De Hamas-inval was minder Israëls 9/11 en meer een Palestijns Tet-offensief, zegt John Wight. Geen enkele lelijke onderdrukking heeft ooit geleid tot een mooi verzet.
Frantz Fanon tijdens een persconferentie van het Schrijverscongres in Tunis in 1959. (Wikimedia Commons, Publiek domein)
By John Wight
Speciaal voor consortiumnieuws
“Wanneer ik in de techniek en de stijl van Europa naar de mens zoek, zie ik alleen een opeenvolging van ontkenningen van de mens en een lawine van moorden.”
—Frantz Fanon
IDe moorddadige aanval van Israël op de bevolking van Gaza - in het afgelopen jaar — met de materiële, diplomatieke en politieke steun van het collectieve Westen - is vergelijkbaar met het aanschouwen van een dolle hond die het vlees van de botten scheurt van wat velen zichzelf hadden toegestaan te geloven dat een wereld was waarin het de moeite waard was om te leven. Op dit punt is dat niet het geval.
Israëls voortdurende oefening in krankzinnige slachting is in lijn met de woede die de slavenhouder ontketent als reactie op recalcitrante slaven die het aandurven om uit de plantage te breken. En hier begrijpen we de echte "misdaad" van de Palestijnen van Gaza - weigering om te blijven op de plek die hun is toegewezen door hun kolonisator en onderdrukker. Dat wil zeggen, op hun metaforische knieën, verslagen en gebroken in geest, lichaam en ziel.
Dit is de ware betekenis van 7 oktober 2023. Het bewees aan de Israëliërs en hun westerse achterban dat ondanks hun toestand als volk dat beperkt is tot een reservaat van de laatste dagen, dat ondanks de racistische minachting voor hun menselijkheid, de Palestijnen koppig blijven. Het onthulde ook een niveau van planning en vindingrijkheid dat geen enkel gekoloniseerd volk ooit zou kunnen bereiken.
Niemand begreep of verwoordde de psychologie van de onderdrukten beter dan de legendarische antikoloniale militant en denker, Frantz Fanon: “Geweld,” schreef hij ooit,
“bevrijdt de inboorling van zijn minderwaardigheidscomplex en van zijn wanhoop en inactiviteit; het maakt hem onbevreesd en herstelt zijn zelfrespect.”
Fanon is misschien in 1961 overleden, maar zijn analyse van het westerse kolonialisme, de wreedheid ervan en de ontmenselijkende impact die het heeft op zijn slachtoffers - het smeden van psychologische ketenen van onderdrukking en zelfhaat die alleen kunnen worden verbroken via een “moorddadige en beslissende strijd” tegen de kolonisator - blijft relevant gedurende vijf decennia sinds het verscheen in zijn klassieke werk, De ellendige van de aarde.
Fanon schreef het boek midden in de epische strijd voor nationale bevrijding die plaatsvond tussen het Algerijnse volk en hun Franse koloniale meesters, waarbij de macht van een Europese macht uit de eerste wereld het opnam tegen een slecht bewapende, maar door het volk gesteunde antikoloniale opstand. Het was een heftig en bitter conflict dat acht lange jaren woedde, tussen 1954 en 1962.
Uiteindelijk bleek de zoektocht van het Algerijnse volk naar nationale bevrijding sterker dan het vermogen van Frankrijk om een Noord-Afrikaanse kolonie te behouden die het sinds de jaren 1830 in bezit had. Tegen de tijd dat het conflict eindigde, gemarkeerd door de uitspraak van de Franse president Charles De Gaulle dat het Algerijnse volk het recht had om zijn eigen toekomst te bepalen, waren er 1.5 miljoen mensen omgekomen, waarvan de overgrote meerderheid Algerijns was.
7 oktober was minder een 9/11 van Israël en meer een Palestijnse Tet-offensief. Het was een schreeuw uit de ingewanden van structurele onderdrukking, een herbevestiging van het zelfrespect dat Fanon herkende in het geweld van een gekoloniseerd en onderdrukt volk. Het was, kortom, de moordende woede van hen die weigeren de status van een onvolk te accepteren.
In de geest van Geronimo, Sitting Bull en Crazy Horse. In de geest van de Mau Mau, de geest van de Ierse revolutionaire leider James Connolly van de Easter Rising 1916. In de geest van Bobby Sands en de andere Ierse hongerstakers die hun leven gaven voor de vrijheid in 1981. In de geest van elke antikoloniale verzetsbeweging en strijd die er ooit is geweest, durfden de Palestijnen van Gaza op 7 oktober 2023 te zeggen: "Nee!"
