Commentaar, Frankrijk, Israël, Libanon, Palestina, VS

Craig Murray: Libanon's wankelende wapenstilstand

Aandelen

Israël heeft de wapenstilstand flagrant geschonden, zonder ook maar één protest van de westerse mogendheden.

Craig Murray na het Israëlische bombardement in Zuid-Libanon. (Craig Murray)

By Craig Murray
in Beiroet
CraigMurray.org.uk

OAlleen Israël heeft sinds het begin van het “staakt-het-vuren” het vuur geopend, en Israël heeft dat herhaaldelijk gedaan. Niemand heeft teruggeschoten.

Sinds het staakt-het-vuren werd overeengekomen, heeft Israël vermeende Hezbollah-raketinstallaties aangevallen met bommen of raketten, waarbij minstens vier mensen omkwamen en waarschijnlijk meer. Israël heeft het vuur geopend op journalisten.

Het heeft twee rouwenden ernstig verwond bij een begrafenis. Er zijn talloze berichten van Libanese burgers die terugkeren naar hun huizen in het zuiden en onder vuur komen te liggen van Israëlische troepen.

Israël heeft het ‘staakt-het-vuren’ ook gebruikt om zijn troepen, waaronder tanks, op te rukken naar steden en dorpen waaruit ze waren verdreven en die Israël niet door middel van gevechten kon innemen.

Het heeft posities in Zuid-Libanon verstevigd, de Libanese burgers de opdracht gegeven niet terug te keren naar meer dan 60 dorpen in Zuid-Libanon - waarvan het er geen enkele permanent heeft kunnen bezetten tijdens de gevechten - en is bezig met het versterken, herbewapenen en opnieuw uitrusten van de dorpen.

Israël behandelt het “staakt-het-vuren” feitelijk als een onvoorwaardelijke overgave. Dit was allemaal volkomen voorspelbaar, niet alleen op basis van Israëls verleden en normale gedrag, maar ook op basis van het “staakt-het-vuren” zichzelf documenteren, wat een buitengewoon onevenwichtig document is. 

Het kwetst mijn eigen gevoelens als voormalig diplomaat dat het Libanese ministerie van Buitenlandse Zaken zo'n ellendig en onverbloemd document heeft ondertekend.

Laten we beginnen met een analyse van paragraaf 2 van dit document:

“2. Vanaf 4 uur op 27 november 2024 zal de regering van Libanon voorkomen dat Hezbollah en alle andere gewapende groeperingen op het grondgebied van Libanon operaties uitvoeren tegen Israël, en Israël zal geen offensieve militaire operaties uitvoeren tegen Libanese doelen, inclusief civiele, militaire of andere staatsdoelen, op het grondgebied van Libanon over land, door de lucht of over zee.”

Je ziet meteen dat er een onevenwicht is. 

Libanese gewapende groepen zullen worden tegengehouden bij het uitvoeren van “elke operaties tegen Israël, terwijl Israël geen enkele militaire operatie zal uitvoeren aanvallend militaire operaties.”

“Het kwetst mijn eigen gevoeligheden als voormalig diplomaat dat het Libanese ministerie van Buitenlandse Zaken zo’n ellendig en onverbloemd document van indiening heeft ondertekend.”

Er is geen manier waarop Libanon ooit had moeten accepteren dat de term "offensief" alleen voor één kant is ingevoegd. Er is geen mogelijke manier om dit te parsen, behalve dat Israël nog steeds mag vuren, en niemand anders.

Israël heeft inderdaad massaal geschoten, gedood en verwond sinds het staakt-het-vuren van kracht werd, en karakteriseert dit uiteraard als een ‘defensieve’ militaire actie.

De Libanese regering registreerde in de eerste drie dagen 51 schendingen van het staakt-het-vuren door Israël.

De Verenigde Staten en haar bondgenoten hebben Hezbollah aangemerkt als een terroristische organisatie — een FTO in de Amerikaanse juridische terminologie. De VS — die is aangesteld als de arbiter van het staakt-het-vuren — beschouwt daarom elke militaire actie van Israël tegen iedereen of alles dat als “Hezbollah” wordt beschouwd, waar en wanneer dan ook, als een legitieme antiterreuroperatie. 

