Lawrence Davidson aan wat uw gemeenschapsstandpunt u kan laten voelen en doen.
Jeruzalem nadat Israëlische soldaten de Tempelberg waren binnengegaan, 2009. (Synne Tonil, Flickr, CC BY-NC-SA 2.0)
By Laurens Davidson
TothePointAnalysis.com
Whoe zijn wij?
Het komt misschien als een verrassing, maar het antwoord op deze vraag komt voort uit invloeden waarvan er vele buiten onze controle liggen.
De meesten van ons ervaren bijvoorbeeld van dag tot dag of misschien zelfs van uur tot uur gedragsveranderingen langs een spectrum. Dit heeft te maken met onze individualiteit reactie op allerlei hormonale en andere afscheidingen in uw lichaam. Deze worden op hun beurt beïnvloed door epigenetische factoren die worden veroorzaakt door zowel interne als externe omgevingsomstandigheden.
Veel van deze factoren zijn erfelijk. Je hebt niet je genetische samenstelling gekozen, of de ouders die het aan jou hebben gegeven, en zij hebben hun ouders niet gekozen, enzovoort. Deze ongekozen erfenis maakt je lichaam klaar voor allerlei mogelijkheden.
Sommige kunnen goed voor je blijken te zijn: een goed werkend immuunsysteem, een relatief stabiele en positieve mentale instelling en scherpte, enz. Maar zo hoeft het niet te gaan, en de neiging tot ziekte en instabiliteit kan je erfelijke lot zijn.
Je hebt ook niet gekozen voor het soort omgeving waarin je geboren bent. Ik zou je kunnen vertellen dat je moet voorkomen dat je in armoede geboren wordt, maar dat kun je niet doen. Niettemin is de kans op een ‘welvarend en productief’ leven statistisch gezien laag als vroege armoede je lot is.
Ik zou kunnen voorstellen dat je ouders vermijdt die nalatig zijn of fysiek/emotioneel mishandelen. Groei niet op naast een door een superfonds vervuild terrein. Daarom moet je voorkomen dat je midden in een woedende oorlog geboren wordt.
Ondanks het feit dat al deze uitkomsten zeker van invloed zijn op uw gedrag, heeft geen enkele betrekking op keuzes die u kunt maken. Het is verbazingwekkend hoeveel van onze geschiedenis en toestand buiten onze controle ligt.
Wat geloven we?
Net zoals we willekeurig gecentreerd zijn in een lichaam dat we niet gekozen hebben, zijn we willekeurig lokaal gecentreerd in tijd en ruimte. Dat wil zeggen: in een cultuur. En ook hier ligt veel buiten onze macht.
Een van mijn frequente thema’s is iets dat ‘natuurlijk lokalisme’ wordt genoemd. Dat wil zeggen dat de meeste mensen zich in een lokale gemeenschap vestigen. Het is in deze omgeving dat ze werken of naar school gaan, binnen een familie- en vriendschapsnetwerk leven en een gemeenschapsidentiteit gaan voelen.
Dat betekent niet dat mensen niet reizen (meestal om vrienden en familie te bezoeken) of binnen datzelfde culturele gebied verhuizen voor werk of school. De natuurlijke neiging van de meesten is echter om een plek te vinden om zich te vestigen.
Er zit zelfs een evolutionair aspect aan. Natuurlijk lokalisme biedt een tijd en ruimte die de bekendheid en voorspelbaarheid maximaliseert. Daarom geeft het meestal een gevoel van veiligheid.
Er is natuurlijk ook een keerzijde. Natuurlijk lokalisme verbindt iemand met een gemeenschapswereldbeeld dat onafhankelijke vragen en factchecking verzacht. In de loop van de tijd socialiseren gevestigde gemeenschappen en groepen leden tot opvattingen die worden ondersteund door tradities, de belangen van wat dan ook doorgaat voor een heersende klasse, en vaak een ideologie die de bestaansreden van de gemeenschap idealiseert.
De meesten die binnen het bereik van zo'n aggregatie leven, zullen bijna gewoonlijk de wereld door de lens van de gemeenschap zien.
Dat betekent dat voor de meesten van ons ons geloofssysteem, dat ons idee omvat van wat goed en fout is en wie vriendelijk en wie onvriendelijk is, niet iets is dat we onafhankelijk hebben gekozen. Er zijn eindeloze voorbeelden hiervan.
Neem de Koude Oorlog tussen de VS en zijn bondgenoten aan de ene kant en de Sovjet-Unie, de landen van het Warschaupact en China aan de andere kant.
Als je oud genoeg bent om je deze tijd (ongeveer 1945 tot 1991) te herinneren, moet je bedenken dat de meerderheid van de volwassenen in de VS en West-Europa een vijandige kijk had op de USSR en zijn bondgenoten.
Berlijn 1961. (Wikimedia Commons, Publiek domein)
De meesten hadden geen direct contact of ervaring die deze vijandigheid zou uitlokken. Ze hebben het op een osmotische manier verkregen. De cultureel negatieve boodschappen in iemands externe omgeving vormden hun percepties zodat ze overeenkwamen met een gemeenschapsbreed gezichtspunt.
Net zoals lichamen anders reageren op hormonen en andere afscheidingen, reageren individuen uiteraard verschillend op de overgeërfde geloofssystemen van hun cultuur.
Er ontstaat een belcurve: de meeste mensen zullen zich binnen een gemiddeld bereik van culturele conformiteit bevinden. Ze zullen gemakkelijk accepteren wat hen thuis en op school wordt geleerd, en horen van hun leraren, leiders en media. Er kunnen verschillen van mening zijn over de details, maar de meesten zullen de algemene boodschap onderschrijven.
