Saima Akhter, Hossam Nasr en Tariq Ra'ouf — voorheen respectievelijk werkzaam bij Meta, Microsoft en Apple — vertellen over hun interne strijd tegen de genocide, die uiteindelijk leidde tot hun ontslag.
By Chris Hedges
Het Chris Hedges-rapport
Tzijn interview is ook beschikbaar op podcast-platforms en Gerommel.
De enorme censuur- en onderdrukkingscampagne die Amerikaanse techbedrijven sinds 7 oktober 2023 hebben gelanceerd, is zowel systemisch als opzettelijk. Instagram, Facebook, X en andere techplatforms en bedrijven zoals Google, Microsoft en Apple hebben actief gewerkt om informatie over de genocide in Gaza te onderdrukken. Afwijkingen tegen beleid of personen die deze beslissingen mogelijk maken, worden vaak snel beantwoord met een reprimande in de vorm van baanverlies.
In deze aflevering van The Chris Hedges Report zijn presentator Chris Hedges en drie moedige mensen te gast die ervoor kozen hun carrière op het spel te zetten om te strijden tegen de onderdrukking door Big Tech van stemmen die opkomen voor Palestijnse levens.
Saima Akhter, voormalig data-analist bij Meta; Hossam Nasr, voormalig software-engineer bij Microsoft; en Tariq Ra'ouf, voormalig technisch expert bij Apple, vertellen over de interne problemen waarmee zij te maken kregen in het licht van de genocide, die uiteindelijk leidde tot hun ontslag.
Tariq herinnert zich hoe moslim Slack-kanalen bij Apple vaak massaal werden bekritiseerd voor onschuldige dingen zoals het posten van Koranverzen, terwijl Joodse Slack-kanalen "pleitten voor de genocide... en noemden alle Palestijnen terroristen. Ze zeiden dat we dit bedrijf moesten stoppen met het steunen van pro-Palestijnse doelen." Die berichten, zegt Tariq, werden nooit verwijderd en er is nooit iemand voor ontslagen.
Saima beschrijft de problematische gevaarlijke organisaties en individuen [DOI] beleidsmaatregelen, die volgens haar sterk beïnvloed worden door de Israëlische en Amerikaanse regeringen. "Hoewel dit een wereldwijd platform is — Instagram en Facebook zijn de manier waarop de wereld communiceert, is het een Amerikaans bedrijf en de Amerikaanse regering heeft grote invloed op wat zij als terrorist beschouwt," vertelt ze Hedges.
Het meest kritieke en misschien wel meest angstaanjagende aspect, beschrijft Hossam, is de feitelijke medeplichtigheid van veel van deze technologiebedrijven aan de genocide.
"Het werkelijk angstaanjagende hiervan is dat alle grote Amerikaanse cloudbedrijven - Google, Amazon en Microsoft - van cruciaal belang zijn voor die infrastructuur. Ze leveren clouddiensten, opslagdiensten en kunstmatige intelligentiediensten, zonder welke het Israëlische leger niet zo effectief zou zijn geweest", aldus Hossam.
Volgens Hossam beschikt Israël simpelweg niet over de interne capaciteit om de gegevens te verzamelen en te verwerken die worden gebruikt om Palestijnen te targeten. Technologiebedrijven voorzien echter wel in die behoefte, ondanks bezwaren van honderden werknemers.
host: Chris Hedges
Producer: Max Jones
Intro: Diego ramos
Bemanning: Diego Ramos, Sofia Menemenlis en Thomas Hedges
Transcript: Diego ramos
afschrift
Chris Hagen: 's Werelds grootste digitale platforms censureren informatie door berichten, verhalen en opmerkingen te verwijderen, accounts uit te schakelen, de mogelijkheid van gebruikers om te interacteren te beperken, shadow banning, waarbij de zichtbaarheid en het bereik van iemands materiaal drastisch wordt verminderd, deplatforming, demonetisering en andere technieken. Dit is al een tijdje het geval. Maar met de komst van de genocide in Gaza en de zware inspanning om informatie te controleren door Israël en zijn bondgenoten, is deze inmenging uitgesprokener en indringender geworden.
Openlijke critici binnen bedrijven als Microsoft, Apple, Google en Meta die deze censuur en de samenwerking tussen deze digitale platforms en Israël en nationale veiligheidsdiensten aan de kaak stellen, zijn vaak ontslagen.
Twee Microsoft-werknemers, Abdo Mohamed, een onderzoeker en datawetenschapper, en Hossam Nasr, een softwareontwikkelaar, werden bijvoorbeeld in oktober ontslagen nadat ze een wake voor Palestijnen in Gaza hadden georganiseerd buiten het hoofdkantoor van Microsoft in Redmond, Washington. De twee waren lid van No Azure for Apartheid, een groep Microsoft-werknemers die protesteerde tegen de verkoop van cloud computing-technologie door Microsoft aan Israël.
Hetzelfde lot is overkomen bij werknemers van Google, die kritiek hebben geuit op het contract van 1.2 miljard dollar dat het bedrijf heeft afgesloten om de Israëlische overheid en het leger te voorzien van cloud- en machine learning-diensten, met de codenaam Project Nimbus.
Tegelijkertijd heeft Meta, eigenaar van Facebook, Instagram, Threads en WhatsApp, naar verluidt honderden, zo niet duizenden berichten verwijderd die de genocide veroordeelden in groepen voor werknemersresources. Ook heeft het content verwijderd en accounts op Facebook en Instagram geschorst of permanent verbannen.
In 2012 opende Apple zijn op één na grootste Research & Development-centrum in Herzliya in Israël. Het heeft miljoenen, zo niet miljarden, geïnvesteerd in de Israëlische economie.
Saima Akhter, die werd ontslagen bij Meta, Hossam Nasr, die werd ontslagen bij Microsoft, en Tariq Ra'ouf, een voormalig technisch expert bij Apple die zijn baan verloor nadat hij zich in openbare fora had uitgesproken, zijn bij mij om te praten over het onderdrukken van informatie, het tot zwijgen brengen van degenen die zich uitspreken tegen de genocide en de financiële banden tussen deze digitale platforms en Israël en nationale veiligheidsorganisaties zoals Homeland Security. voor Palestijnse rechten.
Dus Saima, laten we met jou beginnen. Ik wil dat je een soort beeld schetst van de macht van deze platforms om het narratief te controleren en de technieken die ze gebruiken om afwijkende stemmen het zwijgen op te leggen en het dominante narratief te bevorderen.

Saima Akhter en Chris Hedges. (Chris Hedges-rapport)
Mevrouw Akhter: Ja, Chris. Dus op het hoogste niveau is er veel macht in handen van een paar mensen. Net zoals we zien bij de overheid, zien we dezelfde dingen bij deze grote bedrijven en bij de hoofden van deze grote techbedrijven.
Dus bij Meta heb je bijvoorbeeld mensen in leiderschapsposities die rechtstreekse banden hebben met de Israëlische regering. Je hebt Jordana Cutler, die vroeger op het kantoor van [Benjamin] Netanyahu werkte, die het hoofd is van de Joodse, die adviseert over de Joodse diaspora bij Meta, en die betrokken is bij veel beleidswerk. Je hebt Guy Rosen, die vroeger bij Unit 8200 in de IDF werkte.
