Van illegale Israëlische nederzettingen tot Amerikaanse campuscensuur

Alan MacLeod onderzoekt het Network Contagion Research Institute en zijn nieuwe rapport waarin wordt beweerd dat de financiering van Amerikaanse universiteiten uit het Midden-Oosten heeft bijgedragen aan het ontketenen van een stortvloed van anti-Joodse haat.

By Alan Mac Leod
MintPress Nieuws

Eterwijl Israël Gaza tot puin verplettert, wat wordt beschreven als een genocide daarbij proberen veel van zijn aanhangers het onderwerp te veranderen, in plaats daarvan veroordelen ze een zogenaamd nieuwe golf van gevaarlijk antisemitisme aan de Amerikaanse universiteiten.

Hun bewijs hiervoor is a nieuw rapport van het Network Contagion Research Institute (NCRI). De studie, getiteld ‘The Corruption of the American Mind’, beweert dat de financiering van Amerikaanse universiteiten uit het Midden-Oosten heeft bijgedragen aan het ontketenen van een stortvloed van anti-Joodse haat.

Toch bevat het rapport, zoals we zullen zien, niet alleen talrijke methodologische kwesties, maar is de NCRI zelf nauw verbonden met de Israëlische lobby en met de Amerikaanse nationale veiligheidsstaat, en publiceert zij regelmatig rapporten met weinig bronnen in dienst van de Israëlische belangen en belangen. Amerikaans imperialisme.

Campuspropagandaoorlogen

Het NCRI-rapport beweert dat Amerikaanse universiteiten miljarden dollars hebben geaccepteerd van autoritaire landen en dat instellingen die contant geld uit het Midden-Oosten accepteerden 300 procent meer antisemitische incidenten zagen dan instellingen die dat niet deden.

Amerikaanse universiteiten, zo concluderen zij, zijn broeinesten van jodenhaat. Het rapport klaagt over een:

“[M]assive toestroom van buitenlandse, verborgen donaties aan Amerikaanse instellingen voor hoger onderwijs, grotendeels afkomstig van autoritaire regimes met opmerkelijke steun uit bronnen uit het Midden-Oosten, weerspiegelt of ondersteunt verhoogde niveaus van intolerantie jegens Joden, open onderzoek en vrije meningsuiting.”

De studie werd breed geciteerd in de media, vooral door pro-Israëlische partizanen die graag van onderwerp wilden veranderen en het Israëlische bombarderen van Gaza. Bari Weiss bijvoorbeeld schreef dat “de explosie van antisemitische haat” op campussen “aangewakkerd was door geld uit het Midden-Oosten.” Zoals ze uitlegde:

“[F]or tientallen jaren heeft een giftig wereldbeeld – moreel relativistisch, anti-Israël en anti-Amerikaans – geïncubeerd in de afdelingen 'gebiedsstudies' en sociale theorieprogramma's aan elite-universiteiten. Er zijn hele verhalen geconstrueerd om de Israëli’s te ontmenselijken en Israël te bestempelen als een ‘wit, koloniaal project’ dat ‘verzet moet worden’.”

De duidelijke implicatie in zowel het NCRI-onderzoek als het rapport van Weiss is dat binnenlandse oppositie tegen Israëlische (of andere westerse landen) acties niet organisch kan zijn. In plaats daarvan moet het gefinancierd worden door snode buitenlandse actoren – een idee dat, zoals we zullen zien, een centraal terugkerend thema is in het werk van de NCRI.

Schaduwrijke verbindingen

Het Network Contagion Research Institute beschrijft zichzelf als “de belangrijkste expert ter wereld in het identificeren en voorspellen van de dreiging en verspreiding van desinformatie en desinformatie via sociale-mediaplatforms.”

Toch roepen de verbindingen met een breed scala aan controversiële organisaties vragen op over de neutraliteit ervan. Ten eerste de primaire financier van zijn $ 1.7 miljoen budget is de Israel on Campus Coalition, een groep die haar beschrijft missie om te:

“Verenig de vele pro-Israëlische organisaties die actief zijn op campussen in de Verenigde Staten door strategieën te coördineren, educatieve middelen aan te bieden, diepgaand onderzoek te delen en de samenwerking te vergroten.”

“Wij zien de Amerikaanse universiteitscampus als een plek waar … de anti-Israëlische beweging wordt gemarginaliseerd, en waar de hele campusgemeenschap de bijdragen van Israël aan de wereld waardeert”, aldus de Israel on Campus Coalition. schrijft in het gedeelte ‘over ons’ van haar website.

