Net als in juni 1982 moeten de mensen in de Verenigde Staten een collectief signaal afgeven dat zij geen beleid zullen tolereren dat in de richting van een kernoorlog leidt.
Okt. 18, 1988: Roland LaJoie, directeur van het Amerikaanse On-Site Inspection Agency, leidt een delegatie van Sovjet-inspecteurs die naar de Davis-Monthan luchtmachtbasis in Arizona waren gekomen om toezicht te houden op de vernietiging van vanaf de grond gelanceerde kruisraketwapensystemen in de eerste ronde van reducties opgelegd door het Intermediate Range Nuclear Forces-verdrag. (Amerikaanse nationale archieven, publiek domein)
By Scott Ritter
Speciaal voor consortiumnieuws
Op 1 juli organiseerde de Russische delegatie bij de Weense onderhandelingen over militaire veiligheid en wapenbeheersing een rondetafelconferentie over “De transformatie van de wereldorde in de context van de Oekraïense crisis.” Dit artikel is afgeleid van de presentatie van de auteur aldaar.
RToen ik sprak over mijn deelname op 1 juli aan het door Rusland georganiseerde forum in Wenen over de voortdurende transformatie van de wereldorde, werd ik getroffen door de woorden van ambassadeur Alexander Loekasjevitsj, de permanente vertegenwoordiger van de Russische Federatie bij de Organisatie voor Veiligheid en Co- operatie in Europa (OVSE).
De ambassadeur vertelde een heel persoonlijk verhaal toen hij in november 1999 als junior diplomaat deelnam aan de top van Istanbul in de delegatie die hij nu leidt. Daar hebben de OVSE-leiders, ondanks de spanningen die tussen de Verenigde Staten/NAVO en de Russische Federatie bestonden over de toenmalige NAVO-bombardementen op Servië, via een proces van dialoog drie fundamentele documenten aangenomen die dienden als raamwerk voor de Europese veiligheid voor de komende twintig jaar.
Dit waren de Handvest voor Europese veiligheid; de Overeenkomst inzake aanpassing van het Verdrag inzake conventionele strijdkrachten in Europa; en de Verklaring van de Top van Istanbul.
Het Handvest voor Europese Veiligheid herbevestigde de toewijding aan een vrij, democratisch en geïntegreerd Europa, zoals gedefinieerd door de geografische en politieke grenzen die zijn vastgesteld door de gebieden die worden omvat door de OVSE en die in vrede naast elkaar bestaan, waarbij hun respectieve individuen en gemeenschappen vrijheid, welvaart en vrijheid genieten. beveiliging.
De Overeenkomst inzake de aanpassing van het Verdrag inzake conventionele strijdkrachten in Europa (CFE) diende om het bestaande CFE-verdrag te wijzigen om rekening te houden met het uiteenvallen van de Sovjet-Unie en het Warschaupact; de eenwording van Duitsland; en de uitbreiding van de NAVO, allemaal met als doel een rechtvaardige veiligheid en stabiliteit voor alle partijen bij het verdrag te faciliteren.
Ten slotte schetste de Verklaring van de Top van Istanbul de gedeelde visie op Europese veiligheid en samenwerking, waarbij de nadruk werd gelegd op het versterken van de samenwerking tussen de OVSE en andere internationale organisaties, het versterken van de vredeshandhavingsinspanningen van de OVSE en de uitbreiding van door de OVSE gesteunde politieactiviteiten die bedoeld waren om de rechtsstaat te handhaven.
Ambassadeur Loekasjevitsj betreurde dat het conflict in Oekraïne, te beginnen met de Maidan-staatsgreep van 2014, waarbij de Oekraïense president Viktor Janoekovitsj werd afgezet door door de VS en de EU gesteunde Oekraïense nationalisten, alle drie de topprestaties van de Topconferenties van Istanbul heeft ondermijnd en vernietigd.
INF
Gehelmde demonstranten nemen het op tegen de politie in de Dynamivskastraat tijdens de Maidan-opstand in Kiev, 20 januari 2014. (Mstyslav Chernov, Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0)
De OVSE, die in opdracht van de NAVO werkte, gebruikte de akkoorden van Minsk om de uitbreiding van de NAVO te bevorderen, in plaats van te bemiddelen in de vrede in Oekraïne. Tegenwoordig is de NAVO verwikkeld in een oorlog met Rusland, waarbij Oekraïne als proxy wordt gebruikt. Kortom, de processen van vrede en veiligheid waar Loekasjevitsj in 1999 zo hard aan had gewerkt om deze te creëren en te implementeren, waren ‘voor mijn ogen aan het smelten’.
