in ditis discussie van de sleutel issis voor onderhandelingVijay Prashad zegt dat het blijven gebruiken van militair geweld alleen maar meer intens lijden zal veroorzaken.
By Vijay Prashad
Tricontinental: Instituut voor Sociaal Onderzoek
Erik Bulatov, Sovjet-Unie, “Horizon”, 1971-72.
Tde Noord-Atlantische Verdragsorganisatie is begonnen een enorme militaire oefening genaamd Steadfast Defender 2024 die zal doorgaan tot eind mei.
Ruim 90,000 troepen uit NAVO-landen (en één partnerland, Zweden), waaronder 50 marinegroepen en meer dan 80 luchtplatforms zullen in 13 landen worden ingezet om de capaciteit van het bondgenootschap te demonstreren en “een krachtig signaal af te geven over de bereidheid om alle bondgenoten te beschermen in het licht van opkomende dreigingen.”
Van de 31 NAVO-lidstaten delen er zes grenzen met Rusland; Finland, Estland, Letland, Litouwen, Polen en Noorwegen.
Deze NAVO-oefening komt net als de Europese Unie aangekondigd dat het Oekraïne tussen nu en 50 € 2027 miljard aan financiële steun zal bieden, een vermindering vergeleken met de Noord-Atlantische steun van de afgelopen twee jaar.
Als publieke steun voor de oorlog in Oekraïne dalingen in de mondiale noordelijke staten hebben regeringen besloten de spanningen langs de Russische grens via de NAVO op te voeren.
Na de aankondiging van de Steadfast Defender 2024-oefening reisde NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg naar de Verenigde Staten en ontmoette daar de Amerikaanse minister van Defensie, Lloyd Austin, in het Pentagon.
Interessant is dat uit hun publieke commentaren geen greintje bezorgdheid voor het Oekraïense volk blijkt. Stoltenberg verwezen in plaats van op de bezorgdheid van het Mondiale Noorden over Rusland en China, door te zeggen dat steun aan Oekraïne “een investering in onze eigen veiligheid is, omdat de wereld gevaarlijker zal worden als president Poetin in Oekraïne wint”, waarbij wordt gewaarschuwd dat het resultaat van dit conflict “ook nauwlettend in de gaten wordt gehouden”. bekeken in China.”
Het zijn dus niet de Oekraïners en hun welzijn dat er toe doet, maar de geostrategische noodzaak voor het Mondiale Noorden om Rusland (en daarmee ook China) ‘verzwakt’ te zien, zoals Austin zei in Kiev twee jaar eerder.
Om licht te werpen op dit conflict, de mondiale implicaties ervan en de mogelijkheid van vrede, is de rest van deze nieuwsbrief hieraan gewijd Geen Koude Oorlog's briefing nr. 12: “De oorlog in Oekraïne moet eindigen.”
Twee jaar geleden, op 24 februari 2022, trokken Russische troepen Oekraïne binnen. Deze daad was niet het begin van de oorlog in Oekraïne. Het was eerder de versnelling van een conflict dat minstens teruggaat tot 2014.
Dat jaar werd op aandringen van de Verenigde Staten een nieuwe regering aan Oekraïne opgelegd, met als doel het land dichter bij de Europese Unie te brengen. Dit leidde tot de aanhoudende vervolging van de Russischsprekende bevolking van het land.
Het conflict evolueerde snel, waarbij de Krim de facto opnieuw een deel van Rusland werd en de Donbass-regio van Oekraïne een frontlinie werd in het conflict tussen Oekraïense extreemrechtse nationalisten en Russischsprekenden.
In mei 2019 trad de Oekraïense president Volodymyr Zelensky aan en beloofde een einde te maken aan de strijd in de Donbass. In plaats daarvan werd het conflict, onder druk van de NAVO, heviger, wat uiteindelijk drie jaar later leidde tot de Russische interventie.
Het is absoluut noodzakelijk voor de bevolking van Oekraïne, Rusland en de wereld dat de oorlog wordt stopgezet en dat de kwesties van het slagveld naar de onderhandelingstafel worden overgebracht.
Tuyo, Duitsland, ‘Olifant’, 2021.
Gevolgen van de oorlog
In elk conflict worden de aantallen slachtoffers een punt van discussie. Er bestaat echter weinig onenigheid over het feit dat in deze oorlog meer dan 500,000 Oekraïense en Russische soldaten zijn omgekomen of gewond zijn geraakt, dat meer dan 6 miljoen Oekraïners de oorlog hebben overleefd. vluchtte het land en dat ruim 7 miljoen Oekraïners intern zijn geweest ontheemden (op een vooroorlogse bevolking van bijna 44 miljoen).
