De binnenlandse veiligheidscampus

Repress U., Class of 2024: Michael Gould-Wartofsky geeft een overzicht van het verreikende optreden tegen het protest op de Amerikaanse campus.

By Michael Gould-Wartofsky 
TomDispatch.com

THet academisch jaar dat zojuist is geëindigd, heeft de Amerikaanse universiteitscampussen in een behoorlijke staat achtergelaten: met snipers op de daken en checkpoints bij de poorten; quads overspoeld door oproerpolitie, staat troopers en federale agenten; en zelfs de geur van buskruit in de lucht.

Kortom, in het voorjaarssemester van 2024 begonnen veel van onze campussen op gewapende kampen te lijken.

Bovendien zijn er, naast zulke brute machtsvertoon, congressen geweest inquisities in grondwettelijk beschermde meningsuiting; federaal onderzoeken in de beweging voor desinvestering; en studenten opgeschort, uitgezet en verdreven, om over faculteit nog maar te zwijgen gedisciplineerd of gewoon ontslagen.

Welkom bij Repress U., klas van 2024: een binnenlandse veiligheidscampus voor alle leeftijden.

Maar denk niet dat het allemaal pas dit voorjaar gebeurde. In werkelijkheid is het een gebouw waar al tientallen jaren aan wordt gewerkt en dat de regeringen van George W. Bush, Barack Obama, Donald Trump en Joe Biden omvat. Enkele jaren geleden, in de nasleep van Occupy Wall Street, schreef ik een stap voor stap gids naar hoe de oorspronkelijke binnenlandse veiligheidscampus werd gecreëerd. Laat me nu een bijgewerkte handleiding aanbieden over de werking van Repress U. in een nieuw onderdrukkend tijdperk.

Beschouw de bouw van zo’n binnenlandse veiligheidscampus als een proces dat uit zeven stappen bestaat. Hier zijn ze, één voor één.

Stap 1. Richt u op de beweging voor desinvestering

Om te beginnen een onvoorwaardelijke regering ondersteuning want de staat Israël veroorzaakte een groei beweging van meningsverschillen onder studenten. Dat concentreerde zich op zijn beurt op de imperiale en institutionele verwikkelingen investeringen van de instellingen voor hoger onderwijs in dit land. Maar in plaats van te goeder trouw te onderhandelen, hebben universiteitsbestuurders met a weinig uitzonderingen, reageerde door staatsgeweld op de campus te bedreigen en zelfs uit te nodigen.

In een aantal gevallen begon of eindigde dit offensief tegen studentenlinks ook niet aan de campuspoort. Bijvoorbeeld een gerichte campagne tegen Studenten voor gerechtigheid in Palestina (SJP) ging van start in oktober, toen het State University System van Florida, in samenwerking met de Republikeinse gouverneur Ron DeSantis, aangekondigd dat “gebaseerd op de steun van de Nationale SJP aan terrorisme… de studentenhoofdstukken moeten worden gedeactiveerd.”

Particuliere universiteiten zouden zich spoedig aansluiten bij hun eigen publieke vertoon van intolerantie. Brandeis, Rutgers, George Washington en Harvard allemaal opgelegd soortgelijke sancties tegen studentengroepen. Columbia heeft nieuwe wegen ingeslagen suspenderende niet alleen SJP maar ook Jewish Voice for Peace nadat haar studentenafdeling “een ongeoorloofde gebeurtenis had gehouden… die bedreigende retoriek omvatte.”

In de loop van het academisch jaar is de studentenbeweging, althans retorisch gesproken, verheven tot het niveau van een bedreiging voor de nationale veiligheid – een bedreiging die een prominente plaats heeft ingenomen in het Witte Huis. briefings en Republikeins Huis hoorzittingen. En verreweg het grootste deel van de dreigende retoriek die de afgelopen weken werd gehoord, was niet tegen de beweging gericht, maar tegen de beweging.

“We hebben een duidelijke boodschap”, aldus de House Committee on Education en de Workforce-voorzitter Virginia Foxx (R-NC). aankondigen de laatste ronde van congresinquisities. “Amerikaanse universiteiten worden er officieel van op de hoogte gesteld dat wij onze universiteiten komen terugnemen. Er mag geen middel onbeproefd blijven terwijl gebouwen worden beschadigd, campusgroenen worden veroverd of diploma-uitreikingen worden vernield.” De hoorzittingen, gehouden op 23 mei, waren een oefening in het McCarthyisme van de 21e eeuw, waarbij de Republikeinen van het Huis van Afgevaardigden op het slechte pad tegen ‘geradicaliseerde studenten’ en ‘zogenaamde universiteitsleiders’.

