De intenties van de Amerikaanse en Israëlische suprematie, die tientallen jaren lang zijn bedekt en begraven, zijn nu voor iedereen duidelijk zichtbaar, schrijft M. Reza Behnam.

De Amerikaanse minister van Defensie Mark Esper arriveert in Tel Aviv, oktober 2020. (DoD/Lisa Ferdinando)
By M. Reza Behnam
Z-netwerk
IIn deze moeilijke tijden is de stem van de overleden Palestijns-Amerikaanse geleerde Edward Said altijd aanwezig: “Schrijven is het laatste verzet dat we hebben tegen de onmenselijke praktijken en onrechtvaardigheden die de menselijke geschiedenis ontsieren.”
Gedurende meer dan veertien pijnlijke maanden heeft Israël zijn onmenselijke acties tegen de bevolking van Gaza afgedaan als ‘verdedigend’.
Wij moeten geloven dat de slachting van tienduizenden burgers en de aanvallen op de Arabische buren op de een of andere manier Israëls ‘recht’ zijn. Onder impuls van de regering-Biden is Tel Aviv steeds brutaler en barbaarser geworden in zijn pogingen om het verzet te onderdrukken en zijn ‘niet-aangegeven’ grenzen uit te breiden; simpelweg omdat het kan.
Sinds het zichzelf in 1948 tot staat op Palestijns grondgebied uitriep, is Israël betrokken geweest bij de grootste onteigening van een etnische groep in de moderne geschiedenis. En na de overwinning in de Arabisch-Israëlische oorlog van 1967, is Israël een expansionistische, bezettende en annexerende macht geworden, die heerst over uitgestrekte Arabische landen en volkeren.
De Verenigde Staten zijn, met name sinds 1967, het bolwerk voor Israëls expansionistische dromen. De suprematistische bedoelingen van de VS en Israël, die decennialang zijn verdoezeld en begraven, zijn nu voor iedereen duidelijk zichtbaar.
Uit de as van de Tweede Wereldoorlog hielpen de nieuw opgerichte Verenigde Naties, met Amerikaanse druk, landroof te legaliseren. In 1947 zei de Algemene Vergadering (bestaande uit 58 landen) “ja” tegen de oprichting van een Joodse staat op 62 procent van het historische Palestina.
In de tijd van de ongelijke divisie68 procent van de bevolking bestond uit Arabische Palestijnse moslims en christenen, terwijl slechts 30 procent Joods was.

Tweede zitting van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in november 1947, tijdens welke afgevaardigden de verdeling van Palestina in een Arabische en Joodse staat goedkeurden. (VN-foto/Albert Fox)
Zionistische plannen om heel Palestina in te nemen, van de rivier de Jordaan tot aan de Middellandse Zee, zijn nooit gestopt en worden duidelijk vermeld in de Platform van de Likoed-partij van 1977:
“Het recht van het Joodse volk op het land Israël is eeuwig en onbetwistbaar… daarom zullen Judea en Samaria niet aan enig buitenlands bestuur worden overgedragen; tussen de Zee en de Jordaan zal er alleen Israëlische soevereiniteit zijn.”
De onmenselijkheid, het onrecht en het militarisme die we vandaag de dag zien in Gaza, op de bezette Westelijke Jordaanoever, in Libanon, Syrië en Jemen, hebben diepe wortels in de oprichting van de Joodse staat en de voortdurende wens om een hegemonisch Eretz Israel (Groot-Israël) te creëren in het Midden-Oosten.
Het expansionistische beleid van het huidige Israëlische regime is geen aberratie. Het is eerder een voortzetting en de onvermijdelijke uitkomst van de zionistische politieke ideologie die door de founding fathers van Israël werd omarmd, door de Labour- en Likud-partijen werd gepromoot en momenteel wordt vervolgd door de fanatici van de extreemrechtse partij Religious Zionism.
Net als de vroege zionisten geloofde elke Israëlische leider in het Joodse recht op heel Palestina en het recht om de inheemse bevolking te verdrijven om een exclusieve Joodse staat te bereiken. Hun plannen, doelen en strategieën zijn openlijk uiteengezet en goed gedocumenteerd gedurende vele jaren.
