

En in die geest van bereid zijn om de macht uit te dagen, samen met zijn toespraak en zijn presidentiële bevelen, deed hij iets wat ik denk dat toegejuicht moet worden. Laten we het gewoon zeggen. Weet je, ik denk dat als... objectieve journalistiek bedrijven is, weet je, ik heb altijd krediet gegeven aan Richard Nixon voor de opening naar China.  En weet je, dus de... Ik denk dat Trump in deze kwestie, misschien omdat hij het zelf zegt, jarenlang het slachtoffer is geweest van overheidscensuur op internet. 

Hij zei in zijn toespraak:

“Na jaren en jaren van illegale en ongrondwettelijke federale pogingen om de vrije meningsuiting te beperken, zal ik ook een uitvoerend bevel ondertekenen om onmiddellijk alle overheidscensuur te stoppen en de vrijheid van meningsuiting in Amerika terug te brengen. Nooit meer zal de immense macht van de staat worden gebruikt als wapen om politieke tegenstanders te vervolgen, iets waar ik iets van weet. We zullen niet toestaan ​​dat dat gebeurt. Het zal niet meer gebeuren.”

Nu, dat is, elke keer dat je iets aardigs zegt over Trump in de menigte waarmee ik het run, weet je, ze veroordelen je en willen niet dineren. Maar zowel Joe als ik weten dat ik uitgevers op internet waren, zoals ik zeg, ik was de redacteur, niet de uitgever van Truthdig, en nu heb ik ScheerPost. We hebben een dramatische verandering gezien, een uitdaging, een ontmanning, als je wilt, een vernietiging van de levendigheid van het internet. 

Het was niet altijd geweldig, maar het was een verbazingwekkende mate van vrijheid op het internet. Je kon grote groepen mensen zover krijgen om posities te overwegen. Weet je nog toen Jill Stein werd genegeerd? Ik heb een interview met haar kunnen regelen over de reden waarom ze zich kandidaat stelde. En boem! Opeens konden een miljoen mensen toegang krijgen. Dit alarmeerde de gevestigde orde dat nieuws een publiek kon vinden. En toen zeiden ze: "Het is geen nieuws en alleen traditionele kranten kunnen die vaststelling doen."

Nu hebben ze een echt probleem, want Jeff Bezos, een van de miljardairs die eigenaar is van wat er nog over is van een legacy krant. Ze vinden hem niet aardig omdat hij nu Donald Trump aanprijst. En The Washington Post nu een goede bewaker van [onhoorbaar]? Of De Los Angeles Times waar je een andere miljardair-eigenaar hebt of zelfs The New York Times, ik zou niet eens moeten zeggen, dat ging naar de rijkste man van Mexico [Carlos Slim] op een gegeven moment om geld te krijgen om het te redden en heeft zeker dit soort financiering.

Wat vooral alarmerend is, is dat deze bedrijven het deden, beweren ze met tegenzin. Dit werd allemaal onthuld door Edward Snowden vroeg dat de NSA en anderen, de NSA waar hij als contractarbeider voor werkte, deze bedrijven binnenvielen en gebruikten, hun gegevens in beslag namen en hen dwongen om allerlei dingen te doen waarvan ze zeiden dat ze die niet wilden doen. 

En er waren zelfs, en laat me er eentje noemen, NewsGuard, die je hebt aangeklaagd, ik ga niet in op de details, want je hebt een live suit, maar ze kregen op een gegeven moment veel geld van het ministerie van Defensie, terwijl ze geacht werden een waakhond te zijn die nieuwsorganisaties binnenviel. Nog flagranter dan wat Google en Facebook en anderen deden... In het geval van Amazon en Bezos heeft hij wel overheidscontracten, defensiecontracten, enzovoort. 

Maar ik wil alleen maar zeggen dat in dit uitvoerend bevel, u het kunt lezen of ik het zal lezen. Ik denk dat het krachtig is. Iedereen die journalistiek doceert of media in Amerika evalueert en dit uitvoerend bevel niet serieus neemt, is niet serieus over de persvrijheid. Hebt u een kopie of moet ik het lezen? 

Lauria: Je zou het kunnen lezen, Bob. 

Scheer: OK.

“Het Eerste Amendement van de Verenigde Staten, een amendement dat essentieel is voor het succes van onze republiek, verankert het recht van het Amerikaanse volk om vrij te spreken in de openbare ruimte zonder inmenging van de overheid. 

De afgelopen vier jaar heeft de vorige regering het recht op vrije meningsuiting met voeten getreden door Amerikaanse uitingen op onlineplatforms te censureren. Vaak werd daarbij zware druk uitgeoefend op derden, zoals socialemediabedrijven, om het platform te modereren of op een andere manier uitingen te onderdrukken die de federale overheid niet goedkeurde. 

Onder het mom van het bestrijden van misinformatie, desinformatie en verkeerde informatie heeft de federale overheid inbreuk gemaakt op het grondwettelijk beschermde recht op vrije meningsuiting van Amerikaanse burgers in de Verenigde Staten, op een manier die het door de overheid geprefereerde verhaal over belangrijke kwesties in het publieke debat bevorderde.”

Censuur van meningsuiting door de overheid is onaanvaardbaar in een vrije samenleving. En dan komt het uitvoerend bevel, en het spijt me, ik zal dit posten, maar mensen zouden het echt moeten bestuderen omdat het echt belangrijk is.

[Zien: Trump geeft bevel om censuur te beëindigen]

“Het uitvoerend bevel is bedoeld om het recht van het Amerikaanse volk om grondwettelijk beschermde uitingen te doen, te waarborgen en ervoor te zorgen dat geen enkele ambtenaar, werknemer of agent van de federale overheid zich bezighoudt met of faciliteert op een manier die de vrijheid van meningsuiting van een Amerikaanse burger ongrondwettelijk zou beperken. 

C) ervoor zorgen dat er geen belastinggeld wordt gebruikt om zich bezig te houden met of te faciliteren op een manier die de vrijheid van meningsuiting van een Amerikaanse burger ongrondwettelijk zou beperken. En D) wangedrag uit het verleden door de federale overheid met betrekking tot censuur en beschermde meningsuiting identificeren en passende maatregelen nemen om dit te corrigeren.” 

En het uitvoerend bevel gaat verder met praten over de procureur-generaal en wat er gedaan moet worden, en geeft vervolgens de achtergrond ervan. Het is een belangrijk document in de historische strijd in dit land en wereldwijd over vrije meningsuiting, vrije pers. Belangrijk. En het feit dat het van Donald Trump kwam, misschien is het een slachtoffer van overmacht door de overheid. 

