Ongeacht wie er in november van de twee belangrijkste kandidaten wint, de Verenigde Staten liggen ergens in 2026 op koers voor een grote existentiële crisis met Rusland in Europa..
Kernwapentest Dakota, 26 juni 1956. (Amerikaanse ministerie van Energie/Wikimedia Commons)
ATerwijl Amerika worstelt met de vraag wie als overwinnaar uit het circus met drie ringen dat de presidentsverkiezingen van 2024 bestaat, naar voren zal komen, wordt er steeds meer gesproken over het existentiële karakter van deze verkiezingen en de rol die de twee primaire kandidaten spelen – de vermoedelijke genomineerde van de presidentsverkiezingen. Democratische Partij, Kamala Harris, en haar uitdager, de kandidaat voor de Republikeinse Partij, Donald Trump – door de natie naar de rand te brengen als het gaat om de toekomst van de Amerikaanse democratie als instituut.
De keuzes kunnen niet grimmiger zijn: de levende belichaming van de “DEI establishment-politicus” (Harris) versus de leerboekdefinitie van een “populistische politieke buitenstaander” (Trump).
In veel opzichten is de retoriek over de kritische aard van de presidentiële race van 2024 niet overdreven – in termen van duurzame politieke levensvatbaarheid kan de inzet niet hoger zijn.
Een overwinning van Harris zou in feite een einde maken aan de MAGA-beweging, aangezien het grotendeels een populistische oefening is die is opgebouwd rond de persoonlijkheidscultus die Donald Trump heeft omringd, van wie de meeste mensen het erover eens zijn dat hij zijn laatste politieke race voert.
Een overwinning van Trump zou echter zijn running mate, JD Vance, in de politieke mainstream projecteren, die de kans zou krijgen om de MAGA-troon in 2028 op te eisen, waardoor het potentieel zou ontstaan voor een 12-jarige MAGA-run die heel goed de einde van de gevestigde politiek in Amerika zoals wij die kennen.
Amerika heeft in zijn 248-jarige geschiedenis talloze presidentiële wedstrijden meegemaakt waarbij de essentie van de natie op het spel stond.
De eerste hiervan vond plaats in 1800, toen Thomas Jefferson John Adams versloeg in een race die letterlijk de toekomst van de Verenigde Staten besliste door een einde te maken aan de conservatieve Federalistische greep op de politieke macht en deze te vervangen door de meer progressieve Democratisch-Republikeinse partij.
De overwinning van Andrew Jackson op John Quincy Adams in 1824 zag de heropkomst van de Federalistische ideologie in de vorm van de nieuwe Democratische Partij die de overhand had op Adams en de Republikeinen in een verkiezing die als basis diende voor de opkomst van het tweepartijensysteem dat de Amerikaanse politiek domineert. tot vandaag.
En de verkiezingen van 1860, gewonnen door Abraham Lincoln, brachten letterlijk beslissingen over leven en dood met zich mee, waardoor Amerika in een burgeroorlog terechtkwam. Het zijn de enige Amerikaanse verkiezingen die werkelijk als existentieel kunnen worden omschreven in termen van de gevolgen ervan.
Het punt dat hier moet worden gemaakt is dat wat iemand ook zegt over 2024, terwijl de toekomstige richting van de Amerikaanse politiek en de maatschappelijke kwesties die zich daardoor manifesteren in november zal worden beslist, het existentiële lot van de Verenigde Staten niet op het spel staat.
Dat geldt ook voor het lot van de ‘Amerikaanse democratie’.
Het hele bestaan staat op het spel
De presidentiële race van 2024 heeft echter wel een directe invloed op het existentiële voortbestaan van de Verenigde Staten, het Amerikaanse volk en zelfs de hele wereld, maar niet vanwege de uitkomst ervan.
De harde realiteit is dat, ongeacht wie van de twee belangrijkste kandidaten in november wint, het Amerikaanse beleid ten opzichte van Rusland, vooral als het gaat om nucleaire houding en wapenbeheersing, vastbesloten is om hetzelfde resultaat te bereiken.
En het is dit resultaat dat het lot van de hele mensheid bezegelt, tenzij er een manier kan worden gevonden om een kritische heroverweging te bewerkstelligen van het onderliggende beleid dat de verwachte uitkomst oplevert.
Een toekomstige regering-Harris ligt op koers om een beleid voort te zetten dat zich inzet voor de strategische nederlaag van Rusland, het verlagen van de drempel voor het gebruik van kernwapens in Europa en de beëindiging van het laatst overgebleven wapenbeheersingsverdrag (New START) in februari 2026. en de herinzet van middellangeafstandsraketten in Europa, ook in 2026.
Trump heeft ondertussen retoriek geuit die velen ertoe heeft gebracht te geloven dat hij het conflict in Oekraïne zou beëindigen en daarmee de deur zou openen voor betere betrekkingen met Rusland.