Als de oorlog niet wordt stopgezet, zullen er nog eens tienduizenden worden gedood en zullen nog eens tientallen miljoenen lijden.
De Oekraïense economie is verwoest, krimpen alleen al in 29 met 2022 procent, volgens de Wereldbank. De impact van de oorlog ketste over de hele wereld af, veroorzakend De tarweprijzen zullen binnen de eerste maand van het conflict met 21 procent stijgen en sommige meststoffen met 40 procent.
De landen in het Zuiden van de wereld werden bijzonder hard getroffen door scherpe stijgingen van de voedsel- en energieprijzen in veel regio’s, terwijl de Europese economie richting een recessie afstevent.
In andere landen zijn astronomische hoeveelheden hulpbronnen gebruikt omgeleid aan de oorlog, die in plaats daarvan had kunnen worden gebruikt voor sociale en economische uitgaven. De VS en Europa hebben dat al gedaan besteed ruim 200 miljard dollar aan de oorlog.
In december 2023 hoofd van de Oekraïense strijdkrachten gevraagd De Amerikaanse minister van Defensie Austin heeft nog eens 350 tot 400 miljard dollar gevraagd om de “overwinning” na te streven.
In werkelijkheid zal geen enkele hoeveelheid geld tot een militaire triomf leiden. Het is duidelijk, vooral na het mislukken van het Oekraïense ‘tegenoffensief’, dat er geen significante verandering in de militaire situatie heeft plaatsgevonden, en dat er ook geen geloofwaardig vooruitzicht daarop bestaat.
Het voortdurend betalen van zulke enorme menselijke en economische kosten zou zinloos zijn.
Hieronder volgt een bespreking van de twee belangrijkste problemen die moeten worden opgelost.
Nr. 1 – Oekraïne en het leger blokken
Aan het einde van de Koude Oorlog had Europa de kans om een vreedzame economische ontwikkeling na te streven. Een samenhangende en evenwichtige economie met een enorm potentieel had kunnen worden gevormd door de militaire uitgaven terug te dringen en tegelijkertijd de productie- en dienstensectoren van West-Europa met een hoge toegevoegde waarde te combineren met de energie-, grondstoffen-, landbouw- en hoogtechnologische industrieën zoals de ruimtevaart uit de voormalige Sovjet-Unie.
In Oost-Azië, dat een periode van nog grotere verdeeldheid en conflicten in de Koude Oorlog overwon (zoals te zien was in de oorlogen in Korea en de daaropvolgende oorlogen in Vietnam en Indochina), leidde de nadruk op een voor beide partijen voordelige economische ontwikkeling en het vermijden van militaire en politieke blokken ertoe dat het land de grootste macht werd. de snelst groeiende economische regio ter wereld.
Dit blijkt uit het feit dat het BBP van de Associatie van Zuidoost-Aziatische Naties sinds 1990 is gestegen Develop met meer dan 400 procent.
In Europa stonden de VS er echter op dat een dergelijk beleid niet zou worden gevolgd en dat de regio in plaats daarvan het NAVO-militaire blok zou uitbreiden naar Oost-Europa, waardoor de verplichting ten tijde van de Duitse hereniging had zij verklaard dat de NAVO geen centimeter oostwaarts richting Rusland zou oprukken.
De VS waren zich er volledig van bewust dat de uitbreiding van de NAVO de spanningen met Rusland en in heel Europa enorm zou doen toenemen. Van bijzonder gevoelig was de mogelijkheid dat Oekraïne zou toetreden tot de NAVO, waardoor het kernwapenblok binnen onmiddellijk bereik van Moskou zou komen.
Talrijke experts op het gebied van Oost-Europa en Rusland zijn krachtig en herhaaldelijk adviseerde tegen een dergelijke uitbreiding van de NAVO. Het meest bekend is George Kennan, de oorspronkelijke architect van het Amerikaanse Koude Oorlog-beleid, voorspeld in 1997 dat “het uitbreiden van de NAVO de meest noodlottige fout van het Amerikaanse beleid in het hele tijdperk na de Koude Oorlog zou zijn.”
In december 2021, Rusland voorgestelde een overeenkomst dat Oekraïne geen NAVO-lid zou worden. Tijdens de onderhandelingen in maart 2022, Oekraïne voorgestelde het aannemen van een neutrale status in ruil voor veiligheidsgaranties, geïnspireerd door de collectieve defensieclausule van de NAVO, waarbij Polen, Israël, Turkije en Canada als garanten betrokken hadden kunnen zijn.
