Hoeveel buitenlandse verslaggevers zijn er in Gaza? Geen. De Palestijnse verslaggevers die de leegte opvullen, bekopen dit vaak met hun leven.
Vang en dood journalistiek – door Mr. Fish.
Thier zijn ongeveer 4,000 buitenlandse verslaggevers geaccrediteerd in Israël om de oorlog te verslaan. Ze verblijven in luxe hotels. Ze gaan door honden- en ponyshows georkestreerd door het Israëlische leger. Ze kunnen, bij zeldzame gelegenheden, worden begeleid door Israëlische soldaten tijdens bliksembezoeken aan Gaza, waar ze naar verluidt wapenopslagplaatsen or tunnels waarvan het leger zegt dat ze door Hamas worden gebruikt.
Ze wonen plichtsgetrouw dagelijkse persconferenties bij. Ze zijn gegeven off-the-record briefings door hoge Israëlische functionarissen die hen informatie geven die vaak onwaar blijkt te zijn. Ze zijn Israëls onwetende en soms wetende propagandisten, stenografen voor de architecten van apartheid en genocide, hotelkamerstrijders.
Bertolt Brecht noemde hen bijtend de woordvoerders van de woordvoerders.
En hoeveel buitenlandse verslaggevers zijn er in Gaza? Geen.
De Palestijnse verslaggevers in Gaza die de leegte opvult, betaalt vaak met hun leven. Ze zijn doelgerichte, samen met hun gezinnen, voor moord.
Minstens 134 journalisten en mediamedewerkers in Gaza, de Westelijke Jordaanoever en Libanon zijn gedood en 69 zijn gevangengezet. volgens aan het Comité ter Bescherming van Journalisten. Dit is de dodelijkste periode voor journalisten sinds de organisatie in 1992 begon met het verzamelen van gegevens.
Israël heeft vrijdag een gebouw in Zuid-Libanon gebombardeerd waarin zeven mediaorganisaties zijn gehuisvest, doden drie journalisten van Al Mayadeen en Al-Manar en 15 anderen verwonden. Sinds 7 oktober heeft Israël 11 journalisten gedood in Libanon.
Al Jazeera cameraman Fadi al-Wahidi, die dat wel was schot in de nek in het vluchtelingenkamp Jabalia in het noorden van Gaza door een Israëlische sluipschutter eerder deze maand, ligt in coma. Israël heeft geweigerd toestemming om medische zorg buiten Gaza te zoeken.
Net als de meeste journalisten die het doelwit waren, inclusief zijn vermoorde collega Shireen Abu Akleh, hij droeg een helm en kogelwerend vest, wat hem identificeerde als pers.
Al Jazeera Media Network is geschokt door de weigering van de Israëlische bezettingsautoriteiten om gehoor te geven aan de belangrijke verzoeken tot medische evacuatie van haar cameramannen, Fadi Al Wahidi en Ali Al-Attar. https://t.co/VwkCV41ypD
— Al Jazeera PR (@AlJazeera) 22 oktober 2024
Het Israëlische leger heeft het als volgt gebrandmerkt:terroristen"zes Palestijnse journalisten in Gaza die voor Al Jazeera.
"Deze 6 Palestijnen behoren tot de laatste journalisten die de Israëlische aanval in Gaza hebben overleefd," zei Francesca Albanese, speciaal rapporteur van de Verenigde Naties voor de bezette Palestijnse gebieden. "Hun tot 'terroristen' verklaren klinkt als een doodvonnis."
[Ondertussen heeft een Israëlische journalist direct deel in een gevecht terwijl hij als verslaggever optrad.]
De schaal en wreedheid van de Israëlische aanval in de media overtreft alles wat ik in mijn twintig jaar als oorlogscorrespondent heb meegemaakt, inclusief de gebeurtenis in Sarajevo waar Servische sluipschutters regelmatig op verslaggevers mikten.