Ik was betrokken geweest bij een proces dat van fundamenteel belang was voor de Europese veiligheid: de implementatie van het Intermediate Nuclear Forces (INF) Verdrag. Het INF-verdrag werd op 8 december 1987 ondertekend door president Ronald Reagan en de secretaris-generaal van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie, Michail Gorbatsjov.
In februari 1988 was ik een van de eerste militaire officieren die werd toegewezen aan de nieuw opgerichte On-Site Inspection Agency (OSIA), opgericht door het Amerikaanse ministerie van Defensie om het INF-verdrag ten uitvoer te leggen.
In juni 1988 werd ik als onderdeel van een vooruitstrevende groep inspecteurs naar de Sovjet-Unie gestuurd om een meetinstallatie ter waarde van meerdere miljoenen dollars te installeren buiten de poorten van een Sovjet-rakettenfabriek in de stad Votkinsk, ongeveer 750 kilometer ten oosten van Moskou in de Sovjet-Unie. uitlopers van het Oeralgebergte.
De volgende twee jaar werkte ik in het gezelschap van mijn mede-Amerikaanse inspecteurs, zij aan zij met onze nieuwe Sovjet-collega's, om een verdrag ten uitvoer te leggen dat, zonder onze wederzijdse inzet om de wereld veiliger te maken door middel van ontwapening, hoogstwaarschijnlijk hebben gefaald ondanks de diepgewortelde oppositie in zowel de VS als de Sovjet-Unie (je kunt over mijn ervaringen lezen in mijn boek, Ontwapening in de tijd van de Perestroika.)
square One
Gorbatsjov en Reagan ondertekenen het INF-verdrag in het Witte Huis in 1987. (White House Photographic Office – National Archives and Records Administration, Wikimedia Commons, publiek domein)
Op 28 juni vorige maand, slechts drie dagen vóór de Russische rondetafelconferentie in Wenen, kondigde de Russische president Vladimir Poetin aan dat Rusland de productie van korte- en middellangeafstandsraketten zou hervatten – precies die wapens die ikzelf en mijn mede-Amerikaanse en Sovjet-inspecteurs had zo hard gewerkt om te elimineren. Poetin zei dat hij hun potentiële inzet in Europa en elders zou afwegen om soortgelijke inzet door de Verenigde Staten van middellangeafstandsraketten in Europa en de Stille Oceaan te compenseren.
Poetin verwees naar de inzet door de VS van Mk 70-container-raketwerpers die in staat zijn de SM-6 “Typhon”-raket met dubbele capaciteit af te vuren, evenals de Tomahawk-grondgelanceerde kruisraket. De SM-6 heeft een bereik van minder dan 310 kilometer, waardoor hij voldoet aan de voorwaarden van het INF-verdrag. Het bereik van de Tomahawk van 1,800 kilometer maakt het een INF-compatibel systeem.
De Verenigde Staten trokken zich in 2019, tijdens het presidentschap van Donald Trump, terug uit het INF-verdrag. Rusland gaf echter aan dat het geen INF-compatibele raketten zou produceren of inzetten (ondanks dat het door de VS ervan werd beschuldigd precies dat te doen ter rechtvaardiging van zijn besluit om zich terug te trekken uit het baanbrekende wapenbeheersingsverdrag) zolang de VS deze niet introduceerden. naar Europa.
Typhon-raketsysteem voor de middellange afstand van het Amerikaanse leger. (Amerikaans leger, Wikimedia Commons, publiek domein)
In september 2023 hebben de VS twee Mk 70-draagraketten op het grondgebied van Denemarken ingezet als onderdeel van militaire NAVO-oefeningen. En in mei 2024 zetten de VS eveneens de Mk 70-draagraket in op de Filipijnen. Deze acties waren de aanleiding voor Poetins reactie.
Kortom, we zijn letterlijk teruggekeerd naar het begin als het gaat om wapenbeheersing en nucleaire ontwapening – naar een tijd waarin de politiek van de Koude Oorlog de VS en Rusland bijna naar de rand van de nucleaire afgrond bracht.
Dat is waar we vandaag staan.
