Het Palestijnse volk wacht al een moment om de aarde onder het Israëlische leger te doen schudden.
Palestijnse vlag in de stad Ramallah op de Westelijke Jordaanoever, de de facto administratieve hoofdstad van Palestina, 2015. (Chetanya Robinson, Flickr, CC BY 2.0)
By As'ad AbuKhalil
Speciaal voor consortiumnieuws
U.S. President Joe Biden en minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken beweren, in een poging gevoelig te lijken, dat Hamas niet namens het Palestijnse volk spreekt. Al die tijd hebben zij geprobeerd de oorlog tegen het Palestijnse volk af te schilderen als een oorlog tegen Hamas.
Volgens Amerikaanse en Israëlische functionarissen zijn ruim 21,000 Palestijnen vermoord en is de oorlog ogenschijnlijk nog steeds uitsluitend tegen Hamas gericht.
(Israël geeft in ieder geval toe dat meer dan de helft van de doden geen Hamas-strijders zijn, waarmee het aantal gedode Hamas-strijders enorm wordt overdreven om genocide te camoufleren. Israël schept op dat het “slechts” meer dan 10,000 Palestijnse burgers heeft gedood).
De regering-Biden maakte haar voorkeur duidelijk: ze willen dat de Fatah-beweging (na haar ‘revitalisering’ of ‘vernieuwing’) over Gaza regeert (namens Israël).
Maar de Palestijnse Autoriteit wordt alom gehaat en veracht door het Palestijnse volk en haar leiders worden terecht gezien als misdadigers, criminelen, verduisteraars en collaborateurs met Israël.
De Palestijnse Autoriteit kan alleen met wapengeweld aan de macht blijven, net als repressieve Arabische regimes. Het is niet voor niets dat Fatah heeft geweigerd verkiezingen te houden sinds Hamas in 2006 won. De VS, die vroeger druk uitoefenden op de Palestijnen om verkiezingen te houden, willen ook niet dat er verkiezingen plaatsvinden, omdat het duidelijk is dat de Fatah-bende dat zou doen. bij stemming worden verdreven.
Repressieve Palestijnse Autoriteit
Het presidentiële paleis van de Palestijnse Autoriteit in Bethlehem, 2017. (Witte Huis, Flickr, Shealah Craighead)
De heerschappij van de PA lijkt nu op die van elke Arabische autoritaire regering, en het repressieve leger van misdadigers wordt geleid door de Amerikaanse inlichtingendiensten. Hamas heeft Gaza veel minder repressief bestuurd dan Fatah de Westelijke Jordaanoever bestuurde, en Hamas ging alleen op zoek naar Israëlische collaborateurs en spionnen.
De concurrentie tussen Hamas en Fatah was al lang beslecht. Hamas is al vele jaren de favoriet van de Palestijnen, en om vele redenen.
Hamas is niet corrupt, terwijl Fatah de personificatie van corruptie is; Hamas bestrijdt Israël, terwijl Fatah samenwerkt met Israël; Hamas-leiders leven tussen de mensen, terwijl Fatah-leiders in goed beschermde herenhuizen wonen; Hamas-leiders leiden een bescheiden leven, terwijl Fatah een extravagante levensstijl heeft. Bovendien krijgt Fatah terecht de schuld van het mislukte en miserabele pad van de Oslo-akkoorden, dat Hamas nooit heeft gesteund.
Maar Hamas ondergaat nu een tweede wedergeboorte. Eén militaire operatie kan een verschil maken in de geschiedenis van de Palestijnse nationale strijd voor onafhankelijkheid.
De Karamah-strijd van 1968 (waarin Yasser Arafat en Fatah hun heldendaden wild overdreven) stuwde de Fatah-beweging naar de positie van leidend leiderschap binnen de PLO. Hani Hassan (een van de Fatah-leiders) vertelt hoe duizenden Palestijnen zich na Karamah bij de beweging voegden.
