Toen Groot-Brittannië Al-Qaeda in Syrië hielp

Aandelen

De campagne van het Verenigd Koninkrijk om het Assad-regime omver te werpen, biedt belangrijke achtergrondinformatie voor het begrijpen van Whitehalls benadering van Hayat Tahrir al-Sham, schrijft Mark Curtis.

De Britse minister van Buitenlandse Zaken David Lammy reist in juli naar Qatar om daar gestationeerd personeel van de Britse strijdkrachten te ontmoeten. (FCDO/Russell Watkins, CC BY 2.0)

By Mark Curtis 
vrijgegeven VK

BVanaf 2011 begon Groot-Brittannië een campagne om het regime van Bashar al-Assad in Syrië omver te werpen, in samenwerking met zijn belangrijkste bondgenoten de VS, Saoedi-Arabië, Qatar en Turkije. 

Militaire training en wapens werden verstrekt aan gewapende oppositietroepen die vaak samenwerkten met jihadistische groeperingen. In feite steunden en versterkten ze deze groeperingen.

Een van de grootste begunstigden van de geheime campagne was Jabhat Al-Nusra, de al-Qaeda-tak in Syrië, opgericht door Abu Mohammed al-Jolani, die zijn militante groep later omdoopte tot Hayat Tahrir al-Sham (HTS).

Al-Jolani lijkt nu de belangrijkste machtsmakelaar in Damascus te zijn na de val van het Assad-regime. Hij presenteert zijn "gematigde" geloofsbrieven al een aantal jaren aan het Westen, met groot effect.

Voormalig MI6-chef Sir John Sawers nu zegt dat HTS meer een ‘bevrijdingsbeweging’ is dan een terroristische macht, ondanks dat het een verboden organisatie is in het Verenigd Koninkrijk

Op dezelfde manier heeft minister van Buitenlandse Zaken David Lammy onlangs vertelde Het Parlement stelt dat hoewel al-Qaeda “honderden Britse burgers heeft gedood in barbaarse aanslagen die zich over decennia uitstrekken”, HTS “geruststellende beloften” heeft gedaan en “beoordeeld moet worden op hun daden”.

Lammy heeft zei Het Verenigd Koninkrijk staat nu in “diplomatiek contact” met HTS, en er zijn foto’s opgedoken van een delegatie van het ministerie van Buitenlandse Zaken die al-Jolani in Damascus ontmoet.

De Britse campagne in Syrië, waarvan destijds af en toe fragmenten in de media verschenen, wordt nu grotendeels genegeerd door diezelfde media. 

Het Britse beleid om met wie dan ook samen te werken om buitenlandse beleidsdoelen te bereiken, is opnieuw duidelijk zichtbaar en kan opnieuw ernstige gevolgen hebben.

De wreedheid van Assad

Demonstratie in Homs, Syrië, tegen het Assad-regime, 18 april 2011. (Bo Yaser, Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0)

De opstand in Syrië, onderdeel van de Arabische Lente die veel landen in het Midden-Oosten in beroering bracht, begon in maart 2011, toen er volksdemonstraties uitbraken tegen het repressieve regime van Assad.

Het Syrische leger greep naar geweld om de uitdaging aan zijn gezag te onderdrukken, waarbij routinematig werd geschoten op groepen vreedzame demonstranten en gevangenen werden gemarteld. Amnesty International ontdekte al snel dat het regime oorlogsmisdaden.

De VS en Groot-Brittannië wilden Assad al lang verwijderen om het Midden-Oosten opnieuw te creëren. Voormalig Frans minister van Buitenlandse Zaken Roland Dumas zei dat in 2009 “Britse topfunctionarissen” (toen werkzaam in de Labour-regering onder premier Gordon Brown) hem vertelden dat ze een invasie van rebellen in Syrië aan het organiseren waren en vroegen “of ik daaraan wilde deelnemen.”

Dumas in 2009. (Jean-Pierre Dalbéra, Flickr, CC BY 2.0)

Er wordt gezegd dat de VS na 1 minstens 2011 miljard dollar heeft uitgegeven aan steun aan de Syrische oppositie. Nog eens miljarden kwamen uit Saoedi-Arabië en Qatar.

Qatarese en Saoedische wapens gingen vooral naar hardline, extremistische groepen, zeker in de beginjaren van de oorlog, bekend bij functionarissen in Washington en Londen. De regering-Obama werd al in november 2011 door adviseurs gewaarschuwd dat de gewapende oppositie van Syrië was geïnfiltreerd door Al-Qaeda in Irak, voor wie Al-Jolani toen vocht.

