“Heeft Jolani zijn vlekken veranderd?” George Galloway interviewt Chris Hedges over de val van het Assad-regime in Syrië in de Moeder aller Talkshows (MOATS).
By George Galloway
George Galloway: Het is de enige echte, Chris Hedges nu op de Mother of All Talk Shows. Chris, het was een gedenkwaardige week. We hebben nog niet de kans gehad om er met jou en mij over te praten. Wat is je algemene conclusie? Wat is er gebeurd, waarom? En waar is de waar voor?
Chris Hagen: Nou, het project om het Assad-regime [in Syrië] omver te werpen was decennia in de maak. Het was een langzame wurging van het Assad-regime, voornamelijk namens Israël. Want, zoals u al vaak hebt aangegeven, Syrië was de pijpleiding die Hezbollah en een groot deel van de Palestijnse verzetsbeweging bewapende en financierde. Dit was een doel, daarom was [de Israëlische premier Benjamin] Netanyahu verheugd toen het Assad-regime werd omvergeworpen.
De inname van de olievelden in het noorden en oosten, evenals de landbouwrijke regio, stortte de Syrische economie in een verlammende disfunctie voordat Assad werd omvergeworpen. De weken daarvoor kreeg zelfs Damascus slechts ongeveer een uur elektriciteit per dag. Voedselprijzen waren duizelingwekkend, hoge werkloosheid.
Dus ja, het regime was corrupt en de mensenrechtenschendingen waren echt, maar tegelijkertijd was dit een zionistisch project dat al lang in de maak was. Daarom hebben de Israëli's de val van het Assad-regime niet alleen omarmd, maar het ook gebruikt om delen van de Golanhoogten in te nemen, waaronder de berg Hermon, deze bufferzone, door hun tanks heel dicht bij Damascus te plaatsen en vervolgens een reeks bombardementen uit te voeren om het militaire apparaat in Syrië te ontmantelen of te vernietigen - marinebases, luchtmachtbases, legerbases - waardoor het land in feite werd verlamd, niet alleen economisch, maar ook militair.
“De inname van de olievelden in het noorden en het oosten, en van de landbouwrijke regio, heeft de Syrische economie in een verlammende staat van disfunctioneren gestort voordat Assad werd omvergeworpen.”
Ik zie schaduwen, ik weet niet wat jij voelt, van wat er in Libië is gebeurd, en ik heb in Syrië gewerkt onder Hafez al-Assad, dus ik wil niet doen alsof het een bloeiende democratie was. Tegelijkertijd zie ik wat er gebeurt als waarschijnlijk catastrofaal voor de Palestijnen en voor de regio. Het geeft Israël moed, want natuurlijk is het volgende stuk op het schaakbord voor de zionistische regering Iran.
George Galloway: Ja, daar komen we nog op terug. Maar om even bij Syrië te blijven, als de Syrische staat zo uitgehold was door sancties en uitputting als jij beschrijft, dan moeten haar bondgenoten dat geweten hebben. Nu zijn sommige van haar bondgenoten buitengewoon rijk. Anderen zijn buitengewoon energierijk.
Het lijkt mij ondenkbaar dat Syrië niet alle olie had kunnen hebben die God hen had kunnen geven. Al het geld dat nodig was om hun officieren behoorlijk te betalen, zodat ze niet omgekocht konden worden.
Syrië heeft een kleine bevolking. China, Rusland, Iran zijn rijk, olie- en gasrijk. Waarom werd de Syrische staat dan toegestaan om te atrofiëren tot het punt dat het zo gemakkelijk en tegen zulke hoge kosten omvergeworpen kon worden voor die bondgenoten die zich nu wellicht hadden gerealiseerd dat een steek op tijd negen bespaart.
Chris Hagen: Dat komt doordat de Golfstaten contact opnamen met Bashar Al-Assad en hem vertelden dat als hij Rusland, China en Iran op afstand hield, hij opnieuw opgenomen zou kunnen worden in de soort Amerikaans-Israëlische hegemonie die het grootste deel van het Midden-Oosten domineert.