En dit zijn mensen die de beleidsregels en de moderatiepraktijken van content op Meta sterk beïnvloeden. De manier waarop Meta veel content verwijdert en accounts permanent verbiedt, is via beleidsregels. Je hebt bijvoorbeeld beleidsregels zoals het gebruiken van Zionist als proxy voor Joodsheid, en dat is verantwoordelijk voor het verwijderen van veel content.
Je hebt ook beleid zoals het DOI-beleid, dat is het beleid voor gevaarlijke organisaties en individuen. Meta bepaalt wat een gevaarlijke organisatie is op basis van input van die leiders, en het wordt ook sterk beïnvloed door de Amerikaanse overheid.
Hoewel dit een wereldwijd platform is — Instagram en Facebook zijn de manier waarop de wereld communiceert, is het een Amerikaans bedrijf en de Amerikaanse overheid heeft grote invloed op wat zij als terrorist beschouwt. Dus natuurlijk heb je Hamas op die lijst staan en alles wat daarmee te maken heeft, zelfs dingen als een rode driehoek op je account, dan markeren ze dat en kan het reden zijn om je account permanent te verwijderen.
Naast deze beleidskwesties, geloof ik dat er gewoon inherente vooroordelen zijn bij mensen die contentmoderatiebeleid en contentmoderatiecode coderen en Meta geeft er niet genoeg belang aan om de kwesties te onderzoeken die het publiek naar voren brengt. Omdat het ethiek is, en deze kwesties van Palestijnse onderdrukking staan niet bovenaan hun prioriteitenlijst.
Uiteindelijk denk ik dat dit de manier is waarop de wereld communiceert, en dat dit bedrijf veel te veel ongebreidelde macht heeft om te bepalen welke content wel en niet met de rest van de wereld gedeeld moet worden.
Chris Hagen: Tariq, jij bent van Palestijnse afkomst. Kun je ons uitleggen wat het narratief is dat deze digitale platforms promoten, en wat het narratief is dat deze digitale platforms onderdrukken?
Tariq Ra'ouf: Ja. Ik bedoel, aan de onderdrukkingskant is het kristalhelder: alles wat Palestina steunt, alles wat pleit voor, ironisch genoeg, vrede, staakt-het-vuren-deals, alles wat zegt "staakt-het-vuren nu", dat zijn dingen die onderdrukt worden. Terwijl dingen die gesteund worden, dingen die verheven worden, zijn boodschappen van de zionistische gemeenschappen, die zeggen: ik sta achter Israël, en die bepleiten dat alle Palestijnen terroristen zijn.
Je ziet dit soort narratief bij al deze bedrijven, want bij al deze bedrijven zijn bijna alle leiders zionisten. En het is geen toeval dat we allemaal met dezelfde ervaringen te maken hebben, of je nu bij Apple of Meta of Microsoft of Google zit, elke steun voor Palestina vanwege het narratief dat Amerikanen en de wereld is voorgeschoteld over Palestijnen die terroristen zijn, over Arabieren die terroristen zijn, toch, deze koloniale visie dat iedereen uit het Midden-Oosten slecht is, komt echt voort uit het aandringen van bedrijven en kapitalisme dat ze de handel controleren, dat ze de hulpbronnen controleren, dat alles komt neer op deze digitale platforms.
En je kunt mensen niet laten denken dat Palestijnen oké zijn, dat mensen uit het Midden-Oosten ook maar mensen zijn. Want dan ondermijn je het hele verhaal dat al honderden jaren wordt opgebouwd: dat dit een slechte plek is die onze controle nodig heeft en waar we de vrede moeten bewaren.
Ik weet niet of dat echt je vraag beantwoordt, maar in principe komt het door het verhaal dat we allemaal hebben gehoord, namelijk dat het Midden-Oosten een slechte plek is.ce, dat zijn…
Chris Hagen: Kunt u mij een aantal concrete voorbeelden geven van zaken die zijn achtergehouden? Uitspraken, informatie en verhalen die zijn achtergehouden, en concrete voorbeelden van zaken die zijn verspreid?
Omdat de Israëlische regering een reeks valse verhalen heeft verspreid - onthoofde baby's, systematische verkrachting, menselijke schilden in Gaza - is niets hiervan verifieerbaar. Het meeste is onwaar. Kunt u ons een paar concrete voorbeelden geven die dit punt illustreren?

Van links: Saima Akhter, Hossam Nasr, Tariq Ra'ouf en Chris Hedges. (Chris Hedges-rapport)
Tariq Ra'ouf: Ja, absoluut. Ik bedoel, dus begin of midden tot eind oktober, direct na 7 oktober vorig jaar, is er een Muslim Slack-kanaalmedewerkersonderzoeksgroep die Apple heeft — ze hebben Slack-kanalen voor Pride bij Apple, Black bij Apple, etc, etc.
En in die groeps-chat zag je dat mensen berichten stuurden waarin ze de genocide veroordeelden, berichten waarin ze pleitten voor vrede, en specifiek, het was het Muslim Slack-kanaal — dus iemand stuurde een Arabisch Koranvers, die berichten werden onmiddellijk gerapporteerd, massaal gemarkeerd, massaal gerapporteerd en verwijderd van het platform. De vrouw die het Arabische Koranvers postte, werd vervolgens ontslagen.
Kijk eens naar de andere kant, je kijkt naar het Joodse Apple Slack-kanaal, waar een zware zionistische aanwezigheid was. Ze pleitten voor de genocide, ze noemden alle Palestijnen terroristen. Ze zeiden dat we dit bedrijf moesten stoppen met het steunen van pro-Palestijnse doelen.
Ze willen Palestijnse doelen van Benevity afhalen, wat hun platform is voor het matchen van donaties. En geen van die berichten is gerapporteerd, gemarkeerd, verwijderd, niet één. Geen van die werknemers, voor zover wij weten, is ontslagen of berispt vanwege hun inherente racisme.
Dat is dus een heel duidelijk voorbeeld van hoe deze bedrijven echt één kant steunen en de andere kant de mogelijkheid geven om vrij te spreken en namens hun volk te spreken. Terwijl ze Palestijnen en alle pro-Palestijnse personen volledig censureren en straffen.
Chris Hagen: En ik geloof dat je het hebt over — dus het bedrijf zal donaties aan non-profitorganisaties matchen, maar zionistische groepen, denk ik, Friends of the IDF, de Israëlische Defensiemacht, een waar ze die donaties matchen, maar als je wilt doneren aan groepen die Palestijnen helpen, matchen ze niet. Klopt dat?
Tariq Ra'ouf: Ze matchen met een aantal Palestijnse organisaties op Benevity. Optisch gezien ziet het er heel slecht uit als ze niet matchen, maar het probleem is de inclusie van organisaties die illegale nederzettingen financieren en bewapenen en die bijdragen aan het plegen van oorlogsmisdaden.
En dit is, grappig genoeg, ook een gedeelde ervaring in al onze bedrijven, toch? De meeste van onze bedrijven, zo niet al onze bedrijven, Apple, Meta, Google, Microsoft, gebruiken Benevity. En dus in Benevity's eigen voorwaarden, zelfs in Apple's eigen voorwaarden, als je kijkt naar de interne voorwaarden van Apple en het gebruik van Benevity, zeggen ze dat we geen extreemrechts toestaan, of dat we geen religieuze organisaties toestaan op dit platform.