De 'perfecte oproep'
Poetin en Trump (President van Rusland)
Maar dit beleid is gebaseerd op het concept van het “perfecte telefoongesprek” tussen Trump en de Russische president Vladimir Poetin, waarbij de Russische leider toegeeft aan door de Amerikanen gedicteerde voorwaarden met betrekking tot Oekraïne, die ver achterblijven bij de Russische doelstellingen.
Trump heeft duidelijk gemaakt dat als Poetin er niet in slaagt de knie te buigen voor Oekraïne, hij Oekraïne zal overspoelen met wapens – in feite het Biden-beleid om de Russen strategisch te verslaan met steroïden. Het was Trump die zich in 2019 terugtrok uit het INF-verdrag en als zodanig de beleidsrichting in gang zette die ervoor zorgt dat Amerikaanse INF-wapens in 2026 naar Europa terugkeren.
En Trump is geen fan van wapenbeheersingsverdragen, dus het idee dat hij New START zou redden of vervangen door een nieuw verdragsinstrument wordt door de realiteit geopperd.
Ongeacht wie er in november van de twee belangrijkste kandidaten wint, de Verenigde Staten liggen ergens in 2026 op koers voor een grote existentiële crisis met Rusland in Europa. De herintroductie van INF-compatibele systemen door de VS zal leiden tot een soortgelijke inzet door Rusland van nucleair geschikte INF-systemen gericht op Europa.
In de jaren tachtig had de inzet van INF-systemen door de VS en Rusland een inherent destabiliserende situatie gecreëerd waarin één fout een nucleaire oorlog had kunnen veroorzaken.
De ervaring van Able Archer '83, een commando- en controleoefening van de NAVO die plaatsvond in de herfst van 1983, getuigt van deze realiteit. De Sovjets interpreteerden de oefening als een dekmantel voor een nucleaire eerste aanval door de NAVO en brachten haar nucleaire strijdkrachten in hoge staat van paraatheid.
Er was geen ruimte voor fouten; één misrekening of verkeerde inschatting had kunnen leiden tot een besluit van de Sovjet-Unie om vooruit te lopen op wat volgens hen een op handen zijnde nucleaire aanval van de NAVO zou zijn, en daarmee een grootschalige nucleaire oorlog tussen de VS en de Sovjet-Unie te ontketenen.
Het INF-verdrag, ondertekend in 1987, verwijderde deze destabiliserende wapens uit Europa. Maar nu bestaat dat verdrag niet meer en keren de wapens die Europa en de wereld in de jaren tachtig op de rand van vernietiging brachten, terug naar een Europees continent waar noties van vreedzaam samenleven met Rusland zijn vervangen door retoriek die de onvermijdelijkheid van conflicten promoot.
Wanneer men het bestaan van een beleidsdoelstelling (de strategische nederlaag van Rusland) combineert, die, gekoppeld aan een beleid ter ondersteuning van een Oekraïense overwinning op Rusland, ervan uitgaat dat Oekraïne de fysieke controle over de Krim en de vier gebieden van Rusland terugkrijgt, Novorossia (Nieuw Rusland – Cherson, Zaporizja, Donetsk en Lugansk) heeft men al een recept voor een ramp.
Als dit beleid succesvol zou zijn, zou het automatisch een Russische nucleaire reactie uitlokken, aangezien doctrinair gezien kernwapens zouden worden gebruikt om te reageren op elk niet-nucleair scenario waarin het existentiële voortbestaan van Rusland op het spel staat. (Het verlies van de Krim en de Nieuwe Gebieden is net zoals de Verenigde Staten Texas, Californië of New York verliezen – een letterlijke existentiële situatie.)
Voeg daarbij het einde van de wapenbeheersing zoals we die kennen in februari 2026, wanneer het Nieuwe START-verdrag afloopt. De regering-Biden heeft verklaard dat zij zal proberen “zonder beperking” nieuwe kernwapens toe te voegen zodra de nieuwe START-limieten voor ingezette wapens aflopen – de letterlijke definitie van een uit de hand gelopen wapenwedloop.
Men kan zich alleen maar voorstellen dat Rusland gedwongen zou zijn deze herbewapeningsactiviteit te ondersteunen.
INF's opnieuw in Europa
Anti-Pershing 2 Sovjet-poster, ca. 1985. (reddit)
En ten slotte herschept de recente overeenkomst tussen de VS en Duitsland om in 2026 middellangeafstandsraketten op Europese bodem te plaatsen, en het besluit van Rusland om deze actie te evenaren door zijn eigen middellangeafstandsraketten te bouwen en in te zetten, de situationele instabiliteit die de regionale en internationale afstanden bedreigde. wereldveiligheid in de jaren tachtig.
Wanneer je deze factoren in hun totaliteit onderzoekt, is de onontkoombare conclusie dat Europa te maken zal krijgen met een existentiële crisis die al in de zomer van 2026 tot een hoogtepunt zou kunnen komen.
Het potentieel voor het gebruik van kernwapens, hetzij door ontwerp of door ongelukken, is reëel, waardoor een situatie ontstaat die de Cubaanse rakettencrisis in termen van het risico van een nucleaire oorlog met een orde van grootte of meer overtreft.
