Teheran heeft zojuist een grote boodschap gestuurd over de strategie van Washington om een coalitie van terreurgroepen in de regio te creëren. writ's MK Bhadrakumar.

De Iraanse president Seyyed Raisi in Moskou in 2022 voor een bijeenkomst van de Shanghai Cooperation Organization. (TAS)
By MK Bhadrakumar
Indiase clou
Ana verbluffende missile- en drone-aanvallen over drie landen – Syrië, Irak en Pakistan – gedurende een periode van 24 uur, nam Teheran vervolgens de buitengewone stap om de verantwoordelijkheid voor de aanslagen op te eisen.
Dit bracht een zeer grote boodschap over aan Washington dat zijn strategie om een coalitie van terreurgroepen te creëren in de regio rond Iran resoluut zal worden bestreden.
Dat de Amerikaanse strategie tegen Iran nieuwe vormen aannam, begon duidelijk te worden na de aanval van 7 oktober op Israël en de daaruit voortvloeiende erosie van zijn positie als regionale supremo.
De door China bemiddelde toenadering tussen Iran en Saoedi-Arabië en de opname van Iran, Saoedi-Arabië, de VAE en Egypte in de BRICS brachten Amerikaanse strategen in paniek. (Zie mijn analyse “De VS beginnen een proxy-oorlog tegen Iran”, op 20 november 2023.)
In de tweede helft van 2023 waren er al tekenen dat de Amerikaans-Israëlische as van plan was terrorisme te gebruiken als het enige haalbare middel om Iran te verzwakken en het regionale evenwicht te herstellen ten gunste van Tel Aviv.
Dat is van cruciaal belang voor de prioriteit die Washington aan de Azië-Pacific geeft, terwijl het land controle blijft houden over het olierijke Midden-Oosten. Een conventionele oorlog met Iran is voor de VS inderdaad niet langer haalbaar, omdat dit de potentiële vernietiging van Israël in gevaar brengt.
Toekomstige historici zullen de aanvallen op Israël door Palestijnse verzetsgroepen op 7 oktober ongetwijfeld bestuderen, analyseren en tot nuchtere conclusies komen.
In de klassieke militaire doctrine waren ze in wezen een preventieve aanval van verzetsgroepen voordat de Amerikaans-Israëlische moloch van terroristische groeperingen – zoals ISIS en Mujahideen-e-Khalq – veranderde in een rivaliserend platform dat paste bij de As van het Verzet.

Iraniërs vieren de Al Aqsa Flood-aanval door Hamas op 7 oktober 2023. (Ahamadreza Madah, Wikimedia Commons, CC BY 4.0)
Teheran is zich bewust van de dringende noodzaak om strategische diepte te creëren voordat de wolven dichterbij komen. Het land heeft Moskou onder druk gezet om een bilateraal strategisch pact te bespoedigen, maar de Russen hebben er, niet verrassend, de tijd voor genomen.
Een belangrijk agendapunt tijdens het presidentschap Ebrahim Raisi's “werkbezoek” aan Moskou Op 7 december was voor een ontmoeting met president Vladimir Poetin het pact aan het finaliseren.
Maandag maakte het Russische ministerie van Defensie eindelijk een zeldzame bekend verklaring dat minister van Defensie Sergey Shoigu zijn Iraniër had gebeld collega Mohammad-Reza Ashtiani om duidelijk te maken dat Moskou ermee heeft ingestemd het pact te ondertekenen. De MoD-verklaring verklaarde:
“Beide partijen benadrukten hun toewijding aan de fundamentele principes van de Russisch-Iraanse betrekkingen, inclusief onvoorwaardelijk respect voor elkaars soevereiniteit en territoriale integriteit, wat zal worden bevestigd in het grote intergouvernementele verdrag tussen Rusland en Iran, aangezien dit document al wordt afgerond.”

Iran Ashtiani, rechts, mei 2023. (Fars Media Corporation, Wikimedia Commons, CC BY 4.0)
Dat meldt het Iraanse persbureau IRNA. Shoigu overgebracht dat Ruslands toewijding aan de soevereiniteit en territoriale integriteit van Iran expliciet in het pact zal worden vermeld.
Het rapport voegde eraan toe dat “de twee ministers ook wezen op het belang van kwesties die verband houden met de regionale veiligheid en benadrukten dat Moskou en Teheran hun gezamenlijke inspanningen zullen voortzetten om een multipolaire wereldorde te vestigen en ontkenning van het unilateralisme van de Verenigde Staten [Nadruk toegevoegd.]