Palestijnse demonstranten in Gaza op 17 oktober 2023. (Fars Media Corporation, Wikimedia Commons, CC BY 4.0)
De resulterende golf van totaal geweld die sindsdien op het Palestijnse volk is losgelaten, is niet die van een rechtvaardige zaak. Het is precies het tegenovergestelde. Net als de Fransen in Algerije, de Amerikanen in Vietnam en de Britten in Ierland, is dit zionistische koloniale project op zichzelf mislukt. Het kan alleen in stand worden gehouden door extreem geweld en slachting, zo onhoudbaar is het op basis van zijn suprematistische idee.
De simpele en onverbloemde waarheid is dat je niet 2.2 miljoen mensen 17 jaar lang opgesloten kunt houden in een modern Indiaans reservaat, hun toegang tot elektriciteit, schoon drinkwater en alle noodzakelijke levensbehoeften kunt controleren, en hen tegelijkertijd bewegingsvrijheid, waardigheid, hoop en een toekomst kunt ontzeggen. Nee, je kunt dat niet allemaal doen en vrijwel geen weerstand verwachten.
Dit is de context waarin Operatie Al-Aqsa Flood, een jaar geleden vandaag gelanceerd door Palestijnen in Gaza, begrepen moet worden. Geen enkele lelijke onderdrukking heeft ooit geleid tot een mooi verzet. De geschiedenis laat daar geen twijfel over bestaan.
Het voorwendsel voor deze gedurfde Palestijnse operatie was de herhaaldelijke schending van de Al-Aqsa-moskee in Jeruzalem, de op twee na heiligste plek van de islam, tijdens de Ramadan in 2023. Het was ook gebaseerd op de meedogenloze weigering om de normalisering van hun toestand als een gekoloniseerd en onteigend volk in de Arabische en islamitische wereld te accepteren.
Gaza ligt vandaag de dag in puin. Meer dan 40,000 mensen zijn tot nu toe gedood in Israëls wraakorgie. Er zullen, begrijpelijkerwijs, mensen zijn die de redenatie achter 7 oktober in twijfel trekken, gezien de omvang van het lijden dat de bevolking van Gaza in de nasleep daarvan is aangedaan. Maar er is een duidelijk verschil tussen chronologische en historische tijd. En met dat laatste in gedachten is het nog te vroeg om te zeggen of het de moeite waard was.
Maar als je dieper over deze specifieke vraag nadenkt, zou dit de normen van de niet-gekoloniseerde opleggen aan de gekoloniseerde. In werkelijkheid is de echte vraag die we onszelf een jaar later zouden moeten stellen: welke keuze hadden ze? Als de keuze is tussen leven op je knieën of sterven op je voeten, is er dan überhaupt wel sprake van keuze?
John Wight, auteur van Gaza huilt, 2021, schrijft over politiek, cultuur, sport en wat dan ook. Overweeg dan om een abonnement op zijn Medium-site.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Alstublieft Doneren Heden naar CN's Vallen Fonds Drive
Niets van de holocaust die door zionisten in Palestina is gepleegd, is beperkt tot het afgelopen jaar of zelfs de afgelopen eeuw. Het is net zo goed de uitvoering van een langetermijnplan van massamoord en etnische zuivering als ooit is uitgevoerd door een groep die volkomen verstoken is van scrupules of fatsoen, niemand uitgezonderd. Het weerspiegelt het dieptepunt van de mensheid.
Goed gezegd.
Helaas heeft niets in MSM of media websites erkend, voor zover ik kan zien, hoewel ik het niet heb onderzocht, ligt de focus alleen op 7 oktober voor Israël, vol met afbeeldingen en video's van wake's. En ja, ze verloren geliefden, maar vrijwel niets tot nul van de genocide in Gaza, de verminkte, verscheurde kinderen en burgers dood en meer onder het puin.
Het dodental zal uiteindelijk verdrievoudigen vergeleken met een volkstelling, als die gegevens überhaupt nog bestaan. Alles is gezegd en besproken door historici en ik ben er geen van, de benarde situatie van de Palestijnen is goed gedocumenteerd. Als het niet was voor het pleidooi van de Zuid-Afrikanen en ik dit oordeelkundige document had gelezen, zouden de Palestijnen nog steeds wegkwijnen in hun gevangenis, vergeten door de wereld.
