Mensen die de barbaarse misstanden jegens Palestijnen door Israëliërs — generatie na generatie — niet in verband kunnen brengen met de misdaden van 7 oktober, hebben weinig begrip voor de menselijke natuur, schrijft Jonathan Cook.
Palestijnen in Gaza protesteren tegen de dood van Arafat Jaradat in februari 2013 in de gevangenis van Megiddo. (Joe Catron, Flickr, CC BY-NC 2.0)
By Jonathan Cook
Jonathan-Cook.net
Fof vele jaren woonde ik vlakbij de gevangenis van Megiddo in Noord-Israël, waar een nieuwe film is verschenen van Israëlische bewakers die massaal Palestijnen martelen gepubliceerde door Israël Haaretz krant.
Ik ben honderden keren langs de gevangenis van Megiddo gereden. Na verloop van tijd merkte ik de gedrongen grijze gebouwen, omringd door wachttorens en prikkeldraad, nauwelijks meer op.
Er zijn verschillende grote gevangenissen zoals Megiddo in het noorden van Israël. Daar belanden Palestijnen nadat ze uit hun huizen zijn gehaald, vaak midden in de nacht. Israël en de westerse media zeggen dat deze Palestijnen zijn “gearresteerd”, alsof Israël een soort legitieme juridische procedure afdwingt over onderdrukte onderdanen — of liever gezegd objecten — van zijn bezetting.
In werkelijkheid zijn deze Palestijnen ontvoerd.
Op beelden die op de Israëlische media zijn geüpload, is te zien hoe Israëlische bezettingstroepen gezamenlijk Palestijnen martelen die vastzitten in de gevangenis van Megiddo.
Op de video is te zien hoe gevangenen met hun gezicht naar beneden op de grond liggen, met hun handen op hun rug vastgebonden, terwijl ze door honden worden geterroriseerd. foto.twitter.com/mZOIC1Glj8
— Quds Nieuws Netwerk (@QudsNen) 6 september 2024
De gevangenissen bevinden zich steevast in de buurt van grote wegen in Israël, vermoedelijk omdat Israëliërs het geruststellend vinden om te weten dat er zoveel Palestijnen worden opgesloten. (Tussen haakjes, ik moet vermelden dat het overbrengen van gevangenen uit bezet gebied naar het gebied van de bezetter een oorlogsmisdaad is. Maar laten we dat even terzijde laten.)
Zelfs vóór de massale razzia's van de afgelopen elf maanden schatte de Palestijnse Autoriteit dat 11 Palestijnen – ofwel 800,000 procent van de mannelijke bevolking – tijd in een Israëlische gevangenis hadden doorgebracht.
Velen waren nooit van een misdaad beschuldigd en hadden nooit een proces gehad. Niet dat dat enig verschil zou maken — het veroordelingspercentage van Palestijnen in Israëlische militaire rechtbanken ligt bijna op 100 procent. Er bestaat blijkbaar niet zoiets als een onschuldige Palestijn.
Integendeel, gevangenschap is een soort angstaanjagend overgangsritueel dat al generaties lang door Palestijnen wordt ondergaan en dat van hen wordt geëist door de bureaucratie die het apartheids- en bezettingssysteem van Israël beheert.
Sinds het begin van de bezetting bijna 60 jaar geleden is marteling, zelfs van kinderen, aan de orde van de dag in deze gevangenissen, zoals Israëlische mensenrechtenorganisaties regelmatig hebben gedocumenteerd.
Gezicht op de gevangenis van Meggido, rechts, vanaf de Meggidoheuvel, in 2007. (Golf Bravo, Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0)
De gevangenneming en marteling van Palestijnen dienen verschillende doelen voor Israël. Het verplettert de geest van Palestijnen, individueel en collectief. Het traumatiseert generatie na generatie, en creëert angst en achterdocht. En het helpt om een grote klasse Palestijnse informanten en collaborateurs te rekruteren die in het geheim samenwerken met de geheime politie van Israël, de Shin Bet, om Palestijnse verzetsoperaties tegen de illegale bezettingstroepen van Israël te dwarsbomen.
