De Russische president heeft gezegd dat Rusland in feite heeft gewonnen in Syrië omdat de jihadistische dreiging blijkbaar voorbij is, wat Moskou's doel al die tijd was. Maar hij negeerde wat hij eerder had gezegd dat de rol van het Westen was in dat conflict, schrijft Joe Lauria.
Poetin op de persconferentie in Moskou op donderdag om 4 uur. (Kremlin)
By Jo Lauria
Speciaal voor consortiumnieuws
RDe Russische president Vladimir Poetin zei dat Rusland erin geslaagd is het jihadisme in Syrië te verslaan, omdat de omgedoopte Al-Qaeda-macht die op 8 december de macht greep, haar extremistische verleden achter zich heeft gelaten.
Poetin zei dit in antwoord op een westerse journalist in Moskou nieuws conferentie (video) op donderdag:
“Degenen die uw salaris betalen, willen de huidige ontwikkelingen in Syrië graag voorstellen als een nederlaag van Rusland. Ik verzeker u dat dit niet het geval is, en dit is waarom. We kwamen tien jaar geleden naar Syrië om te voorkomen dat daar een terroristische enclave zou ontstaan, zoals we die in andere landen zagen, bijvoorbeeld Afghanistan. We hebben dat doel grotendeels bereikt.
Zelfs de groepen die destijds tegen het Assad-regime en de regeringstroepen vochten, hebben interne veranderingen ondergaan. Het is niet verrassend dat veel Europese landen en de Verenigde Staten nu proberen relaties met hen te ontwikkelen. Zouden ze dit doen als ze terroristische organisaties waren? Dat betekent dat ze veranderd zijn, toch? Dus ons doel is bereikt, tot op zekere hoogte.”
Met deze opmerking sluit Poetin zich aan bij westerse landen die beweren dat Hay'at Tahrir al-Sham (HTS) – voorheen het al-Nusra Front en daarvoor al-Qaeda in Syrië – niet langer een terroristische organisatie is en geschikt is om Syrië te regeren.
Deze conclusie, na minder dan 10 dagen dat HTS aan de macht is, geeft een draai aan gebeurtenissen die zowel Rusland als het Westen ten goede komen. Beide kanten moeten de militanten nu afschilderen als hervormde extremisten.
Poetin heeft gelijk als hij zegt dat minstens één van Moskou's doelen in Syrië in 2015 was “om te voorkomen dat daar een terroristische enclave zou ontstaan.”
(Andere doelen leken te zijn om de Russische bases in Syrië in de Middellandse Zee te redden, wat ze misschien nog steeds doen, en om de gasverkoop aan Europa te beschermen - die nu verloren is gegaan door sancties - tegen een rivaliserend pijpleidingproject door Syrië naar Europa onder leiding van Qatar, wat de omverwerping van Bashar al-Assad noodzakelijk maakte, die zich ertegen verzette.)
De persconferentie van Poetin op donderdag. (Kremlin)
Poetin vertelde de Algemene Vergadering van de VN vanaf het podium in New York op 28 september 2015 — enkele dagen voordat Rusland op uitnodiging van de regering in Syrië ingreep — dat Moskou's doel was het jihadisme daar te bestrijden, om te voorkomen dat het zich zou verspreiden en de regionale en Russische veiligheid zou bedreigen.
Rusland had tot dan toe al tegen door het Westen gesteunde jihadisten gevochten 30 jaar durende strijd tegen de indringing van het militante islamisme in haar invloedssfeer.
De steun die de VS en de Arabische Golfstaten gaven Deze terroristische groeperingen veroorzaakten een dertig jaar durende breuk tussen het Westen en Rusland, die begon in Afghanistan en zich uitstrekte over de Noordelijke Kaukasus naar de Balkan en vervolgens naar Syrië.
Analisten en diplomaten bij de VN vertelden mij in juni 2012 dat Rusland tegen een machtswisseling in Syrië was, niet alleen uit principe, maar ook omdat het nieuwe regime waarschijnlijk geleid zou worden door een islamistische regering die vijandig stond tegenover Russische belangen.