Het is een treurig politiek verhaal dat het wankelende Britse Rijk geen recht had om land weg te geven aan buitenlanders, als het niet hun land was om weg te geven.
Ondanks het feit dat de Amerikaanse nationale veiligheidsdienst weinig tot geen idee heeft van bepaalde aspecten van haar verantwoordelijkheden, voortdurend liegt en feitelijk bewijsmateriaal verkeerd voorstelt, en ondertussen haar eigen realiteit creëert, en ondanks het feit dat de Amerikaanse inlichtingendienst dezelfde fouten maakt door gezond verstand te gebruiken, heeft de Amerikaanse overheid de afgelopen zestig jaar beroerd gepresteerd.
Naar mijn mening is dit allemaal te wijten aan het gebrek aan leiderschap van het Witte Huis en het Congres en de dominantie van rechtse fanatici binnen deze diensten.
Steeds meer oorlogszuchtig, steeds minder creatief en een gebrek aan humanistische waarden.
Er zijn nu groepen die ernaar streven de macht over te nemen, de zionisten en christelijke nationalisten die de touwtjes in handen hebben en buitenlandse lobbyisten die het congres controleren door geld te geven aan degenen die de MICCIMAT steunen.
Kijk eens om je heen. Voel je je veiliger dan toen je JFK was?
Oh, verdorie, ik vergat dat de boosdoeners erbij stonden en toekeken toen hij werd vermoord. Nee, 22, 1963. Degenen onder jullie die pas na 1951-1952 zijn geboren, hebben geen idee, omdat jullie regering de waarheid over die moord heeft achtergehouden.
Kom eroverheen en kom op, het is jullie plicht als jullie vrijheid en echte vrijheid willen vinden.
Geweldige dingen hier.
Bedankt CN
De verduistering en leugens zijn verblindend. Minder oorlog en minder heruitvinding van de waarheid. Live uitgezonden van minuut tot minuut door dappere Palestijnen – omdat we het allemaal live zien. Alle vermoorde journalisten, artsen, ambulancediensten en meer diensten is geen zelfverdediging. Het is het verzwijgen van de waarheid. We zien het als IDF-soldaten vrolijk hun moorddadige razernij posten in vrouwenondergoed terwijl ze dansen en zingen op sociale media. De westerse wereld blijft stil. Het meest morele leger?
Geweldig artikel… Hartelijk dank aan de heer Wight voor dit briljante werk.
En de datum waarop de Nakba begon, heeft dan helemaal geen betekenis??? Meer dan 75 jaar aan lijden is gewoon onder het tapijt geschoven (made in Iran!).
De betekenis van 7 oktober werd duidelijk getoond door Netanyahu in september 2023. Netanyahu stond op het podium van de VN en hield zijn kaart van het "Nieuwe Midden-Oosten" omhoog, waarop Palestina volledig was weggevaagd en verdwenen, en alleen een groot gebied van Israëlisch blauw bedekte het.
Die foto zei meer dan 1000 woorden en illustreerde heel duidelijk de “Betekenis van 7 oktober”.
Interessant genoeg ontbreekt de foto een jaar later grotendeels. Terwijl die ene foto alles verklaart wat er de afgelopen 12 maanden is gebeurd.
Fanon is altijd relevant!
Hoewel ik veel respect heb voor Fanon, lijkt hij in zijn commentaar over de moorddadige geschiedenis van Europeanen geen aandacht te schenken aan bijvoorbeeld de Azteken, de Mongolen en de voortdurende stammenoorlogen die kenmerkend waren voor de inheemse volken van zowel Amerika als Afrika.
De “Linkse” citeert tegenwoordig vaak heel selectief meneer Fanon. We doen er goed aan om ook deze woorden van hem te onthouden, uit “Black Skin, White Masks” (1952): “Mijn zwarte huid is geen bewaarplaats voor specifieke waarden. Ik als gekleurde man heb niet het recht om te hopen dat er in de blanke man een kristallisatie van schuldgevoelens zal zijn ten opzichte van het verleden van mijn ras. Ik als gekleurde man heb niet het recht om manieren te zoeken om de trots van mijn voormalige meester te onderdrukken. Ik heb noch het recht noch de plicht om herstelbetalingen te eisen voor mijn onderworpen voorouders. Er is geen zwarte missie; er is geen blanke last… Ik ben geen slaaf van de slavernij die mijn voorouders heeft ontmenselijkt.”