Nou, de helft van de organisaties die deze oorlogsmisdaden plegen, beweren religieuze organisaties te zijn omdat ze het land van Samaria, de Westelijke Jordaanoever, willen herstellen. En dus de opname van deze organisaties die letterlijk oorlogsmisdaden plegen, en het gaat niet per se alleen om de 100 procent donatiematching. Het gaat erom dat ze er überhaupt op staan.
Chris Hagen: Misschien kan een van jullie, als je het niet kunt, het aan iemand anders doorgeven, Hossam. Maar laten we het even hebben over, voordat we verder gaan, algoritmes. Want wordt het grootste deel van deze onderdrukking niet gedaan door algoritmes? Of heb ik het mis?
Hossam Nasr: Ja, ik denk in termen van contentmoderatie. Ik ben hier niet echt de expert, maar het is waar dat veel van de contentonderdrukking via algoritmes gebeurt. En het wordt ook sterk beïnvloed door individuele beslissingen die worden genomen door deze topbestuurders die nauwe banden hebben met het militair-industriële complex, met de Amerikaanse inlichtingendienst, met de Israëlische inlichtingendienst.
Het is dus de zichzelf bevestigende cyclus van deze persoonlijke vooroordelen en persoonlijke relaties die de algoritmes beïnvloeden en beïnvloeden, die vervolgens de cyclus van onderdrukking voortzetten.
Maar wat algoritmes betreft, wil ik ook wijzen op een zeer, zeer gevaarlijke trend die zich voordoet. Er worden algoritmes, machinaal leren en kunstmatige intelligentie gebruikt, niet alleen om inhoud te onderdrukken, maar om in feite zelf wapens te worden en om de Palestijnse bevolking in Gaza te targeten en te doden, en om de genocide in Gaza te plegen.
De Israëlische tech-industrie en met name het Israëlische leger zijn pioniers geworden in de ontwikkeling van moordmachines die gebruikmaken van algoritmen, die kunstmatige intelligentie gebruiken om hun oorlogsmachine te versnellen en te versterken, zodat we in feite in de wereld van 's werelds eerste door AI ondersteunde genocide leven..
Ze hebben systemen ontwikkeld zoals het 'Evangelie', 'Lavendel', 'Waar is papa'. Deze systemen geven het Israëlische leger in feite de macht om de Palestijnen als terroristen te classificeren, ze te targeten wanneer ze het meest kwetsbaar zijn, in hun huizen met hun families, en ze te volgen waar ze zich ook bevinden in de hele Gazastrook.
Er zijn algoritmes die Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever in de gaten houden, die het apartheidssysteem handhaven dat alleen Palestijnen toestaat bepaalde wegen te gebruiken, vergunningen die ze moeten aanvragen om zich vrij tussen steden te kunnen verplaatsen en om de Westelijke Jordaanoever in en uit te reizen.
Dat alles wordt echt mogelijk gemaakt door technologie. En het echt angstaanjagende hiervan is dat alle grote Amerikaanse cloudbedrijven — Google, Amazon en Microsoft — van cruciaal belang zijn voor die infrastructuur, door clouddiensten, opslagdiensten en kunstmatige intelligentiediensten te leveren zonder welke het Israëlische leger niet zo effectief zou zijn geweest, omdat het Israëlische leger zelf gewoon niet de interne macht heeft om al deze schat aan gegevens die ze over Palestijnen verzamelen op te slaan, om de verwerkingskracht te hebben die nodig is om deze echt geavanceerde AI-systemen te hebben die ze gebruiken om de Palestijnen te targeten.
Er is dus weer een angstaanjagende dystopische video van een Israëlische kolonel die vertelt hoe ze in feite gebruik hebben kunnen maken van wat zij een civiele cloud noemen, zoals Google Cloud, Google, Amazon en Microsoft, om effectief een wapenplatform te bouwen, om de cloud effectief als een wapen op zichzelf te behandelen, en ze pochen erover hoe kritisch deze bedrijven zijn geweest. Dit is een belangrijke reden waarom ze deze content hebben onderdrukt, zowel intern als extern, omdat het in hun zakelijk belang is dat Israël niet wordt gezien als een apartheidsstaat die genocide pleegt.
Het heeft invloed op hun winstcijfers, omdat zij persoonlijk de tech-industrie als geheel zijn geworden, het militair-industriële complex van deze eeuw.
Chris Hagen: Ja, u brengt een heel belangrijk punt naar voren in het tijdschrift 972 in Israël, dat hier goed werk aan heeft verricht, maar ze praten over hoe die AI-systemen het vermogen juist versnellen omdat het de AI is die de doelen kiest. Dus in feite voeren ze gerichte moorden en bomaanslagen veel sneller uit, maar het is allemaal machinaal aangestuurd.
Ik wil het even hebben, Saima, over, voordat we ingaan op jouw persoonlijke ervaringen, de fusie in de Twitter Files waar Matt Taibbi over schreef. Hij praat over de nauwe relatie die deze bedrijven hebben met de FBI, met Homeland Security en hoe ze content controleren door werknemers rechtstreeks van deze binnenlandse inlichtingendiensten in te huren.
Ik bedoel, de Twitter-bestanden, denk ik, hebben de complete fusie tussen de nationale veiligheidsstaat en deze bedrijven blootgelegd. Misschien, Saima, kun je daar een beetje over vertellen.
Mevrouw Akhter: Ja. Dus, zoals ik al zei, een van de grootste beleidsmaatregelen, namelijk het DOI-beleid, de gevaarlijke organisaties en individuen, en dat wordt direct beïnvloed door de Amerikaanse overheidsinlichtingen.
En het tweede stuk gaat over hoe deze technologiebedrijven, niet alleen Meta, maar al deze technologiebedrijven, een pijplijn hebben van Unit 8200 die ik noemde, de CIA van de Israëlische regering, en hoe deze professionals uit de technologiesector leiderschapsrollen op zich nemen bij deze technologiebedrijven. Het is die voortzetting van de banden tussen deze particuliere technologiebedrijven en de Israëlische regering die problematisch is voor de Amerikaanse inlichtingendienst.
Ik weet het niet zeker, ik weet niet of ik met de mensen kan spreken die op deze manier worden benaderd, maar ik weet wel dat er wordt samengewerkt met deze technologiebedrijven en de Amerikaanse overheid.
Meta heeft bijvoorbeeld onlangs bekendgemaakt dat hun AI-technologie, Llama, open source is. Ze hebben onlangs bekendgemaakt dat ze de Amerikaanse overheid toestemming gaan geven om die technologie te gebruiken en dat ze met de Amerikaanse overheid gaan samenwerken om deze technologie echt in te zetten ten behoeve van Amerikanen.
En het is verboden om deze AI-technologie te gebruiken door welke andere regering dan ook ter wereld, wat, nogmaals, nu we het hebben over digitaal kolonialisme en deze macht over het Globale Zuiden, dat is wat het probleem is. De grootste technologiebedrijven van onze tijd zijn allemaal in Amerika gevestigd en ze proberen samen te werken met de Amerikaanse regering om de VS als supermacht te blijven houden in handen van al deze andere bedrijven die ze moeten uitbuiten en onderdrukken..