En Donald Trump, wat je er ook van vindt, werd zeker zwaar bekritiseerd door de staatsmachten, het ministerie van Justitie, het presidentschap enzovoort. Zelfs sommigen van hen toen hij president was, maar zeker daarna... En strafrechtelijke aanklachten en al het andere. Weet je, dus misschien word ik wel neergeschoten omdat ik hem enige eer geef, maar weet je, misschien moet je dat wel doen. 

Zoals Joe zeker heeft gedaan, en velen van ons, waaronder ikzelf op het internet, hebben we deze aanvallen gezien. We zijn er getuige van geweest, deze invallen. Dus ik praat te veel. Ik beloof mezelf altijd dat ik niet zoveel zal praten. Dus Joe, neem wat er over is van onze show en vertel ons wat jij denkt dat er gaande is en wat de betekenis van dit alles is. 

Lauria: Dank je, Bob. Je hebt helemaal gelijk. In deze hyper-partijdige tijd waarin we leven, moet je beginnen met een disclaimer over Donald Trump.

Hij probeert de politieke cultuur van de Verenigde Staten in drie of vier dagen te veranderen met deze overvloed aan uitvoerende bevelen. Het is onmogelijk om ze allemaal te volgen. En met iedereen die ik ken, behalve degene die we hier bespreken, ben ik het absoluut oneens. Ik ben het er niet mee eens dat we uit de WHO stappen, uit de klimaatovereenkomst van Parijs, hoe zwak die ook is, zelfs niet met de algemene gratieverlening van 6 januari, zonder elk geval afzonderlijk te onderzoeken. Er zijn dus veel dingen waar ik het gewoon niet mee eens ben wat hij heeft gedaan. Maar deze...

En zoals u zegt, misschien omdat hij het slachtoffer was, en omdat de perceptie onder conservatieven is dat het alleen de conservatieven zijn die de overheid achtervolgde in termen van het onderdrukken van hun meningsuiting, speelt dat ook een rol. Maar dat is niet waar, omdat wij geen conservatieve publicatie zijn, en u ook niet. En wij waren zeker slachtoffer hiervan. 

En waar Trump hier op inzoomt, is dat het belangrijk is om te begrijpen dat een privébedrijf niet onderworpen is aan het Eerste Amendement. Ze kunnen uw meningsuiting onderdrukken, wat u maar wilt. De overheid kan dat niet. Dus omdat de federale overheid, of welke overheid dan ook, lokaal, iemands meningsuiting niet kan inperken, volgens het Eerste Amendement, gebruiken ze, in bepaalde gevallen, hebben ze geprobeerd om privébedrijven als proxy's te gebruiken. 

En er zijn uitspraken van het Hooggerechtshof geweest, een over een boekwinkel in Connecticut een paar jaar geleden, waarbij de lokale overheid hen beval een boek niet te verkopen omdat het obsceen was. En ze spanden een rechtszaak aan en het Hooggerechtshof besloot uiteindelijk dat de overheid een privébedrijf als een boekwinkel niet mag gebruiken om de vrijheid van meningsuiting te onderdrukken. 

De winkel zelf had kunnen beslissen, we willen dit boek niet verkopen omdat het obsceen is. Dat is geen schending van het Eerste Amendement. Maar toen de overheid ingreep en hen gebruikte om het te doen, begon het probleem. Het was ook de meest recente zaak van de National Rifle Association tegen Vullo. 

Opnieuw besloten ze, het Hooggerechtshof, dat het illegaal is voor de overheid om een ​​private actor te gebruiken als proxy om de vrijheid van meningsuiting te onderdrukken. Dus dit is wat Trump aanpakt in deze buitengewoon belangrijke, zoals je aangeeft, Bob, uitvoerende order. Hij zegt dat de overheid dit niet kan doen. En dit is iets waar we NewsGuard voor hebben aangeklaagd omdat we in onze rechtszaak beweren dat dit precies is wat hier is gebeurd, dat NewsGuard een contract had met de federale overheid.

En wij geloven dat wij het slachtoffer zijn van dat contract, van die overheid die een privébedrijf gebruikt om ons te onderdrukken. We hebben het Eerste Amendement aangeklaagd – voor een schending van het Eerste Amendement, de federale overheid, en we hebben NewsGuard ook aangeklaagd voor smaad. Dat loopt nog steeds via de rechtbank. Ze hebben een verzoek ingediend om het te verwerpen. We wachten op de beslissing van de rechter. 

Maar wat belangrijk is om te begrijpen is dat dit fenomeen van de overheid die private bedrijven gebruikt om uitingen op sociale media in het bijzonder, en op het internet in het algemeen, te onderdrukken, echt begon rond 2016, toen Donald Trump tot president werd gekozen, toen Brexit in Groot-Brittannië plaatsvond. De gevestigde orde werd hier erg nerveus over.

De bevolking van hun landen, die ze hebben genegeerd, met name de Verenigde Staten, waar geen enkele ziektekostenverzekering, overheidsziektekostenverzekering, of zorg voor de behoeften van de bevolking is, maken zich zorgen over de negatieve gevolgen. Ze geven zoveel geld uit aan buitenlandse oorlogen en zo weinig aan de behoeften van de bevolking in eigen land. Deze negatieve gevolgen zijn er dan ook. 

Sociale media hebben de gemiddelde burger een platform gegeven om zichzelf te uiten. Alternatieve media zijn geëxplodeerd door het internet. Dus de gevestigde orde moest iets doen om dit te stoppen en hun macht te behouden. En een manier waarop ze dat hebben gedaan, is door de overheid te gebruiken om meningsuiting via particuliere bedrijven te onderdrukken. 

En hoe we dit in het bijzonder weten, is de Twitter Files. De Twitter Files, Matt Taibbi, Michael Shellenbergeren andere journalisten werden door Musk gevraagd om te komen kijken naar de tijd dat hij Twitter kocht —  Elon Musk. Hij nodigde deze journalisten uit om de database van alle e-mails en alle documenten bij Twitter te doorzoeken, die hij erfde toen hij het bedrijf kocht. En Matt Taibbi zegt, (en we hadden hem ook een paar jaar geleden in onze show, onze eigen webcast) hHij zegt dat hij vrij was om te kijken wat hij wilde.