Dit soort Palestijns verzet, moeten we opmerken, is specifiek toegestaan in het internationale recht. Met andere woorden, wat het Westen als “terrorisme” afkeurt, is feitelijk legaal volgens de principes die het Westen na de Tweede Wereldoorlog heeft vastgesteld. Paradoxaal, om het zachtjes uit te drukken.
De boodschap van de martelkamers van Israël is gericht aan ons allemaal, niet alleen aan Palestijnen. 'Black sites' zijn bedoeld om degenen die gekoloniseerd en tot slaaf gemaakt zijn, te herinneren aan een simpele les: verzet is zinloos.
Mijn laatste artikel kunt u hier lezen:https://t.co/PvaWfxdinV
- Jonathan Cook (@Jonathan_K_Cook) 24 mei 2024
De vernedering en het trauma die systematisch worden toegebracht aan deze honderdduizenden Palestijnen en de bredere Palestijnse samenleving – en het volledige gebrek aan bezorgdheid van de “internationale gemeenschap”, of, erger nog, haar medeplichtigheid – hebben onvermijdelijk geleid tot een groeiend religieus extremisme in delen van een Palestijnse samenleving die ooit grotendeels seculier was.
Als er geen rechtvaardigheid is, geen genoegdoening die geboden kan worden door de internationale instellingen die zijn opgericht door een Westen dat zowel zijn secularisme verkondigt als zijn christelijke waarden tentoonspreidt, dan kunnen de Palestijnen, zo concluderen ze, misschien rechtvaardigheid vinden – of op zijn minst vergelding – niet door zinloze, gemanipuleerde ‘onderhandelingen’, maar door een grotere inzet voor gewelddadig verzet dat wordt uitgevoerd in naam van de islam.
Dat verklaart de opkomst van de groep Hamas aan het eind van de jaren 1980 en de gestaag groeiende populariteit ervan.
De onbeschaamde islamitische militantie van Hamas contrasteerde met het meer tegemoetkomende seculiere nationalisme van Fatah, dat lange tijd werd geleid door Mahmoud Abbas. Steun voor Hamas was iets dat Israël maar al te graag cultiveerde. Het begreep dat het islamisme de Palestijnse zaak in diskrediet zou brengen in de ogen van westerlingen en het Westen verder aan Israël zou binden.
Maar het Israëlische martelsysteem – of het nu in ‘normale’ gevangenissen als Megiddo is of in de gigantische openluchtgevangenis die Israël van Gaza heeft gemaakt – leidde ook tot een steeds grotere vastberadenheid bij groepen als Hamas om zichzelf door middel van geweld te bevrijden.
Als er met Israël niet te redeneren viel, als het alleen het zwaard begreep, dan was dat de taal die de Palestijnen tegen Israël zouden spreken. Dit was precies de redenatie voor de wreedheden van 7 oktober.
Als u geschokt was door 7 oktober, maar niet nog geschokter bent door wat Israël de Palestijnen al meer dan een halve eeuw in haar gevangenissen aandoet, dan verkeert u óf in een staat van diepe onwetendheid (wat niet zo vreemd is gezien het gebrek aan media-aandacht voor Israëls despotische heerschappij over de Palestijnen), óf in diepe ontkenning.
Als u het causale verband niet ziet tussen de barbaarse misstanden tegen Palestijnen, generatie na generatie, en de misdaden die op 7 oktober zijn gepleegd, dan begrijpt u de menselijke natuur niet.
Je weet niet hoe je zou handelen als jij, je vader en je grootvader gemarteld zouden zijn in een Israëlische gevangenis. Het is een trauma dat in families wordt doorgegeven op een manier die nauwelijks verschilt van je haarkleur of lichaamsbouw.
De scènes gefilmd in Megiddo. De beelden van uitgemergelde mannen, gebroken van hun mishandelingen in de gevangenis. De verdwijning van honderden artsen in de martelkamers van Israël. De video van een Palestijnse man die verkracht door Israëlische gevangenisbewakersDe bevindingen van Israëlische en internationale organisaties dat dit systematisch doorgaan.
De verschrikkingen staren ons in het gezicht. Maar te veel van ons kijken weg en vallen terug op het magische denken van onze babytijd, waarin de wereld verdwijnt als we onze ogen bedekken.
