Israëlische militairen tijdens grondoperaties in de Gazastrook op 1 november 2023. (IDF-woordvoerderseenheid, Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0)
By Michelle Fahy
vrijgegeven Australië
IHet is het standaard spreekpunt van de regering: “Australië stuurt geen wapens naar Israël en heeft dat de afgelopen vijf jaar ook niet gedaan.”
Het is echter een lijn die de toetsing niet kan doorstaan.
vrijgegeven Australië kan onthullen dat het ministerie van Defensie is begonnen met het verdoezelen van munitiespecifieke exportgegevens voor Israël die het eerder bereid was vrij te geven. Dit gebeurde in haar reactie op het meest recente verzoek om vrijheid van informatie (FOI).
De laatste gegevens verkregen door vrijgegeven Australië laat zien dat Australië sinds 383 2015 defensie-exportvergunningen aan Israël heeft afgegeven, en door extrapolatie is de overgrote meerderheid duidelijk Munitions List-items, en geen apparatuur voor tweeërlei gebruik.
Uit gegevens die Defensie in april 2021 heeft vrijgegeven, naar aanleiding van een eerder FOI-verzoek dat ik had ingediend, blijkt dat het tussen 230 juli 1 en 2015 maart 31 2021 exportvergunningen naar Israël heeft goedgekeurd. Daarvan was de overweldigende meerderheid – 187 vergunningen (81 procent) – bestemd voor “munitielijst”-items. Vierenveertig van deze munitielijstvergunningen zijn in de afgelopen vijf jaar goedgekeurd.
Uit de recentere vergunninggegevens die Defensie heeft aangeleverd, over de periode 1 juli 2020 tot en met 29 januari 2024, blijkt echter niet de splitsing tussen munitielijst en goederen voor tweeërlei gebruik, zoals gevraagd. Het toont een totaal van 173 defensie-exporten naar Israël die in die periode zijn goedgekeurd.
Berichten op sociale media van verschillende parlementsleden van de federale regering in februari weerspiegelen publieke verklaringen van hoge ministers van de regering naar aanleiding van vragen over de Australische defensie-export naar Israël sinds het begin van de oorlog tegen Gaza.
De federale regering is vastbesloten elke militaire export naar Israël te weigeren. Minister van Buitenlandse Zaken Penny Wong in november duidelijk gezegd “Er is veel verkeerde informatie op sociale media met betrekking tot de levering van wapens.
“Ik zeg nogmaals wat de vice-premier heeft gezegd; Australië heeft sinds het begin van het Israëlische Hamas-conflict geen wapens aan Israël geleverd.”
Wat de minister achterwege laat, is of er in het verleden nog steeds sprake is van exportvergunningen waarbij wapenonderdelen van Australië naar Israël worden geëxporteerd.
Minister van Defensie-industrie Pat Conroy in 2022. (Australische overheid, Wikimedia Commons, CC BY 4.0)
Afgelopen week nog, op 9 april, in een tijdsbestek van een paar minuten op ABC Radio, gaf minister van Defensie-industrie, Pat Conroy, verschillende antwoorden op de vraag door verslaggever Patricia Karvelas: “Is Australië gestopt met het exporteren van militair materieel naar Israël?”
“Wij exporteren geen militair materieel naar Israël. Wie dit beweert, heeft ongelijk. We exporteren momenteel geen militair materieel naar Israël…
“Wat ik uw luisteraars kan verzekeren is dat we geen wapens naar Israël exporteren… Einde verhaal… Dat is een feitelijke verklaring.”
Door zich te concentreren op het woord ‘wapens’ kan de regering een oogje dichtknijpen voor de essentiële onderdelen en componenten van wapens die Australië exporteert.
In februari, in antwoord op vragen in de Senaat van senator David Shoebridge, een hoge defensiefunctionaris toegegeven dat de voorkeursdefinitie van het woord ‘wapen’ verwees naar ‘hele systemen, zoals gepantserde voertuigen, tanks en gevechtshelikopters’.
Het selectieve woord 'wapens' negeert ook dat van het ministerie van Defensie eigen wettelijke definitie, de ‘Munitielijst’, die 22 categorieën bevat, met items variërend van munitie, bommen en raketten tot radarapparatuur, chemische middelen, robots en nog veel meer.
Een dergelijk specifiek en selectief gebruik van het woord ‘wapens’, wanneer gebruikt in de bredere context van de Australische defensie-export, is misleidend en druist in tegen de geest en bedoeling van de regering. Wapenhandelsverdrag (ATT) uit 2014, dat Australië zelf bij de VN verdedigde en in 2014 ratificeerde.