Chris Hagen: Laten we beginnen met jou, Tariq, en dan krijgen we iedereen. Laten we praten over je eigen pogingen om deze perversie van informatie aan te vechten en wat er met je is gebeurd, en dan hebben jullie allemaal soortgelijke ervaringen. Ik denk dat jullie drie van de vijf grootste techbedrijven in de Verenigde Staten vertegenwoordigen, waarschijnlijk in de wereld. Maar laten we beginnen met jou, Tariq.
Tariq Ra'ouf: Ja, ik bedoel, ik denk dat ik moet beginnen met het heel duidelijk maken dat deze onderdrukking niet na 7 oktober is begonnen. Ik heb persoonlijk te maken gehad met onderdrukking omdat ik Palestina steunde in januari 2023 toen ik een speld met de vlag van Palestina op mijn revers droeg. Ik droeg hem toen al maanden en een zionistisch stel klaagde erover. En mijn managers, en dit laat een soort discrepantie zien tussen mensen, de mensen met wie we elke dag werken bij de bedrijven.
Mijn managers waren super ondersteunend, ook al wilde het zionistische stel me dwingen om het af te doen voor mijn manager, mijn manager zei zoiets als: Nee, dat gaan we niet doen. Hij liep de rij door naar HR. HR had een gesprek met de juridische afdeling. HR en de juridische afdeling kwamen bij me terug en zeiden: Ik ben — het dragen van de speld kan worden beschouwd, niet dat het dat is, maar het kan door klanten worden beschouwd als politieke werving en moest worden verwijderd. Toen besefte ik voor het eerst: oh, wat is er aan de hand?

Tariq Ra'ouf en Chris Hedges. (Chris Hedges-rapport)
En toen gebeurde 7 oktober. Twee dagen later mailde Tim Cook het hele bedrijf met de kop, zei Israël, waarin hij pleitte voor sympathie voor het verlies van onschuldige burgers en voor beleefdheden richting teamleden die mogelijk families hebben verloren of mensen in de buurt hebben. Meer dan een jaar na deze genocide heeft Apple nog steeds geen enkel Palestijns lijden op dezelfde manier erkend.
En wat mij ertoe heeft aangezet om te doen is dat ik in maart van het afgelopen jaar heb geholpen bij het oprichten van een organisatie die nu Apples Against Apartheid heet. Het is een organisatie die zich inzet om te bepleiten dat Apple opkomt voor Palestijnen op dezelfde manier als dat zij opkwamen voor Israëliërs en om licht te werpen op Apple's medeplichtigheid in Israël.
En we hebben meer dan 400 huidige en voormalige Apple-werknemers een open brief laten ondertekenen waarin ze eisen dat ze op zijn minst iets zeggen. En het heeft niet echt veel gedaan.
Weet je, leidinggevenden zien onze beweging. Toen ik op 10 oktober een e-mail stuurde als reactie op de e-mail van Tim Cook van 9 oktober, werd mij expliciet verteld door mijn eigen manager dat Tim Cook mijn e-mail had gelezen. Tim Cook, noch een van de leidinggevende teams, vond dat ik niet de eer verdiende om op te reageren, negeerde onze verzoeken volledig.
Toen dit community Slack-kanaal werd gesloten nadat de zionisten binnenkwamen en mensen lastigvielen en massaal berichten stuurden, hadden we drie communitychats met leidinggevenden in de loop van zes maanden. Geen reactie. Ze hebben de kanalen niet teruggebracht.
En wat het nu is geworden is dat we afgelopen weekend, Black Friday weekend, — Apples Against Apartheid — de tweede massale gecoördineerde protesten tegen Apple-winkels wereldwijd organiseerden. We hadden demonstranten die in meer dan 12 steden in 10 landen opdoken om te pleiten voor een einde aan hun stilte, niet alleen over Palestina, maar ook over Congo, omdat dit een wereldwijde beweging is, al onze strijd is verenigd.
En we sloten de winkel op Black Friday weekend. We sloten het vlaggenschip in Seattle. We moesten doodgaan, we ketenden onszelf vast aan de tafel. En ik denk dat we door zullen blijven gaan, en zoveel als nodig is, omdat zij, net als veel andere bedrijven, deze bewegingen zien. Ze herkennen wat er gebeurt.
Ze hebben gesprekken met velen van ons gehad. Ze erkennen dat wat we van hen vragen, namelijk eerlijk zijn, opkomen voor sociale rechtvaardigheid, waar je marketing voor doet, en ze blijven het niet doen. En dus zullen we voor Apple de strijd naar hun voordeur blijven brengen, totdat ze daadwerkelijk opstaan tegen hun zogenaamde claims van sociale rechtvaardigheid en raciale...
Chris Hagen: Leg uit wat er in Congo gebeurt en waarom. Ik denk dat het heel vooruitziend van u was om dat te zeggen. Leg vervolgens ook uit waarom u zelf bent ontslagen.
Tariq Ra'ouf: Absoluut. Ja. Dus de reden dat wij — Apples Against Apartheid — samenwerkten met Friends of the Congo om bewustzijn te creëren voor Apple's stilte in ook de Congolese genocide, is omdat Congo wordt uitgebuit door deze techbedrijven voor al hun tech. Of het nu Meta is voor hun brillen, ze hebben tech nodig, ze hebben mineralen nodig om die brillen te maken.
Of het nu Microsoft is voor het bouwen van de chips voor hun servers, toch? Ze gebruiken allemaal mineralen die rechtstreeks uit Congo worden gedolven. En er zijn ambachtelijke mijnen waar kobalt en andere mineralen worden gevonden en die worden gedolven door burgers, kinderen, vrouwen die proberen hun families te voeden omdat ze een salaris krijgen voor het kunnen brengen van deze mineralen en deze mineralen verkopen.
Maar wat er gebeurt is dat de mijnen gevaarlijk zijn. Ze storten in elkaar en deze bedrijven gebruiken derden om deze mineralen te delven, die vervolgens aan hen worden verkocht, en ze willen geen zaken doen met de daadwerkelijke mijnbouw, de problemen in de mijn. Dus gebruiken ze derden om te komen controleren en te zeggen "zijn uw mineralen conflictvrij?" Wat ze niet zijn. Er zijn gewapende groepen.
Dus in principe werkt het zo dat deze mineralen in Congo worden gedolven. Veel van de mineralen worden vervolgens door deze gewapende groepen aan Rwanda verkocht. En Rwanda verkoopt het en zegt: Oh, kijk, jij. Wij hebben die mineralen zelf. Er is geen sprake van kinderarbeid of mensenrechtenschendingen in onze mijnen, en zo komen ze ermee weg.
Eigenlijk willen we hiermee de aandacht vestigen op het feit dat u letterlijk mineralen gebruikt die uit Congo komen. U zou de Congolese bevolking daarvoor voldoende moeten betalen. Ook zou u ervoor moeten zorgen dat de Congolezen niet hoeven te lijden om deze mineralen te krijgen die nodig zijn voor uw producten.
Chris Hagen: En vertel eens over je eigen ontslag.