Hoewel een toekomstig nucleair conflict zeer waarschijnlijk in Europa zou uitbreken, zal het vrijwel onmogelijk zijn om het gebruik van kernwapens op het Europese continent in te dammen. Elk gebruik van kernwapens tegen Russisch grondgebied of tegen het grondgebied van zijn bondgenoot, Wit-Rusland, zou een algemene Russische nucleaire reactie uitlokken die zou leiden tot een algemene, wereldomvattende nucleaire oorlog.
De vraag waarmee Amerikanen vandaag de dag worden geconfronteerd, is wat ze moeten doen aan deze existentiële bedreiging voor hun voortbestaan.
Het antwoord dat hier naar voren wordt gebracht, is om uw stem bij de komende presidentsverkiezingen sterker te maken door deze niet aan een persoon of partij te koppelen, maar eerder aan een beleid.
West-Duitse anti-Pershing 2-poster.
Kortom, geef uw stem kracht door deze te beloven aan de kandidaat die zich ertoe zal verbinden vrede voorrang te geven boven oorlog, en die belooft om het voorkomen van een kernoorlog, en niet de bevordering van kernwapens, tot de hoeksteen van zijn of haar nationale veiligheidsbeleid te maken.
Geef uw stem niet weg door u in dit vroege stadium aan een kandidaat te binden. Als u dit doet, doet u er niet meer toe, omdat de kandidaten eenvoudigweg hun aandacht zullen richten op die niet-gecommitteerde kiezers in een poging hen voor zich te winnen.
Zorg ervoor dat de kandidaten uw stem verdienen door deze te koppelen aan een beleidshouding die uw kernwaarden weerspiegelt.
En bij deze verkiezingen zou uw kernwaarde uitsluitend gericht moeten zijn op het bevorderen van vrede en het voorkomen van een nucleaire oorlog.
Een dergelijke beleidshouding zou op vier basispijlers berusten.
1. Maak onmiddellijk een einde aan het huidige declaratoire beleid van de Verenigde Staten, waarin de strategische nederlaag van Rusland als een primair doel van de VS wordt geformuleerd, en vervang dit door een beleidsverklaring die vreedzaam samenleven met Rusland tot het strategische doel van het Amerikaanse buitenlandse en nationale veiligheidsbeleid maakt.
Een dergelijke beleidsherziening zou noodzakelijkerwijs het doel omvatten van het heroverwegen van de Europese veiligheidskaders die de legitieme nationale veiligheidsbelangen van Rusland en Europa respecteren, en zou de noodzaak van een neutraal Oekraïne omvatten.
2. Een bevriezing van de herinzet van INF-compatibele wapensystemen in Europa, gekoppeld aan een Russische overeenkomst om INF-compatibele wapens niet opnieuw in zijn arsenaal te introduceren, met als doel deze bevriezing om te zetten in een formele overeenkomst die in 2011 zou worden afgerond. verdrag vorm.
3. Een verbintenis om met Rusland in gesprek te gaan over de onderhandelingen over en de implementatie van een nieuw verdrag over strategische wapenbeheersing, dat streeft naar rechtvaardige bezuinigingen op de strategische kernwapenarsenalen van beide landen, een vermindering van het aantal kernwapens dat beide partijen in opslag kunnen houden, en dat limieten omvat op het gebied van de verdediging tegen ballistische raketten.
4. Een algemene verbintenis om met Rusland samen te werken om een verifieerbare en duurzame vermindering van de kernwapens wereldwijd na te streven door middel van multilaterale onderhandelingen.
Ik zal samenwerken met Gerald Celente, rechter Andrew Napolitano, Garland Nixon, Wilmur Leon, Max Blumenthal, Anya Parampil, Jeff Norman, Danny Haiphong en vele anderen om een evenement samen te stellen, Operatie DAWN, op 28 september 2024.
Het doel van dit evenement zal zijn om zoveel mogelijk Amerikaanse burgers ertoe te brengen hun stem te koppelen aan het hierboven uiteengezette beleidsstandpunt, en vervolgens deze toezeggingen op een manier te benutten die alle kandidaten voor het presidentschap ertoe dwingt beleid te formuleren dat aan dit criterium voldoet. .
Door dit te doen zou de kiezer vechten voor een kans om de democratie te redden door zijn of haar stem te laten tellen, Amerika en de wereld te redden door de mogelijkheid te creëren om een nucleair conflict te voorkomen, en dit allemaal door de kandidaten voor het presidentschap hun stem te laten verdienen, in plaats van om het simpelweg weg te geven.
Operatie DAWN bevindt zich nog in de voorbereidende planningsfase. Meer details zullen worden gepubliceerd hier naarmate de planning vordert.
Scott Ritter is een voormalige inlichtingenofficier van het Amerikaanse Korps Mariniers die diende in de voormalige Sovjet-Unie die wapenbeheersingsverdragen uitvoerde, in de Perzische Golf tijdens Operatie Desert Storm en in Irak waar hij toezicht hield op de ontwapening van massavernietigingswapens. Zijn meest recente boek is Ontwapening in de tijd van de Perestroika, uitgegeven door Clarity Press.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Ik zeg het niet graag, maar dit lijkt Pollyanna over de mogelijkheid om dit soort invloed uit te oefenen aan beide kanten van het duopolie.