In zijn VN-rapport van 2015 toespraakPoetin deed een beroep op de VS om zich bij Rusland aan te sluiten in een militaire campagne tegen de gemeenschappelijke vijand van ISIS, al-Qaeda en andere jihadisten, op dezelfde manier waarop de VS en de Sovjet-Unie samen tegen het nazisme vochten.
De regering van Obama heeft het voorstel arrogant en zonder pardon afgewezen, waarbij sommige Amerikaanse commentatoren het “Russisch imperialisme” noemden. Maar het zou vreemd zijn om je tegenstander uit te nodigen om zich bij je imperiale avontuur aan te sluiten.
In feite was de Verenigde Staten een alliantie aangegaan met al-Qaeda en andere jihadistische groeperingen die probeerden al-Assad omver te werpen en wilden ze niet tegen hen vechten. Poetin begreep dat de VS al lang islamitische extremisten steunde.
Poetin spreekt de 70e Algemene Vergadering van de VN toe in 2015. (VN-foto/Kremlin)
Hij wees hier in 2015 bij de VN op:
“De situatie is extreem gevaarlijk. In deze omstandigheden is het hypocriet en onverantwoord om verklaringen af te leggen over de dreiging van terrorisme en tegelijkertijd de ogen te sluiten voor de kanalen die worden gebruikt om terroristen te financieren en te ondersteunen, waaronder inkomsten uit drugshandel, illegale oliehandel en wapenhandel.
Het is even onverantwoord om manipuleer extremistische groeperingen en gebruik ze om je politieke doelen te bereiken, in de hoop dat je later een manier vindt om van ze af te komen of ze op de een of andere manier te elimineren. … de mensen met wie je te maken hebt zijn wreed, maar ze zijn niet dom. Ze zijn net zo slim als jij. Dus, het is een grote vraag: wie speelt hier wie? …
Vertrouwend op het internationale recht moeten we onze krachten bundelen om de problemen aan te pakken waar we allemaal mee te maken hebben, en een echt brede internationale coalitie tegen terrorisme creëren. Vergelijkbaar met de anti-Hitler-coalitie zou het een breed scala aan partijen kunnen verenigen die bereid zijn om standvastig te zijn tegen degenen die, net als de nazi's, kwaad en haat tegen de mensheid zaaien." [Nadruk toegevoegd.]
De vraag is dus, hebben de HTS en minder extremistische groepen in Syrië daadwerkelijk hun strepen veranderd? Zijn ze echt getransformeerd van Jihad naar Jefferson?
De VS, het VK en de EU zijn bezig de terroristenstatus van HTS te laten vallen en de VS is bezig de beloning van 10 miljoen dollar op het hoofd van de leider in te trekken.
Maar het lijkt te vroeg voor Poetin om te zeggen dat de HTS – die in naam de leiding hebben in Damascus – niet langer terroristen zijn omdat het Westen geen “relaties” met hen zou “ontwikkelen” “als ze terroristische organisaties waren.” in strijd is met wat hij weet dat waar is, namelijk dat de VS al tientallen jaren relaties onderhoudt met enkele van de beruchtste terroristen ter wereld om strategische doelen op korte termijn te bereiken.
Poetin zegt misschien dat ze geen terroristen meer zijn om onder de erkenning uit te komen dat Rusland waarschijnlijk in Syrië heeft gefaald om te voorkomen dat terroristen de macht overnamen. Hij citeerde geen Russische inlichtingendienst die zei dat dit hervormde moordenaars zijn, maar zei dat ze hervormd moesten worden omdat het Westen anders niets met ze te maken zou hebben, terwijl hij heel goed weet dat het Westen al genoeg met ze te maken heeft gehad toen ze openlijk terroristen waren.
