JOHN KIRIAKOU: Amerikaanse gevangenissen nog steeds een rampgebied

De BOP was al lang een van de grootste blamages van de federale overheid en de regering van Joe Biden heeft daar geen verandering in gebracht. 

By John Kiriakou
Speciaal voor consortiumnieuws

WToen Joe Biden bijna vier jaar geleden aantrad, beloofde hij een revisie van het federale Bureau of Prisons (BOP), de grootste en best gefinancierde entiteit binnen het Amerikaanse ministerie van Justitie (DOJ). Het BOP was al lang een van de grootste blamages van de federale overheid met een parade van incompetente directeuren van zowel binnen als buiten het DOJ.  

Biden en procureur-generaal Merrick Garland hadden waarschijnlijk goede bedoelingen aan het begin van hun termijn. Ze wilden waarschijnlijk echt de puinhoop opruimen in het federale gevangenissysteem die al tientallen jaren aansleept. Maar ze faalden.  

Om te beginnen erfde Biden Michaël Carvajal als BOP-directeur van Donald Trump. Carvajal was benoemd tot de functie slechts een paar maanden voordat Biden het presidentschap op zich nam. Carvajal was een BOP-lifer. Hij begon als een beginnende gevangenisbewaker, werkte zich op tot het bestuur, werd een bewaker en bereikte uiteindelijk het BOP-hoofdkantoor voordat hij uiteindelijk werd benoemd tot directeur.  

Maar Carvajal was een mislukking. Zelfs als de diepgewortelde problemen van de BOP niet per se zijn schuld waren, was hij machteloos of te incompetent om er iets aan te doen. 

Carvajal trad in 2022 af nadat meer dan 100 BOP-agenten waren gearresteerd voor, of veroordeeld voor, ernstige misdaden tijdens zijn korte ambtstermijn, waaronder het smokkelen van drugs en mobiele telefoons naar gevangenissen om te verkopen aan gevangenen, diefstal uit gevangeniskantines, het plegen van geweld tegen gevangenen en zelfs één bewaker die een "verkrachtingsclub, waar hij en andere functionarissen, waaronder de gevangenispredikant, vrouwelijke gevangenen naar believen verkrachtten. 

Carvajal trad uiteindelijk af nadat het Congres op de hoogte was van de “verkrachtingsclub” en Rep. Jerry Nadler (D-NY), de voorzitter van de House Judiciary Committee, eiste dat hij zou vertrekken.

Carvajals probleem was vanaf het begin duidelijk. Hij bracht letterlijk geen externe expertise mee naar de baan. Hij had in zijn volwassen leven nog nooit ergens anders gewerkt dan bij de BOP. Er zouden geen gedurfde, nieuwe programma's komen, geen nieuwe ideeën om recidive te verminderen, geen poging om gevangenen te trainen om productieve levens te leiden buiten de gevangenis. Er was niets.

De regering-Biden dacht dat ze dat allemaal konden veranderen door een buitenstaander aan te stellen die erin was geslaagd het problematische gevangenissysteem van de staat weer op de rails te krijgen.  Colette Peters was voormalig hoofd van het Oregon Department of Corrections, waar ze 10 jaar werkte en een budget van 2 miljard dollar beheerde. 

Met haar gedocumenteerde succes bij het omdraaien van het Oregon-systeem, zou ze zeker hetzelfde kunnen doen met de 122 gevangenissen van de BOP. Maar dat kon ze niet. Het was natuurlijk niet haar schuld. Het was allemaal de schuld van "onderbezetting". Als ze gewoon de mensen kon aannemen die ze nodig had, zou de klus geklaard worden. Dat is tenminste wat zij zei Forbes Magazine eerder dit jaar.

Wat Peters in dat interview niet vermeldde, was dat volgens Peter Mosques, hoogleraar strafrecht aan het John Jay CollegeDe BOP is weinig meer dan een uitzendbureau voor blanke mannen zonder enige opleiding of werkervaring die anderszins niet in aanmerking komen voor een baan. Velen van hen hebben hun opleiding in het leger of op de plaatselijke politieacademie afgerond. 

De meeste faciliteiten van de BOP bevinden zich in kleine steden, de bergen of boerengemeenschappen, waar de arbeidspool zeer beperkt is. En de enige mensen die daar zijn overgebleven en nog steeds op zoek zijn naar een baan, belanden, nou ja, bij de BOP. het startsalaris is $21 een uur, slechts iets beter dan ze zouden bij WalMart kunnen komen.  