Musk heeft niet zomaar uitbesteed wat hij dacht dat ze wilden dat hij schreef. Ze konden zoeken naar wat ze maar wilden. En wat Taibbi en de anderen aantroffen is bewijs uit de e-mails, als je het mag geloven, zwart op wit, dat de FBI, met name het Department of Homeland Security, leidinggevenden bij Twitter zwaar onder druk hebben gezet om berichten van mensen te verwijderen of mensen te schorsen. 

Dit was dus een directe schending van het Eerste Amendement door een privébedrijf, Twitter, te gebruiken om dit te doen. En Facebook ook — [Mark] Zuckerberg vertelde Joe Rogan een paar jaar geleden dat de FBI, weet je, hem waarschuwde voor dit Hunter Biden-verhaal dat naar buiten zou komen. En hij voelde zich onder druk gezet om dat niet te publiceren. En dat is een van de slechtste voorbeelden hiervan, want het Hunter Biden-laptopverhaal was een week of zo voor de verkiezingen van 2020.

En Twitter heeft dat niet alleen onderdrukt, maar De New York Post, wat het verhaal naar buiten bracht, [Twitter] heeft het zelfs opgeschort Die van de New York Post account. Later bleek het dus geen Russische propaganda te zijn, aangezien 50 gepensioneerde inlichtingenfunctionarissen over het land logen of het land misleidden. Zelfs The New York Times en de oude gevestigde media moesten een jaar of langer later toegeven dat het echt om een ​​originele laptop ging die bij die reparatiewerkplaats in Delaware was achtergelaten. 

En het bevatte al dit schijnbaar belastende bewijsmateriaal tegen niet alleen Hunter biden, maar zijn vader die deelnam aan zakelijke bijeenkomsten. Dus dit was een schok, de Twitter Files. Natuurlijk deden ze er alles aan, de Democraten, om Matt Taibbi's reputatie te vernietigen, door hem voor een hoorzitting van een commissie van het Huis te slepen waarin hij werd besmeurd als een "zogenaamde journalist". Deze man is een... En hij zat in hetzelfde spel als jij, Bob, wat betreft het verslaan van campagnes, wat hij deed met Rolling Stone. 

Zeer vergelijkbaar met het stuk dat je deed, het soort journalistiek dat je deed met Playboy on [Jimmy] Voerman — Matt Taibbi deed het op Rolling Stone en het verslaan van de jongens in de bus, dat soort verhalen. Dus dit is waar we nu zijn. En Trump, je hebt helemaal gelijk, Trump was het slachtoffer en de conservatieven waren grotendeels de slachtoffers, maar niet alleen omdat wij, naar wij geloven, naar wij beweren, ook slachtoffer zijn geweest van dit. Dus deze [uitvoerende] order is buitengewoon. Het lijkt een zaak van het Hooggerechtshof te vernietigen.

Omdat in 2023, laat me de werkelijke opzoeken, er was een rechtszaak op 4 juli, ik herinner me 4 juli 2023, op Independence Day, een rechter in Louisiana oordeelde dat een hele reeks leden van de regering-Biden helemaal niet met Twitter of Facebook of een ander social media bedrijf mochten praten. Ze mochten niet met hen praten op basis van wat de Twitter-bestanden onthulden.

Dat ze een privébedrijf onder druk zetten om de vrijheid van meningsuiting te onderdrukken en in te perken, wat ze grondwettelijk gezien niet mogen doen. Dit is dus een belangrijke zaak. Wat er gebeurde, was dat het helemaal tot aan het Hooggerechtshof ging... Het was Missouri versus Biden. Het waren Missouri en Louisiana, de procureurs-generaal van die twee staten, die de federale overheid aanklaagden om hen te stoppen met wat we hier beschrijven. En helaas oordeelde het Hooggerechtshof in juni, juni 2024 dat noch Louisiana noch Missouri bevoegd was om de rechtszaak aan te spannen.

Dus het viel uit elkaar, waardoor de regering in dit geval dit kon blijven doen, de regering van Biden. En deze [uitvoerende] order lijkt die beslissing van het Hooggerechtshof te vernietigen. En we zullen zien wat ermee gebeurt. Vergeet nu niet, nog iets over Trump — hij heeft gezegd dat studenten die op Amerikaanse universiteitscampussen demonstreren tegen de genocide in Gaza, tegen de genocide van Israël in Gaza, gedeporteerd moeten worden. 

Hij is ook, we moeten ons zorgen maken dat hij wetgeving zou kunnen steunen die het vorige Huis daadwerkelijk heeft aangenomen, waarin staat dat de minister van Financiën de non-profitstatus mag intrekken van elke groep, inclusief publicaties, die kritiek levert op Israël vanwege hun genocide in Gaza. Dus Trump zou heel gemakkelijk de vrijheid van meningsuiting kunnen onderdrukken of de onderdrukking van de vrijheid van meningsuiting kunnen steunen als het gaat om kritiek op Israël. Dus de man is helemaal niet zuiver op dit punt. 

Onnodig te zeggen dat dit een belangrijk, extreem, zelfs als het uit zijn eigen egoïstische belang was, het heeft een enorm historisch belang in termen van het behoud van het Eerste Amendement. Het is een echt belangrijk document. Je hebt helemaal gelijk, Bob. 

Scheer: Ja, en ik ben de disclaimers zat. Weet je, ik denk dat iedereen die ons werk kent weet dat we geen Trump-aanhangers zijn. Het is onzin. Het is een manier om mensen te intimideren. En het feit, weet je, de aanklachten tegen John Kiriakou, de dappere CIA-medewerker waarvan sommige mensen hoopten dat Biden, weet je, naast het gratie verlenen aan zijn eigen familie en andere mensen in zijn regering, ook gratie zou verlenen aan John Kiriakou, heeft twee jaar in de gevangenis gezeten en werd gedwongen dat te accepteren, weet je, omdat hij onthulde dat de Amerikaanse overheid martelingen had uitgevoerd.

En weet je, dat is een aanval op de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid enzovoort. Het was de regering van Bush, die de marteling steunde, die Kiriakou niet aanviel voor de opmerkingen die hij maakte op ABC-televisie, het was de regering van Obama. Dus, weet je, het blijkt dat geen enkele regering ter wereld, en zeker niet de onze, een vrije pers wil.

