Vijay Prashad: Het beëindigen van de oorlog in Oekraïne

Nu de NAVO er niet in slaagt haar activiteiten uit te breiden naar Oekraïne, is de steun onder de bevolking aanzienlijk verschoven ten gunste van een pad naar vrede.

By Vijay Prashad
Tricontinental: Instituut voor Sociaal Onderzoek

MArk Rutte, secretaris-generaal van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO), is geen dichter.

Hij is, net als andere secretarissen-generaal van de NAVO, een middelmatige Europese politicus die de taak heeft gekregen om namens de Verenigde Staten de teugels van de NAVO in handen te houden. (Om Rutte recht te doen: hij is al 14 jaar premier van Nederland, maar vooral als overlever en niet als leider.) 

Toch hield Rutte op 12 december 2024 een toespraak in het Concert Noble in Brussel, een gebouw dat in 1873 werd herbouwd door Leopold II, de roverskoning die als enige eigenaar van 1885 tot 1908 Congo plunderde.

Deze toespraak werd vervolgens gepubliceerd op de website van de NAVO. website in een zeer merkwaardige vorm, als een gedicht in plaats van het typische bureaucratische proza. Het grootste deel van de tekst is banaal, maar er zijn vier strofen die ik wil delen:

“Vanuit Brussel duurt het een dag om naar Oekraïne te rijden.
Op een dag –
Zo dichtbij vallen de Russische bommen.
Het gaat erom hoe dicht de Iraanse drones eroverheen vliegen.
En niet veel verder zijn de Noord-Koreaanse soldaten aan het vechten.
Deze oorlog veroorzaakt elke dag meer verwoesting en dood.
Elke week vallen er in Oekraïne meer dan 10,000 doden en gewonden.
Meer dan 1 miljoen slachtoffers sinds februari 2022.

.....

Rusland, China, maar ook Noord-Korea en Iran doen er alles aan om Noord-Amerika en Europa te verzwakken.
Om onze vrijheid te ondermijnen.
Ze willen de wereldorde hervormen.
Niet om een ​​eerlijker systeem te creëren, maar om hun eigen invloedssfeer veilig te stellen.

Ze testen ons.
En de rest van de wereld kijkt toe.

Nee, wij zijn niet in oorlog.
Maar vrede kennen wij zeker ook niet.

.....

En tenslotte zeg ik tegen de burgers van de NAVO-landen, vooral in Europa:
Vertel uw banken en pensioenfondsen dat het onacceptabel is dat zij weigeren te investeren in de defensie-industrie.
Verdediging valt niet in dezelfde categorie als drugs en pornografie.
Investeren in defensie is investeren in onze veiligheid.
Het is een must!

.....

Tien jaar geleden waren de bondgenoten het erover eens dat het tijd was om opnieuw te investeren in defensie.
De benchmark werd vastgesteld op 2%.
De NAVO-bondgenoten kwamen overeen om tegen 2023 'minstens' 2% te investeren.
Ten minste…
Ik kan je vertellen: we hebben veel meer dan 2% nodig.”

Rutte schreef geen dergelijk gedicht voor Palestina of voor Soedan, waar de verwoesting veel groter is geweest. Alleen Oekraïne, met verschillende ontwijkingen en feitelijke vergissingen, in een tijd waarin er binnen Europa geen animo is om dit conflict te verlengen.

In het gedicht van Rutte wordt de reeds door bezuinigingen getroffen NAVO-landen opgeroepen hun defensie-uitgaven te verhogen om minstens 2 procent van hun BBP. De aankomende Amerikaanse president Donald Trump heeft al opgeroepen om de drempel te verhogen naar 5 procent.

Vanaf Geen Koude Oorlog komt deze briefing, die een heldere analyse biedt van de overweldigende oppositie tegen de oorlog in Oekraïne binnen het Globale Zuiden en Europa. Lees het aandachtig door, download het en deel het. De helderheid van deze tekst spreekt direct tot Rutte's rijmelarij.

Sinds het begin van de oorlog in Oekraïne in 2022 verzetten landen in het Zuiden – waar de overgrote meerderheid van de wereldbevolking woont – zich tegen het beleid ten aanzien van dat conflict. 

Uit een recent onderzoek is gebleken dat slechts twee landen in het Globale Zuiden daadwerkelijk een dergelijke aanpak hebben geïmplementeerd.  sancties tegen Rusland vanwege de oorlog, en India verhoogde zijn olie-import uit Rusland 10-voudig tijdens het eerste oorlogsjaar.

Leiders van het mondiale Zuiden, zoals de president van Zuid-Afrika, Cyril Ramaphosa, bepaald dat het beleid om de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) uit te breiden naar Oost-Europa, aan de basis lag van de oorlog.

Maar tot voor kort leek de steun voor de oorlog stevig in de en onder haar Europese bondgenoten. Dat verandert nu aanzienlijk.

De speculaties in de media richten zich vooral op Trumps ongefundeerde bewering dat hij de oorlog binnen 24 uur kan beëindigen. Er zijn echter veel meer bewijzen voor een sterke verandering in de houding van de bevolking ten opzichte van de oorlog.

