De diepe crisis van de Amerikaanse democratie is niet alleen de schuld van één partij, schrijft Nat Parry. De De bezorgdheid over het verlies van de democratie in de Verenigde Staten gaat feitelijk over de partijgrenzen heen.
Anti-Trump-bijeenkomst buiten het Amerikaanse Hooggerechtshof in Washington op 8 februari, tijdens argumenten over het verwijderen van de Republikeinse koploper uit de stemming in Colorado. (Elvert Barnes, Flickr, CC BY-SA 2.0)
By Nat Parry
Speciaal voor consortiumnieuws
HIn de aanloop naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2024 heeft een opiniepeiling van Quinnipiac uitgewezen dat het ‘behoud van de democratie’ de grootste zorg van de Amerikaanse kiezers is, net vóór de immigratie en de economie.
In totaal 21 procent van de respondenten zei dat democratie is het grootste probleem van het land, waarbij klimaatverandering, gezondheidszorg, misdaad, raciale ongelijkheid en internationale conflicten ver achterblijven.
De focus op democratie lijkt – op het eerste gezicht – goed nieuws te zijn voor Joe Biden, waarbij aanzienlijk meer Democraten dan Republikeinen dit als hun belangrijkste probleem noemen (respectievelijk 32 procent en 13 procent).
Dienovereenkomstig heeft de president ‘het verdedigen van de democratie’ tegen de veronderstelde dreiging die uitgaat van Donald Trump tot een centraal thema van zijn herverkiezingscampagne gemaakt.
Er staat een memo voor de campagnestrategie van Biden identificeerde Trump als ‘een existentiële bedreiging voor de democratie’, en Biden, die zichzelf opwerpt als het enige bolwerk dat de natie tegen tirannie beschermt, heeft beweerd dat Trump ‘een dictator wil zijn’.
Om het punt duidelijk te maken, ging Biden begin januari naar Valley Forge, Pennsylvania, om de historische locatie van de Revolutionaire Oorlog te gebruiken als achtergrond om supporters te verzamelen.
In een campagne toespraak Biden, bedoeld om ook de derde verjaardag van de inbreuk op het Capitool op 6 januari te vieren, noemde de verdediging van de democratie ‘de meest urgente kwestie van onze tijd’ en beweerde dat Trump ‘bereid is onze democratie op te offeren en zichzelf aan de macht te brengen. ”
“Of democratie nog steeds de heilige zaak van Amerika is, daar gaat het bij de verkiezingen van 2024 om”, zei Biden.
Het probleem voor Biden is echter dat de bezorgdheid over het verlies van de democratie in de Verenigde Staten de partijgrenzen overschrijdt.
Slechts 38 procent van de Amerikanen tevredenheid uiten met het niveau van de democratie in hun land, en hoewel uit de Quinnipiac-enquête bleek dat de Democraten dit als hun belangrijkste probleem beschouwen, zijn er sterke aanwijzingen dat de Republikeinen er net zo – zo niet meer – gepassioneerd over zijn dan de Democraten.
Democratie kloof
Donald Trump en Joe Biden, officiële portretten van Wikipedia. (Andrea Widburg, Flickr, publiek domein)
A 2022-enquête gevonden dat 33 procent van de liberalen gelooft dat ze de Amerikaanse politiek substantieel kunnen beïnvloeden, maar dat slechts 22 procent van de conservatieven daar hetzelfde over denkt.
Het was misschien dit gevoel, gecombineerd met een diep gebrek aan vertrouwen in het kiesstelsel, dat de fervente aanhangers van Trump ertoe bracht het Capitool aan te vallen en de goedkeuring door het Congres van de verkiezingsresultaten op 6 januari 2021 tijdelijk stop te zetten.
Hoewel deze ‘opstand’ in de hoofden van veel Democraten bevestigde dat Trump er alles aan zou doen om de macht te behouden, was dit in de hoofden van veel Republikeinen een principiële verdediging van de republiek.
Als Proud Boys-lid Marc Bru zei nadat hij een gevangenisstraf van zes jaar kreeg voor zijn rol in het protest van 6 januari: “Je kunt me honderd jaar geven en ik zou het helemaal opnieuw doen.”
Ongeacht de identificatie van de partij is het duidelijk dat een grote meerderheid van de mensen in het hele politieke spectrum het gevoel heeft weinig tot geen controle te hebben over wat gezien wordt als een regering die grotendeels geen verantwoording hoeft af te leggen.
Over een breed scala aan kwesties bestaat het tastbare gevoel dat de standpunten van gewone burgers routinematig worden genegeerd door de heersende elite.
Deze gevoelens worden ondersteund door academische wetenschap, waarbij onderzoek door Martin Gilens van Princeton University en Benjamin I. Page van Northwestern University heeft vastgesteld dat de publieke opinie een verwaarloosbare impact heeft op het overheidsbeleid.