Europese grondleggers, mannen als de vader van het moderne politieke zionisme, Theodor Herzl (1860-1904); Ze'ev Jabotinsky (1880-1940), oprichter van het revisionistische zionisme (voorloper van de huidige Likoed-partij); Chaim Weizmann (1874-1952), de eerste president van Israël; en David Ben-Gurion (1886-1973), de eerste premier van Israël, waren het erover eens dat er meer Joodse immigratie en de verwijdering van Palestijnen nodig waren om de controle over Palestina veilig te stellen en een Groot-Israël te creëren.
Hieronder staan een aantal van de vele citaten die u moet lezen om het Europese zionisme en de etnische zuiveringsplannen voor Palestina en haar bevolking te begrijpen:
“Wanneer we het land bezetten, zullen we onmiddellijke voordelen brengen aan de staat die ons ontvangt. We moeten het privébezit op de landgoederen die aan ons zijn toegewezen, op zachte wijze onteigenen. We zullen proberen de arme bevolking over de grens te smokkelen door werk voor hen te regelen in de doorvoerlanden, terwijl we hen werk in ons eigen land ontzeggen… Zowel het proces van onteigening als het verwijderen van de armen moet discreet en omzichtig worden uitgevoerd.” — Herzl, 1895 [volgens Herzl waren de Palestijnen “het”]

Herzl onderweg naar Palestina aan boord van een schip in 1898. (Nationale fotocollectie van Israël, Wikimedia Commons, publiek domein)
“Er is geen keus: de Arabieren moeten plaats maken voor de Joden van Eretz Israel. Als het mogelijk was om de Baltische volkeren te verplaatsen, is het ook mogelijk om de Palestijnse Arabieren te verplaatsen….Wij Joden, godzijdank, hebben niets te maken met het Oosten….De islamitische ziel moet uit Eretz Israel worden geveegd….[Moslims zijn] schreeuwend gepeupel gekleed in opzichtige, barbaarse vodden.” — Jabotinsky, 1939.

Jabotisky in 1926. (Wikimedia Commons, Publiek domein)
“Met een Joods Nationaal Tehuis bedoel ik het scheppen van zulke omstandigheden dat we, naarmate het land zich ontwikkelt, een aanzienlijk aantal immigranten kunnen binnenbrengen en uiteindelijk een dergelijke samenleving in Palestina kunnen vestigen, dat Palestina net zo Joods zal zijn als Engeland Engels of Amerika Amerikaans.” — Weizmann, 1919.

Weizmann in 1900. (Bain News Service, Library of Congress, Wikimedia Commons, publiek domein)
“Met verplichte overdracht [zouden] we een enorm gebied [voor nederzettingen] hebben….Ik steun verplichte overdracht. Ik zie er niets immoreels in.” — Ben-Goerion, 1937.
En:
“Ik ga ervan uit dat een Joodse staat op slechts een deel [verwijzend naar het verdelingsplan] van het land niet het einde is, maar het begin….elke toename in kracht helpt bij het bezit van het land als geheel.” — Ben-Goerion, 1938.
Van de oprichter van Israël, Herzl, tot de eerste premier, Ben-Gurion, is het doel altijd geweest: “een land voor Israëliërs, zonder Palestijnen.”

Ben Gurion spreekt tijdens de hoeksteenleggingsceremonie voor de bouw van de Histadrut, die de nationale vakbond van Israël zou worden, in Jeruzalem, 1924. (Nationale fotocollectie van Israël, Wikimedia Commons, publiek domein)
Bovendien kunnen we door terug te kijken op de expansionistische strategieën van Israël beter begrijpen wat Tel Aviv en Washington momenteel van plan zijn voor Palestina en de rest van de regio.
Hun plannen om de hegemonen van de Levant te worden worden onthuld in: het Plan Dalet (Plan D) uit 1948; het Oded Yinon Plan, “Een strategie voor Israël in de jaren 1980” en het “Een schone lei: een nieuwe strategie om het rijk veilig te stellen” uit 1996.