Drieëntwintig journalisten waren gedood in Kroatië en Bosnië en Herzegovina tijdens de Joegoslavische oorlogen tussen 1991 en 1995. Tweeëntwintig werden gedood toen ik de oorlog in El Salvador versloeg. Achtenzestig journalisten waren gedood in de Tweede Wereldoorlog en 63 mensen werden gedood in Vietnam.
Maar in tegenstelling tot in Gaza, Bosnië en El Salvador waren journalisten hier meestal geen doelwit.
DRINGEND! Deze 6 Palestijnen behoren tot de laatste journalisten die de Israëlische aanval in Gaza overleven (met 130+ van hun collega's die het afgelopen jaar zijn gedood). Hen tot "terroristen" verklaren klinkt als een doodvonnis.
Ze moeten koste wat het kost beschermd worden. https://t.co/8AHQ0F4f4l— Francesca Albanese, speciale VN-rapporteur oPt (@FranceskAlbs) 23 oktober 2024
De aanval van Israël op de persvrijheid is anders dan alles wat we sindsdien hebben meegemaakt. Willem Howard Russel, de peetvader van de moderne oorlogsverslaggeving, stuurde berichten terug uit de Krimoorlog. De aanval op journalisten is een categorie apart.
Afgevaardigde James P. McGovern en 64 leden van het Huis van Afgevaardigden stuurden een brief naar president Joseph Biden en minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken bellen voor de Verenigde Staten om Israël te dwingen om onbelemmerde toegang te verlenen aan Amerikaanse en internationale journalisten. In juli ondertekenden meer dan 70 media- en maatschappelijke organisaties een open brief bellen op Israël om buitenlandse journalisten toe te laten in Gaza.
Israël is niet van zijn standpunt afgeweken. Het verbod op internationale journalisten in Gaza blijft van kracht. De genocide gaat door. Honderden Palestijnse burgers worden dagelijks gedood en gewond. In oktober heeft Israël gedood minstens 770 Palestijnen in Noord-Gaza.
Israël spint zijn leugens uit en verzinsels, van Hamas die Palestijnen gebruikt als menselijke schilden, te massaverkrachting en onthoofde baby's, aan een gevangen pers die ze slaafs versterkt. Tegen de tijd dat de ligt zijn blootgesteldeVaak zijn weken of maanden later de media weer verder gegaan en hebben weinigen het door.
Israëls grootschalige censuur en moord op journalisten zal onheilspellende gevolgen hebben. Het ondermijnt nog meer de weinige bescherming die we ooit hadden als oorlogscorrespondenten. Het stuurt een ondubbelzinnige boodschap naar elke regering, despoot of dictator die zijn misdaden probeert te verhullen.
Het luidt, net als de genocide zelf, een nieuwe wereldorde in, waarin massamoord genormaliseerd is, totalitaire censuur toegestaan is en journalisten die de waarheid proberen te onthullen, zeer korte levensverwachting.
Israël is, met de volledige steun van de Amerikaanse regering, bezig de laatste restjes persvrijheid te ondermijnen.
Degenen die oorlog voeren, welke oorlog dan ook, proberen de publieke opinie te vormen. Ze hofmaken de verslaggevers die ze kunnen domesticeren, degenen die zich voor generaals neerwerpen en, hoewel ze dat niet openlijk toegeven, proberen zo ver mogelijk van gevechten weg te blijven.
Dit zijn de “goede” journalisten. Ze “spelen” graag dat ze soldaat zijn. Ze zijn enthousiast helpen bij het verspreiden propaganda onder het mom van verslaggeving. Ze willen hun steentje bijdragen aan de oorlogsinspanning, deel uitmaken van de club. Helaas vormen ze de meerderheid van de media in de oorlogen die ik heb verslagen.
Alle CNN-journalisten die over Israël en Palestina berichten moet indienen hun werk ter beoordeling voorleggen aan het bureau van het netwerk in Jeruzalem, voordat het wordt gepubliceerd. Dit bureau moet zich houden aan de regels die door de Israëlische militaire censuur zijn vastgesteld.