Aan de randen van de curve bevinden zich degenen die, om welke ervaringsredenen dan ook, de boodschap negeren of verwerpen. De meerderheid zal deze minderheid als vreemd beschouwen. In het uiterste geval zullen ze gezien worden als een bedreiging voor de sociale stabiliteit.
Het pathologische potentieel van geloofssystemen
De negatieve gevoelens die tijdens de Koude Oorlog ontstonden, werden gevoeld door bevolkingsgroepen die voor het grootste deel geografisch gescheiden waren. Wat gebeurt er als deze overgeërfde angst en negativiteit zich voordoet tussen bevolkingsgroepen die hetzelfde directe landschap delen? Wat kan uw gemeenschapsstandpunt u dan doen voelen en doen?
Hier zijn twee voorbeelden.
Nee 1: De Verenigde Staten vóór de jaren zestig
De Amerikaanse cultuur werd vóór de jaren zestig gekenmerkt door een institutioneel en juridisch gesanctioneerde raciale kloof tussen blanke en zwarte Amerikanen. Racisme degradeerde zwarte Amerikanen naar een inferieure status, afgedwongen door juridische segregatie en discriminatie. Dit resulteerde in een verarmde economische en sociale omgeving.
Vanuit het gezichtspunt van veel blanken was de zwarte achterstand een historisch gezien ‘normale’ situatie. Dat wil zeggen, het voelde natuurlijk en ordelijk aan voor de blanke bevolking, gebaseerd op traditie en lange praktijk.
Bedrijf van slavenhandelaar in Atlanta, 1864. (George N. Barnard, Library of Congress via Wikimedia Commons)
Zo waren blanke Amerikanen gewend geraakt aan een systeem dat zwarte Amerikanen periodiek tot rebellie aanzette – ‘rassenrellen’.
Deze opstanden maakten blanke burgers bang, die vervolgens krachtig politieoptreden tegen zwarten steunden om de sociale stabiliteit en veiligheid te behouden. Een dergelijke houding maakte toekomstige opstanden alleen maar waarschijnlijker.
Deze situatie begon pas te veranderen toen het Hooggerechtshof in 1954 uitspraak deed in de zaak Brown v Board of Education, gevolgd door een zwarte politieke beweging onder leiding van Martin Luther King Jr.
King spreekt tijdens een interreligieuze burgerrechtenbijeenkomst, San Francisco Cow Palace, 30 juni 1964. (George Conklin, Flickr, CC BY-NC-ND)
Het doel van deze beweging was om segregatie en andere flagrante discriminatie in de publieke sfeer te verbieden. Deze inspanning werd gesteund door een liberale sector van de blanke bevolking die de noodzaak van verandering erkende op basis van een cultureel geïdealiseerde kijk op het Amerikaanse sociaal-economische potentieel.
King en zijn bondgenoten waren succesvol in het bewerkstelligen van verandering in de publieke sfeer – waardoor in wezen een nieuwe definitie van normaal werd gecreëerd, gebaseerd op een meer egalitaire Verenigde Staten. Het veranderen van individuele wetten is echter relatief eenvoudig vergeleken met het veranderen van de cultuur.
Sinds de jaren tachtig heeft het land te maken gehad met wat bekend staat als ‘cultuuroorlogen’. Dat wil zeggen, een politieke terugdringing door een aanzienlijk aantal ‘conservatieven’ tegen progressieve wetgeving.
Hierbij zijn een aantal zaken op te merken:
(1) De Amerikaanse cultuur heeft vanaf het begin een racistisch karakter gehad dat de minderheidsbevolking heeft ontmenselijkt. In die zin was het pathologisch en is het in sommige opzichten nog steeds pathologisch.
George Floyd-protest in Madison, Wisconsin, 31 mei 2020. (Ken Fager, Flickr)
(2) Gedurende het grootste deel van zijn geschiedenis was deze giftige omgeving onzichtbaar, en voor sommigen is dat nog steeds zo, omdat de meeste blanken zijn opgegroeid in een familie- en/of lokale gemeenschapsomgeving die de toxiciteit als normaal registreerde.
Ondanks de verandering die uiteindelijk in de jaren vijftig en zestig plaatsvond, zijn sommigen tegenwoordig zo verslaafd aan het oudere wereldbeeld dat ze een politieke strijd voeren om terug te keren naar een ‘ziek normaal’.
Nr. 2: Hedendaags Israël
Het verhaal van Israël overlapt met dat van de Verenigde Staten:
(1) Een gevoel van raciaal/religieus gebaseerde superioriteit. Terwijl het blanke christenen zijn in de VS, zijn het joodse zionisten in Israël.
(2) Een bewering dat het land van het land een goddelijke daad of gezegend is.
(3) Het bestaan van een grotendeels gescheiden en achtergestelde klasse van ‘anderen’. In Israël zijn de ‘anderen’ de Palestijnen.
Israëlische en andere Joden, en velen die hen steunen (zoals de Amerikaanse president Joe Biden), hebben via een bevooroordeeld verhaal over Israël geleerd. Het resultaat is een houding die wordt ondersteund door een op maat gemaakte, pro-zionistische geschiedenis.
Om het verhaal binnen Israël zelf in stand te houden, Onderwijs is veranderd in een proces van indoctrinatie. Wat wordt er in dit proces geleerd?
(1) God gaf het land Palestina aan de Hebreeuwse voorouders van hedendaagse joden.
(2) Joden hebben de staat Israël nodig om veilig te zijn in een wereld waar antisemitisme wijdverbreid is.
