Duizenden Palestijnen – en andere Arabieren – zullen gewelddadige wraakacties tegen Gaza plannen. Hoe ver zullen de Arabische regeringen gaan in het beschermen van de belangen van de VS en Israël tegen hun boze bevolking?

Gazanen buiten het Indonesische ziekenhuis in Jabalia, ten noorden van de Gazastrook, op 9 oktober 2023, na Israëlische luchtaanvallen. (Palestijns Nieuws- en Informatiebureau. of Wafa, in contract met APAimages, Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0)
By As'ad AbuKhalil
Speciaal voor consortiumnieuws
TDe scènes van de genocide in Gaza zullen de komende generaties vormgeven, en Joe Biden heeft ervoor gezorgd dat de huidige en toekomstige generaties de VS evenzeer de schuld zullen geven van deze oorlog als Israël. De Amerikaanse regering geeft openlijk toe dat zij de Israëlische regering heeft geholpen bij het uitvoeren van haar genocidale oorlog.
De VS zullen hun onvoorwaardelijke steun aan de Israëlische genocide voortzetten, en de regering-Biden is een volwaardige partner geweest, terwijl ze vaak haar bezorgdheid veinsde over de ‘humanitaire situatie’ in Gaza, alsof de Palestijnen sterven aan een verwoestende plaag.
De Arabische politieke woede neemt toe, en de scènes van de vernietiging van Gaza zullen nieuwe militante organisaties en politieke partijen voortbrengen. Bij alle Arabische demonstraties zijn kreten om wraak te horen, en iemand zal het moment aangrijpen en waarschijnlijk zijn woede uiten over de Amerikaanse belangen.
Ambtenaren van het ministerie van Buitenlandse Zaken delen deze zorgen in interne memo’s, maar Biden en Blinken zijn gefocust op de noodzaak om de Saoedisch-Israëlische normalisatiegesprekken te hervatten. Gaza zal zeker nog lang nadat deze genocideoorlog is beëindigd in het westerse nieuws blijven.
Het is te vroeg om de exacte gevolgen en repercussies van de Amerikaanse steun voor wat de tweede Nakbah wordt genoemd te voorspellen. Wat Arabieren op hun tv-schermen zien, is heel anders dan het weinige dat door het Amerikaanse tv-nieuws en de reguliere media wordt gefilterd.
Biden blijft volhouden ondanks geen steun van de bevolking
Blijkbaar hebben de Amerikanen echter genoeg gezien. Een nieuwe Gallup-peiling openbaart dat een meerderheid van de Amerikanen de Israëlische oorlog in Gaza afkeurt, ondanks dat Gallup in zijn formulering van de vraag genocide karakteriseerde als louter een “Israëlische militaire actie”, waarmee een van de ergste oorlogsmisdaden in decennia een morele legitimiteit werd verleend.
Uit de peiling blijkt ook dat de meerderheid van de Democraten en Onafhankelijken zich in het conflict in het Midden-Oosten tegen Israël keert; Alleen de fervente Republikeinse steun voor Israël (vaak gepresenteerd in bijbelse, duizendjarige termen) redt Israël van een totale ineenstorting van de publieke status van de VS.
Toch blijven Biden en de leiding van de Democratische Partij volledige steun bieden aan Israël, ongeacht bedrieglijke lekken (over de kloven tussen Biden en Netanyahu) die bedoeld zijn om de Arabische en islamitische publieke opinie in de VS en het Midden-Oosten te sussen.
In tegenstelling tot het verleden

Beschadigde tank tijdens de Suez-oorlog van 1956. (Erfgoed- en onderwijscentrum van het Amerikaanse leger/Wikimedia Commons)
De VS hebben de afgelopen decennia te lijden gehad onder verschillende crises in hun relatie met de Arabische en islamitische wereld. Amerika is sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog in oorlog (met een groot deel van de ontwikkelingslanden) en heeft vaak troepen ingezet, regeringen veranderd, gekozen leiders omvergeworpen, despoten opgelegd en aangezet tot ongeregeldheden en opruiingen in verschillende delen van de regio.
