Chris Hedges: Brandweer

Aandelen

Welkom in het tijdperk van het ‘Pyroceen’, waarin steden in brand staan ​​en er geen water uit de brandkranen komt.  

Een laatste toost – door Meneer Vis.

By Chris Hedges
ScheerPost

Tde apocalyptische bosbranden die zijn uitgebroken in de boreale bos in Siberië, het Russische Verre Oosten en Canada, klimaatwetenschappers herhaaldelijk waarschuwde, zou onvermijdelijk naar het zuiden verplaatsen, omdat de stijgende temperaturen op aarde warmere landschappen zouden creëren die vatbaarder zijn voor brand.

Nu hebben ze dat. De mislukkingen in Californië, waar Los Angeles in acht maanden geen significante regenval heeft gehad, zijn niet alleen tekortkomingen in de voorbereiding — de burgemeester van Los Angeles, Karen Bass, verminderde fondsen voor de brandweer met 17 miljoen dollar — maar een wereldwijd falen om de winning van fossiele brandstoffen te stoppen.

De enige verrassing is dat we verrast zijn. Welkom in het tijdperk van de “Pyroceen"waar steden in brand staan ​​en er geen water uit de brandkranen komt.

Het boreale bos is het grootste bossysteem op aarde. Het omzeilt het noordelijk halfrond. Het strekt zich uit over Canada en Alaska. Het reist door Rusland, waar het bekend staat als "de taiga."

Het reikt tot in Scandinavië, pakt weer op in IJsland en Newfoundland en beweegt westwaarts door Canada, waarmee de cirkel rond is. Het boreale bos heeft meer bronnen van zoet water dan enig ander bioom, inclusief het Amazone-regenwoud.

Het zijn de longen van de aarde, in staat om shop 208 miljard ton koolstof, of 11 procent van het totaal in de wereld. Toch is het gestaag afgebroken, aangevallen door ontbossing en de winning van teerzanden in Alberta, Canada — die produceert 58 procent van de Canadese olie en is de Amerikaanse grootste bron van geïmporteerde olie — door de mens veroorzaakte droogte en stijgende temperaturen door koolstofemissies.

Bijna twee miljoen hectare boreaal bos is gekapt vernietigd door winningsindustrieën en houtbedrijven. Ze hebben de bovenlaag van de grond weggeschraapt en vergiftigde woestenijen achtergelaten. De productie en consumptie van één vat ruwe olie uit teerzanden releases tussen de 17 en 21 procent meer koolstofdioxide dan de productie en het verbruik van een standaardvat olie.

De olie wordt via pijpleidingen, in vrachtwagens en treinwagons over duizenden kilometers naar raffinaderijen in verre oorden als Houston getransporteerd.

Deze enorme aanval, misschien wel het grootste project ter wereld, heeft de uitstoot van koolstofemissies versneld die, als ze niet worden gecontroleerd, de planeet onbewoonbaar zullen maken voor mensen en de meeste andere soorten. Er is een directe lijn tussen de vernietiging van het boreale bos en de woedende bosbranden in Californië.

Het boreale bossysteem is al meer dan tien jaar getuige van enkele van de ergste bosbranden ter wereld, waaronder de 2016 Wood Buffalo (ook bekend als Fort McMurray) bosbrand, die bijna 1.5 miljoen hectare in beslag nam en pas na 15 maanden volledig was geblust.

De monsterlijke bosbrand, die volgens journalist John Vaillant een temperatuur had van ongeveer 950 graden Fahrenheit (heter dan Venus), verwoestte duizenden huizen en dwong 88,000 mensen tot evacuatie.

Het vuur trof Fort McMurray met zoveel geweld en snelheid dat de bewoners ternauwernood in hun auto's konden ontsnappen, omdat gebouwen en huizen in een mum van tijd in vlammen opgingen.

Vlammen schoten 300 voet de lucht in. Vuurballen rolden omhoog in de rookkolom voor nog eens 1,000 voet. Het was een voorbode van het nieuwe normaal.