David Shoebridge in 2022. (Australische Groenen, Wikimedia Commons, CC BY-SA 2.5 au)
In de toelichting bij het verdrag wordt vermeld dat zegt de VN dat voor elke ondertekenende natie: “De nationale controlelijsten… omvatten alle items (wapens, munitie en munitie, onderdelen en componenten) die onderworpen zijn aan overdrachtscontroles onder het Wapenhandelsverdrag.”
De VN ook maakt duidelijk dat het verdrag niet alleen betrekking heeft op directe overdracht, maar ook op export via gecentraliseerde distributiecentra:
“Elk land dat toetreedt tot het Wapenhandelsverdrag (ATT) verbindt zich ertoe effectieve maatregelen te treffen om het Verdrag ten uitvoer te leggen… De activiteiten van de internationale wapenhandel (export, import, doorvoer, overslag en tussenhandel) zijn overdrachten volgens Artikel 2. '
Het is duidelijk dat het Verdrag ‘onderdelen en componenten’ omvat en niet alleen betrekking heeft op volledig geassembleerde ‘wapens’. Een Nederlandse rechtbank bevestigde dit in februari toen zij de Nederlandse regering beval te stoppen met de export van F-35-onderdelen naar Israël.
vrijgegeven Australië november onthuld dat alleen al voor het F-35 straaljagerprogramma meer dan 70 Australische onderdelenfabrikanten “tot nu toe meer dan 4.13 miljard dollar aan wereldwijde productie- en onderhoudscontracten hebben gekregen via het F-35-programma.”
Defensie Duistere munitie voor Israël
In januari vroeg ik om informatie over het jaarlijkse aantal verleende vergunningen voor defensie-export naar Israël van 2020-21 tot de datum van mijn FOI (29 januari 2024). Verder heb ik een maandelijkse uitsplitsing aangevraagd van oktober 2023 tot en met januari 2024.
Ik heb twee specifieke verzoeken gedaan:
-
Dat de gegevens voor tijdelijke exporten worden uitgesloten, zodat alleen permanente exportgegevens in de tabel overblijven
-
Dat de gegevens over goedgekeurde vergunningen voor items op de munitielijst afzonderlijk worden getoond van de gegevens over vergunningen op de dubbele lijst.
Defensie negeerde beide verzoeken, ook al had het de gegevens eerder in die vorm verstrekt (zoals weergegeven in de onderstaande tabel) – maar dat was vóór de oorlog van Israël tegen Gaza.
Defensie beperkt nu de gegevens die het vrijgeeft, waarschijnlijk met goedkeuring van minister Richard Marles.
Dergelijk gedrag duidt op een gebrek aan vertrouwen van de kant van de regering dat haar ‘geen wapens’-mantra steek houdt.
Mijn recente FOI stelt vast dat de regering sinds ten minste 1 november geen nieuwe goedkeuringen voor de export van defensie aan Israël heeft verleend.
De federale overheid heeft echter niet duidelijk gemaakt of houders van reeds bestaande exportvergunningen voor defensie zijn verzocht te stoppen met het exporteren van artikelen die mogelijk in Israël terechtkomen. Het ministerie van Defensie heeft niet gereageerd op mijn vragen over deze kwestie.
Australië negeert internationale oproepen
Voor 23 februari, Juridische deskundigen van de VN riepen op tot het onmiddellijk stopzetten van de wapenexport naar Israël, omdat “elke overdracht van wapens of munitie naar Israël die in Gaza zou worden gebruikt waarschijnlijk een schending van het internationaal humanitair recht zal inhouden.”
De experts hebben wapenonderdelen specifiek in deze verklaring opgenomen.
Op 4 april nam de VN-Mensenrechtenraad een resolutie aan die een eis bevatte voor een wapenembargo tegen Israël.
Canada, Nederland, Japan, Spanje en België hebben dat al gedaan opgeschorte wapenverkoop naar Israël. Toch zwijgt de Australische regering over haar standpunt, afgezien van haar misleidende mantra dat Australië geen ‘wapens’ exporteert.
De Australiër Peter Woolcott, voorzitter van de VN-conferentie over het wapenhandelsverdrag, sprak in juni 2013 een evenement toe ter gelegenheid van de ondertekening van het eerste internationale verdrag dat de wapenhandel reguleert, dat twee maanden eerder was goedgekeurd. (VN-foto/Eskinder Debebe)
De Verenigde Staten gaan door met het leveren van miljarden dollars aan wapens en militaire hulp aan Israël.