Dalet Plan – Blauwdruk voor etnische zuivering van Palestina
Lang voordat de Britten hun mandaat beëindigden en hun leger uit Palestina terugtrokken, had een kliek van zionistische politieke en militaire leiders, onder leiding van Ben-Gurion, militaire plannen voorbereid voor de verdrijving van de Palestijnen zodra de Britten vertrokken.
Plan Dalet (Plan D) werd officieel van kracht op 10 maart 1948. Er werden militaire bevelen gegeven aan het nieuwe Israëlische leger en de Haganah-militie om Palestijnen systematisch en met geweld uit grote delen van het land te verwijderen.
In de operationele bevelen werd aangegeven welke bevolkingscentra het doelwit moesten zijn en werd gedetailleerd beschreven hoe de bewoners verdreven moesten worden en hun gemeenschappen vernietigd moesten worden. Daarbij werden methoden gebruikt als intimidatie, het in brand steken van huizen, eigendommen en goederen, het slopen van huizen en het leggen van mijnen om te voorkomen dat de bewoners zouden terugkeren.
Op 9 april 1948, om Deir Yassin In de buurt van Jeruzalem werden meer dan 150 Palestijnse mannen, vrouwen en kinderen afgeslacht door zionistische terroristische milities (leden van de Irgun- en Stern-bende).

Joodse milities in het dorp Deir Yassin, april 1948. (Wikimedia Commons, Publiek domein)
Na zes maanden, toen de Nakba (de catastrofe) voorbij was, waren meer dan 750,000 Palestijnen ontheemd, 531 dorpen verwoest en elf stedelijke wijken ontvolkt, maar al snel werden deze weer bevolkt door Joodse Israëliërs.
De vernietiging van Palestijnse gemeenschappen die begon tijdens en na de Arabisch-Israëlische oorlog van 1948 markeerde het begin van het apartheidssysteem van Israël in 78 procent van het historische Palestina.
Yinon Plan - 'Strategie voor Israël in de jaren 1980'
In februari 1982 verscheen een essay in Kivinum (Directions), een tijdschrift van de World Zionist Organization. Het werd geschreven door Oded Yinon, een journalist voor De Jerusalem Post met nauwe banden met het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken.
Het Yinon-plan voor het Midden-Oosten bevatte de sleutelelementen van het ‘Groot-Israël’-plan, weerspiegeld in het expansionistische beleid – gesteund door de Verenigde Staten – dat Tel Aviv al meer dan acht decennia lang doorvoert.
Alstublieft Klantenservice CN's
Winter Fonds Rit!
Hoewel de ‘de-Palestinasisering van Palestina’ een prioriteit is geweest, De Arabische staat is een doelwit geweest van het zionistische expansionisme.
Het Yinon Plan benadrukt twee belangrijke elementen: om te overleven moet Israël een imperiale regionale macht worden. Om die hegemonie te bereiken, moet het de naburige Arabische staten verzwakken en verdelen.
Het doel van Israël was om kleine, sektarisch gebaseerde Arabische staten te creëren die weinig andere keus hadden dan zich over te geven aan de Israëlische overheersing.
Het Yinon Plan heeft vorm gekregen sinds de oorlog tussen Iran en Irak (1980-88) en de Amerikaanse inval in Irak in 2003. Israëls interesse in zwakke staten in het Midden-Oosten is gebleken uit de lucht- en cyberoorlogen en de vele moorden op vooraanstaande oppositieleden.

Tanks van het Amerikaanse leger poseren voor een foto onder de “Handen van de Overwinning” op het Ceremonieplein in Bagdad. (Amerikaanse luchtmacht, John L. Houghton, Jr., publiek domein)
Sinds 1967 heeft Israël meer Arabisch land opgeslokt. Het heeft illegaal Arabisch land geannexeerd in Palestina en de Syrische Golanhoogten; met plannen, zoals onlangs aangekondigd, om de verwoeste Gazastrook te koloniseren en de Westelijke Jordaanoever te annexeren.