“Je kunt niet 2.2 miljoen mensen 17 jaar lang opsluiten in een modern Indiaans reservaat”!!
Een typefout zeker? Dit is al aan de gang sinds, tenminste, 1948 – 76 jaar.
Je zou kunnen zeggen (en zonder de ironische bedoeling van deze opmerking te begrijpen) dat deze commentator de geschiedenis van bijvoorbeeld de Seminole-stam citeert…
Om het duidelijk te maken Steve: de verwijzing naar 17 jaar in het artikel verwijst naar de periode waarin Gaza belegerd werd nadat de Israëliërs zich in 2005 terugtrokken. Natuurlijk heb je helemaal gelijk, deze misdaad is al gaande sinds 1948, toen de staat Israël met de kracht van een meteoriet te midden van de Palestijnen ontplofte.
Sindsdien hebben de Palestijnen talloze 7 oktober-rampen moeten doorstaan, zo blijkt uit het verslag.
Met vriendelijke groet, J
Inderdaad. Ik zou willen stellen dat de wereld nog steeds probeert te ontkomen aan de verschrikkingen van het kolonialisme. De oude “koloniale machten” lijken niet te begrijpen dat de meeste mensen het niet prettig vinden om rondgeduwd en gecontroleerd te worden door een buitenlandse macht. Zo zien we Frankrijk totaal verbijsterd terwijl hun pogingen om hun oude koloniën te controleren door middel van financiële controle in plaats van het opgelegde politieke systeem worden afgewezen. Groot-Brittannië heeft ongeveer hetzelfde probleem.
Ja, Frantz Fanon is altijd relevant als het gaat om de noodzaak om onderdrukkers te begrijpen die zich voordoen als beschermers van de vrijheid.
Leve Gaza!
De Medium-site van Wight staat onder de naam johnwight1
Een geweldig en to the point artikel. Precies.
In het zuiden van Amerika werd tijdens de slavernijjaren het lelijke woord gebruikt om slaven te beschrijven die weigerden zich volledig te onderwerpen: “getting uppity.” Slaven die uppity werden, zoals niet je ogen neerslaan in de aanwezigheid van een blanke man of vrouw, werden hard gestraft. Uppity worden was de eerste stap naar regelrechte rebellie en moest de kop worden ingedrukt. De hele verachtelijke situatie van één persoon die beweert een ander te bezitten of te controleren, zoals ook de situatie met de Palestijnen, wordt samengevat in die uitdrukking “getting uppity.” Blijkbaar is de VS niet ontgroeid, maar heeft het zijn slavenhoudersmentaliteit juist uitgebreid. Ik zou staatsgrepen, regimewisselingen en het sponsoren van “kleurenrevoluties” in soevereine landen daar ook onder rekenen.
“En met dat laatste in gedachten is het nog te vroeg om te zeggen of het de moeite waard was.”
Voor zover 7 oktober de wereld wakker heeft gemaakt voor de benarde situatie van de Palestijnen en enkele van de meest bezochte protesten heeft uitgelokt, heeft het op zijn minst de verachtelijke retoriek en gruwelijke acties van de zionistische entiteit genaamd Israël onthuld. Deze steun voor Palestina en nu Libanon zal nooit afnemen in de ogen van degenen die de waarheid van de genocidale Israëliërs hebben gezien.
Meer dan een halve eeuw lang hadden de verachtelijke retoriek en gruwelijke acties van Israël voor iedereen die oplette duidelijk moeten zijn, en met name voor de VN, wiens internationale wetten en verdragen hen hebben verboden (hoewel dat nog langer geleden is). Het voornaamste obstakel voor VN-actie was het Amerikaanse veto in de Veiligheidsraad, maar de VN had stappen kunnen ondernemen om dat obstakel weg te nemen als ze de moed hadden gehad om dat te proberen.
Aangezien Israël beweert een democratie te zijn, zullen haar burgers de smet van hun wreedheden dragen, net zo lang als de nazi's (van wie ze hun gedrag duidelijk hebben geleerd) voor altijd de hunne zullen dragen. Ik ben geen absolute pacifist totdat Israël onder controle is en alle mogelijke stappen onderneemt om herstelbetalingen te doen voor de decennialange verschrikkingen.
Heel goed gezegd, meneer Todd!
Heel goed gezegd!!