Dit kan gewoon Poetin zijn die probeert een creatieve uitweg te vinden uit het feit dat Assads omverwerping een Russische nederlaag lijkt te zijn geweest, tenzij de HTS echt worden hervormd. En als ze worden hervormd, wat nog steeds erg onzeker is, dan zouden de VS en Turkije erachter zitten, niet Rusland.
Een commentator op dit artikel op X gesuggereerd Poetin maakte de journalist gewoon belachelijk. Misschien gebruikte hij sarcasme, maar het was officieel en mensen nemen Poetin serieus. Hij grijnsde niet, zoals Poetin vaak doet.
En als hij de verslaggever belachelijk maakte en echt denkt dat HTS nog steeds een stel terroristen zijn, dan geeft Poetin toe dat Rusland in Syrië heeft gefaald.
Wat er de komende maanden in Syrië gebeurt, zal de rest van dit verhaal vertellen. Worden Alawieten, christenen en andere minderheden met rust gelaten om te leven zoals ze willen?
Of zal de HTS reanimeren als terroristen om achter deze kwetsbare volkeren aan te gaan? Zal de HTS de belangen van stabiliteit in Syrië en de regio dienen zoals Poetin lijkt te denken?
Of zullen ze terugkeren naar wat ze al lang waren, vooral nu ze de macht hebben?
Joe Lauria is hoofdredacteur van Consortium Nieuws en voormalig VN-correspondent voor Thij Wall Street Journal, Boston Globe, en andere kranten, waaronder De Montreal Gazette, de Londense Daily Mail en De Ster van Johannesburg. Hij was onderzoeksjournalist voor de Sunday Times uit Londen, een financieel verslaggever voor Bloomberg News en begon zijn professionele werk als 19-jarige stringer voor The New York Times. Hij is de auteur van twee boeken, Een politieke Odyssee, met senator Mike Gravel, voorwoord door Daniel Ellsberg; En Hoe ik verloor van Hillary Clinton, voorwoord door Julian Assange.
Alstublieft Klantenservice CN's
Winter Fonds Rit!
Doe veilig een fiscaal aftrekbare donatie met een creditcard of controleer door op de rode knop te klikken:
Hoe zit het met voorbedachte provocaties?
Re: geciteerde passage: De vraag is dus: hebben de HTS en minder extremistische groeperingen in Syrië hun koers echt veranderd?
Zijn ze echt van Jihad naar Jefferson getransformeerd?
Vragen: Sinds wanneer is Jefferson het universele rolmodel voor niet-westerse, 'legitieme' beoefenaars van de islamitische godsdienst?
Waarin verschillen islamitische extremistische terreurorganisaties van joodse extremistische terreurorganisaties?
Heeft het “meest morele leger” niet pas onlangs (8 oktober 2023) zijn ‘vlekken’ veranderd of is het in werkelijkheid altijd al de bedoeling geweest om de “Ander” ‘etnisch te zuiveren’ door middel van voortdurende terreur?
Dubbelhartigheid is prima, zolang de daders aan 'onze' kant staan.
Wie/wat zijn de oorzaken van zogenaamd religieus extremisme?
Een mogelijk antwoord: de leer van de 'één God', waarvan de mythologieën altijd de zelfingenomen kant vertegenwoordigen, ongeacht aan welke kant wij staan!
Of misschien is de evolutie de schuldige, en zeker niet wijzelf. Wij, kritisch denkende en redenerende wezens, zijn immers veel verhevener dan gewone dieren met puur instinctief, reactief gedrag.
Het zou ook een ander geval van Poetins zwarte humor kunnen zijn. Ik krijg een visioen of de redacteur van RT die hem weer op het podium aankijkt met een grijns op haar gezicht toen Poetin een paar maanden geleden wat zwarte humor liet zien.