Een schone lei — 'Nieuwe strategie voor het beveiligen van het rijk'
Een Amerikaans-Israëlische neoconservatieve onderzoeksgroep aan het Institute for Advanced Strategies and Palestine Studies in Washington, DC, heeft een beleidsdocument in 1996 voor de nieuwgekozen Israëlische premier Benjamin Netanyahu.
Het rapport, getiteld “A Clean Break: A New Strategy for Securing the Realm,” schetste een actieplan voor de manier waarop Washington en Tel Aviv hun beleid konden integreren om de “vijanden” van Israël te verslaan door het Midden-Oosten opnieuw vorm te geven.
Opvallend is dat de auteurs van het manifest werkten in het Witte Huis van George W. Bush, binnen het Pentagon en het ministerie van Defensie. De hoofdauteur, voormalig Amerikaans assistent-secretaris van Defensie voor Global Strategic Affairs (1981-87), Richard Perle, was een van de sleutelfiguren in de formulering van de rampzalige strategie voor de oorlog in Irak in 2003 die door de regering-Bush werd aangenomen.

Perle in december 2009. (New America Foundation, Flickr, CC BY 2.0)
Om Amerikaanse steun te winnen, werd Netanyahu geadviseerd om het voorgestelde beleid te verpakken in een taal die bekend is bij Amerikanen; vandaar de standaard-canards als “Israël heeft het recht zichzelf te verdedigen” en het brandmerken van voorstanders van Palestijnse rechten als “terroristen.”
De strategieën die in de plannen “Yinon” en “Clean Break” worden beschreven, waren constructies voor eindeloze Amerikaans-Israëlische oorlogen en chaos in de regio.
Opgemerkt moet worden dat de Verenigde Staten betrokken zijn geweest bij of oorlogen of conflicten hebben gesponsord die gunstig zijn voor de Israëlische strategie: in Irak (2003), Libië (2011), Syrië (van 2011 tot heden), in Libanon, Jemen, de bezette Westelijke Jordaanoever en Gaza; en met Iran als Israël zijn zin blijft krijgen.
Om het rijk te "beveiligen" werd Israël aangespoord om agressieve beleidsmaatregelen van preëmptie en regimeverandering te voeren tegen regeringen in de regio die zich verzetten tegen Israëls expansionistische doelen. Netanyahu werd geadviseerd om samen te werken met Jordanië en Turkije om Irak te destabiliseren en Syrië in te dammen door middel van proxy-oorlogsvoering.
In overeenstemming met de ‘logica van de schone lei’ viel de regering-Bush in 2003 Irak binnen, onder het voorwendsel dat Irak massavernietigingswapens herbergde, bracht Saddam Hoessein ten val en ontmantelde de regerende Ba’ath-partij.
Irak is nog steeds niet hersteld van de acht jaar durende bezetting en oorlog door Amerika.
Ondanks het verzoek van de Iraakse regering aan de VS om zich terug te trekken, heeft Washington geweigerd de resterende 2,500 troepen terug te trekken.
De oorlog tussen de VS en Israël in Syrië, die in december 2024 leidde tot de val van president Bahar al-Assad, begon met de “Clean Break”-strategie voor de regio uit 1996.
Het escaleerde in 2011 toen president Barack Obama de CIA heimelijk opdracht gaf om president Assad omver te werpen. Operatie Timber SycamoreDertien jaar van dodelijke oorlog, frequente Israëlische luchtaanvallen en verlammende economische sancties van de VS zorgden ervoor dat Syrië verarmd en gefragmenteerd is en niet in staat is om een buitenlandse invasie te weerstaan.
Israël kreeg wat het wilde in Syrië, een gebalkaniseerd en verzwakt land. De Verenigde Staten, Turkije en hun troepen domineren in het noorden, terwijl Israël controles gebieden in het zuiden.
Tel Aviv claimt nu de controle over de gedemilitariseerde bufferzone op de Golanhoogten en heeft zijn intentie om uit te breiden zijn illegale koloniën op de Golanhoogten, en verklaarde deze tot onderdeel van de Israëlische staat “voor eeuwig."