Tariq Ra'ouf: Als het gaat om mijn ontslag, werd ik twee weken, drie weken nadat ik een opiniestuk had gepubliceerd, ontslagen Mondoweiss gaat dieper in op hoe racistisch Apple was. Het gaat over de donatiematching. Het gaat over de Slack-berichten, de vergaderingen met leidinggevenden en het racisme waarmee veel Palestijnse werknemers over de hele wereld te maken kregen.
En twee weken later probeerde ik een video van mezelf te filmen terwijl ik mijn werk deed voor wat B-roll, omdat ik erom gevraagd was voor een interview. Ik zei, natuurlijk, dat kan ik doen. En blijkbaar is dat de technische kant die ze aanhaalden, want ik gebruikte mijn persoonlijke apparaat op de telefoon en ze maken zich zorgen over de veiligheid van de klant. Ik had de volgende dag een HR-onderzoek en werd drie dagen later op die maandag ontslagen, wat bizar is, want ik heb deel uitgemaakt van HR-onderzoeken en dit soort dingen duren normaal gesproken weken, en ze konden onmiddellijk actie ondernemen op mijn ongeluk.
Het maakt niet uit dat ik meer dan 10 jaar voor dit bedrijf heb gewerkt, een solide werknemer was, nooit enig probleem met het bedrijf heb gehad. Dat interesseerde hen niet. Ze wachtten tot ik een fout maakte zodat ze me op die formaliteit konden pakken, en niet omdat ik opkwam voor Palestina.
Chris Hagen: Saima, laten we het over jou hebben. Maar laten we beginnen met: ik heb een artikel gelezen dat je schreef over de tijd dat je voor het eerst bij Meta ging werken. Je vertelde wat je dacht dat Meta was en waarom je zo enthousiast was om voor Meta te werken. En waarom je dat traject hebt gevolgd tot aan je eigen ontslag.
Mevrouw Akhter: Ja, ik werk al een tijdje in de techwereld, maar mijn persoonlijke passie is community building en ik heb met verschillende non-profitorganisaties gewerkt. En een van de organisaties waarmee ik heb gewerkt was de Sisterhood of Salaam Shalom, toen ik nog in San Diego woonde, waar moslimvrouwen en joodse vrouwen in vriendschap samenkomen. En het idee is om eerst deze persoonlijke relaties op te bouwen, iemand als mens te leren kennen, voordat je je met deze meer controversiële onderwerpen bezighoudt.
Dus dit hoofdstuk dat we in San Diego begonnen, begon ik met mijn vriendin Eliza. Het werd echt mogelijk gemaakt door Facebook. Weet je, we hebben gewoon deze Facebook-groep opgericht, waardoor we discussies konden voeren. Het was makkelijk om evenementen te plaatsen. Het was makkelijk om te zien wie er lid werd. Aan het eind hadden we bijna 400 leden.
En ik zag de kracht van Facebook om een community op te bouwen, en ik dacht, Wauw, wat een bedrijf dat aansluit bij mijn persoonlijke missie van community building. De missie van Meta is letterlijk om mensen de kracht te geven om een community op te bouwen en de wereld dichter bij elkaar te brengen. Dus ik denk dat ik bij dit bedrijf ben gekomen met een passie voor de missie, wat volgens mij niet veel mensen tegenwoordig zijn.
Ik denk dat ze binnenkomen voor het salaris, en daarom denk ik dat ik zo gekwetst was toen 7 oktober gebeurde - en het begon zelfs al te zien vóór 7 oktober. Ik bedoel, ik denk dat dit bedrijf veel is veranderd, zelfs in de afgelopen drie jaar, in termen van het focussen op winst boven mensen, in termen van het stopzetten van alle maatschappelijke impactprojecten waar ik oorspronkelijk voor was gekomen - ik wilde lid worden van het maatschappelijke impactteam.
Ze begonnen al die dingen te defunderen. Ze begonnen DEI [diversity, equity, and inclusion] te defunderen. Ze begonnen al die nieuwe producten uit te rollen en richtten zich alleen maar op cijfers, cijfers, cijfers, enzovoort, gewoon zoveel mogelijk mensen content laten bekijken, zonder zich echt druk te maken over wat we hier eigenlijk bouwen?
Wat zijn die echte connecties die Facebook in het begin zo populair maakten? Dus ja, ik denk dat het een heel harde ontwaking voor me was in termen van wat ik kwam doen, versus deze realisatie, oh mijn God, dit bedrijf veroorzaakt veel meer kwaad in de wereld dan het goed doet op dit punt.
Chris Hagen: En vertel wat er uiteindelijk met je gebeurd is.
Mevrouw Akhter: Dus mijn persoonlijke verhaal over de Palestijnse belangenbehartiging, dus aan het begin van dit alles, in oktober, begonnen veel van ons werknemers al deze problemen op te merken van Palestijnse onderdrukking van content op onze platforms. Ik bedoel, en toen had je Human Rights Watch die een rapport van 51 pagina's uitbracht.
Je had senator Elizabeth Warren en [senator Bernie] Sanders die meerdere brieven schreven. En het allerbelangrijkste, we hadden onze eigen kringen, onze eigen vrienden die op Instagram rapporteerden, van: wat gebeurt er? Mijn content wordt verwijderd. Dus we probeerden deze kwesties intern aan te kaarten. We probeerden met productteams te praten, we probeerden met leiders te praten, en toen merkten we dat onze eigen berichten, intern, dus in onze werknemersresourcegroepen, werden verwijderd.
Dit waren simpele berichten als: Hé, ik hoorde dat mijn collega hier familie is verloren in Palestina. Ik wil mijn condoleances aanbieden. De post zou worden verwijderd. Iemand zei…
Chris Hagen: Hoe snel?
Mevrouw Akhter: Heel snel, net als dezelfde dag. Het begon langzaam, maar dan werden het minuten, en was het weg. Mensen die zeiden: ik maak me zorgen over de mensenrechtencrisis die zich in Gaza voordoet, werden verwijderd. Ik nam heel contrasterende berichten, zoals berichten die het bijvoorbeeld hadden over de Holocaust Remembrance Day, en ik nam precies dezelfde bewoordingen en verving ze door de Nakba, en mijn berichten werden verwijderd.
Op de Nationale Solidariteitsdag van de VN met Palestina kwamen we allemaal bij elkaar en dachten we: laten we wat leuke berichten schrijven aan onze Palestijnse collega's om ze wat steun te bieden in deze tijd. En we schreven over simpele dingen, zoals ik schreef over een hiphopgroep die ik in Gaza tegenkwam die kinderen hiphop leerde om de moed erin te houden, of over Palestijns eten, Palestijnse kleding.
Al deze posts werden bijna onmiddellijk verwijderd. Dus besloot ik op dat moment om te helpen met het schrijven van een brief, omdat ik het gevoel had dat dit in een vacuüm gebeurde. Onze posts werden verwijderd.
Ik dacht, ik weet niet wie er nog meer weet dat dit gebeurt. Dus help een brief te schrijven aan onze leiders om deze zorgen te uiten en hen op te roepen om er aandacht aan te besteden. En ik hielp die brief te verspreiden, verzamelde meer dan 450 handtekeningen.