De regering-Biden kende een goede start met haar besluit om de verlengingsoptie uit het START-verdrag met 5 jaar op te nemen. Trump zou dit niet hebben gedaan. Bovendien zou het gevaar van een hervatting van de kernproeven zeer reëel zijn geweest tijdens een tweede termijn van Trump.
Maar na die positieve start was er geen vooruitgang en begonnen de zaken te verslechteren. De regering-Biden besloot zich inderdaad niet aan de beperkingen van het INF-verdrag te houden nadat de regering-Trump had besloten zich terug te trekken uit het verdrag. En dus bevinden we ons nu inderdaad in een zeer gevaarlijke situatie.
Ik verwelkom de inspanningen van de auteur om de stemming over de kwestie van het voorkomen van een kernoorlog te organiseren. Een soortgelijke campagne over de kwestie Gaza werd georganiseerd tijdens de recente Britse algemene verkiezingen. Het boekte wel een aantal opmerkelijke successen. Een aantal 'veilige' Labour-zetels ging verloren en bij een aantal andere ontstonden ernstige problemen.
Het belangrijkste ontbrekende stukje in deze ‘Dawn’-strategie is dat verreweg de meerderheid van de mensen zich niet bewust is van de aard, omvang en urgentie van dit dodelijke gevaar voor de mensheid.
Ik hoop dat u de massaboodschap ontwikkelt die nodig is om deze strategie effectief te maken. Zo kort tijd en zoveel mensen om te bereiken! Je hebt een manier nodig om de boodschap via ons en op andere manieren te katalyseren, zodat deze in een lawine verandert.
Houd ons op de hoogte van hoe elk van hen kan helpen, inclusief de middelen die we kunnen gebruiken.
Bedankt Scott voor het leiden van dit initiatief! Ik doe ook mee en zal op alle mogelijke manieren steunen!
Zelfs als er een echte anti-oorlogskandidaat zou worden gekozen, zouden ze te maken krijgen met een zeer diepgewortelde ‘diepe staat’ die aantoonbaar achter het oorlogszuchtige beleid van beide reguliere partijen staat. Weet je nog wat er met JFK gebeurde?
Scott heeft gelijk, maar gaat niet ver genoeg in op het onderliggende probleem van de wens van de VS om mondiaal te domineren, en maakt geen melding van het dreigende conflict met China, dat het land uiteindelijk als een nog grotere bedreiging ziet dan Rusland.
Als natie zit zij gevangen in het valse, of moet ik zeggen waanvoorstellingen, idee van uitzonderlijk en onmisbaar zijn, dat haar het recht geeft om de wereld te regeren!
Zolang de Amerikaanse diepe staat en het politieke establishment de multipolariteit niet accepteren en met de rest van de wereld gaan samenwerken in plaats van tegen de rest van de wereld, zal er geen duurzame vrede zijn.
Bedankt dat je mij een duidelijk, gedetailleerd doel hebt gegeven waar ik achter kan staan, waarbij specifieke mensen en jijzelf het ondersteunen. Ik heb hier lang op gewacht.
Recht op
Ik stem niet op Kamala. Of Trump. Maar ik was teleurgesteld toen ik zag dat Scott Ritter haar de DEI-kandidaat noemde. Dat is een codewoord dat steeds vaker wordt gebruikt tegen minderheden, vooral gekleurde vrouwen, om hen momenteel in professionele omgevingen in het hele land in diskrediet te brengen. De onderstrepende boodschap achter het woord is dat de persoon werd aangenomen vanwege zijn huidskleur/geslacht in plaats van vanwege zijn kwalificaties. Mag ik u eraan herinneren dat Trump geen carrière in de politiek had voordat hij werd verkozen, maar niemand zou hem ooit een DEI-kandidaat hebben genoemd, ook al weet ik zeker dat sommige mensen op hem hebben gestemd omdat hij een blanke man was. Ik ben het eens met veel van wat Scott Ritter zei, maar helaas onthulde hij zijn eigen vooroordelen door die terminologie te gebruiken.
Wil je weten hoe je ervoor kunt zorgen dat mensen NIET praten over hoe je een DEI-huurder kunt worden? Wees bekwaam in uw werk. Dan zal niemand zoiets insinueren.
Doe misschien geen stomme dingen, zoals tegen vluchtelingen zeggen dat ze niet naar de Verenigde Staten moeten komen, terwijl je probeert mensen jou en de Democratische Partij als geheel als een vriend van vluchtelingen te laten zien.
Als Stephen Colbert je vraagt hoe je Biden in het debat als racist kunt aanvallen om vervolgens met plezier mee te doen aan zijn kaartje en later schijnbaar de beste vrienden te worden, zou je misschien een beter antwoord moeten geven dan je flauwe lach te maken en te herhalen: ‘Het was een debat! Het was een debat! Het was letterlijk een debat!” alsof dat een soort verklaring is. Vooral als Colbert vervolgt door te vragen: “Dus je meende niet [wat je zei over Biden in het debat]?” en je blijft maar lachen en herhalen dat het een debat was.
