Idan Landau zegt dat wat het Israëlische leger daadwerkelijk doet in het noorden van Gaza “nog afschuwelijker” is dan het plan voor etnische zuivering dat is geschetst door een groep gepensioneerde generaals.
Free Palestine Die-In bij de Israëlische ambassade in Washington, 5 december 2023. (Diane Krauthamer, Flickr, CC BY-NC-SA 2.0)
Mzo'n alarm heeft Er is geprotesteerd tegen het zogenaamde Generaalsplan, een voorstel voor etnische zuivering in het noorden Gaza dat naar verluidt de aandacht heeft getrokken in de hoogste regionen van de Israëlische regering.
Maar de Israëlische geleerde Idan Landau betoogde in a kolom gepubliceerd in het Engels door +972 tijdschrift op vrijdag dat wat het Israëlische leger daadwerkelijk doet in het noorden van Gaza “nog afschuwelijker” is dan het plan dat door een groep gepensioneerde generaals is geschetst.
Landau betoogde dat de nadruk op de details van het plan van de generaals ertoe heeft geleid dat de ‘ware wreedheid’ van Israëls dodelijke operaties in noordelijk Gaza, die tot een staat van beleg zijn gemaakt, is verdoezeld. hel van dood en vernietiging door de militaire aanval en belegering.
Landau, hoogleraar taalkunde aan de Universiteit van Tel Aviv, opende zijn column als eerste gepubliceerd in het Hebreeuws op zijn blog — door te wijzen op twee foto's: één waarop een feestelijke gebeurtenis te zien is in een kamp dat is gebouwd door een Israëlische kolonistenorganisatie net buiten de Gazastrook, en de andere waarop ontheemde Palestijnen staan opgesteld onder schot te midden van de ruïnes van Noord-Gaza.
“Deze foto’s vertellen een verhaal dat zich zo snel ontvouwt dat de schrijnende details ervan al bijna vergeten zijn”, schreef Landau.
“Toch zou dit verhaal op elk punt in de afgelopen 76 jaar kunnen beginnen: de Nakba van 1948, de 'Siyag-plan' dat volgde, de Naksa van 1967. Aan de ene kant ontheemde Palestijnen met alle bezittingen die ze kunnen dragen, hongerig, gewond en uitgeput; aan de andere kant vrolijke Joodse kolonisten, die het nieuwe land dat het leger voor hen heeft vrijgemaakt, heiligen.”
De ontmenselijking van de bevolking van Gaza door het Israëlische leger, schreef Landau, “kan niet anders dan associaties oproepen met scènes waarin de nazi’s Joden in veewagons laden.”
Landau schreef dat wat het Israëlische leger de afgelopen weken in het noorden van Gaza heeft uitgevoerd, “niet helemaal” het plan van de generaals is, dat inhoudt dat Palestijnen die zich nog in de regio bevinden een week de tijd krijgen om te vertrekken voordat het gebied tot een gesloten militaire zone wordt verklaard – en dat iedereen die nog een militant is, wordt aangewezen aan wie humanitaire hulp kan worden ontzegd en die kan worden gedood.
De werkelijke strategie die Israëlische soldaten in het noorden van Gaza inzetten is “een nog sinisterdere en brutalere versie” van het plan van de generaals “in een meer geconcentreerd gebied.”
“De ontmenselijking van de bevolking van Gaza door het Israëlische leger, zo schreef Landau, ‘kan niet anders dan associaties oproepen met scènes waarin de nazi’s Joden in veewagons laden.’”
"Het eerste, meest directe onderscheid is het opgeven van bepalingen om schade aan burgers te beperken, d.w.z. inwoners van noordelijk Gaza een week de tijd geven om naar het zuiden te evacueren," schreef Landau. "Het tweede verschil betreft het werkelijke doel van het leegmaken van het gebied: terwijl de militaire operatie werd afgeschilderd als een veiligheidsnoodzaak, was het in feite een belichaming van de geest van etnische zuivering en hervestiging vanaf dag één."
“In tegenstelling tot het beeld dat het leger schetste, dat impliceerde dat de bewoners van de noordelijke gebieden vrij waren om naar het zuiden te verhuizen en uit de gevarenzone te komen, presenteerden lokale getuigenissen een angstaanjagende realiteit: iedereen die ook maar zijn huis uit stapte, liep het risico neergeschoten te worden door Israëlische sluipschutters of drones, waaronder jonge kinderen en deze witte vlaggen vasthouden, merkte Landau op. "Reddingsploegen die de gewonden proberen te helpen, werd aangevallenevenals journalisten die proberen te documenteren de gebeurtenissen.”
De wetenschapper citeert een ‘bijzonder schrijnende video’ waarin een Palestijns kind wordt gezien “op de grond terwijl het om hulp smeekt nadat het gewond is geraakt door een luchtaanval; wanneer een menigte zich verzamelt om hem te helpen, worden ze plotseling geraakt door een andere luchtaanval, waarbij één persoon om het leven komt en meer dan 20 anderen gewond raken.”
