Vertel de Britse staat dat journalistiek geen misdaad is

Aandelen

Des Freedman over waarom nationale nieuwsorganisaties geen verslag doen van de repressie tegen pro-Palestijnse journalisten in Groot-Brittannië.

Britse journaliste Asa Winstanley. (AsaWinstantley.com via DeclassifiedUK)

By Freedmans
vrijgegeven VK

'J“Onafhankelijkheidsstreven is de levensader van de democratie” geproclameerd Premier Keir Starmer in een commentaarstuk voor The Guardian eind oktober. “Alleen omdat journalisten dapper zijn, betekent dat niet dat ze ooit geïntimideerd zouden moeten worden”, schreef hij.

Toch, elf dagen voordat zijn artikel werd gepubliceerd, hadden agenten van de antiterrorisme-eenheid van de Metropolitan Police overvallen het huis van Asa Winstanley, een bekende pro-Palestijnse journalist met De Elektronische Intifadaen zijn apparatuur in beslag genomen op grond van de bepalingen van de Britse Terrorism Act.

Winstanley kreeg een brief overhandigd waarin stond dat de inval onderdeel was van 'Operatie Onophoudelijkheid', een antiterreurinitiatief waarover weinig bekend is.

Dit is niet de eerste keer dat antiterreurwetten de afgelopen maanden worden gebruikt om pro-Palestijnse stemmen het zwijgen op te leggen. 

It volgt de aanhouding van Richard Medhurst op luchthaven Heathrow en de arrestatie van Sarah Wilkinson in augustus 2024. Beiden zijn onafhankelijke journalisten die een belangrijke rol spelen in de verslaggeving over de oorlog van Israël tegen de Palestijnen.

[Zien: Britse premier terroriseert aanhangers van Palestina]

De aanvallen op journalisten maken deel uit van een breder patroon van intimidatie van pro-Palestijnse activisten.

Dit omvat de arresteren op 1 november van de Joodse academicus Haim Bresheeth voor vermeende steun aan een 'verboden organisatie' na het houden van een toespraak buiten de residentie van de Israëlische ambassadeur in het Verenigd Koninkrijk in Londen 

Bresheeth benadrukte de prestaties van de Israëlische regering: “Moord, chaos, genocide, racisme, vernietiging, dat is waar ze goed in zijn”.

Ondertussen moet Richard Barnard, medeoprichter van de actiegroep Palestine Action, in april terechtstaan ​​op beschuldiging van criminele vernieling en steun aan een verboden organisatie.

Er zijn momenteel nog 16 andere leden van Palestine Action gedetineerd, waarvan er slechts vijf zijn veroordeeld, terwijl de anderen in voorarrest zitten.

Media-uitval

Als reactie op deze schandalige inbreuken op de mogelijkheid van journalisten om hun werk te doen, vrijgegeven VK bekend in september al dat “ze deel uitmaken van een sinistere ontwikkeling die ernstige gevolgen heeft voor de burgerlijke vrijheden en de vrijheid van meningsuiting, maar die door de reguliere media is genegeerd.”

Dat is nog steeds het geval. Geen enkel nationaal nieuwsmedium in het Verenigd Koninkrijk heeft bericht over de politieoptredens tegen Britse pro-Palestijnse journalisten. Geen van hen heeft eraan gedacht om te onderzoeken wat 'Operation Incessantness' zou kunnen betekenen voor de persvrijheid. 

Richie Medhurst op zijn X-feed op 19 augustus 2024, waarin details van zijn arrestatie worden aangekondigd. (X)

Geen van hen heeft stilgestaan ​​bij het precedent dat is geschapen door het gebruik van antiterreurwetten bij berichtgeving over Gaza.

De reguliere nieuwsorganisaties zijn echter perfect voorbereid om verslag te doen van politieacties die buiten het Verenigd Koninkrijk plaatsvinden. The Guardianheeft bijvoorbeeld veel artikelen gepubliceerd over arrestaties van journalisten in het buitenland, bijvoorbeeld in Rusland, China, Somalië en India terwijl de BBC berichtte over de intimidatie van journalisten in Cambodja, Venezuela en Iran.