De Nakbah had niet onmiddellijk invloed op de positie van de VS in de regio, omdat de VS niet werden gezien als de belangrijkste speler in een regio die historisch werd gedomineerd en gekoloniseerd door Europese machten. Maar de toenemende woede tegen de Britse rol bij de oprichting van Israël had ernstige gevolgen, en in 1956 (met de tripartiete invasie van Egypte namens de Frans-Britse economische belangen en Israëlische politieke doeleinden) werd Groot-Brittannië zonder pardon uit het Midden-Oosten verdreven.
De antipathie tegen Groot-Brittannië was zo wijdverspreid dat Britse correspondenten afstand moesten nemen van het beleid van hun regering voordat ze in gesprek konden gaan met mensen op straat. De VS namen de regio officieel over na Suez in 1956. De VS bleken een gekwalificeerde opvolger te zijn van racistische Europese kolonisatoren.
Washington was er echter stellig van overtuigd dat het geen prijs zou betalen voor zijn oorlogen en beleid in de regio. De toenemende rol van de AIPAC (en haar onderzoeksafdeling, het Washington Institute for Near East Policy (WINEP)) was gebaseerd op de veronderstelling dat, hoe nauw de VS zich ook aansluiten bij de Israëlische bezetting en agressie, zij nooit de economische en politieke macht zouden verliezen in de strijd tegen Israël. de regio.
De VS genieten daar verschillende strategische voordelen: de Libische en Iraakse staten en samenlevingen werden grotendeels gedecimeerd door Amerikaanse oorlogen en militaire interventie, terwijl Syrië werd vernietigd en gefragmenteerd dankzij de interventie van de VS en de Golf.
Maar de Arabische Liga staat tenminste sinds 2003 onder de directe controle van functionarissen van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. Een Amerikaanse functionaris woont nu plichtsgetrouw zittingen van de Arabische Liga bij. Qatar, en vervolgens Saoedi-Arabië, controleerden afwisselend namens de Amerikaanse regering de agenda van de Arabische Liga.
Toch zijn de huidige ontwikkelingen in de regio (met de oorlog in Gaza en Libanon) niet te vergelijken met het verleden.
Deze ramp is voorbestemd om generaties vorm te geven, en het is zeker dat duizenden Palestijnen – en andere Arabieren – gewelddadige wraakacties zullen plannen.
Zeker, de regio wordt gedomineerd door regeringen die vriendelijk zijn tegenover de VS, maar zelfs zij hebben moeite hun woede onder controle te houden populaties. Hoe ver zullen de Arabische regeringen gaan in het beschermen van de belangen van de VS en Israël tegen hun boze volk?
Regionale protesten
Publieke reacties in de Arabische wereld zijn niet goed behandeld in de westerse pers. Het is waar dat de massale demonstraties voor Palestina in veel westerse landen groter zijn geweest dan in sommige Arabische landen. Maar in Jemen (in verschillende steden) worden wekelijks massale protesten gehouden, en ook in Iran, Pakistan en Turkije zijn er diverse massale protesten geweest.
Libanon is sinds 7 oktober volledig betrokken bij de oorlog tegen Israël, en Hezbollah bewijst – terwijl ze duidelijk een grotere oorlog vermijdt – consequent dat “de verzetsfronten volledig verenigd zijn.”
Gewapende groepen in Irak hebben ook steun betuigd, terwijl andere landen te maken hebben met repressieve regimes bij het plannen van publieke uitingen van woede; zelfs op de Westelijke Jordaanoever handelen de door de CIA gesteunde veiligheidstroepen net als alle andere Arabische regimes in het onderdrukken van uitingen van publieke solidariteit met het verzet in Gaza, Libanon en Jemen.
