Robert Inlakesh doet verslag van de manier waarop het Amerikaanse Congres critici van Israël wil aanpakken.
US Capitol. (Witte Huis/Adam Schultz)
By Robert Inlakesh
MintPress Nieuws
A coalitie van burgerrechtengroepen is het alarm slaan over drie wetsvoorstellen die, zo stellen ze, een gedurfde poging vertegenwoordigen om afwijkende meningen te onderdrukken en de vrije meningsuiting in de Verenigde Staten te beperken. De wetgeving — HR6408, HR9495 en S.4136 — beweert terrorisme te bestrijden door zich te richten op de belastingvrije status van non-profitorganisaties die in overtreding zijn.
Maar critici beweren dat het echte doel veel sluwer is: organisaties onderdrukken die kritisch zijn over Israël. De wetsvoorstellen, gesteund door wetgevers met nauwe banden met AIPAC, zouden, als ze worden aangenomen, de weg kunnen vrijmaken voor een ongekende repressie van afwijkende meningen onder het mom van nationale veiligheid.
Hoewel federale wetten het al verbieden om verboden terroristische organisaties te steunen, zouden deze wetsvoorstellen de invloed van de overheid op non-profitorganisaties vergroten, onder het mom van het bestrijden van dergelijke bedreigingen.
HR6408 en HR9495 zijn al door het Huis van Afgevaardigden aangenomen, met S.4136 die klaar staat om verdere amendementen aan de wetgevende inspanning toe te voegen. Critici hebben HR9495 de "nonprofit killer bill" genoemd en het trekt scherpe kritiek veroordeling van groepen zoals de American Civil Liberties Union (ACLU) en de Council on American-Islamic Relations (CAIR).
In een brief die door meer dan 300 non-profitorganisaties werd ondertekend, riep de ACLU het Congres op om de wetgeving te verwerpen. De ACLU waarschuwde voor de mogelijkheid dat deze de grondwettelijke rechten zou kunnen ondermijnen en de overheid meer macht zou kunnen geven.
CAIR gaf uiting aan deze zorgen in een persbericht, de wetsvoorstellen als "ondemocratisch" bestempeld en beschuldigd van het ondermijnen van fundamentele vrijheden. Met de groeiende tegenstand kan het lot van deze controversiële wetsvoorstellen afhangen van het vermogen van burgerrechtenactivisten om publieke en wetgevende weerstand te mobiliseren.
Critici beweren dat de wetgevende impuls die belichaamd wordt door HR9495 en HR6408 de Amerikaanse minister van Financiën ongekende bevoegdheden geeft, waardoor zij eenzijdig de belastingvrije status van non-profitorganisaties die beschuldigd worden van “steun aan terrorisme” kunnen intrekken. De Council on American-Islamic Relations (CAIR) waarschuwt dat dit gedaan zou kunnen worden met behulp van vertrouwelijk bewijsmateriaal zonder formele aanklachten of voldoende mogelijkheden voor organisaties om zichzelf te verdedigen.
Ondanks deze kritiek hebben beide wetsvoorstellen gewist Congres, met HR6408 — gefactureerd door zijn aanhangers als reactie op de door Hamas geleide aanval op Israël op 7 oktober 2023 — die minder aandacht kreeg, maar wel te maken kreeg met een vergelijkbare terugslag. Het Arab American Anti-Discrimination Committee stelt De wetgeving creëert ‘vrijwel geen beperkingen of verantwoordingsplicht’ aan de discretionaire bevoegdheid van de minister van Financiën, waardoor beslissingen kunnen worden genomen op basis van standpunten die verschillen van die van de regering die aan de macht is.
Jonathan Schanzer, vicevoorzitter van de Foundation for Defence of Democracies, een neoconservatieve denktank uit Washington, beweert dat pro-Palestijnse studentenprotesteerders ‘begeleiding en steun’ krijgen van Amerikaanse non-profitorganisaties.
Pro-Palestina-kamp voor studenten uit Columbia op 23 april, een dag na een inval door de NYPD. (Pamela Drew, Flickr, CC BY-NC 2.0)
Schanzer vorderingen dat een van die liefdadigheidsinstellingen, American Muslims in Palestine, een “opvallende gelijkenis vertoont met de liefdadigheidsinstellingen van Hamas die hier meer dan tien jaar geleden zijn ontmanteld.” Schanzer verwees waarschijnlijk naar de Stichting Heilig Land, die onderworpen werden aan een zeer gepolitiseerd proces dat ertoe leidde dat ze in het tijdperk na 9/11 als terroristische organisatie werden aangemerkt.
