Sam Husseini bespreekt het web van verbindingen dat Jeffrey verbindt Epstein aan de Israëlische inlichtingendienst, Amerikaanse presidenten en de huidige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken.
Metropolitan Correctional Center in New York City, waar Jeffrey Epstein ten tijde van zijn dood vastzat in afwachting van zijn proces wegens sekshandel. (Jim Henderson, CC0, Wikimedia Commons)
JEnkele dagen voor de verkiezingsdag, Wikileaks gerapporteerd: “De auteur van het boek over het Witte Huis van Trump, Michael Wolff, beweert 100 uur aan Epstein-verhalen over Trump te hebben, maar publiceert slechts een fragment van één minuut.”
Meer in deze trant staat nu bovenaan pagina's als The Daily Beast met journalistieke primeurs als “Epstein beweert dat Trump graag de vrouwen van zijn vrienden neukte.”
Ik besefte het niet tot voor kort dat de stiefvader van minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken, Samuel Pisar — die Blinken heeft aangeroepen bij spraakmakende evenementen — was niet alleen advocaat en vertrouweling van mediamagnaat en Mossad-‘superspion’ Robert Maxwell, maar blijkbaar aan Jeffrey Epstein zelf.
Robert Maxwell was uiteraard de vader van Ghislaine Maxwell, die Epsteins partner in crime was.
Foto van Epstein van de Palm Beach County Sheriff's Department in 2006. (Wikimedia Commons)
Het is op veel manieren grotendeels verborgen gehouden voor het publiek, maar er is substantieel bewijs dat het Epstein-netwerk betrokken was bij het verzamelen van informatie over politieke figuren van beide partijen, die gebruikt kon worden voor chantage. Het molesteren van de meisjes was vaak blijkbaar het sluwe middel, niet het uiteindelijke doel. De hierboven genoemde Daily Beast Het stuk bevat, om het meest recente voorbeeld te nemen, niet het woord ‘chantage’.
Elizabeth Vos van Consortium Nieuws heeft gerapporteerd dat “de dood van Epstein uitgesloten een 'zelfmoord' door New Yorks hoofdlijkschouwer. Een patholoog ingehuurd door Epsteins broer zei het was moord.”
Blinken heeft een zeer lange relatie met de Amerikaanse president Joe Biden. In 2002 werd hij benoemd tot stafdirecteur voor de Senate Foreign Relations Committee toen Biden voorzitter was van de commissie en speelde een cruciale rol bij het verzekeren van de invasie. Hij was Bidens nationale veiligheidsadviseur toen Biden vicepresident was.
Biden heeft herhaaldelijk een neiging getoond om vrouwtjes aanraken — inclusief jonge meisjes — op ongepaste wijze.
Velen hebben betoogd dat Biden en Blinken meer steun hebben gegeven aan Israëlische criminaliteit dan welke andere Amerikaanse regering dan ook. Welke andere factoren en mechanismen spelen er mogelijk een rol naast de macht van de Israëlische lobby en vermeende strategische imperatieven?
Het afslachten van duizenden Palestijnse kinderen in Gaza overschaduwt uiteraard het seksueel misbruik dat Epstein en zijn politieke bondgenoten hebben gepleegd.
Sarah Kendzior heeft opgemerkt dat daarnaast aan Pisar als advocaat van Maxwell, “nadat Maxwell stierf, werd Pisar De adviseur van Jeffrey Epstein.” Ze beschrijft Maxwell als een Israëlische “superspion” die “in de jaren tachtig omging met Trump en een verscheidenheid aan Iran-Contra-agenten.”
Ze citeert de Franse outlet Le Parisien welke meldde in 2019 dat Pisar “als tussenpersoon optrad tussen Epstein” en het advocatenkantoor dat hem vertegenwoordigde.
Whitney Webb, auteur van Eén natie onder chantage: de smerige unie tussen inlichtingen en misdaad die aanleiding gaf tot Jeffrey Epstein, heeft gerapporteerd dat “Alex Acosta – die in 2008 Epsteins ‘sweetheart’-deal regelde en na Epsteins arrestatie aftrad als minister van Arbeid onder Donald Trump – beweerde dat de mysterieuze miljardair voor ‘intelligentie-.' Sommigen hebben aangenomen dat dit de CIA betekende, maar zoals Webb heeft betoogd, zou het ook heel goed kunnen ( gemiddelde Mossad.