President Joe Biden, wanneer spreken van de studentenbeweging, heeft een nauwelijks minder strijdlustige toon aangeslagen door te verklaren dat “vandalisme, huisvredebreuk… het sluiten van campussen, het forceren van het annuleren van lessen en diploma-uitreikingen – niets van dit alles is een vreedzaam protest” en dat “de orde moet zegevieren.”

Stap 2. Pro-Palestijnse toespraak censureren

Ondanks al het gepraat over de vrijheid van meningsuiting en het recht om te protesteren, zijn de pro-Palestijnse belangenbehartiging en het anti-oorlogsactivisme de afgelopen maanden een opmerkelijke uitzondering aan de regel. Van de woorden van beginnende sprekers tot de expressieve daden van studentenbezetters: regelrechte censuur is aan de orde van de dag geworden.

Neem het geval van Asna Tabassum, een afgestudeerde senior die deze maand de afscheidsrede zal houden aan de Universiteit van Zuid-Californië. Toen Tabassum op sociale media het waagde te linken naar een pagina die de ‘racistische kolonisten-koloniale ideologie’ aan de kaak stelde, werd ze onderworpen aan een georganiseerde lastercampagne en uiteindelijk verjaard van het spreken bij aanvang.

In het hele land stapelden de annuleringen zich op. De Palestijnse schrijver Mohammed El-Kurd was dat wel verboden van spreken aan de Universiteit van Vermont. Kunstenaar Samia Halaby zag haar eerste Amerikaanse retrospectief geannuleerd door het Eskenazi Museum of Art aan de Universiteit van Indiana. En een groep Joodse studenten die een film wilden vertonen die kritisch was over Israël, deed dat ook ontkend ruimte aan de Universiteit van Pennsylvania.

Opnieuw leidt het spoor van repressie helemaal terug naar Washington, DC. In de loop van het afgelopen jaar, sinds het Witte Huis uitgebracht In hun ‘Nationale Strategie om Antisemitisme tegen te gaan’ hebben het Department of Homeland Security (DHS) en het Federal Bureau of Investigation (FBI) laten zien dat in toenemende mate actieve interesse in het toezicht op wat wel en niet kan worden gezegd op de campus.

Volgens het laatste Witte Huis factsheet, gedateerd 7 mei: “De FBI en het DHS hebben stappen ondernomen om de betrokkenheid bij wetshandhaving op de campus en anderen uit te breiden en te verdiepen.” Een dergelijke ‘betrokkenheid’ is voor iedereen duidelijk gebleken uit de recente repressie op campussen als die van Columbia, waar de regering opschepte, in een uitgelekte interne memo, over ‘coördineren met de FBI’.

Stap 3. Straf studentenprotest

Het was echter niet voldoende voor bepaalde universiteitsbestuurders om Students for Justice in Palestine te verbieden of om pro-Palestijnse uitspraken te censureren. Het was ook absoluut noodzakelijk dat ze studenten moesten laten betalen. De straffen varieerden, variërend van interim schorsingen tot permanent uitzettingen naar uitzettingen van campuswoningen. Wat ze gemeen hebben is een logica van vergelding voor zelfs uitgesproken geweldloze studentenprotesten.

PERSBERICHT: Gisteravond heeft Columbia University zes studenten geschorst, waaronder een Palestijnse student en twee joodse studenten zonder eerlijk proces, als onderdeel van een onderzoek naar een campusevenement over Palestina. Deze studenten werden uitgezet en kregen 24 uur de tijd om hun huizen te verlaten. pic.twitter.com/t4EI247kaa

— Columbia Students for Justice in Palestina (@ColumbiaSJP) 4 april 2024

Het werd gebruikelijk dat overheden eisen dat studenten hun kampementen op de campus verlaten, anders mogen ze niet afstuderen. In het geval van Harvard is de Corporatie ging door en schrapte enkele dagen daarvoor toch nog dertien pro-Palestijnse studenten van de lijst aanvang.