De VS is daarom simpelweg van mening – en het Verenigd Koninkrijk zal dezelfde mening zijn toegedaan – dat elke aanval door Israël geen schending van het staakt-het-vuren is, maar een legitieme vorm van terrorismebestrijding.

Daar bestaat geen enkele twijfel over.

Libanon kan niets doen om de versterking van Israëlische posities in Zuid-Libanon te controleren of te voorkomen (spoiler: Israël heeft niet de intentie om zich ooit terug te trekken), omdat het staakt-het-vuren niet alleen bepaalt dat het Israëlische leger 60 dagen de tijd heeft om Zuid-Libanon te verlaten, maar ook dat de Libanese strijdkrachten in die 60 dagen de gebieden die door Israël worden bezet niet mogen betreden. Ze mogen ook geen controle over hun eigen zuidelijke grens overnemen en kunnen dus niet controleren welke troepen en wapens Israël ongehinderd oversteekt.

"12. Bij aanvang van de beëindiging van de vijandelijkheden overeenkomstig paragraaf één, zal Israël zijn troepen gefaseerd terugtrekken ten zuiden van de Blauwe Lijn, en zal de LAF zich parallel daaraan ontplooien op posities in het zuidelijke Litani-gebied zoals aangegeven in het bijgevoegde LAF-inzetplan, en zal het beginnen met de uitvoering van zijn verplichtingen onder de verbintenissen, waaronder de ontmanteling van niet-geautoriseerde locaties en infrastructuur en de inbeslagname van niet-geautoriseerde wapens en gerelateerd materieel. Het mechanisme zal de uitvoering door de Israëlische strijdkrachten en de LAF coördineren van het specifieke en gedetailleerde plan voor de gefaseerde terugtrekking en inzet in deze gebieden, die niet langer dan 60 dagen mag duren.”

“Het mechanisme” bestaat uit de Verenigde Staten, Frankrijk en de Verenigde Naties via de United Nations Interim Force in Lebanon (UNIFIL). Maar het zijn duidelijk de Verenigde Staten die de dienst uitmaken. De Verenigde Naties “hosten” het mechanisme, terwijl de Verenigde Staten het “voorzitten”. 

Dit onderscheid tussen “hosting” en “chairing” is nieuw voor mij. Het lijkt erop dat de Verenigde Naties de thee mogen zetten.

In paragraaf 11 van de overeenkomst staat dat de Libanese strijdkrachten “bij het begin van de beëindiging van de vijandelijkheden” troepen zullen inzetten om alle grensovergangen te controleren, maar dit wordt onmiddellijk tenietgedaan door paragraaf 12, waarin staat dat de Libanese strijdkrachten het door Israël gecontroleerde gebied – inclusief de grens – alleen gefaseerd zullen betreden, gedurende 60 dagen.

Wat de LAF in plaats daarvan zal doen is een nieuwe Zuid-Libanese grens opzetten langs de Litani rivier. Dat is de praktische betekenis van paragraaf 11. Het is in feite een nieuwe grens, en de Israëli's controleren het zuiden ervan.

“Bovendien zal de LAF troepen inzetten, wegblokkades en controleposten oprichten op alle wegen en bruggen langs de grenslijn die het gebied van Zuid-Litani afbakent.”

Daarom lieten de Israëliërs de dag voor het staakt-het-vuren een peloton speciale eenheden invliegen voor een paar seconden fotomoment op de Litani-rivier. Zo konden ze aantonen dat hun strijdkrachten de plaats hadden bereikt.

De Verenigde Staten hebben alle troeven in handen. De Libanese strijdkrachten zijn het enige leger dat ik me kan herinneren in de moderne geschiedenis dat “neutraal bleef” toen hun land werd binnengevallen. De Libanese strijdkrachten zijn letterlijk in loondienst van de Verenigde Staten. 

Dit is een complex land. De waarheid is dat de meerderheid van de soldaten van het Libanese leger hun land daadwerkelijk zouden verdedigen tegen Israël als ze de kans zouden krijgen, terwijl hun leiderschap totaal andere ideeën heeft en door de VS gesteunde politieke ambities heeft. 