Wapenbenodigdheden

Eind 2011 werden er wapens en honderden strijders uit Libië naar Turkije gestuurd, naar verluidt door NAVO-troepen. Deze zouden in Syrië worden gebruikt door het Vrije Syrische Leger (FSA), een groep die zich verzet tegen Assad en in augustus 2011 werd opgericht door deserteurs.

Er werd gezegd dat de Britse MI6, samen met Franse speciale troepen, ter plaatse waren bijstaan de rebellen in Syrië, terwijl de CIA communicatieapparatuur en inlichtingen leverde.

Britse troepen waren praat aan Syrische dissidente soldaten, die wilden weten welke training, wapens en communicatieapparatuur de rebellen nodig zouden kunnen hebben. Een Franse militaire inlichtingendienst (bron) zei dat de operatie, die door de NAVO was goedgekeurd, voorzag in het trainen van de rebellen in “stedelijke guerrillaoorlogvoering.”

Alstublieft Klantenservice CN's
Winter Fonds Rit!

Het jaar daarop, enorm leveringen van wapens werden gemaakt door de Qatarese luchtmacht via Turkije. Amerikaanse journalist Seymour Hersh bekend dat “velen van degenen in Syrië die uiteindelijk de wapens ontvingen jihadisten waren, waarvan sommigen banden hadden met al-Qaida”.

Het is geloofde dat Qatar wapens en geld in al-Nusra stopte. Een diplomaat uit een land in het Midden-Oosten geciteerd by The Telegraph zei dat: “Zij [Qatar] zijn er deels verantwoordelijk voor dat Jabhat al-Nusra over geld, wapens en alles wat ze nodig hebben beschikt”.

VK-training

Lammy ontmoet in september de Jordaanse minister van Buitenlandse Zaken, Amman Safadi. (Ben Dance / FCDO, CC BY 2.0)

Britse training van rebellen op bases in Jordanië om Assad te bestrijden was geautoriseerd rond deze tijd. De training was naar verluidt van zowel het Jordaanse leger als van hooggeplaatste overlopers uit het Syrische leger, vermoedelijk degenen die nu gegroepeerd zijn in het Vrije Syrische Leger.

In augustus 2012 gaf de Britse militaire en inlichtingendienstbasis in Cyprus ook inlichtingen door aan het FSA via Turkije. Tegen die tijd werd gemeld dat Britse speciale troepen in de SAS en SBS, gestationeerd in Jordanië, "waarschijnlijk" Syrië binnen zouden glippen voor missies.

Groot-Brittannië leverde ook de nieuwste generatie satelliettelefoons aan Syrische rebellengroepen om de communicatie te verbeteren en militaire operaties te coördineren.

De Britse training van oppositietroepen maakte deel uit van een door de VS geleid programma dat vervolgens duizenden FSA-rebellen opleidde.

Gematigden en Jihadisten

Een gevechtsvliegtuig van het Vrije Syrische Leger laadt een M2 Browning tijdens de gevechten in het noorden van Aleppo, november 2016. (Mada Media, Wikimedia Commons, CC BY 3.0)

De Britse regering, vaak geholpen door berichtgeving in de media, portretteerde het FSA als een gematigde, vaak seculiere groepering, in tegenstelling tot de extremistische en jihadistische groeperingen die inmiddels algemeen werden beschouwd als dominant in de Syrische oorlog.

De FSA bestond uit een losse coalitie van verschillende facties, waaronder meer gematigde, seculiere eenheden en troepen. Echter, verschillende FSA facties sloten zich uiteindelijk aan bij Islamitische Staat en leverden hun wapens in. Veel van degenen die zich aansloten hadden ontvangen Westerse training.

Het door de Britten gesteunde FSA had een nog nauwere relatie met al-Nusra. Paul Wood van de BBC gerapporteerd in 2013 dat “het FSA zo dicht bij Nusra staat dat het er bijna mee is gefuseerd”.

Jack Murphy, voormalig lid van de Amerikaanse Green Beret (speciale troepen), bekend dat “het onmogelijk is om onderscheid te maken tussen de FSA en al-Nusra, omdat het vrijwel dezelfde organisatie is”. Hij voegde toe: “De realiteit is dat de FSA weinig meer is dan een dekmantel voor de aan al-Qaida gelieerde al-Nusra”.

Al in 2013 liepen FSA-commandanten met hun hele eenheden over om zich bij al-Nusra aan te sluiten. Het FSA werkte gedurende het hele conflict regelmatig samen met al-Nusra op het slagveld.

Wapens 'Walmart'

Voormalig MI6-officier Alastair Crooke bekend op het moment dat “het Westen niet daadwerkelijk de wapens aan al-Qaida geeft, laat staan ​​aan ISIS, maar het systeem dat zij hebben geconstrueerd, leidt juist tot dat doel.”