Als het nog niet duidelijk genoeg was dat dit een openlijk pro-Israëlische propagandagroep is die een oorlog voert op de Amerikaanse universiteitscampussen, is de Israel on Campus Coalition op haar beurt bankrolled door het Joods Nationaal Fonds, een groep die Bedrijven hand in hand met het Israëlische leger en bouwt illegale Joodse nederzettingen op Palestijns land.

De NCRI heeft dat ook gedaan partnered met (dat wil zeggen, werd gefinancierd door) de Charles Koch Foundation en de Open Society Foundation – groepen die betrokken zijn geweest bij de financiering van regimeveranderingsoperaties in het buitenland.

Het heeft ook samengewerkt met het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse Veiligheid en de Anti-Defamation League (ADL). De ADL is een groepering in de Verenigde Staten die, onder het mom van de strijd tegen anti-joods racisme, al lang bestaat gehandeld als semi-officieel spionagebureau voor Israël.

Gedurende haar lange geschiedenis heeft zij vrijwel elke progressieve Amerikaanse organisatie geïnfiltreerd of in de gaten gehouden, waaronder Greenpeace, de NAACP, de United Farm Workers, de AFL-CIO, de AIDS Coalition to Unleash Power (ACT UP) en een groot aantal linkse Arabische organisaties. en Joods-Amerikaanse organisaties.

Het bespioneerde zelfs figuren als Dr. Martin Luther King jr. en Nelson Mandela en stond erom bekend dat het veel van de informatie doorgaf aan de Israëlische regering.

Een interne FBI-memo bekend dat de ADL zeer waarschijnlijk de Wet op de registratie van buitenlandse agenten overtrad door op te treden als een tak van de Israëlische staat. In de memo werd zelfs beweerd dat de groep vrijwel zeker in het geheim werd gefinancierd door Tel Aviv. In 2019 heeft de ADL aangekondigd het werkte samen met de NCRI om “een reeks rapporten te produceren waarin diepgaand wordt gekeken naar de manier waarop extremisme en haat zich verspreiden op sociale media – en aanbevelingen worden gedaan over hoe beide kunnen worden bestreden.”

De banden met de ADL gaan nog dieper. NCRI-medeoprichter Joel Finkelstein gestart de organisatie terwijl hij een baan bekleedde als research fellow bij de ADL en bleef bijna twee jaar tegelijkertijd bij beide organisaties werken, waardoor de grens tussen de twee verder vervaagde.

Ondertussen is NCRI hoofdinlichtingenanalist Alex Goldenberg een trein fellow bij de American Israel Public Affairs Committee (AIPAC), de belangrijkste en meest invloedrijke lobbygroep voor Israël in de Verenigde Staten.

Richard Benson, directeur Europese operaties van de NCRI, was voorheen CEO van de Community Security Trust (CST), een Brits-Israëlische organisatie. lobby groep met diepe banden met de Israëlische staat. De CST stelde een geheime lijst samen van ‘extreme’ (dat wil zeggen anti-zionistische) Joodse groeperingen en stuurde deze naar de Britse regering, met succes gelobbyd om te voorkomen dat Palestijnse activisten Groot-Brittannië binnenkomen.

Banden met de Amerikaanse nationale veiligheid

Veel sleutelfiguren van het leiderschapsteam van de NCRI hebben ook nauwe banden met de Amerikaanse nationale veiligheidsstaat. Dit geldt ook voor de CEO, Adam Sohn, die geserveerd als communicatiedirecteur van de gouverneur van Florida, Jeb Bush, voordat hij vice-president werd van de Koch Foundation.

Paul Goldenberg was ondertussen een hoge figuur bij het ministerie van Binnenlandse Veiligheid en leidde de pogingen om extremisme en radicalisme in eigen land tegen te gaan. Hij werd benoemd door president Barack Obama en herbenoemd door president Donald Trump als senior adviseur van het DHS. Tegenwoordig is hij strategisch adviseur van de NCRI.

De strategische adviesraad van de NCRI bestaat ook uit twee hoge militaire figuren: Loree Sutton, een voormalige brigadegeneraal in het Amerikaanse leger, en (vroeger) John Allen, een gepensioneerde viersterrengeneraal van het Korps Mariniers die commandant was van de Amerikaanse en NAVO-troepen in Afghanistan.

Andere bijdragers aan NCRI-rapporten zijn onder meer Kelli Holden, een 28-jarige CIA-veteraan die opklom tot hoofd van de contraspionageoperaties bij de dienst, en Brian Harrell, wiens eerdere functies onder meer waren onder meer adjunct-secretaris voor infrastructuurbescherming, ministerie van Binnenlandse Veiligheid en adjunct-directeur voor infrastructuurbeveiliging, US Cybersecurity and Infrastructure Security Agency.