De verschrikkingen van het Israëlische gevangenissysteem zijn niet nieuw. Ze duren al tientallen jaren voort. Wat nieuw is, is dat Israël het misbruik heeft geïntensiveerd. Het geniet nu van wreedheden die het eerder als een duister geheim verborgen hield.
Israël is verloren. Het zit diep in een zwart, genocidaal gat. De vraag is, laat je jezelf meeslepen in dezelfde leegte? Blijf je je ogen bedekken? Houdt de marteling op omdat je het liever niet wilt zien?
Jonathan Cook is een bekroonde Britse journalist. Hij was 20 jaar gevestigd in Nazareth, Israël. Hij keerde in 2021 terug naar het VK. Hij is de auteur van drie boeken over het Israëlisch-Palestijnse conflict: Bloed en religie: de ontmaskering van de Joodse staat (2006) Israël en de botsing der beschavingen: Irak, Iran en het plan om het Midden-Oosten opnieuw vorm te geven (2008) en Verdwijnend Palestina: Israëls experimenten in menselijke wanhoop (2008). Als u zijn artikelen op prijs stelt, overweeg dan alstublieft uw financiële steun aanbieden.
Dit artikel komt van de blog van de auteur, Jonathan Cook.net.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Alstublieft Doneren Heden naar CN's Vallen Fonds Drive
Mocht u dit nog niet gedaan hebben, volg dan de link in de afbeelding hierboven met "mijn laatste is hier te lezen",
Of gebruik:
hxxps://www.middleeasteye.net/big-story/israel-torture-chambers-message-directed-us-palestinians
Het probleem waar we mee kampen is het uitdrukken van de verontwaardiging en de afschuw over wat de mensheid kan doen, (waarschuwing) zoals duidelijk wordt weergegeven in dit gelinkte artikel.
Jonathan ervaart deze moeilijkheid, zoals blijkt uit zijn laatste woorden in dit stuk.
We kunnen geen woorden vinden die onze reactie beschrijven, ook niet op de volstrekte banaliteit en idiotie van de twee belangrijkste kandidaten die op dit moment in de VS voor het presidentschap strijden. Uit Jonathans artikel, zoals hierboven aangegeven:
“Hoe zou het verkeerd kunnen zijn – antisemitisch, nog wel – om te overwegen of een soortgelijk bruut, genocidaal racisme extremisten in Duitsland in 1938 dreef toen ze tijdens de Kristallnacht tekeergingen tegen Joden?”
Bedankt Jonathan
“Na verloop van tijd merkte ik de gedrongen grijze gebouwen, omringd door wachttorens en prikkeldraad, nauwelijks meer op.”
Victor Frankl beschreef “lange stukken van meerdere rijen prikkeldraad, wachttorens, zoeklichten;” klinkt dat bekend? Voor een Palestijn zeker. Uit zijn boek, Man's Search for Meaning, pg 8 waarin hij een concentratiekamp beschrijft na zijn gevangenneming en deportatie naar een van hen tijdens de Holocaust.
Amerika ervaart wat Frankl een "waan van uitstel" noemt van wat hen te wachten staat als ze niet snel in actie komen. Palestijnen zijn wij en hoe eerder we in Amerika zien dat journalisten worden aangevallen en hun huizen en kantoren worden doorzocht, de artsen die hun carrière verliezen of/en hun vergunning om te praktiseren wordt ingetrokken, de gevangenissen die overal in de VS worden gebouwd; hoe eerder we kunnen zien hoe dit gaat, hoe meer hoop er zal zijn voor ons land en de mensen van Palestina.
Paula, lees alsjeblieft mijn commentaar van 9-6-24 @ Brutal Wish of a Failed Diplomat als je dat nog niet gedaan hebt.
Ik vraag me vaak af hoeveel van deze barbaarse gevangennemings- en martelpraktijken zij (de overlevenden) in de concentratiekampen hebben geleerd van hun Duitse WOII-martelaars en bewakers. Waarschijnlijk veel.
Het lijkt erop dat ze er alles aan doen om dezelfde omstandigheden te creëren waaronder ze toen leden, en die nu weer op de Palestijnen af te schuiven. Ze willen zich voordoen als 'slachtoffer-misbruikers', onschuldige en gekwetste mensen.
Misschien waren ze toen onschuldig, maar nu zeker niet meer.
