Patrick Lawrence: De moord op Ismail Haniyeh

Hoe volhardend Israël ook oorlog zoekt met Iran, dat is precies de mate waarin het zal proberen de VS erbij te betrekken. Dat is wat de waanzinnig onmatige recente ontvangst van Netanyahu door het Congres zo gevaarlijk maakte.

By Patrick Laurens 
ScheerPost

SEnkele reflecties, dringend geschreven als reactie op de urgentie van het moment, over de moord op Ismail Haniyeh, begin dinsdag. De 62-jarige voorzitter van het Politburo van Hamas, vermoord tijdens een officieel bezoek aan Iran, was de hoofdonderhandelaar van de organisatie in gesprekken die bedoeld waren om een ​​staakt-het-vuren in Gaza tot stand te brengen en de vrijlating van Israëlische gijzelaars die door Hamas werden vastgehouden en Palestijnse gevangenen die in Israëlische gevangenissen werden vastgehouden. . 

Deze gesprekken kunnen nu definitief dood zijn. Dit is nieuws, maar geen nieuws: het is al enige tijd duidelijk dat het Netanyahu-regime – en de VS, bij voor de hand liggende uitbreiding – nooit serieus is geweest over een akkoord om een ​​einde te maken aan de genocide van de Israëlische bezettingsmacht in Gaza. Dit staat nu buiten alle twijfel, ondanks het melige gepraat van het Biden-regime dat het tegendeel beweert. 

Hoe belangrijk deze conclusie ook is, je moet de moord op Haniyeh in zijn bredere context zien. Vanuit dit perspectief kunnen we tot een aantal nuttige inzichten komen. Er kunnen nu een paar schellen van de ogen vallen van degenen die vastberaden in de illusie leven.    

Het terroristische Israël heeft de verantwoordelijkheid voor deze daad met grote gevolgen niet erkend, maar heeft in zijn lange geschiedenis van dit soort moorden vaak stilgestaan, vooral wanneer deze operaties de soevereiniteit van een ander land schenden. Dit is niet belangrijk. Iedereen die denkt dat de Israëli's Haniyeh niet hebben vermoord op dit moment, een moment van grotere politieke en diplomatieke betekenis, is óf dwangmatig naïef, óf dwangmatig blind voor het bodemloos verderfelijke karakter van het zionistische regime. 

Haniyeh was naar Teheran gereisd om de inauguratie bij te wonen van Masoud Pezeshkian, een reformist die onlangs tot president van Iran is gekozen, en bivakkeerde in een residentie voor legerveteranen in Noord-Teheran, de modieuze wijk van de hoofdstad. IRNA, het staatspersbureau van de Islamitische Republiek, meldde dat een precisiegeleide raket dinsdag om 2 uur Haniyeh en zijn lijfwacht in de woning doodde. 

In een verhaal dat later op de dag wordt gepubliceerd, militaire Kijken, het onafhankelijke onlinemagazine, zei dat als werd bevestigd dat de aanval een luchtaanval was, het waarschijnlijk een F-35 straaljager was, een vliegtuig dat in staat was de Iraanse luchtverdedigingssystemen te ontwijken, die de aanval had uitgevoerd. De F-35 is een stealth-jager die de VS tot nu toe aan 16 landen heeft verkocht, inclusief Israël, dat in 2018 het eerste land werd dat het straalvliegtuig in de strijd inzet. 

De Israëli's hebben mogelijk vertrouwd op Amerikaanse inlichtingen en hulp bij het uitvoeren van een operatie met deze buitengewone nauwkeurigheid, hoewel dit nu niet is bevestigd. Er is niettemin een even grote naïviteit voor nodig om aan te nemen dat het Biden-regime, van het Witte Huis tot de inlichtingendiensten en het Pentagon, geen voorkennis had van het moordcomplot op de Israëliërs. 