Gebrekkige methodologie

Kortom, de NCRI heeft diepe banden met zowel de Israëlische lobby als de Amerikaanse nationale veiligheidsstaat, waardoor haar uitspraken over de kwestie van de Israëlische oorlog tegen Gaza en de opkomst van pro-Palestijnse solidariteit bijzonder twijfelachtig zijn. De methodologie die de groep in hun rapport gebruikte, is echter evenzeer twijfelachtig.

Ten eerste heeft de groep haar cijfers over antisemitische incidenten afgeleid door moeilijk te vergelijken gegevens van meerdere organisaties, waaronder de ADL, samen te voegen. Maar, zoals MintPress gedocumenteerd in november zijn de cijfers van de ADL over antisemitische incidenten zeer gebrekkig, omdat de organisatie pro-Palestijnse bijeenkomsten waarin wordt opgeroepen tot een staakt-het-vuren als voorbeelden van anti-Joodse haat beschouwt.

Vrijwel elke oppositie tegen het beleid van de staat Israël wordt als problematisch beschouwd, omdat de ADL anti-zionisme niet alleen als antisemitisme beschouwt, maar, zoals CEO Johnathan Greenblatt zei: “anti-zionisme is genocide.”

“Elke Joodse persoon is een zionist… het is van fundamenteel belang voor ons bestaan”, voegde Greenblatt er schaamteloos aan toe.

Het NCRI-rapport benadrukt wat zij ziet als de snode invloed van geld van buitenlandse dictaturen, maar gaat niet na of oppositie tegen Israël een organische en natuurlijke reactie op de Israëlische regering zou kunnen zijn.

Terwijl de krantenkoppen zich concentreren op geld uit het Midden-Oosten, behoren Groot-Brittannië, Japan, Duitsland, Zwitserland, Bermuda en Canada tot de belangrijkste bronnen voor buitenlands geld op universiteiten – niet bepaald de bestemmingen waar velen rekening mee zouden houden bij het lezen van de belangrijkste bevindingen.

Bovendien is de hoofdauteur van het rapport een senior research fellow bij het Moshe Dayan Centrum voor Midden-Oosten en Afrikaanse Studies aan de Universiteit van Tel Aviv, een instelling die is voortgekomen uit een voorstel van de eerste directeur van de Israëlische inlichtingendienst, Mossad.

Zelfs pro-Israëlische bronnen hebben het NCRI-rapport gefilterd. Zoals het conservatieve Joodse Nieuwssyndicaat bekend, de studie ‘vermengde onverenigbare gegevens’, ‘[presenteerde] geen enkel voorbeeld van hoe geld zonder papieren werd uitgegeven op een manier om antisemitisme te beïnvloeden’, en concludeerde dat ‘de impact op de campus’ complex is en meervoudig bepaald, ' wat een afkorting is voor 'we konden onze zaak niet bewijzen.'

Alternatieve media targeten

Bij een andere aanval op pro-Palestijnse stemmen was het Network Contagion Research Institute ook de belangrijkste bron voor een recent rapport Washington Post onderzoek waarin wordt beweerd dat complottheorieën over de aanval van Hamas op 7 oktober online aan kracht winnen. Zoals de Post schreef:

“Oktober. 7 ontkenning verspreidt zich. Een kleine maar groeiende groep ontkent de basisfeiten van de aanslagen en brengt een spectrum van onwaarheden en misleidende verhalen naar voren die het geweld minimaliseren of de oorsprong ervan betwisten.”

Toch probeerde het artikel geen onderscheid te maken tussen wilde en onware beweringen en feitelijke berichtgeving van onafhankelijke media zoals De elektronische Intifada en De Grayzone, waaruit blijkt dat veel van het Israëlische verhaal, inclusief de beruchte “40 onthoofde baby’s”-hoax, aantoonbaar onwaar was.

Door dit te doen, klontert het artikel Elektronische Intifada en De Grayzone met extreemrechtse Holocaust-ontkenners. Dit is vooral flagrant omdat de schrijver van het artikel, Elizabeth Dwoskin, een Nakba-ontkenner is beweerde dat er vóór 1948 geen Palestina bestond en dat het gebied slechts bestond uit een paar ‘woestijnbedoeïenen zonder een gevoel van nationale identiteit’.