Highway 63 South tijdens de bosbrand in Fort McMurray in 2016 in Alberta, Canada. (DarrenRD, Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0)

Meer dan 100 klimaatwetenschappers hebben genaamd voor een moratorium op de winning van teerzandolie. Voormalig NASA-wetenschapper James Hansen waarschuwde meer dan tien jaar geleden dat als de teerzandolie volledig zou worden geëxploiteerd, het voor de planeet ‘game over’ zou zijn.

Hij heeft ook genaamd dat de CEO’s van fossiele brandstofbedrijven berecht worden voor “ernstige misdaden tegen de menselijkheid en de natuur.”

Het is moeilijk om een ​​idee te krijgen van de omvang van de verwoesting, tenzij je er zelf op bezoek gaat. ik deed in 2019, de teerzanden van Alberta. Ik bracht tijd door met de 500 inwoners van Beaver Lake, het Cree-reservaat, waarvan de meesten verarmd zijn en in kleine, hoekige geprefabriceerde huizen wonen.

Ze zijn het slachtoffer van de nieuwste vorm van koloniale uitbuiting, die draait om de winning van olie. Hierdoor worden het water, de bodem en de lucht om hen heen vergiftigd.

Beaver Lake, zoals ik destijds schreef, wordt omringd door meer dan 35,000 olie- en aardgasputten en duizenden kilometers aan pijpleidingen, toegangswegen en seismische lijnen. Het gebied bevat ook de Cold Lake Air Weapons Range, die enorme stukken traditioneel grondgebied van de oorspronkelijke bewoners heeft overgenomen om wapens te testen.

Gigantische verwerkingsfabrieken, samen met gigantische extractiemachines, waaronder ruim 800 meter lange emmerwielen en meerdere verdiepingen hoge sleeplijnen, verwoesten honderdduizenden hectares.

Alstublieft Klantenservice CN's
Winter Fonds Rit!

“Deze stygische centra van de dood stoten onophoudelijk zwaveldampen uit en sturen vurige vlammen de duistere lucht in,” schreef ik.

“De lucht heeft een metaalachtige smaak. Buiten de verwerkingscentra liggen enorme giftige meren, bekend als slibvijvers, gevuld met miljarden gallons water en chemicaliën die verband houden met de oliewinning, waaronder kwik en andere zware metalen, kankerverwekkende koolwaterstoffen, arseen en strychnine. Het slib uit de slibvijvers spoelt uit in de Athabasca-rivier, die uitmondt in de Mackenzie, het grootste riviersysteem in Canada.”

Niets in dit maanlandschap zal aan het einde leven ondersteunen. "De trekvogels die neerstrijken bij de afvalvijvers sterven in grote aantallen," merkte ik op.

“Er zijn zoveel vogels gedood dat de Canadese overheid extractiebedrijven heeft opgedragen om op sommige plekken geluidskanonnen te gebruiken om de aankomende groepen weg te jagen. Rond deze helse meren is er een constante boem-boem-boem van de explosieven.”

Alberta Tar Sands-gebied nabij Fort McMurray, februari 2012. (kris krüg, Flickr, CC BY-NC-ND 2.0)

Het water in een groot deel van Noord-Alberta is niet langer veilig voor menselijke consumptie. Drinkwater moet per vrachtwagen worden aangevoerd voor het Beaver Lake-reservaat. Kanker en luchtwegaandoeningen zijn wijdverbreid.

Johannes Vaillant, Auteur van Brandweer: aan de frontlinies van een brandende wereld beschrijft het teerzandlandschap:

“…kilometer na kilometer zwarte en verwoeste aarde, doorzeefd met stadionverslindende putten en dode, verkleurde meren, bewaakt door vogelverschrikkers in afgedankte regenkleding en bewaakt door brandende schoorstenen en rokende raffinaderijen, het geheel bijeengehouden door printplaatdoolhoven van onverharde wegen en leidingen, gepatrouilleerd door machines zo groot als gebouwen die, hoe enorm ze ook zijn, in het niet vallen bij de woestenijen die ze hebben gecreëerd.