Net als ambassadeur Loekasjevitsj zie ik letterlijk mijn levenswerk voor mijn ogen smelten.
Het verschil tussen nu en toen is groot. Veertig jaar geleden hadden we een betrokken publiek en diplomaten die met elkaar praatten.
12 juni markeerde de 42nd verjaardag van de miljoenenmars in Central Park tegen een nucleaire oorlog en voor nucleaire ontwapening.
De politieke druk die door deze gebeurtenis werd gecreëerd, vond weerklank in de machtscentra.
'Loop in het bos'
Nitze, links, bezocht Den Haag in januari 1985 terwijl hij diende als Amerikaans wapenbeheersingsadviseur. (Rob Croes/Anefo, CC0, Wikimedia Commons)
Op 16 juli zal de 42e plaatsvindennd verjaardag van de beroemde “Walk in the Woods” onder leiding van Paul Nitze en Yuli Kvitsinsky, respectievelijk de Amerikaanse en Sovjet-hoofdonderhandelaars voor INF-gesprekken die destijds werden belemmerd.
Geconfronteerd met een verharde weerzin van de kant van de Amerikaanse hardliners, maakten de twee mannen een wandeling in de bossen buiten Genève, Zwitserland, waar ze mogelijke manieren schetsten om de impasse bij de onderhandelingen te doorbreken.
De ideeën waarmee Nitze en Kvitsinsky kwamen, zijn nooit werkelijkheid geworden; noch de VS, noch de Sovjet-Unie waren bereid zulke drastische maatregelen te nemen.
Maar hun moedige poging tot diplomatie in een tijd waarin geen van beide partijen met de ander sprak, schudde de roest los die hun respectieve partijen had bevroren, smeerde de machinerie van de diplomatie en zette de processen in gang die ertoe leidden dat Reagan en Gorbatsjov het INF-verdrag ondertekenden. zo'n vijf en een half jaar later.
De belangrijkste conclusie van de ‘Walk in the Woods’ van Nitze-Kvitsinsky was dat, als het gaat om betekenisvolle wapenbeheersing, succes niet onmiddellijk is. Het proces van wapenbeheersing moet op de lange termijn worden bezien.
Het was ook duidelijk dat angst de overweging van positieve uitkomsten aanwakkerde, die uiteindelijk leidden tot een rechtvaardige oplossing in de vorm van het INF-verdrag.
Ik twijfel er niet aan dat er binnen de gelederen van het Russische en Amerikaanse diplomatieke corps vandaag de dag twee mannen zijn die de visie en moed van Paul Nitze en Yuli Kvitsinsky bezitten en die, als ze de kans krijgen, de magie van de ‘Walk in’ kunnen herscheppen. de bossen." Die magie hielp bij het scheppen van de voorwaarden voor onderhandelingen die de VS en de Sovjet-Unie meer dan veertig jaar geleden uit de nucleaire afgrond hielpen trekken.
Maar eerst moeten er twee hindernissen worden overwonnen. Het is moeilijk voor te stellen dat er vandaag de dag een Amerikaanse en Russische diplomaat zou rondlopen en praten, terwijl, zoals professor Sergej Markedonev, een collega-deelnemer aan de ronde tafel in Wenen, opmerkte, het officiële Amerikaanse beleid zelfs het handen schudden van Russische diplomaten verbiedt.
Het is aan het Amerikaanse volk
Om die brug over te steken heeft de Amerikaanse regering een signaal van het Amerikaanse volk nodig dat dergelijk gedrag niet acceptabel is.
We hebben een moderne versie nodig van de miljoenenbijeenkomst van juni 1982 in Central Park ter ondersteuning van nucleaire ontwapening en wapenbeheersing en tegen een nucleaire oorlog.
In november staan er in Amerika verkiezingen voor de deur, waarbij kwesties van onze collectieve existentiële overleving als volk en natie op het spel staan.
Er is geen existentiëler vraagstuk dan dat van een kernoorlog.
Net als in juni 1982 moeten wij, het volk van de Verenigde Staten, een collectief signaal sturen naar iedereen die ons in het hoogste ambt van het land wil vertegenwoordigen, dat we geen beleid zullen tolereren dat in de richting van een nucleaire oorlog leidt.
Dat we aandringen op beleid dat nucleaire ontwapening en wapenbeheersing bevordert.
Dat wij eisen dat onze diplomaten met hun Russische tegenhangers gaan praten.