Hij voegde toe: 

“De wapenkanalen die het Westen rechtstreeks aan groepen als het Vrije Syrische Leger [sic] heeft gegeven, worden gezien als een soort ‘Walmart’ waar de meer radicale groepen hun wapens vandaan kunnen halen en de jihad kunnen voortzetten.” 

In november 2012 coördineerde de VS een grootschalige luchtbrug van zo'n 3,000 ton wapens vanuit Kroatië naar het FSA. De VS deden dit met hulp van Groot-Brittannië en andere Europese landen, en werden betaald door Saoedi-Arabië.

Lord Paddy Ashdown, de voormalige leider van de Liberal Democrats, later zei dat de enorme hoeveelheid wapens “bijna uitsluitend naar de meer jihadistische groeperingen” ging.

Ashdown-film uit 2016. (James Gifford-Mead, Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0)

In april 2013 lanceerden de VS, met Britse steun, wat Washingtons grootste geheime programma zou worden om wapens en training te leveren aan zogenaamd 'gecontroleerde' Syrische oppositiegroepen - een geheime CIA-operatie onder leiding van president Barack Obama met de codenaam Timber Sycamore.

Groot-Brittannië mits ambtenaren voor de operationele afdelingen in Turkije en Jordanië om te helpen bij het beheer van het programma, dat wapens zoals antitankraketten en raketten leverde aan een aantal oppositiegroepen.

Opnieuw zijn veel van deze wapens gevonden hun weg naar Islamitische Staat en al-Qaeda, soms verhandeld op de zwarte markt. Obama later zei dat door de CIA geleverde wapens in de handen van “al-Qaeda” terechtkwamen, vermoedelijk een verwijzing naar al-Nusra.

In oktober 2014 zei Obama's vicepresident Joe Biden bekend dat Saoedi-Arabië en Turkije “zo vastbesloten waren om Assad ten val te brengen” dat ze

“honderden miljoenen dollars en tientallen tonnen aan wapens in een ieder die tegen Assad wilde vechten – behalve dat de mensen die werden bevoorraad al-Nusra en al-Qaida waren, en de extremistische elementen van de jihadisten die uit andere delen van de wereld kwamen.”

Obama geeft een verklaring over de situatie in Syrië, met Biden naast hem, in het Witte Huis op 31 augustus 2013. (Officiële Witte Huis-foto door David Lienemann)

FSA & Al-Nusra-coördinatie

Een belangrijke periode van samenwerking tussen de Britse en door de geallieerden gesteunde strijdkrachten, de jihadisten en anderen vond plaats in maart-mei 2015. 

In een moment in de oorlog die het Assad-regime een nederlaag toebracht, veroverde een coalitie van opstandelingen de noordwestelijke stad Idlib en behaalde een reeks belangrijke overwinningen elders in het gouvernement.

De operaties waren het resultaat van coördinatie tussen het FSA, al-Nusra, conservatieve Syrische islamisten en onafhankelijke jihadistische facties. 

Van cruciaal belang was de door de VS geleide operationele ruimte in Zuid-Turkije, waar ook Britse functionarissen bij betrokken waren. Zij coördineerden de wapenleveringen aan de FSA-groepen en stimuleerden de samenwerking met de islamisten die de leiding hadden over de frontlinie-operaties.

In mei 2015 stuurde Groot-Brittannië 85 troepen naar Turkije en Jordanië om Train rebellen om zowel Assad als, nu, Islamitische Staat te bestrijden. Door deel te nemen aan een door de VS geleid programma, was het doel om 5,000 Syrische opstandelingen per jaar te instrueren gedurende de komende drie jaar. 

Binnen vier maanden meldde het Pentagon echter dat de getrainde rebellen, die nu in Syrië actief zijn, gedwongen waren om overhandigen munitie en uitrusting aan al-Nusra, naar verluidt in ruil voor een veilige doorgang; de verloren voertuigen en munitie vertegenwoordigden ongeveer 25 procent van de uitrusting die door de door de VS geleide coalitie aan de groep werd verstrekt.

Twee jaar later was het verhaal grotendeels hetzelfde. 

In maart 2017 startte de inmiddels omgedoopte HTS een aanval nabij de stad Hama in samenwerking met de FSA. Eén rapport bekend dat al-Nusra het FSA toeliet om in Hama en Idlib te opereren omdat de FSA-groepen daar antitankwapens van het Westen krijgen en het “FSA deze gebruikt… ter ondersteuning van Nusra”.