Laten we in dit verband eens kijken naar het tijdstip van de moord op Haniyeh. Het volgde zes dagen lang op de agressief krijgerachtige toespraak van Benjamin Netanyahu vóór een gezamenlijke zitting van het Congres. Het kwam uren nadat Israëlische straaljagers, naar eigen zeggen van het zionistische regime, Fu`ad Shukr, de hoogste militaire commandant van Hezbollah, in een buitenwijk van Beiroet hadden vermoord. Dit was een reactie op een raketaanval afgelopen zaterdag op een voetbalveld op de Golanhoogte, waarbij twaalf mensen om het leven kwamen.

Hoewel Israël Hezbollah onmiddellijk de schuld gaf van de dodelijke slachtoffers op de Golanhoogte, heeft het geen bewijsmateriaal aangedragen om dit te staven, Hezbollah heeft de verantwoordelijkheid ontkend, de Libanese groep wil geen oorlog met Israël uitlokken en zou geen waarneembare winst behalen door zich op een sportveld te richten. . 

Hezbollah bevestigt dat commandant is omgekomen #Israeli airstrikehttps://t.co/KcNsuNFsNy pic.twitter.com/MN6pMIgFXG

— Persbureau Tasnim (@Tasnimnews_EN) 1 Augustus 2024

[Zien: Meer BBC 'News' over Israëlische propaganda]

Mijn take-it-or-leave-it-lezing over het incident op de Golanhoogte: Hoewel er geen gronden zijn om conclusies te trekken zonder bewijs, is het volkomen aannemelijk dat dit een valse vlag-provocatie van de kant van de Israëli's was om een ​​oorlog met Libanon te ontketenen. een stap dichterbij. Doe alstublieft niet alsof u geschokt bent: de dodelijke slachtoffers op de Golan waren Syrische Druzen, geen Israëlische Joden, en als u denkt dat het Israëlische regime niet in staat is om niet-Joodse burgers in de zionistische zin te doden, dan heeft u het nieuws de afgelopen negen maanden niet gelezen – of 76 jaar trouwens.

Wat de timing betreft: Haniyeh was niet lang eerder terug van een conferentie van alle partijen in Peking, waar veertien Palestijnse facties, Hamas en Fatah de belangrijkste, overeenkwamen zich in te zetten voor de vorming van een eenheidsregering na bijna twintig jaar van rivaliteit. en interne conflicten. 

Dit kan wel of geen vruchten afwerpen, zoals veel analisten hebben opgemerkt. Maar we kunnen het belang van de drie dagen van gesprekken meten door op te merken dat Haniyeh in het vliegtuig stapte om ze bij te wonen en dat Wang Yi, de Chinese minister van Buitenlandse Zaken, zijn naam op de procedure zette. Ik betwijfel of de Israëli's zo ver komen om zulke dingen te overwegen, maar door Haniyeh te vermoorden spuugden ze in het gezicht van een zeer invloedrijke staatsman die een zeer invloedrijke natie vertegenwoordigde. 

[Zien: Palestijnse facties ondertekenen eenheidsovereenkomst in China]

Afgelopen voorjaar vermoordden de Israëliërs drie zonen van Haniyeh en een aantal van hun kinderen – terwijl de vader en grootvader, die in Qatar woonden zodat hij namens Hamas buiten Gaza kon reizen namens de verschillende diplomatieke initiatieven van Hamas, verwikkeld waren in de onderhandelingen in Caïro over een staakt-het-vuren. . Haniyeh, wiens verdriet ik me moeilijk kan voorstellen, bleef doorgaan. We moeten dit in een historische context plaatsen.  

Historische context

Woensdag bracht Mehdi Hasan, de journalist en mede-oprichter van het mediabedrijf Zeteo, een uitstekende geschiedenis naar voren van Israëls praktijk van het vermoorden van hoge Hamas-onderhandelaars, net op het moment dat zij onder de een of andere omstandigheid op weg waren naar een of ander vredesakkoord. “Israël heeft een geschiedenis van het doden van Hamas-leiders die een wapenstilstand proberen te bewerkstelligen' is een ontnuchterende lectuur. De enige beschikbare conclusie is dat de Israëli's nooit iets anders serieus hebben genomen dan de uitroeiing van de mensen met wie ze pretenderen te onderhandelen. 