Er is natuurlijk meer, maar als je Consortium News leest, betwijfel ik of ik je moet uitleggen hoe Harris helemaal niet veel blijk heeft gegeven van competentie. Of fundamentele ethiek.
Bovendien is Harris de ultieme DEI-huurling geweest, want toen Biden nog bezig was met het kiezen van zijn running mate, beloofde hij dat degene die hij zou kiezen een zwarte vrouw zou zijn. Als de meest gekwalificeerde persoon voor de baan een zwarte MAN was geweest, had hij pech gehad. Of een Aziatische vrouw. Of een blanke vrouw. Kwalificaties en staat van dienst kwamen op de achtergrond te staan wat betreft perceptie en identiteitspolitiek. Het veld van mogelijke veeps werd aanzienlijk kleiner, en het zou heel goed kunnen dat de beste persoon voor de baan werd uitgesloten, simpelweg omdat Biden en/of zijn team wilden bewijzen dat hij geen racist was.
Van de mogelijke kandidaten in dat beperkte deelnemersveld had Harris het in de voorverkiezingen beroerd gedaan. Ze kreeg nul afgevaardigden. Ze was niet in staat haar reputatie te verdedigen nadat Tulsi Gabbard erover begon, en veelzeggender was dat ze de beschuldigingen niet eens ontkende. Een meer bekwame politicus zou snel genoeg kunnen nadenken om iets te zeggen als: 'Allereerst neemt congreslid Gabbard vrijheden met betrekking tot de feiten van mijn staat van dienst...' maar dat is niet wat Harris deed. Ze gaf een zielig antwoord, dat ik zal parafraseren: “Ik ben trots op mijn staat van dienst, en ook al heb ik veel mensen opgesloten omdat ze een beetje wiet bij zich hadden, ik wil het NU legaliseren, in mijn hart, en ik ben een aanklager die de mensen dient, wat meer is dan jij ooit voor hen hebt gedaan door kleine toespraken te houden op de vloer van het huis, Tulsi.
Zoals Russell Dobular van Due Dissidence onlangs zei: geen fan van Tulsi's werk van de afgelopen jaren, maar dat was geweldig.
Dus probeerde Kamala zich kandidaat te stellen voor POTUS, ze had de reguliere media aan haar kant, en dat mislukte. Ze was een mislukkeling, een verliezer, verguisd door de kiezers. En toch werd ze, ondanks dat alles, gekozen om de op één na machtigste persoon ter wereld te worden. (Ervan uitgaande natuurlijk dat de president de machtigste persoon ter wereld is en niet slechts een boegbeeld van de drieletterige agentschappen die aan de touwtjes trekken, maar dat maakt op dit moment niet uit.) Ze werd om twee redenen uitgekozen: ten eerste die muur. Straat- en andere speciale interesses maakten Biden duidelijk dat ze was wie ze wilden, en ten tweede, ja, dat ze een zwarte vrouw was.
Niets kan gevaarlijker zijn dan een preventief oorlogsstrategisch beleid en kernwapens. Maar economische sancties en cyber- en ruimteoorlogvoering zijn een goede tweede in een wereldsysteem dat al wordt geplaagd door onze eigen daden.
Ik doe mee.
Ik moet vragen: waarom staan alleen de twee ‘grote’ en ‘controlerende’ politieke partijen en hun voorgestelde genomineerden centraal in elk politiek commentaar dat ik onlangs heb gelezen? Hoe komt het dat Jill Stein en het platform van de Groene Partij niet genoemd worden of het overwegen of bespreken waard zijn? Als onderdeel van haar Vredesplatform: Hervorming van de VN – schaft u de Veiligheidsraad af, schaft u de VETO af. Haar adviseur hierin: professor Jeffrey Sachs. Begrijpt niemand de betekenis hiervan? Alleen al het hervormen van de VN biedt waarschijnlijk de grootste mogelijkheid om niet alleen de Amerikaanse invloed en het vermogen om landen om te kopen en te bedreigen aanzienlijk te verminderen, en ons naar een vreedzamer en rechtvaardiger wereld te leiden. Focussen, zoals Amy Goodman vanochtend deed, op de vice-president van Trump, Harris, enz., is naar mijn mening een schandelijk gebruik van kansen. We zullen nooit fatsoenlijke en gekwalificeerde mensen als kandidaten van een van beide partijen hebben. Laten we ons perspectief verbreden.
@deborah:
Laat professor Cornel West alsjeblieft niet buiten.
Ik weet het, mensen zeggen dat Jill Stein overal in de VS is
en heeft veel betere kansen om stemmen te winnen,
maar West verdient het ook om op de kaart te worden gezet.