Toen de Meta-leiders erachter kwamen, zeiden ze dat ik het onmiddellijk moest verwijderen. Toen ik niet binnen een zeer korte tijd aan de eisen voldeed, blokkeerden ze mijn systeemtoegang. Ik mocht drie maanden lang geen toegang meer krijgen tot interne Meta-systemen. Twee van die maanden werd ik onderzocht, zonder enig inzicht in wat ze überhaupt onderzochten. Ze verwijderden de brief, inclusief het in de prullenbakken van werknemers gooien en het verwijderen van de brief. Ze gingen ook nooit in op de inhoud van de brief. Ik wijs erop dat dit een zeer directe schending is van het recht van werknemers om zich te organiseren, volgens de NLRB [National Labor Relations Board].
Dus na drie maanden begon ik op sociale media te posten over mijn ervaringen. Ik vraag me af of ze daar een beetje bang voor waren, maar na twee maanden namen ze contact met me op en zeiden: Oké, het onderzoek is voorbij, je mag terugkomen. Zonder me nog een keer informatie te geven over wat je zo lang onderzocht. Dus ik kwam terug en ging door met mijn werkorganisatie.
Op dit punt heb ik het gevoel dat ik een doelwit op mijn rug had, en waarvoor ik uiteindelijk werd ontslagen was dat ik een persoonlijke kopie maakte van een rapport van 47 pagina's dat werknemers vrijwillig hadden samengesteld om de kwesties van Palestijnse onderdrukking op onze platforms samen te vatten. En dit is, nogmaals, geen werkrapport. Dit is gewoon een poging van ons om samen te vatten wat we de afgelopen maanden al hadden besproken.
En ze zeiden dat het data-exfiltratie was. Ze zeiden dat ik werknemers in gevaar bracht, omdat er namen van werknemers op stonden. Het maakt niet uit dat we daadwerkelijk Palestijnse levens in gevaar brengen door deze informatie te onderdrukken. En ze voerden een onderzoek uit, ze ontsloegen me. Nadat ze me hadden ontslagen, dreigden ze me aan te klagen als ik geen informatie zou verwijderen die ik bij Meta had verzameld, en sindsdien pleit ik extern alleen nog maar voor de onderdrukking van Palestijnse content en Meta-steun voor het apartheidsregime via — hier wordt niet zo veel over gesproken, maar Meta verstrekt ook gegevens aan de IDF.
In het laatste halfjaarlijkse rapport werd aangetoond dat ze op 1,067 dataverzoeken van de IDF reageerden, waarvoor ze aan de meeste verzoeken voldeden, en het aantal data dat ze aan Palestijnen verstrekten nul was. Dus ik voel nog steeds een sterke band met Meta en ik vind de verantwoordelijkheid die ik heb om te doen wat ik kan om het verantwoordelijk te houden en bewustzijn te creëren dat we meer publieke druk en meer verantwoording nodig hebben voor de manier waarop Meta digitale rechten schendt.ts.
Chris Hagen: Verzoeken om gegevens geven mij bijvoorbeeld een voorbeeld van waar het Israëlische leger om zou vragen.
Mevrouw Akhter: Dat is dus het probleem, ze maken niet bekend wat de werkelijke informatie is. Ik had intern, in een van de productwerkgroepen, een bericht geplaatst waarin ik dit probleem aankaartte dat het publiek en zelfs werknemers transparantie verdienen over welke gegevens worden gedeeld. En ze hebben mijn bericht verwijderd. Ze willen het gewoon onderdrukken. Ze willen beweren dat ze transparant zijn omdat het openbaar beschikbaar is op hun website, die ze Meta's transparantieportaal noemen.
Ze maken het aantal verzoeken bekend. Ze vertellen ons niet wat er daadwerkelijk in die verzoeken zat, en dat is de kern van het probleem. Er is geen transparantie. Er is geen transparantie met Meta.
Chris Hagen: Nou, je zou aannemen dat dit persoonlijke informatie over Palestijnen is. Zou dat een juiste aanname zijn?
Mevrouw Akhter: Als ze ons niet vertellen wat erin staat, gaan we dat maar aannemen. En veel van deze zorgen van werknemers kwamen naar voren nadat het artikel uitkwam van 972 over WhatsApp-metadata die in Lavender werd gebruikt om Palestijnen te doden. En we vroegen ons af, hé, levert Meta WhatsApp-metadata aan de IDF? En nogmaals, als je niet transparant bent over wat het is, zal het publiek gewoon het ergste verwachten.
Chris Hagen: Hossam, jij was de laatste die je baan verloor, October. Misschien kun je over je eigen ervaring vertellen.

Hossam Nasr en Chris Hedges. (Chris Hedges-rapport)
Hossam Nasr: Zeker. Ik wil ook herhalen wat Tariq eerder zei, dat dit niet echt op 7 oktober vorig jaar begon. Mijn eigen ervaring met vergelding, repressie, intimidatie bij Microsoft begon slechts enkele maanden nadat ik bij het bedrijf kwam, zelfs voordat ik mijn eenjarig jubileum vierde.
Het was in 2022 toen, kort nadat Rusland Oekraïne was binnengevallen, Microsoft, net als veel andere Amerikaanse bedrijven, stopte met de verkoop van welke technologie dan ook in Rusland. En ik heb een vraag gesteld op een intern forum dat speciaal is ontworpen om vragen te stellen aan leiders tijdens een regelmatig geplande Q&A, en ik prijs Microsoft voor het innemen van een principieel standpunt voor internationaal recht, voor mensenrechten en voor het toepassen van zijn eigen beleid dat het zich committeert aan het hooghouden van mensenrechten over de hele wereld.
Ik vroeg gewoon, wanneer besluiten we dit beleid te handhaven? Is het alleen als het politiek handig is? Is het alleen als de slachtoffers blank zijn? En ik noemde meerdere voorbeelden van gevallen waarin we niet dezelfde standaard hebben toegepast. Een van de voorbeelden, ik noemde de Oeigoerse moslims in China. Ik noemde de bombardementen op Irak, Syrië en Jemen.
Maar een van de voorbeelden die ik noemde, is van het jaar daarvoor, in 2021, toen Israël onschuldige Palestijnse kinderen en vrouwen vermoordde. Er was zelfs geen enkele uiting van solidariteit, laat staan dat er een principieel standpunt werd ingenomen.
En alleen al het stellen van die vraag was genoeg om een intern onderzoek door HR op gang te brengen, waarbij de eerste beschuldiging die tegen mij werd gedaan opmerkelijk genoeg was dat ik Israël eruit pikte, wat grappig is, want ik deed precies het tegenovergestelde, en zij waren degenen die Israël eruit pikten. En ik was, ik heb twee uur in dit HR-gesprek doorgebracht met het ondervragen van mijn politieke opvattingen.
De HR-persoon die mij interviewde, vertelde later dat ze zelf Israëlisch was en dat haar eigen vooroordelen de reden waren waarom ze in de eerste plaats met mij sprak. Ze stelde me vragen als: weet u dat Arabieren het in Israël goed doen?
