Foto's van de massamoord door Amerikaanse mariniers zijn tientallen jaren verborgen gehouden, waardoor de gruweldaad relatief onbekend is. Nu The New Yorker heeft uitgebracht 10 van hen.
Een Amerikaanse marinier inspecteert een wegberm nabij Haditha, Irak, waar op 19 november 2005 vijf ongewapende burgers werden gedood. (Naval Criminal Investigative Service via de Washington Post, Wikimedia Commons, Publiek domein)
By Brett Wilkins
Common Dreams
ANa jarenlang te hebben samengewerkt met Irakezen wier familieleden in 2005 door Amerikaanse mariniers werden gedood tijdens het bloedbad in Haditha, wisten Amerikaanse journalisten eindelijk foto's te bemachtigen en vrij te geven die de gruwelijke nasleep van de bloedige aanslag lieten zien. De daders hebben nooit een dag achter de tralies doorgebracht.
Deze week, The New Yorker gepubliceerde 10 foto's van het bloedbad - onderdeel van een samenwerking met de podcast 'In the Dark' die vorig jaar bij het tijdschrift kwam.
Het verslaggevingsteam van de podcast had vier jaar geleden een verzoek om openbare documenten ingediend en vervolgens de Amerikaanse marine, het Marine Corps en het Centraal Commando aangeklaagd omdat ze de beelden niet hadden overhandigd. “In the Dark”-presentatrice Madeleine Baran reisde ook met een collega naar de afgelegen provincie Anbar in Irak om familieleden te ontmoeten van enkele van de 24 Iraakse burgers — in leeftijd variërend van 1 tot 76 — die door Amerikaanse troepen waren afgeslacht.
Baran legde uit dat ze de hulp van de nabestaanden inriep, deels omdat “we verwachtten dat de overheid zou beweren dat het vrijgeven van de foto’s schadelijk zou zijn voor de nabestaanden van de doden”, aangezien “militaire aanklagers dit argument al hadden aangevoerd na het proces tegen de laatste beschuldigde marinier.”
De lichamen van vijf Iraakse burgers die door Amerikaanse mariniers werden vermoord tijdens het bloedbad in Haditha, Irak. (US Marine Corps, via Madeleine Baran op 27 augustus 2024. "De foto's van het bloedbad in Haditha die het leger niet aan de wereld wilde laten zien," The New Yorker, Wikimedia Commons, Publiek domein)
Khalid Salman Raseef, een advocaat die 15 familieleden verloor bij het bloedbad, vertelde Baran: “Ik geloof dat het onze plicht is om de waarheid te vertellen.”
De grafische foto's tonen dode Iraakse mannen, vrouwen en kinderen, waarvan velen van dichtbij in het hoofd zijn geschoten. Een 5-jarig meisje, Zainab Younis Salim, wordt getoond met het nummer 11 op haar rug geschreven in rode stift door een Amerikaanse marinier die de slachtoffers op foto's wilde onderscheiden.
Lichamen van Jaheed Abdul Hameed Hassan, 43; Asmaa Salman Raseef, 32, en haar zoon Abdullah, 4, vermoord door het United States Marine Corps. Een militair medisch onderzoeker concludeerde dat Jaheed ofwel tegen de muur stond of lag toen hij werd neergeschoten en gedood. (US Marine Corps, via Madeleine Baran, 27 augustus 2024, “De foto’s van het bloedbad in Haditha die het leger niet aan de wereld wilde laten zien,” The New Yorker, Wikimedia Commons, Publiek domein)
Op 19 november 2005 reed een konvooi Humvees met mariniers van Kilo Company, 3rd Battalion, First Marine Division door Haditha toen een bermbom, waarvan men vermoedde dat deze was geplaatst door Irakezen die zich verzetten tegen de Amerikaanse invasie, de populaire korporaal Miguel Terrazas doodde en twee andere mariniers verwondde.
Stafsergeant Frank Wuterich op een foto zonder datum. (Amerikaanse marine, Wikimedia Commons, publiek domein)
Als vergelding dwongen mariniers een nabijgelegen taxi te stoppen en bevalen de chauffeur en zijn vier studentpassagiers uit het voertuig te stappen. Sgt. Frank Wuterich executeerde vervolgens de vijf mannen in koelen bloede. Een andere marinier ontheiligde vervolgens hun lichamen, onder andere door erop te urineren.