Netanyahu heeft de voorstellen van “Clean Break” om “het rijk veilig te stellen” in Palestina gretig omarmd. Hij heeft de Oslo-akkoorden (1993/1995) op perverse wijze gesaboteerd, de zogenaamde tweestatenoplossing (land voor vrede) volledig afgeschreven en verdeeldheid gezaaid binnen de Palestijnse nationale beweging.
De Palestijnse Autoriteit (PA), die volgens de inmiddels ingetrokken Oslo-akkoorden verantwoordelijk was voor een beperkt bestuur over delen van de bezette Palestijnse gebieden, is gedegradeerd tot een handhavingsorgaan van de Israëlische veiligheidsstaat.
De 21 december grootschalige gewapende repressie De operaties die de veiligheidsdiensten van de PA uitvoerden tegen Palestijnse verzetsgroepen in het vluchtelingenkamp Jenin, zijn exemplarisch voor de omvang van de samenwerking.
Opgemerkt moet worden dat de aanval gecoördineerd met Washington en Tel Aviv, en onder leiding van luitenant-generaal Michael R. Fenzel van het Amerikaanse leger, die sinds november 2021 als veiligheidscoördinator van de Israëlisch-Palestijnse Autoriteit fungeert.
De strategen van Clean Break adviseerden Israël harteloos om “Palestijnen in alle gebieden te vervolgen.” In zijn sinistere overtuiging dat het de Palestijnse nationale wens om terug te keren naar een vrij Palestina fysiek kan vernietigen, heeft Israël de weerloze Gazastrook verwoest en verpulverd.
En al meer dan 17 jaar lang heeft Netanyahu het tot zijn missie gemaakt om zoveel Palestijnen te doden als de Verenigde Staten en haar westerse bondgenoten tolereren.
Van Herzl tot Netanyahu

De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken ontmoet Netanyahu in Jeruzalem op 10 juni. (Ministerie van Buitenlandse Zaken, Chuck Kennedy)
Van Herzls “laat ze de geest verliezen” tot Netanyahu’s genocidecampagne, de boodschap en de acties zijn altijd hetzelfde geweest: verwijder alle sporen van Palestijnen.
En van president Harry S. Truman tot president Joe Biden was de boodschap: de Verenigde Staten zullen voorkomen dat Israël faalt, wat de politieke of economische kosten ook zijn.
Wanneer Biden beweert dat hij een “geëngageerde zionist” is, zegt hij nadrukkelijk tegen Israëliërs en Amerikanen dat de Verenigde Staten in de pas lopen met Israëls plannen om de Palestijnen en hun hoop op een soevereine Palestijnse natie uit te wissen. Ook Amerikanen zijn, velen onbewust, toegewijde zionisten geworden door de Israëlische suprematie en regionaal militarisme te financieren.
Door de waarheid over Israëls expansionistische plannen te onderdrukken, hebben Amerikaanse politici en de commerciële media bovendien de verslaving van het land aan regionale suprematie en de dromen van een Groot-Israël zonder Palestijnen gevoed.
Ben-Gurion's woorden in een brief aan zijn zoon in 1937 waren bedreigend en onheilspellend:
“De Arabieren zullen moeten vertrekken, maar daarvoor is een geschikt moment nodig, zoals een oorlog.”
De huidige zionistische extremisten van Israël hebben de Palestijnse verzetsdaad van 7 oktober 2023 aangegrepen om het door Ben-Goerion gehoopte 'gelegen moment' werkelijkheid te maken. Ze geloven dat ze, net als hun voorgangers, de geschiedenis kunnen blijven verminken.
M. Reza Behnam is een politicoloog die zich specialiseert in de geschiedenis, politiek en regeringen van het Midden-Oosten.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Alstublieft Klantenservice CN's
Winter Fonds Rit!
Doe veilig een fiscaal aftrekbare donatie met een creditcard of controleer door op de rode knop te klikken:
De woorden van Ben-Gurion in een brief aan zijn zoon in 1937 waren dreigend en onheilspellend:
“De Arabieren zullen moeten vertrekken, maar daarvoor is een geschikt moment nodig, zoals een oorlog.”