Het aantal uitzettingen is ook toegenomen als gevolg van de bezetting van overheidsgebouwen, van Hamilton Hall in Columbia tot Kirkland Hall in Vanderbilt. Bij het rechtvaardigen van de uitzettingen was de kanselier van Vanderbilt behulpzaam uitgelegd, “Mijn standpunt had niets te maken met de vrijheid van meningsuiting.”

Last but not least zijn studentendissidenten er het slachtoffer van geworden doxxing, met hun namen en gezichten prominent weergegeven onder de vlag van ‘Leading Antisemites’ op billboards op openbare plaatsen en op websites van een extreemrechtse organisatie, Accuracy in Media. Onlangs werd onthuld dat de groep dat is bankrolled voor een bedrag van bijna 1.9 miljoen dollar door de belangrijkste Republikeinse megadonoren.

Vrachtwagen van Leading Antisemites van Harvard flitst gezichten en namen van studenten na explosieve anti-Israëlverklaring: ‘Iedereen is bang voor hun veiligheid’ pic.twitter.com/OajHmrx2rr

— TheBigOldDog (@TheBigOldDog) 13 oktober 2023

Stap 4. Discipline Facultaire meningsverschillen

Studenten zijn niet het enige doelwit van deze repressie. Zij werden vergezeld door docenten en andere medewerkers van hogescholen en universiteiten, die ook te maken kregen met disciplinaire maatregelen omdat ze opkwamen voor de rechten van de Palestijnen. Door één telzijn ruim vijftig docenten gearresteerd, terwijl honderden anderen door hun werkgevers zijn gestraft.

De terugslag begon afgelopen herfst met de opschorting van twee docenten aan de Universiteit van Arizona, en ging vervolgens verder met de samenvatting vuren van twee onderwijsassistenten aan de Universiteit van Texas in Austin. Hun overtredingen? Het delen van middelen voor geestelijke gezondheidszorg met Palestijnse, islamitische en Arabische studenten, die daar in de nasleep van 7 oktober specifiek om hadden gevraagd.

Ongekende steun van @UofT faculteitsleden.

“Als je besluit om tegen de studenten in actie te komen, zul je eerst via ons moeten gaan.” @debcowen pic.twitter.com/HGoIfSNsPl

— Sait Simsek (@Sait_Simsek_) 29 mei 2024

Verdere controverse was aanwezig bij de opschorting van een vaste hoogleraar politieke wetenschappen, Abdulkader Sinno, aan de Universiteit van Indiana na een “ongeoorloofde gebeurtenis” gehouden door het Palestine Solidarity Committee van de school (waar Sinno op adviseerde). Toen kwam de verwijdering van een bekende Palestijns-Amerikaanse kunstenaar en activist, Amin Husain, vanuit zijn adjunct-positie aan de New York University.

De Universiteit van Florida verspreidde op haar beurt een Richtlijnen dreigend dat “werknemers … gescheiden zullen worden van hun werk” als ze “verantwoordelijk worden bevonden voor het deelnemen aan verboden activiteiten”, waaronder “verstoring”, demonstraties binnenshuis of kampementen in de open lucht.

En de Washington University in St. Louis plaatste in april zes werknemers met verlof nadat ze ervan werden beschuldigd deel te nemen aan een solidariteitsprotest in Gaza en ‘ongeautoriseerde personen’ op de campus toe te laten. Diezelfde dag brak een andere Palestijns-Amerikaanse professor, Steve Tamari, van de Southern Illinois University, negen ribben en brak één van zijn handen terwijl hij de uitoefening zijn recht om de politie te filmen.

Stap 5. Sluit de gemeenschap buiten, maar laat de burgerwachten binnen

Ondanks het aanhoudende studentenprotest hebben universiteiten zichzelf omgezet in zwaarbewaakte, afgesloten gemeenschappen, elk met zijn eigen particuliere veiligheidstroepen, en elk met zijn eigen wetten die moeten worden gehandhaafd. “Harvard Yard zal vandaag gesloten zijn”, lees een typische tekst, in vetgedrukte rode letters hangend aan Johnston Gate. “Harvard-filialen moeten hun identiteitskaart tonen wanneer daarom wordt gevraagd.”