Bovendien werd mij verteld dat het de Brits die concentratiekampen oprichtten tijdens de Boerenoorlog.
Blinken weigert zijn ogen te openen voor de realiteit en kiest ervoor om diep in zijn oorspronkelijke en diepe zelf te blijven.
Zionistische groove maakt hem een bepaald soort vertrouweling van president Biden. Een groove met
een fijne scherpe rand die doet alsof hij hard aan het werk is om de fouten van de laatste Israëlische
scherpschutter hit en moord op een Amerikaanse activistische vrouw. Wat is intrigerend – als niet
verrassend – dat de talking heads – zowel mainstream als alternatief en links – er geen enkele vermelding van maken
de aard van Blinkens invloed op president Biden. Sommigen stellen zijn invloed ronduit ter discussie
(niet-bestaande of lage kwaliteit) diplomatieke vaardigheden. Opmerkend dat zijn de pestkop-aanpak is
tot internationale betrekkingen. (Hmm. Een beetje Natyanahu-achtig? Op die manier?) Niet genoemd is
hoe Blinkens stevige zionistische streep de verdraaide visie en lafheid van president
Biden zal dat volwassen woord gebruiken als de tiener de grens tussen acceptabel en acceptabel overschrijdt
en niet acceptabel, gevaar voor anderen en zichzelf….”Nee en nee
meer slechteriken, Natanyahu. Geen kogels, bommen, drones, AI-assistentie, geld meer. Niets tot de
Een permanent staakt-het-vuren is een verzegeld teken dat overal wordt verspreid en aangekondigd.” Wat is veelzeggend
Wat de aard van de Israëliërs betreft, is hun diepgaande vermogen om de geluiden van mededogen te negeren
en gedeelde kreunen van verdriet en kreten van verontwaardiging en ontzetting. Hun weg is de belangrijke, noodzakelijke
weg. De rest van ons kan gaan, je weet wel waar.
Reagerend op uw laatste alinea. Met behulp van uw verklaring hier wil ik iets benadrukken.
Op 9-6-24 @23:33 heb ik een reactie achtergelaten op Brutal Wish if a Failed Israeli Diplomat.
Als iemand die langere reactie nog niet heeft gelezen, raad ik hem ten zeerste aan dat nu te doen.
Het onderwerp van de brief die ik ontving is AIPAC, “Jewish Community Relations Councils” of JCRC’s, die de verdere Israëlische pogingen vertegenwoordigen om de Amerikaanse politiek nog verder te vergiftigen, waardoor het duopolie, ons zogenaamde tweepartijenstelsel, nog minder ontvankelijk wordt voor de wensen van “wij, het volk”!
Deze inspanningen zijn net zo echt als de genocide in Gaza. Waarom? Omdat de lobby-inspanningen van AIPAC de belangrijkste reden zijn voor het Amerikaanse “hands off Israel Policy”. Een beleid dat heeft geresulteerd in de dood van duizenden Palestijnen.
CN heeft behoorlijk slecht gereageerd op veel van wat ik in de reacties schrijf. Ik betwijfelde serieus of mijn reacties van 9-6-24 het zouden halen, maar ik was blij dat de moeite werd gepost.
Bedankt Jonathon en CN.
Het is de Geest die kracht geeft aan de christelijke prediking en
Jonathan Cook dient die God van christenen die beveelt
liefde voor de naaste, voor de gehele mensheid.
Om de waarheid te benadrukken, beweren zoveel Amerikanen dat
het christendom volgen zijn antichristelijke religieuze nationalisten,
een verwant van de ware nazi-gelovigen, door hun “diepe onwetendheid” te beschrijven
of diepe ontkenning” deze predikant beschrijft ook een toestand van Amerikaanse
religieuze afgoderij als: “diepte is wat het woord God betekent” (Paul Tillich).
Het grappige is dat Meggido beter bekend is onder een andere naam. Armageddon
En zover ik me kan herinneren van het lezen van vertaalde “dode zee rollen” vele jaren geleden, wordt er gezegd dat de strijd om alle gevechten te beëindigen in Har Meggido zal zijn (zoals jij Armageddon zegt). Er is veel informatie over de locatie etc. van Har Meggido op het internet.