Woensdag vertelde Maria Zakharova, woordvoerster van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken, aan verslaggevers in Moskou dat het nieuwe verdrag het strategische partnerschap tussen Rusland en Iran zou consolideren en het volledige scala van hun banden zou bestrijken. “Dit document komt niet alleen op het juiste moment, maar is ook te laat”, zei Zakharova.
“Sinds de ondertekening van het huidige verdrag is de internationale context veranderd en maken de betrekkingen tussen de twee landen een ongekende opleving door”, zei ze. Zakharova voegde eraan toe dat het nieuwe verdrag naar verwachting zou worden ondertekend tijdens een aankomend contact tussen de twee presidenten.
Daarnaast werd de woordvoerder van het Kremlin, Dmitry Peskov, door het staatspersbureau TASS geciteerd, die zei dat een exacte datum voor een ontmoeting tussen Poetin en Raisi moet worden bepaald. Het is duidelijk dat er voor onze ogen iets van diepgaande betekenis voor de geopolitiek van het Midden-Oosten gebeurt.
Een nieuw milieu

Raisi met Poetin in Moskou op 7 december 2023. (Sergei Bobylev, TASS)
De raket- en drone-aanvallen van Iran op terroristische doelen op woensdag zijn een levendige demonstratie van zijn assertiviteit om uit zelfverdediging op te treden in het nieuwe regionale en internationale milieu.
De zogenaamde proxy's van Iran – of het nu Hezbollah of Houthis is – zijn volwassen geworden met een eigen mening, die hun eigen strategische positionering binnen de As van Verzet bepalen. Ze hebben geen levensondersteunend systeem uit Teheran nodig.
Het kan enige tijd duren voordat de Angelsaksische strategen aan deze nieuwe realiteit gewend zijn, maar uiteindelijk zal dat wel gebeuren.
Het is duidelijk een onderschatting om de raket- en drone-aanvallen van Iran louter als terrorismebestrijdingsoperaties te beschouwen. Zelfs wat betreft de aanval op BaluchistanInteressant genoeg vond het plaats binnen een maand na de reis van een week naar Washington medio december door de Pakistaanse legerstaf, generaal Asim Munir.
Munir voldaan hoge Amerikaanse functionarissen, waaronder minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken, minister van Defensie Lloyd Austin, voorzitter van de Amerikaanse strijdkrachten van de gezamenlijke stafchefs generaal Charles Q. Brown en de Amerikaanse plaatsvervangend nationaal veiligheidsadviseur Jonathan Finer – en natuurlijk – de geduchte waarnemend adjunct-secretaris van de staat Victoria Nuland, de drijvende kracht achter het neoconservatieve beleid van de regering-Biden.

Van links: Nuland, Munir en rechts Blinken op het State Department in Washington op 14 december 2023. (Ministerie van Buitenlandse Zaken, Freddie Everett)
In een officiële verklaring in Islamabad op 15 december over Munir's hoogvliegende tournee werd gesteld dat Pakistan en de VS “van plan zijn de interacties te vergroten” voor “wederzijds voordelige” afspraken. Het zei dat de twee partijen de aanhoudende conflicten in de regio bespraken en “instemden met het vergroten van de interacties tussen Islamabad en Washington.”
De verklaring zei:
“Tijdens de bijeenkomsten werden kwesties van bilaterale belangen, mondiale en regionale veiligheidskwesties en aanhoudende conflicten besproken. Beide partijen kwamen overeen om hun betrokkenheid bij het verkennen van mogelijke wegen voor bilaterale samenwerking bij het nastreven van gedeelde belangen voort te zetten.”
De verklaring voegde eraan toe dat tijdens de ontmoeting tussen de hoogste defensiefunctionarissen van de twee landen “samenwerking op het gebied van terrorismebestrijding en defensiesamenwerking werden geïdentificeerd als kerngebieden van samenwerking.”
Van zijn kant onderstreepte Munir het belang van “het begrijpen van elkaars perspectieven” op regionale veiligheidskwesties en ontwikkelingen die de strategische stabiliteit in Zuid-Azië beïnvloeden, aldus de Pakistaanse verklaring.