Alleen al de slibvijvers beslaan ruim honderd vierkante mijl en bevatten meer dan een kwart biljoen gallons aan verontreinigd water en afvalwater van het bitumen-upgradeproces. Er is geen plek waar dit giftige slib terecht kan komen, behalve in de grond, of de lucht, of, als een van de enorme aarden dammen het begeeft, in de Athabasca-rivier. Al tientallen jaren zijn de kankercijfers abnormaal hoog in de stroomafwaarts gelegen gemeenschap.”

Hij beschrijft de oncontroleerbare vuurstormen en de sneeuwstorm van ronddraaiende sintels, die we nu in Californië zien, een staat waar normaal gesproken in juni, juli en augustus bosbranden woeden.

Buurten branden “tot op hun fundamenten af ​​onder een torenhoge pyrocumuluswolk die je normaal gesproken boven uitbarstende vulkanen aantreft” en branden veroorzaken “orkaanwinden en bliksem die branden op kilometers afstand aanwakkeren.”

De Palisades-brand in Los Angeles, gezien vanaf de kustlijn op 8 januari. (CAL FIRE_Official, Wikimedia Commons, Publiek domein)

Deze cycloonachtige branden lijken meer op de bombardementen op Hamburg of Dresden tijdens de Tweede Wereldoorlog dan op bosbranden uit het verleden. Ze zijn bijna niet te controleren.

Je kunt een interview zien dat ik met Vaillant heb gedaan hier.

“Vuur wil klimmen,” vertelde Vaillan mij.

“[W]e weten allemaal dat warmte opstijgt. Het stijgt op in de boomtoppen en zuigt wind van onderen aan omdat het altijd zuurstof nodig heeft. Dus het vuur, het is handig om het te zien als een ademende entiteit. Het trekt zuurstof van overal om zich heen aan en stijgt op in de architectuur van de bomen en zo ontstaat er dit ruisende schoorsteenachtige effect.

De plekken waar het vuur het vrolijkst, energiek, charismatischst en dynamischst is, zijn de boomtoppen. Vervolgens trekt het vuur wind van beneden aan.

Naarmate die hitte toeneemt, naarmate de hele boom betrokken raakt, heb je deze toenemende hitte en toenemende wind die zich dan op zichzelf opbouwt, zodat het bijna een zichzelf in stand houdende machine wordt. Als je warme, droge en winderige omstandigheden hebt, zullen die vlammen van boomtop naar boomtop springen.”

De hitte zorgt ervoor dat er damp en koolwaterstoffen vrijkomen uit de brandstoffen eromheen, waardoor we

"explosieve vuurballen en enorme vlammen die uit grote boreale branden komen, omdat dat de oververhitte damp is die opstijgt en vervolgens ontbrandt. Stel je een lege gasfles voor - ook al zit er misschien niet veel vloeistof in, hij zal nog steeds op spectaculaire wijze exploderen.

Nou, dat is echt wat het vuur in het bos mogelijk maakt, dat al die koolwaterstoffen vrijkomen in deze gaswolk die dan ontbrandt. Dat is wanneer je, vooral een boreale brand, op volle toeren ziet draaien. Het wordt een rang 6 genoemd. Het is vergelijkbaar met een orkaan van categorie 5.”

Wanneer huizen en gebouwen erg heet worden, geven ze, net als bomen, koolwaterstoffen af. Vaillant noemt moderne gebouwen “brandbommen”. Ze zitten vol met petrochemicaliën en zijn vaak omhuld met petroleumproducten zoals vinylbekleding en teergordels..

Wanneer door brand de temperatuur boven de 1,400 graden uitkomt, verdampen de vinylgevelbekleding, de teergordels, de lijm en het laminaat in het multiplex.

"Het moderne huis is in feite brandbaarder dan een blokhut of een huis uit de 19e eeuw dat voornamelijk uit hout bestaat en meestal is ingericht met meubels gevuld met katoen of met paardenhaar, dingen die we nu als antiek beschouwen", aldus Vaillant.