(3) De wereld is het aan de Joden verschuldigd om deze Joodse staat veilig te stellen.
(4) Palestijnen zijn gevaarlijke indringers die Joden haten en proberen de Joodse staat te vernietigen.
Fort natie
Voor de zionisten hebben de Palestijnen de nazi’s vervangen als daders van een nieuwe potentiële Holocaust. Het resultaat was het behoud van Israël als een vestingnatie – die grofweg leek op het oude Sparta, waar een elitebevolking leefde in angst voor de lijfeigenen (heloten) die ze hadden onderdrukt.
Gedreven door die angst trainden deze elites voortdurend voor oorlog.
Israëlische troepen boren in het Urban Warfare Training Center en simuleren gevechten in bevolkte steden in 2012. (IDF, Wikimedia Commons, CC BY-SA 2.0)
De nationale en lokale omgeving die de Israëlische Joden hebben geërfd, is doordrenkt van deze mentaliteit. Verdediging tegen Palestijnse en Arabische ‘terroristen’ is een belangrijk psychologisch thema van hun cultuur. Het wordt versterkt in de gemiddelde gezinssituatie.
Op school wordt dit voor hen uitgewerkt. Het zorgt voor een gevoel van kameraadschap onder vrienden en op de werkplek. Het wordt afgesloten met een programma van vrijwel universele dienstplicht van Joodse Israëli's. Het is buitengewoon moeilijk om aan de druk van een dergelijk overheersend cultureel klimaat te ontsnappen.
Ook hier is de giftige aard van deze omgeving onzichtbaar voor veel Joodse burgers van Israël, omdat ze zijn opgegroeid in een lokale omgeving die hun percepties als normaal registreerde.
De overheersende rationalisatie voor de resulterende Israëlische agressiviteit is altijd ‘nationale defensie’ geweest. Wat is er normaler dan dat?
Vandaar het feit dat “De Israëliërs hebben een overweldigend vertrouwen in de rechtvaardigheid van de huidige Gaza-oorlog.” En deze steun voor de grootschalige vernietiging van Gaza is de laatste bevestigende factor die de pathologische aard van de Israëlisch-zionistische cultuur aantoont.
Israël heeft Gaza tot ruïnes gereduceerd. (UNRWA via DeclassifiedUK)
De Verenigde Staten en Israël zijn niet de enige zieke culturen op aarde. Zoals opgemerkt, staan ze echter bij elkaar vanwege een historische symmetrie.
Deze connectie stelde de zionisten in de VS in staat een krachtige belangenorganisatie op te bouwen en gemakkelijk het grootste deel van de Amerikaanse bevolking te overtuigen het Israëlische verhaal te aanvaarden, dat onder andere beweerde dat de twee landen vergelijkbare waarden koesterden.
Dit ondanks het feit dat Israël niet eens over het raamwerk beschikt voor een geïdealiseerde rechtvaardige samenleving. Het ontbeert een grondwet en garandeert, door aan te dringen op een cultuur van Joodse suprematie, de afwezigheid van gelijke gerechtigheid voor iedereen.
Door het verband proberen beide landen soortgelijke zonden te ontkennen, terwijl ze soortgelijke deugden claimen. De Israëlische bewering dat het “de enige democratie in het Midden-Oosten” is, verdoezelt de realiteit dat het een apartheidsstaat is.
In het geval van de VS verdoezelt de claim van exceptionisme als gevolg van de praktijk van hoge ethische normen een voortdurende nationale strijd tegen racisme en een buitenlands beleid dat in tegenspraak is met de Amerikaanse claims van het verspreiden van democratie.
Bombardement op het Chileense presidentiële paleis tijdens een door de VS gesteunde staatsgreep, 11 september 1973. (Bibliotheek van het Chileense Nationale Congres/Wikipedia)
Aan de andere kant creëerden de Verenigde Staten in de loop van de tijd wetgevende en juridische idealen voor zichzelf, gebaseerd op een zelfverheerlijkend verhaal – dat de VS een natie was met een superieur moreel-ethisch potentieel. Dus als de regering de burgerij in de steek laat, kun je burgerrechtenbewegingen en anti-oorlogsprotesten van historisch belang krijgen.
Het is veelbetekenend dat het dit sluimerende morele onbehagen over de hypocrisie van hun land is, dat vooral door de jeugd wordt gevoeld, dat nu de Amerikaanse alliantie met Israël uitholt.
De etnische zuivering en genocide, die zo aanvaardbaar zijn voor Israëlische Joden, is een gedrag dat door een aantal Amerikanen als onverdedigbaar wordt beschouwd – vooral van een ‘bondgenoot’ die beweert waarden te koesteren die vergelijkbaar zijn met die van henzelf.
Verandering is dus mogelijk, zelfs in een omgeving waarover we slechts een minimale controle hebben. En in dit geval moeten de VS, om hun eigen hypocrisie – de zieke elementen van hun eigen cultuur – te boven te komen, Israël eindelijk achter zich laten.
Lawrence Davidson is emeritus hoogleraar geschiedenis aan de West Chester University in Pennsylvania. Sinds 2010 publiceert hij zijn analyses van onderwerpen in het binnenlands en buitenlands beleid van de VS, internationaal en humanitair recht en Israëlisch/zionistische praktijken en beleid.
Dit artikel komt van de site van de auteur TothePointAnalyse.com.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Zeer goed stuk. Een paar dingen die een beetje gemist zijn.
1. Joden reisden lange tijd door het (Romeinse) rijk. Archeologen hebben in Rome catacomben met Joodse begrafenissen gevonden uit de late periode voor Christus.