Daarom werd het in de Grondwet opgenomen. De amendementen werden er immers in opgenomen omdat het publiek, dat duidelijk blank en welvarender was in die tijd, toch vond dat deze nieuwe regering van hen de kant van de Engelse kroon op zou gaan en ideeën en vrije meningsuiting en dergelijke zou onderdrukken. Het was dus een waarschuwing voor wat onze regering, gedaan door onze helden, weet je, Jefferson in Washington, zou kunnen doen. 

Macht corrumpeert, absolute macht corrumpeert absoluut. Dat is de essentiële wijsheid van de Amerikaanse ervaring. En ik zeg dat, weet je, met volledige felicitaties en respect daarvoor. Maar het vreemde, en daarom wil ik met je praten, is dat het een eenzame bezigheid is om een ​​criticus te zijn van welke regering dan ook, maar zeker van wat, ik wil het liberalisme duidelijk niet zwartmaken, maar wat is het establishment van de Democratische Partij.

En ze zijn in de moderne tijd eigenlijk meedogenlozer geweest in het onderdrukken van ideeën en ik durf te zeggen dat de belangrijkste – zoals ze vaak hebben gezegd, het eerste slachtoffer van oorlog is de waarheid – ze zijn in ieder geval het meest oorlogszuchtig sinds Bush. Weet je, en Trump lijkt in ieder geval in een bepaalde richting te bewegen, of je hebt al die oorlogen niet nodig. Je zou met andere middelen kunnen winnen, weet je, een of ander idee van kapitalisme. Ik wil daar niet op ingaan, maar ik wil wel de verwaandheid uitdagen dat er geen legitieme Republikeinse en zelfs Trumpiaanse angst voor buitensporige macht zou kunnen zijn. 

Hij heeft het immers een beetje meegemaakt, zoals ik eerder al zei, en iedereen die in deze maatschappij leeft weet dat het tegen je kan worden gebruikt, weet je, en dat je kunt lijden voor je ideeën. Ik denk dat dat hier maar om één belangrijke reden een probleem is. Mensen zijn op hun hoede voor vrijheid als de oppositie aan de macht is. Ze zijn niet op hun hoede als hun eigen mensen aan de macht zijn, de mensen op wie ze hebben gestemd. 

Dat is altijd de contradictie. En overal ter wereld, als je religie aan de macht is of je politieke ideologie aan de macht is, dan begin je te liegen en te rationaliseren en al het andere. En er zijn maar weinig voorbeelden, er zijn klokkenluiders en dergelijke, waar politieke bewegingen van welke aard dan ook, regeringen van welke aard dan ook, consistent zullen zijn over een vrije pers en vrije meningsuiting als het tegen hen wordt gekeerd.

We zien het overal en de hele tijd. Oké. De reden dat ik die kleine inleiding geef, ik zei dat ik mijn mond zou houden, is dat het nu te maken heeft met de TikTok-zaak. Waar Trump opnieuw zijn standpunt heeft omgedraaid omdat plotseling aan deze honderden miljoenen Amerikanen wordt verteld dat je TikTok niet kunt vertrouwen omdat de Chinese overheid je privégegevens zou kunnen gebruiken om blah, blah, blah, blah te doen. 

Nu, allereerst, als dat een reden is om iets niet te gebruiken, dan zou geen enkel Amerikaans product gebruikt moeten worden omdat het duidelijk is vastgesteld — eerst en het meest levendig door de Snowden-onthullingen, maar het is ook toegegeven door Apple, Google en dergelijke — dat ze uw gegevens niet kunnen beschermen tegen de Amerikaanse overheid. En de Amerikaanse overheid spit uw gegevens dagelijks minuut voor minuut door, toch?

Maar zelfs vóór het internet vierden we gewoon Martin Luther King Dag - en Martin Luther King, de beroemdste voorvechter van burgerlijke vrijheden en burgerrechten in dit land, was een doelwit van een Democratisch bestuur, Lyndon Johnson, Bobby Kennedy was de procureur-generaal, en J. Edgar Hoover kreeg de bevoegdheid om chantage te bedrijven en Martin Luther King tot zelfmoord te drijven. En ze deden dat met een vals document, dat ze deden alsof het van het grote publiek afkomstig was en dat gericht was aan de vrouw van King. Ze beschuldigden hem van allerlei persoonlijke misdaden, maar ze konden helemaal niets vinden over politieke misdaden. 

En, en, weet je, dat werd gedaan door Democraten in de tijd vóór internet. Maar nu met internet, weten we dat we op internet opereren, ze kunnen als gekken manipuleren. Dus ik wil dat je vertelt over je leven als hoofdredacteur, echt, je hebt een geweldige publicatie uitgebracht. Het is een worsteling.

Maar weet je, het is echt een gemanipuleerd spel. Omdat de overheid het heeft, moeten ze deze internetbedrijven toestaan ​​een monopolie te hebben. Ze moeten meegaan met hun macht. Dus zelfs als ze ze niet direct geld geven of mensen planten, wat ze vaak doen, en weet je, bij Google en elders, kunnen ze deze bedrijven veel ellende bezorgen. 

En sommige van hen, zoals Amazon, hebben zelfs grote militaire overheidscontracten. 

Lauria: Dat klopt, dat doen ze.

Scheer: Vertel ons eens hoe het is om redacteur te zijn en hoe de realiteit van het internet is?

Lauria: Nou, ik wil eerst iets zeggen over de Democratische Partij, want daar heb je het over gehad. Dit is niet langer de partij van FDR. Het is niet langer een partij van George McGovern met een echte linkervleugel die anti-oorlog was. Dat is allemaal weg. Bill Clinton bezegelde dat door er een centristische, centrumrechtse partij van te maken. En dat is een vreselijke aanklacht tegen het feit dat we in dit land geen partij meer hebben die echt de belangen van de gemiddelde persoon verdedigt. 

Geen van beide partijen doet dat. Maar de Democraten zijn verder gegaan in deze kwestie van censuur. We moeten nu niet vergeten dat Biden ook directe censuur heeft geprobeerd, overheidscensuur, zonder particuliere bedrijven als proxy te gebruiken. Hij creëerde wat hij noemde in het Department of Homeland Security de Governance Board. Heette het…?

Scheer: Het staat in je artikel. 

Lauria: Jaaa Jaaa.

Scheer: Ik blokkeer altijd namen. 

Lauria: Een bestuursraad om de meningsuiting te controleren. En hij huurde deze vrouw in, Nina Jankowicz, om het te runnen. En het protest van de Republikeinen, met name Rand Paul, maar ook in het openbaar, was zo sterk, hij moest het opschorten en uiteindelijk beëindigen. Dus Nina Jankowicz is haar baan kwijt. 