"Maar het moderne huis is eigenlijk op een bepaalde manier een gigantische gasfles en daar denken we niet aan als het 75 graden is. Maar als het 300 graden is vanwege de stralingswarmte die van een vuur afkomt, of 1,000 graden vanwege de stralingswarmte die van een boreale bosbrand afkomt, verandert het in iets compleet anders."

“Wij allen die nu leven, zijn opgegroeid in het petroleumtijdperk”, aldus Vaillant.

“Het voelt voor ons normaal, net zoals ik denk dat mensen die in vliegtuigen en in wachtkamers van artsen roken, dat in de jaren 1950 ook normaal vonden. We zijn er helemaal aan gewend, tot het punt dat het voor ons onzichtbaar is.

Maar als je echt even stilstaat bij hoe petroleum wordt gemaakt en wat het eigenlijk is, is het letterlijk giftig in elke fase van zijn leven. Vanaf het moment dat het uit de grond wordt gehaald via het ongelooflijk vervuilende raffinageproces, in onze auto's terechtkomt en waar het wordt verbrand... Petroleum zal je in elke vorm doden, of het nu als vloeistof is, als een giftige lekkage, als een gas, als een emissie.

Het is vreemd om te bedenken dat we onszelf hebben omringd en ervan overtuigd dat deze uiterst giftige substantie een bondgenoot van ons is en een katalysator van deze prachtige levensstijl die we leven, die nu op meetbare en zichtbare manieren wordt gecompromitteerd door diezelfde energiebron.”

We hebben de geconcentreerde energie van 300 miljoen jaar gebundeld en in brand gestoken. We zijn verslaafd aan fossiele brandstoffen. Maar het is een zelfmoordpact. We negeren de grillige weerpatronen en de desintegratie van de planeet, trekken ons terug in onze elektronische hallucinaties en doen alsof het onvermijdelijke niet onvermijdelijk is.

Deze enorme cognitieve dissonantie, die ons door de massacultuur wordt gevoed, maakt ons tot de meest zelfmisleidende bevolking in de menselijke geschiedenis. De prijs van deze zelfmisleiding zal massale sterfte zijn. De verwoesting in Californië is de voorbode van de apocalyps.

Chris Hedges is een journalist die de Pulitzerprijs heeft gewonnen en vijftien jaar lang buitenlandcorrespondent was voor The New York Times, waar hij hoofd van het Midden-Oostenbureau en hoofd van het Balkanbureau voor de krant was. Hij werkte eerder in het buitenland voor The Dallas Morning News, The Christian Science Monitor en NPR. Hij is de presentator van de show ‘The Chris Hedges Report’.

Dit artikel is van ScheerPost.

OPMERKING VOOR DE LEZERS: Er is nu geen mogelijkheid meer om zonder uw hulp een wekelijkse column voor ScheerPost te schrijven en mijn wekelijkse televisieprogramma te produceren. De muren komen met een schrikbarende snelheid dichterbij de onafhankelijke journalistiek, waarbij de elites, inclusief de elites van de Democratische Partij, schreeuwen om steeds meer censuur. Als je kunt, meld je dan aan via chishedges.substack.com zodat ik mijn column op maandag op ScheerPost kan blijven plaatsen en mijn wekelijkse televisieprogramma 'The Chris Hedges Report' kan produceren.

Dit artikel is van Scheerpost, waarvoor Chris Hedges schrijft een gewone columnKlik hier om je aan te melden voor e-mailwaarschuwingen.

De standpunten die in dit interview naar voren worden gebracht, kunnen al dan niet een weerspiegeling zijn van die van Consortium Nieuws.

Alstublieft Klantenservice CN's
Winter Fonds Rit!

Doe veilig een fiscaal aftrekbare donatie met een creditcard of controleer door op de rode knop te klikken:



5 reacties voor “Chris Hedges: Brandweer"

  1. bardamu
    Januari 15, 2025 op 16: 52

    Leuk om Hedges hierover te horen.

