Grote media worden na het oordeel van het Internationaal Gerechtshof geconfronteerd met een herbeoordeling van hun berichtgeving over Israël, schrijft Mick Hall.
Leden van het Internationale Gerechtshof op 19 juli, de dag waarop zij hun mening gaven over de onwettigheid van de Israëlische bezetting. (ICJ)
By Mick Hal
Speciaal voor consortiumnieuws
MDe meeste internationale media staan voor een dilemma over de vraag of ze hun berichtgeving moeten aanpassen aan die van het Wereldgerechtshof oordeel vorige maand dat Israël een apartheidsstaat is die illegaal Palestijns grondgebied bezet, of een dominant verhaal blijft weerspiegelen dat Israël ideologische steun geeft.
Het juridisch advies volgde op een verzoek in december 2022 van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (AVVN) over de juridische status van de bezetting, aangezien de Verenigde Staten en hun sub-imperiale bondgenoten het internationaal recht over deze kwestie bleven betwisten.
Westerse media zijn al tientallen jaren op hun hoede om de bezetting illegaal te noemen, grotendeels omdat het internationaal recht wordt betwist door Israël en zijn westerse achterban. In plaats daarvan is tot nu toe gebruik gemaakt van een passief lexicon, waardoor de koloniale en onwettige aard van Israëls geweld als oorlogvoerende bezettingsmacht aan het oog wordt onttrokken. Maar dat is nu veranderd.
De flagrante aard van Israëls genocidale aanval op Gaza in de afgelopen tien maanden heeft er niettemin toe bijgedragen dat geweld aan het licht te brengen, waarbij velen voorbijgingen aan de berichtgeving in de media die de acties van Israël voorstelde als een “oorlog tegen Hamas” na de aanvallen van 10 oktober, gerechtvaardigd door verwijzing naar een onjuist recht op zelfverdediging.
In reactie op de uitspraak van het ICJ zegt de Australian Broadcasting Corporation (ABC) bijvoorbeeld dat het zijn redactionele richtlijnen “zo nodig” zal bijwerken.
CNN, de BBC en The Guardian heeft niet gereageerd op een verzoek om commentaar van Consortium Nieuws.
In november 2023 kreeg het ABC kritiek van zijn eigen journalisten nadat een bijeenkomst van bijna 200 medewerkers was gehouden om de rapporten van de omroeporganisatie over de Israëlische aanval op Gaza te bespreken. Journalisten waren van mening dat het Israëlische geweld verkeerd werd ingekaderd, waarbij verhalen de historische context misten en Israëlische beweringen voor waar werden aangenomen.
“Tot nu toe is er gebruik gemaakt van een passief lexicon, waardoor de koloniale en onwettige aard van Israëls geweld als oorlogvoerende bezettingsmacht aan het oog wordt onttrokken.”
De bijeenkomst leidde tot een adviespanel dat de daaruit voortvloeiende punten beoordeelde. Naderhand verwierp algemeen directeur David Anderson de kritiek op grond van het feit dat de omroeporganisatie de professionele normen handhaafde die in haar charter waren vastgelegd, met name het principe van gepaste onpartijdigheid. Hij zei dat termen als 'apartheid' en 'genocide' niet door het ABC zouden worden gebruikt, maar zouden worden gerapporteerd als beschuldigingen van 'misdaden' zoals alle andere.
Anderson vertelde Melbourne's Radio 774:
“Genocide is een claim die wordt gemaakt. Het is een ernstig misdrijf. Het is een beschuldiging van een misdrijf. De IDF [Israëlische Defensiemacht] en Israël verwerpen dat. Hetzelfde geldt voor 'apartheid'. We zullen het gebruik ervan door anderen rapporteren. Wij zullen het zelf niet gebruiken.”
De omroeporganisatie werd gevraagd of Anderson, in het licht van een duidelijke juridische uitspraak van 's werelds meest vooraanstaande autoriteit op het gebied van internationaal recht, journalisten zou toestaan de descriptor te gebruiken en ervoor zou zorgen dat deze niet tijdens het redactionele proces zou worden verwijderd.