Ik ben het beu om mijn levenswerk voor mijn ogen te zien smelten.
Het is tijd om de fundamenten van ons collectieve voortbestaan opnieuw op te bouwen.
Om de oorzaak van de ontwapening die ons ooit van het nucleaire Armageddon heeft gered, mainstream te maken.
Scott Ritter is een voormalige inlichtingenofficier van het Amerikaanse Korps Mariniers die diende in de voormalige Sovjet-Unie die wapenbeheersingsverdragen uitvoerde, in de Perzische Golf tijdens Operatie Desert Storm en in Irak waar hij toezicht hield op de ontwapening van massavernietigingswapens. Zijn meest recente boek is Ontwapening in de tijd van de Perestroika, uitgegeven door Clarity Press.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
- Dit artikel is aangepast met de juiste datum van de anti-nucleaire oorlogsmars in Central Park; het was 12 juni (niet 24 juni).
De demo was op 12 juni
enorm bedankt, dhr. ritter!
het moet behoorlijk bitter zijn om je levenswerk te zien
smelten voor je ogen, maar je weet het tenminste
dat jij en je bondgenoten de juiste dingen deden.
dat zijn ze nog steeds. maakt niet uit wat.
u en al diegenen die werken aan duurzame vrede
laat ons die rede, gezond verstand, waarachtigheid en respect zien
– in plaats van pure minachting – want onze tegenstanders bestaan.
was het de Russische minister van Buitenlandse Zaken die onlangs zei:
“we voelen geen greintje vertrouwen!”, verwijzend naar US-RU
'relaties' tegenwoordig?
… wat betreft massabewegingen uit protest tegen de
oorlogsmachinerie en haar onvermoeibare operators:
de grote Noam Chomsky herinnerde me eraan dat het ongeveer duurde
zeven jaar voor de beweging tegen de oorlog in Vietnam
kom van de grond...
er zijn tenminste bewegingen zoals
“nee tegen de NAVO!”, CODE PINK en vele anderen
als platforms om onze onvrede te uiten – hoewel
ondertussen doet ‘het establishment’ alles
om protest te ontmoedigen, in diskrediet te brengen en te criminaliseren
bijna iedereen die dat doet. in de VS – en in Europa.
[mijn EU-land bereidt ons tegenwoordig voor op oorlog.
binnenkort waanzinnig duur en dodelijk 'dark eagle' hypersonisch
er zullen ook bommenwerpers op het grondgebied van mijn land worden gestationeerd.]
laten we de twee Russische soldaten niet vergeten die koelbloedig waren,
moedig, helderziend genoeg om nucleaire oorlogen te voorkomen, twee keer:
– wassili-archipow in 1962,
– Stanislav Petrow in 1983.
Jeffrey Sachs herinnerde ons er onlangs aan dat de dag des oordeelsklok
staat voor het eerst 90 seconden voor 00:00 uur …
Zullen we erin slagen het uitsterven van de mensheid te voorkomen? geen idee.
Veel beschavingen stierven omdat ze onverzadigbaar hebzuchtig werden,
de hulpbronnen die ze nodig hadden om te overleven, uitgeput en vernietigd.
trouwens, ik zou het niet erg vinden om Cornel West als potus te zien.
De spanningen tussen Rusland en de VS bleven tientallen jaren lang escaleren. Nu, achteraf gezien, kan men de toespraak van Poetin op de MSC op 10 februari 2007 opvatten als een wanhopige poging om ontevredenheid en frustratie over de expansionistische zelfassertiviteit van de VS en de NAVO tot uitdrukking te brengen. Niemand wilde het horen. Het werd eerder gezien als een ‘provocatie’ (‘Hoe durft hij onze uitzonderlijke prestaties op het gebied van de uitbreiding van de democratie in twijfel te trekken?’). Het beleid van John McCain, de Clintons en GHBush was fout – niet omdat ze fout waren – maar omdat ze ons hierheen brachten. We kunnen het allemaal aan de Russen de schuld geven – zoals een narcist, een gefrustreerde echtgenoot het zou doen bij een slechte scheiding – of zoals slimme, goed opgeleide individuen gaan zitten en … praten … een analyse van de hoofdoorzaak doen … corrigerende actieplannen ontwikkelen. MAAR... we moeten LUISTEREN! Het Amerikaanse leiderschap verloor zijn vermogen om te LUISTEREN.