De positie van Jemen in de Arabische wereld is sterk gestegen dankzij de gedurfde militaire houding van de regerende regering van Ansar Al-Allah (“Houthi”), ondanks Amerikaanse en Britse invallen in het geïmproviseerde land. De Houthi’s zullen niet langer worden afgeschilderd (zoals de gewoonte is van de Saoedische, VAE- en Qatarese media) als louter instrumenten van Iran.
De Houthi’s lopen nu voorop in de Arabisch-nationalistische identiteitsbevestiging door solidariteit met Gaza. Hezbollah daarentegen heeft nog steeds hoge verwachtingen van degenen in de regio die willen dat de Libanese groep een totale oorlog tegen Israël begint.
Zogenaamde Abraham-akkoorden op ijs

President Joe Biden en de Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman bin Abdulaziz stoten op 15 juli hun vuisten in het Al-Salam-paleis in Jeddah. (Saudi Persbureau, Wikimedia Commons, CC BY 4.0)
Zelfs de meest vriendelijke Arabische regimes tegenover de VS hebben moeten reageren door de Abraham-akkoorden op te schorten. In de regeringen Trump en Biden was de spil (of het enige element) van het Amerikaanse beleid ten aanzien van het Arabisch-Israëlische conflict het aanmoedigen en bevorderen van de normalisatie tussen pro-Amerikaanse depots en Israël.
Door dit, althans voor een tijdje, op te schorten, heeft het Saoedische regime de Amerikaanse verslagen over zijn voornemens tot normalisering tegengesproken, wellicht omdat het zich bewust was van de Saoedische publieke opinie. oppositie voor een relatie met Israël.
De VS zullen blijven aandringen, maar de prijs voor acceptatie door Saoedi-Arabië zal hoger zijn (in termen van veiligheidsregelingen, import van geavanceerde Amerikaanse wapens en militaire technologie en zelfs een kernreactor in het koninkrijk). Het Saoedische regime zal ook grotere concessies aan Israël onttrekken; voorheen sprak de Saoedische feitelijke heerser, Mohammed bin Salman, alleen over het ‘versoepelen van het leven van palestijnen'.
De woede in bedwang houden
De Arabische publieke woede zal waarschijnlijk niet op uniforme wijze in de hele regio tot uiting komen. De publieke ontevredenheid over de Egyptische heerser over de economische ontberingen is toegenomen als gevolg van de samenwerking van zijn regime met Israël bij de belegering en wurging van Gaza.
In Jordanië werd de regering gedwongen een harder publiek standpunt in te nemen tegen de Israëlische oorlog om de publieke verontwaardiging over Gaza op te vangen (twee derde van de bevolking van Jordanië zijn oorspronkelijk Palestijnse vluchtelingen). De protesten buiten de Israëlische ambassade in Amman zijn de afgelopen dagen heviger geworden.
Zelfs Marokko, dat door de VS en Israël als loyale cliënt van de Mossad wordt behandeld, was getuige van vele demonstraties gericht op het afwijzen van normalisatie. In Tunesië en andere landen moeten de heersers hun verzet tegen normalisering herhalen, ondanks de promotie van dit thema door de Golfstaten (VAE-Saoedië) in hun media.
Na de Nakbah duurde het een aantal jaren van planning voordat de eerste tekenen van repercussies werden geregistreerd. George Habash en zijn kameraden aan de Amerikaanse Universiteit van Beiroet begonnen kort na hun verdrijving uit hun thuisland wraak te beramen. De Beweging van Arabische Nationalisten die Habash begin jaren vijftig oprichtte, nam ‘wraak’ als een van haar motto’s aan.
As'ad AbuKhalil is een Libanees-Amerikaanse hoogleraar politieke wetenschappen aan de California State University, Stanislaus. Hij is de auteur van de Historisch Woordenboek van Libanon (1998) Bin Laden, de islam en Amerika's nieuwe oorlog tegen terrorisme (2002) De strijd om Saoedi-Arabië (2004) en liep de populaire De boze Arabier bloggen. Hij twittert als @assadabukhalil
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Slecht gedrag lokt terugslag uit, waar die terugslag ook terechtkomt; dat is niet altijd waar gerechtigheid zou kunnen suggereren.