Dit vormt de basis voor de hoop om er definitief een einde aan te maken.

Herstel van economische banden in heel Europa

De eerste druk die de situatie verandert, is economisch. Op 1 januari liep bijvoorbeeld een vijfjarig gastransitcontract tussen Rusland en Oekraïne af, waardoor de Russische gasexport naar Europa via Oekraïne volledig werd stopgezet en de Oekraïense overheid de pijpleidingen over haar grondgebied zou sluiten.

Het geleidelijke succes van de VS in het bereiken van haar decennialange doelstelling om de directe export van Russisch gas naar Europa te verminderen, heeft de levensstandaard van de Europese bevolking verlaagd vanwege de stijgende energieprijzen en heeft tegelijkertijd een enorme klap toegebracht aan de Europese economie. Prijsschokken van de oorlog verspreidden zich naar veel ontwikkelingslanden.

Alstublieft Klantenservice CN's
Winter Fonds Rit!

De export van vloeibaar gas uit de VS, waar Europa nu afhankelijk van is, is aan het stijgen. gemiddelde 30-40 procent duurder dan Russisch gas. Bovendien wordt dit vloeibaar aardgas (LNG) grotendeels gewonnen via de verwoestende frackingmethode en op een even ecologisch onvriendelijke manier naar Europa getransporteerd, op enorme LNG-tankers.

De enorme economische schade die Europa heeft geleden, heeft geleid tot een toenemende weerstand tegen de oorlog, niet in de laatste plaats onder de arbeidersklasse en huishoudens in het algemeen.

Steeds meer mensen beseffen dat ze twee keer betalen voor de oorlog in Oekraïne: met hun belastingen financieren ze de enorme oorlogs- en militariseringsinspanningen, en tegelijkertijd dragen ze de lasten van de stijgende energieprijzen en de opgelegde bezuinigingsmaatregelen.

In Duitsland voerden de leiders van de Christlich Demokratische, Conservative, Social Democratic en andere ‘centristische’ partijen dit soort door de VS afgedwongen beleid door, waardoor hun eigen economieën en samenlevingen ernstige schade opliepen. 

Dit soort medeplichtigheid heeft tot voor kort de aanpak in de meeste Europese landen bepaald en is doorgegaan ondanks de immense impopulariteit die het voor hun eigen partijen creëerde. De overweldigende meerderheid van de regeringspartijen in Europa is nu zeer impopulair en er is een scherpe opkomst van xenofobe en openlijk neofascistische/fascistische krachten. 

In Duitsland en elders in Europa groeit de steun voor partijen die tegen de oorlog zijn.

De laatste tijd hebben steeds meer politici openlijk verklaard dat het van cruciaal belang is dat de Europese economie breekt met dit rampzalige beleid en de directe levering van gas uit Rusland hervat. Daarnaast moeten normale handels- en investeringsrelaties met het Zuiden en de BRICS-landen, met name China, worden hersteld. 

De voormalige Duitse minister van Financiën Oskar Lafontaine samengevat dit sentiment door te zeggen dat er gewoon een telefoontje naar Rusland moet komen om de gastoevoer te herstellen.

De NAVO kan de oorlog in Oekraïne niet winnen

De tweede factor die de publieke opinie verandert, is dat de VS en de NAVO tegenslagen ondervinden in de oorlog in Oekraïne.

De uitbreiding van de NAVO in Oekraïne is natuurlijk niet het enige voorbeeld van door de VS gesteunde agressie in de huidige wereldsituatie. 

Vooral in Gaza hebben Israël en de VS ongebreidelde militaire slachtpartijen, wreedheden en een genocidaal beleid kunnen uitvoeren tegen het Palestijnse volk en andere landen in de regio. 

In Europa staan ​​de VS en haar bondgenoten echter tegenover Rusland, dat over het machtigste leger van het continent beschikt en over kernwapens die in principe gelijk zijn aan die van de VS. De VS lijkt niet in staat deze proxy-oorlog te winnen; alleen een directe interventie van de NAVO-troepen, met het risico van een wereldwijde kernoorlog, zou de situatie kunnen veranderen.

De voortdurende oorlog in Oekraïne, die honderdduizenden slachtoffers heeft geëist, waaronder duizenden kinderen, en wijdverbreide verwoestingen heeft aangericht, heeft geleid tot een scherpe verandering in de publieke opinie.

In Oekraïne zijn de peilingen nu tonen dat 52 procent van de bevolking het standpunt steunt dat “Oekraïne zo snel mogelijk moet proberen te onderhandelen over een einde aan de oorlog.” Slechts 38 procent steunt het standpunt dat “Oekraïne moet blijven vechten totdat het de oorlog wint.”

Bij de eerste ronde van de presidentsverkiezingen in Roemenië in november, nadat Diana Sosoaca, een kandidaat die tegen de oorlog was, verboden van de verkiezingen kwam Calin Georgescu, die ook tegen de oorlog is, eerste plaatsDe Roemeense autoriteiten reageerden, met steun van de VS, door de verkiezingen te annuleren.