Republikeins Congreslid David Kustoff, de sponsor van HR6408, heeft bijna $230,000 van pro-Israël lobbygroepen. Een luidruchtige advocaat voor het wegwerken van antisemitisme, Kustoffs initiatieven hebben veroordeling gekregen voor het tot zwijgen brengen van kritiek op Israël op universiteitscampussen. Na de goedkeuring van het wetsvoorstel beweerde Kustoff: "Recente rapporten geven aan dat er non-profitorganisaties in de VS zijn die ervan verdacht worden steun en financiering te bieden aan terroristische groeperingen."
Senatoren John Cornyn en Angus King, begunstigden van aanzienlijke donaties van pro-Israëlische donoren, dienden S.4136 in, een wetsvoorstel dat voorstelt de belastingvrije status van organisaties die beschuldigd worden van steun aan terrorisme op te schorten. Cornyn heeft ten minste $488,888 van pro-Israëlische donoren en senator Angus King top donateur van 2019-2024 was dat AIPAC.
Congreslid Claudia Tenney, die meer dan $ 178,000 heeft ontvangen van pro-Israëlische donoren, was de initiatiefnemer van HR9495, dat door tegenstanders de 'non-profit killer bill' is genoemd. Ze waarschuwde dat het tot te grote overheidsbemoeienis zou kunnen leiden en afwijkende meningen zou kunnen onderdrukken.
Als het Amerikaanse ministerie van Financiën besluit het advies van AIPAC op te volgen, kan dat een tijdperk van ongekende controle inluiden voor elke liefdadigheidsinstelling die kritisch staat tegenover Israël. Historisch gezien vereiste het aanpakken van dergelijke organisaties, samen met universiteiten, mensenrechtengroepen en media, de omslachtige stap om ze aan te merken als terroristische entiteiten. De voorgestelde wetgeving dreigt dit proces echter te stroomlijnen, waardoor wat ooit een juridisch labyrint was — een proces van checks and balances dat ervoor zorgt dat de burgerrechten van Amerikanen worden beschermd — verandert in een snelle manier om afwijkende meningen het zwijgen op te leggen.
Deze verschuiving sluit aan bij de vurige houding van de verkozen president Donald Trump. retoriek over het hard aanpakken van universiteitscampussen die protesten tegen Israël toestaan. De wetsvoorstellen — voornamelijk opgesteld door Republikeinse wetgevers — lijken ontworpen om aan te sluiten bij Trumps ideologische kruistocht, die op het punt staat om aanhang te krijgen bij zijn terugkeer naar het presidentschap. Trumps beloften om zich te richten op instellingen die onvoldoende ondersteunend worden geacht voor Israël, hangen zwaar boven deze wetgevende push.
Centraal in deze zorgen staat Trumps genomineerde voor minister van Financiën, Scott Bessent, een hedgefondsmanager met een roemruchte en soms controversiële carrière. Als voormalig topinvesteerder van George Soros zorgde Bessent in 2014 voor ophef toen hij naar verluidt dreigde af te treden vanwege het voorstel van de Open Society Foundations om te desinvesteren in bedrijven die banden hebben met Israël. Volgens The Wall Street JournalHet ultimatum van Bessent maakte effectief een einde aan het idee.
De angsten rondom deze wetswijziging zijn niet geheel speculatief. Recente overheidsacties, zoals de aanwijzing van het Samidoun Palestinian Prisoner Solidarity Network als terroristische organisatie, hebben al laten zien dat de staat bereid is de grenzen van dergelijke classificaties op te rekken.
Nu deze nieuwe wetsvoorstellen op het punt staan te worden aangenomen, maken critici zich zorgen dat de lijst met doelwitten zal groeien en niet alleen pro-Palestijnse non-profitorganisaties zal omvatten, maar ook elke groep die het aandurft Israël te bekritiseren. Voor velen hangt het spook van een allesomvattende repressie boven het hoofd, die de fundamenten van vrije meningsuiting en afwijkende meningen bedreigt.