Weet je wat ze nu doet? Ze heeft een denktank of zoiets opgericht. En ze klaagt onlangs in een video op Twitter dat ze het slachtoffer is van McCarthyisme! Omdat de censor de mond is gesnoerd. 

Met andere woorden, iemand het zwijgen opleggen, iemand ervan weerhouden te censureren is volgens haar McCarthyisme. Haar vrijheid van meningsuiting wordt geschonden. Haar recht om anderen te censureren wordt geschonden. En zij interpreteert dat. Dit is dus de waanzin van wat hier gebeurt. Maar sociale media en de opkomst van onafhankelijke internetmedia zoals Consortium Nieuws, wij waren in 1995 een van de eerste, eigenlijk het eerste onafhankelijke online nieuwsmagazine in het hele land. 

Wij gingen online vóór de LA Times deden hun… en The New York Times en Time MagazineWe waren eigenlijk vijf dagen achter of voor op tonen. Ik kan het me niet herinneren. Salon.com was in diezelfde periode, eind 1995. Ze hebben de controle over het verhaal verloren. Dit maakt ze helemaal gek. Ik heb het over "zij" als de gevestigde orde van beide partijen, maar met name de Democraten vanwege Trump. 

Toen Trump verloor – toen Trump won, beter gezegd, in 2016, begonnen ze deze cottage-industrie van zogenaamde factcheckers, de anti-desinformatie-organisaties zoals de Nina Jankowiczes van de wereld. En toen, zoals ik al zei, probeerde de overheid het rechtstreeks te doen. Dit is in opkomst gekomen. Dus het is echt een Democratische Partij-ding om het internet het zwijgen op te leggen, om mensen het zwijgen op te leggen die de gevestigde orde uitdagen.

Nu Consortium Nieuws was geen gemakkelijke klus voor ons. We werden voor het eerst aangevallen in november 2016, een organisatie genaamd PropOrNot. Nu om uw vraag te beantwoorden over hoe het is om deze organisatie in deze omgeving te runnen. PropOrNot — op Thanksgiving in 2016 was er een voorpagina Washington Post verhaal met een lijst van publicaties op de zwarte lijst die Russische propaganda zouden verspreiden.

Consortium Nieuws stond op die lijst. Toen 20 oktober… 

Scheer: Waarheidsdig, die ik aan het bewerken was, staat ook op jouw lijst. 

Lauria: Ja. 

Scheer: Nixons vijandenlijst. Mensen discussiëren over of ze erop staan ​​of niet.

Lauria: Precies. En dat was een… Washington Post publiceerde dat stuk en dit waren anonieme mensen. Ze noemden dus niet eens wie die mensen waren die beschuldigden Truthdig, Consortium Nieuws en een hele lijst met andere onafhankelijke publicaties. Ze hebben niet eens gepubliceerd wie dat gedaan heeft. Het was schandalig onverantwoord van The Washington Post om dat te doen.

In oktober 2020 publiceerde een Canadese tv-zender, Global News, de op één na grootste particuliere tv-zender in Canada, een verhaal op hun website en op tv, waarin ze zeiden dat Consortium Nieuws stond aan het front van een Russische campagne om Canadese politici in diskrediet te brengen. Ze hadden een document gekregen van de Communication Security Establishment, de NSA van Canada.

We hebben ze aangeklaagd, maar helaas heeft onze advocaat, die ik moet zeggen niet zo'n goede had, de zaak in de verkeerde jurisdictie aangeklaagd, dus het is afgewezen. Ze hebben ons zwartgemaakt. We hadden niets te maken met de Russische overheid. Het is een totaal schandalige zaak.

Scheer: Ik wil u graag iets vragen over Russiagate. 

Lauria: Ja. 

Scheer: Nu ik erover heb geschreven, ben ik een oude man geworden. Ik begon over politiek te schrijven toen er een verenigde communistische wereld zou moeten zijn, maar die viel uit elkaar. 

Maar vooral tegelijkertijd schoot communistisch China op communistische Sovjets over de grens. En het Chinees-Sovjetconflict tussen twee communistische landen was heel reëel. En nu heb je een situatie waarin we willen dat Apple zijn productie verplaatst naar communistisch Vietnam in plaats van communistisch China. 

De ironie van de hele Russiagate is dat [Vladimir] Poetin, die opgroeide in Rusland en succesvol was in het oude systeem, was een vroege rebel ertegen, samen met de Leningrad-groep die [Boris] Jeltsin aan de macht. Het is dus een complete karikatuur van de geschiedenis om wat Rusland doet te wijten aan de Koude Oorlog of communisme. 

Ze hebben het kapitalisme op een heel sterke manier omarmd. Het was dus een soort terugkeer naar McCarthyisme. Tegelijkertijd, op dat moment, hadden we het goed met China. Ze maakten een hoop spullen die we wilden kopen en alles. Dus het gaat gewoon naar het Orwelliaanse punt dat je een vijand mag definiëren en dat er geen rijm of reden hoeft te zijn voor die vijand. 

Het interessante is dat het Amerikaanse publiek dit in dit geval niet geloofde, omdat we moesten accepteren dat Donald Trump een agent van Poetin is. 

Ik bedoel, en ze logen. Ik bedoel, ze verzonnen verhalen over zijn plassen met prostituees. Ik weet de details niet meer, wie op wie plaste, maar ik bedoel, ze kwamen gewoon met de meest lasterlijke. 

Lauria: Het was oppositieonderzoek. Het was oppositieonderzoek dat werd verkocht als een inlichtingendocument, als echt. Het was een van de grootste, meest schandalige hoaxes. En Trump was, we zeggen het niet graag, een miljardair zou een slachtoffer kunnen zijn, maar hij was daar een slachtoffer. Hij was een slachtoffer. 

Scheer: Ik wil terug naar dat punt. Weet je, ik heb ooit een artikel over Nixon geschreven, 10 jaar nadat hij aan de macht was, en ik probeer het, en ik was objectief. Ik geloof in objectieve journalistiek. En Nixon, ja, ik noemde hem een ​​oorlogsmisdadiger en zei dat dit voor de LA Times. Aan de andere kant wees ik erop dat hij feitelijk de Koude Oorlog verbrak door zich open te stellen voor China en dergelijke. 