‘Gewone burgers hebben weinig tot geen onafhankelijke invloed’ Pagina zegt, waarbij wordt opgemerkt dat wanneer 60 tot 70 procent van de Amerikanen voorstander is van een bepaalde beleidsverandering, die verandering slechts in ongeveer 40 procent van de gevallen is doorgevoerd.
Wat volgens Gilens en Page het beleid beïnvloedt, is niet de publieke opinie, maar particuliere rijkdom.
In een boek uit 2017 getiteld Democratie in Amerika?schrijven ze dat “door middel van campagnebijdragen, lobbyen, invloed op het publieke debat en andere middelen rijkdom kan worden vertaald in politieke macht.” De historische niveaus van welvaartsongelijkheid in Amerika zorgen ervoor dat de politieke macht in relatief weinig handen is, benadrukken ze.
Terwijl Gilens en Page tientallen jaren aan gegevens uit duizenden opiniepeilingen en federale beleidsbeslissingen onderzochten om hun conclusies te onderbouwen, lijken de meeste gemiddelde mensen deze kloof in de democratie op een diepgeworteld niveau te begrijpen.
Velen van hen geven het uit de hand gelopen campagnefinancieringssysteem van Amerika de schuld omdat het de stemmen van de gemiddelde burger buiten spel zet, waarbij ongeveer 85 procent van de Amerikanen geloven dat de kosten van politieke campagnes goede mensen ervan weerhouden zich kandidaat te stellen voor een ambt.
Uit peilingen blijkt ook consequent dat Amerikanen – althans in theorie – meer stemopties steunen dan die welke het tweepartijenstelsel biedt.
De afgelopen jaren heeft meer dan 60 procent van de Amerikanen dit gedaan hebben aangegeven dat de Republikeinse en Democratische partijen ‘zo slecht werk leveren’ in het vertegenwoordigen van het Amerikaanse volk dat ‘een derde grote partij nodig is’.
Ondanks deze onvrede blijven derde partijen en onafhankelijke partijen echter moeite hebben om grip te krijgen.
In dezelfde Quinnipiac-enquête waaruit bleek dat ‘het behoud van de democratie’ het belangrijkste probleem was waarmee het land te maken kreeg, kregen de Groene Partij-kandidaat Jill Stein en de onafhankelijke kandidaat Cornel West elk slechts 3 procent steun, terwijl de onafhankelijke Robert F. Kennedy Jr. 15 procent kreeg.
Hoewel deze cijfers misschien niet overeenkomen met de ruim 60 procent die extra opties wenst, moet worden opgemerkt dat het campagneseizoen nog vroeg is en dat als het om RFK Jr. gaat, zijn opiniepeilingen hem in ieder geval zouden kunnen helpen om in de top te komen. presidentiële debatten op televisie uitgezonden, wat zijn profiel aanzienlijk zou versterken.
De Commissie voor Presidentiële Debatten heeft historisch gezien 15 procent steun gebruikt als drempel om onafhankelijke kandidaten en kandidaten van derde partijen in de debatten toe te laten, dus – ervan uitgaande dat ze hun regels niet veranderen – is de kans groot dat er meer dan twee mensen aanwezig zullen zijn. dit jaar het podium.
Ondemocratische tendensen
Kennedy tijdens een campagnebijeenkomst in Phoenix in december 2023. (Gage Skidmore, Flickr, CC BY-SA 2.0)
Maar zelfs met enkele vroege, veelbelovende aanwijzingen voor meer gedemocratiseerde verkiezingen wijzen andere trends in de tegenovergestelde richting.
Als teken dat de Democraten zich steeds meer zorgen maken over Kennedy's campagne, heeft het Democratic National Committee op 9 februari een klacht ingediend bij de Federal Election Commission, waarin werd beweerd dat de American Values 2024 PAC op onjuiste wijze coördineert met de Kennedy-campagne om hem te helpen bij de staatsstemmingen. .
As Polityczno meldt“Het is onwaarschijnlijk dat de klacht ergens toe zal leiden”, aangezien de hopeloos verdeelde FEC bijna altijd in een impasse zit wat handhavingskwesties betreft, “maar het geeft aan dat de nationale democraten hun inspanningen opvoeren om Kennedy, de huidige leidende presidentskandidaat van de niet-grote partij, aan te vallen vanwege angsten dat hij bij de verkiezingen van dit jaar stemmen kan wegsluizen van president Joe Biden.”
Hoewel het niets ongebruikelijks is dat de twee grote partijen proberen onafhankelijke partijen en derde partijen van de stembiljetten te verwijderen, is wat de Verkiezingen 2024 uniek maakt, dat de waarschijnlijke Republikeinse kandidaat ook het doelwit is van verwijdering.
In een Hooggerechtshof van Colorado in december 2023 beslissing Trump diskwalificeren van de stemming in de belangrijkste strijdstaat, was een meerderheid die dat oordeelde
“De gebeurtenissen van 6 januari vormden een gezamenlijk en publiekelijk gebruik van geweld of de dreiging met geweld door een groep mensen om de Amerikaanse regering te hinderen of te verhinderen de acties te ondernemen die nodig zijn om de vreedzame machtsoverdracht in dit land te bewerkstelligen.”
De rechtbank oordeelde ook dat Trump “het gemeenschappelijke onwettige doel van de opstandelingen, namelijk het voorkomen van de vreedzame machtsoverdracht, heeft gesteund of bevorderd”, namelijk door hen “aan te sporen te strijden om de goedkeuring van de presidentsverkiezingen van 2020 te voorkomen”. .”
Om deze reden verklaarde de rechtbank dat Trump niet in aanmerking komt om president te worden op grond van artikel 3 van de grondwet en daarom niet op het stembiljet mag worden vermeld.
Nog steeds geschokt door de gebeurtenissen van 6 januari 2021, zullen veel Amerikanen drastische maatregelen als deze gerechtvaardigd achten om de Amerikaanse democratie te versterken.
Het valt nog te bezien of het Amerikaanse Hooggerechtshof deze beslissing van kracht laat, maar op basis van de ondervragingen van de rechters tijdens de hoorzitting op 8 februari hebben rechtbankwaarnemers lijken te denken dat het waarschijnlijk de Colorado-uitspraak zal ongedaan maken.
Ongeacht wat er bij het Hooggerechtshof gebeurt, is de trend echter duidelijk: door gebruik te maken van de rechtbanken en alle andere methoden die ze tot hun beschikking hebben, zijn de Democraten bereid om ongekende acties te ondernemen om ervoor te zorgen dat de ‘heilige zaak’ van de democratie op vrijwel elk moment wordt verdedigd. kosten.
Democratie onder vuur
Voormalig democraat Tulsi Gabbard aanvaardt deze redenering niet. In plaats van de democratie te verdedigen tegen potentiële tirannen, gelooft Gabbard dat de elites zo bang zijn dat Amerikanen bij de verkiezingen van 2024 de ‘verkeerde’ keuze zullen maken, dat ze besloten hebben de kiezers tegen zichzelf te beschermen door ‘onze democratie te vernietigen en onze vrijheid weg te nemen. ”
In een toespraak vorige week Tijdens de Conservatieve Politieke Actieconferentie verklaarde Gabbard dat ‘onze democratie wordt aangevallen’, en dat degenen die haar aanvallen dit doen ‘in naam van het redden van onze democratie’.
Het zijn “de Democratische elite en de moeraswezens in Washington die er alles aan doen om ons, het Amerikaanse volk, af te houden van iets heel simpels: de vrijheid hebben om te kiezen wie we onze volgende president willen zijn”, waarschuwde Gabbard.
“En het is door hun daden duidelijk dat ze geen respect voor ons hebben en dat ze geen respect hebben voor onze rechten als burgers van deze democratische republiek”, zei ze.
Wat ook duidelijk is, is dat naarmate de verkiezingen van 2024 steeds heviger worden, het historische niveau van wantrouwen tussen de politieke facties van Amerika zal blijven groeien.
Nu beide partijen elkaar zien als ernstige bedreigingen voor de republiek en geen van beide partijen een volledig duidelijk begrip verwoordt van hoe de democratie feitelijk wordt uitgehold, zouden de oplossingen die zij bepleiten heel goed tot gevolg kunnen hebben dat deze verder wordt uitgehold.
Nat Parry is de auteur van het komende boek Samuel Adams en de vagebond Henry Tufts: deugd en ondeugd in het revolutionaire tijdperk. Hij is redacteur van Amerikaanse verzendingen: een lezer van Robert Parry.
De meningen die in dit artikel worden geuit, kunnen al dan niet een weerspiegeling zijn van die van Consortium Nieuws.
'Democratie' beet in het stof op de dag dat bedrijven begonnen te regeren…Amerika en de rest van de 'democratische' wereld.
Een kiezer moet degene zijn die bepaalt welke kandidaten zijn of haar stem steunt en tegenspreekt. Bij een verkiezing van N-kandidaten voor één zetel of ambt wordt kiezers die zich met minder dan N-1 willen verzetten, verteld dat ze het op één hoop moeten gooien. Hun wordt het recht ontzegd een stem uit te brengen die hun politieke oordeel weerspiegelt. Maar andere kiezers, degenen die precies één kandidaat willen steunen en zich tegen de rest willen verzetten, mogen de stem uitbrengen die hun oordeel weerspiegelt. Dus het systeem ontzegt de kiezers gelijkheid van invloed, van de ene kiezer tot de andere. Dit creëert een gevangenendilemma dat mensen de valse indruk geeft dat ze een prikkel hebben om een “kleiner kwaad” te steunen dat geld of roem geniet. De valse indruk wordt een self-fulfilling prophecy. De valse indruk dwingt tot mindshare via de effecten van het Prisoner's Dilemma (PD). Het wordt keer op keer omschreven als “realistisch” en “wiskunde”. Dit alles kan worden tegengegaan door te zorgen voor gelijkheid in het stemhokje, van de ene kiezer tegen de andere, wat hoe dan ook zou moeten worden geboden omdat het een recht is in een representatieve republiek. Zelfs voor iemand die niet begrijpt hoe de PD de mentaliteit en sociale interacties van mensen verstoort, moet de vraag relevant blijven: welke gronden er zijn om iemand te vertellen welke stem hij moet uitbrengen in plaats van dat aan de kiezer over te laten. Welke gronden zijn er om de stemmen van sommige kiezers te accepteren zoals zij die willen uitbrengen, maar tegen anderen te zeggen: nee, je kunt niet stemmen zoals jij je voelt of oordeelt. U moet kiezen uit opties die niet overeenkomen met uw politieke standpunt. Dit is niet moreler dan het uitsluiten van sommige kiezers vanwege hun huidskleur. Het is een andere discriminatieregel, maar het is nog steeds een immorele vorm van discriminatie.
Wij hebben nooit democratie gehad. In het begin bestond er een ongemakkelijke wapenstilstand tussen de machtigere bendes, maar tegen het einde van de 19e eeuw begon het vermogen van de elites om via het kapitalisme grote rijkdommen te vergaren een einde te maken aan het vermogen van de massa om het bestuur te beïnvloeden. Arbeidswetten en sociale vangnetten waren in de jaren dertig, veertig en vijftig de laatste overblijfselen van de economische democratie. Sinds dat tijdperk kunnen we de burgerrechten zodanig veranderen dat geen enkele nieuwe wet de economische status quo voor de top aantast. Partijdige Amerikanen schreeuwen bloedige moord uit op hun grote partijgenoten over belangrijke en frivole kwesties, en maskeren het feit dat het land wordt bestuurd door en/of voor financiële criminelen die niet alleen de VS, maar ook het grootste deel van de rest van de wereld voor de korte termijn leeghalen. winst.
Zelfs als er een weg naar democratie zou zijn via electorale politiek, weigeren we een betrouwbaar kiesstelsel te hebben. In veel gevallen gebruiken we machines om op te stemmen, en in veel gevallen machines om de stemmen op te tellen. Deze machines draaien op eigen software. We hebben alleen verkiezingen zodat mensen tegen zichzelf kunnen zeggen dat ze in een democratische staat leven. De PR-afdeling is de belangrijkste onofficiële kabinetszetel voor degenen die aan de macht zijn.
“De rechtbank oordeelde ook dat Trump het gemeenschappelijke onwettige doel van de opstandelingen, namelijk het voorkomen van de vreedzame machtsoverdracht, ‘steunde of bevorderde’, namelijk door hen ‘aan te sporen te strijden om de certificering van de presidentsverkiezingen van 2020 te voorkomen’. verkiezing.""
Dat de meerderheid van het Hooggerechtshof van een staat zo’n duidelijk politiek ingestelde en analfabete mening over het Eerste Amendement heeft, is verbazingwekkend. Mensen ‘aansporen’ om te ‘vechten’ voor hun rechten en democratie is wat ELKE politieke/sociale leider de hele tijd doet. En meestal vertellen ze mensen dat ze dit op de locatie van de doelgroep moeten doen, in dit geval de Hoofdstad. Hoe onverstandig, cretineus en corrupt hij ook is, Trump heeft hier letterlijk niets verkeerds gedaan met betrekking tot de idiotie en oproer die een opstand wordt genoemd!
De passie van de Democraten voor de democratie is verbazingwekkend hypocriet, niet alleen in het licht van alles wat ze doen om ervoor te zorgen dat de kiezers van Trump geen stem of kandidaat hebben, maar ook omdat ze hetzelfde doen met betrekking tot Cornel West, Jill Stein, RFK, Jr. dat zij dit al sinds de verkiezingen van 2000 doen. Het veiligstellen van het verkiezingsproces is voor hen een gruwel, omdat het faciliteren van verkiezingsfraude een geloofsartikel is geworden, waarbij het oogsten van stembiljetten een kunstvorm is die de Republikeinse Partij nu overweegt na te volgen.
Het is absurd dat de Dem Partij, een particuliere organisatie die niet eens de moeite neemt om pro forma voorverkiezingen te houden en die van plan is de volgende president te ‘zalven’, zichzelf de verdediger van de democratie noemt. Even absurd is dat iedereen die twee grijze cellen tegen elkaar moet wrijven, deze onzin koopt (mooi woord).
In 2016 was het een soortgelijke situatie. Trump won feitelijk de voorverkiezingen waaraan hij deelnam – tot grote ontsteltenis van de elites van beide partijen – terwijl de Democraten die van hen heen en weer gooiden om Sanders buitenspel te zetten. De Democraten en anderen spanden toen samen om hem op elke mogelijke manier ten val te brengen. Nogmaals, het is ongelooflijk dat “links” – zogenaamd slimmer??? – hiervoor viel, viel voor RussiaGate, meedeed aan de Pink Pussy-hysterie, enz. Ik herkende het spel dat gespeeld werd zodra ik een kwestie na de verkiezingen zag van Harper's magazine met een afbeelding van Trump achter de tralies.
Hoe meer de Dem-partij probeert de gevaarlijke, krankzinnige oplichter-pop Biden over de finish te duwen terwijl hij vals tegen Trump schreeuwt, des te duidelijker wordt de rotting. Veel Trump-stemmen zullen proteststemmen zijn. Degenen die op Biden stemmen, zullen “Nooit Trump” TDS-slachtoffers zijn. In de laatste groep bevinden zich, vreemd genoeg, enkele van onze best opgeleide individuen in onze kiezersbasis. Ze sturen met plezier hun stembiljetten per post in met de X voor Biden zonder dat er nare vragen in hun NYT-lezende gedachten opkomen.
De Democraten stonden en staan nog steeds aan de verkeerde kant van de Amerikaanse geschiedenis.
Indiase genocide: check
Andere genociden over de hele wereld: check
Slavernij (nog steeds grondwettelijk toegestaan voor gevangenen): check
Tegen vrouwenkiesrecht: check
Het verbergen van de criminaliteit van bloeddorstige, baby-moordende oorlogsmisdadigers: check
Het mogelijk maken van misdrijven van de CIA, de FBI en de NSA die tientallen miljoenen onschuldige mensen over de hele wereld hebben gedood en nog steeds voortzetten, plus het omverwerpen van democratisch gekozen regeringen die de belangen van hun volk vertegenwoordigen in plaats van de Amerikaanse bedrijfsbelangen: check
De pure gal van de neoliberale Ivy Dems-bewering ‘het minste van twee kwaden’. Kan hun minachting voor ons gewone boeren nog duidelijker zijn?! De onvriendelijke overname (en uitkoop met vreemd vermogen) van de D-partij was eind jaren zeventig op gang; het was niet eenvoudigweg het gevolg van een of andere “aanpassing” aan de Reagan-jaren '70. Ik weet het omdat ik met ze heb gevochten. Vervolgens dumpten ze de New Deal en verlieten ze de arbeidersbeweging – en daarmee de meerderheid (minstens 80% en realistischer gezien 60%) van de Amerikanen. Wat deden de D's voor Rust Belt-werknemers? Niets. Wat hebben ze gedaan met de Wall Street-varkens die de crash van '75 veroorzaakten? Niets. Kijk naar de donorlijsten... dus wiens belangen tellen? Zakelijk uiteraard. Maar ook de elite administratieve en adviseur Ivy League-afgestudeerden die het mondiale financiële systeem dienen.
Zoals de critici opmerken: een stapel geld levert niets op. Wat de echte economie wordt genoemd, de daadwerkelijke fysieke productie van goederen en diensten, is de afgelopen dertig jaar terzijde geschoven ten gunste van de abstractie die bekend staat als geld en de machinaties van financiën. Vergeet nooit onder wiens toezicht NAFTA en deregulering plaatsvonden. Of de steun van de D-elite voor de WTO. Ik ben er trots op dat ik in 1999 heb deelgenomen aan de anti-WTO-'Slag om Seattle', die de Europese neoliben diep heeft geschokt. Maar blijkbaar vindt de Dem-elite nog steeds dat een economisch systeem dat alleen voor een paar mensen werkt, prima is.
Wat mij heeft verbaasd, is waarom deze regering een bondgenootschap zou sluiten met het PNAC-imperium, waarbij Dick Chaney neoconservatieven trainde, zoals degenen die Biden’s ministerie van Buitenlandse Zaken leiden. Ik vermoed dat het te maken heeft met de financiële duivels (nu is er het kwaad!) die bang zijn voor wat gaat komen. Het manipuleren van andermans geld en het doorsijpelen ervan zal niet lang meer duren. Wat alleen maar een terugkeer naar een groot imperium oplevert zoals vóór 1914, een periode waar met weemoed naar werd gekeken door de Oostenrijkse econschool die de WTO bedacht.
Democratie gaat over veel meer dan stemmen. Het gaat over voordeel dat alleen voortkomt uit onze aangeboren talenten en wat we ermee doen – niet uit invloed, identiteit of rijkdom (inclusief de onlangs veredelde ‘intergenerationele rijkdom’ – wat kolonisten wilden beperken, althans in theorie). Stemmen in de VS is klassenstrijd, bedoeld om ons status quo te houden. Het is gecastreerd.
Word wakker, Amerikanen, u heeft GEEN inspraak in de algemene verkiezingen voor het presidentschap, tenzij de staat waarin u woont u heeft gevraagd een van zijn kiezers te zijn. DRUK OP DE GOUVERNEUR EN STAATSVERTEGENWOORDIGERS om beide onafhankelijk te zijn van het waardeloze duopolie in de volgende cyclus en ALLEEN KIESKEUREN TE SELECTEREN DIE NIET MET genoemd duopolie zijn geassocieerd. ELKE EERDERE kiezer moet worden gediskwalificeerd voor selectie. Er moet een samengestelde lijst met voorbeeldselecties worden verstrekt.
Zoek ‘vloeibare democratie’ eens op.
Als u ENCYST over een representatieve regering, schakel dan op zijn minst Frohnmayer Balance in om te beslissen over een “vertegenwoordiger” of een leidinggevende. gelijke stem
Jouw keuzes in een Amerikaanse ‘democratie’
Kandidaat A: Oorlog met Rusland en 100 miljard dollar aan Oekraïne.
Kandidaat B: Genocide tegen de Palestijnen en 100 miljard dollar voor Israël.
Ken je rechten
Dit is een aankondiging van overheidswege... met gitaar!
Ken je rechten
Alle drie
Nummer een
Je hebt het recht om niet gedood te worden
Moord is een misdaad
Tenzij het gedaan werd
Door een politieagent
Of een aristocraat
Ken je rechten
Kandidaat Obama: draai naar de Stille Oceaan en $100 miljard naar Taiwan.
“Democraten zijn bereid om ongekende acties te ondernemen om ervoor te zorgen dat de “heilige zaak” van de democratie tegen vrijwel elke prijs wordt verdedigd.”
Ironie, toch? Omdat zij de regering controleren, zijn de Democraten op dit moment de belangrijkste aanvallers van de democratie (het weinige dat er eigenlijk is, vergeleken met Gilens en Page). Zij zijn verantwoordelijk voor de golf van censuur, vooral op de sociale media; ze vallen de toegang tot stembiljetten van zowel derde partijen als Republikeinen aan; en ze bestoken Trump, hun belangrijkste tegenstander bij de komende verkiezingen, met verzonnen strafrechtelijke aanklachten. Vooral dat laatste is flagrant; Ik geloof niet dat dit al eerder is gebeurd – het wordt in verband gebracht met de meest flagrante dictaturen van de derde wereld.
s
Dat gezegd hebbende, denk ik niet dat de Republikeinen het beter zouden doen. Het beste bewijs is de weigering van Trump om de uitslag van een verkiezing te accepteren. Hij slaagde er niet in om zelfs maar één rechter ervan te overtuigen dat de resultaten vervalst waren. Maar op dit moment is de os van de Republikeinen doorboord, dus zij zijn het die schreeuwen.
Democratie? Welke democratie?
Hij slaagde er niet in om zelfs maar één rechter ervan te overtuigen dat de resultaten vervalst waren. Maar op dit moment wordt de os van de Republikeinen doorboord, dus zij zijn degenen die schreeuwen.
Democratie? Welke democratie?”
Ik geloof dat dit onjuist is.
De aanklagers werd “permanent” geweigerd.
Het feitelijke bewijs voor stemfraude is nooit door een rechtbank onderzocht.
Ik vind het geweldig dat Trump “rally” verwijderd is! Drie mensen?
En blijkbaar is het vereist dat de staatssecretarissen van Maine kaal zijn. Gebrek aan activiteit onder de haarzakjes?
Wanneer was de laatste keer dat het ertoe deed of Team D of Team R het Congres of het Witte Huis controleerde? Wat er ook gebeurt, het enige dat we krijgen is meer oorlogvoering, meer armoede, meer daklozen en meer privileges voor de rijkste 1% van de bevolking. De bestuurspraktijk van beide teams is zeer autoritair. Het is niet beter dan China of Rusland, ondanks de hele Koude Oorlog: dood de ch*nks, dood de r*sskies-retoriek.
En ze denken nog steeds dat ze in een democratie leven!
1. Er is weinig daadwerkelijke vertegenwoordiging van de kiezers door de gekozenen.
2. Er is vrijwel geen transparantie van de feitelijke bestuursprocessen.
3. Er is vrijwel geen verantwoordelijkheid voor slechte beslissingen en slechte resultaten.
Zonder deze drie kan er geen gezonde democratie bestaan
De kans op echte verkiezingen in november moet klein zijn, maar dit is geen strijd die we ongestraft kunnen opgeven.
De grote contingent die de verkiezingen blokkeert, is de neoconservatief-neoliberale factie. Dit is nu de kern van beide grote officiële partijen. Trump staat hier niet helemaal achter, maar wil verder alleen maar wanorde bestrijden.
De neoliberale neoconservatieven voeren nu nauwer leiding aan de Democratische Partij, die historisch gezien een grotere bedreiging voor hen vormde. De huidige partij heeft actie ondernomen om primaire uitdagingen te blokkeren en andere kandidaten uit de stembus te houden.
In de laatste cyclus ‘voorspelden’ ze dat de verkiezingen zouden worden uitgedaagd, maar de Republikeinse ‘uitdaging’, voor zover die kwam, was opmerkelijk halfslachtig en slecht voorbereid. Tot aan de verkiezingsdag waren de Republikeinse klachten gericht op de per post uitgebrachte stemmen en werden de gebruikelijke pogingen ondernomen om zich op rechteloze kiezers te richten. Na de verkiezingsdag bleef Giuliani onzin spuwen over stemtelmachines ‘die toebehoorden aan Hugo Chavez’, en de kwestie van de post-in werd merkwaardig (en gelukkig) geschrapt. Het 1/6 “evenement” werd opgevoerd, zoals nu behoorlijk goed gedocumenteerd is.
Het is duidelijk genoeg dat de CIA niet naar Chavez hoeft te gaan voor de software om de stemmen te wijzigen, en we weten ook dat iets soortgelijks dat jaar werd gebruikt in een Democratische voorverkiezing, door een zogenaamd ‘verkeerd algoritme’. Maar nu heeft dezelfde partij geadverteerd dat ze bang zijn voor ‘deep fake’-video’s die hen in verband brengen met misdaden om de verkiezingen te beïnvloeden. Is dit slechts een algemeen salvo, of wat kan er gepland zijn?
Er staan dingen klaar voor een grote machtsgreep. Dit zou wel eens het jaar kunnen zijn waarin we de handschoenen uittrekken.
Deze opmerkingen zijn ter plaatse.
Bedankt iedereen. Ik voel me nu niet zo in de minderheid
Zoals Gilens en Page in hun twintig jaar durende onderzoek hebben aangetoond, bestaat er geen democratie in een oligarchisch systeem. De twee zijn antithetisch. Omdat beide grote partijen worden gecontroleerd door de oligarchie, hebben ze geen prikkel of vermogen om de democratie te herstellen. Alleen door kandidaten voor te stellen die de corrumperende invloed van grote bedrijfsfinanciering weigeren, kunnen we beginnen terug te nemen wat van het volk is; Onze overheid. Degenen die onze regering gevangen hebben genomen, zullen niet zonder slag of stoot loslaten. Er staat ons een enorme strijd te wachten. Reken niet op de Ds of Rs om ons te helpen. Ze lijken er hopeloos van overtuigd dat hun merk Kool-Aide het antwoord is.
De meest verraderlijke vorm van propaganda van de afgelopen paar eeuwen is de Orwelliaanse fictie dat verkiezingen überhaupt iets met democratie te maken hebben. Aristoteles schrijft in zijn serie Politiek heel duidelijk dat de oude democraten verkiezingen beschouwden als een instituut van de oligarchie, omdat zij uitsluitend uit een welgestelde laag van de samenleving kozen om over anderen te heersen. Dat is de reden waarom democraten hun ambtenaren kozen via een willekeurig loterijsysteem dat bekend staat als loting, en niet via verkiezingen. Je hoeft niet verder te kijken dan dat onderzoek van Gilens en Paige uit 2014 om te zien dat onze regering objectief en empirisch functioneert als een oligarchie waarin de welvarende elites en hun belangengroepen het overheidsbeleid bepalen, maar de gemiddelde burger een minuscuul, statistisch niet van elkaar te onderscheiden systeem heeft. impact vanaf nul. Maar dit is niet slechts een functie van deze of gene miljardair die geld naar de ene of de andere politicus sluist; dit is gewoon hoe verkiezingen hoe dan ook functioneren. Dit is hoe democratie ook millennia lang door anderen werd begrepen na de Griekse Klassieke periode. Het is pas tijdens de liberale revoluties die het feodalisme omverwierpen en vervingen door de moderne republieken, gemodelleerd naar de oligarchische regering in Rome, dat deze oorspronkelijke definitie van democratie werd verdraaid en omgekeerd om het historische tegendeel te betekenen.
In plaats van de democratie verloren te hebben, hebben we die in het begin nooit gehad.
Fantastische opmerking… Ik ben al heel lang een voorstander van verdeling als middel om volksvertegenwoordigers (lokaal en binnen de federale overheid) voort te brengen.
Maar we zijn een uitzonderlijke democratie, weet je, tenminste, dat hebben de meesten geleerd te geloven …
We VOELEN niet alleen dat we geen controle hebben over de regering van het rijk. We weten dat we dat niet doen! Iedereen die nog steeds gelooft dat de VS een democratie is, is een dwaas.
Derde partijen strijden tegen de talrijke en lastige wegversperringen om grip te krijgen, wegversperringen die worden ondersteund door de Zakenpartij met haar Democratische en Republikeinse flanken. Deze wegversperringen zijn een gruwel voor een echte democratie. Een regenboog van behoeften samenpersen in twee stromen. Nauwelijks representatief voor het volk.
Het is verfrissend om te zien hoe andere mensen door de corp/miljardair-media nep-scriptverhalen doorzien waarin ze hun bezorgdheid uiten over het “behoud van de democratie” toen de aanvallen jaren geleden begonnen, zonder Trump
Opgemerkt moet worden dat het fantastische Michael Parenti-boek “Democracy for the Few” enkele decennia aan het werk van Page & Gilens voorafging. Parenti heeft het allemaal lang geleden beschreven.
De Dem-partij heeft tijdens de Clinton-jaren werkende mensen uitverkocht en is nooit meer hersteld. Nu heeft het alleen maar gonadale ID-politieke cultuuroorlogen om bepaalde facties aan te moedigen; het is ook min of meer voorstander van impopulaire, ongebreidelde illegale immigratie.
En het is al tientallen jaren een oorlogszuchtige partij.
De Republikeinse Partij werd uiteraard ook veroverd door de oorlogsprofiteurs, maar werd ook gedomineerd door de plaatselijke Kamers van Koophandel. De jongens die willen bezuinigen op de sociale zekerheid en de gezondheidszorg, het minimumloon willen afschaffen en de vakbonden willen vernietigen.
Er zou onvermijdelijk een populistische reactie optreden (zelfs in ruwe vorm met Trumpenstein) als deze twee idioten het land zouden besturen.
Als Joe Biden de democratie had willen versterken, was de enige plaats waar hij de macht had om op te treden binnen de Democratische Partij. Traditioneel is een president de partijleider en zet hij zijn volk aan de macht in het partijapparaat.
2024 onthult dat de democratie dood is in de Democratische Partij.
– nadat de speciale aanklager Biden zijn Get Out of Jail Free-kaart had gegeven over hoe een jury een vergeetachtige oude man nooit zou veroordelen, waren er een reeks vreemde verhalen in de bedrijfsmedia over hoe het echt te laat was voor de Democraten om van paard te wisselen , zelfs als deze halverwege de stroom naar beneden valt. Het concept is tamelijk ongeloofwaardig, als er enige ‘democratie’ zou bestaan binnen de Democratische Partij. Slechts de weinige afgevaardigden uit de bevoorrechte staten waren gekozen. Zelfs Super-Duper Tuesday had niet plaatsgevonden; het was heel vroeg in het proces om een kandidaat te kiezen, en toch was de boodschap van de Democraten en hun lawaaimachine dat het te laat was. IIRC, we zijn nog niet eens bij de 56e verjaardag van de aankondiging van LBJ.
– De Democraten zijn nu duidelijk eenstemmig op weg naar een kiezersvrije conventie waarin de kandidaat wordt uitgekozen. Het doel op dit punt is om genoeg van een solide blok van rechtse, zakelijke Biden-democraten op te bouwen, samen met de nog steeds aanwezige Super-Duper-afgevaardigden die door geen enkele kiezer worden gekozen … en dus zal de conventie de volgende genomineerde kiezen.
– De veronderstelde oppositie binnen de Progressieve vleugel biedt hier geen enkele oppositie tegen. Ze hebben geen hond in het gevecht. Er worden geen 'progressieve' afgevaardigden gekozen voor de conventie, waar de beslissing zal worden genomen. Terwijl de bedrijfsdemocraten imploderen en uit elkaar vallen, is de progressieve vleugel van de partij heel voorzichtig om GEEN misbruik te maken van de situatie.
De democratie is dood binnen de Democratische Partij. Dit is de enige plek waar Joe Biden, als hij de democratie had willen versterken, dat had kunnen doen met de macht van de partijleider. In plaats daarvan lijkt het erop dat als de democratie binnen de Democratische Partij nog had geademd, Genocide Joe ervoor heeft gezorgd dat deze nu echt dood is.
De Democratische Partij – zo ziet democratie er niet uit.
Houd jezelf niet voor de gek – de democratie is al heel lang dood en begraven – als ze ooit echt heeft bestaan, behalve in de mythe…
Direct aan!!!