De Verenigde Staten zijn partij in het conflict. De bommen die op Libanese hoofden vallen, zijn Amerikaanse bommen, gedropt vanuit Amerikaanse vliegtuigen. De Verenigde Staten zijn door deze overeenkomst verantwoordelijk voor de "vrede". De VS, als huidige imperiale hegemoon, laat zijn jas dragen door de voormalige koloniale macht Frankrijk, in ruil voor welke eer Frankrijk immuniteit verleende aan de Israëlische premier Benjamin Netanyahu voor oorlogsmisdaden.

“…de meerderheid van de soldaten van het Libanese leger zou hun land in feite verdedigen tegen Israël als ze de kans zouden krijgen, terwijl hun leiders andere ideeën hebben en door de VS gesteunde politieke ambities.” 

Mensen in Libanon verlangen wanhopig naar vrede. Het is op aandringen van de Verenigde Staten dat Libanon geen luchtverdediging heeft – historisch gezien heeft de VS erop aangedrongen om de door Syrië gegeven luchtverdediging te verwijderen, en de VS heeft ervoor gezorgd dat ze nooit zijn vervangen. De VS houdt Libanon onder controle zodat Israël het kan schenden.

De Verenigde Staten willen Libanon verdeeld, zwak en overgeleverd aan Israël zien, en willen een vermindering van de sjiitische bevolking zien. De op één na grootste Amerikaanse ambassade ter wereld wordt hier gebouwd als een knooppunt van regionale invloed, en op de dag dat het staakt-het-vuren van kracht werd, activeerden de VS en Israël de aanval op Aleppo door hun proxy-leger in Syrië.

Hezbollah is officieel geen partij bij de wapenstilstandsovereenkomst, die tussen staten is, maar is de grootste politieke partij in het Libanese parlement en lid van de coalitieregering van Libanon. Hezbollah moet daarom hebben ingestemd met de wapenstilstandsovereenkomst. Ze hebben wanhopig geprobeerd deze overeenkomst af te schilderen als een overwinning, de bevestiging dat ze de Israëlische invasie van Zuid-Libanon hebben afgeslagen.

We moeten niet vergeten dat Israël nog lang geleden Beiroet heeft bezet en in handen heeft gehad, met steun van de VS en Frankrijk. Ik begrijp dus volledig dat het voorkomen dat zoiets opnieuw gebeurt een prestatie is. Het is nog meer een prestatie gezien de grote verliezen van Hezbollah in vermoord leiderschap en verlamd personeel door de terroristische pageraanvallen. 

Maar deze wapenstilstandsovereenkomst verraadt de positieve uitkomst van de gevechten.

Israël heeft laten zien dat het zowel de capaciteit als de wil heeft om Libanon vanuit de lucht te verwoesten, net zoals het Gaza heeft verwoest. Het heeft laten zien dat het dezelfde levensondersteunende infrastructuur zal aanvallen en wijdverbreide wreedheden zal begaan zonder wroeging. Libanon heeft gezien dat het, net als Gaza, geen verdediging heeft en dat de internationale gemeenschap op korte termijn niets zal doen om de slachting te stoppen.

Israël heeft 72 uur lang de wapenstilstand openlijk geschonden zonder een woord van protest van de westerse mogendheden. Zodra iemand ook maar één schot afvuurt, zullen de VS en zijn satellieten hun verontwaardiging uiten, zal het zware bombardement op Beiroet hervatten en zal Israël opnieuw proberen op te rukken vanuit zijn nieuwe, verbeterde zuidelijke bases in Libanon. 

Ik zie dit eerder vroeg dan laat gebeuren. Vredesakkoorden die volledig in het voordeel van één kant zijn, houden nooit stand, tenzij de benadeelde partij effectief wordt uitgeroeid, en dat is niet gebeurd. 

Toch. Hier is een herinnering aan Israëls morele capaciteit.

Craig Murray is auteur, presentator en mensenrechtenactivist. Hij was van augustus 2002 tot oktober 2004 Brits ambassadeur in Oezbekistan en van 2007 tot 2010 rector van de Universiteit van Dundee. Zijn berichtgeving is volledig afhankelijk van de steun van lezers. Abonnementen om deze blog gaande te houden zijn dankbaar ontvangen.

Abonnementen om deze blog gaande te houden zijn dankbaar ontvangenOmdat sommige mensen een alternatief voor PayPal wensen, heb ik nieuwe betaalmethoden opgezet, waaronder een GoFundMe-oproep en Patreon rekening.

Dit artikel is van CraigMurray.org.uk.

De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.