2. Joden hebben een tijdje uit hun hoofd in de Levant gewoond (samen met alle andere Semitische stammen die niet Joods waren) en ze bleven daar tot op de dag van vandaag wonen, ook al hadden ze geen leiding en werden ze bekeken neergehaald door hun Europese broeders.
3. De holocaustkaart die door de zionisten wordt gespeeld (let op: jodendom = niet zionisme) moet sceptisch worden bekeken. De holocaust werd gepleegd door Europeanen, niet door Palestijnen. Maar de zionisten hebben een holocaust gepleegd tegen de Palestijnen.
Het is je gelukt.
Prachtig artikel dat veel uitlegt, professor Davidson.
Er is een religie van de westerse beschaving die is ontstaan uit het stelen van een monotheïstische god en zijn messias en het belasteren van het plaatselijke bezette gebied. Ze gingen door met het demoniseren van deze groep plus vrouwen als heksen en andere vormen van zondebokken. Ze demoniseerden ook de communisten en hielpen een oorlog die de omvang van de USSR en de bondgenoten en het Chinese communisme feitelijk vergrootte, en begonnen vervolgens een koude oorlog gebaseerd op de paranoia van wat ze veroorzaakten. Hoe verstandig is dat? Een goede zaak is dat ons rassenbeleid moest veranderen om onze propaganda voor de vrijheid van de Koude Oorlog geloofwaardig te houden. Maar het is opnieuw een nieuwe Koude Oorlog, omdat het belasteren van de mensheid een doelwit vereist voor de dominantie van de cultuuroorlog, vooral nu Azië in opkomst is. De cultuuroorlog voor werelddominantie met een militair-industrieel complex van massavernietigingswapens is ook krankzinnig.
Monotheïsme zou de wortel kunnen zijn van het noemen van alle anderen slecht, zielloos, of kwaaddoeners, kies zelf een zondebok om te vechten.
Dit essay raakt de kern van de zaak en moet voortdurend worden toegelicht. Welke maatschappelijke mechanismen bestaan er en hoe exploiteren onze politieke structuren deze mechanismen om de buurman, vriend of familie openlijk de genocide te laten steunen? Hoe kunnen zulke transparant manipulatieve uitspraken als ‘Israël heeft het recht op zelfverdediging’ niet alleen de norm passeren, maar uitgroeien tot de ondoordringbare ideologie waarin grote aantallen niet alleen historisch analfabeten, maar ook opinieleiders overal ter wereld de wereld zien? Alle psychologische manipulaties die goede mensen slechte dingen laten doen, draaien om de behoefte om erbij te horen en niet door de groep geëxcommuniceerd te worden. CN zou er goed aan doen dit onderwerp te blijven onderzoeken.
Met deze titel en dit begin zou het mogelijk kunnen zijn om dichter bij het begrip van andere soorten ‘gemeenschappen’ te komen (naast deze twee die hierboven worden behandeld). Denkend aan degenen waar mensen plaatsvervangend mee samenwerken. De subculturen die door welke media dan ook in stand worden gehouden. Dus ik zou nederig willen vragen om de reacties hieronder een tijdje open te laten, indien mogelijk.
Ik heb zeer onlangs de PBS-documentaire over de Ku Klux Klan gezien.
Een onbekende spreker verklaarde:
“Ik ben geen voorstander van segregatie. Ik steun de slavernij.”
Echt schokkend.
Maar het programma stelde ook dat J. Edgar Hoover persoonlijk het onderzoek van zijn eigen bureau naar de bomaanslag op de kerk in Alabama in 1963, waarbij vier Afro-Amerikaanse meisjes omkwamen, saboteerde.
Wikipedia stelt:
“Later datzelfde jaar (1965) blokkeerde J. Edgar Hoover formeel alle dreigende federale vervolgingen tegen de verdachten en weigerde enig bewijsmateriaal vrij te geven dat zijn agenten hadden verkregen bij staats- of federale aanklagers.
In 1968 sloot de FBI formeel hun onderzoek naar het bombardement af zonder aanklachten in te dienen tegen een van de door hen genoemde verdachten. De dossiers werden verzegeld in opdracht van J. Edgar Hoover.”
Mijn ouders liggen begraven op dezelfde begraafplaats net buiten Detroit als Viola Liuzzo, die door de KKK werd vermoord terwijl ze activisten bestuurde op de dag van een mars in Selma, Alabama in 1965. Per wikipedia: “Ook in de achtervolgingsauto zat een undercover-informant werken voor het Federal Bureau of Investigation (FBI). Zijn rol in deze en andere gebeurtenissen werd pas in 1978 onthuld. Om de aandacht van de FBI af te leiden, deed hoofd J. Edgar Hoover lasterlijke beweringen over Liuzzo.’
Professor Lawrence Davidson deelde een valide observatie over sociaal gedrag die weerklank vindt in de geest van elke kritische waarnemer. Bedankt voor het delen.
Je kunt altijd je ‘cultuur’ kiezen. Ik weet dit.