En helaas Bashar Al-Assad, die niet zijn vader was. Wat je ook van zijn vader zegt, hij was erg scherpzinnig, hoewel hij mij het land uitgooide en op de zwarte lijst zette vanwege mijn verslaggeving. Maar desalniettemin was dat een Assad-beslissing, en dat was wat zijn bondgenoten frustreerde, met name Rusland, dat echt bereid was om het leger weer op te bouwen.
Bedenk dat er tot een paar dagen geleden, ik weet niet hoe grootschalig die waren, Russische luchtaanvallen waren, maar dat was — Assad, die in zijn eigen versie van de Verboden Stad woonde, omringd door extreem corrupte elites, en zijn vrouw, blijkbaar een van de ergste, die overal een persoonlijk vermogen van 1-2 miljard dollar had vergaard, dat weten we niet. En dat was een beslissing van Assad, als ik het goed begrijp.
Alstublieft Klantenservice CN's
Winter Fonds Rit!
George Galloway: Nu is de ontologie belangrijk, en het is makkelijk om beschrijvingen van mensen te gebruiken, maar laten we het proberen, voor zover we kunnen. Jij bent de expert, voormalig hoofd van het Midden-Oosten bureau van The New York Times, de auteur en ik weten ook een beetje over de buurt.
Deze groep, $10 miljoen beloning van de Amerikaanse overheid. Gezocht als onthoofder, onthoofder, leider van Al-Qaeda en ISIS. Ik bedoel, er was ooit een dierentuin in Timboektoe waar een melaatse zijn vlekken had veranderd. Heeft [Abu Mohammad al] Jolani zijn vlekken veranderd? Wat is de rechtvaardiging om dat te geloven?
Chris Hagen: Nou, die is er niet. Natuurlijk heeft hij zijn vlekken niet veranderd. Hij is gewoon slimmer in het consolideren van macht dan sommige van zijn voorgangers. Maar als je kijkt naar het meest recente rapport van het Syrian Network for Human Rights, dan gaan ze terug en kijken ze naar de gebieden die HTS en Jolani controleerden en critici werden niet alleen gecensureerd en gesloten, maar ook gearresteerd, gemarteld en verdwenen.
Dit was de methode waarmee ze de volledige controle behielden in de gebieden die ze controleerden buiten Aleppo en overal elders. Dus nee, het heeft zijn vlekken niet veranderd.
Dit is het enige dat mij verbijstert, de vreugde van het Israëlische regime. Ja, op de korte termijn is het heel goed voor Israël, want zoals ik al zei, het sluit die pijpleiding af, Israël heeft nu alle militaire scherpzinnigheid of faciliteiten gedecimeerd die mogelijk een bedreiging voor Israël zouden kunnen vormen, maar die eigenlijk nooit een grote bedreiging voor Israël vormden.
Maar op de lange termijn zie ik niet in hoe een islamitische staat aan de grens gunstig zou zijn voor de Israëlische regering.
En nu hebben we al die berichten gehoord dat ze vriendelijk willen zijn tegen Israël. Israël heeft natuurlijk geholpen met het financieren van het project om Assad omver te werpen.
Israël financiert ook de Koerden, die de olievelden controleren, en Turkije, de belangrijkste geldschieter van HTS, is vastbesloten om de Koerdische enclave weg te vagen, omdat zij deze zien als bondgenoot van de PKK. Dat zal op zijn minst direct tot een confrontatie leiden tussen de Turken en de Israëli's.
“…op de lange termijn zie ik niet in hoe het hebben van een islamitische staat aan uw grens gunstig zou zijn voor de Israëlische regering.”
En dan zijn er natuurlijk 900 Amerikaanse troepen, en ik denk dat er ongeveer 50,000 ISIS in hun gevangenissen zitten. Dus, ik bedoel, het doet me erg denken aan het soort brute mechanismen waarmee we Irak, Afghanistan en Libië binnenvallen en bezetten.
En er is altijd in die eerste paar weken, die opwinding en die belofte van overwinning en al dat soort dingen, waarvan niets uitkomt. Ik zie niet in hoe dat in Syrië anders zal zijn. Ik vind het catastrofaal wat er is gebeurd.
George Galloway: Dus deze ISIS-gevangenen in de Koerdische kerkers zullen binnenkort vrijkomen. En als we geluk hebben, blijven ze in Syrië. Als we pech hebben, komen ze misschien naar een winkelcentrum of een kerstmarkt bij ons in de buurt. De tijd zal het leren.