Weet je, niemand vond het artikel leuk, zo veel voor objectieve journalistiek, behalve Nixon. Hij schreef me en zei: "Hé, heel interessant. Ik zie dat je wat aardige dingen te zeggen had over een aantal van mijn activiteiten." Hij nodigde me uit om naar New York te komen om met hem te praten.

Dus ik ben tegen demonisering, als een manier om logica en feiten te vernietigen. En ik geloof niet in het partijdige gedoe. Ik denk dat de vereiste van objectiviteit is dat we Donald Trump op dezelfde manier moeten beoordelen als we Barack Obama zouden beoordelen zonder angst of gunst. Dat is moeilijk om te doen. Ik kan je vertellen.

Lauria: Ik zeg je, Bob, het is interessant. Je noemde Nixon die naar China ging, want toen Trump naar Noord-Korea ging, toen hij Kim ontmoette, werd hij vernietigd door de democratische media en door democratische politici. 

Ik ging terug en keek naar de verslaggeving van Nixons reis naar China en Democraten prezen hem daar allemaal voor. Ze hadden de moed om dat te doen. Het was een andere tijd in de politiek… Dat Nixon geprezen kon worden, zoals je net zei, voor het doen van iets dat de spanningen zou verminderen, terwijl Trump werd vermoord omdat hij hetzelfde probeerde te doen met Noord-Korea. We leven in een andere tijd. Nu schreef Nixon jou en Ro Khanna schreef mij toen. Dus dit was…

Scheer: Het daagt het idee van partijdigheid uit, omdat je weet dat je de Democratische Partij geen enkele veilige doorgang kunt geven of zoiets. En je noemde Rand Paul. Hoe dan ook, ik weet nooit wat mijn Wikipedia-pagina van dag tot dag gaat zeggen. Maar een van mijn misdaden is dat ik een column heb geschreven in de LA Times Hij zei dat Rand Paul, die ik beter vond dan zijn Democratische tegenstander, en dat er iets verfrissends was aan zijn libertaire ideologie, bang was voor grote overheidsmacht. 

En het staat er als negatief, als op de een of andere manier "Wow, snap je. Je had aardige woorden te zeggen over Rand Paul." Maar het feit is, weet je, als het gaat om burgerlijke vrijheden, zelfs het Roberts-hof, dat iedereen graag aanvalt, John Roberts, Hij kwam in de uitspraak van het Hooggerechtshof zelfs met het beste verweer voor privacy en de vrijheid van het Vierde Amendement.

Nee, het is wel van toepassing op het elektronische tijdperk. Het is als je thuis.  Het is niet, weet je, het Vierde Amendement is van toepassing op moderne technologie is de belangrijkste beslissing. Ik weet dat we dit gaan afronden, maar ik denk dat dit een moment van de waarheid is voor wat er nog over is van de liberale pretentie van de Democratische Partij en het deel van links dat zich associeert met de Democratische Partij. 

Dat het aan Donald Trump was, wat zijn motieven ook waren, om dit uitvoerende besluit te nemen, wat de duidelijkste verdediging is van de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid op internet die ik ken. Oké. 

En dat is pijnlijk om te zeggen, weet je, dat het niet kwam van mensen met wie ik meer thuis ben, weet je, enzovoort. Je noemde mijn Carter-interview, maar ik heb veel, ik kon het goed vinden met Clinton, werd uitgenodigd voor een diner in het Witte Huis. Weet je, ik heb ook Reagan geïnterviewd, kreeg veel... 

Maar het probleem is dat de Democratische Partij nu echt gecommitteerd is aan een zeer pro-oorlog, extreem patriottisch standpunt en behoorlijk gemeen is tegen iedereen die het niet eens is met dit verhaal. 

Sterker nog, ze zouden zelfs, ik zag vandaag dat onze nieuwe minister van Buitenlandse Zaken plotseling denkt: "Nou, misschien moet je de oorlog in Oekraïne maar beëindigen." Hij steunt dat nu. Gaan ze hem aanvallen als nepnieuws? Ik bedoel, we hebben deze gekke sfeer waarin mensen waarvan ik had verwacht dat ze rationeel zouden zijn en die bang waren voor uitgebreide overheidsmacht, ofwel hun mond hebben gehouden of zich hebben aangesloten bij de oorlogszuchtige menigte. 

Nu weet ik dat dit twee gasten uit de Bronx zijn, waar ik, althans in mijn buurt, zelfs toen ik dacht dat je op hen moest stemmen, [Dwight] Eisenhower als jongere droeg ik een “I Like Ike” button omdat hij een aantal goede dingen zei over het niet, weet je wel, bouwen van de atoombom en dergelijke. Dat was ketterij, toch? 

En we zijn op een moment beland waar – en het zal de komende vier jaar heel moeilijk worden – waar we onszelf schrap moeten zetten. Er kunnen ook goede dingen zijn, naast de hele lijst met verschrikkelijke dingen die je noemde, die uit Trump komen.

En de verwachting dat de Democraten op welke manier dan ook onze redder zijn, is wat mij betreft helemaal de mist in gegaan. 

Lauria: Nou, ik werk nu aan een stuk over Eisenhower, grappig genoeg, waarin ik zijn afscheid vergelijk met dat van Biden. Ik denk niet dat Eisenhower er zo geweldig uitziet. Maar ik moet dit zeggen om het af te ronden. We zitten in een enorme crisis in dit land. Geen van beide partijen levert wat het Amerikaanse volk wil. 

Ze steunen allebei de belangen van zeer machtige mensen die eigenlijk weinig te maken hebben met waar de Amerikaanse bevolking zich zorgen over maakt, waar ze zich zorgen over maken en waar aandacht aan moet worden besteed. 

En ik weet niet waar dit toe gaat leiden, maar niemand kan nog vertrouwen hebben in dit systeem. Het is in mijn ogen gedelegitimeerd. Het is geen legitiem politiek systeem meer. En daarom stemmen steeds minder mensen. Tenminste omdat Trump zichzelf als slachtoffer ziet, komt hij nu in opstand tegen deze absoluut schandalige poging om de vrijheid van meningsuiting te onderdrukken. 

Het zou moeten zijn – zoveel mensen geërgerd en boos gemaakt hebben gezien de hele geschiedenis van het Eerste Amendement, waar dit land voor zou moeten staan. En we zien nu dat het Eerste Amendement in feite onbelangrijk is voor veel mensen die de leiding hebben, met name in de Democratische Partij, zoals we hebben gezegd. Laten we hopen dat hier een einde aan komt, maar ik ben niet erg, laten we zeggen optimistisch.