Wuterich toen bestelde zijn mannen om "eerst te schieten en later vragen te stellen," en ze gingen van huis tot huis en vermoordden iedereen die ze zagen. Ze vermoordden zeven mensen in het huis van de familie Walid, waaronder een peuter en een ouder echtpaar.
“Ik zag ze mijn grootvader neerschieten, eerst in de borst en toen in het hoofd. Toen vermoordden ze mijn oma,” Iman Walid, een overlevende die 8 jaar oud was toen haar familie werd vermoord, vertelde Tijd in 2006.
Vervolgens doodden de mariniers acht mensen in het huis van de familie Salim, zes van hen kinderen. Tot slot executeerden de troepen vier broers in een kast in het huis van de familie Ahmad.
Foto's van het bloedbad in Haditha in Irak in 2005 door het Korps Mariniers zijn onlangs verkregen op grond van de Freedom of Information Act.
Dit is groot. Het Amerikaanse interventionisme moet nu stoppen. foto.twitter.com/ES1bPCf3cg
— Greg J Stoker (@gregjstoker) 28 Augustus 2024
De mariniers spanden vervolgens samen om te verdoezelen wat een militair onderzoek een geval van 'collateral damage' zou noemen. Het leger beweerde aanvankelijk dat 15 Iraakse burgers waren gedood door dezelfde explosie die Terrazas' leven kostte. Echter, een lokale dokter die de lichamen van de slachtoffers onderzocht zei ze “werden van dichtbij in de borst en het hoofd geschoten.”
Het lichaam van de 4-jarige Zainab Younis Salim nadat het Amerikaanse Korps Mariniers haar in het hoofd schoot tijdens het bloedbad in Haditha. Haar lichaam is gemarkeerd met het nummer 11 in rode stift, om de lijken op de foto's te onderscheiden. (US Marine Corps, via Madeleine Baran, 27 augustus 2024, “De foto’s van het bloedbad in Haditha die het leger niet aan de wereld wilde laten zien,” The New Yorker, Wikimedia Commons, Publiek domein)
Acht mariniers werden uiteindelijk aangeklaagd in verband met het bloedbad. Zes verdachten werden niet schuldig bevonden en één kreeg zijn zaak afgewezen. Wuterich werd aanvankelijk beschuldigd van moord, maar pleitte schuldig en werd veroordeeld voor plichtsverzuim. Hij werd gestraft met een degradatie en werd later eervol ontslagen van service.
Gen. James Mattis van het Marine Corps — die verdiend zijn bijnaam “Mad Dog” tijdens een van de wreedheden beladen gevechten om de Iraakse stad Fallujah in 2004 — kwam tussenbeide namens de Haditha-verdachten en verwierp persoonlijk de aanklachten tegen een van hen.
Later, toen hij diende als minister van Defensie van voormalig president Donald Trump, hield Mattis toezicht op een escalatie in wat hij de Amerikaanse oorlog van "vernietiging" tegen Islamitische Staat in Irak en Syrië noemde. De generaal waarschuwde dat ‘burgerslachtoffers een feit zijn in dit soort situaties’, en duizenden kosten van mannen, vrouwen en kinderen werden vervolgens afgeslacht toen steden als Mosul en Raqqa werden met de grond gelijk gemaakt.
De Amerikaanse minister van Defensie Jim Mattis spreekt tijdens een bijeenkomst op het hoofdkwartier van het Amerikaanse Northern Command in Colorado Springs, Colorado, 16 november 2017. (DoD-foto door sergeant Amber I. Smith)
Het bloedbad in Haditha was onderdeel van de talloze Amerikaanse oorlogsmisdaden en wreedheden die werden begaan tijdens de aanhoudende zogenaamde Oorlog tegen het Terrorisme, die beweerde honderdduizenden burgerslachtoffers in minstens een half dozijn landen sinds 2001. Een van de redenen waarom het bloedbad in Haditha relatief onbekend is vergeleken met de martelingen en moorden in de Amerikaanse militaire gevangenis in Abu Ghraib, Irak, is dat foto's van de voormalige misdaad tientallen jaren verborgen zijn gehouden.