Sommige Amerikanen zagen ooit de giftige, racistische, hatelijke en militaristische aard van de Amerikaanse cultuur na de Tweede Wereldoorlog en besloten dat dit niets voor hen was. Ze besloten hun eigen cultuur uit te vinden. Omdat dit 'in strijd' was met de dominante Amerikaanse cultuur, stond dit bekend als de 'tegencultuur'. Bouw een betere cultuur was het algemene idee. De Democraten slaan nu graag de latere toespraak van Dr. King over, waarin hij opriep tot een ‘revolutie van waarden’ die een verandering moest omvatten van een ‘ding-georiënteerde samenleving’ naar een ‘mens-georiënteerde samenleving’. Amerika schoot een kogel in zijn hersenen, verklaarde de oorlog aan hippies (en drugs) en besloot dat ze Reagan's Morning In America zoveel beter vonden. Dus de weg naar vandaag in plaats van naar Dr. King's Waardenrevolutie. Er is een reden waarom de Democraten stoppen met praten over King bij Civil Rights.
Vergeet niet dat u zich kunt afmelden voor een cultuur, deze kunt verlaten en uw eigen cultuur kunt opbouwen die beter aansluit bij uw eigen ideeën en waarden. Je hoeft genocide niet te steunen alleen maar omdat jouw cultuur dat deed. In feite is dat de manier om de genocide daadwerkelijk te stoppen. Kies volledig voor de cultuur die de genocide creëert. Het is bekend dat het een oorlog kan stoppen.
Maak liefde niet oorlog
Wat maakt het uit wat de vierkanten denken?
Bedankt zuster, zo diep is deze strijd werkelijk. Het is heel moeilijk om een cultuur te creëren waarin de kernwaarde is dat je anderen behandelt zoals jij zelf behandeld zou worden. De lijn die het morele voorschrift trekt, is niet naar buiten maar naar binnen gericht, en brengt een confrontatie met een patroon van historische en culturele verwondingen en praktijken met zich mee. Deze gewoonten en littekens van egocentrische of groepsgerichte waarden zijn omvangrijk. In de jaren zestig vond er een heronderzoek plaats vanwege het bewijs van cultureel zelfbedrog uit Vietnam, de burgerrechtenbeweging, de doodseskaders in Midden- en Zuid-Amerika, een heronderzoek naar de manier waarop inheemse volkeren van Amerika werden behandeld, maar ook gewoon de leegte van het materialisme.
Er is ook een verschil tussen de VS en de zionistische cultuur van Israël dat dieper gaat dan wat wordt genoemd. De Amerikaanse cultuur werd tot voor kort religieus gedomineerd door een diversiteit aan christelijke kerken, die allemaal blootgesteld zijn aan de feitelijke leringen van Jezus. Martin King baseerde zijn geweldloosheid op deze leringen, samen met de praktische uiteenzetting en het politieke gebruik ervan door pacifistische anabaptisten en quakers, door Tolstoj, door boeddhistische monniken in Vietnam en door Gandhi. Er circuleerden soortgelijke anti-imperialistische, anti-geweldsideeën in Joodse gemeenschappen, die zowel de oprichting van vreedzame mystieke gemeenschappen als arbeidersverzetsbewegingen, socialisme en anti-oorlogsactivisten inspireerden. Er zijn veel teksten in de Profeten die dergelijke waarden uitdrukken en een wereld voorspellen waarin rechtvaardigheid, delen en overvloed universeel zijn.
Maar de zionistische beweging en haar tegenhanger in het Amerikaanse kolonialisme en de opbouw van een imperium baseerden zich op een andere bijbelse mythos. Voor hen werd het verhaal van Jozua die uit de slavernij in Egypte kwam (geen historisch of taalkundig bewijs voor dit verhaal) en de Kanaänieten veroverde en tot slaaf maakte (gebeurde niet) en zo de belofte van Abraham vervulde dat het land aan hen zou toebehoren, de kern geworden. uitgangspunt van het zionisme. Dit werd historisch versterkt door de opkomst van de Bijbel als de centrale tekst van de westerse beschaving, en door de interne Talmoedische leringen over joodse superioriteit en de lagere status van niet-joden. Volgens het meest algemeen aanvaarde historische onderzoek is dit Joshua-Fit-de-Slag om Jericho-verhaal grotendeels een denkbeeldige geschiedenis. Er heeft nooit een volledige verovering of omverwerping van de Kanaänitische cultuur plaatsgevonden en het Hebreeuws is een Kanaänitische taal zonder Egyptische invloed. Joden waren een religieuze groep die in de regio ontstond en in de 2000 jaar vóór de diaspora slechts gedurende maximaal 2 tot 3 jaar daadwerkelijke monarchale heerschappij in de regio bekleedde, bestaande uit de regering van Hizkia, de latere Hasmonese dynastie en de laatste groep heersers onder Romeinse macht, de Herodiaanse heersers. De rest van de tijd waren de heersers multicultureel en praktisch in plaats van religieus; Dus óf niet-religieuze lokale heerschappij had de overhand, óf betwiste territoriale culturen, óf de Levant stond onder de heerschappij van verschillende rijken, van Assyrië en Egypte tot Rome, en werd vervolgens 1900 jaar lang gedomineerd door de islam. De Israëlische archeologen Finkelstein en Silberman hebben geen bewijs gevonden van het Davidische koninkrijk; zij schrijven de legende van Salomo toe aan Omri. en in het algemeen de geschiedenis uiteenzetten die ik heb samengevat. De Hasmoneeën noemden hun koninkrijk niet Israël, ze noemden het naar zichzelf en stonden bekend om de gedwongen bekering van niet-joodse gelovigen en de opkomst van de cultus van Juda, die uiteindelijk leidde tot het verlies van de identiteit van andere stammen. Tegenwoordig noemt niemand zichzelf een Benjamin of een Naftaliet; andere stammen zijn verdwenen. Op deze manier worden de echte geschiedenis en cultuur in een mythisch kader gedwongen, en wordt de echte religieuze divergentie binnen het jodendom, zoals aangetoond door de Samaritanen, christenen, Essenen, de Mandeeërs (Johannes de Doper), de chassidim, het hervormingsjodendom etc. geannuleerd door het Bijbelse cultus van Juda.