Volgens verschillende boeken, waaronder die van Seymour Hersh, werkte Maxwells vader, Robert, samen met de Mossad. De Samson-optie: Israëls nucleaire arsenaal en het Amerikaanse buitenlandse beleid.
Robert Maxwell, rechts, tijdens de bijeenkomst van het Global Economic Panel in april 1989 in Amsterdam. Van links: de Nederlandse zakenman Wisse Dekker, de Nederlandse politicus Hans van den Broek en de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger. (Rob Bogaerts, ANEFO, Nationaal Archief NL, Wikimedia Commons, CC0)
Webb merkt op:
“In ruil voor zijn diensten hielp de Mossad Maxwell zijn seksuele verlangens te bevredigen tijdens zijn bezoeken aan Israël, door hem prostituees te leveren, die ‘door de dienst in stand werden gehouden voor chantagedoeleinden.’”
Bekijk Gideon's Spies: De geheime geschiedenis van de Mossad door Gordon Thomas.
Israël gebruikte een ‘honingval’ om Mordichai Vanunu te lokken, die het Israëlische kernwapenarsenaal van Engeland naar Italië bracht, waar ze hem ontvoerden.
Volgens zijn overlijdensbericht in de Schot, “Pisar was een van de laatste mensen die sprak aan Maxwell, per telefoon, waarschijnlijk een uur voordat de voorzitter van Mirror Group Newspapers op 5 november 1991 van zijn luxe jacht de Lady Ghislaine viel.”
Blinken heeft gedurende zijn hele carrière stridente pro-Israël standpunten ingenomen. Hij was een havik op Syrië terwijl hij onder minister van Buitenlandse Zaken John Kerry werkte met een consistente pro-oorlogsrecorden hij voerde een groot aantal hyperinterventionistische beleidsmaatregelen door, waaronder het verdelen van Irak.
Kerry en Blinken in de cafetaria van het ministerie van Buitenlandse Zaken in februari 2016. (Ministerie van Buitenlandse Zaken/Publiek domein)
Toen ik Biden in 2007 probeerde te ondervragen over hoe hij de invasie van Irak mogelijk had gemaakt, Blinken rende interferentie, liegen over de hoorzittingen die Biden voorzat en die de aanleiding vormden voor de invasie.
Wat betreft Pisar heeft Webb gerapporteerd:
“Opvallend is dat in het begin van de jaren zeventig, Samuel Pisar vertelde het Congres dat de wereld zich 'bewoog naar een enkele, verenigde wereldeconomie, zonder acht te slaan op nationale grenzen en zelfs ideologische grenzen.' … Samuel Pisar vertegenwoordigde ook de zakelijke belangen van [Armand] Hammer. Hammer was met name diende als een achterkanaal tussen de Amerikanen en de Sovjets. … Met name Steve Jobs van Apple werd geadviseerd door Samuel Pisar. Banen zei later dat zijn reis naar de USSR in 1985 'gefaciliteerd was door een internationale advocaat gevestigd in Parijs' en dat Jobs het 'gevoel' had dat deze advocaat 'voor de CIA of de KGB werkte'. Die advocaat was vrijwel zeker Pisar.”
Er zijn aanwijzingen dat Israël andere Amerikaanse presidenten probeerde te chanteren.
Zo is in 2014 de Tijden van Israël gerapporteerd:
"Israël probeerde tapes van de hete gesprekken van voormalig Amerikaans president Bill Clinton met stagiaire Monica Lewinsky te gebruiken om de vrijlating van Jonathan Pollard te forceren, zo beweert een nieuw boek over de politieke ondernemingen van de familie Clinton. In het boek, getiteld Clinton Inc: De gedurfde heropbouw van een politieke machineAuteur Daniel Halper baseert zich op officiële interviews met voormalige functionarissen, samen met een nauwkeurige analyse van documenten die bekendstaan als 'de Monica Files', om een pikant – en weinig complimenteus – beeld te schetsen van een van de meest prominente politieke families in de Verenigde Staten.”