“De impact van een vermeende oorlogsmisdaad is vaak direct gerelateerd aan de verschrikking van de beelden die in de handen van het publiek terechtkomen”, schreef Baran in het New Yorker artikel. Ze merkte op dat generaal Michael Hagee, die de mariniers aanvoerde ten tijde van het bloedbad in Haditha, later opschepte over hoe “trots” hij was over het geheimhouden van foto’s van de moordpartijen.
“Dit,” zei journalist Murtaza Hussain herinnerde de wereld op dinsdag, “is wat het Amerikaanse leger in Irak deed.”
Brett Wilkins is een stafschrijver voor Common Dreams.
Dit artikel is van Common Dreams.
Meningen die in dit artikel worden geuit en die al dan niet overeenkomen met die van Consortium Nieuws.
Bedankt Brett
Bradley Manning zat jarenlang in eenzame opsluiting omdat hij de moorden van Reuters door Ranger-helikopters openbaar had gemaakt, en Julian Assange werd tien jaar lang vervolgd omdat hij ze openbaar had gemaakt. Meer Amerikanen waren het eens met de slachting van Lt. Calley door My Lai dan met de verslaggever die het onthulde. Natuurlijk verbleken deze allemaal bij onze opzettelijke vuur- en kernbombardementen op een miljoen burgers in Duitsland en Japan aan het einde van WO2: officiële aantekeningen zeiden dat het doel was om "het moreel van de bevolking te breken ... om (i) vernietiging en (ii) angst voor de dood te veroorzaken."
En we zeggen nooit dat het ons spijt. Omdat we dat niet doen. En we zijn van plan om het te blijven doen, keer op keer. We hebben onze ziel als natie verloren en ik rouw om ons en iedereen die ons in de weg staat.
Ik had het niet beter kunnen zeggen. Dankjewel.
Ik schreef een brief, via e-mail, aan GW Bush op de vooravond van de invasie in Irak. Daarin stelde ik, zoals publiekelijk bekend was, dat er geen legitieme reden was om Irak binnen te vallen - geen massavernietigingswapens, geen bewijs van Iraakse medeplichtigheid aan de aanslagen van 9/11, geen bewijs van Iraakse steun voor Al Qaida. Het was mijn burgerplicht. In plaats van een antwoord werd mijn telefoon drie maanden lang afgeluisterd, tussen oktober 2003 en januari 2004. Ik kreeg midden in de nacht intimiderende telefoontjes. Ik verdacht Cheyny en zijn handlangers. Zo behandelt onze regering degenen die het niet eens zijn met haar beleid.
Het is dezelfde mentaliteit die land na land hongersancties oplegt, de leiders denken: "Als we ze maar bang en ellendig genoeg maken, gooien ze hun leiders eruit en benoemen ze iemand die we acceptabel vinden om ons te sussen." ZE zouden zich omdraaien en hun buik laten zien als er een grotere pestkop langs zou komen, dus ze geloven dat iedereen dat ook zal doen. Het werkt nooit, maar ze blijven het doen omdat het het enige is wat ze kunnen begrijpen.
Kijk naar de geschiedenis van de VS, het is overweldigend chaos en moord. Wat kun je verwachten van een land dat niets liever doet dan $$$$$$$$$$$$?
Het Amerikaanse leger kan alleen concurreren met het Israëlische leger als het gaat om het leger met de hoogste moraal ter wereld.
Toevallig las ik net over deze gruweldaad in het boek Night of Power van Robert Fisk.
We zien exact hetzelfde gedrag van de Israëliërs in Gaza. Helaas veranderen sommige dingen nooit, en het lijken altijd dezelfde mensen te zijn die de wreedheden uitvoeren zonder repercussies.
Ik was in Bagdad als onderdeel van een internationale anti-oorlogsvredesdelegatie en had geluk dat ik levend ontsnapte toen de invasie begon. Ik en twee anderen werden verborgen door sympathisanten en wisten toen te vluchten. De Amerikaanse Special Services is een beleefde naam voor geüniformeerde psychopaten die losgelaten worden op onschuldige burgers.