Je kunt Poetin niet beoordelen naar westerse maatstaven. Hij is daadwerkelijk competent. Echt competente leiders zijn een nogal schokkend concept in het Westen. Ik vermoed dat Poetin gewoon tegen de westerse mogendheden zou kunnen zeggen: "Jullie hebben je bed opgemaakt. Nu moeten jullie erin liggen." Nou, we zullen zien. Geweldig als we op de een of andere manier meer oorlog kunnen voorkomen. De neocons zijn hun collectieve verstand kwijt en zullen ons allemaal met plezier vermoorden in plaats van de realiteit van hun volslagen intellectuele incompetentie en morele verdorvenheid onder ogen te zien.
De resterende Russische bases in Syrië zijn veilig en ik begrijp dat de meeste Russische bronnen in het Midden-Oosten zich nu in Libië bevinden. Het zijn nu Turkije, Israël en de VS die de situatie op de grond moeten aanpakken met de verschillende facties nu en in de toekomst (voor altijd..?), inclusief de Koerden, terwijl Rusland achteroverleunt en toekijkt. Grappig hoe dingen die rondgaan, rondkomen. In werkelijkheid is het voormalige Syrië nu een voortdurend probleem voor wie..? Niet Rusland, denk ik.
Dank u wel, mgr.
Er wordt hier een heel ingewikkeld en onverbiddelijk schaakspel gespeeld, een met zoveel onschuldigen in het vizier. Zo is het altijd geweest, dus we kunnen alleen maar hopen dat die stelregel ooit verandert.
Ik denk dat meneer Poetin een meester is in geven en nemen, iets wat hij MOET zijn, en dat hij weet wat een 'verlies' is versus het opgeven van terrein voor de tegenstander om met spijt te ontdekken dat het eigenlijk drijfzand is. Maar alleen nadat hij met beide voeten is gesprongen, en alleen genoeg touw heeft om zichzelf aan op te hangen - en nogmaals, als er maar een tak boven zit.
Met twee van de onbetwist meest verraderlijke bondgenoten ter wereld, Turkije en Israël, is het een schurkenstaat geworden, een driepartijen-as met de regering van de Verenigde Staten (zoals die momenteel corrupt is samengesteld).
Net als bij allerlei andere landen, variërend van Algerije ("Algeria – A Very Dirty War," Australian Broadcasting Corporation (ABC), 1998, en Jeremy Keenan, "The Dark Sahara: America's War on Terror in Africa," London: Pluto Press, 2009) en het voormalige Ba'ath-regime Syrië (Peter Neumann, "Suspects Into Collaborators," London Review of Books (LRB), 3 april 2014, en Mamoon Alabbasi, "Iraq Asked Syria's Assad to Stop Aiding 'Jihadists': Former Official," Middle East Eye (MEE), 21 oktober 2015), tot Israël, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten ("Why Israel Created Hamas," Swiss Policy Research, 23 oktober 2023), heeft Rusland ook een geschiedenis van het selectief verlenen van intermitterende strategische steun aan islamitische militanten als plaatsvervangers om een voorwendsel te creëren voor het "maaien van het gazon" binnen hun binnen en buiten hun eigen invloedssfeer en/of als middel om het grondgebied te destabiliseren en de toegang tot hulpbronnen voor hun geostrategische concurrenten te bemoeilijken.
Dit wordt bevestigd door alles, van het dossier van Far West Ltd (Peter Dale Scott, "The Real Grand Chessboard and the Profiteers of War (Part Two)", Foreign Policy Journal, 10 januari 2010) tot de beschuldigingen van wijlen Alexander Litvinenko (John Simkin, "Alexander Litvinenko", Spartacus Educational, mei 2013) tot de intriges van wapens, verdovende middelen en goudsmokkel van GRU-gebonden wapenhandelaar Viktor Bout (Elaine Shannon, "The Merchant of Death Is Back in Action", Politico Magazine, 12 december 2022), waarvan de resultaten vaak in overeenstemming waren met de belangen van neoconservatieve en liberale interventionistische actoren in de westerse wereld, vooral in de jaren negentig en begin jaren 1990 (zie bijvoorbeeld Matt Kennard, "When Tony Blair Backed Putin's Brutal War", Declassified UK, 2000 maart 25). 2022).