Maar de Hamas-operatie (“De zondvloed van Aqsa”) van 7 oktober, zal belangrijker zijn dan Karamah in de Palestijnse historische herinnering, en zelfs in de Arabische historische herinnering.
Ongeacht de westerse veroordelingen en beschuldigingen – of misschien gedeeltelijk dankzij hen – waren Arabieren en moslims over de hele wereld onder de indruk van de gedurfde operatie en het vermogen van Hamas-strijders om het Israëlische leger te verrassen.
Iraniërs vieren de Al Aqsa Flood-aanval door Hamas op 7 oktober 2023. (Ahamadreza Madah, Wikimedia Commons, CC BY 4.0)
De details van wat er die nacht is gebeurd blijven duister en Israël doet erg geheimzinnig over wat er is gebeurd om het nieuws over zijn land te onderdrukken. medeplichtigheid bij de moord op Israëliërs. Over de aard van de aanvallen op burgers wordt nog steeds gedebatteerd en veel Arabieren geloven de Israëlische verhalen niet en geven het Israëlische leger de schuld van de dood en vernietiging die daarop volgde.
Hamas maakte duidelijk dat het zich niet heeft schuldig gemaakt aan de wreedheden of seksuele aanvallen waarvan Israël beweerde dat ze die dag plaatsvonden, en er is absoluut niets in de geschiedenis van Hamas dat de Israëlische beweringen over seksuele aanvallen bevestigt.
Een grote schande voor NYT's @gettleman
en zijn verhaal over "Hoe Hamas seksueel geweld bewapende."Gal Abdush is het slachtoffer van 7 oktober wiens verhaal de hoofdrol speelt en dat in het NYT-artikel te zien is. Haar familie staat zelfs op de omslagafbeelding. NYT beschrijft haar als een ‘symbool’… https://t.co/klw2GZx4YX
— Aaron Mate (@aaronjmate) 2 januari 2024
Het Palestijnse volk wacht al een moment om de aarde onder het Israëlische leger te doen schudden. Het Oslo-proces en de oprichting van een collaboratief regime in Ramallah (dat dient als aanhangsel van de Israëlische bezetting en zijn bevelen ontvangt van regionale Amerikaanse inlichtingenfunctionarissen) heeft de hoop van de massa de grond in geboord.
Degenen die tientallen jaren droomden over de bevrijding van Palestina maakten zelfs nog ergere stadia van de bezetting mee, en de wrede belegering van Gaza werd in de loop van de tijd alleen maar heviger.
De Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever kregen voor het eerst te maken met mede-Palestijnen die de leiding over hen hadden gekregen, om te voorkomen dat ze zich zouden verzetten tegen verzet of zelfs kritiek zouden leveren op de collaborateurs.
Een Palestijn confronteert een groep Israëlische soldaten in Bilin op de bezette Westelijke Jordaanoever in 2010. (Edo Medicks, Flickr, CC BY-NC-SA 2.0)
Er werd verwacht dat er iets zou gebeuren dat de greep van de bezetting en de PA op de levens van Palestijnen zou verbreken. En in Gaza kon het ellendige leven dat Israël de Palestijnen oplegde, niet eeuwig duren.
Hamas ontsnapte uit de gevangenis en er was unanieme steun voor zijn optreden in de Palestijnse en Arabische publieke opinie. (Om de een of andere reden gaan westerse media ervan uit dat westerse meningen mensen over de hele wereld beïnvloeden. Tijdens de oorlog in Oekraïne ontdekten ze dat de ‘wereld’ niet het Westen is).
Bovendien hebben Arabische regeringen – onder leiding van Saoedi-Arabië en de VAE – de Palestijnse zaak vrijwel verlaten. Ze zijn tot de conclusie gekomen dat normalisatie met Israël een vereiste is om de meest geavanceerde wapens van de Amerikaanse regering te kunnen ontvangen, en dat dit een grote waarborg is voor de Amerikaanse toegeeflijkheid aan mensenrechtenschendingen.