Andere scholen hebben op de kampementen gereageerd met een nieuwe controlearchitectuur, die zich uitstrekt van de metalen barricades gebouwd rond de University Yard van George Washington aan de multiplex wanden nu rondom de Stern School of Business van de New York University. Weer anderen, zoals Columbia, gingen zo ver annuleren hun belangrijkste aanvangsceremonies, gezien ‘veiligheidsproblemen’.

Tegelijkertijd zijn de particuliere bedrijven die belast zijn met de veiligheid van het publiek op universiteitscampussen er niet in geslaagd om in te grijpen om extreemrechtse agitatoren buiten te houden. In plaats daarvan hebben ze, zoals te zien is aan de Universiteit van Californië, Los Angeles en elders, burgerwachtgeweld toegestaan rennen.

Op de UCLA werd in de nacht van 30 april een bende anti-Palestijnse militanten, die witte maskers, botte instrumenten en brandgevaarlijke voorwerpen droegen, toegestaan ​​om terroriseren ruim drie uur in het Palestijnse Solidariteitskamp van de school, voordat overheidsfunctionarissen zich genoodzaakt voelden actie te ondernemen. Er vielen minstens 16 ernstige gewonden gerapporteerd. Geen van de aanvallers werd gearresteerd.

Hier is de persoon die bij de politie van UCLA is geïdentificeerd als EYAL SHALOM (#UCLAMaroonHoodie) het plegen van meerdere mishandelingen (om nog maar te zwijgen van aanvallen met pepperspray).

Deze man kwam de UCLA-campus binnen en sloeg ongestraft mensen. Zonder verantwoordelijkheid is niemand veilig bij UCLA.

Hij zal het opnieuw doen. pic.twitter.com/x4WDfE6EIX

— Film De Politie LA (@FilmThePoliceLA) 27 mei 2024

“Eerst begreep ik niet waarom”, vertelde een ooggetuige van het bloedvergieten. "Maar een uur later, en dan twee uur later, en dan drie uur later, bereikte het net het punt waarop ik dacht: 'UCLA weet dat dit gebeurt, en ze geven er niet genoeg om om hun studenten te beschermen.'"

‘Ik dacht dat ik dood zou gaan’, herinnert een ander zich. “Ik dacht dat ik mijn familie nooit meer zou zien.”

Stap 6. Bel de politie. Roep een rel op

Keer op keer hebben bestuurders zich tot de met wapenstokken zwaaiende arm van de wet gewend om solidariteitskampen in Gaza van schoolterreinen te vegen. Door de ME op te roepen tegen hun eigen studenten hebben ze het meest verreikende optreden tegen de protesten op de campus in meer dan een halve eeuw gelanceerd. 3,000-arrestaties en nog steeds tellen.

De regering van Columbia heeft de NYPD gevraagd een aanwezigheid op de campus te vestigen “om de orde te handhaven” tot “minstens” 17 mei. Dit is academisch autoritarisme in actie, het McCarthyisme van de 21e eeuw – het letterlijke toezicht houden op een intellectuele gemeenschap. https://t.co/3g9WDGfbXj

— asheeshksi.bsky.social (@AsheeshKSi) 1 mei 2024

De militaire stijl RAID op de Morningside-campus in Columbia, op 30 april, was slechts één voorbeeld hiervan. Het was er een die ik met mijn eigen ogen zag ontvouwen op een paar passen van de bezette Hamilton Hall (of ‘Hinds zaal“). Het begon met een groep studenten die de armen vasthielden en ‘We Shall Not Be Moved’ zongen, en eindigde met 112 arrestaties en arrestaties. één geweerschot afgevuurd vanuit de Glock 19 van een officier.

De politie van New York bestormde Columbia University en arresteerde op 100 april meer dan honderd pro-Palestijnse demonstranten.

Agenten drongen Hamilton Hall binnen, een administratief gebouw op de campus dat werd bezet door demonstranten, om het bouwwerk te ontruimen. De hal was symbolisch hernoemd door… pic.twitter.com/YSz2ZGqgXM

- TRT World (@trtworld) 1 mei 2024

Eerst zag ik hoe drie drones de demonstranten van bovenaf in de gaten hielden, terwijl een waar leger van politiemannen, gekleed in oproeruitrusting, hen van alle kanten omsingelde. Vervolgens zag ik paramilitaire squadrons met namen als Emergency Service Unit en Strategic Response Group, met een rug door een gepantserde BearCat, podium an invasie van de Columbia-campus, terwijl hun tegenhangers belegerd naar het nabijgelegen City College of New York (CCNY).