We zullen zien wat er gebeurt. Hij viel in ieder geval op met dit document, waarin hij de rechten van mensen verdedigde om te zeggen wat ze willen, met name online.

Scheer: En hij durfde ook dit idee van oorlog voeren zonder enige rechtvaardiging aan te vechten, wat George W. Bush natuurlijk van harte omarmde. Maar het is heel moeilijk. Ik bedoel, als we worden uitgelokt, zoals bijvoorbeeld Chris Hedges, die we beiden publiceren, dan valt hij aan. 

Hij was een van de mainstream media, praat over het verlaten van de mainstream media, New York Times bureauchef, weet je, tientallen jaren bij The New York Times Hij schreef de belangrijkste boeken over oorlog, en hij werd voortdurend uitgedaagd en aangevallen.

Ja, bij Republikeinen, ik ga jullie, de kiezers, hier geen gratis ritje geven, maar Democraten zijn gemeen omdat ze ons gewoon vertellen, weet je, dat dat misinformatie heet. Ze willen Chris Hedges verbieden. 

Ik heb zelfs een stuk gepubliceerd dat werd verwijderd door de mensen die ons dragen en zeiden dat David en Goliath omgedraaid zijn en Israël niet David is. Dat was een Chris Hedges kolom. Hij had Israël en Palestina bestreken. En dat was de kop die ervoor zorgde dat dit ding verboden werd.

Weet je, ik heb geprobeerd om het te adverteren. Dat is wat er gebeurde. Ik heb geprobeerd om wat advertenties te kopen om zijn column te adverteren. Weet je, ik heb niet veel geld, maar ik dacht, nou, dit zou een goede zijn. En ik geloof dat de kop was "Israël is niet David, het is Goliath" of zoiets. 

Lauria: Ja. 

Scheer: Oké. Als je dat argument niet kunt maken als ze dit machtige leger hebben, worden ze gesteund door de Verenigde Staten en kun je niet beargumenteren, zoals Chris Hedges betoogde, dat je Israël niet automatisch een vrijgeleide kunt geven op grond van het feit dat ze David hebben belegerd en dat de Palestijnen op de een of andere manier een vertegenwoordiger zijn van een Goliath van Arabische staten, wat de rationalisatie was voor Israëls agressie al die jaren. 

En als dat niet op internet gepromoot kan worden, dan heb je een nog slechtere situatie met de media dan ooit tevoren, in plaats van de belofte van het internet dat het zich zou kunnen openen.

Lauria: Bob, we hebben niet veel over Israël en Gaza gesproken, maar dit is centraal in deze kwestie van het Eerste Amendement. In Groot-Brittannië bijvoorbeeld. 

Scheer: Trouwens, ik weet niet of je echt moet gaan, maar het mooie van deze dingen is dat we langer kunnen gaan, zo'n vijf minuten, als je dat wilt. 

Lauria: Ja, ja, nee, ik ben hier. Ik ben oké. Ik wil alleen maar... 

Scheer: Ik heb je te vaak onderbroken. Mijn vrouw zal zeggen dat ik het verknald heb. Dus neem alsjeblieft zoveel tijd als je wilt om dit te doen.

Lauria: Ik wil alleen maar benadrukken dat de Terrorism Act in Groot-Brittannië het illegaal maakt, en zelfs een daad van terrorisme, om meningen te uiten die een verboden organisatie steunen. Hamas is een verboden organisatie in Groot-Brittannië. Dus als je kritiek levert op de genocide van Israël, dan interpreteren ze dat als steun voor een verboden organisatie. En we hebben een hele reeks journalisten gehad zoals Richard Medhurst, zoals Craig Murray, die in onze raad van bestuur zit bij Consortiumnieuws, waarvan wij ook de artikelen publiceren.

Ze zijn aangehouden en ondervraagd op het vliegveld. Richard Medhurst zat 24 uur in de gevangenis. Waarom? Vanwege artikelen die ze hadden geschreven! [Of opmerkingen op video die ze hadden gemaakt.] Een absoluut probleem met de vrijheid van meningsuiting. Nu, dit wetsvoorstel waar ik eerder in het Huis naar verwees, dat de non-profitstatus van organisaties en publicaties zou verwijderen omdat ze kritiek hadden op Israël, lijkt daar erg op. 

En dat is waar we mee te maken hebben. Ook de kwestie TikTok, de ADL, ik geloof dat het de ADL was, was er zeker veel tegenstand van zionistische groepen dat TikTok werd gebruikt om het Palestijnse standpunt te promoten. Dus de tentakels van Israël reiken diep in westerse landen zoals de VS en Groot-Brittannië, en het bedreigt ook de vrijheid van meningsuiting. 

En Gaza is een probleem dat we niet kennen, ook al heeft Trump zijn man daarheen gestuurd, [Steve] Witkoff, en ten slotte, weet je, hij was gewoon een schurk die in staat was een nog grotere schurk neer te halen, wat [Benjamin] Netanyahu, om dit staakt-het-vuren te verkrijgen. 

Dus wat Biden weigerde te doen in 15 maanden, wat hij makkelijk had kunnen doen. Trump deed het in een paar minuten, in een paar dagen, het staakt-het-vuren, maar zal hij het opvolgen? Ik maak me grote zorgen over Trumps positie ten opzichte van Gaza.

Ik ben erg bezorgd dat hij de annexatie van de Westelijke Jordaanoever of een oorlog met Iran gaat toestaan. Hij zegt belachelijke dingen over Rusland, dat er een miljoen Russische doden zijn, dat de economie instort.

Gaat die oorlog dan eindigen? We weten het niet. We moeten hem krediet geven voor deze order over vrije meningsuiting.

Scheer: Het punt van onze discussie hier is niet om je te vertellen wie het minste kwaad is of wie dan ook. Het is om de vrijheid te hebben om het te noemen zoals jij het ziet.

Lauria: Precies.

Scheer: En niet in de gevangenis worden gegooid of als je documenten krijgt, dat is wat ik deed bij Wallen — of we deden het bij Wallen — heb een hoop overheidsdocumenten die de misdaden van de overheid onthullen. En ik wil me daar echt aan houden. Het is echt… Ik wil het niet bagatelliseren, “Eerst kwamen ze voor de Joden en toen kwamen ze voor ons,” ik vergeet de minister die dat zei…

Maar weet je, als mensen de vrijheid van rechtse Republikeinen aanvallen, is dat niet minder alarmerend dan als ze de vrijheid aanvallen van mensen die zichzelf progressieve Democraten of linkse Democraten noemen of wat dan ook, of centristen voor dat doel. Het feit is dat macht altijd alles zal verpletteren wat haar verstoort. Zelfs, en dus als er een centrist is die onthult dat tabak kanker veroorzaakt, dan zullen die centristen onderdrukt worden. 

