De Pakistaanse leider bezegelde waarschijnlijk zijn lot toen hij tijdens een bijeenkomst het Westen uitscheldde omdat het hem tijdens een stemming in de Verenigde Naties onder druk had gezet om Rusland te veroordelen vanwege Oekraïne, schrijft Jeffrey Sachs.
Imran Khan livestreamt een toespraak tot Pakistan in 2023. (Pakistan Tehreek-e-Insaf, YouTube, Wikimedia Commons, CC DOOR 3.0)
By Jeffrey D.Sachs
Common Dreams
A Het belangrijkste instrument van het Amerikaanse buitenlandse beleid is een geheime regimeverandering, dat wil zeggen een geheime actie van de Amerikaanse regering om de regering van een ander land ten val te brengen.
Er zijn sterke redenen om aan te nemen dat Amerikaanse acties hebben geleid tot de ontzetting uit de macht van de Pakistaanse premier Imran Khan in april 2022, gevolgd door zijn arrestatie op grond van verzonnen beschuldigingen van corruptie en spionage, en deze week tot een veroordeling van tien jaar wegens spionage. aanval.
Het politieke doel is om te voorkomen dat de populairste politicus van Pakistan bij de verkiezingen op 8 februari weer aan de macht komt.
De sleutel tot geheime operaties is uiteraard dat ze geheim zijn en daarom door de Amerikaanse regering ontkend kunnen worden. Zelfs als het bewijsmateriaal aan het licht komt via klokkenluiders of lekken, zoals heel vaak gebeurt, verwerpt de Amerikaanse regering de authenticiteit van het bewijsmateriaal en negeren de reguliere media het verhaal over het algemeen omdat het in tegenspraak is met het officiële verhaal. Omdat redacteuren bij deze reguliere media niet willen leuren met “samenzweringstheorieën”, of simpelweg graag de spreekbuis zijn van de ambtenarij, geven ze de Amerikaanse regering een zeer ruime speelruimte voor daadwerkelijke regimeveranderingscomplotten.
Verborgen regimeverandering door de VS is schokkend routine. Eén gezaghebbende studie door professor Lindsay O'Rourke van de Universiteit van Boston telt 64 geheime regimeveranderingsoperaties door de VS tijdens de Koude Oorlog (1947 en 1989), en in feite was het aantal veel groter omdat ze ervoor koos herhaalde pogingen binnen één land als één enkele verlengde episode te tellen .
Sindsdien zijn er nog steeds regelmatig operaties om het regime te veranderen in de VS, zoals toen president Barrack Obama de CIA opdracht gafOperatie Timber Sycamore) met het omverwerpen van de Syrische president Bashar al-Assad. Die geheime operatie bleef tot enkele jaren na de operatie geheim, en zelfs toen werd er nauwelijks aandacht besteed aan de reguliere media.
Amerikaanse mariniers en soldaten van het Jordaanse leger werken samen in Amman, Jordanië, 2016. (Amerikaans leger, Wikimedia Commons, publiek domein)
Dit alles brengt ons bij Pakistan, een ander geval waarin bewijsmateriaal sterk wijst op een door de VS geleide regimeverandering. In dit geval wilden de VS de regering van premier Imran Khan ten val brengen, de charismatische, getalenteerde en enorm populaire leider in Pakistan, die zowel bekend staat om zijn toonaangevende cricketbeheersing als om zijn gemeenschappelijke omgang met het volk. Zijn populariteit, onafhankelijkheid en enorme talenten maken hem tot een belangrijk doelwit van de VS, die zich zorgen maken over populaire leiders die zich niet in overeenstemming met het Amerikaanse beleid voegen.
Samengewerkt met Rusland en China
De 'zonde' van Imran Khan was dat hij te coöperatief was met de Russische president Vladimir Poetin en de Chinese president Xi Jinping, terwijl hij ook normale relaties met de Verenigde Staten nastreefde.
De grote mantra van het Amerikaanse buitenlandse beleid, en het activerende principe van de CIA, is dat een buitenlandse leider ‘ofwel voor ons, ofwel tegen ons’ is. Leiders die proberen neutraal te zijn onder de grote mogendheden lopen een groot risico hun posities, of zelfs hun leven, te verliezen op instigatie van de VS, aangezien de VS neutraliteit niet accepteren. Leiders die op zoek zijn naar neutraliteit, teruggaand tot Patrice Lumumba (Zaïre), Norodom Sihanouk (Cambodja), Viktor Janoekovitsj (Oekraïne) en vele anderen, zijn omvergeworpen door de niet zo verborgen hand van de Amerikaanse regering.