Uiteindelijk ontketende de wetshandhaving een volledige “continuüm van geweld' over studenten en werknemers, inclusief die scherpe kogel die 'onbedoeld' afgevoerd van het dienstwapen van een sergeant “naar het kantoor waartoe ze toegang probeerden te krijgen.” De ene agent tegen de andere zei: ‘Ik dacht dat we verdomme iemand hadden neergeschoten.’

En Columbia was slechts het topje van de speer. Een soortgelijk patroon speelt zich af op campussen in het hele land. Aan de Emory Universiteit was een solidariteitskamp in Gaza voldaan met verdovingsgeweren en rubberen kogels; aan de staatsuniversiteiten van Indiana en Ohio, de politie antwoord inclusief sluipschutters op de daken van campusgebouwen; en aan de Universiteit van Texas dwongen gewapende troepen het bevel van gouverneur Greg Abbott af Richtlijnen dat “geen kampementen zullen worden toegestaan.”

Stap 7. Oorlogsvoering over looninformatie

In de meeste, zo niet alle, Amerikaanse steden en universiteitssteden met dergelijke protesten hebben de politie, experts en gekozen functionarissen hun verdediging van Repress U. verdubbeld, terwijl ze de studentenbeweging in de media belasteren. Daarbij hebben ze zich beziggehouden met het soort 'gecoördineerde informatieactiviteiten' dat typisch is voor een klassieker counterinsurgency campagne.

Het begon met Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden, zoals vertegenwoordiger Elise Stefanik (R-NY), die nagesynchroniseerde de studentendemonstranten vormen een ‘pro-Hamas-bende’, en voorzitter Mike Johnson (R-LA), die genaamd ze zijn ‘wetteloze agitatoren en radicalen’. Donald Trump ging nog een stap verder: beweren dat “velen van hen niet eens studenten zijn, en velen van hen komen uit het buitenland. Duizenden en duizenden komen uit het buitenland... Ik denk: 'Waar komen deze mensen vandaan?'”

Nieuwe complottheorieën, waarbij groepen variërend van het uitbreken van campusprotesten de schuld krijgen Hamas naar Antifa (of zelfs Joodse miljardair George Soros), hebben weergalmd door de echokamers van rechts. Maar de agitprop stopte niet aan de extreemrechtse rand. Democratische functionarissen hebben dat sindsdien gedaan nam het op, ook met de burgemeester van New York, Eric Adams leidend de aanklacht: “Wat een vreedzaam protest had moeten zijn, is gecoöpteerd door professionele externe agitatoren.”

Binnen 24 uur na de invallen op Columbia en CCNY had de politie van New York feitelijk haar eigen live-actionfilm geproduceerd. propaganda van de plaats van het misdrijf, eindigend met deze waarschuwende woorden: “Aan alle andere individuen die willen protesteren… Als je erover nadenkt om ergens anders tenten op te zetten… denk nog eens goed na. Wij komen daar. We zullen je slaan. Je naar de gevangenis brengen, zoals wij hier deden.’

Dit is de toekomst die de aanhangers van Repress U voor ogen hebben voor de Amerikaanse universiteitscampussen. Het is een toekomst waarin wat doorgaat voor 'binnenlandse veiligheid' voorrang krijgt boven hoger onderwijs, waarin orde prevaleert boven onderzoek, en waarin counterinsurgency voorrang krijgt op de gemeenschap. Maar nogmaals, de volgende generatie – degene achter de protesten van de “Volksuniversiteit” – heeft misschien wel andere plannen.

Michael Gould-Wartofsky, op TomVerzend regelmatig, is een schrijver, etnograaf en mensenrechtenactivist uit New York City en een postdoctoraal onderzoeker aan Columbia University. Hij is de auteur van De bezetters en Amerikaanse inquisities (verschijnt in 2025), en heeft geschreven voor The Washington Post, The Daily Beast, Gizmodo, kapduif, Mother Jones, The Nation en Newsweek. Meer van zijn werk kun je lezen op mgouldwartofsky.com.

Dit artikel is van TomDispatch.com.

De meningen die in dit artikel worden geuit, kunnen al dan niet een weerspiegeling zijn van die van Consortium Nieuws.

Alstublieft Doneren naar the
Spring Fonds Rit!