Forbes' interview met Peters was opmerkelijk, niet vanwege de dingen die ze zei — het artikel merkte op dat ze sprak over haar "prestaties" gedurende haar tweejarige ambtstermijn — maar vanwege wat ze niet zei. Ze sloeg de feiten over die:

• Het Bureau van de Inspecteur-Generaal (OIG) van het ministerie van Justitie een vernietigend rapport uitgebracht eerder dit jaar kritiek op de BOP vanwege een buitensporig aantal vermijdbare sterfgevallen onder gevangenen. In 2023 waren er 187 zelfmoorden, 89 moorden, 56 accidentele sterfgevallen en 12 toegeschreven aan "onbekende factoren" in BOP-gevangenissen. Het OIG-rapport schreef de meeste van deze sterfgevallen toe aan "terugkerende beleidsovertredingen en operationele mislukkingen."
• Een federale rechter in New York weigerde te sturen een veroordeelde fraudeur naar het Metropolitan Detention Center van de BOP in Brooklyn, New York, omdat de gevangenis is “notoir en in sommige gevallen schandalig traag in het verstrekken van medische en geestelijke gezondheidszorg aan gevangenen” … lockdowns daar staan ​​“gelijk aan eenzame opsluiting, wat steeds meer als onmenselijk wordt gezien” … en de “vreselijke en grimmige omstandigheden van opsluiting in de gevangenis omvatten besmet drinkwater, schimmel, ongedierte en insecten.”

• Het DOJ Office of Inspector General klaagde dat bij twee onaangekondigde “inspecties ter plaatse” van een BOP-vrouwengevangenis in Tallahassee, Florida “alarmerende omstandigheden” werden aangetroffen, waaronder verouderd en bedorven voedsel dat aan gevangenen werd geserveerd; knaagdieren, insecten en hun uitwerpselen die overal in de voedselbereidingsruimtes aanwezig waren; gebarsten muren en plafonds waardoor knaagdieren zich door de hele faciliteit konden verplaatsen; en onhygiënische toiletvoorzieningen.
• Een federale rechter in het noordelijke district van Californië berispte de BOP voor zijn “verprutste en slecht bedachte plan” om de federale vrouwengevangenis in Dublin, Californië, de locatie van de zogenaamde verkrachtingsclub, te sluiten. De rechter noemde het eerder onaangekondigde sluitingsplan “overhaast en slecht getimed” en stond een class-action-rechtszaak door gevangenen toe. De rechter noemde de BOP ook “een disfunctionele puinhoop.”
• Een federale rechter in Virginia veroordeelde een BOP-luitenant tot drie jaar gevangenisstraf voor het niet ingrijpen bij de vermijdbare dood van een gevangene. Een BOP-bewaker meldde de luitenant twee keer dat de gevangene in medische nood verkeerde. Maar de luitenant wees twee verzoeken om noodhulp af en liet de man in plaats daarvan de laatste 100 minuten van zijn leven op de vloer van zijn cel doorbrengen. De inspecteur-generaal van het ministerie van Justitie noemde de acties van de luitenant "afschuwelijke onverschilligheid die leidde tot een onnodig verlies van levens."
• Nog een ander rapport van het Office of Inspector General ontdekte dat de BOP zich bezighield met "schijnaccreditaties", waarbij de belangrijkste gevangenisaccreditatieorganisatie van het land, de American Correctional Association, simpelweg de eigen zelfdienende interne bevindingen van de BOP publiceerde als hun eigen rapporten, in plaats van daadwerkelijk een accreditatieonderzoek uit te voeren. En vervolgens rekenden ze de BOP $ 2.75 miljoen aan voor hun moeite. Dat contract werd niet verlengd.

Het is over het algemeen niet mijn aard om een ​​zeurpiet te zijn. Maar de BOP is een ramp. En dat zeg ik niet alleen. Dat de inspecteur-generaal van het ministerie van Justitie zelf, een groep federale rechters, senior leden van het Congres en externe mensenrechten- en gevangenenrechtengroepen. 

Het maakt niet uit of de BOP-directeur een voormalige succesvolle buitenstaander is of een mislukte insider (of tijdens de regering van Trump, de voormalig directeur van Guantanamo). Ze zijn allemaal slecht. Ze mislukken allemaal. 

Misschien is het tijd dat onze gekozen leiders een les leren van onze Europese vrienden en bondgenoten, die de neiging hebben om de nadruk te leggen op revalidatie boven straf en hebben niet dezelfde soort problemen met het strafrecht. We kunnen dit gewoon niet zelf oplossen.

John Kiriakou is een voormalige terrorismebestrijdingsofficier van de CIA en voormalig senior onderzoeker bij de Senaatscommissie voor Buitenlandse Betrekkingen. John werd de zesde klokkenluider die door de regering-Obama werd aangeklaagd op grond van de Spionage Act – een wet die bedoeld was om spionnen te straffen. Hij zat 23 maanden in de gevangenis als gevolg van zijn pogingen om zich te verzetten tegen het martelprogramma van de regering-Bush.

De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.

Meningen die in dit artikel worden geuit en die al dan niet overeenkomen met die van Consortium Nieuws.

Alstublieft  Doneren Heden naar CN's Vallen Fonds Drive