Helemaal mee eens.
“Bedankt voor uw dienst”…?
Wanneer oh wanneer zal er verantwoording worden afgelegd voor het schandalige buitenlandse beleid van de VS en haar vazallen? Waar is de VN al die jaren geweest terwijl deze wreedheden plaatsvonden? We weten dat ze op de hoogte waren. Is elk land op deze planeet zo bang voor het machtige militaire imperium dat ze het niet aandurven om bloedbad na bloedbad aan te vechten? Genoeg! We hebben het bewijs. Dit mag niet doorgaan. Zet deze klootzakken gevangen! Elk van hen!
Mogen hun zielen in vrede rusten!
De afgelopen 70 jaar hebben de United Snakes de planeet geteisterd als nazi-Duitsland op steroïden, honderden miljoenen mensen afgeslacht, uitgehongerd en verarmd, ja, honderden miljoenen, met volledige straffeloosheid. "Als ze willen dat hun volk te eten krijgt, moeten ze doen wat ze wordt opgedragen." Totdat de Amerikanen zelf ervaren wat ze zo lang aan zoveel anderen hebben aangedaan, verhongerend en bevriezend in het puin van hun verwoeste steden, en hun kinderen voor hun ogen zien sterven, door gebrek aan voedsel en basismedicijnen, zoals de Duitsers in 1945, zullen ze nooit hun leven beteren. Maar die dag komt misschien snel. Veel sneller dan ze verwachten. De wereld verandert snel. Dit arrogante uitschot moet wakker worden en de koffie ruiken. Er komt wraak voor elk vermoord kind.
Er gebeuren altijd vreselijke dingen in de VS, maar dat is allemaal gewoon individueel ongeluk. Mensen hier kunnen niet eens in maatschappelijke termen denken. Weer eens bewezen door een gast die heel goed is in internationale zaken, maar weinig verstand heeft van zijn eigen land. Misschien is een militair kind een deel van het probleem.
V Wat hebben de VS en Israël met elkaar gemeen?
A Ze verheugen zich er beiden op om moslims te doden.
“Joods-christelijke cultuur”?
Ik vraag me soms af. Dit zou het resultaat kunnen zijn van onervaren gevechtstroepen die "het verliezen" door de schok. Soms zie je terugkerende gevechtsveteranen praten over het feit dat sommige eenheden/individuen amfetamines kregen om alert te blijven.
Intense gevechtssituaties zoals IED-aanvallen kunnen surrealistische sferen creëren waarin emoties de vrije loop krijgen bij de getuigen en degenen die betrokken zijn bij de chaos. Meng er wat hoge kwaliteit "Speed" doorheen en de resultaten kunnen gruwelijk zijn.
Kijk maar eens wat er elke dag op straat in Amerika gebeurt. Er is geen rechtvaardiging voor dit gedrag, geen, gevecht of niet, en Jim Mattis is een plaag voor het Amerikaanse leger en heeft schande gebracht over het Marine Corps. De man zou gevangen moeten worden gezet.
Ons leger is, of zou moeten zijn, een voorbeeld van Amerikaanse trots. Ik vrees dat het in wanhoop is vervallen.
Vergeet nooit dat de meesten met trots dienen en ons respect verdienen voor het doen van wat de meesten nooit zouden proberen. Ons land verdedigen. Ik vrees dat die missie is verdorven door slechte mensen.
Zie hier de bijdrage van Johnathan Cook.
Ik heb net zo min respect voor onze militairen als voor maffiahuurmoordenaars, want dat is alles wat ons leger de afgelopen zes decennia heeft gebruikt (of meer als je de Koreaanse Oorlog beschouwt als een zoveelste oefening van het Westen om zijn dominantie over de rest van de wereld te behouden). De enige aanval van enige betekenis die ons land sinds de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt, vond plaats op 9/11 en ons gedrag decennia daarvoor (en erna) maakte het een reactie die we verdienden en de mannen die die dag hun leven gaven om hun eigen volk en land te verdedigen, zijn degenen die ik respecteer.