Pakistan [welke lanceerde vergeldingsaanvallen op Iran on Thursday] heeft een hele geschiedenis van het dienen van Amerikaanse belangen in de regio en het algemene hoofdkwartier van het Pakistaanse leger in Rawalpindi is de wagenmenner van een dergelijke samenwerking geweest.
We richtten ons alleen op de Iraanse terroristische groepering op het grondgebied van Pakistan. We respecteren de soevereiniteit en territoriale integriteit van Pakistan, maar we laten niet toe dat de nationale veiligheid in gevaar wordt gebracht of dat er mee wordt gespeeld, zegt de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Hossein Amir-Abdollahian in Dovas over de aanvallen van Iran in Pak pic.twitter.com/akdZIiR4XO
- Sidhant Sibal (@sidhant) 17 januari 2024
Wat vandaag duidelijk is, is dat de komende verkiezingen in Pakistan de regering-Biden er niet van hebben weerhouden de rode loper voor Munir uit te rollen. Maar het mooie is dat zowel Iran als Pakistan slim genoeg zijn om elkaars rode lijnen te kennen.
De bedoelingen van de VS zijn duidelijk: Teheran in het westen en oosten omsingelen met falende staten die gemakkelijk te manipuleren zijn. De haastig georganiseerde ontmoetingen in Davos tussen de Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur Jake Sullivan en topfunctionarissen van Irak (hier en hier) in de stroomafwaartse fase van de Iraanse aanvallen onderstreept
- “het belang van (Koerdistan) het hervatten van de olie-export (naar Israël) en de steun van Washington voor “het sterke partnerschap van de Koerdische regio met de Verenigde Staten”;
- het belang van het stoppen van aanvallen op Amerikaans personeel in Irak en Syrië;
- Amerikaanse inzet voor “het verbeteren van de veiligheidssamenwerking als onderdeel van een langdurig, duurzaam defensiepartnerschap”;
- Amerikaanse steun voor de Iraakse soevereiniteit; En,
- Biden's uitnodiging voor de Iraakse premier Mohammed Shyaa Soedani zal ‘binnenkort’ het Witte Huis bezoeken.
In een notendop heeft Sullivan het voornemen van de VS geuit om zijn aanwezigheid in Irak te versterken – en het land heeft soortgelijke doelstellingen ook in Pakistan na te streven. Washington vertrouwt erop dat Munir ervoor zal zorgen dat Imran Khan in de gevangenis wegkwijnt, ongeacht de uitkomst van de Pakistaanse verkiezingen.
[Zien: VS dringen aan op verdrijving van Khan, Kabelshows]
Deze strategische herschikking komt op een moment dat Afghanistan definitief uit de Anglo-Amerikaanse sfeer is geglipt en Saoedi-Arabië geen interesse toont om een radertje in het wiel van Washington te zijn of zich met krachten van extremisme en terrorisme te bemoeien.
Knessetlid Bhadrakumar is een voormalig diplomaat. Hij was de ambassadeur van India in Oezbekistan en Turkije. Meningen zijn persoonlijk.
Deze dit artikel verscheen oorspronkelijk op Indiase punchline.
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Het lijkt een vrij eenvoudige code…. Ik moet denken aan het beroemde Woodstock-gejuich van Country Joe…. “Geef me een F…. Geef mij een U…. …. Wat is die spreuk? Wat is die spreuk?'
Op dit punt groeit de lijst van landen die de goede oude VS en zijn bommen en raketten, economische oorlogen en martelkampen juichen. Dat is de boodschap die Amerika en zijn handlangers zoals Israël ontvangen, en op mijn set komt het 5 bij 5 binnen. “geef me een F …. geef mij een U..."
Hé Amerika, wat is die spreuk? De rest van de wereld heeft een suggestie voor wat je jezelf kunt aandoen. De boodschap uit de wereld komt luid en duidelijk binnen. Ze probeerden het vriendelijk te vragen. Nu hebben ze Al Capone horen uitleggen hoe Amerika echt werkt. Dat is de boodschap. Karma is stom.
Blinken en Nuland – in dezelfde kamer, met dezelfde hypocrisie en hetzelfde gebrek aan menselijkheid.
“Amerikaanse steun voor de Iraakse soevereiniteit;” De Amerikaanse hypocrisie bereikt een nieuw niveau nadat jaren geleden werd gevraagd Irak te verlaten. De hele wereld is verstandig met deze onzin, maar ze blijven het proberen.
“In een notendop heeft Sullivan het voornemen van de VS geuit om hun aanwezigheid in Irak te versterken….” Nog niet zo lang geleden betekende de aanwezigheid van de VS in Irak Abu Ghraib, voortdurende bombardementen, de ontvoeringen van onschuldige Irakezen om naar toe te vliegen. zwarte cellen gemarteld worden.
Er is vrijwel geen of zeer weinig discussie geweest over de overname van de neoconservatieven door het Amerikaanse DOS. De foto in dit artikel van Nuland en Blin Ken die gesprekken op het hoogste niveau voeren met Pakistan geeft op dramatische wijze deze huidige realiteit weer!
De problemen van een imperium dat onherroepelijk in verval is – een verval dat bijna volledig te wijten is aan zijn eigen daden. De Verenigde Staten reageerden op 9 september door militair uit te halen in Libië, Syrië, Irak en Afghanistan, waarbij oorlogsmisdaden werden gepleegd en honderdduizenden onschuldige burgers om het leven kwamen. Een aanzienlijk zwakkere geostrategische positie en een catastrofale verlaging van onze internationale waardering is alles wat we daarvoor kunnen laten zien. De gevolgen resoneren tot ver buiten het Midden-Oosten en doen het wereldprimaat van ons en dat van het Westen op zijn grondvesten wankelen. De wereld is gestopt met naar ons te luisteren. De niet-westerse wereld staat in de rij om zich aan te sluiten bij de BRICS en de Shanghai Cooperation Organization en om de dollar als de belangrijkste internationale munteenheid te vervangen. Ze negeren grotendeels onze oproepen om Rusland sancties op te leggen vanwege Oekraïne. Waarom? Omdat ze de Verenigde Staten steeds meer niet als de oplossing, maar als het probleem zien.
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog liep Amerika voorop bij het creëren van internationale instellingen voor diplomatie en rechtsstaat om meningsverschillen tussen landen vreedzaam op te lossen. Ons internationale prestige was nog nooit zo hoog. Tegenwoordig hebben we deze instellingen grotendeels verlaten en voeren we onze ‘diplomatie’ voornamelijk via de NAVO en blijkbaar via een ring van terreurorganisaties die we denken te controleren. Het is nauwelijks toeval dat onze invloed en morele autoriteit vandaag de dag het laagst zijn in 75 jaar en steeds sneller afnemen.
Een zeldzaam perspectief en zeer informatief. Op meer 'decodering'.
Imran Khan, democratisch gekozen en een held van Pakistan, zou niet in de gevangenis mogen zitten omdat hij zich verzette tegen de Amerikaanse hegemonie in zijn eigen land. Ik word steeds meer beu van de Amerikaanse dubbelhartigheid bij het wanhopig overeind houden van zijn versie van zijn wereldorde. De genocide in Gaze ontmaskert duidelijk de VS, Groot-Brittannië en Israël als wolven die ze zijn.
Hoe speelt de recente uitwijking van Irak naar de Verenigde Staten een rol in wat u zojuist zei?
Afgelopen donderdag in Davos. Sudani wil “een onmiddellijke terugtrekking van de door de VS geleide buitenlandse troepen.”
hxxps://www.tehrantimes.com/news/493879/PM-Sudani-seeking-quick-pullout-of-US-forces-from-Iraq
Sudani heeft te maken met een lastige mix van factoren, waaronder vijandschap van Moqtada en de sadristen, op Iraanse milities gerichte troepen en economische problemen in de omgang met de VS.
Dit stuk biedt ook goede achtergrondinformatie over de problemen van Irak:
hxxps://www.middleeasteye.net/news/playground-choice-iran-organizes-drive-us-troops-out-iraq
pas op voor MEE, hun rapporten neigen naar Britse en Amerikaanse vooroordelen. de Iraakse publicatie Al Shafaq, in het Engels, geeft een beter perspectief (hoewel nauwkeurig lezen nog steeds vereist is) – hxxps://www.shafaq.com/en/Report/Iraq-A-favored-battleground-for-Tehran-and-Washington
Het zinloze geluid dat moet worden genegeerd, zoals ‘Amerikaanse steun voor de Iraakse soevereiniteit’, Amerika doet in Irak wat het wil
Weglating: de achternaam van Victoria Nudelmann is hierboven weggelaten. Excuses, “Nuland”.