Zonder de goedkeuring van het Congres gebruikt de regering-Biden mazen in de Amerikaanse wet om door te gaan met het exporteren van wapens naar Israël.
Als gevolg van FOI-verzoeken en vragen in het parlement geeft het ministerie van Defensie het aantal defensie-exportvergunningen vrij dat het aan een bepaald land heeft goedgekeurd. Dit nummer dient geen echt informatief doel. Het is een façade.
Bedenk: één vergunning kan de export van talloze soorten wapens, onderdelen en munitie dekken; hoeveelheden kunnen in de tientallen, honderden of duizenden lopen; de artikelen kunnen in meerdere leveringen bestemd zijn voor meerdere landen; en de vergunning zou toestemming kunnen geven om de items voor jaren in de toekomst te exporteren.
Of één vergunning kan betrekking hebben op één levering van één artikel aan één land, en vervalt binnen een maand.
Of de vergunning zou toestemming kunnen verlenen om militaire software of technologie digitaal over te dragen, als onderdeel van de voortdurende ontwikkeling van een autonoom AI-aangedreven wapensysteem.
Al dergelijke gevallen verschijnen als gelijkwaardig in de ondoorzichtige communicatie van Defensie. Het ministerie stelt eenvoudigweg dat er drie vergunningen zijn goedgekeurd voor land X. Het publiek wordt niets over deze vergunningen verteld.
Een belangrijke factor bij de export van defensie is de eindgebruiker van het materieel.
Bij de afweging of een export moet worden goedgekeurd, moet de Australische regering niet alleen rekening houden met de geschiktheid van het land dat de directe overdracht ontvangt, maar ook met de waarschijnlijke eindgebruikers van die apparatuur.
Als Australië bijvoorbeeld F-35-onderdelen naar de VS exporteert, of artilleriegranaten naar Duitsland, en de regering weet dat deze verder naar Israël zullen worden verscheept, moet Australië van de VS en Duitsland waarborgen of garanties eisen dat zij die artikelen niet zullen verzenden. naar Israël.
Exportvergunningen zijn nog steeds aanwezig
Hoofdkantoren van het Australische ministerie van Defensie in het Russell Offices-complex in Canberra. (Nick Dowling, Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0)
In Australië hebben bedrijven vergunningen van Defensie nodig om goederen en technologieën te exporteren die op de website voorkomen Lijst met defensie- en strategische goederen (DSGL). Deze lijst is verdeeld in twee delen:
1. Munitie (meestal militair): omvat wapens; bommen en munitie; gepantserde voertuigen, militaire schepen, militaire vliegtuigen (inclusief drones) en hun onderdelen en componenten; software en technologieën; en militair-specifieke items zoals radio's, helmen en kogelvrije vesten. Ook explosieven, simulatoren en bepaalde apparatuur die wordt gebruikt in civiele industrieën zoals de mijnbouw/productie.
2. Dual-use (civiel): omvat goederen en technologieën die in het algemeen voor civiel gebruik zijn, maar die kunnen worden aangepast voor militaire doeleinden, of voor de productie van massavernietigingswapens.
De maandelijkse cijfers over de export naar Israël, opgenomen in mijn FOI-gegevens, bevestigen geruchten dat de regering Israëlische defensie-exportvergunningen sinds oktober in een wachtpatroon heeft geplaatst.
Op 29 januari 2024 waren er in november, december en januari geen nieuwe exportaanvragen naar Israël goedgekeurd. In oktober werden slechts drie vergunningen goedgekeurd, data niet gespecificeerd.
Terwijl Defensie het goedkeuringsproces voor exportvergunningen voor defensie beheert en beheert, is ook het Ministerie van Buitenlandse Zaken en Handel (DFAT) erbij betrokken.
We hebben DFAT gevraagd om de specifieke stappen uit te leggen die het ministerie sinds 7 oktober 2023 heeft genomen om ervoor te zorgen dat Australië voldoet aan zijn verplichtingen onder het internationaal humanitair recht en het Wapenhandelsverdrag met betrekking tot de Australische DSGL-munitielijstexporten die in Israël zullen of kunnen terechtkomen. .
We wilden weten wat DFAT doet om ervoor te zorgen dat de export naar Israël waarvoor vóór 7 oktober 2023 vergunningen waren goedgekeurd, wordt stopgezet.