15 september 2020: Van links naar rechts: Abdullah bin Zayed Al Nahyani, minister van Buitenlandse Zaken van de VAE, Israëlische premier Benjamin Netanyahu, minister van Buitenlandse Zaken van Bahrein Abdullatif bin Rashid Al-Zay en de Amerikaanse president Donald Trump tijdens de ondertekeningsceremonie van de Abraham-akkoorden . (Witte Huis, Joyce N. Boghosian)
De Egyptenaar Anwar Sadat heeft dat aan den lijve ondervonden en heeft daarom in de maanden voorafgaand aan zijn moord een uitbarsting van repressie, repressie en vervolging van dissidenten ondergaan. Het Westen steunde hem volledig, net zoals het de huidige despoten steunt, op voorwaarde dat zij Israël en zijn bezetting niet lastig vallen.
De Palestijnen vestigden hun hoop niet op Arabische regeringen, maar het niveau van openlijke vijandigheid in de Golf jegens de Palestijnen maakte elke kans kapot dat Arabische regeringen zouden helpen Arabisch land terug te winnen van Israël. Integendeel, de media van het Saoedische regime begonnen een campagne om de Palestijnen, en vooral Hamas, te demoniseren.
In de nasleep van de zondvloed van Aksa verspreidde de bewondering voor Hamas en voor zijn waargenomen moed en durf zich onder het Arabische volk. De video’s van Abu ‘Ubayda (de militaire woordvoerder van de militaire vleugel van Hamas) waren een groot succes en werden op grote schaal verspreid in de traditionele Arabische en sociale media.
Het beeld van 'Ubayda werd op de muren geschilderd en kinderen kleedden zich zoals hij en bedekten hun gezichten met de traditionele Palestijnse kufiyyahs.
Poster van Hamas' militaire woordvoerder Abu `Ubayda bij de stadsmuur van Istanbul, 10 november 2023. (Mahmoud al-turki, Wikimedia Commons, CC0)
De kwaliteit van de militaire propaganda van Hamas verbeterde enorm en mensen zaten aan hun scherm gekluisterd in afwachting van de volgende uitspraak. De uitdagende toon in de verklaringen van Hamas maakte indruk op velen in de Arabische wereld en zij contrasteerden dat met de bodemloze politieke en militaire prestaties van de PLO.
Drie maanden na de gevechten kon het machtige Israëlische leger geen noemenswaardige militaire overwinning behalen en is het nog steeds niet in staat het topcommando van Hamas te bereiken (toch schepte het op over het veroveren van een schoen van Hamas-leider Yihya Sinwar en het treffen van een appartement dat er werd beweerd dat het ooit als schuilplaats werd gebruikt). [Op dinsdag, Israël gedood Saleh Al-Arouri, plaatsvervangend hoofd van het politieke bureau van Hamas, bij een drone-aanval in Beiroet, Libanon.]
In 1982 trok het Israëlische leger binnen enkele uren de hele regio Zuid-Libanon over naar de buitenwijken van Beiroet, ondanks de aanwezigheid van duizenden strijders van de PLO en de Libanese Nationale Beweging.
Nieuwe kwaliteit van weerstand
De Arabische publieke opinie heeft opgemerkt dat de nieuwe verzetsbewegingen in Libanon, Palestina en Jemen van een andere kwaliteit zijn dan die uit het verleden. Dat de persoonlijkheden van de nieuwe leiders van het verzet fel en zelfs meedogenloos zijn in vergelijking met PLO-leiders die niet goed stand hielden onder druk (zelfs Arafat, die beter met druk omging dan veel van zijn collega’s, last had van periodes van twijfel en ernstige driftbuien vertoonde) tijdens het beleg van Beiroet, volgens het verslag van de toenmalige Libanese premier Sa'eb Salam in zijn onlangs postuum vrijgegeven memoires).