Ik neem aan dat er mensen in ons leger zijn die zichzelf wijsmaken dat ze echt 'ons land verdedigen' en misschien wat aanzien krijgen van mensen zoals jij die dat ook lijken te denken. Een andere mogelijke overweging is dat gezien het niveau van armoede in ons land er misschien ook mensen zijn die vinden dat ze geen andere manier hebben om hun gezin te onderhouden, maar dat maakt ze nog steeds betaalde moordenaars of wanneer ze alleen maar worden gebruikt om betaalde afpersers te bedreigen. Nu er geen dienstplicht meer is om ze met gevangenisstraf te bedreigen, heeft het bestaan ervan het misschien makkelijker gemaakt om de moord die ze misschien moesten plegen af te doen met het excuus 'mijn land heeft me gedwongen', maar in feite hebben ze nog steeds een keuze die ze moeten afwegen en de hoeveelheid PTSS waarmee ze naar huis terugkeren, suggereert dat de keuze zwaarder op hen kan wegen dan ze hadden verwacht, en wanneer ze helemaal niet naar huis mogen, hebben hun families misschien het gevoel gehad dat ze een hogere prijs voor hun krijger hebben betaald dan ze hadden verwacht.
Meneer Todd, ik ga iets schrijven wat u en anderen misschien als oneerlijk beschouwen. Ik smeek u om deze chagrijnige oude man een kans te geven.
Ten eerste, totdat iemand op 18- of 19-jarige leeftijd is opgeroepen, begrijpen ze gewoon niet hoe erg iemand het leger en de ervaring kan haten. Deze ervaring heeft sindsdien mijn houding ten opzichte van politiek en moord beïnvloed.
De gedachte aan het aantal onnodige doden dat sinds Vietnam door de VS is gevallen, is onvergeeflijk. Zoveel van deze geschiedenis had zo anders kunnen worden aangepakt. En het is beschamend om dat op dit moment niet te erkennen.
Het bleek voor mij dat het resultaat helemaal om respect draaide. Iets waar ik tegenwoordig weinig van heb voor het leiderschap van onze natie.
Neem bijvoorbeeld 911/XNUMX en ik geloof stellig dat de gebeurtenis het resultaat was van een falen van genoemd leiderschap. Toegestaan door zeer slechte individuen in de VS! Dus, daar, ik heb het gezegd en ik geloof het.
Ik heb nooit in Vietnam gediend. Ik heb mijn tijd in Berlijn, Duitsland, doorgebracht en heb van de ervaring geleerd hoe krankzinnig het leger was geworden. Denk hier eens over na, als dienstplichtige kwam ik in burgerkleding terecht en was ik een "Spook". Hoe in godsnaam kan dat gebeuren. Ik kan je vertellen dat het de vreemdste ervaring van mijn leven was.
Mijn hemel, ik zou graag eens met je willen praten, één op één. Ik ben onder de indruk van je directheid en de extreme efficiëntie van je woorden hier. Ik heb een sterk gevoel en geloof dat je vanuit je hart spreekt.
Ik ben van mening dat de militaire betrokkenheid van neocons en zionisten ons land heeft geruïneerd.
Bill, geloof het of niet, ik geloof al sinds mijn ervaring in het leger dat Amerika zijn jongeren opeet. Misschien wel de meest schandelijke daad waar de county-regering zich mee bezighoudt. Die leiders verspillen levens van een aantal van onze beste en slimste mensen. Vraag het maar aan de familie van Pat Tillman.
Ik heb geen idee hoe oud je bent, maar het maakt voor mij wel een verschil. Ik vrees dat je niet gelooft wat ik ga zeggen.
Ik ben het met alles wat je hier schrijft eens en ik ben overweldigd om het te zien!
Dat is niet wat je bedoelt met het in dienst gaan bij het leger.
Bedankt dat je zoveel om me geeft!
En bedankt dat je zo duidelijk hebt gereageerd. Je 'respect' en 'ons land verdedigen' opmerkingen kwamen mij als verrassend voor gezien mijn bescheiden herinnering aan andere observaties van jou die ik hier heb gelezen en die mijn reactie triggerden. Ik beschouw mezelf meer terecht als cynisch dan als chagrijnig en hoewel ik waarschijnlijk ongeveer jouw leeftijd heb, beschouw ik mezelf nog niet als oud en zou ik ook niet hebben verwacht dat jij jezelf zo zou beschouwen, tenzij dat slechts een vleugje retorische zelfspot was.