Clinton en Epstein in het Witte Huis tijdens een bijeenkomst voor donateurs van de restauratie van het Witte Huis, september 1993. Ghislaine Maxwell rechts. (Witte Huis, Wikimedia Commons, Publiek domein)
Jeffrey Epstein had natuurlijk nauwe banden met beide Clinton en TroefHij bezat een schilderij van Clinton in een blauwe jurk, een duidelijke toespeling op Lewinsky's met sperma bevlekte jurk die bewees dat ze seksuele betrekkingen met Clinton had gehad na zijn ontkenningen.
Clinton zou Soedan en Irak bombarderen op momenten die samenvielen met de afzettingsprocedures die voortkwamen uit zijn leugens over zijn relatie met Lewinsky. Waren die bombardementen een afleiding van zijn schandalen, of deed hij het werk van de oorlogsstaat?
(Zie mijn stuk “Erger dan welke uitbetaling dan ook", waarin de "gevallen van Trump en Clinton: bombarderen presidenten andere landen om de aandacht af te leiden van hun schandalen; of gebruikt de 'Deep State' schandalen en andere mechanismen effectief om presidenten tot bombardementen aan te zetten?") worden onderzocht.
Clinton werd onlangs bekritiseerd voor Arabische Amerikanen in Michigan aansporen om op Harris te stemmenLewinsky zelf heeft zojuist haar steun betuigd aan Harris.
Er zijn waarschijnlijk andere gevallen waarin Israël probeerde vuil op Amerikaanse presidenten te smokkelen. Bijvoorbeeld, de tweede termijn van Ronald Reagan werd overschaduwd door het Iran-Contra-schandaal, waar Israël een rol in speelde, zie verslaggeving van wijlen Robert Parry: “Hoe Neocons het Midden-Oosten hebben verpest"
“Ronald Reagan's neocon-assistenten maakten in 1981 de weg vrij voor Israëlische wapenverkoop aan Iran, kort nadat Iran 52 Amerikaanse gijzelaars had vrijgelaten, wier gevangenschap de herverkiezing van [President] Jimmy Carter had gedoemd. Deze zet plantte ook de zaden van het Iran-Contra-schandaal.”
Een president die in zijn tweede termijn geen schandalen kent, kan een bedreiging vormen voor de pro-Israëlische elite.
Interessant genoeg meldt Parry ook dat Yasser Arafat, leider van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie, zou vertel Carter later:
“In 1980 benaderden de Republikeinen mij met een wapendeal [voor de PLO] als ik kon regelen dat de gijzelaars in Iran zouden blijven tot na de [Amerikaanse presidents]verkiezingen.”
Waarschijnlijk werkten de Israëliërs wel mee met de Republikeinen, maar de Palestijnen niet.
Zie ook mijn stuk “'Russiangate' was 'Israelgate'."
(Antony Blinken ging naar Harvard voor zijn bachelordiploma. Nadat hij in 1984 afstudeerde, liep hij stage bij The New Republic toen pro-Israëlische diehard Martin Peretz hoofdredacteur was. Epstein en zijn compagnon Alan Dershowitz zijn natuurlijk ook verbonden aan Harvard. Blinken ging naar de Dalton School in New York City tot 1971 toen zijn moeder met Pisar trouwde en ze naar Parijs verhuisden. Epstein was ingehuurd door de Dalton School enkele jaren later door voormalig OSS-officier Donald Barr, de vader van voormalig CIA-analist en tweevoudig procureur-generaal Bill Barr. Bill Barr hield toezicht op de gratieverlening in Iran-Contra in 1992.)
In een profiel uit 2009, De New York Times schreef dat Pisar de naziconcentratiekampen overleefde
“door meedogenloos en wreed te worden, oudere beschermers te vinden en manieren om bevoorrecht te lijken in een hiërarchie van wanhoop, zoals het overtuigen van een gevangene-kleermaker om een pet te hermaken zodat de strepen op de bovenkant perfect overeenkwamen met de strepen op de zijkant. … Meneer Pisar zei dat hij had geleerd dat 'als je de wet volgde, je dood was.' Hij reageerde als een dier, zei hij. 'Ik moest slechte gewoontes leren, goed worden in liegen en onmiddellijk oordelen vellen over mensen, wat ze zeiden, wat ze echt dachten, en niet alleen de bewakers en martelaars, maar ook mijn medegevangenen,' zei hij. 'Ik was een schattig kind, en er waren veel psychotici in de buurt.'”