Gevolgen

Zo bleven het Verenigd Koninkrijk en de VS jarenlang trainingen geven en helpen met het leveren van wapens aan Syrië, ondanks de zekerheid dat deze ook ten goede zouden komen aan jihadistische strijdkrachten. Groot-Brittannië was echter niet van plan om deze wapens rechtstreeks te leveren. 

Het beleid van Groot-Brittannië en zijn bondgenoten, in combinatie met de wreedheid van het regime in Damascus, zorgde ervoor dat de oorlog langer duurde en droeg bij aan de vluchtelingencrisis in Syrië, waarvoor de westerse media vrijwel uitsluitend Assad de schuld gaven.

De politieke situatie in Syrië is momenteel nog steeds onduidelijk en potentieel onstabiel, omdat gewapende groepen, etnische en politieke facties en buitenlandse machten allemaal hun invloed willen uitoefenen.

Met wie zullen Britse ambtenaren nu samenwerken om hun doelen te promoten? Het is meer dan mogelijk dat de wens van het Britse establishment om koste wat het kost een pro-westerse regering in Syrië te krijgen, grote gevolgen kan blijven hebben voor de bevolking van Syrië.

Mark Curtis is de directeur van Declassified UK en auteur van vijf boeken en vele artikelen over het Britse buitenlandse beleid.

Dit artikel is van Gederubriceerd VK.

De meningen die in dit artikel worden geuit, kunnen al dan niet een weerspiegeling zijn van die van Consortium Nieuws.

Alstublieft Klantenservice CN's
Winter Fonds Rit!

Doe veilig een fiscaal aftrekbare donatie met een creditcard of controleer door op de rode knop te klikken:



4 reacties voor “Toen Groot-Brittannië Al-Qaeda in Syrië hielp"

  1. Em
    December 22, 2024 op 09: 37

    Wat houdt een naamswijziging in?

    De natiestaat Groot-Brittannië heeft zich altijd al meester gemaakt van zijn onrechtmatig verkregen koloniale bezittingen in de wereld.

  2. zwaaien
    December 20, 2024 op 01: 46

    Natuurlijk domineerden extremisten uiteindelijk de Syrische oppositie. Extremisten denken, per definitie, dat hun zaak jaren van oorlog en massale doden waard is. Gematigden niet.

  3. December 19, 2024 op 18: 17

    De VS en Groot-Brittannië wilden Assad al lang verwijderen om het Midden-Oosten opnieuw te creëren. De voormalige Franse minister van Buitenlandse Zaken Roland Dumas zei dat in 2009 “Britse topfunctionarissen” (toen werkzaam in de Labour-regering onder premier Gordon Brown) hem vertelden dat ze een invasie van rebellen in Syrië organiseerden en vroegen “of ik wilde deelnemen.”

    *

    Abu Mohammed al-Jolani kan net zo goed worden omschreven als de Syrische/2024-versie van Juan Guaido, die de meesten zich zullen herinneren als de “willekeurige kerel” uit Venezuela – die door Amerikaanse functionarissen en de regering van Donald Trump met de opperste arrogantie werd benoemd/aangewezen als de nieuwe president van Venezuela.

    Stel je eens voor hoeveel juridische problemen een gemiddelde, alledaagse burger zou moeten doorstaan ​​als hij/zij huurmoordenaars inhuurt om tientallen of honderden van zijn/haar buren te vermoorden. Dat is niet het geval voor overheidsfunctionarissen die geheime plannen bedenken, bepleiten en "succesvol" uitvoeren, waarbij huurmoordenaars worden betaald, gevoed, bewapend, vervoerd, getraind en voorzien van logistieke ondersteuning, etc.; dergelijke criminele agressieoorlogen achter de schermen komen zelden, of nooit, in immens juridisch heet water terecht.

  4. Chris Kosmos
    December 19, 2024 op 16: 46

    Het Verenigd Koninkrijk is een “partner” van de vazal van Washington, maar heeft een lange traditie van schurkenstreken in buitenlandse zaken met bekwame geheime agenten en natuurlijk de SAS en andere elite-eenheden om het leven voor de wereld zo smerig mogelijk te maken. Het hele punt van dit alles is dat Washington en zijn vrienden elke vierkante millimeter van de planeet volledig willen domineren en ze zullen alles doen wat nodig is om dat te doen – miljoenen doden, martelen, vermoorden en waarschijnlijk, als ze wisten hoe, een deal sluiten met Satan om hun doelen te bereiken. Dit alles om de Europese droom van een nieuw Romeins Rijk te vervullen (ze hebben uiteindelijk het “Heilige” afgeschaft, zoals gepast is.

Reacties zijn gesloten.