Dit was geblokkeerd door de NAVO, rechtstreeks overgebracht via een dringend bezoek van de Britse premier Boris Johnson aan Oekraïne in mei 2022, waardoor een snel einde van de oorlog werd voorkomen.
Nr. 2 – De Russischsprekende minderheid
Een volkstelling uit 2001 gevonden dat bijna 30 procent van de Oekraïense bevolking Russisch als hun moedertaal beschouwde. Staten met een grote taal- en etnische minderheidsbevolking kunnen hun eenheid alleen behouden als de rechten van dergelijke minderheden worden gerespecteerd.
Het beleid van de Oekraïense regering na 2014, inclusief onderdrukken het officiële gebruik van de Russische taal in talrijke sferen, zouden daarom onvermijdelijk tot een explosieve crisis binnen de Oekraïense staat leiden.
Zoals de Commissie van Venetië van de Raad van Europa, die zeker niet kan worden beschuldigd van pro-Russisch gedrag, bepaald:
“de huidige wet inzake nationale minderheden biedt verre van adequate garanties voor de bescherming van minderheden… veel andere bepalingen die het gebruik van minderheidstalen beperken zijn al van kracht sinds 16 juli 2019.”
Er zijn slechts twee manieren om deze situatie op te lossen: herstel van de volledige taal- en andere rechten van de Russischsprekende minderheid binnen de grenzen van de oude Oekraïense staat, of de afscheiding van deze regio's van Oekraïne. Welke uitkomst wordt gerealiseerd, zal een belangrijk onderwerp van de onderhandelingen zijn.
Niettemin is het duidelijk dat elke poging om de Russischsprekende minderheid binnen de Oekraïense staat te behouden en hen tegelijkertijd haar rechten te blijven ontnemen, niet zal slagen, en evenmin zal elke poging van Rusland om een andere staat op te leggen aan de Oekraïenssprekende bevolking van het Westen en de Oekraïne. Noord-Oekraïne.
Alle pogingen om deze kwesties met militaire middelen op te lossen zullen nutteloos blijven en alleen maar resulteren in nog meer intens lijden, vooral voor het Oekraïense volk. Deze realiteit zal steeds duidelijker worden als de oorlog voortduurt – en daarom moet deze zo snel mogelijk tot stilstand worden gebracht en moeten de onderhandelingen beginnen.
Mahamoudou Zinkone ‘Babs’, Burkina Faso, ‘Maquis Las Palmas’, 2015.
In 1961 schreef de Sovjetdichter Volodymyr Mikolayovich Sosiura een lied over de kracht van woorden. Sosiura werd geboren in Debaltseve (het huidige Donetsk) in 1898 binnen het tsaristische rijk en stierf in 1965 als lid van de communistische partij in Kiev.
Hij schreef verschillende gedichten die heen en weer schommelden tussen zijn patriottische liefde voor Oekraïne en zijn toewijding aan de Sovjet-Unie en aan de communistische strijd. Bovenal had Sosiura – die in Bakhmut in de Eerste Wereldoorlog vocht en zich later bij het Rode Leger voegde – een grote minachting voor oorlog.
Hij erkende het belang van de oorlog tegen de nazi’s, maar betreurde – net als velen van zijn generatie – het verschrikkelijke verlies aan mensenlevens dat deze oorlog met zich meebracht. Zevenentwintig miljoen Sovjetburgers kwamen om in de strijd om de nazi-legers te verslaan, waaronder 19 miljoen burgers. Dit was de context van Sosiura's prachtige gedicht over woorden:
Ik ken de kracht van het woord.
Het is scherper dan een bajonet
en sneller dan zelfs een kogel,
Sneller dan een vliegtuig.
...
Oh, wapen van geluk: woord!
Ik ben gewend om naast je te leven.
Je bent een verliefde bloem,
je bent een bajonet in haat.
Vijay Prashad is een Indiase historicus, redacteur en journalist. Hij is schrijver en hoofdcorrespondent bij Globetrotter. Hij is redacteur van LeftWord-boeken en de directeur van Tricontinental: Instituut voor Sociaal Onderzoek. Hij is een senior niet-ingezeten fellow bij Chongyang Institute for Financial Studies, Renmin-universiteit van China. Hij heeft meer dan 20 boeken geschreven, waaronder: De duistere naties en De armere naties. Zijn nieuwste boeken zijn Strijd maakt ons menselijk: leren van bewegingen voor socialisme en, met Noam Chomsky, De terugtrekking: Irak, Libië, Afghanistan en de kwetsbaarheid van de Amerikaanse macht.