DFAT weigerde te reageren op deze specifieke problemen, maar gaf in plaats daarvan deze verklaring af:
“Australië heeft een streng exportcontrolekader, dat is ontworpen om ervoor te zorgen dat onze militaire producten en producten voor tweeërlei gebruik op verantwoorde wijze buiten Australië worden gebruikt, ook op manieren die de mensenrechten niet schenden.
“Een deel van de beoordeling van exportaanvragen omvat het bepalen of er enig risico bestaat dat de export wordt gebruikt op manieren die de mensenrechten of de internationale verplichtingen van Australië schenden. Als dit risico wordt geconstateerd, wordt de vergunning geweigerd.”
De gevoeligheid van de handel in verborgen wapens en onderdelen naar Israël vanuit Australië is duidelijk.
Noch het ministerie van Defensie, noch het ministerie van Buitenlandse Zaken en Handel reageerden op vragen over deze belangrijke kwestie van publieke verantwoording.
Michelle Fahy is een onafhankelijke schrijver en onderzoeker, gespecialiseerd in het onderzoek naar verbanden tussen de wapenindustrie en de overheid, en heeft in verschillende onafhankelijke publicaties geschreven. Ze is op twitter @FahyMichelle, en op Substack op UndueInfluence.substack.com.
Dit artikel is van Gederubriceerd Australië.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Als een regering tegen haar eigen volk liegt, als een regering 'verhult' wat ze doet, kan ze niet langer een democratie worden genoemd. Een democratie is een regering van het volk, en als de functionarissen weigeren het volk te vertellen wat het doet, kan het op geen enkele manier een democratie worden genoemd. Op zo'n plek kunnen de mensen de kapsels van de leiders bij verkiezingen kiezen, maar omdat ze niet weten wat de regering doet, kunnen ze op geen enkele manier een weloverwogen keuze maken of helpen het toekomstige beleid van de natie te bepalen. .
Dit is niet hoe democratie eruit ziet.
Is het niet tijd dat mensen genoeg krijgen van de Joodse/Israëlische/Hebreeuwse kwesties? Joden kunnen genocide plegen, maar ze noemen het gretig verdediging. Programma’s als ‘het gras maaien’ – een ander woord voor moord en tirannie, zijn al het grootste deel van de eeuw aan de gang. Ze vermoorden Amerikaanse matrozen op volle zee en het verhaal wordt begraven. Waar eindigt dit allemaal?
Liggende kapitalistische varkens.
Daarom verdien ik mijn brood niet als schrijver. Ik heb zojuist dit hele artikel vervangen door één zin. Als je een kapitalist ziet, weet je dat hij liegt als de snuit beweegt.
Wezelwoorden afkomstig van een zwakke (Amerikaanse vazal)regering. Liegen en bedrog zijn tegenwoordig de norm geworden voor alle westerse regeringen.
En vergeet niet dat al deze bureaucratische verduistering bedoeld is om globalistische politici te beschermen, zoals de hierboven genoemde politici, die zich druk maken over de wapenhandel via advocaten als bagmen, illegaal bankieren en tijdige moord. Misschien een beetje naar behoren opgenomen, onnodig, pedofilie.
Zoek Vincent W. Foster op in Whitney Webbs 'One Nation Under Blackmail', plaatsvervangend raadsman van het Witte Huis en Israëlische bagman voor Clinton. Blijkbaar kwam hij aan zijn einde in een niet-bestaande plas bloed nadat hij zichzelf in de mond EN de nek had geschoten, de dag voordat hij Hillary's verkoop van nucleaire codes aan Israël weer in de schoot van de president zou leggen.
Daar in Australië werpt Friendlyjordies licht op de Australische corruptie. De mensen die zijn huis bombardeerden en misten, probeerden het blijkbaar nog een keer. Zijn laatste video na drie maanden was “I’m Alive”.
Vergeet de “recycle-loop” van “donaties” van “de defensie-industrie” niet.
Een groot deel van hun voer aan de trog is afkomstig van belastingbetalers, dat vervolgens naar de kooplieden van de dood wordt gesluisd. Vervolgens wordt een klein percentage gerecycled in “donaties” aan politici, zodat er veel meer belastinggeld naar de kooplieden van de dood kan stromen. Amerikaanse en Australische belastingbetalers betalen om deze liegende kapitalistische varkens vet(ter) te maken, maar betalen ook voor hun eigen uiteindelijke vernietiging in een wereldoorlog voor de wereldheerschappij van liegende kapitalistische varkens.
De Angelsaksische wereld van HYPOCRISIE!!!