Toen ik erop wees dat meerdere mensenrechtenorganisaties Israël als apartheidsregime hadden bestempeld, en na twee uur van die intimidatie, heb ik haar in feite duidelijk gemaakt dat ik niet ga toegeven, dat ik me niet ga verontschuldigen voor wat ik heb gezegd. Ik heb niets verkeerd gedaan. En in feite heb ik haar verteld dat als dit een ontslagwaardig vergrijp is, ze me gerust mag ontslaan.
En na dat incident, ik bedoel, een maand nadat ze haar onderzoek had afgerond en me had verteld dat er geen overtredingen waren vastgesteld, maar dat het duidelijk een poging was om mensen het zwijgen op te leggen en te intimideren. Het laat mij zien dat dit soort discussies en interne onenigheid niet acceptabel zijn, en dat het stellen van een vraag waarin Palestina wordt genoemd, gewoonweg niet acceptabel is.
Dat was mijn eerste interactie met dat systeem dat Palestijnen systematisch ontmenselijkt. Dan spoel je door naar 7 oktober 2023, waar het allereerste die eerste maandag, eerste werkdag, we allemaal een e-mail krijgen waarin staat: Wij staan achter Israël, toch?
Een paar dagen later, bijvoorbeeld op 9 of 10 oktober, publiceerde Kathleen Hogan, hoofd HR, deze verklaring op een soort intern forum, zodat iedere werknemer het opnieuw kon zien. Ze zei: Wij staan achter Israël, bieden hulpbronnen en steun aan Israëlische werknemers, rouwen om het tragische verlies van burgerslachtoffers en de vreselijke terroristische aanslag en wat dies meer zij. Op dat moment waren er al honderden kinderen gedood in Gaza.
Er wordt helemaal niet over Palestijnen gesproken. Er wordt niet over Gaza gesproken, over Palestina, over de broeiende genocide destijds.
Er was één zin waarin ze zelfs Palestijnse werknemers noemde. En ze zei dat we Palestijnse werknemers hebben die bezorgd zijn over de veiligheid van hun geliefden en deze vreselijke terreurdaden veroordelen. Dat was de enige zin waarin Palestijnen zelfs werden genoemd.
En toen begonnen ik en vele, vele anderen de dubbele standaard en de hypocrisie aan te kaarten en zeiden gewoon, waarom hebben de Palestijnse levens geen waarde in dit bedrijf? En gewoon, zoals Tariq zei, vroegen ze gewoon om gelijke erkenning, vroegen ze gewoon om zelfs, zoals in het Benevity-portaal, in het donatieportaal, ze hadden een grote banner met de Israëlische vlag waarop stond, 'Wij staan achter Israël' en moedigden werknemers aan om te gaan doneren aan Israëlische organisaties.
En waarom werden donaties voor de Palestijnen dan niet op dezelfde manier gepromoot?
En uiteraard leidden al deze gesprekken, al deze vragen, nergens toe. Ze probeerden ons maandenlang te onderdrukken, ze onderdrukten, verwijderden, intimideerden, Arabisch-islamitische, Palestijnse en pro-Palestijnse werknemers die probeerden dit probleem aan te kaarten.
In sommige gevallen pasten ze hun beleid selectief toe op heel voor de hand liggende manieren. Op andere manieren bedachten ze compleet nieuwe beleidslijnen als de bestaande beleidslijnen niet in hun verhaal pasten. Een eenvoudig voorbeeld: nadat een Palestijnse groep een spreker wilde uitnodigen om over Palestina te spreken, sloten ze het evenement af. Ze beweerden dat het niet conform was.
Ze leggen een pauze van 90 dagen op voor alle werknemersgroepen die een evenement organiseren, totdat ze nieuwe richtlijnen voor deze gemeenschappen hebben opgesteld.
En in feite hielden de nieuwe richtlijnen in dat geen enkele werknemersgroep een externe spreker mocht uitnodigen, en nog belachelijker, ze verboden zelfs alle evenementen die zij als educatief beschouwden.
En die educatieve clausule werd vervolgens gebruikt om elke vermelding van Palestina te onderdrukken, met als argument dat dit educatief was. Dat geldt ook voor een vriendin van mij, een Palestijnse collega, die maandenlang werd geblokkeerd en gecensureerd, zodat ze niet over haar eigen familiegeschiedenis kon praten in een serie waarin regelmatig medewerkers in het zonnetje werden gezet. Ze had het namelijk over de Nakba, omdat haar familie oorspronkelijk uit Palestina komt en buiten Palestina is verdreven. En omdat je dan toch educatief bezig bent, waarom heb je het dan over geschiedenis?
Dat was dus een overkoepelende term om elke vorm van vermelding van het woord Palestina te blokkeren. Ikzelf en een groep andere werknemers startten "No Azure For Apartheid", een door werknemers geleide groep die erop gericht is onze relatie met het Israëlische leger te beëindigen. We begonnen met het doen van meer onderzoek naar de relatie van Microsoft met Israël.
We ontdekten dingen die zelfs voor mij schokkend waren, eerlijk gezegd, over hoe Microsoft diepgeworteld is in de Israëlische oorlogsmachine. Hoe Microsoft was vóór Project Nimbus en in veel opzichten nog steeds een van de belangrijkste cloudproviders is voor de Israëlische overheid, wat essentieel is om de oorlogsmachine te smeren die deze bloedbaden onder mijn volk pleegt.
En toen bleef ik op een gegeven moment intern over deze kwesties praten. Er werd op een gegeven moment een onderzoek van drie maanden tegen mij gestart door HR, alleen omdat ik een opmerking op een intern forum had geplaatst waarin stond dat, met of zonder dat ik hier citeer, met of zonder uw medeleven, de Palestijnen overal de waardigheid, de vrijheid, de bevrijding en het respect zullen krijgen die ze verdienen, van de Jordaan tot de Middellandse Zee.
Dat was genoeg om een onderzoek van drie maanden te starten, wat resulteerde in — nog voordat ik werd ontslagen — resulteerde in extreme sancties, alle mogelijke maatregelen die ze konden nemen om ontslag te voorkomen, inclusief financiële sancties, inclusief nul bonus dat jaar, nul aandelenbeloningen, nul salarisverhoging. Inclusief het niet kunnen promoveren gedurende een heel jaar.
Ondertussen hebben we tientallen van deze haatdragende, anti-Arabische, anti-islamitische opmerkingen gerapporteerd, waaronder iemand die mij een lid van Hamas noemde, iemand die mij een terrorist noemde, iemand die mij [onverstaanbaar] noemde omdat ik gewoon Joden haat, en opnieuw, opmerkelijk genoeg, iemand die zelfs zei dat Israël voor altijd van de rivier tot de zee zal bestaan.
Er is nooit iemand gevonden die hetzelfde beleid heeft overtreden als ik. En dan de kers op de taart, het hoogtepunt van deze boog was toen onze groep, No Azure for Apartheid, besloot om het Palestijnse volk te humaniseren en de kwestie op de campus te brengen. We organiseerden een wake om de, op dat moment, honderdduizenden slachtoffers van een door Microsoft aangestuurde Israëlische genocide te eren.
We hebben deze ruimte op de campus gecreëerd, we hebben eer betoond aan de levens die verloren zijn gegaan, en dat gewoon omdat we het aandurfden om Palestijnen te humaniseren, en omdat we het aandurfden om dat op de Microsoft-campus te doen, en omdat we het aandurfden om de hechte band van Microsoft met het Israëlische leger en de medeplichtigheid van Microsoft aan de genocide aan de kaak te stellen.