Het ABC werd ook gevraagd of het de juridische opinie beschouwde als een essentiële context die kan worden opgenomen in de verhalen over het toekomstige Israëlisch-Palestijnse conflict, zowel met betrekking tot de apartheid als de illegaliteit van de bezetting.
In een korte verklaring aan Consortium Nieuws, het zei:
“We zijn het oordeel van het Internationaal Gerechtshof aan het herzien en zullen de redactionele richtlijnen te zijner tijd indien nodig bijwerken.”
Lange geschiedenis van bestudeerde dubbelzinnigheid
Intifada in de Gazastrook, december 1987. (Efi Sharir, Israel Press and Photo Agency, Dan Hadani-collectie, Nationale Bibliotheek van Israël, Wikimedia Commons, CC BY 4.0)
Er is een lange geschiedenis van bestudeerde dubbelzinnigheid binnen de media over de onwettigheid van de Israëlische bezetting.
Nadat de extreemrechtse coalitie van premier Benjamin Netanyahu aan de macht kwam, publiceerde persbureau Reuters op 30 december 2022 bijvoorbeeld een verhaal over de uitbreiding van nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever. In plaats van expliciet te stellen dat de annexaties in strijd waren met het internationaal recht, werd er gezegd: “De meeste wereldmachten beschouwen nederzettingen gebouwd op land dat tijdens de oorlog is buitgemaakt, als illegaal.” Reuters weigerde te reageren op vragen van Consortium Nieuws over zijn redactionele standpunt na het advies van het ICJ.
Een soortgelijk subtiel, ondermijnend taalgebruik in de berichtgeving is wijdverbreid en alomtegenwoordig in de westerse media.
Volgens het internationaal recht is bezetting toegestaan als deze tijdelijk en strikt militair is, bedoeld om de veiligheid van de bezettende staat te beschermen en de rechten van de bezette bevolking veilig te stellen.
Sinds 1967 is Israël er niet in geslaagd aan deze voorwaarden te voldoen, en begon vrijwel onmiddellijk een proces van kolonisatie van Palestijns land met zionistische en religieuze fanatici, in strijd met de Vierde Conventie van Genève, die tot doel had etnische zuivering en kolonisatie te voorkomen.
Door toe te staan dat nederzettingen werden gebouwd in bezet gebied, inclusief Oost-Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever, sloot Israël opzettelijk de mogelijkheid uit van de oprichting van een toekomstige Palestijnse staat via een proces van stapsgewijze, de facto annexatie. Het aantal landconfiscaties en de bouw van nederzettingen nam toe nadat de vredesakkoorden van Oslo in 1993 en 1995 waren ondertekend, terwijl het onder de huidige coalitieregering onder leiding van Netanyahu zelfs nog verder toenam.
Recente documenten die door Peace Now zijn opgegraven, tonen aan dat de coalitie meer dan 20 miljoen dollar heeft gesluisd naar de bescherming van nieuwe boerderijen die zij tot nederzettingen wil ontwikkelen.
De Oslo-akkoorden geven de Palestijnse leiders een zeer beperkte autonomie in termen van civiel bestuur binnen aangewezen gebieden die onder militaire bezetting blijven, binnen een veronderstelde overgangsregeling naar een uiteindelijke staat, die verdere onderhandelingen met zich meebrengt.
Het beëindigen van de diplomatieke poppenkast
Een nep-parlementair kantoor opgericht door toenmalig Knesset-lid Itamar Ben Gvir, nu minister van Nationale Veiligheid, in Sheikh Jarrah, februari 2022. (CC BY-SA 4.0, Wikimedia Commons)
Een Israëlisch parlement (Knesset) motie van 18 juli maakte een einde aan de diplomatieke poppenkast en verwierp de Palestijnse staat, omdat dit een “existentiële bedreiging” voor Israël zou zijn.