In die zin zou Rusland wel eens kunnen terugkeren naar dezelfde wortels die ook te zien zijn bij veel andere Weberiaanse beschermings-/afpersingspraktijken (d.w.z. mondiale en regionale hegemonische natiestaten) die vaak uitsluitend worden ingezet om bepaalde transnationale oligarchische belangen te bevoordelen.
Of was het een berekende terugtrekking van Assad en Rusland om ons de chaos te laten doorstaan, vergelijkbaar met het ontbinden van de USSR ten overstaan van religieuze, gewapende machten die chaos veroorzaken?
Ik hoop echt dat het sarcasme was of dat Poetin een curveball naar Washington gooide om ze te laten denken dat hij naïef is over HTS. Poetin is in het verleden te traag geweest om Washington als mogelijke partner te zien. Ik dacht dat hij had begrepen dat dat dwaasheid is. De tijd zal leren wat hij met deze opmerking bedoelde.
Ja, op het eerste gezicht is het heel triest om te zien hoe Poetin ten onder gaat aan dit spelletje, maar misschien heeft hij wel een ander spelletje in gedachten.
“De vraag is dus, hebben de HTS en minder extremistische groepen in Syrië echt hun strepen veranderd? Zijn ze echt getransformeerd van Jihad naar Jefferson?”
Bedankt voor het lachen! :)
Overigens is het nog maar een paar weken geleden dat Al-juliani en HTS geweld gebruikten om volksdemonstraties in Idlib tegen hen neer te slaan. Net als een moderne Democratische burgemeester, maar dan ver verwijderd van Mister Jefferson.
Ik luister al 20 jaar naar Poetin. Ik weet hoe hij denkt en wat hij bedoelt als hij spreekt. Hij heeft de VS (en zijn bondgenoten) helemaal onder de knie. Je moet leren om een grapje te herkennen als je het van Poetin hoort. Hij is de meest competente, redelijke leider ter wereld. Ik wou dat we ooit een president konden hebben die half zo verstandig is. Maar dat zou nooit worden toegestaan. De VS en Israël zijn de hellegaten van de wereld. Godzijdank voor de BRICS. Wat betreft de groep van al Jalani, dit komt van een verslaggever die twee jaar lang door hen is gemarteld: Al die gasten willen vrouwen verkrachten en een vrachtwagen bezitten. Punt. Iedereen die trapt in "ze zijn veranderd" is een idioot.
Nou, revolutionair geweld heeft een beruchte matigende invloed op het gedrag van extremisten. Ik ben er dan ook van overtuigd dat het Nusra-front een vredig, verheven en zachtaardig bestuur zal brengen voor de Alawieten, sjiieten en christenen.
Dat was sarcasme. Van meneer Poetin weet ik het niet zo zeker; zijn opmerkingen lijken mij typische leugens van de overheid. Het lijkt erop dat niemand eerlijk kan zijn als het over Syrië gaat.
Rusland is op dit moment in CYA-modus, in de hoop dat iedereen alle uitspraken vergeet over de historische vriendschap tussen Syrië en de USSR/Rusland, en de Russische inzet om zijn historische bondgenoot te helpen. Rusland heeft de slechte behandeling van hun bondgenoten door de VS gebruikt in het voordeel van Rusland, en dus willen ze niet bekritiseerd worden omdat ze niet zoveel hebben gedaan om Syrië te helpen als hun woorden aangaven.
Syrië was altijd de vreemde eend in de bijt in de As van het Verzet. De andere landen en groepen zijn allemaal van een populairder revolutionair karakter. Brede bewegingen met massale steun van het volk, vooral onder de jeugd. We zagen dit net in Libanon, waar de Amerikaanse stijl van "onthoofding"-aanval op Nasarullah weinig effect op de lange termijn had. In een beweging stapt een nieuwe leider gewoon naar voren om het voortdurende werk van de beweging voort te zetten.