    Er kan lokaal en regionaal veel gedaan worden aan branden. Dit is belangrijk omdat landen en bedrijven ons voorspelbaar zullen blijven teleurstellen.

    Rondom Los Angeles (de zaak die ik het beste ken, maar ook een schoolvoorbeeld van een brand) branden dingen omdat we een warm mediterraan klimaat hebben – een beetje regen in de winter, en dan drogen de heuvels uit. Eenjarige planten sterven af ​​en worden aanmaakhout, en een vonk kan acres en acres in brand steken.

    Buiten volledige woestijnvorming is de haalbare oplossing om je voor te bereiden op brand. Dit houdt in dat je water vasthoudt en beheert, zodat de heuvels en velden droogtetolerante vaste planten hebben die bestand zijn tegen ontbranding. Om dat doel te bereiken, moet je het volgende doen:

    * Maak gebruik van constructies met een aarden of metalen dak (brandt niet)
    * Grijs water meerdere malen hergebruiken en recyclen, wat resulteert in irrigatie
    * Composteer menselijk afval voor meststof
    * Vang en gebruik water van daken en trottoirs
    * Grondwerken uitvoeren op hellingen tot 18 graden helling om afstromende regenval te stoppen, te verspreiden en te laten wegzakken
    * Herbebossing van heuveltoppen en bergkammen (om de regenval te vergroten)
    * Plantensoorten die bestand zijn tegen ontstekingen en droogte

    Dit is een hoop werk. Aan de andere kant, totdat het met enig succes wordt ondernomen, zullen de branden aanhouden en in kracht toenemen. Mijn beste wensen aan iedereen die betrokken is bij de branden en bij het herstel.

    • NevilShute
      Januari 15, 2025 op 19: 52

      Een van uw suggesties, "Water opvangen en gebruiken van daken en trottoirs", is iets dat tientallen jaren geleden al had moeten gebeuren. Hoewel er momenteel een droogte heerst in Zuid-Californië, stroomt er, als het regent, een verbazingwekkende hoeveelheid water door de straten de oceaan in, maar onze politici lijken geen manier te overwegen om het op te vangen. Wat betreft het opvangen van regenwater van daken, dit wordt wereldwijd gedaan. Op het Big Island van Hawaï is het heel gewoon om watertanks naast huizen te zien, die regenwater opvangen voor huishoudelijk gebruik. Dit zou hier ook kunnen worden gedaan, zelfs door de tanks ondergronds te plaatsen en met een batterij als back-up om pompen te laten draaien in geval van brand. Ook opmerkelijk is dat veel van de foto's van uitgebrande huizen alleen nog maar stenen of betonnen schoorstenen laten zien. Misschien zit daar een aanwijzing in. Het grote mysterie is waarom deze relatief lowtech-oplossingen niet worden geïmplementeerd. Je zou denken dat verzekeringsmaatschappijen dit in ieder geval zouden eisen.

  2. J. Henningsen
    Januari 14, 2025 op 12: 53

    Chris, absoluut een van je beste stukken. Ik werd vandaag wakker met tientallen X'en die de schuld bij de overheidsfunctionarissen van CA en zelfs de brandweerlieden begonnen te leggen. Hoewel er altijd genoeg schuld is om rond te gaan, laten we allemaal erkennen dat ieder van ons de verantwoordelijkheid draagt ​​om voor onze planeet en al het leven erop te zorgen.

  3. Januari 14, 2025 op 12: 52

    De foto van “Highway 63 South tijdens de bosbranden in Fort McMurray in 2016”: een onvermijdelijke ironie – duizenden kleine brandjes in de motoren van honderden auto’s, omringd door de branden in het bos, branden veroorzaakt door die kleine motorbrandjes, samengeteld in hun biljoenen… het menselijk vermogen om veranderingen in de wereld te creëren en ons volstrekte onvermogen om onze destructieve overheersing van de leefruimte te controleren en te remmen.

    • Leslie Gillot
      Januari 15, 2025 op 03: 35

      Wat een leuke opmerking!

Reacties zijn gesloten.