De kern van het zionisme is de verovering door geweld en beweert de enige legitieme versie te vertegenwoordigen van wat we historisch gezien beperkt zijn tot het noemen van het jodendom en de God van Abraham Isaac en Jacob. In plaats van de ultieme consequentie van deze ideologie, namelijk het vestigen van een veronderstelde goddelijke of natuurlijke orde door verovering, te verwerpen, heeft het zionisme deze visie omarmd en volgt daarmee het patroon dat op de meest gruwelijke wijze in de moderne geschiedenis wordt geïllustreerd door de massaslachting van 25 miljoen Russen en 6 miljoen Joden. 7 miljoen schuldig bevonden aan homoseksualiteit, Roma, communisten of ontrouw, en nog eens miljoenen nationale soldaten gedood door het Derde Rijk. Het is gemakkelijk om te worden wat je haat, maar heel moeilijk om te haten wat je bent geworden.
“De Amerikaanse cultuur werd tot voor kort religieus gedomineerd door een diversiteit aan christelijke kerken, die allemaal blootgesteld zijn aan de feitelijke leringen van Jezus. Zie ‘Praying For the Apocalypse’ op You Tube en je zult weten welke christenen onze regering domineren.
“En in dit geval moeten de VS, om hun eigen hypocrisie – de zieke elementen van hun eigen cultuur – te boven te komen, Israël eindelijk achter zich laten.”
Absoluut. En om voorbij de machtsstructuur te komen die de voortzetting van deze hypocrisie mogelijk maakt, moeten we beide versteende, corrupte kolossen van de antidemocratie, de twee grote politieke partijen, achter ons laten. Samen hebben ze niet eens de meerderheid van de kiezers in dit land. Alleen de structuur van onze politieke samenleving zorgt ervoor dat ze geld verdienen en nauwelijks kunnen ademen. En laten we eerlijk zijn: het maakt het militair-industriële complex en Wall Street niet uit wie de leiding heeft, zolang ze maar in de waan blijven dat zij de touwtjes in handen hebben. Laat ze het geloven, en knip dan de touwtjes door. Anders zal onze eigen Praetoriaanse Garde alles in de toekomst beslissen. Het zal 1984 doen lijken op een stripboek dat hoopte een graphic novel te worden. En geloof me, het zal grafisch zijn. Wat we nu met kippen, varkens en koeien doen, zal ons worden aangedaan, maar langzamer en met nog grotere straffeloosheid. ‘Exceptionalisme’ zal alleen een religie zijn voor degenen die aan een gruwelijke toekomst ontsnappen, ondanks de ellende van anderen.
”…. Om voorbij de machtsstructuur te komen die de voortzetting van deze hypocrisie mogelijk maakt, moeten we beide versteende, corrupte kolossen van de antidemocratie, de twee grote politieke partijen, achter ons laten.’
Ja – dat had al decennia geleden moeten gebeuren, maar we hebben deze keer nog een kans – waarom iemand ‘bang’ is om de kansen van een van de ‘grote’ partijen te ‘verpesten’, is mij een raadsel – zolang een van beide aan de macht is “Er zal niets fundamenteel veranderen”. De LOTE-meme is een grap als geen van beiden een “mindere” is
Ik heb deze overeenkomsten tussen Israël en de VS opgemerkt in een bericht op deze site, denk ik, en ik ben zo blij dat iemand anders er veel beter en op een meer geleerde manier over heeft geschreven dan ik.
Ik vraag me ook af of Israël Amerikaanse wapens op Palestijnen test, omdat we vaak niet weten welke wapens de VS hen sturen, en ook het omzeilen van de goedkeuring van de Senaat door Biden maakt het te clandestien om ons dat niet af te vragen. Ik zou willen dat iemand de waarschijnlijke mogelijkheid zou onderzoeken.
Ook ik heb het gevoel dat deze genocide een opmaat is voor wat gaat komen als we niet voorbij de MIC, de AIPAC en het religieus fanatisme kunnen komen dat de Apocalyps wil bewerkstelligen. Ik blijf zeggen dat de manier om dit te doen is het afsnijden van de kop van de slang, waarbij de Centrale Banken elke kant van welke oorlog dan ook financieren. Vijf Amerikaanse presidenten en één enkele senator werden vermoord omdat ze dit probeerden. Deze informatie zou op grote schaal onderwezen moeten worden op openbare scholen, maar dat is natuurlijk niet het geval. Wat we niet weten van onze geschiedenis is het vernietigen van de belofte van onze natie.
De goede professor Davidson maakt een aantal interessante punten met betrekking tot de psychologische racistische vooroordelen die inherent zijn aan zowel de Amerikaanse als de Israëlische cultuur, die beide momenteel de indruk wekken democratische samenlevingen te zijn, terwijl ze functioneren als onverdraagzame theocratische sekten.
Amerika is theocratisch, maar alleen als je de staatsreligie definieert als ‘geld’ en de daarmee samenhangende ondeugd Hebzucht. In dat geval zou het feit dat Amerika geregeerd wordt door de hogepriesters van Wall Street, Amerika inderdaad tot een theocratie maken.
Juist. Ik ben vergeten aan wie de uitspraak wordt toegeschreven: “De zaken van de VS zijn zaken.” Vergeet de ‘stad op de heuvel’, morele superioriteit, ethische helderheid, duidelijke bestemming en welke andere onzin dan ook die ons met de paplepel is ingegoten. Het draait allemaal om geld – rijkdom en macht – dat is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven.