Maart 2004: Sjeik Ahmed Yassin, een prominent spiritueel figuur en medeoprichter van Hamas, wordt vermoord toen hij een moskee verliet – in zijn rolstoel, omdat hij verlamd was. Yassin had een paar maanden eerder een vredesakkoord voor de langere termijn met Israël bereikt als – geen grote vooruitgang hier, zou je niet denken – “een Palestijnse staat wordt gevestigd op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook.” 

April 2004: Abdel Aziz al-Rantisi, de opvolger van Yassin, komt om bij een raketaanval terwijl hij probeert het vredesinitiatief van Yassin levend te houden. 

November 2012: Ahmed Jabari, een militaire topcommandant van Hamas, wordt vermoord, wat het begin is van de korte maar dodelijke oorlog die de Israëlische bezettingsmacht, de IOF, – zou je het niet weten – Operatie Pillar of Defense noemde. Jabari voerde geheime gesprekken met Gershon Baskin, een prominente Israëlische vredesactivist, in een poging een akkoord op te stellen dat zou leiden tot ‘een wapenstilstand op lange termijn’, wat volgens Jabari in het beste belang van de Palestijnen was.

En nu sluit Ismail Haniyeh zich aan bij de gevallenen, die allemaal op zoek zijn naar een pragmatische regeling met het zionistische regime – en juist omdat iedereen bij dit streven betrokken was. 

Het is tijd om onszelf er opnieuw aan te herinneren: Hamas en zijn leiders hebben een lange staat van dienst op het gebied van het zoeken naar flexibele deals, zoals verschillende westerse diplomaten en inlichtingenfunctionarissen door de jaren heen hebben erkend. Het bestempelen van de groep als een ‘terroristische organisatie’, zodat niets meer hoeft te worden begrepen, is dus cynisch destructieve onzin geweest sinds Hamas in 2006 de controle over Gaza verwierf.

Dit grof valse ontslag vond zijn oorsprong, laten we nooit vergeten, bij wat verreweg het gevaarlijkste terroristische regime in het Midden-Oosten is en dat het meest ijverig wordt gepromoot door de VS, die, zo zou je gemakkelijk kunnen beargumenteren, een eigen lange geschiedenis van terroristische activiteiten in het Midden-Oosten hebben. de regio en daarbuiten.  

Duizenden rouwenden, waaronder officiële vertegenwoordigers van verschillende landen, kwamen in Doha bijeen om hun respect te betuigen aan de politieke leider van Hamas, Ismail Haniyeh, die deze week in Iran werd vermoord. pic.twitter.com/mfx17uALL3

- Al Jazeera English (@AJEnglish) 2 Augustus 2024

Enkele conclusies: 

Het terroristische Israël is absoluut niet serieus als het gaat om vrede of een onderhandelde regeling van welke aard dan ook met het Palestijnse volk, ongeacht wie zij, de Palestijnen, kiezen om hen te vertegenwoordigen. Het is tijd dat de internationale gemeenschap ophoudt met het tegendeel te beweren – vooral, maar niet alleen, door te benadrukken dat een tweestatenoplossing een realistisch vooruitzicht blijft. 

Hieruit volgt dat het zionistische regime in feite, en totdat het het tegendeel aantoont, toegewijd is aan de uitroeiing of verdrijving van de Palestijnse bevolking in zowel Gaza als de Westelijke Jordaanoever. Ongeloof op dit punt is niet langer te verontschuldigen – als dat ooit het geval is geweest. 

Israël streeft doelbewust naar een bredere oorlog in de regio, gericht op de vernietiging van de Islamitische Republiek. Het is niet de bedoeling deze obsessie te matigen. De moord op Haniyeh, samen met de toenemende provocaties tegen Iran, langs de Israëlische grens met Libanon en op de Westelijke Jordaanoever, geven aan dat het land het huidige moment ziet als zijn kans om deze oorlog werkelijkheid te maken. 