Zoals veel leiders in de ontwikkelingslanden wil Khan de betrekkingen met de VS of Rusland niet verbreken vanwege de oorlog in Oekraïne. Door puur toeval van de eerdere planning was Khan toevallig in Moskou om Poetin te ontmoeten op de dag dat Rusland de speciale militaire operatie lanceerde (24 februari 2022).
Voorafgaand aan de Russisch-Pakistaanse gesprekken legde Khan op 24 februari 2022 een krans bij het Graf van de Onbekende Soldaat bij de muur van het Kremlin. (TAS)
Khan pleitte er vanaf het begin voor dat het conflict in Oekraïne aan de onderhandelingstafel zou worden beslecht en niet op het slagveld. De VS en de EU hebben buitenlandse leiders, waaronder Khan, met hun armen verdraaid om zich in lijn te stellen met Poetin en de westerse sancties tegen Rusland te steunen, maar Khan verzette zich daartegen.
Khan bezegelde waarschijnlijk zijn lot op 6 maart toen hij hield een grote bijeenkomst in het noorden van Pakistan. Tijdens de bijeenkomst hekelde hij het Westen, en vooral 22 EU-ambassadeurs, omdat ze hem onder druk hadden gezet om Rusland te veroordelen tijdens een stemming in de Verenigde Naties. Hij hekelde ook de oorlog van de NAVO tegen de terreur in het buurland Afghanistan als volkomen verwoestend voor Pakistan, zonder enige erkenning, respect of waardering voor het lijden van Pakistan.
Khan zei tegen de juichende menigte: “EU-ambassadeurs schreven ons een brief waarin ze ons vroegen Rusland te veroordelen en tegen te stemmen… Wat vindt u van ons? Zijn wij uw slaven... dat wij zullen doen wat u ook zegt?' Hij voegde toe,
“We zijn vrienden met Rusland, en we zijn ook vrienden met Amerika; we zijn bevriend met China en met Europa; we zitten in geen enkel kamp. Pakistan zou neutraal blijven en samenwerken met degenen die proberen de oorlog in Oekraïne te beëindigen.”
Vanuit Amerikaans perspectief is ‘neutraal’ een strijdwoord. Het grimmige vervolg op Khan werd in augustus 2023 onthuld door onderzoeksjournalisten van Het snijpunt.
Slechts één dag na Khan's bijeenkomst ontmoette adjunct-staatssecretaris van het Bureau voor Zuid- en Centraal-Aziatische Zaken Donald Lu in Washington de Pakistaanse ambassadeur in de VS, Asad Majeed Khan. Na de bijeenkomst stuurde ambassadeur Khan een geheime telegram (een “code”) terug naar Islamabad, die vervolgens werd gelekt naar Het snijpunt door een Pakistaanse militaire functionaris.
Lu spreekt in 2022 met medewerkers van het ministerie van Buitenlandse Zaken. (Ministerie van Buitenlandse Zaken, Freddie Everett/ Publiek domein)
In de kabel wordt verteld hoe adjunct-secretaris Lu premier Khan uitschold vanwege zijn neutrale standpunt. De kabel citeert Lu die zegt dat “mensen hier en in Europa zich behoorlijk zorgen maken over de reden waarom Pakistan zo’n agressief neutraal standpunt inneemt (tegenover Oekraïne), als zo’n standpunt zelfs maar mogelijk is. Dat lijkt ons niet zo’n neutraal standpunt.”
Lu bracht vervolgens het eindresultaat over aan ambassadeur Khan:
“Ik denk dat als de motie van wantrouwen tegen de premier slaagt, alles in Washington zal worden vergeven, omdat het bezoek aan Rusland wordt gezien als een besluit van de premier. Anders denk ik dat het moeilijk zal worden om verder te gaan.”
Vijf weken later, op 10 april, toen de Amerikaanse botte dreiging boven het machtige Pakistaanse leger hing en het leger greep had op het Pakistaanse parlement, zette het parlement Khan af met een motie van wantrouwen.