Een recente uitzondering hierop was de wijdverbreide dekking in november 2023 van een uitspraak van het Hooggerechtshof waarin de Metropolitan Police werd bekritiseerd voor het uitvoeren van een antiterrorisme-inval bij een freelance journalist in juli van dat jaar. 

Het oordeel oordeelde dat de mensenrechten van de anonieme verslaggever, die zich bezighield met kwesties van nationale veiligheid, waaronder beschuldigingen over “het niet aanpakken van de Chinese invloed en kwesties van defensie-aanbestedingen”, waren geschonden. 

In dit specifieke geval waren de nationale kranten bereid om ‘een van hun eigen mensen’ te steunen. Dit bleek uit de steun die aan de journalist werd verleend, volgens hun advocaat, niet alleen door de National Union of Journalists (NUJ) en de Free Speech Union, maar ook De Zon, Associated Newspapers, Telegraph Media Group en Joodse kroniek.

Van nieuwsorganisaties is geen enkele steun ontvangen voor pro-Palestijnse journalisten die met soortgelijke politieacties te maken hebben gehad. 

De belangstelling van de pers voor het gebruik van de Terrorismewet zal waarschijnlijk veel groter zijn focus bij de veroordeling van pro-Palestijnse demonstranten die tijdens een mars naar verluidt pro-Hamas-symbolen toonden (ondanks de uitspraak van de rechter dat er geen bewijs was van steun voor Hamas), dan het aanklagen van ongerechtvaardigde intimidatie door de staat van onafhankelijke journalisten.

Opstaan ​​tegen de staat

Starmer op de VN-klimaatbijeenkomst in Bakoe, Azerbeidzjan, op dinsdag. (Simon Dawson / Nr. 10 Downing Street, Flickr, CC BY 2.0)

In plaats daarvan is het aan activisten, vakbonden en journalistieke NGO's overgelaten om de invallen en arrestaties van pro-Palestijnse journalisten bekend te maken. 

De NUJ heeft veroordeeld “het toenemende gebruik van antiterrorismewetgeving tegen journalisten als een intimiderende maatregel die schadelijk is voor de journalistiek in het algemeen belang en de persvrijheid.” En het Comité voor de Bescherming van Journalisten reageerden op de aanval op Asa Winstanley door te eisen dat al zijn apparaten onmiddellijk aan hem werden teruggegeven. 

“In plaats van de vertrouwelijkheid van journalistieke bronnen in gevaar te brengen, zouden autoriteiten waarborgen moeten implementeren om onrechtmatig onderzoek naar journalisten te voorkomen en ervoor te zorgen dat zij hun werk ongestoord kunnen doen”, staat er.

Ondertussen is er stilte van een journalistieke instelling wiens motto, als een Daily Mail commentaar stuk eens zet het, is dat “vrije meningsuiting de hoeksteen is van een vrije samenleving.” Het lijkt erop dat vrije meningsuiting is voorbehouden aan sommige journalisten, maar zeker niet aan allen.

Hoewel het uiteraard waar is dat de media in het Verenigd Koninkrijk niet te maken hebben met dezelfde mate van beperkingen en geweld als journalisten in autoritaire landen, vormt intimidatie door de staat – zowel formeel als informeel – een reële bedreiging voor journalisten die de status quo uitdagen, met name op het gebied van buitenlands beleid.

Dit is tenslotte een land dat gevangenen heeft Julian Assange meer dan vijf jaar vast voor de misdaad journalist te zijn die zich niet aan de regels hield. Dit is een land dat een 'vrijwillig' systeem van perscensuur op militaire kwesties hanteert via de Adviescommissie Defensie en Veiligheidsmedia (DSMA) waaraan de meeste redacteuren maar al te graag gehoor geven. 

Dit is een land met nieuwsmedia die óf in handen zijn van miljardairs en techmagnaten, óf worden gerund door een publieke omroep met nauwe banden met de huidige regering. 

Dit is een land waar de politie routinematig ‘onruststokende journalisten’ bespioneert, zoals we zagen bij de openbaringen dat de politie van Noord-Ierland zich meer dan 10 jaar lang schuldig heeft gemaakt aan heimelijke bewaking en doofpotaffaires voordat ze alleen werden ontdekt dankzij het volhardende werk van gewone journalisten.