Deze gedomesticeerde journalisten en nieuwsorganisaties zijn, net als Robert Fisk wees erop, “gevangenen van de taal van de macht.” Ze papegaaien plichtsgetrouw het officiële lexicon na – “terroristen,” “vredesproces,” “tweestatenoplossing” en “Israëls recht om zichzelf te verdedigen.”
The New York Times, Het snijpunt schrijft,
“Journalisten die de oorlog van Israël in de Gazastrook verslaan, hebben opdracht gegeven om het gebruik van de termen ‘genocide’ en ‘etnische zuivering’ te beperken en de term ‘bezet gebied’ te ‘vermijden’ bij het beschrijven van Palestijns land, aldus een kopie van een intern memo dat The Intercept in handen heeft gekregen.”
“Het memo geeft verslaggevers ook de opdracht om het woord Palestina niet te gebruiken ‘behalve in zeer zeldzame gevallen’ en om de term ‘vluchtelingenkampen’ te vermijden om gebieden in Gaza te beschrijven die historisch gezien bewoond werden door ontheemde Palestijnen die tijdens eerdere Israëlisch-Arabische oorlogen uit andere delen van Palestina werden verdreven,” Het snijpunt notities. “De gebieden worden door de Verenigde Naties erkend als vluchtelingenkampen en huisvesten honderdduizenden geregistreerde vluchtelingen.”
“Er is geen strijd tussen macht en media,” merkte Fisk op. “Door taal zijn wij hen geworden.”
Gepensioneerde generaal David Petraeus, een van de auteurs van de 2006 Handleiding voor de Amerikaanse contra-insurgentie gebruikt door de Amerikaanse en NAVO-troepen in Afghanistan, betoogt dat het overtuigen van het publiek dat je wint – zelfs als je, zoals in Afghanistan, gevangen in een moeras — is belangrijker dan militaire superioriteit. De gedomesticeerde media zijn van vitaal belang bij het plegen van deze misleiding.
Dan zijn er de echte journalisten. Zij schijnen een licht op de machinerie van de macht. Zij vertellen de waarheid, want zoals de dichter Seamus Heaney zei, "Er is zoiets als waarheid en die kan verteld worden." Ze maken de wreedheid, leugenachtigheid en criminaliteit van de machtigen openbaar. Ze leggen de samenwerking van de gedomesticeerde media bloot.
Een demonstrant in Londen op 29 oktober 2023, met een bord ter nagedachtenis aan Reuters-journalist Issam Abdullah, die op 13 oktober 2023 in Zuid-Libanon werd gedood door een raketaanval van het Israëlische leger. (Alisdare Hickson, Wikimedia Commons, CC BY-SA 2.0)
Voor de machtigen, de oorlogsvoerders en de gedomesticeerde media zijn deze echte journalisten de vijandDit is de reden dat Julian Assange 14 jaar lang genadeloos werd vervolgd. Wikileaks gepubliceerde een document van 2,000 pagina's van het Ministerie van Defensie waarin Britse regeringsfunctionarissen gelijkgesteld onderzoeksjournalisten met terroristen. De vijandigheid is niet nieuw. Wat wel nieuw is, is de schaal van de Israëlische aanval op de journalistiek.
Israël heeft Hamas niet verslagen. Het heeft Hezbollah niet verslagen. Het zal Iran niet verslaan. Maar het moet zijn eigen publiek en de rest van de wereld ervan overtuigen dat het wint. Censuur en het tot zwijgen brengen van journalisten die de oorlogsmisdaden van Israël en het lijden dat Israël burgers toebrengt, aan de kaak stellen, is een Israëlische prioriteit.
Het zou geruststellend zijn om Israël een buitenbeentje te noemen, een natie die onze waarden niet deelde, een natie die we steunen ondanks de wreedheden. Maar natuurlijk is Israël een verlengstuk van onszelf.