Veel slecht gedrag veroorzaakt veel terugslag.
De VS en West-Europa hebben eeuwenlang oceanen die op ons wachten, hoewel het onwaarschijnlijk is dat de meeste ooit zullen landen.
Het lijkt erop dat we geloven in de winsten van een permanente oorlog voor dominantie van de wereldcultuur over het volledige spectrum, voor maximale winsten en creatieve vernietiging voor renovatie. De wereldwijde heerschappij van een militaire beschermingsfraude, samen met de monotheïstische religie, is een verslaving die de menselijke samenleving naar de aarde brengt om de beschaving te laten overleven.
Wraak is nooit een goed idee.
‘Ze achten geen wetten die op wraak mediteren.’ (Thomas Kyd, De Spaanse tragedie)
Het ene grote onrecht wordt gevolgd door het andere, en de escalatie van wreedheden houdt nooit op.
Op een gegeven moment moet het gebod ‘heb uw vijanden lief’, op de juiste manier geïnterpreteerd, de overhand krijgen voordat er vrede kan komen.
Dit geldt ongeacht welke groepen we in gedachten hebben.
We kunnen het gevoel van onrechtvaardigheid begrijpen dat het verlangen naar wraak oproept, maar de oplossing is om een einde te maken aan de onrechtvaardigheden, en niet om ze nog groter te maken.
Ik vertrouw Israël noch Netanyahu in wat dan ook – en Joe Biden, hetzelfde geldt voor jou.
In plaats van te zeuren, kies je een Arabisch land waar je over zeurt en zeg je gedetailleerd:
1. Wat ze PRECIES moeten doen
2. Wat zouden de risico's en kosten zijn (sancties krijgen, kernwapens krijgen van Israël, etc.)
3. Hoe dit genocide zou stoppen als de VS dagelijks drie wapenvliegtuigen naar Israël blijven sturen.
Waarom houden Libanese/Arabische/Moslim-academici met fatsoenlijke banen in het Westen, als derde partij-waarnemer, ook al is hij geschokt door de genocide, ervan om andere Arabieren te vernielen?
Ik vind het onproductief en laf.
Onproductief, want als je het nog niet had gemerkt: het Westen heeft de gelederen gesloten om Israël te beschermen. En toch gooien jullie altijd modder naar de Arabieren in plaats van waar je het zou moeten gooien: Groot-Brittannië, de VS, Duitsland, Frankrijk en de EU zijn de trouwste aanhangers van Israël.
Het is laf omdat het aanpakken van de zionistische lobby in de VS zou betekenen dat je je baan verliest. Maar dat is het grootste probleem, niet de Arabische staten.
En waarom zouden ze helpen als je altijd over ze zeurt? Ze hebben Gaza elke keer herbouwd als Israël het eerder vernietigde. Jullie komen allemaal buitengewoon ondankbaar over.
De Libanese christelijke partijen, FPM, Kataeb etc. zijn de grootste die Libanon ondermijnen. In Palestina heb je de PA zelf die het verzet ondermijnt. Maar zeuren over Arabieren is veilig.
Ik wil niet te oud worden (ik ga naar 84), maar hoop wel de dag te zien waarop Israël zal kunnen oogsten wat het heeft gezaaid. WIE zijn de dieren? Zelfs dieren gedragen zich niet zo.
Het is algemeen bekend dat de VS Israël al tientallen jaren steunen. Zie onder meer de verschillende van James Bamford
werken en onder veel regeringen. Deze steun en de politieke wurggreep van het Amerikaanse beleid (sindsdien
Harry Trumans steun voor het Israëlische lidmaatschap van de VN leeft voort. De regering-Biden blijft het goede voorbeeld geven
dat beleid en de immuniteit van Israël in vrijwel alle zaken, inclusief het stelen van “NUMEC”-kernproeven
en dergelijke (regering Obama).