De opkomst van Hamas zal zich voortzetten en zal het Palestijnse politieke toneel nog vele jaren domineren. De naam Hamas is te horen in alle gezangen van Arabische demonstranten en de namen van zijn leiders zijn te herkennen in straatgraffiti.
De VAE en Saoedi-Arabië willen intussen de Palestijnse Autoriteit als alternatief promoten (de VAE wil Mahmoud Abbas vervangen door de misdadiger Muhammad Dahlan, een instrument van Muhammad Bin Zayid).
Het Palestijnse politieke spectrum zal waarschijnlijk verschuiven nadat het stof in Gaza is neergedaald.
Het is waarschijnlijk dat de Fatah-functionarissen die hun carrière hebben gebouwd op corruptie en trouw aan het Israëlische leger, zullen worden verbannen of zelfs vermoord. Het einde van de Gaza-oorlog zal een fase van een bloedige Palestijnse oorlog inluiden, waarin collaborateurs het doelwit zullen zijn (Yahya Sinwar, de politieke leider van Hamas, heeft een geschiedenis van het achtervolgen en bestraffen van Israëlische collaborateurs en infiltranten).
Het is onwaarschijnlijk dat de Palestijnse Autoriteit zich naar Gaza zal verspreiden, ondanks de wensen van het Biden-Blinken-team. Hamas zal, in de nasleep van Gaza, meer moed krijgen en het plan (van de VS en Israël) om Hamas te elimineren zal ervoor zorgen dat het de ruggengraat van de Palestijnse bevrijdingsbeweging zal blijven.
Paradoxaal genoeg, terwijl Israël en de VS erop stonden dat Hamas zou worden geëlimineerd, hebben de genocidale oorlog in Gaza en het hevige verzet van Hamas ervoor gezorgd dat Hamas een prominente plaats van de beweging in de Palestijnse en Arabische publieke opinie heeft verworven. Hamas zal niet verdreven worden, ongeacht hoeveel bruut geweld Israël gebruikt.
As`ad AbuKhalil is een Libanees-Amerikaanse hoogleraar politieke wetenschappen aan de California State University, Stanislaus. Hij is de auteur van de Historical Dictionary of Lebanon (1998), Bin Laden, Islam and America's New War on Terrorism (2002), The Battle for Saudi Arabia (2004) en beheerde het populaire blog The Angry Arab. Hij twittert als @assadabukhalil
De geuite meningen zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet die van Consortium Nieuws.
Alstublieft SCHENK naar CN'S Winter Fonds Drive
Natuurlijk willen de VS dat de Fatah-beweging over Gaza regeert – dat is wat de VS wereldwijd doen. Elke beweging VOOR het volk moet vernietigd worden en vervangen door bewegingen VOOR het volk. Kijk maar eens naar Chili, Argentinië, Nicaragua, El Salvador, Bolivia, Brazilië, Panama, Irak, Syrië, Jemen, Joegoslavië, Oekraïne, Libië, Libanon – om er maar een paar te noemen. De VS zullen je aan gruzelementen bombarderen als je probeert een zogenaamde democratie in je land te krijgen – we zijn geen democratie in de VS, we zijn imperialisten die worden bestuurd door oligarchen, net zoals Engeland dat in de goede oude tijd was. We plunderen, verkrachten en plunderen totdat we krijgen wat we willen. Israël treedt in onze voetsporen en wordt uiteraard gesteund door het Amerikaanse Militaire Industriële Complex (MIC) en de Mainstream Media (MSM), geleid door rijke moguls.