De grootvader van Antony Blinken was Maurice Blinken, die na de Tweede Wereldoorlog het American Palestine Institute oprichtte. In zijn New York Times overlijdensbericht in 1986 de krant gerapporteerd:
“In 1946 heeft het instituut onder leiding van de heer Blinken een rapport van verschillende economen geïnitieerd en gefinancierd, 'Palestina: probleem en belofte,' welke betoogde dat er een onafhankelijke Joodse staat was economisch rendabel.
Hiermee werd een Brits witboek weerlegd, waarin werd gesteld dat Palestina economisch gezien niet in staat was om een grote immigrantenpopulatie te onderhouden.
Het rapport van het instituut zou de Amerikaanse regering hebben overtuigd om de oprichting van de staat Israël te steunen.
Toen Biden en Blinken in 2021 aan de macht kwamen, was Israël net onder $300 miljard van de Amerikaanse belastingbetaler sinds de oprichting alleen in openlijke economische en militaire hulp. Biden heeft dat dramatisch versneld. Het Costs of War Project aan Brown University onlangs geschat “de kosten van de oorlog in Gaza en daarbuiten voor de Amerikaanse belastingbetaler zijn conservatief geschat op 22.76 miljard dollar.”
Chris Hedges merkte op toen Ghislaine Maxwell veroordeeld in 2022
“Donald Trump, Bill Clinton, Bill Gates, hedgefondsmiljardair Glenn Dubin, voormalig gouverneur van New Mexico Bill Richardson, voormalig minister van Financiën en voormalig president van Harvard Larry Summers, Stephen Pinker, Prins Andrew, Alan Dershowitz, miljardair en CEO van Victoria's Secret Les Wexner, de bankier van JP Morgan Jes Staley, voormalig premier van Israël Ehud Barak, vastgoedmagnaat Mort Zuckerman, voormalig senator van Maine George Mitchell, Harvey Weinstein en vele anderen die op zijn minst aanwezig waren en hoogstwaarschijnlijk deelnamen aan Epsteins eeuwige Bacchanalia, zijn niet in de rechtbank. … Epsteins dood in een gevangeniscel in New York, hoewel officieel als zelfmoord bestempeld, is in de ogen van veel geloofwaardige onderzoekers een moord.”
Sam Husseini is een onafhankelijke journalist gevestigd in de buurt van DC. Hij is op Twitter: @samhusseini.
Dit artikel komt van de auteur subgroep.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
“Het rapport van het instituut zou de Amerikaanse regering hebben overtuigd de oprichting van de staat Israël te steunen.”
Ik ben verbaasd over hoeveel tegenstand hiertegen was binnen de Truman-regering. Een van die tegenstanders was James Forrestal die de regering verliet en vervolgens naar verluidt gek werd en uit een ziekenhuisraam sprong om te sterven.
Maar waarom zou een voormalig overheidsfunctionaris in het Bethesda Naval Hospital behandeld worden en waarom zou iemand die zogenaamd aan een psychische aandoening lijdt op de zestiende verdieping worden geplaatst?
Dat zijn niet de
droidsverzorgers je zoekt.Kamala Harris had de politieke steun nodig van de Arabisch-, moslim- en Palestijns-Amerikaanse kiezers, met name van de kiezers in de swing state Michigan, een bevolkingsgroep die over het algemeen sterk pro-Palestijns is en zich vooral ergert aan de massaslachtingen die al maandenlang in Palestina plaatsvinden.
Toch lijkt het erop dat de Amerikaanse presidentiële regering, waarvan zij vicepresident is, het afgelopen jaar of zo in feite tegen de Israëlische regering en/of de Israëlische strijdkrachten heeft gezegd: 'Hier zijn onze beste bommen voor uw onvoorwaardelijke gebruik, zoals gewoonlijk; maar voor de politieke en media-aandacht: gebruik ze alstublieft niet tegen niet-strijdende burgers.' … Israëls antwoord lijkt te zijn geweest: 'Naar behoren genoteerd', terwijl ze hun bloedige business as usual voortzetten.
In april, toen de regering eindelijk had opgeroepen tot een onmiddellijk staakt-het-vuren in Gaza, gaf de timing een sterke geur van politiek opportunisme — voor herverkiezingsdoeleinden. Sindsdien heeft de regering meerdere malen om een staakt-het-vuren verzocht — allemaal terwijl ze schaamteloos doorging met het volledig bewapenen om Israël in staat te stellen te doen wat ze bloedig nodig achtte.