Het citaat is van Calvin Coolidge. Hoewel hij niet die exacte woorden gebruikte, is het sentiment hetzelfde.
Nee, niet ‘is altijd zo geweest en zal zo zijn’. Degenen onder ons die oud genoeg zijn om het zich te herinneren vóór het einde van de jaren zeventig kunnen getuigen van een tijdperk waarin financiële regelgeving werkte en waarin de D-partij nog om arbeid gaf. Nog meer voor de ouderen zoals mijn moeder, die er waren tijdens de New Deal. De moeilijke politieke strijd waarmee de regelgeving en de instanties die deze handhaafden in de jaren dertig tot stand kwamen, werd door Wall Street diep verontwaardigd. Die terugvechtte; inclusief het sponsoren van de neolib D-elite. Deregulering vond plaats onder Clinton. Denk maar aan de S&L-crisis van eind jaren '70 of de Grote Recessie van '30. Het maakt niet uit waar ditzelfde flagrante gedrag in oktober 80 toe leidde.
De plutocraten zijn terug. Wanneer de crash deze keer plaatsvindt, zal de gruwelijke vernietiging niet alleen financieel zijn, maar ook ecologisch. Laat staan die irrelevante ‘externaliteiten’.
//Er is een onzichtbare kracht die over al het andere heerst; een kracht die almachtig en onfeilbaar is. De geboden ervan worden voor ons geïnterpreteerd door voornamelijk oudere blanke mannen die aandringen op gehoorzaamheid en op een bepaald moment prachtige beloningen beloven. Terwijl afwijkend gedrag alleen maar rampspoed brengt…// Uit een lezing die ik gaf tijdens een les vlak voor de anti-WTO-protesten van 1999, bekend als ‘de Slag om Seattle’. Verschillende academische theologen hebben boeken geschreven over het kapitalisme als godheid. En in zijn nominatie-acceptatietoespraak uit 1932 noemde FDR Wall Street-aanbidders van Mammon.
Applaus voor de confrontatie met het verhaal achter het verhaal hier.
Een andere grote factor moet in deze mix waarschijnlijk als belangrijk worden beschouwd. Trauma beperkt de cognitie, en dus het geloof. Trauma wordt tijdens de opvoeding tussen generaties doorgegeven; de overtuigingen die het oproept, worden doorgegeven, net als andere.
Het zionisme groeide uit antisemitisme, Israël uit de Holocaust. Amerikaanse pioniers waren boeren die door de aristocratie waren onteigend. De slavernij van Afrikanen in de Verenigde Staten was een erfenis van een lijfeigenschap die grotendeels Europees was.
Dit betekent wel dat onze eigen misstanden generaties lang een terugslag zullen krijgen – iets dat moet worden berekend als onderdeel van het rendement op investeringen. Dit is echter niet zo vlak en ordelijk als een karmische wet. De reacties komen terecht bij personen die er misschien niet de oorzaak van zijn geweest. En de leerling overtreft vaak de meester.
Joodse Israëli's lijken vooral de Joden te zijn die zijn verdreven door vooroordelen en de Holocaust. Kennelijk beschouwen zij zichzelf als levend in een wereld waarin uitroeiing een tamelijk normale optie is.
Vooroordelen tegen “joden” zijn in de 'westerse wereld' grotendeels onderdrukt. De Holocaust was 75 jaar geleden. Iedereen onder die leeftijd ontvlucht de Holocaust niet, en van niet veel mensen uit Amerika of Europa in de afgelopen veertig jaar kan worden gezegd dat ze op de vlucht zijn voor discriminatie of zelfs vooroordelen. De oude christelijke haat tegen “de mensen die Christus hebben vermoord” is in de 'westerse wereld' grotendeels onderdrukt. De huidige generaties afkomstig uit Israël groeiden op in het Thuisland van de Joden, gecreëerd (en bewapend) om ervoor te zorgen dat de Joden wisten dat ze een veilige plek hadden. Dat was vermoedelijk waar de vorige moorden over gingen.
Wat je ziet zijn mensen die zichzelf als ‘uitverkoren volk’ beschouwen en zich ontdoen van de Arabieren die zij beschouwen als ondermensen en menselijke dieren die het uitverkoren volk in de weg staan door te ‘kraken’ op een groot landgoed aan het strand dat de Trumps hebben. ' zijn op zoek naar een hotel, om nog maar te zwijgen van het feit dat er een aardgasveld voor de kust ligt. Het is een heel oude Amerikaans-Europese formule…. Steel het land = word rijk.
Vooroordelen en holocaust zijn slechts een coverstory, beweringen over de oude geschiedenis om een misdaad te verdoezelen. Net zoals 'red de heidenen en leid ze naar Jezus' was het dekmantel voor andere genociden en diefstallen. Een verhaaltje voor het slapengaan om de schuldigen 's nachts te helpen slapen.
Wat zeg je? Het zionisme dateert van vóór de Holocaust en wordt gebruikt als excuus voor Israëls “recht” om de Palestijnen wreed te behandelen, te verdrijven en ze nu uit te roeien. En waren de Amerikaanse pioniers boeren die door de aristocratie waren onteigend? Echt? De ‘pioniers’ waren feitelijk kolonisten, net zoals de Israëlische kolonisten die voelden en voelen dat ze het door God gegeven recht hebben om zich te vestigen waar ze maar willen, en er geen enkele moeite mee hebben om geweld te gebruiken om de inheemse bevolking die daar al was te verdrijven. De meeste Israëlische joden werden in feite aangemoedigd om naar Israël te gaan alsof ze een speciale dispensatie hadden. Niemand heeft op dit moment het recht om onwetend te zijn over deze dingen!