Robert Inlakesh is een politiek analist, journalist en documentairemaker, momenteel gevestigd in Londen. Hij heeft verslag gedaan van en woonde in de bezette Palestijnse gebieden en presenteert de show ‘Palestine Files’. Directeur van “Steal of the Century: Trump’s Palestine-Israel Catastrofe.” Volg hem op Twitter @falasteen47
Dit artikel is afkomstig van MPN.news, een prijswinnende onderzoeksredactie. Meld u aan voor hun nieuwsbrief.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
ALLEN schuldig door associatie en hun stilzwijgen. Amerika moet beginnen met het praktiseren van wat het zo ijverig predikt. De hypocrisie kan niet groter zijn.
“Alles rustig aan het westelijk front”…
Amerikaanse politici moeten zich registreren als buitenlandse agenten, en dan (*krijgen ze een pak slaag).
Stilte kan niet worden vastgelegd in wetgeving. Wat er in zulke tijden gebeurt, is dat de onenigheid ondergronds gaat. Of nog meer ondergronds, want dit is altijd een relatieve beweging. Het is niet dat dit de eerste regering is die zo denkt. Het is vrij standaard voor het type controlefreak, vooral de simpele. Dus, dit is al vele malen eerder op verschillende manieren geprobeerd, maar het werkt niet. En als je er even bij stilstaat (natuurlijk beseffend dat denken niet het sterkste punt is van moderne Amerikaanse politici), dan kan het niet werken.
Traditioneel gezien drijft dit de onenigheid alleen maar dieper de underground in. De bijeenkomsten worden minder openbaar. Links leert misschien zelfs hoe het offline moet werken. Er zijn misschien minder protesten op straat, wat de controlfreaks blij maakt. Maar in een maatschappij die echt weerstand wil bieden, is de weerstand juist gegroeid toen die ondergronds werd gedwongen, omdat dat meer mensen tegen de controlfreaks opzette. Het goede nieuws is dat dit soms een drukboilersituatie creëert die daadwerkelijk leidt tot echte verandering in een maatschappij, althans voor een korte tijd.
Maar dat soort echte verandering zou de Democraten de stuipen op het lijf jagen, dus ze zullen eindigen in hun gebruikelijke rol van het proberen te onderdrukken en controleren van populisme en volksbewegingen. Alle Democraten rechts van de Progressieven, en een behoorlijk aantal van de Progressieven, zouden Trump steunen als het 'kleinere kwaad' voor echte verandering. Vergeet niet dat de meeste Democratische Socialisten van Amerika tegen echt socialisme zijn.
Er is geen echte 'links' in dit land, en dat is al een tijdje zo. Er is alleen extreem rechts en minder extreem maar nog steeds erg rechts, The Retrumplicans, The Rhinos, en de verschillende Dems die rechts zijn vermomd als links. Het is een show van niks. Maar de Dems gaven vroeger tenminste een show. Vroeger deden ze alsof we een hond in de strijd hadden. Nu zijn ze gewoon van jas veranderd. Beide kanten zijn essentieel, ongeacht met welke kant je het eens bent. Zonder de twee kanten om elkaar in evenwicht te houden, duik je recht de grond in. En dat is precies wat we nu doen. Het lijkt gewoon niet gepast om jullie allemaal een fijne Thanksgiving te wensen met een genocide en mensen die honger lijden, maar als dat zo was, weet je dat ik dat zou doen. Dankjewel.
Dit is nog een voorbeeld van de macht van de Israëlische lobby.
HR 6408 had slechts 7 mede-sponsors, maar werd toch door het Huis aangenomen, op bevel van AIPAC. Het wetsvoorstel kreeg slechts 11 tegenstemmen, allemaal Democratisch, behalve Thomas Massie (R-KY).
HR 9495 had slechts 4 mede-sponsors, maar werd toch door het Huis aangenomen, op bevel van AIPAC. Er waren 184 tegenstemmen, allemaal Democratisch, behalve Thomas Massie (R-KY).
Het doel van deze wetsvoorstellen is om alle verzet tegen de genocide de kop in te drukken.
“Hier is niets te zien, mensen, loop maar door…”
Eigenlijk schreeuw ik in stilte over de manier waarop onze vanzelfsprekende verwachtingen en grondwettelijk vastgelegde rechten zo snel en vooral gestaag worden uitgehold.
Je zou zelfs kunnen zeggen dat deze gebeurtenissen zich in het geheim afspelen, omdat de dagelijkse afleiding van de aanhoudende uitbraken van menselijk geweld steeds normaler worden naarmate we dagelijks de oogst binnenhalen van nieuws uit bepaalde delen van de wereld.