Ondertussen dreigde een aanzienlijk deel van de traditioneel Democratische kiezers – fel gekant tegen en boos over de opzettelijke grootschalige hongersnood en massaslachting door Israël van Palestijnse burgers – op geloofwaardige wijze de regering te straffen via presidentskandidaat Kamala Harris via de stembus.
Gezien hun terechte passie en de ernst van de menselijke crisis die hiermee gepaard ging, was het twijfelachtig of de meest pro-Palestijnse en anti-oorlogsdemonstranten en kiezers een compromis zouden sluiten en hun ziel zouden verkopen door de regering-Biden/Harris op de verkiezingsdag politiek te vergeven voor het zeer consequente standpunt dat zij innam/inneemt door Israël te blijven voorzien van wapens die massaal slachtoffers kunnen maken en die worden gebruikt tegen Palestijnse burgers.
Ik kan/kan dat electoraat eerlijk gezegd niet kwalijk nemen dat ze hun morele standpunt hebben gehandhaafd. En het is echt een goede zaak voor de institutionele Democratische partij als ze (via haar gevestigde kandidaat Kamala) de presidentsverkiezingen om deze reden hebben verloren — misschien via de uitgesproken pro-Palestijnse en moreel gewetensvolle kandidaat Jill Stein, die, opmerkelijk genoeg en tot haar eer, ook Joods is.
Rommelig stuk zonder samenhang.
Een beetje zoals Walter Winchell.
Doen jullie nu aan roddeljournalistiek?
Verhelderend artikel..!
Tot voor kort vond ik Blinken gewoon incompetent, maar nu begrijp ik dat hij volledig medeplichtig is aan alle rampen op het gebied van buitenlands beleid die kenmerkend zijn voor de erfenis van de regering-Biden.
Hij is nog steeds incompetent en totaal niet zelfbewust.
Het lijkt op religieuze oorlogsvoering door alle wereldspelers om elkaar te compromitteren door de religieuze seksuele onderdrukking van de beschaving te gebruiken als wapen om elkaar te belasteren en te vernietigen voor winst op pijn. Bill Casey kreeg ook Reagan binnen via de voorverkiezingen in New Hampshire toen hij de campagne overnam en werkte aan de sabotage van de geheime gijzelingsonderhandelingen van Carter in Spanje. De orde van Malta CIA-afdeling. Werd er een CIA-oorlog ontketend toen Dulles de CIA verliet?
Alle tijdperken van godsdienstoorlogen die volgden op de Romeinse overname van het monotheïsme als wapen voor hun bezetting van het Midden-Oosten, dat al snel uit de hand liep en een eigen rijk werd, waardoor er andere ontstonden voor zelfverdediging in wereldaangelegenheden en voor door God gegeven rechten.
En nu het atheïstische communisme achter de rug is, is de strijd tussen de orthodoxe leiders in Oekraïne weer terug en moet de cultuurstrijd ook in Azië gaan domineren.
De wereld heeft behoefte aan een beter, ecologisch effectiever model dan permanente religieuze dominantie en slecht gedrag, met seksuele oorlogsvoering als inzet.
Dus wat heeft Israël tegen Harris …
Dus wat heeft Israël tegen Trump …
De zaak Doe v. Trump (2016) geeft u enig inzicht in welke elementen binnen de Israëlische regering die samenwerken met een internationale inlichtingendienst, waarschijnlijk invloed op hem hebben (om nog maar te zwijgen over de Adelsons als belangrijke financiers van de campagne, de invloed van Jared Kushner, etc.).
Hoewel er in het geval van Harris misschien wat meer onduidelijkheid heerst, lijkt het volgende artikel licht te werpen op de manieren waarop zij financieel en emotioneel ook aan die elementen gebonden is, waarbij haar echtgenoot Doug Emhoff een van de waarschijnlijke bronnen is:
“Kamala Harris beklaagde zich vorige dinsdag over de invloed van de machtige en verbonden elite toen ze topfunctionarissen van het ministerie van Justitie opriep zich te onthouden van elke zaak met betrekking tot Jeffrey Epstein. Ze zei dat het werk van hun voormalige advocatenkantoor namens de financier die wordt beschuldigd van seksueel misbruik 'de integriteit van ons rechtssysteem in twijfel trekt.'