Zoals je zo terecht hebt benadrukt in je Mel K-interview, luistert het Amerikaanse leiderschap naar “Vox Populi – Vox Dei”.
Nu alle “Wijze Mannen” uit de Tweede Wereldoorlog (Eisenhower, McNamara, Kissinger, DeGaulle, enz.) verdwenen zijn en een nieuwe generatie “Wizz Kids” (Sebastian Kurz, Saana Marin, Justin Trudeau, Kaja Kallas, Emanuel Macron, enz.) ) het Politieke Theater betraden, zich totaal niet bewust van het onderwerp (Nucleaire Oorlog), moeten ze ervan bewust worden gemaakt dat ze met VUUR spelen.
Het onderwerp moet net als vroeger weer naar het niveau van “Vox Populi – Vox Dei” worden verheven.
Onthoud: hxxps://youtu.be/wHylQRVN2Qs (ik hoop dat de Russen ook van hun kinderen houden!)
hxxps://youtu.be/kxJNhXG5nGM
Ongelooflijk dappere waarheidsverteller wordt meegesleept. Korte maar absoluut niet te missen clip
hxxps://youtu.be/qEsJG1Nwc98?si=HWlNT6u_rD1UuNVJ
Bedankt Scott Ritter voor deze herinnering en analyse.
Massale protesten zullen effectief zijn, zelfs tegen onze corrupte, door geld gecontroleerde politieke partijen.
Laat jonge mensen hen te schande maken, militaire of federale dienst weigeren en de corruptie aan de kaak stellen.
De onderdrukking van protestdemonstraties legt de ziekten van een corrupte regering bloot.
En het onthult de waarheid van een corrupt politiek systeem, zodat het gedwongen wordt te hervormen.
Betere politici kunnen vooruitgang boeken, de discussie herleeft en er wordt vooruitgang gezien.
@samf:
uw oproep: “laat jonge mensen hen te schande maken”
herinnert mij eraan dat wij, de oudergeneratie,
slaagde er niet in hen te schande te maken, kon het niet
laat ze hun manier van doen veranderen en meer achterlaten
dan één last voor onze kinderen, en voor die van hen...
Ik heb mensen gehoord die militaire dienst weigerden
decennia geleden zeggen dat ze nu niet zouden weigeren.
over betere politici die vooruitgang boeken:
Yanis Varoufakis, voormalig minister van Financiën van Griekenland, in zijn toespraak
het recente boek “techno feodalism” citeert Frederic Jameson:
“Mensen kunnen zich het einde van de wereld gemakkelijker voorstellen
dan het einde van het kapitalisme voor te stellen.”
Zillion$ worden in denktanks en in
andere pogingen om mensen te corrumperen, in diskrediet te brengen en te misleiden.
toch bedankt voor uw optimisme.
Wat hebben we tenslotte nog meer...
Scott Ritter voor het Congres!! REN SCOTT, REN!!!!!!!
Paul Nitze was jarenlang iemand die voor kernwapens pleitte.
Maar zijn opvattingen veranderden geleidelijk. In een opiniestuk uit 1999 in de New York Times schreef hij:
“Feit is dat ik geen dwingende reden zie waarom we niet eenzijdig van onze kernwapens af zouden moeten komen. Het onderhouden ervan is kostbaar en voegt niets toe aan onze veiligheid.
Ik kan geen omstandigheden bedenken waaronder het voor de Verenigde Staten verstandig zou zijn om kernwapens te gebruiken, zelfs niet als vergelding voor hun eerdere gebruik tegen ons. Wat zouden bijvoorbeeld onze doelstellingen zijn? Het is onmogelijk om een doelwit te bedenken dat getroffen zou kunnen worden zonder grootschalige vernietiging van vele onschuldige mensen.”
Vervolgens maakt hij deze huiveringwekkende waarschuwing, die we op eigen risico negeren:
“Het is de aanwezigheid van kernwapens die ons bestaan bedreigt.”
Ja, en daarom moeten we actie ondernemen om ze te elimineren voordat zij ons elimineren.
“Een bedreiging vooral voor onszelf door Paul H. Nitze” 28 oktober 1999 (NYT).
SCOTT!! Jij hebt de connecties en de zwaartekracht om deze maart mogelijk te maken. Nodig rechter Nap en co uit. Daarna CODEPINK. GREYZONE. CHRIS HAGEN. RUSSEL-merk. Nodig elke vredestichtersorganisatie in Amerika uit. ALS JE HET BOUWT ZULLEN ZE KOMEN.