“Wanneer men het bestaan van een beleidsdoelstelling (de strategische nederlaag van Rusland) combineert die, gekoppeld aan een beleid ter ondersteuning van een Oekraïense overwinning op Rusland, erop gebaseerd was dat Oekraïne de fysieke controle over de Krim en de vier gebieden van Novorossiya (Nieuw Rusland – Cherson) zou herwinnen Zaporizja, Donetsk en Loegansk) heeft men al een recept voor een ramp.”
Als dit is wat Trump van plan is met zijn “perfecte oproep” en het beëindigen van het conflict binnen 24 uur, is de man zelfs nog ernstiger onwetend dan ooit. Dit is natuurlijk volkomen belachelijk als doel om vrede mee te sluiten. Het is absurd en misleidend om het standpunt van de VS of Trump in deze kwestie te poneren. Ik zou graag een meer substantiële analyse zien van wat Trump bedoelt als hij zegt dat hij binnen 24 uur een einde zal maken aan het conflict.
Je hebt het zoals altijd goed gedaan, Scott.
Nog nooit in mijn leven...en ik ben niet jong, is het zo beangstigend geweest.
Deze verkiezingscyclus is meer dan Rood versus Blauw... zoveel meer.
WO III staat voor de deur..
Bedenk dat als ze luisteren, ze deze beweging misschien gebruiken om het tegenovergestelde te bereiken. maar het moet toch geprobeerd worden.
Ik hou van Scott Ritter, maar zijn verklaring dat “een overwinning van Harris effectief een einde zou maken aan de MAGA-beweging” is volkomen absurd en begrijpt fundamenteel niet wat het Trump-fenomeen heeft aangewakkerd sinds hij in 2015 de roltrap van de Trump Tower afreed. “Reaganomics” en neoliberaal hyperkapitalisme, die onze ongekende welvaartskloof heeft gecreëerd en culmineerde in het schouwspel van het Congres en de presidenten Bush en Obama die Wall Street op kosten van de belastingbetaler redden na de financiële ineenstorting van 2008, terwijl niemand werd gestraft, zijn wat ons huidige diepgaande cynisme en verdeeldheid heeft veroorzaakt – niet Donald Trump, die heeft dat alleen maar in zijn voordeel gebruikt. De zeer reële crisis van niet-universitair opgeleide Amerikanen in plattelandsgebieden en postindustriële steden, gemeenschappen die zijn verwoest door banenverlies, gezinsdisfunctie en epidemieën van drugs- en alcoholverslaving, wordt al tientallen jaren volledig genegeerd door zowel democratische als republikeinse beleidsmakers. . Deze in de steek gelaten 'deplorables' waren slim genoeg om in te zien dat de culturele en politieke elites die hen minachten, hadden toegestaan dat de meeste winsten van de economie werden gegrepen door speciale belangen, waardoor ze niets meer overhielden.
Donald Trump. van alle mensen konden profiteren van hun welverdiende wantrouwen jegens de overheid door hun woede te richten op racistische stijlfiguren van bruine ‘anderen’ die hun banen en hun cultuur inpikten, en op de samenzweringstheorieën van Q-Anon die Trump afschilderen als een gedurfde, competente leider die op slot zit in de strijd tegen de kinderverslindende, satanaanbiddende Democraten, in plaats van tegen de ongelijkheid in rijkdom, de achteruitgang van de rechten van werknemers en de groeiende macht van Wall Street, die de feitelijke oorzaken waren van hun nood en die de Democraten alleen maar beweerden aan te pakken terwijl ze ze waren feitelijk bezig met het bevorderen van de agenda’s van diezelfde rijke megadonoren. Dat verraad aan de arbeiders- en middenklasse door de Democraten, hun overboord gooien van de New Deal voor het neoliberalisme en de dollar voor bedrijfsdonaties, is de reden waarom staten met een groot aantal vakbonden, zoals West Virginia, vandaag de dag zo robijnrood zijn. Dat zal niet veranderen als Trump eindelijk van het toneel verdwijnt – er zijn Trumps in overvloed, velen veel erger dan hij, klaar en enthousiast om zijn plaats in te nemen.
Daar ben ik het mee eens. Bedankt voor het corrigeren van deze belangrijke fout
Met dank aan Jamie Alipertie:
Men is terughoudend om mensen weg te trekken van het politieke proces, ook al “werkt” het niet. Onze doelstellingen moeten in plaats daarvan
Het is de bedoeling om zoveel mogelijk te krijgen van degene die gekozen wordt en van degene die beslist. Wij weten dat
We moeten degenen met wie we het niet eens zijn, zover krijgen dat ze ons steunen.
Analyseren is één ding. De diagnose! Op naar de remedie die werk vergt. De oplossing!
Dit is geen compromis of “verraad”, maar de realiteit onder ogen zien dat iemand inderdaad zal winnen.
We weten dat claims tijdens een campagnetraject vaak geen indicatie zijn van het resultaat. (Heeft Trump “het moeras drooggelegd”? Deed dat?
Biden “beter terugbouwen?” Enz.