Toch was Harris' echtgenoot [Doug Emhoff] diezelfde dag de hoofdact bij een fondsenwervingsactie in Chicago voor haar presidentiële campagne, die werd georganiseerd door zes partners van dat bedrijf: Kirkland en Ellis, volgens een uitnodiging verkregen door The Associated Press [voor meer interessante details, zie Hannah Sarisohn, “Doug Emhoff Navigates Dual Empathy in Israeli-Palestinian Tragedy,” The Jerusalem Post, 15 oktober 2024].”
Bron:
“Kamala Harris haalt uit naar advocatenkantoor Epstein en neemt vervolgens geld aan voor campagne 2020,” CBS News, 16 juli 2019
Bidens totale en verachtelijke onderdanigheid aan Netanjahu suggereert sterk de mogelijkheid van chantage beheerd door Mossad. Dit artikel lijkt
om te hinten op deze mogelijkheid, wijzend op zijn reputatie voor het strelen van vrouwen en meisjes, maar hij gaat er niet op in. Biden is van nature een kruiperig soort
kerel en zijn extreme loyaliteit aan de Israëliërs heeft veel meer onderzoek nodig. Hij heeft niet de karaktersterkte om de loyaliteit te bezitten die hij voor Netanjahu toont.
Ik denk niet dat Biden gechanteerd wordt. Hij is simpel van geest en gelooft echt dat Israël niet anders kan zijn dan rechtvaardig. Maar wie weet? Misschien komen we er ooit zeker achter.
Ik vermoed al lang dat soortgelijke chantagemethodologie ook wordt gebruikt door verschillende lobby's van het grootbedrijf/de grote bedrijven. 'Vuil' over een president of premier, vooral degenen die een nieuwe termijn nastreven, kan veel waardevoller zijn voor de belangen van een lobbycliënt dan een enorme financiële donatie aan de herverkiezingscampagne van de relevante politieke kandidaat.
Een Palestijns-Amerikaanse die ongeveer tien dagen geleden kort werd geïnterviewd door het tv-nieuwskanaal van de Canadian Broadcasting Corporation, zei dat ze deze verkiezingen daadwerkelijk op Trump zou stemmen in plaats van haar gebruikelijke stem op de Democratische kandidaat. Waarom precies, specificeerde ze niet, behalve de voor de hand liggende onvoorwaardelijke bewapening door de regering van Biden/Harris van Israëls verbijsterend massale hongersnood, ziekmakende en afslachtende Palestijnen in het afgelopen jaar.
Het is echter waarschijnlijk ook te wijten aan het neo- of nep-liberalisme van de Democraten in deze kwestie van de grote menselijke ramp: ze zouden ver boven Trumps onvoorwaardelijk pro-Israëlische buitenlandse beleid moeten staan. Denk bijvoorbeeld aan het feit dat hij zelfs zijn Joodse schoonzoon (Jared Kushner) aanstelde als hoofd van de portefeuille Israël-Palestina van zijn regering (wat mij een beetje een belangenconflict van Kushners kant lijkt).
Maar de Democraten staan niet veel of helemaal niet boven Trumps transparante, zeer langdurige en dus verwachte onvoorwaardelijke politieke en militaire steun aan Israël, net als de Republikeinse partij. In hun onechtheid, althans op dit punt, willen de Democraten hun taart hebben en opeten door de politieke steun van pro-Palestijnse en anti-oorlog Arabische, moslim- en Palestijns-Amerikanen te verwachten.
“Bombarderen presidenten andere landen om de aandacht af te leiden van hun schandalen?”
En hoe zit het met premiers?
Ik ga dit opnieuw posten, verdomd goed gedaan maat
Niet direct gerelateerd aan dit artikel, maar wel erg belangrijk.
We moeten het Zwaard van Damocles en Sinwar's Stok loslaten. Hier is een interview met Jacob Cohen, auteur van The Spring of Sayanim, waarvan de vertaling in het Engels wordt tegengehouden. hxxps://archive.org/details/JacobCohenDocumenterview480p
Ook een recensie van genoemd boek door Paul Codenec. hxxps://paulcudenec.substack.com/p/the-stench-of-the-system-sayanim