Ja, het feit is dat de militair-industriële winstmotieven onze wereld overnemen als het laatste standpunt in het tijdperk van militair beschermingsracket voor een nationaal imperium dat de mondiale wereldmaatschappij zich niet kan veroorloven nu de hele menselijke beschaving in gevaar is. Dominantie over het volledige spectrum is geen bescherming, het is een onmogelijk dure verspilling van alle hulpbronnen in de wereld als het ultieme risicovolle bedrijfsbelang voor winsten door een op agressie gebaseerde beschaving.
“Het Amerikaanse beleid verbiedt zelfs het handen schudden van Russische diplomaten. ”
Dat zegt alles.
We hebben meer boswandelingen nodig.
Het viel me op dat. Ongelooflijk. Redacteuren – is hier een link voor?
Scott, bedankt voor je artikel. Miljoenen 'Amerikaanse mensen' zouden kunnen protesteren, elke snelweg in het land kunnen afsluiten en het zou er niet toe doen. Amerikaanse belastingbetalers worden geboren in levenslange slavernij aan de eindeloze oorlogsindustrie. Ons als slaven houden is taak #1. ‘Het Amerikaanse volk’ heeft nul macht. Ja, iemand moet de VS tegenhouden, maar dat zal niet het ‘Amerikaanse volk’ zijn. Ik kijk uit naar een dag waarop de VS in drie of meer delen wordt opgedeeld, zodat de belastingbetalers worden gescheiden van de oorlogsindustrie. Zuidwestelijke staten zouden bijvoorbeeld kunnen fuseren met Mexico.
Susan, ik denk dat je niet tot in detail begrijpt wat Scott schreef. Scott bevond zich in een unieke positie, als onderdeel van het team dat het ontwapeningsbeleid fysiek uitvoerde, om waar te nemen en te beoordelen of de massamars in 1982 al dan niet een belangrijke factor was, en hij zegt dat dit de sleutelfactor was. Vanaf de plek waar hij geplaatst was, zou hij dit kunnen weten, dus ik moet me aan zijn oordeel houden. Scott is waarschijnlijk de meest nuchtere, realistische, anti-sentimentele schrijver die ik ken, die niet in de minste mate dol is op wensdenken, dromen of Kumbaya Moments, dus als hij zegt dat massaal straatprotest een sleutelfactor is, luister ik echt naar wat hij te zeggen heeft.
David, ik ben een groot fan van Scott Ritter, waardeer zijn ervaring en perspectief en zijn bereidheid om betrokken te blijven. Ik denk gewoon niet dat er een greintje hoop bestaat dat de Amerikaanse elites kunnen worden bereikt. Ten eerste is er te veel gratis belastinggeld mee gemoeid. Toegegeven, het waren maar 125,000 mensen, maar in april 1967 leidde Dr. King een mars naar de VN om er bij de VN op aan te dringen de VS ervan te weerhouden Vietnam te bombarderen. Dit maakte het establishment woedend. Een jaar later werd Dr. King vermoord. Tegenwoordig wordt het probleem verergerd door het feit dat de Britse monarchie de Amerikaanse partner is in eindeloze oorlogen en vooral. versus Rusland. De Britse monarchie houdt zich aan deze associatie vast als een kwestie van leven of dood, en vreest dat deze zonder deze associatie irrelevant zal worden. In 2016 voerde Trump campagne voor het normaliseren van de betrekkingen. Rusland en het verminderen van de buitenlandse militaire interventie van de VS. Toen hij eenmaal verkozen was, ging hij op de fles en werd hij een volwaardige neocon. In augustus 2017 verwijderde het congres alle Russische zaken van Trump en gaf ze aan de Senaat. De degradatie van Trump werd stilletjes ter sprake gebracht tijdens een NAVO-bijeenkomst in 2018. De maatregel was in januari 2017 door Lindsey Graham geïnitieerd. Al snel werden Lindsey en Don beste vrienden. Ik geloof dat Trump wist dat als hij in de politiek wilde blijven, hij zich zou moeten overgeven aan Rusland-hater Lindsey en de Amerikaanse belastingbetalers tot slaaf zou maken van wapenfabrikanten.
Hartelijk dank, Scott.