“Genormaliseerd.” “Gewend.” “Onopvallend.” En al te snel onopgemerkt? Waarom heb ik het gevoel dat deze laatste poging van “de Lobby” deel uitmaakt van een vooraf geplande oefening in wat alleen maar verdere, diepere, hardere repressie lijkt te worden in de komende dagen?
Het doel van het Eerste Amendement was om te voorkomen dat de overheid mondelinge toespraken of gedrukte persen zou straffen of onderdrukken die de vertelling van de overheid of een publieke verklaring als onjuist of opzettelijk onjuist zouden kunnen aanwijzen.
Amerikaanse matrozen die de aanval van het Israëlische leger op de ongewapende USS Liberty in 1967 op volle zee overleefden, ondergingen een aanval met luchtlandings- en kanonneerboten. Amerikaanse luchtlandingsboten kregen het bevel terug te keren naar de basis terwijl hun medematroos werd aangevallen. Ze werden bedreigd met verlies van hun pensioen en andere straffen als ze de aanval zouden onthullen.
Het is bedrog om te beweren dat Israël een bondgenoot van de VS is.
Ja, Trump zal afwijkende meningen over Israël onderdrukken, zoals de Twitter Files lieten zien dat Biden deed over Oekraïne en Covid. De democraten onderdrukken afwijkende meningen en zullen Trumps monddood maken van Palestijnse steun.
Misschien is het tijd voor een naamsverandering – naar de Verenigde Staten van Israël, ook al is het land niet echt verenigd.
Israël.
Als vrije meningsuiting gecriminaliseerd wordt, komt terrorisme thuis om te roosteren. Deze schurkenregering is niet trouw aan de Grondwet.
Het is interessant hoe sommige van de grootste voorstanders van vrije meningsuiting als het gaat om toegegeven soms waanvoorstellingen en gekke campus woke-protesteerders, een van de grootste cheerleaders zijn voor onderdrukking van critici van Israël. Ik denk aan de walgelijke types van Ben Shapiro.
Het is interessant hoe alles op zijn kop staat als het gaat om pro-Israëlische belangen en de macht van de zionisten. Alles is anders, behalve één ding: je kunt er je huis op verwedden dat de elites natuurlijk boven alles de Israëlische lobby en Israëlische verdedigers bevoordelen.
Dit is een heel lastige kwestie, omdat ALLE delen van de machts-elites zich op zijn minst volledig aan Israël lijken te committeren. Velen zijn ook vastbesloten om Gaza en Westelijke Jordaanoever etnisch te zuiveren, dus een nationaal "debat" zou in de weg zitten. De machts-elites moeten ergens een zekere cohesie over hebben en Israël is dat project voor hen. Ik denk dat er dramatische repressie op komst is en dat zou ook zo zijn geweest als Trump had verloren. De beweging in de afgelopen paar decennia is een onverbiddelijke politieke beweging richting autoritarisme, totalitarisme en (mijn voorkeur) neo-feodalisme. Er is geen toekomst in wat we decennia geleden misschien als liberale democratie hebben gedefinieerd - vandaag de dag is de hele definitie van liberale democratie de keuze van die drie toekomstige mogelijkheden. Als onderdeel van dit proces is er een langdurige culturele beweging richting agressieve onwetendheid, emotionalisme en fantasie van de kant van de algemene bevolking. Dit is geen samenzwering, hoewel er samenzweringen bij betrokken zijn, maar vooral een natuurlijke historische beweging die onvermijdelijk is sinds het einde van de Koude Oorlog. Dit is de schuld, als er één is, van onze verering van de consumptiecultuur en 24/7-entertainment.
Het is fascinerend hoe sommige van de grootste voorstanders van vrije meningsuiting en grondwettelijke bescherming als het gaat om toegegeven soms waanvoorstellingen en gekke campus woke-protesteerders, een van de grootste cheerleaders zijn voor onderdrukking van critici van Israël. Ik denk aan de walgelijke types van Ben Shapiro.
Het is interessant hoe alles op zijn kop staat als het gaat om pro-Israëlische belangen en zionistische macht, alles is anders, behalve één ding waar je je klok op kunt gelijkzetten: de elites zullen natuurlijk boven alles de Israëlische lobby en Israëlische verdedigers bevoordelen.
Kan dit niet voor de rechter worden aangevochten, gezien het feit dat er geen wettelijke definitie van terrorisme bestaat?
Durft iemand in Amerika Israël in twijfel te trekken?
Bevrijd Palestina, Libanon en Syrië!