*
Crimineel krankzinnig denken lijkt een ongelukkig, eeuwigdurend feit van het leven op planeet Aarde te zijn; sinds ten minste 1937 tot op de dag van vandaag beschouwen mensen de grootste mislukking van de mensheid – oorlog – als een vorm van kans, of (Merriam Webster woordenboek): “een gunstige samenloop van omstandigheden”.
Als er ooit een tijd is geweest waarin de mensheid zich geconfronteerd zag met de absolute noodzaak om op te stijgen naar een hogere vorm van bewustzijn, specifiek: een hoger spiritueel bewustzijn, dan is het wel deze laatste dagen van het jaar 2024.
Politiek van bedrog.
Er is net een rapport uitgekomen. Na 4 jaar van deze Democratische regering heeft het aantal daklozen de historische prestatie van een record van 770,000 bereikt. Een enorme stijging van 18% in het afgelopen jaar.
Om de moderne Amerikaanse misleidingspolitiek te analyseren …
Hoeveel heb je hierover gehoord als thema tijdens de laatste verkiezingsronde?
Hoeveel 'progressieven' hebben campagne gevoerd in daklozenkampen? Hoe vaak hebben ze de daklozen georganiseerd?
Hoeveel 'progressieven' hebben deze regering bekritiseerd toen zij op weg was naar het vestigen van dit historische record?
Maakte de politiek in Amerika zich er ook maar iets van aan dat er een winter met een recordaantal daklozen zou ontstaan?
Misleidingpolitiek … volledig losgekoppeld van de realiteit.
MSM, zowel de rode als de blauwe smaken, doen de verhalen die de oligarchen willen dat gedaan wordt. De alternatieve pers leest vervolgens de MSM en schrijft over wat de MSM behandelt. Daklozen bibberen in de sneeuw. Het geld wordt in plaats daarvan gebruikt voor genocide.
De koloniale apartheidsstaat voelt zich meer dan ooit bevoegd om een hel op aarde te creëren voor de naburige (pro-Palestijnse) Arabische bevolking.
Helaas komt een groot deel van deze machtsvertoon voort uit de inactiviteit van Iran na de laatste aanval. Ze beloofden terug te slaan (wat de score op 3-3 zou hebben gebracht), maar deden dat niet. Dit is een teken van zwakte van het apartheidsregime.
Ik heb gelezen dat de nieuwe leider meer op het westen is gericht dan zijn vermoorde voorganger. Deze instemming met het Rijk zal Irans ondergang betekenen.
De leider van Iran is niet veranderd. Alleen de president.
Een beetje zoals Amerika op die manier. We wisselen ook presidenten. Maar het algemene beleid verandert niet, niet echt. Het Amerikaanse volk zal nog steeds zeggen dat Amerika de verkeerde kant op gaat. Wat een logisch denkvermogen vertelt dat in Amerika de presidenten ook niet de top van de machtsstructuur zijn. Maar de leider in Iran wordt tenminste publiekelijk erkend en hij houdt openbare toespraken over het publieke beleid.
De zionistische dromen van een “Groot-Israël”.
Zoals Hitlers droom van een “Duizendjarig Rijk”.
Of de dromen van Japanse militaristen en nationalisten voor een “Greater East Asia Co-Prosperity Sphere” vóór de Tweede Wereldoorlog, en openlijk erkend door Japanse woordvoerders als een middel voor de “ontwikkeling van het Japanse ras”. De vaagheid van de zes genoemde doelen waren effectief in het maken van mensen meer inschikkelijk voor het Japanse militarisme en voor samenwerking met het keizerlijke Japan.
hxxps://en.wikipedia.org/wiki/Greater_East_Asia_Co-Prosperity_Sphere
Netanyahu en de overgrote meerderheid van de Joodse leiders voelen zich nu hetzelfde als Hitler zich zou hebben gevoeld als hij had gewonnen.
Zoals het Duitse volk deed na ongeveer 1941. Voordat ze Rusland aanvielen.