Ik ben het ermee eens dat de terugtrekking van de VS uit de kernwapenverdragen catastrofaal is. We moeten ze weer in ere herstellen. We hebben echter twee militaristische presidentskandidaten, één die genocide niet voor zijn ogen kan zien en een ander die zegt dat Israël het karwei moet afmaken.
Ik denk gewoon dat je de lijst met successen van Scott Ritter moet veranderen: hij heeft geen massavernietigingswapens gevonden in Irak, toch???
Het laatste anti-oorlogsprotest in de VS vond plaats toen studenten door het hele land protesteerden en kijk eens wat de federale en deelstaatregeringen met hen deden. Enkele van de meest schandalige politici zoals Tom Cotton wilden dat hun ‘antisemitisme’ in hun administratie zou worden opgenomen, zodat toekomstige werkgevers hiervan op de hoogte zouden zijn. Zij werden onterecht gestraft vanwege de Israëlische lobby.
Denk je dat ze dit najaar weer aan een mars zullen deelnemen?
Vakbonden zijn slappe aanhangsels van de vakbondsbureaucratie geworden. Zij zouden de perfecte groep zijn om de natie te leiden, maar de “leiders” zijn eigendom van dezelfde oligarchie als de politieke partijen.
Het is mij duidelijk dat de Amerikaanse oligarchie vandaag de dag de overhand heeft, inclusief het bespioneren van Amerikanen op lokaal, regionaal, staats- en federaal niveau. Dit maakt het moeilijk om zelfs maar zo’n groots protest te organiseren zonder de gevreesde klop op de deur. Onze samenleving is de afgelopen twintig jaar enorm gesloten.
Als je een manier kunt vinden, ben ik er helemaal voor!
Binnenkort zullen we op politiek vlak moeten kiezen tussen autocratie of sociaal-democratie (ook wel bekend als socialisme). Autocratie zal ervoor zorgen dat regeringen een kernwapenbeleid spelen, zoals we momenteel doen, en het socialisme zal ervoor zorgen dat we proberen de omstandigheden te verbeteren op een overbelaste, boven bevolkte planeet.
Welke zou je liever hebben?
Ik had een vriend die simultaantolk was tijdens deze wapenbeheersingsonderhandelingen (OSIA). Als zoon van immigranten was hij zeer loyaal aan de VS en intens anticommunistisch. Hij zei echter dat de Sovjets volledig toegewijd waren aan het proces. Ze hadden wat voorbereidingen getroffen voor een worst case scenario, zoals ouderwetse vacuümbuiselektronica, omdat die zou werken na een atoompuls. Maar aangezien de Sovjets het ergste van de oorlog hadden meegemaakt, waren ze heel serieus in het vermijden ervan.
En kijk eens wie de Amerikaanse president was. Een conservatieve Republikein en cheerleader voor het kapitalisme. Blijkbaar echter geen neocon. Dat moest wachten tot Bush II.
Hoe kunnen deze D-regering en haar trouwe verdedigers GEEN probleem hebben met de neoconservatieve acolieten van Dick Cheney die het ministerie van Buitenlandse Zaken besturen?! Het is GEK!
Bedankt Scott Ritter voor je enorm informatieve en inspirerende artikel. Ja, we hebben een nieuwe massabeweging tegen nucleaire proliferatie nodig. En we moeten blijven aandringen op een verandering, weg van het ongelooflijk provocerende Oekraïne-beleid van de VS, waar onze voortdurende militaire steun aan Oekraïne in de oorlog tegen Rusland een nucleair Armageddon zou kunnen veroorzaken.
Beste Scott
Bedankt voor dit tijdige artikel.
Heeft de overheid uw paspoort teruggegeven?
Of heeft u de conferentie van Wenen op afstand bijgewoond?
Ritters angst voor een kernoorlog is waar en prijzenswaardig, maar hij heeft er, net als ik, geen vertrouwen in dat het huidige establishment op enigerlei wijze beweegbaar is. Miljoenenprotesten zullen niet meer werken. Het politieke establishment is extreemrechts en nog eens extreemrechts. Het is geen 1984 meer. Het is tijd om de huidige regering ten val te brengen, met werkonderbrekingen en algemene stakingen.
Socialisten organiseren op 24 juli een protest in Washington dat samenvalt met het bezoek van de Israëlische premier Netanyahu, maar de idiote NAVO-top op 9 juli is de gebeurtenis die smeekt om een massaal protest van iedereen die bang is dat dit krankzinnige beleid ons rechtstreeks naar de Derde Wereldoorlog en de Tweede Wereldoorlog zal leiden. nucleaire ondergang.