Westerse regeringen hadden de Israëlische vertragingstactiek gesteund, waarbij ze een oogje dichtknepen voor de bouw van nederzettingen die het praktisch onmogelijk zouden maken om een staat te worden. Op nieuwe nederzettingen is nooit gereageerd met desinvesteringen of betekenisvolle sancties, het logische gevolg van een praktisch verlangen naar een Palestijnse natie, zonder welke beleden steun zinloos wordt gemaakt.
“Westerse regeringen hadden de stagnatietactiek van Israël gesteund, door een oogje dicht te knijpen voor de bouw van nederzettingen die het praktisch onmogelijk zouden maken om een staat te worden.”
Westerse regeringen staan nu onder meer druk om het desinvesteringsbeleid door te voeren, hoewel de kans dat de ruim 700,000 illegale kolonisten van de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem worden verwijderd, verwaarloosbaar blijft.
In een 14-1-uitspraak gaf het ICJ Israël de opdracht om onmiddellijk alle activiteiten in de nederzettingen te staken, kolonisten uit de bezette Palestijnse gebieden te evacueren en herstelbetalingen aan de Palestijnen te betalen. Het stemde ook met 12 tegen 3 stemmen ervoor dat de VN-staten geen hulp of bijstand verlenen aan Israël om de illegale bezetting voort te zetten.
Op 30 juli heeft het VN-Mensenrechtenbureau de Hoge Commissaris zei:
“Staten moeten onmiddellijk alle diplomatieke, politieke en economische banden met Israël herzien, inclusief het zakenleven en de financiële sector, pensioenfondsen, de academische wereld en liefdadigheidsinstellingen.”
Net als andere westerse leiders staat de Australische premier Anthony Albanese onder grote druk, waarbij de onlangs opgelegde individuele sancties tegen gewelddadige kolonisten op de Westelijke Jordaanoever terecht als een loos gebaar worden gezien.
Geweld door Israëlische kolonisten en diefstal van land zijn een structureel kenmerk van de koloniale overheersing, zodat het zionistische project zelf daarom het middelpunt van het optreden van de overheid zou moeten zijn.
Rechters van het ICJ wezen erop dat Israëls permanente bezetting van de gebieden, en de overbrenging van kolonisten ernaartoe, de ontwikkeling van twee afzonderlijke en onderscheiden rechtssystemen noodzakelijk heeft gemaakt.
Mensenrechtenorganisaties zoals Amnesty International gebruiken apartheid al jaren als omschrijving voor de discriminerende wetten van Israël, gebaseerd op het militaire bewind, waardoor Palestijnen in de bezette gebieden tweederangsburgers worden en de Joods-Zionistische hegemonie behouden blijft. Een groeiende lijst van voormalige Israëlische functionarissen is het daar ook mee eens, waaronder ex-Mossad-baas Tamir Pardo.
Mediakanalen zoals het ABC staan onder een parallelle druk om redactiepraktijken te ontmantelen die journalisten ervan weerhouden hun handvest van openbaar belang te vervullen door dit ronduit als een feit te stellen wanneer ze over Israël rapporteren.
Als staatsomroeporganisatie is het ABC, net als andere westerse media, verplicht om tegemoet te komen aan de informatiebehoeften van de democratische burgers, zodat het publiek in staat is de regering ter verantwoording te roepen voor haar buitenlands beleid en te beslissen of het gepast is om de investeringen te desinvesteren en diplomatieke en commerciële activiteiten achter te houden. materiële steun voor apartheid Israël.
Deze verkooppunten weerspiegelden tot nu toe alleen maar de standpunten over het buitenlands beleid van staten of bedrijven die deze financierden, en het discours van de westerse politieke elites. Het probleem voor de media is het ondermijnen van vertrouwen en geloofwaardigheid, veroorzaakt door omissies, scheve kaders en afwezigheid van een historische context – in het algemeen een institutionele vooringenomenheid die de belangen van het westerse imperialisme weerspiegelt. Het mediacentrum kan geen stand houden.