Of zoals The American Century?
Tegen 2050 lijkt het erop dat de enige manier waarop het de planeet kan domineren zoals het droomt en wenst, is als de planeet een radioactieve sintel is. Komt weer een beetje tekort.
Het is het gedeelte over het domineren en regeren van iedereen dat altijd de overmacht is die het geheel doet crashen en de leiders in zelfmoord of het volgende Neurenberg laat vallen. Het werkt prima onder gemakkelijk te misleiden en van nature onderdanige bevolkingsgroepen zoals Amerika en Duitsland, maar als ze hun buren beginnen te domineren, is er altijd weerstand. Hoe meer ze domineren, hoe meer weerstand ze vinden, totdat het uiteindelijk een wereldoorlog van verzet tegen hen is. En het 1000-jarige Rijk is iets korter dan oorspronkelijk gepland.
“A Clean Break” is het meest misselijkmakende eufemisme. Het betekent eigenlijk dat Tel Aviv doet wat het wil en nooit te goeder trouw onderhandelt over land voor vrede, Israël bereikt alles met geweld.
Satans uitverkoren volk doet wat ze wil, ze creëren letterlijk de hel op aarde. De as van verzet is te druk met het spelen volgens de regels van het kwaadaardige rijk, het zal hun uiteindelijke ondergang zijn.
Iran deblokkeert westerse sociale media-apps, hun vorige (vermoorde leider moet zich in zijn graf omdraaien) – de score met de koloniale staat zou nu 3-3 zijn geweest als hij nog in leven was geweest, deze nieuwe leider is een zionistische marionet, hij heeft ze laten wegkomen met moord – dat is een teken van zwakte
Geweldige post, geweldige info. Blijf sterk.
De westerse wereld heeft grote winsten gemaakt door de onteigening van continenten en de roof van hun goud, zilver en zwarte goud.
De Romeinen beroofden het monotheïsme en gebruikten het als wapen voor bezetting en extreme laster, vanwege de fantasie die het creëerde en die uitgroeide tot een soort imperium.
De VS heeft de verdediging opgerekt tot de beste aanval toen ze het Ministerie van Oorlog veranderden in Ministerie van Defensie en er preventieve paranoia aan toevoegden. Vanwege zonden uit het verleden moet het de nieuwe negeren die het heeft veroorzaakt.
De NAVO is de nieuwe Tempeliersorde, net zoals de invasie van Irak werd beschreven als een nieuw Romeins Rijk. Maar het is een rijk dat geen plaats zou moeten hebben op de nieuwe planeet Aarde, waar de militaire beschermingsracket totaal misplaatst is en een gevaar vormt voor de mensheid en al het leven op aarde.
De westerse wereld is al duizenden jaren gespecialiseerd in landroof door gemilitariseerde rijken. Het heeft een religie die is gebruikt als wapen voor antisemitisme, waarschijnlijk door de Romeinen, voor het verwerven van religie, net zoals wij vandaag de dag vijanden demoniseren. De lange termijn resultaten daarvan hebben de eeuwen van genocides en pogroms die door de geschiedenis heen weerklinken, met zich meegedragen.
We hebben verdediging nu geherdefinieerd als de beste aanval, met een paranoia van preventieve fantasiewapens.
Toen het leger voor de Eerste Wereldoorlog op oliebasis opkwam, leidde dat tot problemen vanwege de militaire beschermingsfraude die nu alle mensen op aarde in gevaar brengt.
De militaire wapenwedloop is onverdedigbaar. De NAVO is een nieuwe Tempeliers-beweging die niet op haar plaats is voor het menselijk ras.
Ze zijn al een tijdje “voor iedereen duidelijk zichtbaar” – sinds “de muren instortten” in Jericho, een hele tijd geleden …
De feitelijke feiten over hoe Palestina bruut is gestolen met enorme steun van "het Westen". Het is inderdaad de nieuwste smet op de geschiedenis van de macht van het kapitalisme, die omvergeworpen moet worden. Dank u voor uw werk om de details van deze tragedie uiteen te zetten.