Je denkt misschien dat je hier in de VS vrij bent, maar als bevolking zijn we een van de meest gepropageerde ter wereld. We zijn vergeten hoe we voor onszelf moeten denken (als we dat überhaupt al wisten). De geschiedenis die op onze scholen en universiteiten wordt onderwezen is complete onzin (lees A People's History of the United States door Howard Zinn). Geweren, wapens en geweld heersen hier omdat ons van jongs af aan wordt geleerd bang te zijn. We zijn bang voor degenen die anders zijn dan wij, degenen die misschien een andere kleur hebben of een andere religie hebben – dus in plaats van te proberen een ander perspectief te zien of hun verschillen te begrijpen, keren we terug naar geweld. Onze regering wil dat we bang zijn, zodat ze de massa kunnen controleren. Ze willen dat we gescheiden worden door onze verschillen, in plaats van dat we als gelijken samenkomen, ongeacht huidskleur, religie, leeftijd, geslacht, enz. Ze willen niet dat links met rechts praat om mogelijk tot een middenweg te komen – sterker nog, dat doen ze niet. Ik wil helemaal niet dat we praten.
Israël heeft goed van ons geleerd hoe zij degenen die zij minderwaardig achten, kan wegvagen en ermee weg kan komen. We hebben een groot deel van de Indiaanse bevolking hier in de VS weggevaagd. We hebben ze gedood met ziekte, wapens en honger. We gooiden ze in reservaten, stalen het land van hun voorouders en 'vestigden' dit land zonder enige gedachte of zorg om hen. Israël heeft geen geweten en wij ook niet. We hebben genocide hier en over de hele wereld zonder nadenken of zorg laten plaatsvinden, dus waarom zou de genocide in Palestina anders zijn? Hamas? Fatah? Het is allemaal maar een list van de machthebbers, zodat ze weg kunnen komen met bloedige moord...
Ik ben van mening dat de huidige aanval op Palestina door Israël een strategische fout is die gelijk is aan die van de VS tegen Rusland (de oorlog in Oekraïne). Het lijkt mij dat Israël alleen maar kan verliezen door deze actie. Er rijst de vraag: “Is dit het begin van het einde van Israël als staat.”
De acties van Israël hebben zeker het profiel van Hamas vergroot. De ironie die in de West-Europese geesten duidelijk zou moeten zijn, is dat Hamas een democratisch gekozen regering is, net als de meeste islamitische regeringen die de VS graag aanvallen.
Informatief artikel in een wereld waar de waarheid moeilijk te vinden is en propaganda alomtegenwoordig is. Bedankt.
De Arabische despoten, zoals u ze noemt, hebben door hun verraad aan niet alleen Palestina/Palestijnen maar aan de hele moslimwereld hun morele status tot een niveau beschadigd dat lang zal duren om te herstellen. Sterker nog, zelfs in de ogen van westerse landen en volkeren. Wie kan immers mensen vertrouwen die de hunne verraden?
“Israël doodde Saleh Al-Arouri, plaatsvervangend hoofd van het politieke bureau van Hamas, bij een drone-aanval in Beiroet, Libanon.”
Tot zover de bewering dat Israël Gaza moest bombarderen om Hamas-leiders uit te roeien – ze waren blijkbaar in staat Al-Arouri te lokaliseren en uit te schakelen in een “chirurgische aanval” met weinig “bijkomende schade” ….
"Meenemen."
Als ik mijn vriendin ‘uithaal’, geef ik haar chocolaatjes of bloemen en ‘neem haar mee uit’ voor een maaltijd.
Ik laat geen bom van 1,000 pond op haar hoofd vallen.
Als dit een aanvaardbaar eufemisme is, dan werden ook de mensen die op 9 september bij talloze schietpartijen op scholen omkwamen ‘uitgeschakeld’.
Misschien moet iedereen die we niet leuk vinden, ‘uitgeschakeld’ worden.
Misschien moet Trump of Biden of wie dan ook ‘uitgeschakeld’ worden.
Of misschien moeten we moord gewoon moord noemen.
Zoals Orwell zei: taal wordt gebruikt om moord te legitimeren en stevigheid te geven aan pure wind.