Maar Syrië was altijd anders dan dit, met de zoon van Assad die probeerde de regering van zijn vader uit te breiden. De sleutel was altijd of het echte steun van het volk had. Zo'n regering probeert altijd dat beeld te presenteren, maar in dit geval bleek het vals te zijn toen de regering instortte door een algemeen gebrek aan steun toen het erop aankwam. Op dezelfde manier dat de mensen van DC niet in opstand kwamen om de Democraten te verdedigen op 6 januari, leken de mensen van Syrië niet in opstand te komen om Assad te verdedigen.
Ik vermoed dat Rusland dit besefte, wat leidde tot hun vreemde dans van steun aan hun historische bondgenoot Syrië, maar tegelijkertijd nooit zo ver ging als bijvoorbeeld het gebruik van hun luchtverdediging in Syrië om Israël ervan te weerhouden Syrië te bombarderen. Het Astana-proces was altijd erg vreemd. Het leek oppervlakkig gezien op vredesbesprekingen, maar met Turkije als onderdeel van het proces, ook al waren ze Syrië binnengevallen en hadden ze delen ervan bezet en waren ze een duidelijke vijand van het Assad-regime, het kwam nooit ergens.
Uiteindelijk koos Rusland blijkbaar voor een deal met zijn strategisch belangrijke buur Turkije boven zijn wankelende historische bondgenoot in de Assad-familie. Maar nu willen ze dat niet meer zeggen.
Of hij nu een grapje maakte of gezichtsverlies wilde voorkomen, hij gelooft absoluut niet dat HTS hervormd is.
Geweldig artikel. Snijdt door een hoop onzin heen en zegt het zoals het is.
Vanessa Beeley en Eva Bartlett hebben een behoorlijk debat gevoerd op X/Twitter met Scott Ritter over de vraag of de Palestijnen de schuld moeten krijgen van hun benarde situatie, aangezien sommigen van hen, waaronder Hamas, Assads ondergang hebben toegejuicht. Als je tijd hebt, ga dan eens rondkijken op hun X/Twitter-accounts en je zult de snaren tegenkomen. Erg interessant. Vooral omdat ik respect heb voor de analyses die alle drie in de discussie naar voren brengen.
We wijzen samenwerking af in de strijd tegen terrorisme. We zijn tegen regimewisselingen, behalve als we regimewisselingen willen. Vergelijk ten slotte de Russische uittocht uit Afghanistan en Syrië met onze uittocht uit welke plaats dan ook, het meest recent Afghanistan.
Helaas is de propaganda uit het Oosten veel geloofwaardiger dan de onzinnige propaganda uit Washington en Westminster
Wat bedoel je met alsjeblieft?
Het zou een sarcastische opmerking kunnen zijn, zoals de vraag aan het einde van "Dit betekent dat ze veranderd zijn, nietwaar?" suggereert. Het suggereert ook dat hij geïrriteerd is door het idee dat Rusland verslagen is door Assad op dit moment niets te helpen, terwijl er genoeg uitleg is geweest over het thema "beter folden dan vasthouden", wat betekent dat Assad had bijgedragen aan wat er gebeurde door Russisch en Iraans advies over wat er zou komen te negeren. De situatie was hopeloos. Hoe dan ook, Poetin is een gewoon mens, kwetsbaar voor emoties, in plaats van een superman.
"Hoe dan ook, het duidt erop dat Poetin een gewoon mens is, gevoelig voor emoties, versus superman." Ik denk niet dat dat goed genoeg is. Hij heeft adviseurs.
Poetin denkt er hetzelfde over, hij heeft een voorliefde voor het bespotten van het Angelsaksische rijk, hij is alles behalve naïef in zijn redenering, wat in de context van de gebeurtenissen in Syrië de laatste tijd geïnterpreteerd zou kunnen worden als een ironische opmerking, ik geloof niet dat hij echt denkt dat die hoofdafhakkers hun houding hebben veranderd. Sarcasme op zijn best!