Dat beeld was voor Microsoft te aanstootgevend, dat van Microsoft-medewerkers die samenkomen en rouwen om Palestijnen en Palestijnen humaniseren. Het was aanstootgevender dan Microsoft-medewerkers die letterlijk als reservisten van het Israëlische leger dienen en oorlogsmisdaden in Palestina plegen, of de beelden van Palestijnse kinderen die aan flarden worden geschoten door de technologie die Microsoft mogelijk maakt.
En diezelfde dag, diezelfde nacht, kreeg ik een telefoontje van HR, die me in feite vertelde dat mijn dienstverband met onmiddellijke ingang werd beëindigd. Geen HR-onderzoek, geen proces, gewoon direct ontslagen. Je mag niet meer terugkomen op de Microsoft-campus, en dat was dat.
Tariq Ra'ouf: En het nieuws over jouw ontslag werd openbaar voordat jij er überhaupt van wist.
Hossam Nasr: Dat klopt. Er was een online groep die bekend staat om doxxing en het lastigvallen van Palestijnen die een paar maanden eerder een profiel over mij hadden gepubliceerd, Microsoft opriepen om mij te ontslaan, [Microsoft CEO] Satya [Nadella] opriepen om mijn dienstverband te beëindigen, en die groep plaatste daadwerkelijk anderhalf uur voordat ik dat telefoontje kreeg dat ik was ontslagen, wat bewijst dat er sprake is van enige mate van collusion, of op zijn minst lekken, op zeer hoog niveau van besluitvorming bij Microsoft, omdat ze moeten hebben geweten
Ik werd ontslagen voordat ik anderhalf uur van tevoren op de hoogte was gebracht. En grappig genoeg heeft Microsoft tot op de dag van vandaag geweigerd commentaar te geven of een verklaring te geven voor hoe de informatie anderhalf uur van tevoren is gelekt.
Maar aan het eind van de dag denk ik dat het ons heeft bewezen, het heeft onze campagne alleen maar sterker gemaakt. Microsoft dacht dat door mij of Abdul, de andere organisator die ontslagen werd, te intimideren en wraak op ons te nemen, ze de beweging zouden onderdrukken. Ze zouden dit discours doden.
Omdat de realiteit is dat het blootgelegd is en meer aandacht heeft gebracht voor de dubbele standaard. En de realiteit van Microsofts relatie met de genocide, en ons bedrijf is eigenlijk enorm gegroeid sinds een maand geleden, toen ik werd ontslagen. En ik denk dat dit Microsoft alleen maar bewijst dat als je echt wilt dat dit verdwijnt, de enige oplossing is om je medeplichtigheid aan de genocide te beëindigen en te stoppen met het vermoorden van Palestijnen, want we gaan niet weg, zelfs niet als je ons ontslaat, zelfs niet als je ons het zwijgen oplegt.
De waarheid is dat Microsoft-werknemers en alle eerlijke werknemers met een geweten niet willen dat hun arbeid wordt gebruikt om genocide te plegen tegen andere mensen.e.
Chris Hagen: Geweldig. Nou, ik wil jullie alle drie gewoon een compliment geven voor het feit dat jullie, ondanks een hoge persoonlijke prijs, opstaan voor wat goed en rechtvaardig is. Het is niet makkelijk om ontslagen te worden, dat weet ik. Ik werd uit The New York Times. Laten we niet doen alsof dit geen moeilijke ervaring is.
Maar jullie drie zijn stemmen van geweten, en ik kan jullie niet genoeg prijzen. Ik wil Diego [Ramos], Thomas [Hedges] Max [Jones] en Sofia [Menemenlis] bedanken, die de show produceerden. Je kunt me vinden op ChrisHedges.Substack.com.
Chris Hedges is een Pulitzer Prize-winnende journalist die 15 jaar lang buitenlandcorrespondent was The New York Times, waar hij diende als hoofd van het Midden-Oosten en bureauchef van de Balkan voor de krant. Hij werkte eerder in het buitenland voor Het Dallas Morning News, de Christian Science Monitor en NPR. Hij is de gastheer van de show "The Chris Hedges Report."
Dit artikel is van Het Chris Hedges-rapport.
OPMERKING VOOR DE LEZERS: Er is nu geen mogelijkheid meer om zonder uw hulp een wekelijkse column voor ScheerPost te schrijven en mijn wekelijkse televisieprogramma te produceren. De muren komen met een schrikbarende snelheid dichterbij de onafhankelijke journalistiek, waarbij de elites, inclusief de elites van de Democratische Partij, schreeuwen om steeds meer censuur. Als je kunt, meld je dan aan via chishedges.substack.com zodat ik mijn column op maandag op ScheerPost kan blijven plaatsen en mijn wekelijkse televisieprogramma 'The Chris Hedges Report' kan produceren.
Dit interview is van Scheerpost, waarvoor Chris Hedges schrijft een gewone column. Klik hier om je aan te melden voor e-mailwaarschuwingen.
De standpunten die in dit interview naar voren worden gebracht, kunnen al dan niet een weerspiegeling zijn van die van Consortium Nieuws.
Alstublieft Klantenservice CN's
Winter Fonds Rit!
Doe veilig een fiscaal aftrekbare donatie met een creditcard of controleer door op de rode knop te klikken:
“IBM and the Holocaust: The Strategic Alliance between Nazi Germany and America's Most Powerful Corporation” van Edwin Black is zeker de moeite waard om te lezen.
Geweldige discussie. Dit is natuurlijk geen verrassing voor mij. Zionistische Joden in het bijzonder aanbidden geen god meer die openstaat voor de hele mensheid, maar de staat Israël is hun god of, zou ik moeten zeggen, hun god helpt Israël alleen. Ik heb met een aantal van deze mensen in de regering gesproken en ze zijn vaak heel aardig, interessant en in één geval erudiet, maar als het om Israël gaat, veranderen ze in fanatici van de ergste soort. Zionisme is de meest intens negatieve en destructieve religie of sekte die ik tot nu toe ben tegengekomen.
Ik heb altijd van de Joodse cultuur gehouden en vind dat Joden ons, in de wereld en de VS, veel gaven hebben gegeven, met name cultureel. Maar zionisme is de donkere kant van het Jodendom.
Een paar zeer relevante citaten van Albert Einstein, die een Jood was:
hxxps://www.deism.com/post/albert-einstein-s-god-letter-taken-in-context
hxxps://www.deism.com/post/famous-deist-albert-einstein
Natuurlijk, heel triest, heeft Israël nu macht en gebruikt/misbruikt die macht om te nemen wat niet van haar is met betrekking tot Palestijnse en andere landen. En het vertoont "de ergste kankers" door haar misbruik en genocide van Palestijnen en daden van staatsterreur.
Een mechanisme haalde dit uit mijn fb-nieuwsfeed een nanoseconde nadat ik het daar had gezet. Vrijheid van meningsuiting, toch?
Ik post CN-artikelen op FB in de comments onder een onschuldig bericht zoals hieronder. Het werkt meestal. Zuck heeft het gemunt op Consortium News.