Ali Abuminah, de medeoprichter en uitvoerend directeur van de Elektronische Intifada, zette de essentie van deze hitstukken uiteen en waarom groepen als de NCRI met hen zouden samenwerken. “Artikelen als deze in gevestigde of semi-officiële verkooppunten zoals The Washington Post zal door lobbygroepen worden gebruikt om sociale-mediabedrijven onder druk te zetten om ons te censureren of ons bereik te beperken”, zegt hij zei, toe te voegen:

“Er is een heel censuur-industrieel-complex, waarin regeringen, denktanks gefinancierd door overheden, wapenfabrikanten en grote technologiebedrijven ernaar streven te controleren wat we allemaal online zeggen en zien, onder de vlag van het bestrijden van zogenaamde desinformatie. Ze bestempelen alles wat de officiële verhalen in twijfel trekt als 'desinformatie'. En wanneer je begint door te breken en hun greep op het officiële verhaal uitdaagt (zoals we duidelijk hebben gedaan), komen ze achter je aan.”

Desinformatie over desinformatie

Het Network Contagion Research Institute vorderingen dat het “geen politieke agenda” heeft. Maar als we hun rapporten bestuderen, wordt het duidelijk dat ze het meest geïnteresseerd zijn in het onderzoeken van de daden van vijandige staten. Een analyseIn de nasleep van 7 oktober werd bijvoorbeeld beweerd dat Iraanse statelijke actoren een desinformatiecampagne voerden rond het Israëlische bombardement op Gaza, waarbij antisemitische stijlfiguren en slogans werden versterkt.

Dit was verre van de enige Israëlische inmenging die de NCRI heeft uitgevoerd. Nog een van vorig jaar beweerde dat de overgrote meerderheid van de tweets die tegen het zionisme waren antisemitisch waren en ‘identieke haatdragende stijlfiguren’ deelden, en dat Israël veel meer dan enig ander land ter wereld online werd beschuldigd van mensenrechtenschendingen – een bewering die volgens de onderzoekers oneerlijk was.

Een derde betoogd dat Instagram wordt overspoeld met pro-Palestijnse bots. Een belangrijk bewijsstuk, zo beweerden zij, was dat berichten als ‘Vrij Palestina’ vaak bovenaan stonden onder berichten die weinig of niets met de oorlog te maken hadden.

De NCRI heeft ook met de vinger gewezen naar de belangrijkste politieke vijanden van Washington. In een verslag getiteld “A Tik-Tok-ing Timebomb: How TikTok’s Global Platform Anomalies Align with the Chinese Communist Party’s Geostrategic Objectives”, beweerden ze dat “TikTok systematisch inhoud promoot of degradeert op basis van de vraag of deze in lijn is met of tegengesteld is aan de belangen van de Chinezen Regering."

Ondertussen hebben ze dat ook gedaan vermeende dat Rusland een ‘desinformatie-ecosysteem’ creëerde om de schuld voor de mondiale voedselonzekerheid op het Westen te schuiven.

Het is veelzeggend dat de NCRI consequent de lijn van Washington over deze kwesties volgt en veel minder geïnteresseerd lijkt in het bestuderen van haatdragende inhoud die Israëli's of Amerikanen tegen hun vijanden of door de overheid gesteunde desinformatienetwerken uit die landen uiten.

Je hoeft alleen maar te kijken naar de officiële verklaringen van beiden die genocide onderschrijven. Bovendien hebben beide landen enorme trollenlegers in dienst om het online debat te beïnvloeden. In het Amerikaanse geval heeft het ministerie van Defensie dat in ieder geval wel gedaan 60,000 werknemers die proberen verhalen te controleren en online discussies te beïnvloeden.

Maar het netwerk van westerse factcheckers en desinformatie-experts dat de afgelopen jaren is ontstaan, lijkt nooit bijzonder geïnteresseerd in onderzoek, misschien omdat ze tot hetzelfde brede team behoren.

De NCRI verkondigt dat het haar missie is: “het opsporen, blootleggen en bestrijden van desinformatie, misleiding, manipulatie en haat via sociale mediakanalen.”

Bij het bestuderen van de financiering van de groep, sleutelfiguren en haar geschiedenis van het aanvallen van alternatieve media en het verdedigen van de staat Israël, lijkt het er echter vaak op dat dit precies is wat zij zelf voortbrengt.

Als de NCRI de desinformatie die online wordt verspreid in kaart wil brengen, kunnen ze beginnen door dichter bij huis te kijken.

Alan Mac Leod is senior staff writer voor MintPress News. Na zijn promotie in 2017 publiceerde hij twee boeken: Slecht nieuws uit Venezuela: twintig jaar nepnieuws en verkeerde rapportage en Propaganda in het informatietijdperk: Still Manufacturing Consentevenals a aantal of academische artikelen. Hij heeft er ook aan bijgedragen FAIR.org, The Guardian, tonen, De Grayzone, Jacobijnse tijdschrift, en Common Dreams.

Dit artikel komt van MPN.news, een bekroonde onderzoeksredactiekamer. Schrijf je in voor hun nieuwsbrief.

De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.