Een van de meest voor de hand liggende zaken waar u de aandacht op vestigt, is de onderbreking, in het beste geval waarschijnlijk de vernietiging, in het slechtste geval, van de transmissielijn voor de wapens waarop het verzet in Libanon en uiteindelijk in Palestina zelf vertrouwt, inclusief de Westelijke Jordaanoever.
Niemand anders gaat dat doen. Niemand anders kan het doen, of als ze het konden, zouden ze het doen. Opent dit de mogelijkheid dat de Palestijnse gewapende strijd, nu 65 jaar oud, tot een einde moet komen, en andere vormen van strijd, de zogenaamde Gandhiaanse massale sociale beweging, Gandhi-achtige campagne van geweldloosheid, haar plaats moeten innemen? En zo ja, hoe zal dat waarschijnlijk werken met de huidige Israëlische staat?
Chris Hagen: Nou, als je terugkijkt naar de geschiedenis van het verzet, hebben de zionisten de geweldloze bewegingen altijd met meer wreedheid aangevallen, zelfs met meer wreedheid dan de gewelddadige bewegingen, omdat dat een bedreiging vormt. De Grote Mars van Terugkeer zou het meest recente voorbeeld zijn. Maar er zijn er nog veel meer in de Palestijnse geschiedenis.
Dus nee, het is de zionistische staat die de aard van het verzet en het radicalisme van het verzet heeft bepaald. Toen ik voor het eerst in Israël kwam, hadden ze te maken met Faisal Husseini en koning Hussein.
Twee extreem gematigde conservatieve figuren, eigenlijk, uiteindelijk. En natuurlijk, ze marginaliseerden, in het geval van Husseini en Hussein, herbezetten de Westelijke Jordaanoever, etc.
“De zionisten hebben de geweldloze bewegingen altijd met nog meer wreedheid aangevallen dan de gewelddadige bewegingen.”
Toen pakten ze Arafat aan. Arafat was niet meegaand genoeg voor hen, en dus denk ik dat ze hem waarschijnlijk vermoord hebben. Er is sterk bewijs dat hij vergiftigd is tot de dood. Ik bedoel, dat is een sterke aanname onder velen van ons. Zeker onder huisarrest gezet in Ramallah en et cetera. En toen creëerden ze in feite Hamas.
En toen ik eind jaren 80 voor het eerst in Gaza werkte, was Hamas een afsplitsing van de Moslimbroederschap. Ik kende een van de oprichters van Hamas, Dr. Abdel Aziz Rantisi, een hoogopgeleide kinderarts, die als eerste in zijn klas was opgeleid aan de Universiteit van Alexandrië in Egypte.
Toen zag je, net zoals je de opkomst van Hezbollah zag met de Israëlische invasie in '82, die Intifada en de uitverkoop. We mogen dat nooit vergeten, de uitverkoop door de PLO van de Palestijnen op het gebied van het recht op terugkeer. Want 75 procent van de mensen in Gaza zijn vluchtelingen of afstammelingen van vluchtelingen uit de Nakba in 1948, toen 750,000 Palestijnen etnisch werden gezuiverd uit Israël en duizenden van hen natuurlijk werden vermoord in bloedbaden.
En dus is het altijd Israël dat in essentie de aard van de oppositie creëert. En er is geen weg terug meer naar een Gandhiaanse vredelievende — we hebben dat meegemaakt, en de zionisten hebben dat duidelijk gemaakt.
Daarom hebben ze zoveel energie gestoken in het vernietigen van de Boycot-, Desinvesterings- en Sanctiebeweging, terwijl universiteiten in de Verenigde Staten, en misschien ook in het Verenigd Koninkrijk, nu niet meer zijn dan academische goelags.
Je kunt niet eens stilletjes naar een bibliotheek gaan en je laptop omklappen met een gratis Palestina-sticker op de achterkant. Je bent verbannen — dit gebeurde op Harvard, waar ik naar school ging. Het is gebeurd, dus hebben ze elke vorm van onenigheid de kop ingedrukt, niet alleen intern, natuurlijk, vreedzaam onenigheid, maar solidariteit. …. Studenten en docenten, twee NYU-professoren werden de andere dag gearresteerd.