Zoals de toneelschrijver Harold Pinter zei:
“Het Amerikaanse buitenlandse beleid kan het beste als volgt worden gedefinieerd: kus mijn kont of ik trap je hoofd erin. Zo simpel en grof is het. Wat interessant is, is dat het zo ongelooflijk succesvol is. Het bezit de structuren van desinformatie, het gebruik van retoriek, de vervorming van taal, die heel overtuigend zijn, maar in feite een bundel leugens zijn. Het is heel succesvolle propaganda. Ze hebben het geld, ze hebben de technologie, ze hebben alle middelen om ermee weg te komen, en dat doen ze ook.”
Bij het aanvaarden van de Nobelprijs voor literatuur, Pinter zei:
“De misdaden van de Verenigde Staten zijn systematisch, constant, wreed en meedogenloos geweest, maar heel weinig mensen hebben er daadwerkelijk over gesproken. Je moet het aan Amerika overlaten. Het heeft wereldwijd een nogal klinische manipulatie van de macht uitgeoefend, terwijl het zich voordeed als een kracht voor het universele welzijn. Het is een briljante, zelfs geestige, zeer succesvolle hypnosedaad.
De belangrijkste belemmering voor de massahypnose van Israël zijn de Palestijnse journalisten in Gaza. Daarom is het dodental zo hoog. Daarom zeggen Amerikaanse functionarissen niets. Ook zij haten echte journalisten. Ook zij eisen dat verslaggevers zich domesticeren om als ratten van het ene gechoreografeerde persevenement naar het andere te rennen.
De Amerikaanse regering zegt en doet niets om de pers te beschermen, omdat ze de Israëlische campagne tegen de media en de Israëlische genocide in Gaza steunt.
Journalisten moeten, net als de Palestijnen, worden uitgeroeid.
Chris Hedges is een journalist die de Pulitzerprijs heeft gewonnen en vijftien jaar lang buitenlandcorrespondent was voor The New York Times, waar hij hoofd van het Midden-Oostenbureau en hoofd van het Balkanbureau voor de krant was. Hij werkte eerder in het buitenland voor The Dallas Morning News, The Christian Science Monitor en NPR. Hij is de presentator van de show ‘The Chris Hedges Report’.
Dit artikel is van Scheerpost.
OPMERKING VOOR DE LEZERS: Er is nu geen mogelijkheid meer om zonder uw hulp een wekelijkse column voor ScheerPost te schrijven en mijn wekelijkse televisieprogramma te produceren. De muren komen met een schrikbarende snelheid dichterbij de onafhankelijke journalistiek, waarbij de elites, inclusief de elites van de Democratische Partij, schreeuwen om steeds meer censuur. Als je kunt, meld je dan aan via chishedges.substack.com zodat ik mijn column op maandag op ScheerPost kan blijven plaatsen en mijn wekelijkse televisieprogramma 'The Chris Hedges Report' kan produceren.
Dit interview is van Scheerpost, waarvoor Chris Hedges schrijft een gewone column. Klik hier om je aan te melden voor e-mailwaarschuwingen.
De meningen die in dit artikel worden geuit, kunnen al dan niet een weerspiegeling zijn van die van Consortium Nieuws.
Dit zou niet mogelijk zijn geweest zonder de regering van Biden/Harris. Iets voor echte linkse mensen om te overwegen als ze gaan stemmen, wetende dat zowel Jill Stein als Cornell West, die hier fel tegen zijn (Jill Stein is Joods), op het stembiljet staan of zouden moeten staan. Als ze dat niet doen, kun je hun namen invullen.
De recente verklaring van de Israëlische regering over etnische zuiveringen bevat alles wat men moet weten over de Israëlische politiek, voor het geval men dat nog niet wist voordat de verklaring werd afgelegd.
De POTUS moet begrijpen dat hij zich niet achter zijn bully pulpit kan verschuilen. Die onzin is voor. gasten als Trumpinstein.
Het vermoorden van journalisten is onofficieel beleid van de VS. Aangezien dit allemaal niet mogelijk zou zijn zonder de enorme financiële, politieke en militaire steun van de VS, kunnen we zien dat dit beleid van de VS is bij volmacht. De VS deed niets toen Shirreen Abu Akleh in het volle daglicht voor de camera werd vermoord, en ze was een AMERIKAANSE BURGER ffs!