“Dit is de realiteit waarin de mensen in Noord-Gaza, uitgehongerd en uitgeput, de ‘humanitaire zone’ moesten binnenlopen”, schreef Landau.
“Sinds het Israëlische leger zijn operatie in Noord-Gaza is begonnen, heeft het meer dan 1,000 Palestijnen. De Israëlische luchtmacht bombardeert meestal 's nachts terwijl de slachtoffers slapen, hele families afslachten in hun huizen en het moeilijker maken om de gewonden te evacueren. En op 24 oktober, reddingsdiensten aangekondigd dat de intensiteit van het bombardement hen geen andere keuze liet dan alle operaties in de belegerde gebieden te staken.”
De dodelijke militaire aanval, benadrukte Landau, ging gepaard met een ‘uithongeringsbeleid’ dat de stroom van humanitaire hulp naar Noord-Gaza ernstig belemmerde.
De hoofden van vooraanstaande VN-agentschappen en mensenrechtenorganisaties waarschuwde Vrijdag werd bekendgemaakt dat de omstandigheden in de regio ‘apocalyptisch’ zijn en dat ‘de gehele Palestijnse bevolking in Noord-Gaza een acuut risico loopt om te sterven door ziekte, hongersnood en geweld.’
Landau merkte op dat de Israëlische regering op 16 oktober, na druk van de regering-Biden, naar verluidt 100 vrachtwagens met hulpgoederen naar Noord-Gaza heeft toegelaten.
“De dodelijke militaire aanval”, benadrukte Landau, “ging gepaard met een ‘uithongeringsbeleid’ dat de stroom van humanitaire hulp naar Noord-Gaza ernstig heeft belemmerd.”
"Maar journalisten in de noorden waren er snel bij om het record te corrigeren: er was helemaal niets de belegerde gebieden binnengekomen,” schreef Landau. “Op 20 oktober Israël ontkend een verder verzoek van VN-agentschappen om voedsel, brandstof, bloed en medicijnen binnen te brengen. Drie dagen later, in reactie op een verzoek om een voorlopige order van de Israëlische mensenrechtengroep Gisha, de staat toegegeven aan het Hooggerechtshof dat er tot dan toe geen humanitaire hulp in Noord-Gaza was toegelaten. Op dit moment hebben we het al over een drie weken durende voedselbelegering.”
In antwoord op de vraag ‘wat ons nog te doen staat’ in het licht van zo’n catastrofe schreef Landau dat “De consensus over de uitroeiingsoorlog vergiftigt de Israëlische samenleving en verduistert haar toekomst zo diepgaand dat zelfs kleine verzetshaarden uithoudingsvermogen en hoop kunnen verspreiden onder hen die nog niet zijn meegesleurd door de stromingen van waanzin.”
“We kunnen ook naar partners in dit gevecht in het buitenland zoeken, waar de cruciale drukfactor de pijplijn van Amerikaanse wapens is”, voegde hij toe.
“De strijd om een einde te maken aan deze steeds heviger wordende oorlog van uitroeiing en overdracht in Gaza, met name in het noorden, is in de eerste plaats een menselijke strijd. Het is een strijd voor het leven, zowel in Gaza als in Israël: voor de kans dat er leven kan blijven bestaan in dit met bloed doordrenkte land. Niets kan patriottischer zijn.”
+972 tijdschrift publiceerde Landau's column een dag later Francesca Albanees, waarschuwde de speciale VN-rapporteur voor de bezette Palestijnse gebieden in een verklaring dat “de tijd dringt” om de poging van de extreemrechtse Israëlische regering om “de Palestijnen van hun eigen land te verdrijven en Israël toe te staan Palestijns grondgebied volledig te annexeren” te stoppen.
“Genocide en een door de mens veroorzaakte humanitaire catastrofe voltrekken zich voor onze ogen en in Gaza,” zei Albanese. “Ik vind het jammer dat zoveel lidstaten het lijden van het Palestijnse volk niet erkennen en in plaats daarvan wegkijken.”
Jake Johnson is senior redacteur en stafschrijver voor Common Dreams.
Dit artikel is van Common Dreams.
Meningen die in dit artikel worden geuit en die al dan niet overeenkomen met die van Consortium Nieuws.
Israël gaat een hoge prijs betalen voor deze barbaarsheid. De vraag is alleen hoe en wanneer.
De mensheid heeft zeker een stap terug gedaan in de wereld van vandaag. Wie had gedacht dat we in de 21e eeuw een herhaling van Hitlers regime zouden zien in een zogenaamde beschaafde wereld.
Ik ben deze genocide gaan zien als een voortzetting van hetzelfde genocidale systeem van het verwijderen van inheemse mensen om hun land winstgevend te maken voor de indringers/bezetters dat al eeuwenlang aan de gang is. Dit geldt ook voor Oekraïne. Dit is het eindspel van de kapitalistische controle over de planeet. Zoals we nu zien, zullen deze krankzinnige ghouls nergens voor terugdeinzen om alles te nemen en niets over te laten. Ze worden niet geraakt door smeekbeden aan het geweten. Ze weten niet eens wat dat betekent. We kunnen ze het beste leren dat de mensheid niet zal tolereren dat ze voor winst worden uitgeroeid en we moeten nu maar eens bedenken hoe we dat moeten doen. Later bestaat niet.