Met de dood van meer dan 40,000 Palestijnen, inclusief de industriële slachting van kinderen, de veroorzaakte hongersnood en de vernietiging van de middelen om te overleven in Gaza, is het wellicht niet langer een optie om een weergave te blijven bieden van gebeurtenissen die het koloniale project faciliteren.
Kans voor redactiekamers
Ultimo Center - het nationale hoofdkantoor van de Australian Broadcasting Corporation in Sydney. (J Bar, Wikimedia Commons, CC BY 3.0)
Elke verdere redactionele passiviteit en gebrek aan morele stem riskeren een volledige ineenstorting. Om dit te voorkomen zullen traditionele medialeiders zelfbehoud moeten doen gelden door een zekere mate van scheiding te creëren tussen hun redactiekamers en de waanvoorstellingen van de westerse elites die zij moeten dienen. De uitspraak van het Internationaal Gerechtshof biedt kansen.
Omdat het een misdaad tegen de menselijkheid is, maakt het toepassen van apartheid Israëlische functionarissen tot oorlogsmisdadigers, zelfs zonder rekening te houden met de misdaden van het regime in Gaza, die volgens het Internationaal Gerechtshof in een afzonderlijke uitspraak van januari neerkwamen op een geval van plausibele genocide.
“Oude medialeiders zullen … een zekere mate van scheiding moeten creëren tussen hun redactiekamers en de waanideeën van de westerse elites.”
Netanyahu en minister van Defensie Yoav Galant worden aangeklaagd bij het Internationaal Strafhof (ICC). Westerse medeplichtigheid aan deze misdaden is net zo plausibel, wat gedeeltelijk de oproep van Amerikaanse wetgevers daartoe kan verklaren sancties van ICC-ambtenaren.
In een scène van bekendheid werd Netanyahu eind juli gehuldigd door het Amerikaanse Congres op Capitol Hill, waar hij was uitgenodigd om te spreken. Het ontvangen van tientallen staande ovaties tijdens een toespraak waarin Israël werd opgeëist als de voorhoede van een beschavingsstrijd tussen de op regels gebaseerde internationale orde en het Palestijnse verzet, onderdeel van een as van barbaarsheid. Netanyahu herhaalde ook leugens over babymoorden en systemisch seksueel geweld door Hamas op 7 oktober, gebruikt om de daaropvolgende aanval op Gaza te rechtvaardigen.
Deze groteske taferelen weerspiegelen een pathologisch onvermogen om te erkennen dat de ideologische dekmantel van het Westen voor de Israëlische terreur, zijn eigen oriëntalisme, leugens en valse bezorgdheid voor een beleden systeem van universele rechten, nu te dun is geworden om de ware aard ervan te maskeren.
De heerschappij van het internationaal recht en de heerschappij van de Amerikaanse hegemonie staan diametraal tegenover elkaar, en de niet-westerse wereld ziet dit als een realiteit die de westerse media tot nu toe angstvallig hebben vermeden voor hun eigen, steeds sceptischer wordende publiek, weer te geven.
Westerse nieuwsleiders hebben nu een keuze, ervan uitgaande dat ze zelf niet zo misleid zijn als degenen die de macht uitoefenen, waardoor een rationele keuze onmogelijk wordt. Ofwel ga je door zoals het is, ofwel probeer je een schijn van geloofwaardigheid te bereiken door de descriptoren in rapporten op één lijn te brengen met de uitspraken van het hoogste rechterlijke orgaan van de VN.
De beslissing zal uiteindelijk neerkomen op de vraag of er nog enige morele macht binnen deze instellingen blijft, maar waarschijnlijker is de vraag of de staten die hen financieren hun diplomatieke instellingen zullen veranderen op de manier die het advies van het ICJ vereist.