“Je kunt niet eens stilletjes naar een bibliotheek gaan en je laptop omklappen met een gratis Palestina-sticker op de achterkant. Je bent verbannen.”
Ik heb veel tijd doorgebracht in Princeton, waar ik heb lesgegeven. Ik geef daar nu geen les meer, maar ik ben nog steeds daar op de universiteit, die hier om de hoek is. En dit soort regels die zijn opgelegd, gaan niet verdwijnen als de genocide voorbij is, wanneer dat ook is.
En dat is heel beangstigend, want we weten dat met de opkomst van een soort totalitair systeem, het laatste bolwerk van vrije meningsuiting – we gaan het nog niet eens hebben over wat er in de media is gebeurd – maar het laatste bolwerk van vrije meningsuiting bevindt zich meestal op de universiteitscampus.
Het bestaat niet meer. Dus nee, het komt en gaat, de verzetsbewegingen. Natuurlijk, ze hebben een klap gekregen, net zoals Hezbollah een klap heeft gekregen, maar ze gaan niet weg, en Israël heeft nu een compleet nieuwe generatie Palestijnen getraumatiseerd, enorm getraumatiseerd.
Vergeet niet dat de helft van de 2.3 miljoen mensen in Gaza jonger is dan 18 jaar en Rantisi, zijn radicalisering vond plaats in 1956, hij was een 10-jarige jongen. De Israëliërs bezetten Gaza 100 dagen lang, en zijn oom en buren en anderen stonden opgesteld op muren in Khan Younis en werden gewoon in koelen bloede neergeschoten door Ariel Sharon en [onhoorbaar] en andere Israëlische eenheden.
En hij keek ernaar, en hij realiseerde zich dat het doel van de zionist zijn uitroeiing was, de uitwissing en radicale uitroeiing van het Palestijnse volk. En hij heeft natuurlijk geen ongelijk.
“Israël heeft nu een compleet nieuwe generatie Palestijnen getraumatiseerd, enorm getraumatiseerd.”
En hij trad toe tot de Broederschap, en was later een van de oprichters met Sheik Yassin van Hamas. En hij werd trouwens vermoord door de Israëliërs in 2004, samen met zijn zoon. En zijn vrouw, die ik ook kende, werd kort na 7 oktober het doelwit en vermoord.
George Galloway: Het Iraanse spoor waar ik zei dat we op terug zouden komen, de Israëlische media zeggen dat Israël de nucleaire faciliteiten van Iran gaat aanvallen, de nucleaire faciliteiten van Iran — tenzij de leiders in Iran dwazen zijn — zijn vermoedelijk al in overdrive, en veranderen hun verrijkte uranium in kernkoppen voor hun ballistische raketten. Dus we zijn nog niet uit de gevarenzone van de bredere regionale oorlog, die de Syrië-kwestie tot een bijzaak zou kunnen maken?
Chris Hagen: Ja, hoewel ik duidelijk wil maken dat de Israëliërs het heel moeilijk zullen hebben om het luchtverdedigingssysteem te doorbreken - veel ervan is Russisch, wat trouwens superieur is aan de luchtafweerfaciliteiten van de NAVO - zullen ze het heel moeilijk hebben om dat systeem te doorbreken. Daarom willen ze de Verenigde Staten betrekken bij een conflict van aanhoudende luchtaanvallen op Iran.
En we zagen het, en je sprak je er openlijk over uit, over de sancties in Irak en de voortdurende bombardementencampagne in Irak. Ze willen een heel vergelijkbare campagne tegen Iran, maar ze willen hun vliegtuigen niet verliezen, en dus moeten ze de Verenigde Staten verleiden, verleiden, pushen om zich bij hen aan te sluiten in een luchtaanval op Iran vanwege de formidabele en er zijn lagen van dit luchtverdedigingssysteem.
De Iraanse luchtmacht vormt geen grote bedreiging en veel van de vliegtuigen zijn verouderd, ze dateren zelfs uit de tijd van de sjah. Maar het luchtafweersysteem is goed en daarom — en als er dan toch een incident moet plaatsvinden, moeten ze doen wat ze kunnen.
De Israëli's proberen al jaren en jaren dit te verkondigen. Ik denk dat het catastrofaal zou zijn, en ik denk dat we uiteindelijk niet zouden winnen, en ik denk dat het zelfs het bestaan van Israël zelf in gevaar kan brengen.