Bevrijd Palestina!
Staakt-het-vuren in Palestina Joe Biden – jij hebt de macht!!
De wereld zal nooit vergeten wat de VS en Israël in Gaza hebben gedaan, maar veel mensen in de VS zullen nooit weten wat er werkelijk is gebeurd, omdat onze nieuwsorganisaties zijn opgepakt door de rijke elites die oorlog aanwakkeren. Maar de rest van de wereld weet het, en de terugslag zal ernstig en langdurig zijn.
Eigenlijk maak ik me meer zorgen over False Flag-gebeurtenissen. Kijk waar 9-11 door slechte mensen voor werd gebruikt. Palestina had het wettelijke recht op verzet (hoewel dit wordt ontkend), maar wat waren de kosten? De arme mensen in de VS zijn het eens met de arme mensen in het Midden-Oosten. Wij willen geen oorlog. Wij zijn het niet eens met deze genocide. Wij willen onze kinderen niet zien sterven, en wij willen ook niet dat zij hun kinderen zien sterven. Het zijn de psychotici die verlangen naar een wereldoorlog, niet de algemene bevolking. Het is in geen enkel land de meerderheid van de mensen, ondanks wat de media mensen proberen te laten geloven of de emoties van mensen aan te wakkeren. Woede moet gericht zijn op de fouten en onrechtvaardigheid, niet op de mensen. De individuen die verantwoordelijk zijn voor de misdaden moeten ter verantwoording worden geroepen, niet de algemene bevolking. Hoe zal het anders ooit veranderen?
De Arabieren gaan niemand aanvallen! Ze weten dat zij en hun kinderen verdampt zullen worden. Ze zijn niet dom. Het enige waar ze van dromen is naar Amerika komen en bloeien.
Zeuren over Arabieren is de favoriete sport van westerse academici, die te lef hebben om de strijd aan te gaan met de zionistische lobby. Ze doen alsof ze iets doen door voor het laaghangende fruit te gaan, waardoor ze niet worden ontslagen. Ze zeggen nooit wat de Arabieren precies zouden moeten doen of hoe dit Israël zou tegenhouden. Het laatste wat de Palestijnen nodig hebben is dat de rijke Arabieren eindigen zoals Irak etc. Zij zijn degenen die altijd betalen voor de wederopbouw.
absoluut. geweld roept alleen maar geweld op, “wij” willen geen oorlog. tenslotte cui bono? met ‘Gladio B’ nog steeds in de buurt zullen er valse vlaggen zijn, er zal wraak zijn en meer dood en ellende, maar het zullen ‘ons’ zijn, normale mensen die vrede willen en een kans om onze kinderen op een fatsoenlijke manier groot te brengen, die dat wel zijn. gericht. mensen zijn slimmer dan dat, dus laten we alsjeblieft naar vreedzame oplossingen zoeken.
hxxps://wikispooks.com/wiki/Operation_Gladio/B
Fantastisch, precies commentaar, Voltaria Voltaire.
Degenen die pathologisch gevaarlijk zijn voor de rest van ons mogen nooit macht krijgen, of rijkdom die voldoende is om dergelijke macht te kopen.
Het tijdperk van het goddelijke recht op geld, beoefend door de kolonialen – Rijken van geweld, uitbuiting en boosaardig bedrog moeten eindigen, anders zal de mensheid ophouden te bestaan.
Ja! Ja! Ja! Goed gezegd." Het tijdperk van het goddelijke recht op geld” à la koloniale mentaliteiten en instellingen moet eindigen.
Bedankt voor je reactie Voltaria Voltaire. Ik zou willen dat meer mensen in het Westen in opstand zouden komen tegen deze nieuwste vorm van genocide, tegen regimeverandering en tegen het verraad van de Verenigde Staten en andere landen aan de gewone mannen en vrouwen, in plaats van hen keer op keer voor te stemmen.