Dit artikel is van Tricontinental: Instituut voor Sociaal Onderzoek.
De meningen die in dit artikel worden geuit, kunnen al dan niet een weerspiegeling zijn van die van Consortium Nieuws.
“Het verklaarde doel van deze ‘speciale operatie’ is de ‘de-nazificatie’ van Oekraïne”
Sommigen vertrouwen op precedenten en blijven daarom tot op zekere hoogte in wisselwerking staan met het ideologische verleden, terwijl tijd een lateraal proces is waarvan de constante verandering is en waarvan de variabelen traject of snelheid omvatten, maar niet beperkt zijn.
Alwetendheid is dus nooit een optie, alleen interpretatie wel.
De aanduiding ‘speciale militaire operatie’ werd in de eerste plaats toegekend om redenen van flexibiliteit, ook binnen juridische beperkingen op het gebied van ‘oorlog’. welke tegenstanders tegelijkertijd probeerden uit te breiden om de NAVO op te nemen in de geografische uitgestrektheid van haar operatie en de “denazificatie” tot Oekraïne te beperken, waarop de NAVO reageerde door de jure “de speciale militaire operatie” te vervangen door hun mede-oorlogszucht te illustreren/in de praktijk te brengen.
“Als je die grens overschrijdt, dan is de enige oplossing voor Auschwitz het Rode Leger.”
Uw observatie wordt waarschijnlijk ingekaderd door het feit dat “oorlog” beperkt is tot dingen die knallen en degenen die dat knallen faciliteren, plus de illusie dat winnen/verliezen de enige oplossing is, in plaats van een katalysator van het continuüm van winnen/verliezen, en dus de duurzame optie is transcendentie.
Deze oorlog moet een van de meest onnodige en domste oorlogen uit de geschiedenis zijn. En ik schat dat 90% van de schuld bij de VS/NAVO/EU-zijde ligt. 10% naar Rusland... misschien hadden ze iets extra's kunnen doen, al weet ik niet wat dat geweest zou kunnen zijn. De Rand Corporation heeft deze oorlog uitgeschreven, en de westerse regeringen wilden heel graag dat de oorlog zou beginnen. Ze financierden het met gedrukt fiatgeld. Ze hoefden alleen maar een domme, naïeve, ijdele Oekraïense president te vinden die zei: 'Oké, wij zullen voor het kanonnenvoer voor je zorgen.' En wat een vondst heeft het Westen gedaan. Stomme, naïeve en ijdele Zelinsky boven elke verwachting.
Ik had nooit gedacht dat het zo lang zou duren, maar Lindsey Graham zal waarschijnlijk zijn wens vervullen. De oorlog eindigt wanneer de laatste Oekraïense soldaat sterft (of de dienstplicht weigert. En de oorlog bevestigt nog iets anders. Een imperium in verval is gevaarlijker dan een imperium dat in opkomst is.
Het verklaarde doel van deze 'speciale operatie' is de 'de-nazificatie' van Oekraïne. Een waardevol doel, dat niet mag worden afgebroken. Hoezeer modern ‘links’ ook schreeuwt over hoe verschrikkelijk zoiets zou zijn. Merkt u natuurlijk op dat niemand binnen de moderne 'linkse' wereld ooit heeft gesuggereerd dat deze 'de-nazificatie' misschien wel verder zou kunnen gaan dan de jongste grenzen van Oekraïne? Nee, modern 'links' houdt vol dat de 'de-nazificatie' nu moet eindigen. Blijkbaar is het antwoord van modern links op de nazi's een dikke knuffel en een rondje Kum-Bah-Yah zingen. Ja, dat houdt mensen als Biden en Nuland altijd tegen.
Liefde is beter dan haat. Maar als je bloemen in geweerlopen stopt, vertrouw je erop dat de tiener die het pistool vasthoudt niet Kyle Rittenhouse is of een ander lid van de moderne Hitlerjugend. Je vertrouwt erop dat deze tiener met een aanvalsgeweer al jaren niet is ‘geleerd’ dat je een gehate ondermens bent die een bedreiging vormt voor alles wat ‘goed’ en ‘goed’ is. Geweldloosheid werkt alleen als de gewelddadigen grenzen hebben die ze niet overschrijden. Als je die grens overschrijdt, is de enige oplossing voor Auschwitz het Rode Leger.