Wat Israël doet is erger dan het aangekondigde plan.
Iedereen kijkt nu 'verrast!' Laat je verraste gezicht eens zien. Kom op, net als op het verjaardagsfeestje waar je van tevoren van wist... verrassing!
Dit is natuurlijk het standaardverhaal voor alles wat 'het westen' al tientallen jaren doet. Wat de PR-kwakzalvers zeggen, komt niet altijd overeen met de werkelijkheid, en de werkelijkheid is altijd erger dan ze je vertelden toen ze je voorlogen om je stemmen te krijgen bij een verkiezing.
Dus, laten we die 'verrassende gezichten' eens bekijken. Bovendien heb je de oefening nodig. Je zult er na dinsdag zeker 'verrast' uit moeten zien, ongeacht op wie je hebt gestemd, want, wacht even, de realiteit zal erger zijn. Hetzelfde als het ooit was. Hetzelfde als het ooit was.
Ik heb deze reactie een paar dagen geleden op Caitlin Johnstone's "Too Much Evidence" post geplaatst. Het is de moeite waard om het nog eens te doen.
Als medicus van het Amerikaanse leger was mijn oom een van de eerste Amerikanen die het concentratiekamp Dachau binnenkwam. Het was het zogenaamde modelkamp, internationaal geïnspecteerd in de jaren '30. Wat mijn oom daar zag was zo afschuwelijk dat hij er niet over kon praten. Eind jaren '90 lag mijn stiefvader op zeer hoge leeftijd in het ziekenhuis te sterven en was hij vel over been geworden. Op dat moment kon mijn oom het niet meer verdragen om op bezoek te komen, omdat het triggerde wat hij 55 jaar eerder had gezien.
Toen de Holocaustontkenners een paar decennia geleden in het nieuws kwamen, probeerde ik mijn oom zover te krijgen dat hij opschreef wat hij zag voor de historische archieven. Hij probeerde het meerdere keren, maar het lukte gewoon niet. Direct ondraaglijke PTSS.
Als de verschrikking van lijdende, hongerende, zieke mensen zo erg was voor een buitenstaander, hoe moet het dan zijn geweest voor de mensen die het jarenlang hebben meegemaakt? Hoe kunnen hun zionistische nakomelingen dan ooit hetzelfde doen bij anderen?!
“Nooit meer” is niet uitsluitend voorbehouden aan één groep – het is een van de meest fundamentele universele mensenrechten.
Ik kan niet begrijpen hoe de wezens die verantwoordelijk zijn voor deze voortdurende genocide in staat zijn tot zulke afschuwelijke kwaadaardigheid.
Hoe kan de VS onze medeplichtigheid aan deze horror blijven negeren? De systematische slachting van een volk wordt nauwelijks genoemd in de aanloop naar de kluchtige verkiezingen, waarin we mogen kiezen wie deze genocide zal voortzetten. Een samenleving die dit onuitsprekelijke gebrek aan menselijkheid kan tolereren, is een samenleving zonder moreel kompas, ondanks onze claim de "onmisbare" natie te zijn.
“Niet in mijn naam” is de VS ooit de “onmisbare” natie geweest, maar ik heb dan ook kosmopolitische neigingen en geloof in multilateralisme in plaats van een unipolaire hegemonie.
Ik vermoed eerder dat landen die beweren 'onmisbaar' te zijn vaak een moreel kompas missen. Het gaat vaak samen met de grootschaligheid van megalomanie die iemand zich in de eerste plaats zo onmisbaar laat voelen.
Aan de andere kant zijn landen met een functionerend moreel kompas waarschijnlijk veel eerder bereid om gewoon met hun buren om te gaan en in vrede te leven, en niet iedereen te vertellen wat ze moeten doen, omdat ze zich zo ontzettend onmisbaar voelen.
Ja, hoe kan de VS zo'n moreel bankroet oord zijn? Vrijwel alle kiezers zullen een kandidaat kiezen die toegewijd is aan het voortzetten van de genocide (en de nutteloze slachting in Oekraïne, de voortdurende vernietiging van het milieu en de klimaatstabiliteit zonder welke de mensheid niet kan overleven, het in stand houden van de grootste gevangenispopulatie ter wereld, de voortdurende toename van dakloosheid en armoede te midden van immense rijkdom, de inmenging van soevereine regeringen over de hele wereld, de aanvallen op immigranten, de moorden door de politie op mensen van kleur, etc.) Moraal is hier een bedreigde soort, op het punt van uitsterven in feite.
En ook niet hoe “onze” regeringen het steunen, want dat is wat ze doen. We zullen ze nooit vergeven.