Craig Murray: Amerikaans-Israëlische barbaarsheid in Libanon

De bommen die hebben meer dan 3,500 Libanezen om het leven brachten, de meesten van hen vrouwen en kinderen, werden in de VS geproduceerd en voor dat doel geleverd, samen met de vliegtuigen die hen afwierpen.

By Craig Murray
in Beiroet, Libanon
CraigMurray.org.uk

I kon de gemakkelijke, troostende leugen niet vertellen.

"Nee," zei ik tegen de vrouw, haar getraumatiseerde kinderen klampten zich vast aan haar benen, "ik kan niet zeggen dat je hier veilig bent; niemand van ons is veilig. De Israëliërs zijn genocidaal. Maar in Libanon hebben ze tot nu toe nog geen school gebombardeerd."

Ik was met 67 families, met 215 kinderen, die als vluchtelingen in een kleine school in Ain Rumaila in Zuid-Beiroet leven. Het gebied grenst aan de geëvacueerde buitenwijk Dahiya die de Israëliërs systematisch slopen, en de ramen van de school trillen elke dag door bombardementen.

Deze vrouw is een schooljuf als ze thuis is in Zuid-Libanon, en haar man is een gepensioneerde soldaat. Ze moesten hun kleine stad zonder waarschuwing verlaten, door een intense luchtaanval, terwijl Israëlische bommen gebouwen verwoestten en mensen om hen heen doodden en verminkten. 

Ze kwamen er alleen uit met wat ze konden dragen. Hun huis werd achter hen verwoest.

Israël heeft vluchtelingen in heel Libanon aangevallen. Nog maar een dag eerder waren we op de locatie van een vluchtelingenhulpcentrum in het centrum van Beiroet, dat het doelwit was van een raketaanval. Het dodental bij die aanval is inmiddels opgelopen tot vijf, met 17 ernstig gewonden. 

Ik bereikte die site voordat ik precies kon vaststellen wat het doel was:

Mijn doel bij het bezoek aan de school was om een ​​aantal vluchtelingen hun eigen verhalen te laten vertellen voor de camera, over hun dagelijkse leven vóór de oorlog en hun gemeenschappen. Zo zouden mensen hen als individuen kunnen zien, en niet alleen als een opeengepakte hoop ellende. 

Ik denk dat dat werkte. Binnen 48 uur zal de resulterende video beschikbaar zijn. Maar wat deze vrouw dringend wilde dat ik haar vertelde, was dat ze nu veilig zijn. 

En dat kon ik niet. Als de kinderen Engels konden verstaan, had ik misschien voor hun gelogen en gezegd dat alles in orde was. Maar de situatie is te ernstig voor zelfzuchtige valse vrolijkheid.

Voordat ik vertrok, stond een van de gezinnen die we ontmoetten, die alles verloren hadden en moeite hadden met hun basisbehoeften, erop dat we met hen gingen zitten en hun maaltijd met hen deelden: salade en linzen, gekookt op een gasfles op één pit. 

Het was een zeer nederige ervaring om hun vriendelijkheid en warmte tegenover vreemden te ervaren.

Gisteren vloog Amos Hochstein, de Amerikaanse gezant, naar Beiroet om te “onderhandelen” over een vredesakkoord tussen Libanon en Israël. 

Meer dan 3,500 Libanezen zijn gedood, de meesten van hen vrouwen en kinderen. De bommen die hen doodden, waren niet alleen in de VS gemaakt, ze werden ook door de VS geleverd voor dat doel. Net als de vliegtuigen die ze afwierpen.

De Amerikanen zijn arrogant genoeg om Amos Hochstein, geboren in de terroristische staat uit Israëlische ouders en zelf een voormalig lid van het Israëlische leger, als hun “vredesgezant” te sturen.

En het zegt alles over de werkelijke interesse van Amerika in de regio dat Hochsteins officiële positie in de regering-Biden is eigenlijk adviseur energiezekerheid.

Zoals ik in mijn laatste artikel uitlegde, is Israëls intensieve bombardementencampagne ontworpen om Libanon bang te maken en een vredesakkoord te laten tekenen dat eigenlijk een overgave is. Het garandeert Israëlische strijdkrachten toegang tot Zuid-Libanon en militaire overvluchten over het hele land.

De toegang tot Zuid-Libanon is in het laatste ontwerp naar verluidt afgezwakt en geformuleerd als “in het kader van het nastreven van Israëls recht op zelfverdediging”.

Aangezien de hele wereld het afgelopen jaar en meer heeft gezien dat “Israëls recht op zelfverdediging” door zowel Israël als de Verenigde Staten wordt geïnterpreteerd als het recht om genocide te plegen, zou Libanon volkomen gek zijn om dit document te ondertekenen. 

Op dezelfde manier zou Libanon gerustgesteld moeten worden door de VS als ‘garant’ voor de overeenkomst in te schakelen. 

U leest het goed: het land dat momenteel de genocidale bombardementen op Libanon financiert en levert, zal garant staan ​​voor de veiligheid ervan.

Zoals altijd bij dit soort onderhandelingen wil geen van beide partijen in de weg staan ​​van een deal. Daarom waren de Libanezen beleefd tegen Hochstein en hij reist nu af naar Tel Aviv om met Israël in te stemmen met kleine taalkundige aanpassingen die het geheel beter laten klinken.

Ik maak me zorgen om Libanon. In een andere post zal ik proberen de talloze manieren te schetsen waarop de VS en Israël proberen de oude verdeeldheid van de burgeroorlog te heropenen om het verzet te ondermijnen. 

Een van die manieren is natuurlijk om facties ervan te overtuigen dat Israël echt vrede wil en dat Hezbollah een redelijke deal blokkeert. Het is duidelijk geen redelijke deal, maar mensen die wanhopig zijn geworden door de Israëlische staatsterreur die hun land is aangedaan, kunnen zien wat ze willen geloven.

Mocht Libanon de deal accepteren in het belang van het bewaren van de eenheid, zoals de VS nastreeft, dan twijfel ik er geen moment aan dat deze deal binnenkort zal worden gezien als een belangrijke stap op weg naar de Israëlische annexatie van Zuid-Libanon.

Omdat het van essentieel belang is om te begrijpen dat Groot-Israël altijd al het doel is geweest van zowel Israël als de Verenigde Staten. 

Als u nog steeds niet door de schijn van de regering-Biden heen bent, die Israël probeert te “beteugelen”, terwijl ze steeds meer geld en wapens voor de genocide ter beschikking stelt, dan bent u zo’n dwaas dat ik u niet kan helpen.

Craig Murray is auteur, presentator en mensenrechtenactivist. Hij was van augustus 2002 tot oktober 2004 Brits ambassadeur in Oezbekistan en van 2007 tot 2010 rector van de Universiteit van Dundee. Zijn berichtgeving is volledig afhankelijk van de steun van lezers. Abonnementen om deze blog gaande te houden zijn dankbaar ontvangen.

Abonnementen om deze blog gaande te houden zijn dankbaar ontvangenOmdat sommige mensen een alternatief voor PayPal wensen, heb ik nieuwe betaalmethoden opgezet, waaronder een GoFundMe-oproep en Patreon rekening.

Dit artikel is van CraigMurray.org.uk.

De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.