Als marxist steun ik de Socialistische Gelijkheidspartij en dat zal ik altijd blijven doen. Ik weiger op welke kapitalistische kandidaat dan ook te stemmen, punt uit. De SEP is anti-oorlog en is dat altijd geweest. Het SEP weerspiegelt mijn belangen en mijn wens om het kapitalisme omver te werpen, om de NAVO te ontmantelen, om te zien dat de oorlog in Oekraïne en de genocide in Gaza eindigen en dat de daders worden berecht voor oorlogsmisdaden en in de gevangenis worden gezet. Ik zal NIET op een andere partij stemmen. Je bent een goede man, Scott, maar je steunt de voortzetting van wat voor mij en vele anderen zoals ik een gruwel is. En nog een opmerking over Garland Nixon. Ik vond hem erg leuk totdat hij de stalinist Joti Brar in zijn show begon te spelen. Ze hebben allebei de SEP besmeurd, en ik steun hem en zijn show niet langer.
“Wat is de essentie van het trotskisme? Het is dat toen Lenin zijn theorieën ontwikkelde, hij zei dat het grootste gevaar voor de mensheid het imperialisme is. Is het kapitalisme imperialisme geworden? Een mondiaal systeem van monopoliekapitalisme dat de ontwikkeling tegenhoudt en mensen over de hele wereld verarmt. En het is de plicht van revolutionairen om zich tegen het imperialisme te verzetten. En het trotskisme, al zijn verschillende uitingen en interpretaties, is altijd een poging om te zeggen: nee, nee, het gaat niet om de strijd tegen de imperialisten.”
“…Trotskisme is een manier waarop je kunt beweren een marxist, een socialist of een revolutionair te zijn, zonder je te concentreren op de strijd tegen de imperialisten. Voer een andere strijd, maar niet tegen het imperialisme. Dat is de essentie van wat het trotskisme is.”
-Caleb Maupin
Het equivalent van een twaalf jaar durende NAZI-regering is angstaanjagend.
Aan het einde ervan werden voor het eerst atoomwapens op mensen gebruikt, waardoor deze massa's mensen in één klap werden vernietigd, als waarschuwing voor wat zou komen.
En hier zijn we dan, op een gelijkwaardige afgrond – van ontketening
De wederkomst
Door William Butler Yeats
Draaien en draaien in de steeds groter wordende gyre
De valk kan de valkenier niet horen;
Dingen vallen uit elkaar; het centrum kan geen stand houden;
Louter anarchie wordt op de wereld losgelaten,
Het door bloed gedempte getij wordt losgemaakt en overal
De onschuldceremonie is verdronken;
De beste mist alle overtuiging, terwijl de slechtste
Vol passie zijn.
Er is zeker een openbaring op komst;
De wederkomst is beslist nabij.
De tweede komst! Die woorden komen nauwelijks uit
Wanneer een enorm beeld uit Spiritus Mundi
Vertroebelt mijn zicht: ergens in het zand van de woestijn
Een vorm met leeuwenlichaam en het hoofd van een man,
Een blik leeg en meedogenloos als de zon,
Beweegt zijn langzame dijen, terwijl alles eromheen draait
Spoel schaduwen van de verontwaardigde woestijnvogels.
De duisternis valt weer; maar nu weet ik het
Die twintig eeuwen steenachtige slaap
Waren gekweld tot nachtmerrie door een schommelende wieg,
En wat een ruw beest, eindelijk is het uur gekomen,
Sluipt naar Bethlehem om geboren te worden?
Willam Butler Yeats, geboren 13 juni 1865, overleden 28 januari 1939.
“….De besten ontberen alle overtuiging, terwijl de slechtsten
Zijn vol gepassioneerde intensiteit...'
Zegt. het gebeurt allemaal terwijl we richting het nucleaire einde slenteren.
Een verstandig plan. Laten we hopen dat iemand die ernaar kan handelen, luistert.
Goed geschreven Scott. Veel van wat u zei zou ook moeten worden toegepast op een nieuwe Amerikaanse benadering van China. Onze echte vijanden zitten binnenin ons. We hebben een nieuw gevoel van doel nodig. Een eenvoudiger concept van waarom we leven. We volgen valse boodschappers die ons over de rand leiden. Er zouden meer Amerikanen naar je moeten luisteren.
Dit is een uitstekend voorstel. Bedankt
Ik vind het idee van deze Operatie DAWN leuk, maar ik ben bang dat er geen kritische massa burgers te vinden is. Ik was afgelopen weekend op een feestje en twee vrouwen daar zijn heel blij dat Harris de genomineerde is. Waarom? Alleen maar omdat ze een vrouw is. Eén rolde met haar ogen toen ik de genocide ter sprake bracht die Harris faciliteert en dat zal blijven doen; ze wilden eenvoudigweg niet in de steek gelaten worden door kritiek die hen deprimerend zou maken. (!)
En als Operatie DAWN ook maar enige vorm van actie krijgt, zal deze door beide partijen meedogenloos worden afgeremd. Ik blijf optimistisch, maar ik verwacht het ergste van de stomme gekken die de boel runnen.
De twee vrouwen op het feest moeten ook van slavernij houden! Wat is er mis met Amerika? Stomme, dwaze Amerikaanse weigering om naar de werkelijkheid te kijken.