Binnen enkele weken volgde de nieuwe regering met brutaal gefabriceerde beschuldigingen van corruptie tegen Khan, om hem te arresteren en te voorkomen dat hij weer aan de macht zou komen.
In een volkomen Orwelliaanse wending, toen Khan het bestaan bekend maakte van het diplomatieke telegram dat de rol van Amerika bij zijn verdrijving onthulde, werd de nieuwe regering beschuldigde Khan met spionage. Hij is nu op grond van deze beschuldigingen veroordeeld tot een gewetenloze tien jaar, terwijl de Amerikaanse regering over deze verontwaardiging zwijgt.
Toen hem werd gevraagd naar de veroordeling van Khan, zei het ministerie van Buitenlandse Zaken had het volgende te melden: “Het is een zaak voor de Pakistaanse rechtbanken.” Een dergelijk antwoord is een levendig voorbeeld van hoe de door de VS geleide regimeverandering werkt. Het ministerie van Buitenlandse Zaken steunt Khan's gevangenneming vanwege Khan's publieke onthulling van Amerikaanse acties.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken weigert de veroordeling van #Imran Khan en beweert van wel # Pakistan's interne kwestie
Matthew Miller ontweek herhaaldelijk de vraag en gaf in plaats daarvan vage antwoorden over de manier waarop de VS het democratische proces in Pakistan steunen. pic.twitter.com/ii8nMjs0Df— Arthur Morgan (@ArthurM40330824) 31 januari 2024
Pakistan zal daarom op 8 februari verkiezingen houden, waarbij de populairste democratische leider in de gevangenis zit en de partij van Khan het onderwerp wordt van meedogenloze aanvallen, politieke moorden, media-black-outs en andere hardhandige repressie.
In dit alles is de Amerikaanse regering volkomen medeplichtig. Tot zover de “democratische” waarden van Amerika. De Amerikaanse regering heeft voorlopig haar zin gekregen – en heeft een kernwapenland van 240 miljoen mensen diep gedestabiliseerd. Alleen Khan's vrijlating uit de gevangenis en zijn deelname aan de komende verkiezingen zouden de stabiliteit kunnen herstellen.
Jeffrey D. Sachs is universiteitsprofessor en directeur van het Center for Sustainable Development aan de Columbia University, waar hij van 2002 tot 2016 leiding gaf aan The Earth Institute. Hij is ook voorzitter van het UN Sustainable Development Solutions Network en commissaris van de UN Broadband Commission. voor ontwikkeling.
Dit artikel is van Gemeenschappelijke dromen.
Meningen die in dit artikel worden geuit en die al dan niet overeenkomen met die van Consortium Nieuws.
De Amerikaanse regering bestaat nauwelijks. Het zijn de touwtrekkers die het voor het zeggen hebben. Dat zijn de mensen die we moeten targeten. Ze genieten totale immuniteit tegen de staatsmisdaden waarvoor ze Washington betalen. Tijd om hun “Grand Chessboard” op zijn kop te zetten.
Leuk artikel. Zoals ‘ambassadeur’ John Bolton heeft opgemerkt tijdens zijn bezoek aan de Noord-Koreanen en Trump, wordt het ‘Libische model’ in DC gezien als het perfecte model voor het propageren van ‘Amerikaanse democratie!’ wereldwijd.
Over het algemeen wordt eerst door de president een nationale noodtoestand afgekondigd tegen niet-coöperatieve landen (en ook al zijn het ‘noodgevallen’, het zijn zelden kortetermijnacties), gevolgd door steekpenningen, bedreigingen of staatsgrepen die grotendeels door de CIA worden bemiddeld. “Bekentenissen van een economische huurmoordenaar”, hoewel nu gedateerd uit een vroegere, minder wrede tijd, geeft de insteek weer. In Libië, waar Gaddafi zijn zoektocht naar kernwapens opgaf in ruil voor het feit dat het Westen hem met rust liet, veranderde het land van het rijkste en machtigste land van Afrika in een rokende ruïne van verwoesting (die lijkt op Gaza). Succes! zoals de grinnikende Hillary het verraad verwoordde. Kim Jong-un leerde zijn kernwapens stevig vast te houden.
Assad werd gered door Rusland, en Obama weerstond de druk van beide partijen om zijn ongenode invasie voort te zetten, waarbij hij al voldoende “democratie” verspreidde in het Midden-Oosten, Oekraïne en Noord- en Oost-Afrika. Hij en Trump hadden de oliebronnen in Syrië gestolen voor Israël.
De meest impactvolle poging tot staatsgreep onder Obama was de mislukte omverwerping van Erdogan in Turkije in 2016. Turkije was de trouwste NAVO-bondgenoot, maar dat veranderde snel toen de VS probeerden hun leider af te zetten. Verraad mag dan wel de normaalste zaak van de wereld zijn in de politieke spelletjes in DC, Turkije zal het Westen nooit meer vertrouwen. Mogelijk sluiten ze zich zelfs aan bij de BRICS, wat in 2015 ondenkbaar zou zijn geweest.
Khan is een van de absoluut beste leiders ter wereld.
Het is een aanfluiting dat hij door de Washington-zionistisch-militaristische imperialisten in de val is gelokt.
“Agressief Neutraal” – ik moet er dol op zijn!
Ik had dezelfde reactie op ‘agressief neutraal’. Normale mensen combineren zulke woorden gewoon niet. Maar de Amerikanen wordt elke dag verteld dat meer oorlog meer vrede betekent, en dat hogere tekorten dit jaar zeker tot lagere tekorten volgend jaar zullen leiden. Ik zou willen dat George Orwell een week lang terug kon komen, Amerikaanse nieuwsmedia-artikelen kon verwerken en ons zijn mening kon geven.
Het lijkt erop dat dr. Jeffrey D. Sachs, met al zijn meest recente diepgaande inzichten, gelooft dat ‘mondiale orde’ gelijk staat aan het niet laten schommelen van de boot – zeg maar!
Het verhaal van Kahn spreekt boekdelen voor de “neutrale” landen die hun regime niet laten veranderen. Zwitserland fungeert als voorbeeld van deze valse neutraliteit. Zolang je zwaar leunt op de Amerikaanse invloed, word je met rust gelaten. Verdwaal een greintje in de richting van daadwerkelijke brede onderlinge samenwerking en je bent de vleesgeworden duivel.
Een nachtmerriebeeld van wat Julian te wachten staat.
En wat hij al heeft doorstaan in opdracht van ons.
Natuurlijk werden de democratische processen in Groot-Brittannië in 2015 verstoord door Amerikaanse regimechange-acties. Jeremy Corbyn werd actief verhinderd van enige kans om de verkiezingen te winnen door zijn eigen Labour-partij, Israëlische sabotage, Amerikaanse regering en MIC-bedreigingen. Als Corbyn had gewonnen, zou Assange niet in de gevangenis zitten en zou Groot-Brittannië niet zwaar betrokken zijn bij genocide.
Jeff Sachs, hoe oprecht hij zich ook wendt tot het perspectief van het grootste deel van de wereld, is een schuld verschuldigd voor datgene waarvoor hij rijk is geworden, namelijk het vernietigen van Bolivia, Polen, Griekenland en Rusland als economieën ten behoeve van de rijken. Dit mag nooit en te nimmer vergeten worden, totdat Jeff feitelijk dienst heeft verricht in plaats van te schrijven, in die mate dat hij meer mensen heeft geholpen dan hij heeft helpen doden. Kijk naar de sterftecijfers en de levensverwachting vóór en na Jeff Sachs in een van de genoemde landen. Jeff, het is goed en wel dat je op het pad bent dat je volgt; uw daden kunnen niet worden vergeten, en ze kunnen ook niet worden vergeven totdat er herstelbetalingen zijn gedaan.
En welke “herstelbetalingen” stelt u precies voor?
Nu valt jouw gemene laster van de boodschapper niet in goede aarde, althans niet bij beter geïnformeerde lezers. Om J.Sachs de schuld te geven van de economische ellende die landen ervaren die u lijkt te plukken zonder bewezen feiten, bestaat er in dit opzicht geen historisch bewijs; uw beschuldigingen zijn belachelijk!! Dus alsjeblieft, lieve Vicky, het verspreiden van cookies werkt alleen bij de extreem hersenloze, nauwelijks lezers van CN, dus hou op, of houd je mond en ga verder. Trouwens, enige relatieve connectie met Vic Newland, de beruchte koekjesdistributeur bij regimewisselingen, hè?!