‘Mijn gevoelens van afkeer en voorgevoel over kernwapens zijn sinds 1945 geen millimeter veranderd, en ze hebben mij nooit verlaten. Sinds mijn veertiende is het voornaamste doel van mijn leven het voorkomen van een kernoorlog geweest.”
Daniel Ellsberg
Scott Ik stel uw werk en uw moed zeer op prijs. Ik kijk uit naar uw inzicht en discussie op verschillende sites, inclusief uiteraard het commentaar met rechter Napolitano elke week. Gezondheid.
Scott, je hebt destijds geweldig werk geleverd. Helaas zijn de twee helften van de Amerikaanse Uniparty vastbesloten om hegemonie te bewerkstelligen en krijgen wij, het Amerikaanse volk, feitelijk geen stem meer.
Scott doet NOG STEEDS “geweldig werk”! De bange criminele kinderen die de VS besturen gaan door met het pesten, demoniseren, het zwijgen opleggen, censureren en bedreigen van elke succesvolle waarheidsverteller die de smerige onderbuik van het idiote gedrag van de imperialistische, racistische en hebzuchtige Amerikaanse regering en het ‘militaire industriële complex’ onthult! Het is zo misselijkmakend dat niemand naar Eisenhower luisterde toen hij de natie waarschuwde voor de “MIC”. We moeten allemaal de heer Ritter dankbaar zijn, evenals Damiel Ellsberg, John Kiriakou, Ray McGovern, kolonel Larry Wilkerson, kolonel Douglas MacGregor, Julian Assange en vele anderen in ‘alternatieve media’ die elke dag worstelen om de waarheid naar het diep gepropagandeerde Amerikaanse (en Europese) volk!
Hartelijk dank Scott Ritter voor je historische en huidige kennis van de wereldpolitiek en voor je poging om het bewustzijn te vergroten van de gevaren van het negeren ervan. Jij bent mijn aanspreekpunt als ik meer wil weten en leren over de genocide in Gaza en de misdaden van Israël en de voorspellingen van de uitkomst van dit alles! Blijf alstublieft de SCHAPEN wakker maken!
Ik geloof dat de heer Ritter sterk gemotiveerd is om ervoor te zorgen dat zijn dochters (en potentiële toekomstige kleinkinderen) voor de lange termijn een leefbare planeet erven. Hij is daarom volkomen krankzinnig en een slechte man.
Onze grote leiders zijn gemotiveerd om de kwartaalwinsten van het militair-industriële complex te vergroten, ongeacht of de mensheid daarna uitsterft. Het zijn daarom volkomen gezonde en heilige figuren.
Oorlog is vrede
Vrijheid is slavernij
Onwetendheid is kracht
Bedankt meneer Blair. Ik las het commentaargedeelte en werd in eerste instantie getroffen door je zin: “Hij is daarom volkomen krankzinnig en een slechte man”. Het greep me – net als jij ben ik een volgeling van Scott. Een heerlijk en schuddend wakker worden. Uiteraard ben ik op de hoogte van het pseudoniem. We leven in een gekke tijd. -'Dhr. Blair'!
Bedankt Scott Ritter voor je goede werk in het verleden op het gebied van nucleaire controles. Persoonlijk raak ik gefrustreerd/boos/depressief over onze achteruitgang op dit gebied, dus ik kan me voorstellen dat dit tien keer wordt uitvergroot voor mensen zoals jij, die zoveel tijd en energie hebben gestoken in het werken aan verdragen die nu terzijde zijn geschoven door politici voor te stellen die ‘stoer’ proberen over te komen. ' aan hun ongekunstelde/gemakkelijk te misleiden kiezers. Ik heb ook het idee dat veel mensen semi-bewust denken: 'Oh, de regering en anti-kernwapenmensen waren vóór 10 allemaal bezorgd over kernwapens en er gebeurde niets, dus ik ga me er deze keer geen zorgen over maken. ', en ze zullen pas enthousiast/geïnteresseerd raken als er kernwapens in hun achtertuin worden gebruikt
Bedankt Scott, dit is een eye-opener voor mij. Bedankt voor je harde werk en je diensten voor ons land. Staat u mij toe dit artikel te bewaren voor het geheugen.