Kort filmpje van hoe onmogelijk het is voor dit specifieke luipaard om van plek te veranderen.
hxxps://www.youtube.com/watch?v=lbCri0gQ2Yc @ min. 14:45
Een uitstekende uiteenzetting van Joe Biden, gewaardeerde senator, toonbeeld van dubbelhartigheid.
Waar/van wie heeft Joe Biden als verkondigd christen zijn onverdraagzaamheid voortgebracht?
De vorming van collectieve attitudes lijkt in dit essay in een vacuüm plaats te vinden: in de VS. Afwezig is het gebruik door de overheid van binnenlandse propaganda en de hervorming van mediaplatforms door hun verzelfstandiging tot aanvulling van het verhaal van de regering dat de bestaande dominantie van het leiderschap van de financiële macht en de winst- en machtsbelangen van het bedrijfsleven dient. Een samenleving – vrij van bedrijfs- en overheidspropaganda – die voor zichzelf zorgt, zou niet: een genocidale president in dienst nemen, eenzijdig beleid en programma’s tolereren die de rijken en machtigen ten goede komen ten koste van het volk, de verrijkingszender aanzetten die rabiaat uit balans is.” beïnvloeders”, staan machinegeweren in particuliere handen toe, noch andere wapens zonder strikte vergunningseisen en handhaving die de natuur weerspiegelt, volwassenen, tolereren elke zwakke reactie op een klimaatcatastrofe die een grote uitsterving van het leven op aarde betekent, bekijken andere landen vanuit een pestende positie en verzinnen geen verzinsels fictie over hen om een parochiaal belang boven de collectieve gezondheid te bevorderen of om een obscene rijkdomconcentratie in de handen van enkelingen te tolereren die destructief is voor het hele sociaal-ecologische weefsel/organisme. De reactie van het bedrijfsleven op het Powell Memorandum was om de oren van de bevolking te overspoelen met zijn ethos Ayn Rand-stijl, om op methodische wijze organen zoals vakbonden op te splitsen en te depotenteren die de bedrijfsdruk bedreigden. Het vernietigen van groepen die door het bedrijfsleven en de overheid worden gezien als een bedreiging voor hun macht. Zie het Black Panther-feest.
Het kolonialisme van kolonisten vernietigde de inheemse Amerikaanse cultuur en het Israëlische beleid doet hetzelfde. waarom kunnen we ons niet houden aan het morele kompas dat in de Tien Geboden is ingebed, of zelfs maar erkennen en respecteren?
Miko Peled interview met rabbijn David Feldman (Neturei Karta; jan.2024) – hxxps://www.youtube.com/watch?v=cSd_eZ5qcbo&t=676s
Eigenlijk denk ik dat minstens één van de Tien Geboden verkeerd is, namelijk het gebod om je vader en moeder te eren, dat in de bijbeltekst onvoorwaardelijk is en geen uitzonderingen maakt als iemands ouders beledigend zijn of geen eer waard zijn.
Als je erover nadenkt, moet het duidelijk zijn dat het heel ongevoelig en eigenlijk verkeerd is om tegen iemand met mishandelende ouders te zeggen dat die persoon de plicht heeft om zulke ouders te eren.
Er zou eigenlijk een gebod aan ouders moeten zijn om de liefde, eer en respect van hun kinderen te verdienen en waardig te zijn. En een andere aan ouders om hun kinderen met waardigheid en respect te behandelen, zodat zij (de kinderen) zichzelf en anderen met waardigheid en respect kunnen behandelen.
En in werkelijkheid dient en geeft het gebod legitimiteit en steun aan slechte ouders. Elke controlerende, narcistische of ronduit slechte ouder kan een beroep doen op het gebod en zijn kinderen daardoor te schande maken, om hun zin te krijgen of om te voorkomen dat de ouder problemen ondervindt, of gewoon om macht over zijn kinderen te hebben. Ik denk dat iedere goede ouder in staat zou zijn om met welk probleem dan ook om te gaan, zonder de noodzaak om God erbij te halen of enig vermeend gebod van God.
Dit is een van die dingen die in onze samenleving zonder enige twijfel algemeen aanvaard worden en die naar mijn mening in twijfel getrokken moeten worden. En ik had een heel moeilijke vader, dus de kwestie is persoonlijk voor mij. De moeilijkheden die ik met hem had, zijn voor een groot deel de reden dat ik geen christen meer ben. Ik beschrijf dit in mijn artikel, gekoppeld aan mijn schermhandvat.
MikeH:
Ter ondersteuning van uw stelling verzoek ik u dringend om ‘This Be The Verse’ van dichter Philip Larkin te lezen.
En dit heeft enkele politieke gevolgen. Als iemand van jongs af aan heeft geleerd dat hij zijn ouders niet durft uit te dagen of te ondervragen, onder dreiging van straf (lichamelijk of anderszins) en er altijd aan herinnerd wordt “je vader en moeder te eren”, dan lijkt het heel voor de hand liggend dat die persoon later in het leven zeer waarschijnlijk bang of op zijn minst zeer terughoudend zijn om andere autoriteiten (religieus, politiek en anderszins) in twijfel te trekken of uit te dagen. En natuurlijk is het voordeel voor de machthebbers duidelijk!
Het concept van een liefdevolle Vader God die van je houdt en voor je zorgt, moet moeilijk voor je zijn gezien je ervaring met een menselijke vader.