Sommigen koesteren weinig hoop. De academische en geopolitieke commentator Josephine Varghese van de Universiteit van Canterbury zei:
“Ik denk niet dat het Internationaal Gerechtshof een imperatief voor media als ABC oplegt om hun taal te veranderen. De Australische staat is een nauwe bondgenoot van de VS en Israël en hun economische belangen zijn diep met elkaar verweven. Westerse staten en media-instellingen zijn, in tegenstelling tot hun eigen beweringen, grotendeels antidemocratisch van aard en streven er in de eerste plaats naar de politieke en economische belangen van hun heersende klasse te beschermen.’
Mick Hall is een onafhankelijke journalist gevestigd in Nieuw-Zeeland. Hij is een voormalig digitaal journalist bij Radio New Zealand (RNZ) en voormalig medewerker van de Australian Associated Press (AAP). Hij heeft ook onderzoeksverhalen geschreven voor verschillende kranten, waaronder de Nieuw-Zeeland Heraut.
De meningen die in dit artikel worden geuit, kunnen al dan niet een weerspiegeling zijn van die van Consortium Nieuws.
Degenen onder ons die wakker zijn, weten waar dit heen gaat. Het zionistische regime gaat eindelijk ten onder. Het had nooit een geaccepteerde bestuursvorm mogen zijn. Het was altijd een zeer racistische ideologie die voorbestemd was te mislukken vanwege het inherente apartheidsmandaat. . Bedankt, bedankt, voor dit zo waarheidsgetrouwe artikel.
Niettemin is het ondraaglijk om het bloedbad zo straffeloos vanuit onze westerse media te aanschouwen.
Steun alstublieft dit medium van waarheid in de westerse media zoals het Consortium aan al degenen die zich hetzelfde kunnen veroorloven.
Walter Cronkite ging naar Vietnam en rapporteerde vanaf de frontlinies, waardoor hij het Amerikaanse publiek effectief informeerde over wat er gaande was in de misplaatste oorlog. Dat soort berichtgeving verschijnt niet langer in de MSM, maar alleen in afgelegen gebieden zoals CN en enkele anderen die de moed hebben om verslag uit te brengen als de koning geen kleren aan heeft. Ik ben een aantal jaren geleden vrijwel helemaal gestopt met tv kijken en ben zo blij dat ik dat gedaan heb. Moge het zo zijn dat wij en de hele wereld het juk van de koloniale onderdrukking afwerpen, dat alleen kan overleven zolang het erin slaagt mensen met elkaar in conflict te brengen. Ja, de oude orde is aan het sterven, maar net als de Titanic zal tijdens zijn zinken ten prooi vallen aan degenen die dachten dat de nabijheid van het stervende schip een veilige haven bood. A la Tallulah Bankhead, wacht even, want het wordt een hobbelige rit door een lange, donkere nacht vóór de ochtend, maar de ochtend zal aanbreken. Mijn referenties dateren duidelijk met mij, en het kan zijn dat ik de langverwachte dageraad niet meer zal meemaken, maar als dat niet het geval is, begroet dan de stralende nieuwe dag met blijdschap bij de aankomst ervan voor mij en zoveel anderen die nog steeds hoop koesteren en streven naar een betere toekomst. .
De waarheid van de zionistische, Israëlische en joodse bestialiteit en wreedheden van genocidale etnische zuiveringen, verkrachting, diefstal, marteling en bloedbaden in 1947/48 werd verborgen, evenals de waarheid van Israëls waarlijk sadistische en beestachtige militaire koloniale bezetting van Palestina gedurende de volgende acht decennia. en de ontkenning van rechtvaardigheid, vrijheid en mensen- en burgerrechten aan de inheemse bevolking wier land het heeft gestolen, maar het met bloed doordrenkte slachthuis van het concentratiekamp Gaza in het bijzonder, maar heel bezet Palestina in het algemeen in de afgelopen twaalf maanden kan niet worden verborgen.
De waarheid is bekend. Israël werd gesticht in koloniale genocide en wreedheid en heeft sindsdien gefunctioneerd in genocide en wreedheid. Niets wat de Israëliërs ooit in Palestina hebben gedaan, kan worden gerechtvaardigd. Het is niet hun land, dat is het nooit geweest, en zelfs degenen die geloven in de religieuze sprookjes die het is, kunnen nooit de wreedheid en barbaarsheid rechtvaardigen die de Israëlische koloniale heersers de Palestijnen hebben aangedaan.