Ik denk, laat me afsluiten, door je dit te vragen. Ik denk dat je met deze vraag over vrijheid, vrije pers, vrije meningsuiting, niet halverwege kunt gaan. Je kunt niet eens 90 procent of 99 procent gaan en die 1 procent laten staan. 

Ik herinner me Larry Flint, God, ik krijg echt problemen als ik Larry Flint citeer. Maar hij zei: "Je kunt niet, weet je, een commissie van vijf, wolven en één schaap hebben die beslissen wat er voor het avondeten wordt gegeten. Het schaap gaat elke keer verliezen."

En je gelooft in vrijheid en je vindt dat het een absoluut essentieel ingrediënt is voor rationeel gedrag, voor gezond menselijk gedrag enzovoort, of je gelooft het niet. 

En het trieste is, in jouw ervaring met publiceren, in mijn ervaring met redigeren, nu met publiceren, zien we dat zelfs mensen die een geweldig spel spelen, een geweldig spel... Congreslid Raskin, die ik niet ken, maar ik kende hem als kind. Ik kende, respecteerde zijn vader heel erg, Markeer Raskin.

En om deze Russiagate op deze manier in te gaan: “Ik heb je te pakken, we gaan hem laten zien, we gaan hem vernietigen enzovoorts,” terwijl het juist ging om – het gaat om nepnieuws, nepnieuws van begin tot eind.

Ik denk dat hier een belangrijke les uit te trekken is: hoe kwetsbaar is het idee van intellectuele vrijheid of een vrije pers als het doet wat het hoort te doen: de comfortabelen kwetsen en de gekwelden troosten, toch? 

Lauria: Ja. Nou, zolang de gevestigde orde zich niet bedreigd voelt, laten ze je zeggen wat je wilt, maar ze voelen zich nu duidelijk bedreigd. En sociale media zijn daar een groot onderdeel van geweest, onafhankelijke media zoals onze publicaties zijn daar ook een groot onderdeel van.

En ze zullen zich gedragen. Kijk naar Kent State. Ik haal altijd graag het voorbeeld van Kent State aan, want alleen toen de overheid zich bedreigd voelde door de protesten, gingen ze doen wat totalitaire samenlevingen doen: hun demonstranten op straat neerschieten, of in dit geval op een campus. Maar normaal gesproken kan de Amerikaanse overheid ermee wegkomen om mensen te laten zeggen wat ze willen, omdat ze zo machtig zijn en zich niet bedreigd voelen en het er niet toe doet. Maar het begint er nu toe te doen. Dat is het probleem.

Trumps verkiezing heeft de hele situatie doorbroken. Ze raakten erdoor in paniek. Veel mensen raken hierdoor in paniek. Sociale media hebben een stem gegeven aan zoveel mensen die daarvoor nooit een stem hadden.

De traditionele media verliezen, bloeden kijkers, CNN en alle andere behalve Fox lijken kijkers te verliezen. En alternatieve media, mensen kijken meer Joe Rogan en Tucker Carlson interviews dan wat er nu op een televisiezender is. Dat maakt ze ook bang.

Dus de hele gevestigde orde wordt bedreigd en ze zullen hun toevlucht nemen tot dezelfde soort maatregelen die elke regering door de geschiedenis heen, elke heersende kring door de geschiedenis heen zal gebruiken om hun oppositie te onderdrukken, om aan de macht te blijven. En dat is waar we hier mee te maken hebben. 

Scheer: Goed. Op die noot wil ik een van de weinige overgebleven publieke NPR-stations, KCRW Santa Monica, bedanken voor het lef om deze shows te posten.

En ik wil Christopher Ho en Laura Kondourajian op het station bedanken voor het feit dat ze dit week na week hebben gedaan. Ik wil Joshua Scheer, onze uitvoerend producent, bedanken voor het regelen van onze gasten en het duwen in de juiste richting, soms als ik een beetje zwak word. Diego ramos, die de inleiding schrijft en tevens hoofdredacteur is van Scheer Bericht, Max Jones die de video maakt. De JKW Foundation ter ere van Jean Steen, de overleden Jean Stein, een van de meest gedurfde onafhankelijke schrijvers, met name over de kwestie Israël en Palestina. Jean Stein kwam uit een belangrijke Joodse familie en hield er niettemin aan vast dat Palestijnen volwaardige mensen waren en dat hun toekomst, hun onafhankelijkheid en hun dood ertoe deden.

En Integrity Media, opnieuw een moedige advocaat in Chicago, Len Goedman, een groep die hij heeft helpen oprichten, voor het geven van steun om dit te kunnen doen. Wanneer dit moeilijker wordt, want niemand weet het beter dan Joe Lauria die het al langer doet dan ieder van ons.

En ik wil het aanbevelen Consortium Nieuws. Het is consequent een van de beste dingen aan het internet. En het is geweldige journalistiek. Dit zijn journalisten en laat niemand die categorisering van hen afpakken. Het meest venijnige is om te zeggen dat mensen die onafhankelijke journalistiek bedrijven zo goed als ze kunnen, veroordeeld moeten worden als een grote bedreiging. En dat is wat er is gebeurd met Consortium. Dat is wat er met het internet is gebeurd. Dus dat is mijn mening. Tot volgende week met een nieuwe editie van Scheer Intelligence.

Robert Scheer, uitgever van ScheerPost en prijswinnende journalist en auteur van een dozijn boeken, heeft een reputatie voor sterke sociale en politieke schrijfsels gedurende zijn bijna 60 jaar als journalist. Zijn prijswinnende journalistiek is verschenen in publicaties door het hele land — hij was Vietnam-correspondent en redacteur van Wallen tijdschrift, nationaal correspondent en columnist voor De Los Angeles Times — en zijn diepgaande interviews met Jimmy Carter, Richard Nixon, Ronald Reagan, Bill Clinton, Mikhail Gorbachev en anderen haalden de krantenkoppen. Hij was mede-presentator van het politieke programma van KCRW Links, rechts en midden en nu gastheren Scheer intelligentie, een KCRW-podcast met mensen die de belangrijkste kwesties van de dag bespreken.