Ik kreeg mijn eigen conceptkennisgeving in 1968 op 21-jarige leeftijd, wat me voldoende tijd gaf om na te denken over hoe ik op die verwachting moest reageren. Onder mijn keuzes waren een paar beschikbare uitstelmogelijkheden nadat mijn undergraduate college-uitstel (dat niet zo'n groot probleem leek toen ik in 1964 naar de universiteit ging) was afgelopen, maar het vermijden van de conceptkennisgeving leek me een slechte reden om er een na te jagen, vooral omdat zoveel mensen van mijn leeftijd ze vaak niet beschikbaar hadden en ondergronds gaan of naar Canada (of "Alice's Restaurant" bezoeken) leek gewoon weglopen om de kwestie te vermijden. Dus schreef ik een heel beleefde brief aan mijn dienstplichtcommissie waarin ik uitlegde dat ik hun uitnodiging echt niet kon accepteren omdat ik mezelf niet wilde blootstellen aan het moeten weigeren van orders die ik onethisch zou vinden en ik had veel geluk dat ze besloten om mij in plaats daarvan te classificeren als gewetensbezwaarde, ondanks het feit dat ik geen religieuze basis kon claimen voor mijn houding, dus kozen ze mijn 'alternatieve dienst' om twee jaar te werken als verpleger in een psychiatrisch ziekenhuis van de staat, wat de gevangenisstraf ruimschoots overtrof en een zeer waardevolle groei-ervaring was. Een van mijn goede vrienden besloot om bij de luchtmacht te gaan als monteur omdat dat waarschijnlijk ethische kwesties in het buitenland zou vermijden.
Ik had je legerervaring niet nodig om het eens te zijn met je opmerking 'Amerika eet zijn jongeren op', maar de afgelopen decennia heb ik geleerd om het uit te breiden naar 'Amerika eet elke Amerikaan op die het als overbodig beschouwt in het nastreven van zijn voortdurende afdaling in het kwaad', ook al begon deze uitbreiding met minder fortuinlijke mensen dan ik. Vance Packard schreef 67 jaar geleden 'The Hidden Pursuaders', wat helpt verklaren hoe we hier zijn gekomen via propaganda van het establishment.
Ze “dienden” in een criminele agressieoorlog, wat betekent dat elke dode daar de schuld was van de VS. Ze “verdedigden hun land” NIET! Jezus Christus! Om godswil, genoeg van de onzin over de meeste soldaten die eervol zijn. Het is niets meer dan een excuus voor eindeloze oorlog en massamoord.
Eerlijk gezegd wisten de meesten van hen niet dat Irak niet betrokken was bij 9/11, ze geloofden de onzin die de overheid en de MSM uitkraamden, die al was veranderd in de propagandadienst van de rijken en machtigen. Ze geloofden ook dat Irak massavernietigingswapens had die ze van plan waren te gebruiken tegen Amerikaanse doelen. Met andere woorden, ze waren typische Amerikanen, mentaal te lui om verder te kijken dan de façade en te zien dat het een weefsel van leugens was. Jij en ik waren ons er misschien van bewust dat, zoals de Downing Street Memo het stelde, "de inlichtingen en feiten worden gemanipuleerd", maar voor bijna iedereen op internet in 2002 was het voor porno, gamen en AOL.
Dit is niet om hun onwetendheid te vergoelijken, alleen hun bedoelingen. Ze **DACHTEN** dat ze het juiste deden om hun families en hun land te beschermen, hoe fout ze ook waren.
En toch hebben MSNBC en andere TDS-patiënten zich de afgelopen 8 jaar steeds meer opgetrokken tot de slijmballen van Cheney, Kristol, neocon en anderen.
Er is al eerder de vraag gesteld: Hoeveel kinderen over de hele wereld bidden 's nachts dat de Amerikanen hun ouders niet zullen vermoorden?
Hoeveel ouders bidden dat hun kinderen niet gedood worden?