Welnu, er is sprake van een overname door het bedrijfsleven van regeringen. Ik vermoed dat dit tot uiting komt in de redactiekamers van de staatsmedia. de meeste 'vrije' pers buiten de staatsmedia is natuurlijk 'vrije markt'-pers met winst voor bedrijfsaandeelhouders als hoofddoel (ongeacht wat er in hun charters en oprichtingsstatuten staat). (cn is uiteraard oké)
Heel duidelijk en precies uitgelegd. Het komt allemaal neer op de treffende uitdrukking ‘ideologische hulp’. Door wetten, definities en deskundige analyses te vermijden, is de reactie het negeren van het bloed en de wreedheid. Het is het verzinnen van excuses en het gunstig stemmen, het ontkennen van de werkelijkheid en het bevorderen van de aanbidding van de psychopaat. Dezelfde soort mentaliteit werd toegepast op de oorlog in Vietnam en zelfs Hitler had destijds Amerikaanse verdedigers. Het is een soortgelijk moment van schandelijke verkeerde inschatting. Netanyahu moet in bedwang worden gehouden en niet worden toegejuicht.
Bedankt voor dit uitstekende stukje onderzoek en journalistiek.
Je zou doof en blind moeten zijn, om je niet te realiseren hoeveel pro-zionistische vooringenomenheid de MSM heeft getoond – en niet alleen terug te gaan naar 7 oktober, nee… jaren en jaren terug te gaan.
Klassenoorlog. Wees op welke manier dan ook passief of actief om in actie te komen wat de hele dag, elke dag op pijnlijke en opzettelijke wijze voor onze ogen ontbreekt en duidelijk maakt. Ik waardeer dit goed geschreven, doordachte stuk en het heldere vuur in elk van de reacties hier. Bedankt allemaal.
Als eenmaal de oneerlijke aard van een nieuwsbron is onthuld, waarom zou iemand deze dan nog blijven vertrouwen of geloven? Hier in Canada is de cbc zo slecht geworden dat deze niet meer te bekijken is. Ik geef geen enkel nieuwskanaal veel tijd als ze niet zowel gemakkelijk commentaar toestaan als die commentaren hoog houden zolang het verhaal zelf aan de orde is. Geen commentaar is een grote aanwijzing dat ze liegen.
Ik ben in Frankrijk en alle media en kranten die ik ken, behalve één site TVL, hebben precies dezelfde vooroordelen die u beschrijft. De enige hoop die ik zie is het grote aantal reacties van lezers. Op de een of andere manier is er begrip onder de massa, zelfs in Macron-land!!
De oorlogszuchters hebben geen integriteit en zullen nooit een einde maken aan hun wapenproductie of hun geldverdienplannen. Ze willen dat we allemaal met stomheid geslagen worden en uit de weg gaan, zodat ze de wereld kunnen blijven verkrachten
De Amerikaanse media zullen er absoluut niet in slagen de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof na te leven, omdat ze dan zouden moeten toegeven dat ze de hele tijd hebben gelogen. Laten we zeggen dat ze zichzelf hebben omgedraaid: de geest is al uit de zak. Hegemonie neemt geen partners aan, maar slachtoffers. Israël zal uiteindelijk net zo zeker het slachtoffer worden van een Amerikaanse regeringsovername als Venezuela. Wat de Israëlische regering de Palestijnen aandoet, zal binnenkort door de Amerikaanse regering aan ons worden gedaan aan degenen die zij nodig acht. Denk je niet dat ze, nu ze er in het buitenland mee weg zijn gekomen, hier hetzelfde zullen doen? Waarom zouden ze niet? Wat rondgaat, komt niet zomaar rond, het is er al tegen de tijd dat je beseft dat het rond is. Ik denk aan Tolstoj en de golven van de geschiedenis die aanspoelen. Tijd om je vrienden te vinden en collectieven te vormen voor je eigen welzijn voordat de verkiezingen worden beslist door, God weet het, degene die op de winkel let. En vergeet niet: tot eind januari is het Biden. De verkiezingen zijn niet noodzakelijkerwijs van belang voor het toekomstig bestuur. Voor elke 26 duizendste van één procent zouden de verkiezingen moeten worden verworpen. En voor het geval je het je afvraagt: ik stem nooit op Trump.
