Waarom het beperken van de wapenverkoop aan Israël het Verenigd Koninkrijk niet vrijwaart

Elke dag stelt de Labour-regering het verbod op alle wapens naar Israël – niet slechts een paar – hoe meer Groot-Brittannië bijdraagt ​​aan de misdaden van Israël tegen de menselijkheid, schrijft Jonathan Cook.

By Jonathan Cook
Jonathan-Cook.net

Thij Guardian gerapporteerd Deze week bevestigde een bron binnen het ministerie van Buitenlandse Zaken wat iedereen die goed oplet al wist.

Volgens de bron had de toenmalige Britse minister van Buitenlandse Zaken, David Cameron, in februari vorig jaar officieel bericht gekregen dat Israël Britse wapenonderdelen gebruikte om oorlogsmisdaden te plegen in Gaza. 

Cameron hield die informatie maandenlang geheim voor het Lagerhuis en het Britse publiek, terwijl Israël doorging met het afslachten van tienduizenden Palestijnse burgers.

Er moeten een aantal punten worden gemaakt over de informatie die aan The Guardian:

Nee 1: De bron zegt dat het advies aan Cameron over Israëlische oorlogsmisdaden "zo voor de hand liggend" was dat het niet verkeerd begrepen kon zijn door hem of iemand anders in de vorige regering. Aangezien de nieuwe Labour-regering op dezelfde manier is geadviseerd, waardoor ze gedwongen werd de wapenverkoop gedeeltelijk op te schorten, is er maar één conclusie mogelijk: Cameron is medeplichtig aan de Israëlische oorlogsmisdaden.

Het Internationaal Strafhof moet hem onmiddellijk onderzoeken. De Britse hoofdaanklager, Karim Khan, moet zo snel mogelijk een arrestatiebevel voor Cameron uitvaardigen. Zonder mitsen en maren.

Nee 2: Nu de Labour-partij aan de macht is, heeft ze de wettelijke plicht om duidelijk te maken wat de tijdlijn is van het advies dat Cameron heeft gekregen, en wie het advies nog meer heeft gekregen. Zo kan het ICC worden geholpen bij de vervolging van de voormalige minister van Buitenlandse Zaken en andere Britse functionarissen wegens medeplichtigheid aan de wreedheden van Israël.

Nee 3: De huidige ophef over de opschorting door Labour van een klein deel van de wapenverkoop aan Israël moet stevig in context worden geplaatst. David Lammy, de opvolger van Cameron, wil zelf elk risico op medeplichtigheidsbeschuldigingen vermijden. Leiders van de vorige regering veroordelen zijn besluit over wapenverkoop alleen omdat het hun eigen medeplichtigheid aan oorlogsmisdaden blootlegt. Hun verontwaardiging is wanhopige kontbedekking — iets wat de media zouden moeten benadrukken, maar niet doen.

Nr. 4: Labour moet uitleggen waarom, volgens de bron, het advies dat het heeft gepubliceerd blijkbaar is afgezwakt ten opzichte van het advies dat Cameron ontving. Als gevolg hiervan heeft Lammy 30 van de 350 wapencontracten met Israël opgeschort — of 8 procent van het totaal. Hij heeft vermeden de Britse componenten op te schorten die Israël waarschijnlijk het meest helpen bij zijn oorlogsmisdaden: die gebruikt in de F-35-straaljagers van Israël, gemaakt in de VS

Waarom? Omdat dat de volle toorn van de regering-Biden zou oproepen. Hij en de Britse premier Keir Starmer durven het niet op te nemen tegen Washington.

Met andere woorden, Lammy's beslissing heeft niet alleen de medeplichtigheid van Cameron en de vorige Tory-leiding aan Israëlische oorlogsmisdaden blootgelegd. Het legt ook de medeplichtigheid van Lammy en Starmer bloot. Om het bot te stellen: na de aankondiging van deze week zijn ze nu 8 procent minder medeplichtig aan Israëlische misdaden tegen de menselijkheid dan Cameron en de Tories waren.

Er is veel valse verontwaardiging geweest van Israël en haar lobbyisten, vooral in de Britse Joodse gemeenschap, over hoe beledigend het is dat de regering aankondigde een klein deel van de wapenverkoop ter ondersteuning van de Israëlische genocide in Gaza op te schorten op de dag dat zes Israëlische gijzelaars werden begraven.