Dus toen Keir Starmer afkondigt dat “er geen directe bedreiging is voor de persvrijheid in ons land”, neem dit met meer dan een korreltje zout. Zoals we hebben gezien, zijn de “indirecte” bedreigingen van de DSMA en de geconcentreerde aard van media-eigendom significant genoeg. 

Er is weinig reden voor zelfgenoegzaamheid als het gaat om de maatregelen die de staat bereid is te nemen om journalisten de mond te snoeren die zij als een 'directe bedreiging' ziet voor het buitenlands beleid dat de Israëlische aanval op Gaza en de bredere chaos in het Midden-Oosten heeft gefaciliteerd.

Toch lijkt het er niet op dat de taak van de staat er makkelijker op zal worden. letter gepubliceerd The Independent Uit een rapport van 230 leden van de mediabranche, waaronder meer dan 101 anonieme BBC-medewerkers, die klaagden over de bevooroordeelde berichtgeving in de media over Israël, blijkt dat de oppositie tegen de genocide groeit en dat hier ook een aanzienlijk aantal journalisten bij betrokken is. 

De pro-Palestijnse beweging kan bedreigd worden, maar het lijkt er niet op dat deze binnenkort de kop ingedrukt zal worden.

Des Freedman is hoogleraar media en communicatie aan Goldsmiths, Universiteit van Londen en een van de oprichters van de Media Reform Coalition.

Dit artikel is van Gederubriceerd VK.

De meningen die in dit artikel worden geuit, kunnen al dan niet een weerspiegeling zijn van die van Consortium Nieuws.

4 reacties voor “Vertel de Britse staat dat journalistiek geen misdaad is"

  1. rode Ster
    November 17, 2024 op 06: 38

    En het gaat verder… dit van gisteren (16 nov):

    Palestijnse vredesactivist gearresteerd op Jersey

    Natalie Strecker, een bekende schrijfster en campagnevoerder voor een rechtvaardige vrede in Palestina, is vanmorgen op haar thuiseiland Jersey gearresteerd.

    Strecker, een collega van de door de VN erkende Palestijnse voorvechter van geweldloos verzet, Issa Amro, keerde onlangs terug van een reis naar het Midden-Oosten, maar het lijkt erop dat ze in haar eigen land het doelwit was van de aanval. Informatie hierover is op dit moment echter schaars.

    Ze heeft onvermoeibaar de misdaden van de Israëlische bezetting aan het licht gebracht en campagne gevoerd voor een staakt-het-vuren in de genocide in Gaza.

    Volledig artikel: hxxps://skwawkbox.org/2024/11/16/breaking-palestine-peace-activist-strecker-arrested-in-jersey/

  2. Paul Citroen
    November 15, 2024 op 07: 57

    Zoals George Orwell voorspelde, is Groot-Brittannië veranderd in Airstrip One.

  3. Wil D
    November 14, 2024 op 22: 37

    Starmer leidt nu de eerste openlijk totalitaire regering van het VK. Ik vraag me af hoe lang hij het volhoudt.

  4. Geraldine Cowan
    November 14, 2024 op 16: 01

    Journalistiek is geen misdaad.

    De mainstream media begaan voortdurend misdaden door de politieke agenda van de overheid door te drukken, door regelrechte leugens, door een bevooroordeelde discussie over hun 'nieuws' en door wat er wordt gezegd, weggelaten, waarnaar wordt gehint, wat er krachtig wordt gepusht en ook wat er wordt genegeerd. De mainstream media zijn vergeten wat 'nieuws' is. Speculatie is geen nieuws. Veroordeling is geen nieuws.

    Weigeren om een ​​verhaal volledig te onderzoeken is een teken van slechte journalistiek. Vals balanceren leidt nooit tot goede journalistiek en dat geldt ook voor massale omissies. Een zonde van omissie is een van de ergste journalistieke mislukkingen.

    Door voortdurend te beweren dat Israël wordt aangevallen, laat je niet zien wat voor een agressieve aanvaller dat land is.
    Laat de echte, fatsoenlijke journalisten links liggen. Zij zijn degenen die we willen!

Reacties zijn gesloten.