Amerikaanse Nationale Arbeidsraad onder bedrijfsaanval

Werknemers bij de bedrijven die de grondwettigheid van de NLRB ter discussie stellen, zijn de afgelopen jaren allemaal begonnen met het organiseren van vakbonden, met talloze spraakmakende overwinningen, schrijft Kate Andrias.

By Kathy Andrias
Columbia University

AMazon, SpaceX, Starbucks en Die van handelaar Joe hebben allemaal gereageerd op beschuldigingen dat ze de Amerikaanse arbeidswetten hebben overtreden met hetzelfde stoutmoedige argument. De National Labour Relations Board, zo beweren zij in verschillende lopende juridische procedures ongrondwettig.

SpaceX zegt dit bijvoorbeeld dat de NLRB zich bezighoudt met “een onwettige poging … om Space X te onderwerpen aan een administratieve procedure waarvan de structuur in strijd is met artikel II, het vijfde amendement en het zevende amendement op de grondwet van de Verenigde Staten.”

Als deze bedrijven de overhand krijgen, zal het hele proces voor het houden van vakbondsverkiezingen en voor het vervolgen van werkgevers die de arbeidswetten overtreden – sinds de verkiezingen van kracht zijn dagen van de New Deal – zou kunnen instorten. Dat zou Amerikaanse werknemers kwetsbaarder maken voor uitbuiting.

Het Hooggerechtshof bevestigde de grondwettigheid van het bestuur bijna een eeuw geleden, kort nadat president Franklin D. Roosevelt de wet ondertekende die de NLRB in het leven riep en duidelijk maakte dat werknemers het recht hebben om zich te organiseren en collectief te onderhandelen. Rechters hebben soortgelijke argumenten ook verworpen zaken waarbij andere instanties betrokken zijn.

Als hoogleraar rechten die doet onderzoek naar arbeidsrecht en staatsrecht en voormalig arbeidsorganisator ben ik diep bezorgd, maar niet verrast, door deze aanvallen op de federale instantie die het recht van Amerikaanse werknemers heeft beschermd om vakbonden te organiseren en collectief te onderhandelen met hun werkgevers sinds de 1930s.

Deze bedrijven lijken te geloven dat ze een sympathiek publiek zullen vinden voor de conservatieve rechters die zes van de negen zetels van het Hooggerechtshof bezetten. In een reeks eerdere zaken hebben de conservatieve rechters dat al gedaan verzwakte administratieve instanties en bezuinigen op de rechten van werknemers.

Groeiende steun voor vakbonden

De bedrijfsaanval op de NLRB lijkt ook een reactie hierop te zijn groeiende steun voor vakbonden onder Amerikanen.

Werknemers bij de bedrijven die de grondwettigheid van de NLRB ter discussie stellen, zijn de afgelopen jaren allemaal begonnen met het organiseren van vakbonden, met talloze, spraakmakende overwinningen op het gebied van vakbondsorganisatie. Werknemers in tal van sectoren, waaronder de autosector, het onderwijs, de gezondheidszorg en Hollywood, hebben dat ook gedaan onlangs succesvolle stakingen gehouden.

Wat meer is, de NLRB is assertiever geweest in het vervolgen van werkgevers wegens het schenden van de rechten van werknemers, en zij heeft de regels herzien op manieren die het voor werknemers gemakkelijker maken zich te organiseren.

Het heeft het bijvoorbeeld mogelijk gemaakt om het vakbondsproces sneller te laten verlopen en heeft ernaar gestreefd snel weer werknemers aanwerven die illegaal worden ontslagen omdat ze vakbonden hebben georganiseerd, in plaats van jaren te wachten op een rechtszaak.

Het Hooggerechtshof en de grote bedrijven

Dit is niet de eerste keer dat grote bedrijven constitutionele juridische argumenten proberen te gebruiken in een poging daartoe stop de vakbondsorganisatie en beperk de rechten van werknemers.

Van de jaren 1890 tot de jaren dertig, tijdens wat bekend staat als de “Lochner-tijdperk', voerden bedrijven aan dat wetten die de rechten van werknemers beschermen, inclusief het recht om vakbonden te organiseren of een minimumloon te ontvangen, hun 'vrijheid om contracten te sluiten' schonden en de macht van het Congres volgens de grondwet te boven gingen.

Destijds koos het Hooggerechtshof routinematig de kant van het bedrijfsleven.

Het heeft honderden wetten geschrapt, waaronder minimumloon wetten, wetten over overuren en wetten die kinderarbeid verbieden. Het verbood stakingen, ook in de spoorweg en mijnbouw industrieën. Het is toegestaan vakbondsleiders worden gevangengezet.

Deze uitspraken hielpen bedrijven rijker en machtiger te worden.

Alleen na massale opstanden van meer dan 1 miljoen arbeiders, de economische nood veroorzaakt door de Grote Depressie en de overweldigende steun van de bevolking voor de New Deal hebben het Hooggerechtshof eindelijk van koers veranderd, erkennen dat er een fout is gemaakt.

Tijdens de New Deal oordeelden de rechters dat het Congres krachtens de Grondwet de macht heeft om minimumarbeidsnormen goed te keuren om agentschappen op te richten, zoals de National Labour Relations Board, om werknemers en consumenten te beschermen.