In december 2024 is er een YouGov klanttevredenheid In Duitsland, Groot-Brittannië, Frankrijk, Italië, Spanje, Zweden en Denemarken was er een sterke toename in de steun voor een onderhandelde oplossing.

In vier van deze landen – Duitsland, Frankrijk, Spanje en Italië – kreeg het standpunt om “een onderhandelde beëindiging van de gevechten aan te moedigen, zelfs als Rusland nog steeds de controle heeft over sommige delen van Oekraïne” meer steun dan het standpunt om “Oekraïne te steunen totdat Rusland zich terugtrekt, zelfs als dit betekent dat de oorlog langer duurt.”

In de VS is slechts 23 procent van de bevolking gedachte ‘Ondersteuning van Oekraïne’ zou een prioriteit van het buitenlands beleid moeten zijn.

De situatie in Oekraïne

Het herstellen van normale, wederzijds voordelige economische banden in heel Europa is noodzakelijk voor de economie van de regio, maar is slechts een eerste stap op weg naar een einde aan de desastreuze oorlog in Oekraïne die het imperialisme Europa heeft opgelegd.

De uitbreidingsinspanningen van de NAVO hangen samen met de situatie in Oekraïne, dat een zeer groot Russisch sprekende minderheid (ongeveer 30 procent van de bevolking) die een meerderheid vormt in het oosten en zuidoosten van de staat.

Ervaringen in landen als Canada en België bevestigen dat tweetalige staten alleen bij elkaar kunnen worden gehouden door strikte garanties op het gebied van taal- en andere rechten van de verschillende gemeenschappen en door het vermijden van beleid dat voor beide gemeenschappen volstrekt onaanvaardbaar is.

Toch heeft de regering in Kiev, gesteund door de VS, zich sinds de Maidan-coup in 2014 ten doel gesteld de rechten van de Russischtalige minderheid te onderdrukken.

Aangezien de Commissie van Venetië van de Raad van Europa, die absoluut niet van pro-Russisch zijn kan worden beschuldigd, stelde: “de huidige wet op nationale minderheden biedt verre van voldoende garanties voor de bescherming van minderheden… veel andere bepalingen die het gebruik van minderheidstalen beperken, zijn al van kracht sinds 16 juli 2019.”

Zowel de poging om de Russischtalige bevolking te onderdrukken als de kwestie van het NAVO-lidmaatschap van Oekraïne zijn twee kwesties die opgelost moeten worden om een ​​definitief einde te maken aan de oorlog.

Voorwaarden voor het beëindigen van de oorlog in Oekraïne

Europa moet eerlijke en serieuze inspanningen leveren om de oorlog in Oekraïne te beëindigen.

Voortbouwend op de publieke opinie die verlangt naar vrede en vooruitgang en op een vredesbeweging met een sterke arbeidersklassecomponent, moeten de Europese maatschappelijke en politieke krachten de volgende stappen bevorderen om een ​​einde te maken aan de oorlog in Oekraïne:

1. Vredesonderhandelingen openen zonder voorwaarden.
2. Oproep tot een staakt-het-vuren.
3. Tegenstand tegen NAVO-lidmaatschap van Oekraïne.
4. Erkenning van taalrechten in heel Oekraïne en de rechten, waaronder zelfbeschikking, van de Russischtalige meerderheid in het oosten en zuidoosten van Oekraïne.
5. Einde van de betrokkenheid van NAVO-landen bij de oorlog in Oekraïne, met inbegrip van een stop op alle wapenverkopen en terugtrekking van al het militaire personeel en trainers uit Oekraïne. Het bespaarde geld kan worden gebruikt voor het versterken van de sociale uitgaven en openbare diensten.

Het zal een aanzienlijke periode duren voordat Europa en de wereld herstellen van de rampzalige effecten van het beleid in de regio. Het permanent stoppen van de oorlog in Oekraïne is een onmisbare eerste stap.

De stappen die door Geen Koude Oorlog zijn niet alleen logisch en humaan: ze zijn ook de enige weg vooruit. Alle oorlogen eindigen in onderhandelingen. En deze ook.

Vijay Prashad is een Indiase historicus, redacteur en journalist. Hij is schrijver en hoofdcorrespondent bij Globetrotter. Hij is redacteur van LeftWord-boeken en de directeur van Tricontinental: Instituut voor Sociaal Onderzoek. Hij is een senior niet-ingezeten fellow bij Chongyang Institute for Financial Studies, Renmin-universiteit van China. Hij heeft meer dan 20 boeken geschreven, waaronder: De duistere naties en De armere naties. Zijn nieuwste boeken zijn Strijd maakt ons menselijk: leren van bewegingen voor socialisme en, met Noam Chomsky,  De terugtrekking: Irak, Libië, Afghanistan en de kwetsbaarheid van de Amerikaanse macht.

Dit artikel is van Tricontinental: Instituut voor Sociaal Onderzoek.

De meningen die in dit artikel worden geuit, kunnen al dan niet een weerspiegeling zijn van die van Consortium Nieuws.

Alstublieft Klantenservice CN's
Winter Fonds Rit!

Doe veilig een fiscaal aftrekbare donatie met een creditcard of controleer door op de rode knop te klikken: