Palestina in het centrum van lokale tussentijdse verkiezingen in Groot-Brittannië

De Labour Party heeft bij de tussentijdse verkiezingen in Rochdale al een bloedneus gekregen, schrijft John McEvoy. Nu wil George Galloway de klus klaren.

By John McEvoy
vrijgegeven VK

ROchdale is geen gewone tussentijdse verkiezing.

Drie weken geleden had de Labour-partij er misschien vertrouwen in kunnen hebben dat ze haar zetel in de voormalige fabrieksstad, slechts 10 kilometer ten noorden van Manchester, zou behouden.

Sindsdien zijn de verkiezingen uitgegroeid tot een mediastorm en een grote hoofdpijn voor Labour-leider Keir Starmer.

De Labour-kandidaat, Azhar Ali, was dat wel opgenomen zeggende dat Israël zichzelf had “toegestaan” om aangevallen te worden als voorwendsel om Gaza binnen te vallen. Hij gaf ook mediafiguren “uit bepaalde Joodse wijken” de schuld van tDe schorsing van parlementslid Andy McDonald.

Ali werd vervolgens door de Labour-partij geschrapt, maar zijn naam zal nog steeds onder de vlag op het stembiljet verschijnen – het is te laat om een ​​nieuwe kandidaat te selecteren.

Erger nog voor Starmer is dat George Galloway, een voormalig Labour-parlementslid en nu leider van de Workers Party of Britain, de favoriet van de bookmakers is om de zetel te winnen. 

Hij is pro-Palestina en wil een boodschap sturen naar de belangrijkste politieke partijen van Groot-Brittannië over hun medeplichtigheid aan de genocide.

vrijgegeven bezocht Rochdale dinsdag om te zien wat er gebeurt, terwijl de kiezers donderdag naar de stembus gingen. 

Referendum over Gaza?

De campagne van Galloway, die wordt gevoerd vanuit een Suzuki-autodealer aan de rand van Rochdale, is onbeschaamd gericht op Gaza.

“Als deze verkiezingen in 1940 waren geweest”, vertelt hij vrijgegeven, “zouden mensen mij echt vragen waarom ik de voortdurende Holocaust tegen Joden en anderen in Duitsland en het door Duitsland bezette Europa benadrukte?”

Buiten de Suzuki-dealer wordt de naam van Galloway op Palestijnse vlaggen geplaatst; binnenin liggen stapels campagnefolders gekleurd met hetzelfde rood, groen, zwart en wit.

Het is net tien uur 's ochtends als een tiental aanhangers van Galloway zich verzamelen voor nog een dag van prospectie. De meesten van hen zijn van buiten Rochdale gereisd – van Birmingham, Halifax, zelfs tot aan Londen.

Dit is duidelijk de meest energieke campagne in Rochdale.

Het Labour-hoofdkwartier heeft de luiken gesloten en het telefoonnummer op de voorkant van het kantoor werkt niet meer. Ali is zogenaamd het toneel ontvlucht en zijn sociale media-account sluimert sinds het uitbreken van het schandaal.

De Groenen hebben dat ook gedaan liet vallen hun kandidaat vanwege historische islamofobe opmerkingen, en de Conservatieve kandidaat heeft dat ook gedaan naar verluidt op vakantie geweest. 

Dan blijven de Liberaal-Democraten, Reform UK en een aantal onafhankelijke kandidaten over, die allemaal slechts een externe kans hebben om de zetel veilig te stellen.

'Morele kwestie'

Tijdens de ochtendbriefing van de Galloway-campagne wordt de campagnevoerders verteld dat ze zich niet alleen op Gaza moeten concentreren, maar ook op kwesties rond de NHS en het mogelijke faillissement van het plaatselijke voetbalteam.

Niettemin is het duidelijk dat de aanhangers van Galloway energie hebben gekregen van zijn verzet tegen de oorlogen in Irak en Afghanistan, en nu tegen de genocide in Gaza.

“De mensen hier geloven dat er genocide plaatsvindt. Het is een morele kwestie. Dit zou voldoende reden moeten zijn om op iemand te stemmen. Je moet met je geweten kunnen stemmen”, zegt een van hen.

“Onze politici hebben een oogje dichtgeknepen voor massamoord en genocide”, zegt een ander.

Gaza wordt ook in Rochdale voor de deur gehouden, waar grofweg 20 procent van de bevolking leeft electoraat is moslim. Galloway's campagne is naar verluidt targeting die wijken met een hoge moslimbevolking.

“De stem van slechts één persoon ter ondersteuning van Gaza is genoeg”, zegt een inwoner van de wijk Spotland en Falinge, wanneer hem wordt gevraagd welke impact Galloway daadwerkelijk zou kunnen hebben in het parlement. “Het is niet religieus. Alle christenen, iedereen die vermoord wordt, ik zal op de persoon stemmen die hiertegen is”, voegt hij eraan toe.

Gaza is duidelijk niet de enige urgente kwestie in Rochdale – en voor veel mensen in deze verwaarloosde noordelijke stad ook niet de belangrijkste.

Rochdale heeft een van de hoogste kinderarmoede tarieven in Groot-Brittannië, en het leven verwachting ligt ongeveer twee en een half jaar onder het landelijk gemiddelde. 

Niettemin lijkt Galloway's hyperfocus op Gaza de politieke draai te hebben verlegd naar kwesties van buitenlands beleid – zelfs voor rivaliserende campagnes.

Iain Donaldson, de liberaal-democratische kandidaat, heeft pamfletten uitgedeeld met het spandoek: “Campagne voor een eerlijke deal voor Palestina”.

Aan de andere kant van het spectrum heeft Simon Danczuk, voormalig Labour-parlementslid voor Rochdale en nu kandidaat voor Reform UK, aangenomen de slogan: “Rochdale, niet Gaza”.

'Papieren tijger'

Verschillende delen van Brits links zijn voorzichtig over de campagne van Galloway.

Sommigen hebben bekend dat “Galloway door de jaren heen een populistische strategie heeft aangenomen” die hem “af en toe platforms of verkiezingskaartjes heeft zien delen met extreemrechtse figuren en organisaties als Ukip”, terwijl anderen dat hebben gedaan beweerde dat "niemand echt verwacht dat Galloway weer voet in Rochdale zal zetten als hij verliest".

Galloway zegt dat hij toegewijd is aan Rochdale. “We zijn de spoedeisende hulp [nood- en ongevallenzorgcentrum] al kwijtgeraakt, we zijn de kraamklinieken kwijtgeraakt – als je niet in een stad geboren kunt worden en daar ook niet kunt sterven, en god verhoede het als het zijn ziel in de voetbalclub, in hoeverre is het dan nog een stad?” hij vraagt.

Hoe het ook zij, de campagne van Galloway heeft al aangetoond dat de genocide in Gaza een slagveld is waarop de belangrijkste politieke partijen van Groot-Brittannië kunnen worden uitgedaagd – en gestraft.

Zelfs vóór de implosie van Labour in Rochdale was de partij dat al bloedingen stemt over het consequente onvermogen om op te roepen tot een onmiddellijk en onvoorwaardelijk staakt-het-vuren.

“Labour is een papieren tijger, een onbewaakt fort”, zegt Galloway. “Als er iemand naar voren komt die op geloofwaardige wijze aanspraak kan maken op zijn verkiezing, wordt hij of zij overrompeld.”

'Wildvuur'

De campagne van Galloway in Rochdale zou ook een impuls kunnen geven aan het groeiende aantal onafhankelijke kandidaten in Groot-Brittannië die zich opmaken om de reguliere partijen uit te dagen met een anti-genocide ticket. 

“Ik denk dat er een gevoel heerst dat als George hier wint, dat een enorme aanmoediging zal zijn voor veel onafhankelijke partijen die zich in andere delen van het land proberen kandidaat te stellen”, zegt een van zijn campagnevoerders.

Zoals het er nu uitziet, is de Brits-Palestijnse Leanne Mohamad dat wel planning om het op te nemen tegen Labour-parlementslid Wes Streeting in Ilford North, terwijl Andrew Feinstein (een voormalige collega van Nelson Mandela) naar verluidt Starmer uitdaagt in Holborn en St. Pancras.

“We gaan hier een lopend vuurtje stoken”, verklaart Galloway, nog steeds een van de meest indrukwekkende sprekers in de Britse politiek.

Als Galloway wint in Rochdale, zal hij dat ook zijn terugkerende aan het Parlement via een vierde kiesdistrict, een prestatie die alleen door Winston Churchill werd overtroffen.

Wat zal zijn eerste daad zijn bij terugkeer, sinds hij in 2015 werd weggestemd?

“Ik ga woensdag in op de PMQ's en mijn eerste woorden zullen zijn: 'Zoals ik al zei, meneer de voorzitter'. En ik zal de twee voorbanken bombarderen met mijn mandaat dat ik heb om namens Gaza te spreken”, belooft hij.

John McEvoy is een onafhankelijke journalist die heeft geschreven voor Internationale geschiedenis recensie, De kanarie, Tribune tijdschrift, kapduif en Braziliaanse draad.

Dit artikel is van vrijgegeven VK.