Maar je moet kijken naar alles wat er de afgelopen maanden is gebeurd, de decimering van Gaza, de poging - ze zijn heel dichtbij de bezetting van Noord-Gaza - de verlammende slagen die ze de leiding van Hezbollah hebben kunnen toebrengen, overigens niet op militair gebied, want in het zuiden zijn ze niet erg ver in Libanon doorgedrongen.
Ze hebben, blijkbaar, heel veel slachtoffers gemaakt. Mensen praten over duizenden, velen van hen met verlammende verwondingen, want het is kort, alles is kort. Ik bedoel, dat is het andere ding, al deze afstanden zijn per auto, als je door de controleposten en over de landbarrières zou kunnen rijden.
Ik denk dat Libanon naar Damascus maar een paar uur is. Dus ze kunnen deze zwaargewonde soldaten per helikopter terug evacueren. Maar er is een grens. Israël is een klein land. Er zijn duidelijke tekenen dat de IDF zijn mankracht en middelen uitput.
Natuurlijk, het is op dit punt volledig in stand gehouden, van Amerikaanse munitie, ze hebben hun eigen voorraden uitgeput. Maar ja, dat is wat ze willen. Ja, en Syrië zou een bijzaak kunnen zijn.
De grote vraag voor mij is of ze zouden proberen om grondtroepen in Iran te plaatsen, aangezien Iran ongeveer zo groot is als Europa. Ik kan niet geloven dat ze zo dom zijn, maar wie weet. Maar ja, dat is waar de Israëlische regering op aandringt. Maar ze zullen het niet doen zonder de VS vanwege het formidabele luchtverdedigingssysteem dat ze moeten neutraliseren.
George Galloway: Maar Donald Trump is een type dat zich makkelijk laat verleiden, toch?
Chris Hagen: Ja, alles wat Israël wil. Mensen vragen me wat het verschil is tussen Trump en Biden. Ik zei — we hebben het niet over de Westelijke Jordaanoever gehad. Als ze het hebben over het annexeren van de Westelijke Jordaanoever, waarvan ik denk dat het op handen is, zou de regering-Biden zeggen, dat is een rode lijn, en het schendt, wat is het, VN-resolutie 272, [242] ik kan het me niet herinneren.
Ik bedoel, en niets doen zou enig verschil maken, en Trump zou het omarmen, maar voor de Palestijnen op de grond zou er geen verschil zijn. Dus ja, maar Biden zou dat ook doen.
De zionisten bezitten feitelijk het Amerikaanse Congres. Van de mensen die meedoen, geloof me, Biden voert geen Midden-Oostenbeleid. Weet je, hij heeft het waarschijnlijk moeilijk om van de ene kamer naar de andere te navigeren in het Witte Huis op dit moment, dat wordt gerund door [minister van Buitenlandse Zaken Antony] Blinken, een fervent zionist, door [onverstaanbaar], die in de IDF heeft gediend, door [nationaal veiligheidsadviseur Jake] Sullivan en door McGurk, die een ramp was in Irak.
En dat heeft trouwens geleid tot veel angst binnen het ministerie van Buitenlandse Zaken en zelfs binnen de Amerikaanse inlichtingendienst, onder Arabisten die daadwerkelijk begrijpen op welk rampzalig pad deze mensen ons willen brengen.
George Galloway: Wauw, ik wou dat je in Foggy Bottom was. Heel erg bedankt. Chris Hedges, van het zeer beroemde Chris Hedges Report.
George Galloway is de presentator van de Mother of All Talk Shows (MOATS). Hij is Schots en heeft een Ierse achtergrond. Hij is een parlementariër die zes termijnen heeft gediend, vrijheidsstrijder, schrijver, presentator en filmmaker.
Alstublieft Klantenservice CN's
Winter Fonds Rit!
Doe veilig een fiscaal aftrekbare donatie met een creditcard of controleer door op de rode knop te klikken:
“Israël heeft natuurlijk geholpen bij de financiering van het project om Assad omver te werpen.”
Israël heeft niets, alles: bezittingen, geld; het komt voornamelijk uit de VS.
Dus Israël is de aanvalshond en de VS is de hondenbezitter.