De VS beloont Israël met meer geld en wapens, ondanks de goedkope retoriek en leugens. In deze context biedt de VS prikkels voor meer wreedheden en om meer journalisten, artsen, verpleegkundigen, ambulancechauffeurs etc. te vermoorden.
En wat nog meer is, beide zogenaamde kandidaten voor POTUS vinden dit prima. Geen van beiden heeft er ook maar een kik over gegeven. De genocide is vrijwel afwezig in de Angelsaksische massamedia, terwijl de Freak Show-verkiezingshysterie alomtegenwoordig is. De genocide, het bombarderen van Libanon (en Syrië) staan centraal in de meeste andere media ter wereld.
Wat ook erg verontrustend is: zelfs sommige vaste commentatoren hier, die geïnformeerde intelligente mensen zijn, zullen stemmen op de DT of KH. Dat is waar jullie op stemmen, mensen. Beide kanten verzinnen zielige excuses, maar jullie zullen medeplichtig zijn aan genocide. De geschiedenisboeken zullen dat opmerken, en de Global Majority over de hele wereld zal dat opmerken. Waarom stemden "goede" Amerikanen voor genocide, het vermoorden van artsen, verpleegsters en journalisten? Zijn Amerikanen gewoon apathisch en slecht?
Ik geloof echt dat Karma binnenkort komt voor iedereen die zich heeft bewapend en de genocide van Israël heeft verdoezeld. Barclays is onder druk gezet om zich terug te trekken uit Elbit Systems. Dit is nog maar het begin. De mensheid zal deze genocide niet accepteren. Er zullen consequenties zijn voor de lafaards die deze gruweldaad in stand houden. Er gaan koppen rollen. Het lijkt misschien een veilige gok om je aan te sluiten bij een genocidaal imperium, totdat dat niet meer zo is.
Ze komen nu allemaal voor de journalisten. Zie mijn recente bericht op CN hier:-
Alle dictaturen beginnen met het verbieden en criminaliseren van meningsuiting. Eerst komen ze voor de journalisten. Kijk wat er gebeurt! In Australië zijn ze heel dicht bij het aannemen van een nieuwe wet om debatten het zwijgen op te leggen” Communications Legislation Amendment (Combatting Misinformation and Disinformation) Bill 2024 [Provisions]” hxxps://www.aph.gov.au/Parliamentary_Business/Committees/Senate/Environment_and_Communications/MisandDisinfobill
Het gaat er helemaal niet om “misinformatie” het zwijgen op te leggen, maar om de waarheid en het debat het zwijgen op te leggen.
_____
Een ander klein dingetje is de Racial Discrimination Act 1975 (Cth)
Wat zegt de wet?
Artikel 18C van de Racial Discrimination Act maakt het voor iemand onwettig om een handeling te verrichten die redelijkerwijs waarschijnlijk is dat deze iemand “beledigt, beledigt, vernedert of intimideert” vanwege zijn of haar ras of etniciteit.
De zeer bekende Australische journaliste Mary Kostakidis (al 20 jaar presentatrice bij SBS News) verdedigt zichzelf momenteel tegen dit door de overheid gefinancierde monster en de bijbehorende procedure. Dit vanwege een klacht van de Zionistische Federatie van Australië, omdat zij een journalistiek artikel schreef over de situatie tussen Gaza en Israël.
Ze zou failliet kunnen gaan om zichzelf te verdedigen.
Wetten die "ras/religie" groepen toestaan om "overtreding" te claimen... echt waar... & de kosten van het proces zijn de "straf" samen met ik denk "schade"... jongen oh jongen. Simpel gezegd gaat het allemaal om het tot zwijgen brengen van waarheid en afwijkende meningen.
We moeten ALLEMAAL op alle mogelijke manieren de onwetendheid bestrijden...met mond-tot-mondreclame OVERAL waar we kunnen...of we vervallen weer in de trucjes van de "bolsjewieken".
Alleen mensen die iets te verbergen hebben, worden wreed... en de zionisten HEBBEN VEEL te verbergen.