Israël weet heel goed dat het de oorlog waar het naar verlangt niet kan winnen. Hoe ijverig deze oorlog ook wordt nagestreefd, dit is precies de mate waarin zij zal proberen de VS erbij te betrekken. Dit maakt de waanzinnig onmatige ontvangst die Netanyahu op 24 juli in het Congres ontving zo gevaarlijk.

[De regering-Biden overweegt de herschikking van troepen naar het Midden-Oosten om Israël te verdedigen tegen mogelijke vergelding, CNN gemeld Vrijdag.] 

De Verenigde Staten zijn van mening dat Iran wraak zal nemen op ‘Israël’ voor de recente moord op Ismail Haniyeh, het hoofd van het Politiek Bureau van Hamas. #Tehran, meldde Axios donderdag, daarbij verwijzend naar drie Amerikaanse functionarissen. De krant voegde eraan toe dat de VS ‘zich voorbereiden om dit tegen te gaan’. pic.twitter.com/veHm1s2IWE

— Al Mayadeen Engels (@MayadeenEngels) 2 Augustus 2024

Ten slotte, en in bredere zin, is het tijd om te erkennen dat Israël niet in staat is tot serieus staatsmanschap, omdat het daar geen belang bij heeft en als gevolg daarvan geen gezonde, evenwichtige diplomatieke betrekkingen onderhoudt met andere leden van de gemeenschap van naties. Als deze realiteit op dit moment niet vanzelfsprekend is, zal zij op termijn onweerlegbaar blijken. 

In plaats daarvan vertrouwt Israël in zijn regio op wreedheid of de dreiging ervan in naam van oudtestamentische wraak. En Amerikaanse bescherming is van cruciaal belang voor de benadering van de apartheidsstaat van zijn directe omstandigheden. Zelfs als er bijvoorbeeld een akkoord wordt bereikt tussen Riyadh en Tel Aviv – en laten we onze adem niet inhouden – zal Israël dit niet voor elkaar hebben gekregen; dat kon niet. De VS zullen twee cliëntstaten hebben gedwongen of omgekocht – of beide. 

In de wijdere wereld is Israël in de eerste plaats afhankelijk van het zaaien van sympathie, het eeuwige slachtofferschap en de manipulatie van het schuldige geweten van de Europeanen. Onder de Amerikanen voegt het hieraan de onophoudelijke omkoping en nauwelijks verborgen intimidaties toe van de Israël-lobby, zoals toegepast op een decadente politieke klasse die beurtelings hebzuchtig en versteend is.

Ik heb Palestina decennialang beschouwd als de etterende pijn in het vlees van de mensheid. De oorzaak en de oplossing werden alleen maar duidelijker.  

Patrick Lawrence, jarenlang correspondent in het buitenland, voornamelijk voor de Internationale Herald Tribune, is columnist, essayist, docent en auteur, meest recentelijk van Journalisten en hun schaduwen, beschikbaar van Clarity Press or via Amazon. Andere boeken omvatten Tijd niet langer: Amerikanen na de Amerikaanse eeuw. Zijn Twitter-account, @thefloutist, is permanent gecensureerd. 

AAN MIJN LEZERS. Onafhankelijke publicaties en degenen die voor hen schrijven, bereiken een moment dat tegelijkertijd moeilijk en veelbelovend is. Aan de ene kant nemen we steeds grotere verantwoordelijkheden op ons in het licht van het toenemende verzuim van de reguliere media. Aan de andere kant hebben we geen duurzaam verdienmodel gevonden en moeten we ons daarom rechtstreeks tot onze lezers wenden voor ondersteuning. Ik zet mij voor de duur in voor onafhankelijke journalistiek: ik zie geen andere toekomst voor de Amerikaanse media. Maar het pad wordt steiler, en daarbij heb ik jouw hulp nodig. Dit wordt nu urgent. Als erkenning voor de toewijding aan onafhankelijke journalistiek kunt u zich abonneren op The Floutist, of via mijn Patreon rekening.

Dit artikel is van ScheerPost.

De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.