De Amerikaanse media geven nooit toe dat er gelogen is. Noch de New York Times, de Washington Post, noch enige andere grote nieuwsmedia in de VS hebben ooit hun beweringen ingetrokken dat Saddam Hoessein massavernietigingswapens bezat of samenwerkte met Al-Qaeda. Toch weet iedereen nu dat het allemaal leugens waren.
Bedankt voor de prachtige zwanenzang voor de mainstream media. Misschien zullen de media ooit gefinancierd worden door mensen die goed nieuws en de waarheid willen en ernaar hunkeren. En misschien zal de concurrentie zo hevig zijn dat als ze het niet kunnen vinden, ze de taak zullen krijgen om het werkelijkheid te maken, net zo vakkundig als ze doen met de oorlogen die ze momenteel orkestreren voor hun wapenhandelaren en genocidale psychomoordenaars.
Maar goed, ik denk niet dat ik mijn adem zou inhouden als de corrupte journalisten, of de hoeren op Capitol Hill, hun eigen persoonlijke integriteit zullen vinden en zich zullen losmaken van hun pooiers. Godzijdank zijn er enkelen die nog steeds kunnen definiëren wat persoonlijke integriteit is. En meer kracht voor degenen die het vinden en over de rottende schepen springen.
De reguliere media zijn een stervende criminele industrie die zich een weg baant naar een diepe donkere kloof waar geen terugkeer meer mogelijk is. De New York Slimes en de Washington Ghosts sterven in duisternis. De “op regels gebaseerde internationale orde” is eigenlijk slechts een stiekeme manier om te zeggen: “Hé! Wij zijn criminelen en we hoeven geen enkele stinkende wet te volgen waar de rest van jullie uitschot aan gebonden is”.
Gezond advies: dump ze en blijf bij waarheidsvertellers met humanitaire doelstellingen. De grote meerderheid van de mensen is de leugens en manipulaties beu, die de omstandigheden voor henzelf en de rest van de mensheid verslechteren.
De alomtegenwoordigheid van een alomtegenwoordige pers/media herinnert ons aan zijn rol als ideologische Rottweiler. Bovendien leven de civiele en militaire leiders in de staat ook in een vreemde fantasiewereld. Het is elke dag live te zien in zowel de politieke als de juridische structuren. In zekere zin brengt het een politieke ideologie voort die voornamelijk gebaseerd is op geloof, mythe, bijgeloof, moreel en politiek dogmatisme en fanatisme. Bij volle overstroming heeft het soms de meest verschrikkelijke vernietiging van bestaande instituties, tradities en waarden teweeggebracht.
Ergo: ‘Alle steden, alle koninkrijken zijn sterfelijk; aan alles komt een einde, hetzij per ongeluk, hetzij door de loop van de natuur. Dit is de reden waarom een burger die getuige is van het einde van zijn land, niet zo bedroefd kan zijn over haar ongeluk. Zijn land heeft het lot ondergaan dat zij in elk land moest ondergaan; het ongeluk is geheel te wijten aan wiens ongelukkige lot ervoor heeft gezorgd dat hij zich in een tijd bevond waarin een dergelijke ramp moest plaatsvinden.”
Julien Benda – Het verraad van de intellectuelen – La Trahison des Clarcs.
Orwell noemde de media in zijn boek Animal Farm een ‘pieper’. Het is een geschikte tag voor de meeste westerse media die eenvoudigweg de leugens doorgeven die hen wordt verteld te verspreiden.