Een bij uitstek verstandig plan.
Zolang het ‘mindere kwaad’-stemregels gelden, zullen de zaken nog erger worden.
Het is beangstigend, beangstigend om zoveel domheid en opgeblazen ego's te zien waarvoor we uiteindelijk allemaal de ultieme prijs zouden kunnen betalen.
Mijn simpele vraag aan de presidentskandidaten: zult u zich ertoe verbinden alle Neocons uit te sluiten van uw kabinet en andere benoemingen?
Amen! Het is de aanwezigheid van de oorlogszuchtige neoconservatieven in elke regering sinds de twee ambtstermijnen van George W. Bush die ons op de rand van een nucleaire oorlog heeft gebracht. De neoconservatieven zijn de gevaarlijkste mensen ter wereld. Hun oorlogszucht en het voortdurend “verdubbelen” van het uiterst gevaarlijke beleid om Rusland te omsingelen en te “verzwakken” is het meest roekeloze en ik moet zeggen ronduit kwaadaardige beleid dat ik ooit heb gezien. Ik ben 80 jaar oud. En ik heb de Koude Oorlog meegemaakt. Gedurende die jaren (ongeveer 1946 tot 1991) ontmoetten en spraken Amerikaanse presidenten en teams van buitenlands beleid regelmatig met hun Sovjet-Russische tegenhangers. Nu, vooral sinds de opkomst van de neoconservatieven, hebben er vrijwel geen onderhandelingen of reguliere topconferenties plaatsgevonden tussen de VS en Rusland, of tussen de VS en Ruslands grote bondgenoot, China. In plaats daarvan is ons neoconservatieve establishment op het gebied van buitenlands beleid teruggekeerd naar de wapenwedloop, waardoor Rusland en China gedwongen zijn hetzelfde te doen. Dit beleid komt net zo dicht bij het garanderen van een nucleaire oorlog als enig ander buitenlands beleid dat de VS sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog heeft ingenomen. Ik ben emeritus hoogleraar Amerikaanse geschiedenis, Cal.State Long Beach. Naast andere cursussen gaf ik sinds 1945 regelmatig Amerikaanse cursussen, waarbij de nadruk lag op de Koude Oorlog. Vanwege de huidige neoconservatieve oorlogsvoering, vooral tegen Rusland, is alle vooruitgang die we in de tweede helft van de twintigste eeuw boekten in de betrekkingen met de Sovjet-Unie (Rusland) ernstig verslechterd. Onze sponsoroorlog aan de Russische grens heeft geleid tot een veel nauwere alliantie tussen Rusland en de economische en nucleair bewapende reus China. Henry Kissinger, adviseur voor buitenlands beleid en minister van Buitenlandse Zaken van de Nixon-regering, heeft veel gedaan om ontspanning te creëren met zowel Rusland als China. Kissinger, een scherpzinnige diplomaat, heeft veel gedaan om de spanningen met zowel Rusland als China te verminderen. Hij kon ook voorkomen dat beide landen een bondgenootschap zouden sluiten tegen de Verenigde Staten. En dat deed hij door met hen te onderhandelen en de kernwapenwedloop te verminderen. Dit beleid werd voortgezet tijdens de regering-Reagan en Bush I. Ze begonnen te verslechteren onder Bush II, die als eerste de neoconservatieven binnenhaalde. Ik ben het met senior wapeninspecteur Scott Ritter eens dat we ons nu in de gevaarlijkste positie bevinden waarin we ons sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog hebben bevonden met betrekking tot een nucleaire oorlog. Ik steun ten zeerste het Operatie Dawn-initiatief van Ritter, dat publiekelijk het gevestigde neoconservatieve beleid dat ons op het spoor van een nucleaire oorlog heeft gezet, zal uitdagen.
Het moet eenzaam zijn in universitaire kringen. Hopelijk bereik je een paar ontvankelijke hoofden. Het maakt me ziek om de pratende ‘verliezers-generaals’ elke ochtend oorlog te zien prediken. Omdat ze sinds 1945 elke oorlog hebben verloren, beweren ze allemaal de weg naar vernietiging te kennen. De neoconservanten moeten weg. George Washington en Ike hadden gelijk!
Eenvoudig en accuraat voorstel. Stuur de Neocons naar hun “gekozen” bestemming! Laten we de wereld een veiliger plek maken voor alle levensvormen.
Ha! Dat is een goede, maar de neoconservatieven zijn onvermijdelijk. Domheid en morele degradatie zijn hun handelswaar, en ze passen precies in het huidige politieke hellandschap.
Dank je, Scott. Helder denken dat het reguliere spektakel bij de Amerikaanse verkiezingen bedoeld is om te verdoezelen. Veel succes. Ik zal uw inspanningen volgen en ondersteunen. Zoals ik al sinds ongeveer 2016 heb gezegd, zelfs brullend, is de huidige status quo, meer van hetzelfde in de VS, zelfmoord, zowel voor Amerika als voor onze soort op deze planeet.