De opperrabbijn Ephraim Mirvis is bijvoorbeeld woedend dat het Verenigd Koninkrijk de bewapening van de Israëlische slachting in Gaza beperkt, en zegt dat het “bedelt het geloof.” Hij roept het VK daarmee op om het internationale recht te negeren en het advies van zijn eigen ambtenaren te negeren dat Israël het risico loopt Britse wapens te gebruiken om oorlogsmisdaden te plegen. Hij eist dat het VK genocide faciliteert.

De Britse Board of Deputies, die claimt Britse Joden te vertegenwoordigen, heeft Mirvis' commentaar geretweet. De voorzitter van de board is op dezelfde manier overal op de ether te zien geweest afwijzen Lammy's beslissing.

Israël zou natuurlijk altijd wel een reden hebben gevonden om geschokt te zijn over de timing. Er is duidelijk een veel belangrijkere overweging dan de valse "gevoeligheden" van Israël en genocide-apologeten zoals Rabbi Mirvis. Elke dag stelt de Britse regering het verbod op alle wapens naar Israël – niet slechts een klein percentage – sterven er meer Palestijnen in Gaza en draagt ​​Groot-Brittannië meer bij aan de misdaden van Israël tegen de menselijkheid.

Maar even ter zake: volgens de regels die premier Keir Starmer de Labour Party oplegde — dat de Britse Joodse leiders mogen bepalen wat Joden beledigt en wat neerkomt op antisemitisme, met name in kwesties die Israël betreffen — is de Labour-regering nu, beoordeeld naar die normen, antisemitisch. Je kunt niet één set regels hebben voor Jeremy Corbyn en de Labour-linkerzijde, en een andere voor Starmer en de Labour-rechterzijde.

Of beter gezegd, dat kan. Dat is precies het spel dat het hele Britse establishment de afgelopen zeven jaar heeft gespeeld. Een spel dat de genocide van Israël in Gaza nog meer heeft gefaciliteerd dan de verkoop van Britse wapens aan Israël.

Velen hebben de betekenis van recente uitspraken tegen Israël van het Internationaal Gerechtshof – dat Israël “waarschijnlijk” genocide pleegt in Gaza en dat de decennialange bezetting illegaal is en een vorm van apartheid – en ook de stappen van het Internationaal Strafhof om Netanyahu te arresteren als oorlogsmisdadiger, van tafel geveegd.

Hier zien we hoe verkeerd die aanpak is. Die juridische beslissingen hebben de twee vleugels van het Britse establishment — de Tories en de Starmerite Labour right — met elkaar in conflict gebracht. Beiden zijn nu wanhopig op hun eigen manier om afstand te nemen van beschuldigingen van medeplichtigheid.

De uitspraken hebben ook een potentiële breuk met Washington geopend. De woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken is getoond terwijl hij koortsachtig moest rechtvaardigen waarom de VS zijn eigen wapenverkoop niet verbiedt.

Journalist Humeyra Pamuk ondervroeg woordvoerder Matthew Miller van het ministerie van Buitenlandse Zaken over de reden waarom de VS het besluit van het Verenigd Koninkrijk om de wapenverkoop aan Israël op te schorten, niet heeft gevolgd vanwege zorgen over mogelijke schendingen van het internationaal recht. foto.twitter.com/mujwDyblgZ

— Oog in het Midden-Oosten (@MiddleEastEye) 4 september 2024

Toegegeven, dit zijn slechts kleine scheuren in het westerse systeem van oligarchie. Maar die scheuren zijn zwakheden — zwakheden die degenen die geven om mensenrechten, om internationaal recht, om het stoppen van een genocide en om het redden van hun eigen menselijkheid, kunnen uitbuiten.

We hebben weinig kansen. We moeten ze allemaal grijpen.

Jonathan Cook is een bekroonde Britse journalist. Hij was 20 jaar gevestigd in Nazareth, Israël. Hij keerde in 2021 terug naar het VK. Hij is de auteur van drie boeken over het Israëlisch-Palestijnse conflict: Bloed en religie: de ontmaskering van de Joodse staat (2006) Israël en de botsing der beschavingen: Irak, Iran en het plan om het Midden-Oosten opnieuw vorm te geven (2008) en Verdwijnend Palestina: Israëls experimenten in menselijke wanhoop (2008). Als u zijn artikelen op prijs stelt, overweeg dan alstublieft uw financiële steun aanbieden. 

Dit artikel komt van de blog van de auteur, Jonathan Cook.net.

De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.

Alstublieft  Doneren Heden naar CN's Vallen Fonds Drive