Agentschappen beslissingen laten nemen

Nu, bijna 100 jaar later, beweren de vijanden van de NLRB dat de Arbeidsraad de regels schendt verdeling van krachten – het constitutionele beginsel dat de rechterlijke, wetgevende en uitvoerende takken van de overheid verschillende bevoegdheden hebben – omdat het uitvoerende en rechterlijke functies vermengt.

Ze beweren ook dat het bestuur ongrondwettelijk is omdat presidenten het bestuur niet kunnen ontslaan NLRB-leden of bestuursrechters wanneer ze maar willen.

En tegenstanders van de NLRB beweren dat de gebruik van bestuursrechters – juristen die zaken over vermeende schendingen van de wet voorzitten en berechten – zijn in strijd met de wet grondwettelijk recht op juryrechtspraak.

Maar het Hooggerechtshof heeft al deze kenmerken al lang toegestaan. niet alleen voor de NLRB maar voor andere overheidsinstanties .

En niet voor niets.

Geen enkele bepaling in de Grondwet verbiedt het Congres om overheidsinstanties op deze manier vorm te geven. En het Congres geloofde dat deze ontwerpkeuzes het bureau zouden helpen goed te functioneren.

Door bijvoorbeeld presidenten te verbieden alle administratieve rechters van de NLRB om welke reden dan ook of zonder reden te vervangen, probeerde het Congres de onafhankelijkheid van die rechters te waarborgen.

Als elke overtreding van de wet voor een federale jury wordt geprocedeerd, in plaats van voor administratieve rechters die over zaken beslissen, kan het veel langer duren om zaken op te lossen.

Beoordelen wat er op het spel staat

Als deze bedrijven de overhand krijgen met hun constitutionele uitdagingen, zal de NLRB niet langer kunnen functioneren.

Momenteel kan dat wel Het is erg moeilijk voor werknemers om vakbonden te organiseren, deels vanwege onvoldoende straffen en bescherming in het arbeidsrecht. Maar als de bedrijven winnen, zal er niet langer een instantie bestaan ​​die de rechten van werknemers beschermt om vakbonden te organiseren en om met hun werkgevers over eerlijke contracten te onderhandelen.

Deze dreiging gaat verder dan de arbeidsrechten.

Als wordt vastgesteld dat de NLRB de grondwet schendt, kunnen ook andere overheidsinstanties gevaar lopen, waaronder de Securities and Exchange Commission, de Federal Election Commission en de Federal Trade Commission. Naar mijn mening zou dat investeerders, kiezers en consumenten – alle Amerikanen – in gevaar brengen.

Er zijn redenen om aan te nemen dat het Hooggerechtshof de kant van het grote bedrijfsleven zou kunnen kiezen als het wordt bereikt door een rechtszaak die de grondwettigheid van het bestuur aanvecht.

Het Hooggerechtshof in zijn huidige configuratie is dat wel meer pro-business dan het in een eeuw is geweest. De rechters die de conservatieve meerderheid vormen, hebben laten zien dat ze bereid zijn om al lang bestaande arbeidsprecedenten terzijde te schuiven door middel van beslissingen die verminderde vakbondsfinanciering en beperkte de toegang van werknemers tot vakbonden.

De conservatieve rechters hebben ook aangegeven dat zij de bevoegdheden van de VS kunnen beperken administratieve instanties buiten de NLRB. Het meest opvallende is dat de conservatieve meerderheid in de rechtbank onlangs een regel heeft opgesteld die bekend staat als de ‘belangrijke vragen'-doctrine, die zegt dat het Congres bijzonder duidelijke regels moet stellen wanneer het agentschappen machtigt om regels te stellen over zaken van politiek of economisch belang.

Met behulp van deze doctrine heeft de rechtbank een regeringsverordening van Biden vernietigd die daartoe was ontworpen het milieu beschermen en heeft zijn initiaal afgewezen programma voor vergeving van studieleningen.

Het Hooggerechtshof behandelt dit jaar verschillende andere zaken die administratieve instanties bedreigen, waaronder een zaak die rechtbanken zou toestaan ​​uitspraken te doen minder respect voor redelijke agency-regels en een dat betwist de inzet van bestuursrechters door de Securities and Exchange Commission.

Ruimte voor optimisme

Er is geen manier om met zekerheid te weten hoe het Hooggerechtshof zal oordelen over een zaak over de grondwettigheid van de NLRB of andere federale agentschappen. Er zijn misschien niet genoeg stemmen om jaren van gevestigde precedent teniet te doen, zelfs onder de conservatieve rechters.

En wat de arbeidsrechten in het algemeen betreft, is er wel sprake van reden voor optimisme.

Werknemers organiseren zich in grotere aantallen dan in tientallen jaren het geval is geweest. De geschiedenis leert dat wanneer er voldoende steun van het volk is voor vakbonden en de rechten van werknemers, en voldoende mobilisatie onder de werknemers, de Het Hooggerechtshof trekt zich soms terug en bedrijven geven hun strijd tegen de rechten van werknemers op.

Zelfs Starbucks was het daar onlangs mee eens om te beginnen onderhandelen met zijn werknemers na jaren van illegaal – volgens de NLRB – door te weigeren te onderhandelen met hen.

Kathy Andrias is hoogleraar rechten aan Universiteit van Colombia.

Dit artikel is opnieuw gepubliceerd vanaf The Conversation onder een Creative Commons-licentie. Lees de originele artikel.

Meningen die in dit artikel worden geuit en die al dan niet overeenkomen met die van Consortium Nieuws.